Opuscula selecta

221쪽

I. - OMPENDIUM THEOLOGIAE 200tatis haberent nolitiam, sed ut per eos divulgaretur in mundum universum, unde p0Stea subdit it mrindus credat, quia tu me misisti. Quod quidem per Λp0Stolos, et succeSS0re eorum continue agit dum ad Dei n0titiam per eos homines adducuntur quousque per totum mundum nomen Dei sanctum et celebro habdatur, sicut praedictum est, Malach. Ab ortu solis usque ad

oecasum mast num est nomen meum insentibus, et in omni loto saerissentur et Jertur nomini me oblati munda. Ut igitur id quod inchoatum est a consum malionem perveniat, petimus dicentes Sanetisseetur nomen tur . Nu0 ut Aug. dicit, non sic petitur quasi n0 sit sanctum Dei nomen, Sed ut sanctum habeatur ab omnibus, id est, ita innotescat Deus, ut non aestimetur aliquid sanctius. Inter alia vero indicia, quibus Sanctitas Dei manifesta tur hominibus, evidentiSSimum Signum est Sanctita hominum,

qui ex divina inhabitatione sanctis cantur. Ut enim Gregorius Nysgenus dicit u Quis est tam bestialis, qui videns in cred0nlibus vitam puram, n0 gl0rificet 0men invocatum in tali vita Ἀρ- eundum illud quod Apost dicit in I Corin. I : Si omnes prophetent, intret autem quis insidetis, vel idiota, eonvincitur ab omnibus, sit postea subdit Et ita cadens in faciem, adorabit Deum, pronuntians quia vere Deus in v0bis sit. Et ideo sicut Chrys0stomus dicit, in hoc quia dicit: Sanctisicetur nomen tuum, rogare etiam jubsit orantem per nostram glorificari Vitam, ac si dicat: Ita fac nos vivere, ut nos te et uni VerSi gl0rificent. Sic autem per nos Deus sanctificatur in mentibus aliorum, in quantum nos Sanctificamur per ipsum : unde dicendo Sanctisicetur nomen tuum, optamus, sicut dicit Cyprianus, ut nomen Hu Sanctificetur in nobis, quia enim Christus dicit: Sancti St0te, quia ego Sanctus Sum id petimus, ut qui in bapti Smo Sanctificati Sumus, in eo quod esse coepi mus, perseveremus. Qu0tidie etiam deprecamur ut sanctificemur, ut qui quotidie delinquimus, delicta nostra Sanctificatione assidua purgemus. Ideo autem haec petiti primo ponitur, quia sicut Chrys. dicit u Digna est Deum deprecantis oratio nihil ante patris gloriam petere, Sed omnia laudi ejus poSiponere.

Secunda petitio, ut participe gloria nos faciat.

Post desiderium autem et petiti0nem divinae gloriae consequens est ut homo appetat, et requirat particeps gl0riae divinae fieri. Et

222쪽

210 s. THOMAE QUINATIM OPUSCULA ideo secunda petitio ponitur : Adveniat reo num tuum. Circa quam sicut et in praemissa petitione oportet primo considerare, qu0d regnum Dei convenienter desideretur. Secundo vero qu0 ad id adipiseendum homo possitisti venire Tertio vero quod ad aliud pertingere n0n 0SSit propria virtute, Sed solo auxilio divinae gratiae. Et Sic quarto considerandum est, quom0do regnum Dei advenire petamus. Est igitur circa primum conSiderandum, qu0d unicuique rei naturaliter appetibile est proprium b0num unde et b0num convenienter definiunt esse quod appetunt. Pr0prium autem bonum uniuscujusque rei est id quo res illa perficitur,

Dicimus enim unam quamque rem bonam, ex eo qu0d propriam persectionem attingit. In tantum vero a b0nitate caret, in quantum propria persectione caret, unde consequens Si ut unaquaeque res Suam persecti0nem appetat, unde et homo naturaliter appetit

persici et cum multi Sint gradus persectionis humanae, illud praecipue et principaliter in ejus appetitum naturaliter cadit quod ad ultimam ejus persecti0nem spectat hoc indicio cogn0Scitur, qu0d naturale desiderium hominis in eo quiescit. Cum enim naturale desiderium h0 minis non tendat nisi in b0num proprium, qu id in aliqua persecto ne c0nsistit, conSequens eSt quod quandiu aliquid desideratum rostat, n0ndum pervenit homo ad ultimam purii ctionem Suam. Dupliciter autem adhuc restat aliquid desiderandum. Uno modo, quando id quod desideratur, propter aliquid aliud quaeritur : unde oportet quod eo obtento adhuc desiderium non quiescat, Sed seratur in aliud. Alio mod0, quando non sufficit ad obtinendum id quod homo desiderat, sicut modiciis cibus non sussicit ad Sustentationem naturae, unde naturalem appetitum non satiat. Illud ergo bonum quod homo primo et primcipaliter desiderat, talo debet esse ut n0 quaeratur propter aliud, et sussiciat h0mini hoc autem bonum communiter felicitas n0- minatur, in quantum est b0num40 minis principale. Per hoc enim aliqu0s elices esse dicimus, quod eis credimus bene esSe. 0catur etiam beatitudo in quantum excellentiam quamdam deSignat. P0test et pax vocari, in quantum appetitum quietat. Nam quies appetitus pax interior esse videtur inde in Psal. XLVII, dicitur: 0ui posuit fines u0s pacem Sic igitur apparet, qu0 in corp0ralibus bonis, h0minis felicitas, vel beatitudo esse n0n 0test. Primo quidem, quia n0n Sunt propter se quaesita, Sed naturaliter pr0pter aliud desiderantur conveniunt enim homini ratione sui c0rp0ris.

Corpus autem hominis ordinatur ad animam sicut ad sinem, tum

223쪽

I - OMPENDIUM THEOLOGIAE II quia corpus S in Strum0ntum animae moventis Omne autem inStrumentum est pr0pter artem quae utitur tum etiam quia corpuS 0mparatur ad animam Sicut materia ad larmam Forma autem Si sinis materiae, sicut et actus p0tentiae. Ex quo OnSequens St. ut neque in divitiis, neque in h0notibus, neque in Sanitate, aut puleii ritudine, neque in rebus aliquibus hujusm0di ultima h0 minis felicitas c0nsis lat. Secundo, quia imp0ssibile est ut corporalia bona Susticiant homini, quod multipliciter apparet. Uno quidem m0do, quia cum in h0mine Sit duplex vis appetiliva, scilicet intellectiva et gen Sitiva, et per con Sequens est

derium duplex, desiderium intellectivi appetitus principaliter in b0na intelligibilia tendit, ad quae bona c0rporalia n0n attingunt. Ali m0do, quia bona corp0ralia tanquam infima in rerum ordine, 0 collectam, sed dispersam recipiunt b0nitatem, ita scilicet ut hoc habeat hanc bonitatis rationem, puta, delectationem, illud aliam, puta c0rp0ris salubritatem, et sic de aliis Dunde in null0 0rum appetitus humanus, qui naturaliter in bonum universale tendit, sussicientiam p0test invenire. Sed neque in multis e0rum, quantumcumque multiplicentur, qui deficiunt ab infinitat universalis b0ni: unde dicitur in Eccles. v. 9 qu0d avarus n0n implebitur pectinia Terti0, quia cum homo apprehendat per intellectum b0num universale, qu0d neque l0co, neque tempore circum Scribitur, c0n Sequens est quia appetitus humanus b0num desideret secundum convenientiam ad apprehensi0nem intellectus, qu0d tempore n0 circumscribatur, unde naturale est homini, ut perpetuam stabilitatem desideret, quae quidem n0n potest inveniri in corp0ralibus rebus, quae sunt corrupti0ni et multiplici subjecta variationi : unde c0nveniens est quia in corporalibus bonis appetitus humanu n0n inveniat sussicientiam quam requirit: sic igitur in eis non potest esse ultima felicitas hominis. Sed quia

vires sensitivae corp0rea Operati0ne habent, utp0 te per Organae0rporea operanteS, quae circa corp0ralia per3ntur, On SequenSeSi quia neque in operationibus sensitivae partis ultima h0 minis selieitas consistat puta, in quibuscunque delectationibus carni S. Habet etiam intellectus humanus aliquam circa corporalia operationem, dum et corp0ra cognoscit homo per speculativum intellectum, et res e0rp0ralsis dispensat per praeticum. Et Sic c0nSequeia Sit, quod nec in pr0pria ipsa operati0 ne intellectus speculativi, vel practici, quae corp0ralibus rebus intendit, ultima homini se licitas et perfecti p0ssit poni. Similiter etiam in ope-

224쪽

212 s. THOMAE AQUINATIS OPUScULA ratione intellectus humani, qua in seipsam anima essectitur,uplici ratione. Prim quidem, quia anima Secundum se conside-la non est beata : ali0quin n0n portet eam operari propterhεatitudinem acquirendam. Non igitur beatitudinem acquirit ex hoc solo quia sibi intendit. Secundo, quia selicitas est ultima perfectio hominis, ut supra dictum est. Cum autem persectio animae in propria operati0ne ejus consi Stat con Sequens est ut ultima persectio ejus attendatur secundum optimam ejus operationem, quae quidem Si Secundum optimum objectum: nam operationes secundum objecta specificantur. Non autem anima est optimum in quod sua operatio tendere potest. Intelligit enim aliquid esse melius se : unde impossibile est quia ultima beatitudo hominis consistat in operatione, qua sibi intendit, veliniit buscumque aliis superioribus substantiis, dummodo eis sit aliquid melius, in quod humanae animae operatio tendere possit Tendit autem operatio hominis in quodcumque bonum, quia universale bonum est quod homo desiderat, cum per intellectum universale bonum apprehendat unde ad quemcumque gradum e porrigit bonum, aliqualiter extenditur operatio intellectius humani, et per consequens Voluntatis. Bonum autem summe invenitur in Deo, qui per essentiam Suam bonus est, et omnis bonitatis principium Dunde consequens est ut ultima hominis persectio, et finals bonum ipsius sit in hoc quod Deo inhaeret, secundum illud Psal. xxii : Nihi adhaerere Deo bonum est. Hoc etiam manifeste apparet Si quis ad caeterarum rerum participationem inspiciat. Omnem enim singulare homines hujus praedicationis recipiunt veritatem per hoc, quia ipsam essentiam Speciei participant. Nullus autem eorum ex h0 dicitur homo, quia similitudinem participet alterius hominis, sed ex eo solo quia participat essentiam speciei, ad quam tamen participandam unus inducit alium per viam generationis, pater scilicet filium. Beatitudo autem, sive felicitas nihil est aliud quam bonum persectum. Oportet igitur par solam participationem divinae beatitudinis, quae est essentialis bonitas hominis, omnes beatitudinis participes eSSe beatos, quamvis unus per alium ad tendendum ad beatitudinem adjuvetur. Und Aug. dici in libro de vera religi0ne, quod neque n0s videndo angelos beati sumus, sed videndo veritatem qua ipsos diligimus, et his congratulamur. Contingit autem humanam mentem ferri in Deum dupliciter . Uno modo, per Se ali m0do, per aliud. Per se quidem, puta, cum scilicet in seipso Videtur, et

225쪽

per ipsum amatur. Per aliud autem, iam ex creaturi ipsius animus elevatur in Deum secundum illud Roman. Invisibilia Dei per ea quae facta sunt intellecta onspiciuntur. Ν0n Si autem possibile ut persecta beatitudo consistat in hoc, quod aliquis per aliud in Deum tendit. Primo quidem, quia cum beatitudo Significet omnium humanorum actuum sinem, n0n 0test vera beatitudo et persecta conSistere in eo qu0d habet rationem non quidem termini, sed magis mutationis in finem. Quod autem Deus per aliud agn0Scatur et ametur, quodam humanae mentis nisi agitur, in quantum per unum in aliud devenitur. Non est ergo in hoc Vera et persecta beatitudo Secundo, quia si in hoc qu0d mens humana De inhaereat, ejus beatitudo consistat, consequens est ut periecta beatitudo persectam inhaesionem ad Deum requirat. Non autem Sti0SSibile ut per aliquam creaturam mens humana Deo persecte inhaereat, neque per c0gnitionem, neque per amorem. Quaelibet enim larma creata in infinitum deficiens os a repraesentatione divinae SSentiae. Sicut ergo non est possibile, ut per formam inferiori ordini Scogn0Scantur ea quae Sunt superioris ordinis, puta, per c0rpti Spirituali SubStantia, Vel per elementum corpus coeleste cita multo minu p0SSibile est ut per aliquam sermam creatam Dei eSSentia c0gn0Scatur. Sed Sicut per c0nside rati0nem inseriorum c0rporum Superi0rum natura negative percipimus, puta, qu0d 0 Sunt graVia, neque levia, et per corporum considerationem negative de angeli concipimus, quia sunt immateriales, vel inc0rporei sita etiam per creaturas de Deo n0n cognoscimus quid St, Sed p0liu quid non est. Similiter etiam quaecumque creaturae bonita qu0ddam minimum est respectu bonitatis divinae, quae est bonita in sinita: unde bonitates in rebus provenientes a De0, quae Sunt Dei beneficia, non sublevant mentem usque ad perfectum Dei amorem. 0 est igitur possibile, quod vera et perfecta beatitudo c0nSi Stat in hoc quia mens Deo per aliud inhaereat Tertio, quia Secundum rectum ordinem minus n0ta per ea quae Sunt magi nota Ogn0Scuntur; et similiter ea quae sunt magis b0na amantur. Quia igitur Deus est prima veritas, summa bonitaS, Secundum e Summe cognoscibilis et amabilis est, hoc naturali ordo habet, ut omnia cogn0Scantur, amentur per ipsum. Si igitur oportet alicujus montem in Dei cognitionem et amorem per reatura perduci, hoc ex ejus impersectione contingit. Nondum erg0 0nSecutus est persectam beatitudinem, quae omnem imperfectisne excludit. Relinquitur ergo

226쪽

quod persecta beatitudo sit in h0c, quod mens Deo per se inhaereat cognoScendo et amando. Et quia regis est subditos di8p0ners et gubernare illud in homine regere dicitur, secundum qu0d M-tera disponuntur. Unde Apostolus m0 ne Rom. Mn regnet peccatum in vestro mortali corpore. Quia igitur ad persectam beatitudinem requiritur, ut ipse Deus per Se c0gnoscatur et metur, ut per eum animus seratur ad alta, Vere et persecte in b0nis Deus regnat. Unde dicitur Ιsa. M. Miserat0r eorum reget e0s, et adson es aquarum stabit eos scilicet per ipsum in quibuscunque p0tissimis b0nis reficientur. Est enim c0nSiderandum, quia Cum intellectus per aliquam speciem, Seu formam intelligatimne quod novit, Sicut etiam visu exterior per formam lapidis lapidem videt non est p08sibile, quod intellectus Deum in sua essentia videat per aliquam creatam Speciem, Seu formam quasi divinam eSSentiam reprae Sentantem. Videmus enim qu0d per Speciem inserioris ordini rerum non potest repreSentari re Superiori quantum ad Suam eSsentiam Dunde Sit quod per nullam speciem c0 poralem p0test intelligi Spiritualis substantia quantum ad suam essentiam. Cum igitur Deus supergrediatur totum creaturaeirdinem, multo magis quam Spiritualis substantia excedat ordinem corporalium rerum, imp0SSibile est qu0 per aliquam speciem corp0ralem Deu Secundum Suam SSentiam videatur. Hoc etiam

manifeste apparet, Si qui consideret quid Sit rem aliquam per suam essentiam Videre. 0n enim essentiam hominis videt, qui aliquid e0rum quae S Sentialiter homini c0nveniunt, apprehendit, sicut nec cognoScite8Sentiam h0 minis qui c0gnoscit animal absque rati0nali. Quidquid autem de Deo dicitur, essentialiter convenit ei. Non est autem p0SSibile, quod una creata species repraeSent et Deum quantum ad omnia quae de Deo dicuntur. Nam in intellectu creat alia est pectes, per quam apprehendit vitam, et Sapientiam, et justitiam, et omnia alia hujusmodi quae sunt Dei essentia. Non est igitur p08Sibile quod intellectus creatus insormetur aliqua una Specie Sic repraeSentante, divinam Ssentiam, qu0d Deus in ea per Suam esSentiam possit videri. Si autem per multas, deficiet unitas, quae idem est qu0d Dei essentia. Non est igitur p0ssibile qu0d intellectus creatus elevari p0ssit ad videndum Deum in SeipS per Suam essentiam aliqua una specie creata, vel etiam pluribus. Relinquitur ergo quod p0rtet ad hoc quod Deu per Suam SSentiam videatur ab intellectu creato, quia ipsa divina essentia per se ipsam, non per aliam speciem videatur, et h0c per

227쪽

I. AEOMPENDIUM IRE OL0GI E 2I5 quamdam unionem intelleetus creati ad Deum. Unde Di 0nysius dicit, primo cap. de divinis nominibus, quod quando beati SSimum con Sequemur sinem Dei apparitione, adimpleti erimu per quamdam Superintellectualem cognitionem ad Deutri Est autem h0e Singulare divinae essentiae, ut ei possit intellectus uniri abSque omni similitudine, quia et ipsa divina essentia est ejus eSSe, qu0d nulli alii larinae c0mpetit. Unde op0rtet quod omnis larma, quae pse se existens n0 p0test Sse informatiVa intellectus, puta, Sub stantia angeli, cognosci debeat ab intellectu alterius oportet quod h0 si a per aliquam ejus similitudinem intellectum in larmantem, quod non requiritur in divina essentia quae est suum esse. Sic igitur per ipsam Dei visi0nem mens beata sit in intelli gendo unum cum Deo. Op0rtet igitur intelligens et intellectume SSe quodammodo unum et ideo Deo regnante in sanctis, ut ipsi etiam cum Deo conregnabunt. Et ideo ex e0rum persona dicitur Apoc. Fecisti nos Deo n0stro regniιm et sacerd0tes, et regnabibimus super terram. Dicitur enim h0 regnum, quo Deus regnat in sanctis, et Sancti cum Deo regnum coelorum, Secundum illud Matth. I Poenitentiam agite, appropinquavit enim regnum coelori , eo m0do loquendi quo esSe in caelo Deo attribuitur, n0n quia corp0ralibus caelis contineatur, sed ut per h0 designetur Dei eminentia super omnem aliam cre3tur 3 corpore 3m, Secundum illud sal cxii : Eaecelsus super omnes gentes Dominus, et super eoelos gl0ria ejus. Si igitur et beatitudo Sanctorum regnum cael0rum dicitur, n0 quia e0rum remuneratio sit in corporalibus caelis, sed in contemplatione Super coelestis naturae undo se duangelis dicitur Matth. vii : Angeli eorum in coelis semper vident faciem patris mei qui in eoelis est. Unde et Aug. in lib. de sermone D0mini in monto, dicit exponens illud qu0 dicitur Matth. QMerces vestra copi0sa est in eoelis. Non hic caelos dici puto superiores partes hujus visibilis mundi N0n enim merces nostra in rebus volubilibus collocanda est sed in caelis dictum puto in spiritualibus firmamentis, ubi habitat sempiterna justitia. Dicitur etiam et hoc finale bonum, qu0d in De consistit, ita aeterna, eo modo loquendi, quo actio animae vivificantis dicitur ita Dundet0 m0di vitae distinguuntur, quot Sunt genera nimae actionum, inter qua Suprema est operatio intellectus, et secundum Phil080phum, acti intellectus est vita. Et quia eius ex objecto speci0m accipit, inde est quia visio divinitatis vlla aeterna n0minatur Secundum illud J0an. XVII : Haec est vita ceterna, ut c09n0scunt te

228쪽

2l s. Η031 AQUINATIS OPUS ULA solum Deum verum. Hoc etiam finale b0num comprehensio n0mi natur, secundum illud Philip IlI : Sequor autem si quo modo comprehendam : quod quidem n0 dicitur e modo loquendi, quo comprehensio inclusionem importat. Qu0d enim ab alio includitur, totum et totaliter ab eo continetur. Ν0n Si autem possibile, quod intellectus creatus Dei essentiam totaliter videat, ita scilicet quod attingat ad completum et persectum modum visionis divinae, ut scilicet Deum videat quantum visibilis est. Est enim Deus visibilis secundum suae veritatis claritatem, quae infinita est unde in si nitu visibilis est, quod convenire intellectui creat n0n potest, cujus est finita virtus in intelligend0. Solus igitur Deus per in si nitam virtutem sui intellectus Se in sinite intelligens, totaliter so intelligendo comprehendit ei pSum Repromittitur autem sanctis c0mprehensio prout comprehen Sioni n0men importat quamdamtsinti0nem. Cum enim aliquis insequitur aliquem dicitur c0mprehendere eum, quando p0 tuerit eum manu tenere. Sic igitur quamdiu sumus in corp0re, ut dicitur, II. 0r. Q peregrinamur a Domino. Per sidem enim ambulamu8, et non per Speciem. Et ita in sum tendimus ut in aliquid di Stans. Sed quando per speciem vi do bimus praesentialiter, eum in n0bi Smetipsis tenebimus undo Cantic III, SponSa quaeren quem diligit anima Sua tandem verosum inveniens, dicit: Tenui eum, ne dimittam. Habet autem praedictum finale b0num perpetuum et plenum gaudium Dundo Ddminus dicit Ioan XV Petitu et accipietis, ut gaudium estrum plenum sit. Non potest autem SSe plenum gaudium de aliqua creatura, sed de S0l Deo, in qu0 St 0ta plenitudo bonitatis :und sit Dominus dicit Servo si deli: Intra in gaudium Domini tui ut scilicet de domino tu gaudeas, Secundum illud J0b. xxii Super omnipotentem deliciis affluens. Et quia Deus praecipue dessipso gaudet, dicitur servu fideli intrare in gaudium Domini sui scilico in quantum intrat ad gaudium qu Dominus ejus gaudet, secundum quod alibi 0minii di Scipuli S Luc. XXII, promittit dicens : Ego dispon0 0bis, sicut disposuit mihi Pater meus reynum ut edatis et bibatis super menSam meam in regno meo. Non quod in illo sinali bono corporalibus cibis Sancti utantur incorruptibiles jam essecti, Sed per menSam Significatur refecti gaudii quod hab0 Deus de seipso, et Sancti de e0. Oportet ergo plenitudinem gaudii attendi non S0lum Secundum rem, de qua gaudetur sed socundum dispositionem gaudentis, ut Scilicet rem de qua gaudet

praesentem habeat, et totu assectus gaudenti per amorem seratur

229쪽

I. - COMPENDIUM THEOLOGIAE ITin gaudii causam. Jam autem Stensum est, quod per Visionem divinae essentiae meus creata praesentialiter tenet Deum ipsa etiam visio totaliter assectum accendit ad divinum amorem. Si enim unumqu0dque est amabile in quantum est pulchrum et bonum, secundum Dionys de divini nominibus cap. IV, impossi bile est quod Deus, qui est ipsa essentia pulchritudinis et bonitatis, absque am0re videatur. Et de ex persecta ejus visionuSequitur perfectu amor unde et Greg. dicit super Erech. Amoris ignis, qui hic ardere inch0at, cum pSum quem amat viderit, in amore ipsius ampliu igneScit soant autem majus est gaudium de aliquo praeSentialiter habit0, quanto magis amatur unde equitur qu0d illud gaudium sit plenum non tantum ex parte rei de qua gaudetur, Sed etiam ex parte gaudentis. Ex hoc gaudium est lini manae beatitudinis con Summativum unde et August. dicit, , conseSS. quod beatitudo S gaudium de veritate. Est autem ulterius con Siderandum, qu0 quia Deus est ipsa essentia b0nitatiS, per conSequenS pSe bonum est omnisb0nici unde eo viso omne bonum Videtur, Secundum qu0d Dominus dici Moysi. Exod XXX lI : Ego ostendam tibi omne bonum. Per consequens igitur eo habit Omne Onum habetur secundum

illud Sap. vi Venerunt mihi omnia bona pariter eum illa Sic igitur in illo mali bono videndo Deum, habebimus omnium b0n0rum plenam sufficientiam unde et fideli servo repromittit D0mi nus, Matth. XXIV, qu0 Super omnia bona Sua constituet eum. Quia vero malum bono opp0nitur, neceSSO S ut ad praesentiam omnis boni malum univei Saliter excludatur. Non Si enim participatio justitiae cum iniquitate, nec Societas luci ad tenebras, ut dicitur. II Corinth. vi. Sic igitur in illo sinali 0no non solum, sed etiam aderit plena quies et Securita per immunitatem omni mali, se cundum illud Proverb. I tui me audiet, absque terrore requiescet, et abundantia per tuetur, terrore malormn ublato. Ex hoc autem

ulterius sequitur, qu0 Si ibi futura omnim0da pax. 0 enim impeditur pax h0mini ni Si vel per interi0rum desideriorum inquietudinem, dum deSiderat habere quae nondum habet, vel per aliqu0rum malorum molestiam, quae Vel patitur, vel pati timet ibi autem nillil timetur CeSSabit enim inquietudo desiderii propter plenitudinem omnis b0ni Cessabit etiam omnis molestia exterior per absentiam omnis mali Punde relinquitur quod ibi sit persecta pacis tranquillitas. Hinc est qu0 dicitur Isa. XXII : Sedebit populus meus in pulchritudin pacis, per quod pacis persectio desi-

230쪽

gnatur Dei ad ostendendum causam pacis subditur, et in tabernaculis fidueto quae scilicet erit Subtracto timore mal0rum, inrequie pulenta, quae pertinet ad affluentia omnis boni. Hujus autem finalis boni perfectio in perpetuum durabit. Non enim p0- terit deficere per desectum bon0rum, quibus homo fruetur, quia sunt aeterna et incorruptibilia Dunde dicitur Iga xxxiii Oculi tui idebunt Ierusalem initatem opulentam, tabernaculum qu0d nequaquam transferri poterit. Et post modum subditur causa quia solummodo ibi erit magniseus Dominus Deus noster. T0ta enim illius status persectio erit in fruiti0no divinae aeternitatis. C0nsimiliter etiam non poterit ille status de sicero per corruptionem ibidem existentium, quia vel sunt naturaliter inc0rruptibiles, sicut Anguli vel in incorrupti0nem transferentur, Sicut h0mine S. Oportet enim eorruptibile hoc induere in torruptionem, ut dicitur Cor. XV. Unde et Apog. III. dicitur tui vicerit, faciam illi e0lumnam in templo Dei mei, et foras non eqredietur amplius. Nec etiam p0terit ille status deficere per h0c, qu0d 0luntas hominis fastidiendo se avertat, quia quanto Deus, qui est b0nitatis esSentia, magi Videtur, tanto neceSse est ut magi ametur, unde et

magis ejus ruitio desiderabitur, secundum illud Eccl. XXI Qui edunt me, adhuc esurient: et qui bibunt me, adhue sitient. Pr0pter quod et de Angelis Deum videntibus dicitur, I Petri In quem desiderant Angeli prospicere. Similiter etiam n0n deficiet ille flatus per hostis alicujus impugnationem, quia cessabit ibi omnis malim0lestia, secundum illud Isa. xxxv : Non erit ibi leo, id est dia-b0lus impugnans, et mala bestia i est, malus h0m non ascendet per eam, nec invenietur ibi unde et D0 minus dicit, J0an. X, de ovibus Suis, quod n0 peribunt in aeternum, et qu0d non rapiet ea quiSquam de manu sua. Sed ne finiri poterit ille status per hoc, qu0d a Deo aliqui inde excludantur. Ν0 enim aliquis ab illo Statu repelletur propter culpam, quae omnino n0 erit, ubi deerit omne malum unde dicitur, Iga. LX Populit tuus omnes justici neque etiam propter prom0tionem ad melius b0num, sicut in h0 mundo Deus interdum etiam justis spirituales consolati0nes subtrahit, et alia sua beneficia, ut avidiu quaerant, et Suum desectum recognoscant : quia status ille non est emendationis, aut persectus, Sed persecti0nis finalis ideo D0 minus dicit J03n VI Eum qui Enit ad me, 0n Vitiam foras. Habebit gitur Status ille ninium praedictorum b0norum perpetuitatem, Secundum illud Sal. XLix In internum aeuuabunt, et habitabis in eis.