Institutiones juris canonici

발행: 1868년

분량: 377페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

ciei, qiuam dicimu ossicium divinum, de quo egimus loquentes de clericorum metis. Sed haec orandi meth 0dus quae communis erat Ecclesiae primordiis et deinde studiis monasticis perfectior reddita est et in varias horas distribula, paulatim acta est clericorum propria, qui ad illam fundendam praecipiuntur vel publice, vel privatim, siquidem in aeris constituti sunt, vel beneficium ecclesias licum obtinent. Publica aulem et solemnis ossidii divini persolutio sit a canonicis in collegiali aut cathedralibus ecclesiis, eaque quotidie velut antiquae vestigium disciplinae. Haec diu directa est ope librorum eccle Siti Sticorum qui dicebantur psalleria, lectionaria, antiphon artu, homiliaria, hymniaria, paSSionaria, colleclaria, martyrologia, in quibus paucis verbis litterisque rubentibus

precumae Stuumque Ordo notabatur, unde natae sunt rubisese harum caeremoniarum indiceS. Postea universum ossicium in unum Volumen contraxit S. Gregorius VII sub finem Saeculi M, quod dictum est breviarium, quod deinde juxta votum Tridentini concilii sess. 25 correctum est auctoritate S. iis saeculo VI, et omnibus ecclesiis propositum, data libertate servandi alium ordinem illis tantum qui haberent a tum a sua prima institutione a sede apostolica probatum vel c0nsuetudine ducentos annos Superante retentum Cis. Const. 9uod a nobis quae praemilli solet breviariis. Sed non ideo quia haec precandi methodus facta est clericorum propria, eamque in ecclesiis publice persolvant qui choro sunt addicii, remansi flatus laicalis Sine prece communi in Ecclesia Nam pro elemento vitae perpetuae quo gaude Ecclesia, propter quod non

282쪽

elangueScit, elangueScente diSciplina, Sed per novam disciplinam tempori applicatam reviviscit, ita res aliae introductae sunt publicae preces, et Supplicationes quarum Specie Variant propemodum ad infinitum, tpopulum christianum sive laoris diurnis in ecclesiis,

Sive nocturni in OratoriiS, Od OceaSione publicarum circumge Stationum aneliSSimi sacramenti vel Sanctarum reliquiarUm et imaginum, modo ecasione novemdialium aut triduorum, quae solemni latibus praemittuntur, modo occa Sione se Storum qui saerantur

pietatis olliciis in honorem uniuS, vel alleri u Sancti, retinent addictum. Ecclesia uberi indulgentiarum elargitione conservat et fovet has disciplinas, illum profectum Spiritualen quem mortui disciplinis moribus nostris improportionati S, Obtinere non OSSet.

ARTICULUS A.

De tempore cultui destinato. XVIII. Cultus religiosus in Ecclesia non est quid extra Ordinarium, Sed ordinarium et quotidianum et praecipua quodammodo functi vitali illius corp0ris moraliS, non Seeu Re reSpirali in corpore animali. Ergo nullum tempus a cultu divino in Ecclesia excluditur, imo universum vitae humanae tempus ad illum positive ordinatum est, ita ut vita christiana quae persidem exercetur in terra, Sit XOrdium vitae beatae quae in gloria consummabitur in caelis. Fluxus otiabilis temporis cursus Stirae Sagium, praeguStali et nuntius aeternitali S. Videlicet Ecclesia et annis et diebus et horis christianas memoria et reminiscentia impressit, essecitque ut tempus ipsum a temp0ralibu homine abstra-

283쪽

heret, ad invisibilia et aeterna cogitatio ite hominum revoearet, et ita kalendaria ephemerides, diaria civilibus usibus destinata Sensim Sine SenSi pagana Samitterent notas, christianis memoriis et Significatio nibus caterent, quae continuo fidei no Strae mySteria,

heroum no Strorum se Sta et univerSam ecclesiasticam

historiam edocerent, donec pro morali influentia quam exercuit in habitudine et consuetudines Opulorum ad id pervenerit ut unice et exclusive potita sit methodo computandi tempora, et kalendaria et ephemerides et diaria Omnium cultorum populorum facta sint christiana. De hoc magno opere videlicet kalendario chri Stiano, quo Ecclesia coordinavit tempora ad exercitium vilae spiritualis, ad cultum divinum, ad finem Supernaturalem, et Secundum hanc coordinationem direxit habitudines et consuetudine Omnium cultorum populorum, non tantum in ecclesiasticis et spiritualibu exercitiis, sed etiam in civilibus,, pauli Sper loquemur. Hoc prae Stabimia Seorsim expendendo 1' Eram chri Stianam seu initium unde Ecclesia in kalendariis anno computat. 2 Dies festos ordinarios et periodico intra annum, qui distribuunt dies singulorum annorum et velutileXluram generalem efformant alendari singulis

3 Dies festos non periodicos intra annum, Sed de anno in annum, qui festis diebus ordinariis perbelle conti liciuntur et illis conjuncti veluti telam generalem constituunt kalenduit christiani.

284쪽

XIX. Ecclesia anno computat non a mundi creatione, sed a mundi potius redemptione, non a primi hominis Adam formalione in qu Omne peccRVimuS, sed a nativitate secundi Adam Christi per quem reconciliati sumus Deo. Parum enim nobis nasci profuit, nisi redimi profuisset. Era igitur christiana quae dicitur hodie per vulgaris, Si deta ChriSti, Seu Sunt anni ab incarnatione vel nativitate Christi. Assumpto autem tempore Seu anno nativitatis Christi tanquam

opocha unde nni computarentur, anno qui felicem illam epocham praeceSSerunt, ab eadem epoch retro cedendo ignare Solet tanquam anno primUm, Secundum ante Christum natum. Est ergo in Ecclesiae et vulgari usu positum quod nativitas Christi tanquam

centrum computationi Sive antecedentium, Sive Sequentium Saeculorum constituatur, sicut Christi adventus fuit causa salutis Sive antecedentium sive

Sequentium Saeculorum.

Disputant eruditi chronologistae de anno nativitatis Christi Domini, et exploratum Si omnibu auctorem perde vulgari qua nos in Christi anuis enumerandis utimur, deceptum eSSe, cum Chri Slum natum esse judicarit anno 753 Varroniano ab urbe condita, dum certe post annum U. C. 49 natus non est imo valde probabiliter anno 47, et imperii claviani Augusti trigesimo octavo Vide Palma, Hist. Eccl. Hoc probat quod anni ante peram vulgarem non Sint Semper anni ante Christum natum, et quod esset corrigenda ut annis Christi responderet; sed non impedit quod mens Ecclesiae Sic computanti sit ea quam recenSuimUS.

285쪽

II. DE FEsTIS ORDINARIIS ET PERI0DICIS INFRA ANNUM.

XX. Distributi dierum in hebdomadas pro uti quae

ab ipsa mundi creatione Videtur originem habuisse, ab ipso Deo instituta et Servata etiam in computis e celesiasticis recepta St. Sed alia dederunt n0mina diebus gentileS, alia hebraei, alia christiani. Gentes vocarunt dies a nomine deorum Hebraei cum inter omnes hebdomadae die celebrarint Sacrum sabbatum quo diu requievit Deus ab opere creationis, a sabbato vocarunt caetero die primam abbati, Se cundam Sabbati. Christiani vero non sanctificarunt sabbatum diem, videlicet quae Deus c0mpleta creatione requierit, Sed primam sabbati qua Christus consummat redemptioni opere resurrexit. Eam diem proinde immediate sequentem sabbatum udaicum ut aeram retinue runt chriStiani, propterea tanquam diem Domini dixerunt Dominicam, et habuerunt tanquam principium hebdomadae, sicuti Hebraei retinuerunt sabbatum, Sequentes autem die inter dominicam et dominicam OSitos, nec cum gentibus vocarunt a nomine deorum, nec cum Hebraeis diXerunt primam, Secundam ... a dominica; Sed retenta dominica tanquam prima feria qua Deo vacandum et feriandum Sit, caeteros dixerunt secundam, tertiam , quartam feriam relicto septima feriae n0mine sabbati in memoriam eonSummatae creationis v Nobis, aiebat ertullianus cap. VIII et XIV adversus Psychicos, nobis omnis dies etiam Vulgata consecratione celebratur eum enim horrerent fideles nominare dies a diis gentium , Vel judaico more a sabbato primam, et Secundam Sabbati .... idem ac Si 0minica feria prima diceretur,

286쪽

0uando ergo Ecclesia omnes dies in ordine ad cultum Dei vocat serias, adm0net si dele quod nunquam ab oratione, a Dei Servitio Supersedendum sit, et dies omnes vitae humanae Dei servitio consecrandi sint. Inde est quod jam tum ab antiquitatu celesia celebrat divina officia singuli feriis respondentia, licet ad ea frequentanda solis diebus dominicis et caeteris festis praecipuis, de quibus inferius, obligat si deles, quod ut liberius prae Stent, prohibet ne servilibus operibu dent OperAm. Inde Sanctificatio dominicarum prae caeteris feriis quoad duo capita recepta fuit in ecclesiastica disci plina, vid0licet, 1 ut fideles ad divina officia convenirent, ' ab iis abstinerent quae mentem notabiliter averterent ab iisdem ossiciis. Postquam vero immutata disciplina divini melire citatio clericorum lacta eSt propria, laico non amplius coegit Ecclesia ut divinis officiis adstarent,s0lum ad miSSpe Sacrificium, relinquendo illorum pietati ut aliis spiritualthus exercitiis incumbant. Ex hac disciplina apparet quod licet Ecelesia omnes dies divino cultui sacret, nonnullos autem Speciali modo, et Sunt Dominici, principia hebdomadae ecclesiasticae.

XXI. Sed Dominici dies quamvis de Septem in Septem dies Sue cedant, non tamen semper incidunt in eosdem dies mensium et annorum. Ut ergo generali quadam regula et perpetua in kalendariis ecclesiastici appareret, quinam essent hi dies singulis annis speciali modo De Sacri, simul ut appareret quinam dies singulis annis variis hebdomadae seriis reSp0n-

287쪽

DE OBJECTO IURIS CANONI cI. 271derent, et ita officium divinum Singulis anni persolvendum uno ictu oculorum appareret pro directione

Sacrarum caerem0niarum, Oe artificio usa est

Septem prioribus litteris alphabet latini designavit septem dies hebdomadae eccleSiaStiche eaSque Prope singulos dies anni civilis hoc ordine disp0suit margine primi diei anuarii notavit litteram . A margine secundi diei notavit litteram margine tertii

litteram C. . . a margine Septimi diei litteram G. Con summatis ita Septem litteri , Septem diebus primae hebdomada alteram et Sequentes hebdomadas eodem modo contradistinguit donec consummatis 5 hebdomadis videlicet 364 diebus, diem anni postremum qui superest tanquam initium Sequenti hebdomadae, 0-iat littera A. Jamvero cum de Septem in Septem dies eaedem litterae repetantur, littera quae designat unam seriem in una categoria deSignat in omnibus, quae de Signat dominicam in primo Septenario de Signat in caeteris pro

tot anno. Ita eX. g. annu praesens 1858 coepit a diqveneris a seria VI ergo de Signabit omne ferias Ipraesenti anni, B, Omnia Sabbata C, Omne dominicas. Haec littera quae signat dominicas anni dieitur dominicalis. Desinit autem annus cum littera A seu cum eadem seria VI quae incoepit ergo Sequen annia Sincipiet a sabbato, proinde Sequenti anno littera indicabit sabbatum littera dominie alis erit B. Pari modo cum annus desinat in eam feriam a qua duxit e XOrdium, Sequens annus desinet diu sabbati et propterea Α erit littera dominicalis anni 1860. Uno Verbo Si omnes anni constarent 365 diebus videlicet uno tantum die pra)teret hebdomada cum Singulis unis eadem littera Α 0nduplicatur desig-

288쪽

nando duas ferias videlicet postremam cadentis anni et primam incipienti anni, ordo Sue cedentium pari gradu seriarum et litterarum, constanti ratione ita turbaretur ut litterae de anno in annum de Signarent serias immediate sequentes illas quas designabant anno antecedenti, Seu quod idem est, seriae anni Sequentis designarentur littera immediat antecedenti illam qua designabantur anno antecedenti, Seu litterae dominicales de anno in annum inverSo ordine progrederentur, donec completis Septem annis adoamdem redirent unde progreSSi originem duxit, set ita de septem in Septem annos eaedem, eodemqU Ordine redirent. Uno Verbo constans reduplicatio litterae Α, quae c0ntingit initio anni facit constanter septem litteras tranSilire quot annis nam Sedem, et litteras antecedentes occupare feria qua occupabant litterae immediate sequentes, proinde feria non m-plius designari littera qua de Signabantur anno elapSO, sed littera inverso ordine immediate antecedenti. Facta septies hac immutatione con Summati Septem litteris, elapso Septenni seriae designarentur littera qua designabantur septem ante anno et de Septenni in septennium eaedem litterae e0dem ordine cum iisdem feriis coinciderent. XXII. Sed hanc progressionem succedentium litterarum dominicalium de anno in annum ordine inverSO et redeuntium de Septenni iii Septennium turbatur ratione annorum caeteri longiorum, qui Solent intercalari. Hi sunt anni bis-Sextiles si di et quia ulius Caesar Augustus illorum institutor ut componeret

annum ciVilem cum anno Stronomico, OStquam auxit nonagenta diebus annum quadrageSimum SeX- tum ante aerem vulgarem ut compensaret praeteritas

289쪽

omissiones, praescripsit ut anni sequentes ab illo anno confusionis de quatriennio in quatriennum haburunt annum intercalarem qui ieret una die longior caeteris, repetendo bi Sextum kalendas martias, videlicet dies vigesima quarta februarii juxta nostram computandi

rationem.

Jamvero in kalendarii Ecclesiae perpotuis diei 24 februarii seu sexto kalendas martii respondet littera F quae pariter annis bis-Sextilibus duplicabitur. Hac eduplicatione unius litterae infra septenarium non reduplicati feriis quae contingit intra annum in

bis-sextis, producitur ea perturbatio litterarum domini alium intra annum quae ordinario producitur de anno in annum quando anni Sunt eommunes. Videlicet a bis sext kalendas martii, seu a die 5 februarii inclusive tanquam si esset initium alterius anni litterae unam feriam transiliunt seu feriis immediate sequentibus respondent litterae immediate antecedentes, seu mutatur littera dominicalis in proxime antecedentem, et unu idemque annus absorbet duas litteras dominicale unam pro prima, alteram pro altera parte tanquam si duobus annis aequivaleret in ordine ad progressionem litterarum doministalium. Hoc clarum siet Sequenti exemplo Littera dominicalis anni 1860, ut diximuS, erita ergo Sextum kalendas martii seu 2 februarii quae signatur littera F, cadet in feriam sextam. In Spothesi qua annus hic essset communis dies 25 februarii cadens in sabbatum, Signaretur litteram, et redeunte dominica rediret littera A. Sed bis repetita littera F, sicut bis repetitur Sextum kalendas martii, quin repetatur feria eXta, accidit ut incipiendo a diu 25 februarii F, non designet amplius feriam I sed immediate Sequentem, Vide -

290쪽

licet sabbatum, seu feriae sequenti respondeat littora quae priu respondebat feriae antecedenti Propterea litteram, non designabit amplius sabbatum sed dominicam, Seu littera dominicalis mutabitur in litteram immediate antecedentem ac si novuSannia incoepi SSet Secunda parte bis-sextilis anni. Inde sit quod annus

illo habebit duas litt0ras dominicales A . Unde

annu Sequens non poterit iubere littoram dominicalem G. quam habitisset si annus 1860 fuisset communis ea enim assumpta est ab anno bis-sextili), sed hab0bit litteram domini alem immediate antecedentem , et ita porro. XXIII. Non tamen putandum est quod ordo ueste- dentium litterarum, et eodem ordine redeuntium et coincidentium iisdem feriis post aliquod temporiS, Seu

annorum Spatium impediatur omnin0. Perturbatio enim ordinis quae Occurrit annis bis-sextilibus est quaedam perturbatio OnStan S, acciden Singuli quatuor annis, ita ut perturbatio causata a singulis bis- Sextis aequivaleat perturbationi duorum annorum SucceSSivorum. Sicut ergo septena uniformis et ordinaria perturbatio et interruptio quae cauSatur Ordini Succedentium litterarum Succe SSione Septem annorum communium reducit ordinem in pristinum, ita et Septena extraordinaria quidem, Sed uniformi perturbatio, et interruptio quae cauSatur anni bis-Sextilium, Septem

Vidulicet sicut septem anni commune SucceSSiVepercurrentes Singulas Septem litteras dominicales ordine inverso exhaurirent Septenarium integrum, et facerent ut octavus annus redire deberet ad am litteram dominiculum unde primus duxit exordium, ita et anni bis-sextilis absorbentes Singuli unum litteram

SEARCH

MENU NAVIGATION