장음표시 사용
211쪽
matione matrimonii, ob quam conjuge fiant una caro fit ut haec autem una caro possit considerariotiam in copula illicita nam qui adhaeret meretriciunum corpus cum illa efficitur); Si non pari, Saltem simili modo, Visum est cognoscentem contrahere quamdam propinquitatem cum con Sanguineis mulieris
cognitae, et Vice VerSR. Quamvis ergo ex hoc concubitu, nec uxori nec meriti nomen, nec Soceri, nec nuru S, nee generi, nec Soeri, nec leViri S , nec gloris ac conSequentur, nec ad Sit
amor c0njugalis nec conjugium, tamen honestati repugnare Videtur, ut qui per copulae persectionem unum laetus sit cum filia, inde matrimonium contrahat cum matre, ita aperto aditu confidentiae maritalis inter eos inter quos, posito facto Verecundia quaedam naturalis illi deberet obesse. At certo isthaec propinquitas, ex interpretatione potius uri quam ex Semrta, non poterat propinquitati verae assinitatis omnino aequiparari. Undo amnitas dici potest propinquitas pers0narum eae perfecta copula procedens, qu Pque contrahitur inter cognoscentem et synitin consanguineos, et vicissim. Ergo i Vir et Demina non sunt amnes, sed principium et quasi stipes a quo affinitatis gradu numerantur. 2 ' Contrahitur ab uno cum alteriu consanguineiS. 3 Quo gradu sunt alterius consanguinei, Sunt alterius amneS. 4 Inter affines et amnes inter quo nulla copula nulla assinitaS.5 Ubi copula et quidem perfecta non intercedit, nec amnitas. Olim multum protendebatur prohibitio nuptiarum
212쪽
causa affinitatis cum enim ii Omne haberentur assi ne viro qui essent consanguinei Xoris et vicissim, et quidem eodem gradu ac in cognatione naturali ita ut 110 licuisset viro contrahere ob ammitatem cum iis cum quibus non licuisset uxori ob consanguinita
Quin im latius etiam protens est notio affinitatis in ordine ad prohibendum et interdicendum matrimonium. Nam Varia genera ammitatum recepta sunt 1 Conjugis respeetu ad omne conSanguineo alte rius 2 secundi mariti cum omnibus conSanguineis primi 3 Secunda uxor Secundi mariti cum omnibus conSanguinei primi. Nam Secunda Xor erat una caro cum Secundo marit qui erat una caro cum Vidua, quae fuerat una caro cum primo conjuge.
Adde etiam receptum fuisse ut non tantum uxor fieret affinis consanguineis viri, et vicissim, Sed et consanguinei unius et consanguine alterius conjugisserunt amnes interrae.
cundi generis amnitates inductas, de medio sustulit,
ita ut nec pareret affinita affinitatem, nec promanaret inter consanguineos Viri et conSanguine OS XOriS, sola relicta quae inter Virum et consanguineo uXOriS, vel vice versa intercederet, eaque Usque ad quartunn
gradum, id estis Sque ad eos qui essent alterius partis consanguine inra gradu.Ηoc jure hodie utimur. Quoad vero affinitatem ex copula illicita ortam, per concilium rident. SeSS. XXIV, c. IV, de Re f., reStricta est haec affinitatis species ad secundunt gradum
inclusive, ita ut ex de chiratione ii V constit ad Romanum nullum hodie impedimentum remaneat
213쪽
quominus in alii0ribus gradibus licite et valida contrahi p0SSit.
3o De Vinculo honestatis publiem.
XXXIV. Tertia species proximitatis oritur ex ipso contractu matrimoniali, independenter et praescindendo a corporum commixtione, et dicitur publiea honestas, se justitia publicae honestatis. Nam licet conjuge S, ante matrimonii consummationem non sint duo in carne una, Stri et Sensu, tamen illorum contractus ad hoc ordinatus est, et ipsa societas in dissolubilis inter conjuges inita facit ut tanquam unum OnSiderentur, et per consequens ab init conjugio et ante On Summationem, unus conjux quasi assimitatis specimen contrahat cum alteri u con Sanguineis unde et nomina Oeeri, et Soerus, generi et nurus, loviri et gloris, vitrici et novercae, privigni et priVignae, X tunc solent adhiberi. Haec propinquitas non potuit Oeari assimitas, sed publica honesta Vocat e St. Est et alia species quae oritur ex SponSalibus alidis Licet enim sponsalia matrimonium non Sint et Propterea non possint aequiparari matrimonio nec illi quod adhue non consummatum St, Verumtamen SponSa Si quaS UXOr, Sponsus quasi maritus, ita et consanguinei unius parti quamdam propinquitatem contrahere videntur cum altera parte licet adhuc celebrati matrimonii inita non it. Haec propinquitas admodum similis est illi quam publicam honestatem diximus, et propterea Sub Omine publica honestatis venit. Verum non Secta acus linitas Hicet ex illicita copuli orta, Sit similis assimitati ex copula conjuguli pio inde illae illam imitetur, non potest tamen illi aequiparari, ita in remo Stra.
214쪽
200 INSTITUTI0NEM JURIS CANONICI.Quapropter concilium Tridentinum retinuit impedimentum publieae honestati ex matrimonio rato u Sque ad quartum gradum nolusive quoad pon Salia re S trinxit ad primum gradum. Quo ad matrimonium ratum retinuit, aut non immutavit ii vetus, quod tale impedimentum pro VeXiSSet, dummodo matrimonium non sit invalidum ex defeetu OnSen SuS. QUO ad Sponsalia voluit ut si quacumque de causa SSent invalida, hoc impedimentum non producerent. S. XXIV,
XXXV. Cultus, seu religionis disparitas potest subduplici respectu con Siderari in ordine ad matrimo ritum videlicet 1 in Ordine ad matrimonium c0ntrahendum, 2 'in ordine ad matrimonium eontractum. Subprima investigatione, quaeri potest an ii qui religione sunt dispares, inhabile etiam sint ad contrahendum inter se in alia inquisitione dubitari potest an mutati religionis o Si contractum matrimonium sit ratio sufficioris ad illud inquium Solvendum. Utraque investigatio , Seu dubitati ex eo oritur quod diversitas religionis videtur opp0situ illi
unioni animorum qu de in conjugio deSideratur, et periculum perverSioni constituere. Sed altera investigati pertinet ad eam tractationis partem in qua quaerimus de disciplina Ecclesiae in ordine ad matrimonium contractum. ReStat ergo hic agi de diversitate religionis, tanquam Obstaculum et impedimentum sit ad matrimonium contrahendum. Relicta ergo illa investig9lione ad Sequiorem Irtem, de qua consuli de-bset Bened. XIV. Constit Apostoliet ministerii 1 0ctob. 1747, ad hanc pergimUS.
215쪽
DE OBJECTO IURIS TANONICI. 20 lItaque si conguli muS u naturale, nullam invenimus absolutam repugnantiam concipiendi nuptias eum religionis diversitate, cum necesse non sit ad indivi duam vitae conjugali conSuetudinem, communicareotiam in divinis. Sed reperimus maXimam conVenientiam in eo quod Vir et uxor ejusdem religionis sint; ne diversitas religionis sit somes discordiae domesticae, sit periculum subversioni alterius conjugis, et filiorum institutio periclitetur. Quare videmus jure divino positivo nuptias sidelium cum insidelibus improbari. Et quidem ad vetus testamentum quod attinet, cum tanta esset in populo Judaeo proeli vitas ad idololatriam, et universum jusmosaicum tenderet ad Separandum populum hebraeuma consorti gentium, VidemuS Xpresse has nuptias interdici Deuter T. Exod. 34, ita ut Sotus arbitratus sit nuptias inter Hebraeos et alienigenus irritas suisse. Sed cum illa lex nec haberet clausulam irritantum, nec directo lata esset in substantiam matrimonii, verior sententia tenet non fuisse irritantem. Addo prohibilionem illam nec generalem suiSSe, Sed tantum prohibuisse connubia Hebrae Orum cum Septem nationibus infidelium qui habitabant in terra Chanaan, ut post sanetum homam animadvertit Bened. XIV, Constit. Singulari nobis Gebr. 1749. Unde non desunt exempla nuptiarum in Veteri Testamento cum alienigenis, quae Vel improbe contracta, ut Vera connubia restognita sunt, Vel etiana ceSSante periculo et ratione super quam fundata erat te prohibens, a sanctissimis etiam personi contracta Sunt, nec improbata, ut inter caetera matrimonium EstheriS
Ad ovum vero Testamentum quod Spectat, Ou
216쪽
202 INSTITUTIONES IURIS CANONICI.
videmus jus divinum christianum expresse et Spestialiter prohibens connubia fidelium cum gentibuS, cum Ρ0pulus christianus non debebat esse peculiaris societas, sicut udaica, sed catholica, et inter gente diffundendum esset evangelium Sed tamen monet uris atti-ralis prohibitionem, quae vetat haec connubia sicut alias societates, amicitias, necessitudines contrahere cum iis qui falsae religionis sunt, ad evitanda pericula, et OccRSione peccandi. Quare Paulus I ad Cor. 6. admonebat fideles ne vellent jugum ducere cum insidelibus, et ortis inde haeresibus, eum esset eadem blasphemiae ratio, et idem periculum religionis, si fideles eum haeretistis contraxissent. Videmus Ecclesiae Putres constantissime connubia si desum catholicorum cum insidelibus ot haereticis improbRSSe. Non inde tamen consequens est connubia ab Ecclesia velut irrita habita fuisse; sed hae legeS, pro Varietate sericuli habita ratione temporum, locorum, per-SOnarum, modo rigidiores fuerunt, modo indulgentiores; et aliquando nuptiae si eontractae tanquam irritae, aliquando tantum illicitae habitae sunt. In eo non desunt exempla piissimarum foeminarum quae Sine criminis nota ab infidelibus nuptae sunt sic Monica Augustini mater nupsit Patristi viro ethnico, Clottidis Clod0vs00, quem ad Christi idem convertit, etc. Cum in casu particulari periculum cessaret, imo Spes si ulgeret conversionis insidelium, qua de causa ne Paulus voluit statim dissolvi connubia insidolium, si unus ex ipsis ud idem conVertatur, et concedi solent dispensationes pro contrahendi matrimoniis cum haeretissis quae mixta matrimonia Vocantur), suo d40tissimum accidit iis in locis ubi pro-
217쪽
DE OBJECTO IURIS TANONI cI. 203
testantes cum catholici commixti vivunt, nec conjuxaversum habet animum a catholica religione, et legibus proviSum Sit, ne alicui causa religionis injuria inseratur, et catholicae peducationi nasciturae sobolis provideatur. Tandem potius onsuetudine quam jure Scripto obtinuit, ut solum matrimonia fidelium cum non baptigatis tanquam irrita haberentur non Sic matrimonia baptigatorum inter se, sed tantum illicita, si fierent a catholico cum haeretico, non petita et aecepta dispensatione.
α De Correitate in crimen adulterii vel eonjustidii cum relatione ad novum
matrimonium inter se contrahendum.
XXXVI Jure veteri, tum romano tum eccleSinStico, interdictum videtur absolute, ne inter adultero matrimonium p0Sset conSistere Sed novo jure tum ex
Gratiani interpretatione in . , an . l . tum ab Innocenti III in cap. VI de eo qui duxit), hujusmodi
impedimentum in quantum dirimit matrimonium, reS- trietum est ad casus in quibus adsit, vel fides data intor adulteros de futuro matrimonio, vel ab adulteri S vivente e0njuge innocente, attentatum sit matrimonium, vel adulterio conjungantur conspiratio et machinali unius saltem adulteri in mortem conjugis
innocenti S. Hic nota adulterium 1' debere eSSet verum, non Utativum videlicet sit validum matrimonium quo ligatus Si alter ex adulterisci cap. II de eo quid); ' debere esse formale utrinque, videlicet cum mutua Scientia matrimonii quo alteruter ex adulteri obligatus Si c. I, T.) 3 debere esse externum et conSum malum c. IV, 5. eod. it.), et fidem datam matrimonii de suturo, vel attentatum matrimonii de praeSenti.
218쪽
204 INSTITUTI0NES MURIS CANONICI.
Confirma hujusmodi declarationes, ex eo quod versamur in jure positivo humano, quod non debemus extendere ultra quam definitum St, praeSertim cum agatur de jure poenali quod supponit delictum et crimen formale , et de impedimentis dirimentibus, quae e generali theoria Supposita sunt strictae interpretationis, nec facile prae Sumuntur. Praeterea et crimen conjucidii seorsim ab adulterio Spectatum est impedimentum dirimen inter correos vel complices in ordine ad matrimonium, dummodo mors fuerit secuta c. I de ConV. insidet.). Utrum autem requiratur quod homicidium illatum fuerit ad finem contrahendi matrimonium inter Omplices Ex stricta interpretatione hujus capitis non elucet, vel legatur prout refertur in collectione . Raymundi, vel multo minus si legatur in suo textu
genuino apud Gongaleg sed e sententia potius capitis hujus, et ex praesumptione fundata Super humanum agendi morem, Solent auctores hune finem et hUnc animum requirere , prout requirunt in casu
adulterae vel adulteri qui machinatus fuerit mortem c0njugis innocentis, de quo supra diximus. Certum autem puto quod hujusmodi delictum con-jucidii in quantum se se sumici ad impediendum
inter correos matrimonium, debeat S Se Vere erimen,
id si injuste et malitiose admissum, utri Usque notum sua moralitate non tantam generica, in quantum est occisio hominis, sed et specifica, in quantum est oeci Sio conjugis, et mutua machinatione et conspiratione aut per Se ut per alios consummatum. Haec resultant tum ex dicto capite de convers. infid. tum ex eo quod
Sermo sit de jur positivo poenali ut irritanti, proinde strictissimae interpretationis.
219쪽
Ratio igitur hujus impedimenti criminis, prae jure
quod viget, non Videtur collocanda in principio generali, verbi gratia, ut Servetur matrimonii sides, ut privetur bono matrim0nii, qui contra fidem matrimonii peccavit, ne eludatur lex de monogamin et indissolubilitate conjugii ut tueatur vita conjugi S, etc. Secu Vel simplex adulterium, vel simplex fides delaturo matrimonio, Vel attentatum de praesenti matrimonium, Vel Simplex occisio conjugis pareret hujusmodi impediment Um. Sed potius legis vel impedimenti hujus ratio pos lis Uscisica, quae aSSignat causam quare hoc jus tu
coercitum Sit, et praeter praedicto casus non extendatur
ad alios, qui pari modo officiant sanctitati matrimonii, si dei conjugali, incoluminati conjugum , indiSSolubilitati et monogamiae matrimonii, quantum Sapi , RSSignari non potest, sed solum tradi negative videlicet quod in ure di0so, poenali ad irritandum contractum, placuit Ecclesiae magis non indulgere. Nam Secus, quare dissimus induci hoc impedimen tum per adulterium cum fide, vel attentatu matrimonii, etc., et non induci per conjucidium ab una tantum parte patratum sine e0n Spirati0ne alterius, sed datalid de suturo matrimonio Hoc unice fortasse, quod lex nolit pati esse consortes et socios in matrimonio, qui socii et consortes fuerint in prodendis uribus legitimi matrimonii cum animo habendi legitimi connubii bonum inter Se Seu quos tenet conscientia criminis admissi in matrimonium ad sinem contrahendi matrimonium, quo mala conscientia criminis mutuo commissi in prodendi Sjuribus conjugalibus ad finem contrahendi matrimonium indignos facit et quodammodo incapace Sanctu,
220쪽
perpetua dilectione et Societate conjugali. Uterque cum conjux videret in suo conjuge proditorem matri monii, et perpetuu crimini remorSUS et perpetua dissidentia ab amore et charitate lienaret. Hae rati verificatur amuSSim in adulterio cum fido vel attentatu matrimonii, in conjueidio mutua conSpiratione conSummat eum anim contrahendi matrimonium inter Se in adulterio cum machinatione unius in mortem alterius conjugis, ubi haec ipsa machinatio, licet ex parte uniuS, dat praesumpti0nem animi alterius ad contrahendum matrimonium cum
In aliis casibus haec societas in violandi juribus honesti conjugii cum animo et sine contrahendi conjugium de Sideratur. Sed Semper recurrendum S ad odium quod continet haec lex ut explicetur quare adulterium debeat Sse consu)timatum uti videtur; quare c0njucidium debeat esse cum ejectu secuto, et non sufficiat mutua machinatio in hunc reatum, licet occisio non fuerit Secuta. Nam in his etiam casibus reperiretur violatio jurium conjugalium mutuo consensu acta intuitu matrimonii. Audivi quemdam asserentem rationem hujus impedimenti esse quod opponitur sanctitati sacramenti matrimonii, qu0 matrimonia ne hoentur actu ecca minoso. Sed haec ratio nimis vaga est; tunc enim irrita cederent matrimonia omnia quae initiata sunt actibus illicitis, ex gr. copula carnali sub fide matrimonii.
Si infideles non tenentur hoc impedimento, id
provenit ex eo quod non Sunt participes juris ecclesiastici.