Scientia media ad examen revocata. Per Germanum Philalethen Eupistinum

361쪽

3o8 CAP. II. PiGMENTA SCIENTIAE MED. regulas morum est in debita dispositione S debito ordine ad recipiendum motionem Dei physice praedeterminantem; dum ergo Deus praedeterminat voluntatem attendentem actu ad regulas m Crum, sequitur actio persecta quae totaliter reducitur in Deum sicut in cau-1am; ad eum modum, quo ad motionem tibiae rectae, quae est in debita dispositione ut recipiat motionem animae, sequitur motus rectus, qui totaliter reducitur in animam sicut in causam. Voluntas autem non attendens actu ad regulas morum non est indebita dispositione & debito ordine ad rccipiendum motionem Deiphy sice praedeterminantem di, ideo si a Deo praedeterminetur ad agendum, sequetur actio in ordinata, quae est actio peccati, ct sic id quod est ibi de actitalitate, perfectione, & bonitate reducitur in Dcum physice praedeterminantem sicut in causam;.quod autem est ibi de inordinatione, desectu, & deformitate, non habet Deum physice praedeterni nantem sicut causam , sed sbium liberum arbitrium. Et propter hoc concluditur,

quod ACTio PECCATI EST A DEO PHYSICE PRΨDETERNINANTE, SED PECCATvM NON GT A DEO PHYsi CE PRAE DETERMINANTE.

CCVII. Nec ista Angelici doctrina constringitur ad

peccatum moris, verum etiam tenet in peccato natur M. Nam Deus movendo immediate tibiam curvam non est causa claudicationis; siicut nec applicando semen de ficiens est causa monstruosi partus. Cujus ratio est,

quod Motio Dei praedeterminans praesupponit quid quid se tenet ex parte principij, ct a virtute ipsius principηγ

362쪽

eipit, ejusque dispositione modificatur , ut dictum est num. 32. Si igitur fuerit applicatio principi j debite disepositi pr deter minabit ad actionem persectam quae totaliter in Deum praedeterminantem reducetur sicut in

causam. Si vero fuerit applicatio principij indebite dispositi, praedeterminabit ad adtionem , cui ex indebita dispositione principij conjungetur infallibiliter defeetus.

Similiter applicatio voluntatis,actu attendentis ad regulam, praedeterminat voluntatem ad actioiaem moraliter bonam , quae secundum omnem suam rationem orietur a motione Dei praevia applicante: applicatio vero voluntatis, non attendentis actu ad regulam, praedeterminat voluntatem ad actionem, cui ex defectu libero actualis attentionis conjungitur malitia moralis, quae, non in motionem Dei praevie applicantem reducitur, sed in solum liberum arbitirum. Est autem differentia aliqua, & no parum observanda, inter peccatum moris & peccatum naturae; quς in hoc

consistit. , quod defectus principi j voluntarij non reducitur in Deum sicut in causam , desectus vero principij

naturalis in Deum reducitur, ut supra insinuatum est. Deus enim causat curvitatem tibiar,sicut & desectum seminis, aliosque descetus naturales: non vero caueat desectum voluntatis, qui est non attentio actitatis ad regulam. Unde licet claudicatio non procedat a Deo, ut physice praedeterminante, est tamen a Deo, ut causante curvitatem tibiae : Secus est de malitia morali, quae nec est a Deo, ut physice prςdeterminante, nec a Deo, ut causante curvitatem sive desectum volun-V 3. taliS;

363쪽

3 io CAp. II. PiGMENTA SciENTIR MED. xatis; cum non sit causa quod voluntas non attendae actu ad regulam, quia ut num. 2o3. ex D. Thom. dictum est , ad hoc sussicit IpsA LIBERTAS VOLUNTA Tis per quam potest agere , vel non agere.

CCVIIJ. Denique ex artificialibus demonstrari quoque potcst, motionem Dei physice praedeterminantem nullius peccati pos . esse cauiam , sive quod idem est, non posse causare illam rationem, ad quam sequi tur malitia sive moralis, sive naturalis. Pictor applicans penicillum secundum regulas suae artis, accidit praedictet applicationi quod penicillus sit reictus, vel desectuosius; ipse enim Pictor utrumque penicillum, tam reclum, quam desectuosum, applicat secundum regulas suae artis; ct ideo quidquid est rectitudinis in motu utriuique pcnicilli est a Pictore, defectus vero qui est in motu penicilli defcctuos ex defectu penicilli,

non ex applicatione Pictoris procedit. Voluntas attendens aditi ad regulam est quasi penicillus rectus, &voluntas non attendens actu ad regulam est quasi penicillus desectu olus: utramque voluntatem Deus ut supremus artifex applicat secundῖam repulas suae artis

α. divinς sapientiet, & ideo quidquid est rcctitudinis

in motu utriusvue voluntatis in artem divinam,eiusque physicam praedeterminationem reducitur, sicut in causam ; malitia velo, quς conjungitur motui voluntatis non attendentis actu ad regulam in solam voluntatem sicut in primam,& proximam causam reducitur. CCt X. Quorum omnium ratio nuper assignata est,

quod scilicet, tam penicillus desectuosus, quam voluntas

364쪽

ART. III. DEus NON EsT cAusA PEccATL 31 Iunias non attendens actu ad regulam, secundum aliquid subijciantur motioni applicanti, & secundum aliquid ei non subiiciantur : unde actus egrediens a voluntate,ut subdita divinae motioni, non nisi actualitatem & persectionem importat; actus verb egrediensa voluntate partim subdita, partim non subdita divinet motioni, debet dicere entitatem dc persectionem aliquam cum malitia conjunctam ; ita tamen ut persectio tribuatur voluntati, ut subditae: malitia vero voluntati, ut non subdit et adscribatur. Impossibile enim est, quod malitia actus voluntatis tribuatur moventi voluntatem , si malitia non producatur a voluntate sub illa ratione, secundum quam movetur: sicut effectus causae non tribuitur causanti causam, si non procedata causa, secundum quod est causata. Ita D. Thom. de malo q. 3. art. r. ad 4. his verbis: Elfectus ean sati inquantum est causatum reducitur in causam. Si antem aliquid procedat a causato non 'cundum quod est causatum , hoc non oportet reduci in causam. Sicut motus tibia causatur a virtute motiva animalis , qua tibiam movet , sed obliquitas ambulationis non provenit a tibia secundum quod est mota a virintemotiva , sied secundum quod deficit a susipienda influxnmmoriυa virtutis per suum defectam, irio clauditatio non ea arar a virtute motiva. Sic igitur peccarum causatur a libero arbitrio fecunάum quod defuit a Deo, unde non oporter

quod Deus sit eans peccati, sicut es eausa tiberi arbitri'.

365쪽

3ia C Ap. IJ. PIGMLNTA SCiENTI RMEDL. 6. IV. Retrei tur Cavillationes P. Annat:. CCX. X T Eritate destituti Molinistit recurrunt ad V Fallacias, ct cavillationcs. Fiallacia accidentis air D. Thom. opusculo 39. cap. 9. I id erito, prove. ιiem ex eo enod est: sed signa uatursimile iurisiu eortim

parentis in hac fallacia est unitas quaedam ct id cntitas eorum , quae per accidens quodammodo conjunguntur : causa vcio non exi suntiae est diu ci litas eorumdem. Nam sicut dicit i hilosopbus in i . Elcnchorum, Fallacia accidentis sit ex eo quod aliquis non potest ludicare idem & diversiim unita, ex multa. Molinistae non valentes, potius non volente&, dil- rnere amina pectati, ct actum malum continuo ars Munt fallacia accidentis, dum scimper. obtrudunt; Hic

uitiatur ac fu mul me qui syllogi i mus cst prorsus ii milis. Li, quem in exemplum fallaciς accidentis adducit D. Thomas loco citato es e canis est ratus e i pau/: qi- rure si tuto pater. Canu enim cir pater subjungit Angui. Sol sum unum per a si rina; unde nim sequitur,' isod quidquid. est vertim de nuo bis vertim de alis sei dum enim quia com s pater,nota fouet enit ei esse Iuum. Ita urgo ct Mo buistis dicendum cst hic aetus, ct actus malus lunt Unum pCr accidens : undu non sequitur, quod quidquid est Vcrum de uno,iit ucrum dς alia, secundum enim quod hic actus pi dctcrminatur, non convenit ci cssu actum

366쪽

malum. Nota , quCd per sie dicitur inesse ali hid ali mi,

quod inea ei sietundum rationem propriae definitionis: Vate lac antem quidquid laesi alicui dicitur inese per a sidens, inquit V. Thom. supra. Eadem fallacia peccatur, dum ab actu malo e converso arguitur ad aestum peccati, dicendo, adius malus non prat terminatur , asius peccazi est a Ius malus: ergo actio pereari nou praedeterminatur. Non enim sub eadem: ratione est actus peccati, S est achus malus: poterit ergo iubilia ratione qua est actus matris non praedeterminari &sub illa ratione qua est actus peccata pra

determit ari.

CCX l . Hac fallacia uti videtur P. Annatus. Cum enim disp. i . de scientia Media c. s. in fine paragraphi secundi num. 83. dixisset: Septimo tandem attendensis ea sanctoratam Parrum consensus unanimis dum n ganι a Deo a desinitos ede malos a Bus, υti antea Monirracimas r admducit paragrapho sequenti Angelici Doctoris soluti Henr,& nostram et Sed respondent a Patribas tantum rehci Ra de uisionem maliria, non autem asius qui malitie Dbnera itur: vel resici pradesinitionem ac tis tit mali,non autem secundum Inum esse absoluta m ph si uni. Primo hanc iolutionem deridet dicens: Nimiram nisi baueii Patres ad scholam redeant, O ad nuperas Academicoram tricas accommadent sese, ingeminentque το materialiter formaliter , fecificative ac reduplicative, nulla supererit ratio quastiam ipsi meotem nobis aperians. Sccundo recapitulando omnia testimonia SS. Patrum qiue

cap. 2. a num. 3I. retulerat, perspicuum elle putat prς-

V ue dictos

367쪽

3i4 CAP. II. PiGMENTA SciENTIR MED. dictos Patres negare piaedefinitiones eorum actinim qui sunt iuntur esse tum liberi thm mali pro illis cir cumJanti, a quibus implicat abesse malitiam.Sic quoad actu peccati sub illa ratione , ad quam nulla sequitur malitia Aircumloquitur P. Annatus, cui antequam satisfiat,

placet retorquere argumentum. Vel Deus concurrit adactum, qui est , & scitur esse tum liber, tum malus, pro illis circumstant ijs a quibus implicat abesse malitiam, vel Deus non concurrit ad hujusmodi actum si hoc postremum quis dixerit, propinquissimus erit duplici

errori secundum D. Thom. num. I97. relatum. Si autem admittatur, Deum concurrere ad pr dictum actum non concurrendo ad malitiam,cur igitur negatur Deum

prςdefinire actum , non praedefiniendo malitiam in Probavit P. Annatus cap. 3. 6. 3. ex S. Augustino, Deum praedefinire ea qu et facturus est ergo & actum peccati, quem suo concursu facturus est non faciendo malitiam, Deus quoque prςdefinivit non praedefiniendo malitiam. Ecce qua ratione non nostra, sed & Molini startim deridetur solutio. Nam ijsdem debent Molinistae implicari distinctionibus materialiter ω forma liter, fletificative cir re plicative, si a duplici errore se voluerint expedire. Nunc ad omnes Molin istarum fallacias, quas refert P. Annatus num. 8s. Respondetur, unica illa distinctione qua usus est Sol Angelicus: Et propter hoc dici

TUM NONl ΕsT A DEO. Cuius distinctionis rationem tradit in a. dist. 37. q. r. a. a. in fine Corporis his ver- . bis :

368쪽

bis: Quadramque nomen deformitatem simul cum acu H-niscat sive in generali.sive in lyeciali non potest dici quo sit a Deo simpliciter. Vnde non potest dici absolute, quod pecca rum sit a Deo, ut homicidium, aut aluuid hujusmodi, nisi eum hae additione, in quantam actud est, O in quantum ess

CCXII. Hinc habetur primo, quo seruu Magister

sententiarum assirmaverit, Deum pr scivisse mala sola notitia, non autem beneplacito; quia scilicet mala non praedefi nivit; quodcumque enim nomen deformitatem simul cum actu significat, non potest dici quod sit a Deo praedefinitum simpliciter. Habetur Secundo, Roste dixisse Anselmum, quod

casus diaboli nulla alia sit ratio, quam quia voluit, nec hujus voluntatis ullam aliam habuit causam qua impe teretur, aut attraheretur. Casius diaboli est peccatum diaboli: & cum sola voluntas diaboli fuerit causa. pec cati recte negavit Anselmus aliam habuisse causam qua impelleretur, aut attraheretur ; ac proinde recte aUeruit, peccatum diaboli non fuisse a Deo sponte dante, sed ut raperet, permittente. Non enim peccatum a Deo praedefinitur, sed actus peccati sub illa ratione, ad quam nulla sequitur malitia. Habetur Tertio, S. Thomam ex Damasceno desumpsisse suum hoc principium, quo omnes fallaciae eluduntur: nempe Quodcumque nomen deformitatem BIeum actu signi'at sive in generali, sive in flectati non pars dici quod sit a Deo simpliciter. Annatus refert, Damasce num dicere: Propensa voluntate fieri ens citra controversiam

bona

369쪽

eti V CAP. II. PsGMENTA SciEMTis MEn ι ' u it; sternor λὰ aurem quae nonnullam absurditatis sp t j. se serum. Aetiis peccati sub illa ratione,ad quam nulla sequitur malitia citra controversiam bonus est :sub illa vero ratione, ad quam sequitur malitia nonnullam absurditatis speciem pre se fert: propter hoc dili-

Habetur Quarto, S. Leonem scientifice distinxisse in Christi Passione, id quod est de is eorum malignitato praecognitum ; Fod est disi tum a Deo : & diversa posuisse principia voluntatis interficiendi , quae Iudaeorum suit: & voluntatis moriendi, quae fuit Christi. Si ad nostram distinctionem attendisset P. Annatus, non interrogando assereret, voluntatem occidendi esse ma, teriale peccati; vel ba ejus sunt : Holanti intersiciendi Christum , eram habueram: Iudaei, quid aliad fuit quare materiale peccari Quis nescit, quod voluntas occidendi sit peccatumῖ si sic peccatum cum maioriali peccati confunditur, quid mirum , si ex negatione praedcfinitionis . pecca i certa a SS. Patribus, semper malitioSe interatur negatio praedefinitionis matericlis peccati. Habetur Quinis, Thomistis imponi, dum ex Valentino Concilio profertur, quod Deus prςsciverit on nino bonos persuam trariam bonos suIuros: inatos Uero pra-Νverit per propriam malitiam malos futuros. Et num. 42. ,, arguitur, Quare autem prae scivit Deus bonos por,, sitiam gratiam bonos suturos, nili quia necesse fuit ut, , praescientiam illam prςcederet gratiae praedetermina- tio ξ atqui fuit etiam ex adveribitorum hypothesi no- cessa

370쪽

ART. III. DEus NON EsT CAusA PECCATI 3I cessarium, ut hominum malitiam praecederet praed is finitio actsis malit quare igitur per illam non diceretur pr scita hominum malitia Z Quis unquam dixit Thomistartim , esse necessarium ut hominum malitiam

pecedat praedes vitio actili mali 3 Iam cepe dictum est,

quod actus malus, sicut & peccatum a Deo non prς- definitur, sed actus malus sub illa ratio ne,qua non est malus a Deo praedefinitur ; sub illa vero ratione qua malus est a Deo solummodo praeicitur; quem enim actum praedefinivit Deus sub illa ratione qua bonus est, eumdem praescivit sub alia ratione per propriam volu

tatis malitiam suturum malum.

Habetur sexto, fallam esse illam assertionem qua dicitur: Quod Deo displicet est materiale peccati, & hoe,, ipsum est quod Arausicanum neget esse ex voluiis istate Dei, dum definit homines in eo faciendo non facere τοDurarem Dei,sed suam. Si Deo displicet materiale peccati, quomodo concurret Deus ad materiale peccati λ quod tamen est Molinistis afferendum , nisi in duplicem erroris foveam cadere voluerint juxta

Angelicum praeceptorem. Ipsum igitur peccatum est id ' uod displicet Deo, ipsum peccatum est in quo facicndo

definit Arausicanum homines non fiaere voluntatem Dei, sed Jam ; Nam ACTio PECCATI EST A DEO, SED PEcCATuM NON EsT ADEO, inquit Sol Angelicus. Habetur septimo, verissimo docuisse Fulgentium,volantatem malam non esse a Deo praedesinitam, & insidelitatem non credentium, non ad constitution m Dei, sie raescie m Iertinere. An inde concludet Ur, P