장음표시 사용
291쪽
sept0narii praeter ordinariam et consuetam, Septies redeuntes percurrunt Singulas litteras Septenarii, exhauriunt pro Se integrum Septenarium litterarum, et perinde ac si alii Septem anni commune pertran SiSsent, reducunt ordinem in pristinum. Sed ut decurrant septem bis-sexti ordinarie loquendo desiderantur 28 anni. Ergo perturbatio producta a bis-sextis impedit quidem quominus eaedem litterae dominicule redeant de septenario in Septenarium, Sed uniformem litterarum dominicalium reditum non tollit omnino, sed longiori annorum progressione reStaurat, Videlicet lapsu 28 annorum qui absorbant quinque Solida Septenaria litterarum, Videlisset quatuor Septenaria quia sunt 28 anni, alterum Septenarium Seu quintum quia Septem ex iis sunt bis-sexti. Jamvero haec periodus 2 annorum dicitur cyelus sola=us, et solet computari ab anno nono ante peram christianam ita ut hodie seu praesenti anno 185 transierint 6 integri cycli, et simus in numero decimo non cycli 67. XXIV. Hisce positis, ut uno oculorum ictu O-gnoscantur litterae dominicales respondentes singulis numeris cycli solaris, et simul melius et praetio oo-gn0Seantur, qua huc usque diximus, Solet Sequens n-bula constitui quam nos producimus ab anno 858 ad
annum 1885 sed sequentibus annis do 28 in juxta
numerum cycli Solari quem habet, applicatur.
292쪽
Sabbatum. 860.2 . A. G. Dominica. 86 . 22.
Jovi S. 864. 25. C. B. VeneriS. 1865. 26.
293쪽
XXV. Praeter D0minicas et ferias quae conficiunt texturam generalem kalendarii christiani, prout Deus cujus cultui ordinari immediate referuntur, St Objectum principale primarium et fundamentale cultus christiani, alii plures sunt dies festi qui feriis et dominicis connectuntur, et variis anni pro rituum Vn-rietate sibi invicem occurrunt. Vel secum concurrUnt et ex omnium complexu resultat integre cyclus kalendari ecclesiastici. Sunt autem hi dies festi quotannis periodici, et pro varietate objecti quod celebrent in tres categorias p0SSunt distingui. Alii sunt sacri, nempe anniversaria quae EccleSin
celebrat in memoriam feligis morti sanctorum Suorum martyrum ut OnωSSOrum, quorum mor cum
illis fuerit natalis ad vitam, solet natalis aut natalitati nomine in kalendariis designari. Alii sunt sacri quorum objectum sunt mysteria vitae et mortis et gloriae . Maria Virginis, quibus recoli mus illius Immaeulatam Conceptionem Nativitatem, Annuntiationem ... Ssumptionem in gloriam. Alii demum potiores coeteris sunt sacri mysteria recolantes, Nativitatis, Resurrectionis Christi et adventus Spiritus sancti ita ut constituant tres potissimas solemnitates ecclesiasticas videlicet Natale, PaScha, Pente eo Sten, quae velut in tres magnos cyclo Sibi distribuunt universum annum ecclesiasti eum, et seritSet dominicis antecedentibus et consequentibus dant
Varia hic dicenda occurrorsent de diversitate rituum quae respondet his estis in liturgia ecclesiastica, non
294쪽
278 INSTITUTIONEM JURIS TANONICI.
secus ac stella a stella dissert claritat in coelis Multa essent dicenda de variis obligationibus, seu melius do varietate obligationis qua populus christianus illorum celebrationi adstringitur. Videlicet ritus singularum festarum celebrationi respondentes in officiis liturgicis,
possunt spect3ri sive quoad ea quae festorum celebra tioni praemittuntur, X. gr. Vigiliae ; Sive ad ea Vae consequuntur, Videlicet OetaVae SiVe ad ea quae concomitantur, videlicet ritus nobilioris vel inferioris ordinis. Alia enim celebrantur ritu simplici, alia ritu duplici, alia ritu semi duplici. Quae celebrantur ritu duplici, alia sunt communia, alia Sunt duplicia majora, alia primae, alia Secundae classis. Ita ut obligationes quibus tenetur populus christianus ad ea celebranda spectari possint Sive ad ea quae antecedunt, Veluti jejunia, SiVe ad ea quae concomitantur; siquidem aliquando ea debet sanctificare auditione missae et ab S-ti nuntia ab operibus servilibus aliquando tenetur tantum audire Sacrum, non ita abstinere a servilibus; aliquando neutra Obligatione tenetur, Sed illorum cultus singulorum devotioni relinquitur. Similiter, sive ritus, sive obligationes festis respondente Sunt variae pro Varietate locorum. Sed haec omnia vix innuisse sufficiat, in tractatione generali, praesertim hic ubi non agimus de varietate rituum ocelesiastic0rum, sed directo de calendario occlesias
Ut ergo redeam ad Scopum principalem praesentis tractationis, o omnibus seStis, duo eligam qua laabent majorem affinitatem cum distributione temporum in colesia, quoad cultum divinum. Sunt autem lastum Nativitatis Domini 2 sestum Paschalis resurrecti0nis de quibu SeOrSim.
295쪽
XXVI. Inter solemniore dies quos celebrat Ecclesia, profecto unu ille Si quo anniVer Saria recordatione concelebrat JeSu-Christi Salvatoris nostri Nativitatem, quam Signa die 5 decembris singulis
Hic autem prae ceteris festi habet majorem relationem cum ordine kalendari eccle SiaStici, quod initium anni ecclesiastici designat. Sane cum Ecclesia annos computet ab inearnatione Domini, equum fuit ut ab ejusdem Instarnationis Domini anniversaria commemoratione pro ecclesiasti ei ossiciis annum in choaret. Sed cum ecclesiastici moris sit quibusdam solemni oribus festivitatibus quosdam dies piae preparationi praemittere, illarumque gaudia spiritualia in plures Sequentes die protrahere, qui die vel antecede hie vel consequentes, juxta Ecclesiae intentionem unum quid morale elyorment cum Solemnitate ad quam Ordinantur, non praeci Se a die 5 decembris sed a diebus praeparationi quod huic Solemnitati pra)mittuntur, incipit annum eccleSiaSticum. Jam sero hi dies qui ob Solemnitatem ad quam disponunt, dici solent die Sueri Adventu S, non habent in kalendariis numerum determinatum, Sed eorum numerus a littera dominicali dependet. Nam Ecclesia pro Suo more computandi de dominica in dominicam, quatuor dominicas vult Nativitati Domini praemittere tempus in iis comprehensum ut tempuS S. AdVentu S. Sed dominicarum citior vel tardior recurSUS pro Varietate litterarum dominicalium accidit. Ergo pro variis litteris dominicalibus . Adventus, tempuS Vel pio trahitur vel contrahitur.
Sane littera respondens in kalendariis diei 5 0-
296쪽
cembris est littera si ergo littera dominicalis erit Α, tempus S. Adventu erit perbreVisSimum, et expletis tribus hebdomadibus comprehensis intra quatuor litteras dominicales, vix initium tangit quarta hebdomadae. Nam litterat immediate sequitur quartam litteram dominicalem A seu dies Nativitatis Domini recurrit die lunae, Seu feria secunda immediate post domini eam quartam AdventuS. Sed si littera dominicalis pereurrens ordine inverso sui retrogrado, integrum Septenarium ab A redeat ad B, hoc tempus S Adventu erit longissimum. Nam cum littera dominicalis coincidat cum littera di0 25 decumbris, sit ut dominica immediate Sequen quartam dominicam Adventus, seu dies Nativitatis Dominis seu dominica quarta Adventus distet a Nativitate Domini spatio integrae hebdomadae. Sed quarta littera Α, ascendendo a die 5 decem bris indidit in diem 3 ' decembris, quarta littera B, in diem 2 novembris ergo a die 2 novembris ad
diem μ' degembris, seu a dominica quae inter haec duo extrema continetur, incipit Sacer Adventus, initium anni ecclesiastici. Cum autem medium inter hoc duo Xtrema reperi tu anniversarium S. Andreae quod Ecclesia celebrat die 30 novembris, pro regula practica traditur quod dominica huic festo proximiori incipiat annus ecclesiasticUS.
II. De Paschato Resurrectionis.
XXVII. Altera solemnita quae Summam habet relationem cum ordine alendarii christiani est festum Paschalis Resurrectionis quippe ab eo tanquam a primo mobili, caetera se Sta mobilia dependent, quae Ornant cultum christianum. Sed hujus festivitatis de-
297쪽
terminatio n0 adeo facilis est sicut determinatio festi Nativitatis Domini et sacri Adventus. Nemo enim, ut Vel parum in historia ecclesiastica versatus ne Scit celebrem controversiam ortam sub 1inem saeculi Secundi, circa Paschatis christiani celebrati0nem. Videlicet christiani qui in Asia minori commorabantur, asellatis feStum celebrare solebant cum Judaeis, luna 14' mensis Nisan. Est autem mensis Nisan primus mensis lunariS, Seu cujus luna XIV 'nempe plenilunium cadit in diem verni aequinoctii, vel prope ipsum Sequitur. Reliqui vero christiani, vel ab ipsa postolorum petate Pascha agebant dominico die qui post aequinoctium Vernum, lunam XIV mensis Nisan immediate Sequeretur; nec certe inconSulto. Sciebant enim Pascha sthristianum non esse Pascha legale, sed diem solemnis commemorationis Resurrectionis Christi Jam vero Christus non resurreXit
die Paschalis legalis, sed prima sabbati Seu dominica, quae immediate consecuta est PaSeha Judaeorum. Sed tamen dissentio erat pure disciplinaris, et intacto p 0sita, quo dies Paschalis anticipabatur ab
piditate, sed veteris tantummodo traditionis servandae cura, quam ab apostolo Joanne derivatam arbitrabantur. Propterea nulla initio, hac de causa in Ecclesia mota est controversia Sed rerum facies immutata est sub finem saeculi 2 'quando quaestio coepit esse d0gmatica Siquidem Montanista et Blasius, ecclesiae romanae preSbyter, asserere incipiebant, divino jure christianos teneri eum Judaei celebrare. Victor, qui tunc Romanus Pontifex erat, timen ne Asiani ejusdem erroris participes SSent, atque ipSe
298쪽
videri posset eorum errori connivere, diutius hunc Asianorum morem tolerandum non judicavit. Non tamen immediate paruerunt Asiani sententiae R. Pontificis sed quadam traditione sussulti quam a Joanneapostolo repetebant, ut insoliti moribus indulgerent, in plures anno protraxerunt dissentione et controversia donec ann 325, in concilio Nicaeno, pax restituta est hoc modo. Decretum est ut juxta Romanae Eccle8iae caeterarumque ecclesiarum traditionem, Resurrectio Christi Domini quae Pascha dicitur, celebraretur die dominica post 14 lunam, quae Vel in aequinoctium vernum caderet, vel illud proxime consequeritur. Die autem xx martii deinceps tanquam aequinoctii dies haberetur, ut omni quae ab nStronomici rat10nibus de vero aequinoctio oriri pOSSet controver Sin, remo Veretur. Ut autem omnis etiam quaeSti removeretur quae eX vario modo computandi lunationeS, Seu menSe lunares, illorumque die Oriebatur, Omnem hanc computandi curam concilium Nicoenum commisit Episcopis Alexandriae, ubi astronomorum principe floruerunt, ut reliquos episcopos singulis annis certiores facerent de dominico die quo Pascha celebrari oporteret. Inde ortus est mos litterarum se epistolarum aSchalium, quae de una in aliam ecclesiam mittebantur,
et solemniter in singulis cathedralibus ab archidiacon publicabantur, qui die Epiphaniae Pascha indicebat cum omnibus festis mobilibus anni currentis juxta sormulam quam h0 die servamus initio tertiae partis Pontificalis Romani. Sed 0mputatio Alexandrina, quae decret Nicaeno erat Sequenda, et magis magisque vulgata et univer- Salis reddita est per Dionysium Exiguum anno 25
299쪽
DD OBJECTO IURIS TAXONICI. 283
qui prosequens tabula paschale Cyrilli Alexandrini,c0mputum illum in Ecclesia Romana vel numquam
receptum inStauraVit, Vel bSoletum re Stauravit , Alexandrina, inquam, e0mputatio, licet caeteris perseetior, non tamen erat perfecti SSima, nec reSpondebat amussim veritatici unde praxi ipso cogente, fuit tandem unanime eccleSiaSticorum Virorum Otum ut kalendarium reformaretur. Quoad defectus hujusce kalendari variasque ejus reformatione nec non et lunationem paschalem, Vide tractationes speciales de comput eccle SiaStico .
De ministeriis et ossiciis sacris. XXVIII. Unus SupereSt paragraphus ad explendam tractationem de rebus Sacris, Videlicet de rebus ad christianum cultum immediate et dire et destinalis. Est autem paragrEphus quem inscripsi de ministeriis se ossicii Sacri S, Seu de filiciiS, muneribus, Vel ministeriis inscriptis ad Obeunda functione Sacras cultus christiani. Paucis modo de horum melorum noti0ne et Speciebus, relinquendo speciali tractationi ea quae Spectant ad modo ea instituendi, modissi- candi, Supprimendi, aequirendi, amittendi.
Ossicium sacrum, generatim loquendo, est ministe rium ad obeundas functiones christiani cultus institutum. Sed Ecclesia ministri, seu sacrorum administri in Ecclesia sacra ordinati0 ne inaugurantur. Ergo noti ossicii sacri et variarum ejusdem Specierum X sacrae ordinationis notione fundamentaliter derivatur.
300쪽
284 INSTITUTI0NES IURIS CANONICI.
Propterea generatim tequendo tot sunt ossicia sacra in Ecclesia quot sunt ordinis gradus inter clericos distributi.
Sed sacra ordinatio, dum ex una parte praebet fundamentalem institutionem officiorum Sacrorum, illorumque varia Specie et gradus, ex altera tamen per se inspecta non determinat in concreto conceptum Singulorum ossiciorum Sacrorum. Nam desinit quidem gradum potestatis et officii genus singulis ordinibus in abstracto re Spondens, Sed non determinat notas omne et circumstantias individuantes, quae illius exercitium in conoret definiunt. Omne epiScopi, V. g. V con Seerntioni Susceptae, Sunt ordine pareSinter se, identicam habent in Sacris potestatem ejuS-dem generis officium sacrum, ita ut vi consecrationis non adsit ratio quare ab uno potiusquam ab alio episcopo haec vel illa functio piscopalis ordinis debeat obiri. Ob hanc determinationem in abstracto et indeterminati0nem in concreto, quae X8urgeret X mera ordinis collatione, fieret ut aliquando plures possint tumultuatim ad eamdem functionem eragendam concurrere; et cum non adesset ratio quare unus alteri praeferatur, unus alterius actionem ederet aliquando Vero e contra, cum omne tenerentur
in abstracto ad illam functionem, ordini ui respondentem exercendam, nemo autem in Specie et in concreto, evenire 90SSet ut episcopus non inveniretur
qui functiones epiScopules biret. Quod dicimus de ordine episcopali, distite do caeteris Unde colligite necessitatem qua ab ecclesiastica disciplina providendum esse ut officium vi sacrae Ordinationis susceptum in concreto individuaretur et determinaretur in suo exercitio, ut unu Squisque SU0