장음표시 사용
61쪽
Ι. - COMPENDIUM THEOLOGIAE 40gari non possit. P0namus igitur qu0d hic h0m0, puta, Socrates,vo Plato, intelligat, qu0d negare n0n 08Set resp0ndens, nisi intelligeret esse n0gandum. Negando igitur p0nit, nam affirmare et negare intelligentis est. Si autem hic h0m intelligit, oportet quod id quo formaliter intelligit, sit larma ejus, quia nihil agit nisi secundum quod egi actu. Illud ergo quo agit agens, esta eius ejus, Sicut calor qu0 calidum calefacit, est actus pius intellectus igitur quo h0m intelligit, est larina hujus h0minis, et eadem ratione illi uri. Imp08sibile est autem quod forma ademnumero sit diversorum Secundum numerum, qui x diversorum secundum numerum non St idem SS : unumqu0dque aut0m
habet esse per Suam formam Imp0SSibile est igitur, quod intollectus qu040m intelligit, sit unus in omnibus. Hujus autem rationis dissicultatem aliqui cogn0Scentes, conantur invenire viam se vadendi. Dicunt enim, quod intellectu p08Sibilis, de quo supra est habitum, recipit Species intelligibiles, quibus sit in actu. Spe cie autem intelligibiles sunt quodamm0d in phanthasmatibus. In quantum igitur species intelligibilis est in intellectu p0ggibili, et in phantagmatibus quae Sunt in n0bis, in tantum intellectus possibilis continuatur et unitur n0biseum, ut sic per ipsum intelligere p0SSimu S. Haec autem re SponSi omnino nulla est. Primo
quidem, quia species intelligibilis Secundum qu0d est in phantas-malibus, est intellecta in potentiae tantum secundum autem qu0d est in intelle tu p0ssibili est intellecta in actu secundum igitur quod est in intellectu p08sibili, n0 est in phantasmatibus, sed magis a phantasmatibu abstractari nulla ergo remanet unio intellectus p0s ibilis ad n0S. Deinde, dato quod Si aliqua unio, n0n tamen sum ceret ad hoc quod saceret 0s int0lligentes Per hoc enim quod Specie alicujuS Si in intellectu, 0 sequitur, qu0d stipsum intelligat, Sed qu0d intelligatur. 0 enim lapis intelligit, etiam Si ejus Species Sit in intellectu p0ssibili. Ne quoio itur per hoc qu0 Specie phanta Smatum quae sunt in nobis, sunt in intellectu p08sibili, equitur qu0d nos simus intellig0ntes, sed magis quod n0 Simus intellecti, Vel potius phantasmata quae sunt in n0bis. H0 autem evidentius apparet, Si quis consideret comparati0nem quam facit AriSt in , de Anima, dicens quod intellectus se habet ad phan lagmata Sicut visus ad colores Manifestum est autem qu0d per h0 quod Species colorum, qui sunt in pariete, sunt in Vi Su, 0 habet parie quod videat, sed magisqu0d videatur. Neque eg etiam ex h0 qu0d Species phantasma-
62쪽
50 s. THOMAE AQUINATIS OPUScULA tum quae sunt in nobis, Sunt in intellectu, Sequitur qu0 nos Simus intelligentes, sed quod simus intellecti. Amplius si nos per intellectum lar maliter intelligimus, portet quod ipsum intelligere intellectus, Sit intelligere hominis, sicut eadem est calefactio ignis et caloris. Si igitur idem est intellectus numero in me et in te, Sequitur de necessitate, quod respectu ejusdem intelligibilis sit idem intelligere meum et tuum, dum scilicet simul aliquid idem
intelligimus, quod est imp0ssibile non enim diverS0rum operantiu ui potest esse una et eadem numero perati0. Imp0ssibile est igitur quod sit unus intellectus in omnibus Sequitur ergo qu0d si intellectus est incorruptibiis, ut ostensum est, quod destructi Sc0rp0ribus remaneant plures intellectus secundum numerum C-minum Ea vero quae in contrarium objiciuntur, facile est solvere.
Prima enim ratio multipliciter deficit Primo quidem concedimus idem oggo intellectum ab omnibus40minibus, dico autem intellectum id, quod est intellectus objectum objectum autem intellectus non est species intelligibilis, sed quid ditas rei. Non enim scientiae intellectuales omnes sunt de speciebus intelligibilibus,
sed sunt de naturis rerum, sicut etiam oblectum visus est color, non species coloris quae est in oculo. Quamvis igitur sint plures intellectus divers0rum hominum, n0n tam0 est nisi unum intellectum apud omnes, sicut unum coloratum est, quod a diversis inspicientibus videtur. Secundo, quia non est neceSSarium, Si
aliquid est individuum, quod sit intellectum in potentia, et n0 in actu, sed h0c est verum in illis tantum quae individuantur per materiaim oportet enim illud quod est intellectum in actu esso immateriale. Unde substantiae immateriales, licet sint quaedam individua per se existentia, sunt tamen intellecta in actu unde et species intelligibiles quae sunt immateriales, licet sint aliae numero in me et in te, 0n propter hoc perdunt quin sint intelligibiles actu sed intellectus intelligens per eas Suum objectum rellectitur supra seipsum intelligendo ipsum Suum intelligere, et speciem qua intelligit. Deinde c0n Siderandum eSi qu0d, si ponatur unus intellectus omnium hominum, adhuc est eadem dissicultas, quia adhuc remanet multitudo intellectuum, cum sint plures substantiae separalae intelligentes, et ita Sequeretur S0cundum eorum ration0m, qu0d intellecta sSent Secundum numerum diversa, et psti consequens individualia et non intellecta in actu primo Patetigitur qu0d praemissa rati si aliquid necessitatis haberet, aut erret pluralitatem intellectuum simpliciter, et non solum in h0minibus:
63쪽
I. - OMPENDIUM THEOLOGIAE Iunde cum haee conclusio sit salsa, manifestum est quod ratio non ex necessitate c0ncludit. Secunda ratio solvitur facile si quis consideret disserentiam intellectualis animae ad subStantias Separatas. Anima enim intellectiva ex natura suae specie hoe habet, ut uniatur alicui corp0ri ut forma unde et in dissi niti0ne animpe cadit c0rpus, et pr0pter hoc secundum habitudinem ad diversa corpora div 0rsificantur animae Secundum numerum, quod non Si in Sub- Stantiis separatis. Ex quo etiam patet, qualiter tertia ratio sit solvenda. 0 enim anima intellectiva ex natura suae speciei lisbet corpus partem sui, sed uni bilitatem ad ipsum : unde serh0 quod est uni bilis diversis corporibus, diversificatur secundum numerum, qu0d etiam manet in animabus, corp0ribus destructis Sunt enim uni biles c0rp0ribus diversis, licet n0n actu unitae.
De intellectu agente, M non est unus in omnibus.
Fuerunt autem quidam, qui licet 0ncederent intellectum possibilem diversificari in hominibus, posuerunt tamen intellectum agentem unum reSpectu omnium 8Se. Quae quidem opinio li et sit tolerabilior quam praemissa, similibus tamen rati0nibus consulari potest. Est enim actio intellectus possibilis recipere intellecta, et intelligere ea, actio autem intellectus agentis facere in-t0llecta in actu abstrahendo ipsa : utrumque autem h0rum huichum inic0nvenit, nam hic h0m0, ut S0crates, vel Plat0, et recipit
intellecta, et abstrahit. et intelligit abstracta. Op0rtet igitur qu0dlam intellectus p0ssibilis, quam intellectus agens uniatur huic
homini ut larina, et Sic op0rtet quod uterque multiplicetur numero secundum numerum hominum. Item, agens et patiens p0rtet esse ad invicem proportionata Sicut materia et larma, nam materia sit in actu ab agente, et inde est quod cuilibet 0tentiae passivaei 0sp0ndet 0tentia activa sui generis Actus enim et potentia unius generis Sunt Intellectus autem agens comparatur ad possibilem, Sicut 0tentia activa ad passivam, ut ex dietis patet; oportet igitur utrumque esse unius generis. Cum igitur intellectus p0ssibilis n0n sit secundum esse separatus a nobis, Sed unitus n0bis ut forma, et multiplicetur secundum multitudinem hominum, ut Sten Sum Si necesS est etiam qu0d intellectus agens sit aliquid unitum nobis sol maliter, et multiplicetur s0cundum
64쪽
Quod intellectus possibilis et regens funduntur in essentia
animoe. Cum autem intellectus agens et p0ssibilis nobis formaliter uniantur, necesse est dicere quod in eadem e8sentia animae c0nveniant. Omne enim quod alicui uni lur formaliter, unitur ei perm0dum formae substantialis, ut per modum larmae accidentalis Si igitur intellectus p0ssibilis et agens uniantur homini per modum formae substantialis, cum unius rei non sit nisi una forma substantialis, necesse est dieere quod intellectus possibilis et agens conveniant in una essentia formae, quae est anima. Si vero uniantur homini per modum formae accidentalis, manifestum est qu0d neutrum p0test Ss acciden c0rpori et ex hoc quod operati0nes
eorum Sunt abSque organo corporali, ut Supra Stengum St, Sequitur qu0d uterque Orum Sit accidens animae non est autem
in uia homine nisi una anima, p0rtet igitur qu0d intellectus agens et possibilis in una essentia animae c0nveniant. Item, omnis actio quae est propria alicui Speciei est a principiis c0nsequent diis larmam quae dat speciem : intelligere autem est operatio pr0pria humanae speciei portet igitur qu0d intellectus agens et possibilis qui sunt principia hujus operationis, sicut ostensum
eSt, 0n8equantur animam humanam, a qua h0m habet speciem. Non autem sic con Sequuntur eam, quaSi ab ipsa procedentia in corpuS, quia, ut 0Sten Sum St, praedicta operatio est sine organo corporali, cujus autem est polentia, ejus et actio : relinquitur ergo quod intellectus p0ssibilis et agens conveniant in una Ssentia animae.
Qualiter isto dum potenti conveniunt in una essentia
animod. Considerandum autem relinquitur quom0d hoc poSSit esse.
Videtur enim in hoc aliqua dissicultas sub0riri. Intellectus enim possibilis est in p0tentia ad omnia intelligibilia. Intellectus autem agens facit intelligibilia in p0ιentia esse intelligibilia in actu, et 8j 0p0rιetiy0d pomparetur ad ea sicut actus ad potentiam : non Videtur utem p0ghibile quod idem respectu ejusdem Sit in p0 ontia et in ac ti. Si igitur impossibile videtur, quod in Ima subs-
65쪽
tantia animae c0nveniant intellectus possibilis et agens. Haec autem dubitatio de sacili solvitur, Si quis consideret qualiter intellectus possibilis sit in p0t0ntia respectu intelligibilium, et qualiter intellectus agens laciat ea esse in actu. Si enim intellectus possibilis in potentia ad intelligibilia, secundum qu0d40n habet
in sui natura aliquam determinatam formam rerum Sensibilium, sicut pupilla est in p0tentia ad Omne c0loreS. In quantum ergophantasmata in rebuS Sen Sibilibu abstracta sunt similitudines determinatarum rerum Sen Sibilium, comparantur ad intellectum possibilem sicut actu ad p0tentiam : Sed tamen phantasmata sunt in putentia ad aliquid qu0 anima intellectiva habet in actu, scilicet esse abstractum a materialibus conditionibus. Et quantum ad hoc, anima tellectiva c0mparatur ad ipSam ut actus ad 0-tentiam. Non est autem inc0nvenien S, quod aliquid respectu ejusd0m sit in actu et inicitentia Secundum diversa. Propter hoc enim naturalia corpora agunt, et patiuntur ad invicem, quia utrumque S in p0tentia re Spectu alteri u S. Sic igitur non est in conveniens quod eadem anima intellectiva Sit in potentia respectu
omnium intelligibilium, pro ut 0nitur in ea intellectus possibilis, et comparetur ad ea ut actus, prout ponitur in ea intellectus agons. Et hoc manifeStius apparebit ex m0d0, quo intellectus facit int0lligibilia in actu. Non enim intellectus agens sic acit int0lli gibilia in actu quasi ab pS esstuant in intellectum possibilem. Sic enim n0 indigeremus phanta Smatibus et Sensu ad intelligendum, sed facit intelligibilia in actu abStrahendo ea a phantasmatibus, sicut lumen lacit qu0dammodo colores in actu, non quasi habeat eo apud Se Sed in quantum dat ei qu0dammodo visibilitatem. Sic igitur aestimandum est unam esse animam intellectivam, quae caret naturi rerum Sen Sibilium, et potest eas recipe ruper m0dum intelligibilem, et quae phantasmata facit int0lligibilia
in actu abstrahendo ab eis Species intelligibiles. Unde p0tentia ejus secundum quam Si receptiva intelligibilium specierum, dicitur intellectus possibilis 40tentia autem ejuS, Secundum quam abstrahit species intelligibiles a phantasmatibus, vocatur intellectus agens, qui Si quaSi quoddam lumen intelligibile, quo anima intellectiva participat ad imitati0nem Superi0rum subStantiarum intellectualium.
66쪽
Quod omnes potentis in es3enti animo rudicantur.
Ν0n solum autem intellectus agens et p0ssibilis in una essentia animae humanae conveniunt, sed etiam omnes aliae p0tentiae, quae Sunt principia operationum animae. Omnes enim hujusmodi p0tentiae quodammodo in anima radicantur quaedam quidem Sicut p0tentiae vegetativae et sensitivae partis in anima sunt Sicut in principi 0, in conjuncto autem sicut in subjecto, quia earum perali 0ne sunt conjuncti et non solum animae, cujuS Si enim acti0, uS Si potentia : quaedam vero sunt in anima sicut in principio et in Subjecto, quia eorum operationes sunt animae abSque organ0c0rp0rali, et hujusmodi sunt polentiae intellectivae partiS. 0 est autem p0SSibile esse plures animas in h0mine. Oportet igitur qu0d omne potentiae animae ad eamdem animam pertineant.
Quod unica est anima in πιι corpore.
Qu0d autem impossibile sit esse plures anima in uno corp0re, Sic pr0batur Manifestum est enim animam esse 1 0rmam Subqtantialem habentis animam ex h0c, quod per animam animatum genu et Speciem S0rtitur. Impossibile est autem plures formaSSubstantiale ejusdem esse rei. Forma enim substantialis in h0c
dissert ab accidentali, quia larma substantialis facit esse hoc aliquid simpliciter forma autem accidentalis advenit ei qu0d jam
est h0 aliquid, et lacit ipsum esse quale, vel quantum, Vel qualiter Se habens. Si igitur plures flarinae substantiale sint unius et ejuSdem rei, aut prima earum facit h0 aliquid, aut 0n. Si n0n facit h0 aliquid, 0 est larma substantialis. Si autem lacit h0c aliquid ergo omnes formae c0nsequentes adveniunt ei, qu0d jam HS h0 aliquid. ulla igitur consequentium erit larma SubSt3ntialis, sed accidentalis. Si igitur patet, qu0d impossibile est sorma SubStantiales 8Se plures unius et ejusdem rei neque igitur p0sgibile est plures animas in uno et e0dem esse. Adhuc patet qu0 homo dicitur vivens secundum qu0d habet animam egela bilem, animal autem secundum qu0d habet animam Sensitivam,h0m autem secundum quod habet animam intelle clivam. Si igitur sunt tres animae in h0mine, scilicet vegetabilis, en Sibilis, ι
67쪽
I. AEOMPENDIUM THEOLOGIAE 35rali 0nalis, sequitur quod hom3 secundum aliam animam ponatur in genere, et Secundum aliam speciem s0rtiatur Maoc autem Stim p0Ssibile. Sic enim ex genere et disserentia non fieret unum Si inpliciter, Sed uitum per accidens, vel quasi c0ngregatum Sicut musicum et album, quod non est esse unum Sinipliciter. NeceSS0 est igitur in homine unam tantum animam SSθ.
Rationes quo videntur probare quod in homine sunt
plure animuP. Videntur autem quaedam huic sententiae adversari. Primo quidem, quia disserentia comparatur ad genus ut forma ad materiam animal autem est genus h0 minis, ali0nale autem est disserentia zonstitutiva ejus. Cum igitur animal sit corpus animatum animasen Sitiva, videtur qu0d corpus animatum anima sensitiva adhuc Sit in potentia respectu animae rationalis, et sic anima rationalis eSSet anima alia a sensitiva. Item, intellectus non habet organum z0rp0rale sen Sitivae autem potentiae et nutriti vae abstiat organum c0rp0rale. Impossibile igitur videtur quod eadem anima sit et intellectiva, et Sensitiva, quia n0n pote Si idem SSe Separatum, et non Separatum. Adhuc anima rationalis est incorruptibili S ut Supra ostensum est vegetabilis aut sem anima et sensibilis Sunt c0rruptibiles, quia sunt actus corruptibilium organorum onigitur eadem anima v0getabilis, et sensibilis, et rationali S cum tua p0ssibile sit idem esse corruptibile et incorruptibile. Praeterea, in generatione h0 minis apparet vita, quae e Si per animam Pgeta
bilem antequam c0nceptum appareat esse animal per Sela Sum et m0tum, et prius dem0n Stratur animal esse per motum et SenSum,
quam habeat intellectum. Si igitur est eadem ampliuS, per quam c0nceptum primo vivit vita plantae, secundo ita animalis, et tertio vita hominis, Sequstretur quod vegetabilis, sensibilis, et rationalis Sint ab exteri0ri principio, vel etiam intellectiva sit ex
virtute, qud est in Semine : utrum quo autem horum Videtur incon Venien S, quia cum Operationes animae v 0getabilis et sensibilis n0 Sint Sine corpore, nec parum principia in corp0re OSSunte 8S operatio autem animae intellectivae est Sine corp0re, et Sic
impossibile videtur qu0d aliqua virtus in corp0re Si riu eau Sa. Impossibile igitur videtur, quod eadem anima sit vegetabilis, ensibilis, et rati0naliS.
68쪽
Sotitii rationum proemisSurum. Ad hujusm0di igitur dubitationes t0ssendas, considerandum est,
qu0d Sicut in numeri Species diversificantur per h0 quod una earum super alteram addit, ita etiam in rebus materialibus una species aliam in perlecti0ne excedit. Quicquid enim persecti0nis est in corp0ribus inanimati S hoc habent plantae, et adhuc amplius. Et rursus, qu0d habent plantae, habent animalia, si aliquid
plus Det Sic quo u Sque Veniatur ad hominem, qui est perfectissi mus inter creaturaSc0rpore 3 S. Omne autem qu0 eS imperfecti im, se habet ut materia respectu persectioris, et h0 quidem in diversis manifestum St. Nam elementa Sunt materia corporum similium partium : et rurSuS 0rp0ra Similium c0rporum sunt materialia respectu animalium, et Similiter in uno et eodem c0nsiderandum est. Qu0d enim in rebus naturalibus ad altiorem gradum persectioni attingit, per Suam larmam habet qui citu id persectionis convenit inferiori naturae et per eamdem habet id quod eidem de perfecti0ne Superadditur, Sicut planta per Suam animam habet quod Sit Substantia, et quod Si corporea, et ulterius quod sit animatum corpus Animal autem per suam animam babet haec omnia, et ultra, quod Sit Sentiens 0mo autem super haec omnia habet per Suam animam, quod sit intelligens. Si igitur in re aliqua c0nsideretur id qu0d ad inseri 0ris gradu persectionem portinet, erit materiale re Spectu ejus quod pertinet ad perfecti0nem Superiori gradu8, puta, Si 0n Sideretur in animali, quod habet vitam plantae, 0c Si quodamm0d materiale respectu ejus qu0 pertinet ad vitam SenSitivam, quae est propria animalici genus autem n0 eSi materia, nam praedicaretur de l0to, sed est aliquid a materia sumptum den0minati enim rei ab eo qu0d est materiale in pSa est genu ejuS, et per eumdem modum disserentia sumitur a larma. Et pr0pter h00 0rpus vivum, Seu animatum est genus animalis, SenSibile autem disserentia constitutiva ipsius, et similiter animal S genus hominis, et rationale disserentia constitutiva ejus. Quia igitur flarma Superioris gradus habet in se omnes perfectione inseri 0ris gradus, non est alia
larma Secundum rem, a qua Sumitur genus, et a qua Sumitur
disserentia, sed ab eadem sorma secundum quod habet in seriori, gradus persecti0nem, Sumitur genus : Secundum vero qu0d habet
69쪽
I - OMPENDIUM IRE0LOGIAE Mpersecti0nem Super i 0ris gradus, sumitur ab ea disserentia E sic patet, quod quamvis animal sit genus h0 minis, et rational sit disserentia c0nstitutiva diis, n0n tamen portet qu0d si in h0m in alia anima Sensitiva, et alia intellectiva, ut prima rati objiciebat per eadem autem apparet Oluti Si eundae rationi S. Dictum est enim quod sorma Superioris speciei, comprehendit in se omnes inseri 0rum graduum persecti0nes. 0nsiderandum est autem, qu0d tanto Specie materialis Si altior, quanto minus fuerit materiae subjecia, et Sic portet qu0d quant aliqua firma est n0bili 0r, tanto magi Super materiam elevetur, unde anima humana quae est nobili SSima materialium flarmarum, ad Summum elevationis gradum pertingit, ut Scilicet habeat perationem abs. que communicati0ne materiae c0rp0rali S tamen, quia eadem anima in seriorum graduum persectione c0m praehendit, habet nihilo minus et perationes, in quibu communicat materia corporalis. Manifestum Si autem, qu0diperatio procedit a re Secundum ejus virtutem Op0rtet igitur quod anima humana habeat aliquas vires, sive p0tentias, quae Sunt principia operati0num quae exercentur per c0rpta S, et lia oportet eSSe actu aliquarum partium c0rp0ris, et hujusm0di sunt potentiae vegetativae et Sensitivae partis. Habet etiam aliquas p0tentia quae Sunt principia perationum, quae sine corp0re exercentur, et hujusmodi Sunt int0llectivae partis p0tenti e quae non Sunt et u aliqu0rum organ0rum. Et ide in tellectus tam p0ssibilis, quam agen dicitur Separatu8, quia n0n habent organa qu0rum Sunt actu S, Sicut Ii SuS, et auditus sed sunt tantum in anima, quae e Si corp0ri sorma. Unde non oportet pr0pter li0 qu0d tutellectus dicitur Separatu S, et aret organ0 corporali, non autem SenSus, quod alia Sit anima intellectiva et sensitiva in h0mine. Ex quo etiam patet, qu0 nec ex h0 c0gi mur p0liere aliam animam intellectivam, et aliam sensitivam in homine, quia anima Sensitiva est corruptibilis, intellectiva in c0rruptibilis, ut alia ratio pr0 cedebat Esse enim inc0rruptibile,c0mpetit intellectivae parti inquantum est Separata Sicut in eadem e SSentia animae sun dantur p0tentiae quae Sunt 80 paratae, ut dictum est, et n0 Separatae : ita nihil pr0hibet quasdam potentiarum anim de Simul cum c0rpore deficere, qua8dam autem incorruptibiles eSS'. Secundum etiam praedicta patet 0lutio quari s objectionis. Nam omnis m0tus naturalis paulatim ex impersecto ad
persectum procedit, qu0d tamen aliter aecidit in alteratione et generali0ne. Nam eadem qualitas suscipit magis et minus Det
70쪽
58 TROMAE AQUINATIM OPUScULA ideo alteratio, quae est motus in qualitate, una et continua exiS-lens, de potentia ad actum procedit de imperfecto ad persectum. Forma vero subStantialis n0n recepit magis et minu S, quia SSe substantiale uniuscujusque est indivisibiliter se habens. Undo naturalis generati non procedit continue per multa media de imperfeci ad persectum, sed oportet esse ad singulos gradus persecti0ni noxam generationem et 0rrupti0nem. Sic igitur in generati0 ne hominis c0nceptum quidem primo vivit vila plantae per animam vegetabilem, deinde remota hac forma per c0rruptionem, aequirit quadam alia generali 0ne animam sensibilem, et vivit vita animalis, deinde remota hac anima per corrupti0nem, intr0ducitur forma ultima et completa, quae est anima rati0nalis c0mprehendens in se quicquid persectionis in praecedentibus larmis erat.
De productione animin rationalis, o non sit ertraductione.
Haec autem ultima et c0mpleta larma, Scilicet anima rationalis, non educitur in esse a virtute quae egi in semine, Sed a Super i 0ria gente Virtus enim quae est in semine, est virtus corp0ri cujuSilam Anima enim rationalis excedit omnem corp0ri naturam et virtute a cum ad ejus intellectualem operati0nem nullum corpus pertingere posSit. Cum igitur nihil agat ultra suam Speciem, eo qu0d agens Si nobilius patiente, et aciens acto, impossibile est quod virtu alicujus corp0ris producat animam rationalem neque igitur virtus quae est in semine. Adhuc Secundum qu0d unumqu0dque habet 088 de novo, sic de ti0vo competit ei fieri, nam dii est fieri, cujus est et esse : ad 0 enim aliquid sit, ut Sit. Eis igitur quae secundum se habent esse, compulit per Se fieri, sicut rebus subgistentibus Deis autem quae per Sem0n habent SSe,n0n 0mpetit per se fieri, sicut accidentibus et larmis materialibus. Anima autem rati0nalis secundum se habet 880, quia Secundum se habet operati0nem, ut ex dictis patet, animae igitur rati0nali Secundum se c0mpetit fieri. Cum igitur n0 sit comp0sita ex materia et larma, ut supra ostensum St, sequitur qu0d non p08Sit due in Psse nisi per creationem : 0lius autem Dei est cre3re, Ut Supra Stengum St, a solo igiti De anima rationalis in esse pr0ducitur. Hoc etiam rationabiliter accidit. Videmus enim