장음표시 사용
41쪽
cismis et salis degustatione ad effugandum diabolum, in professione fidei, et ratione erga Deum. Tune incipit in Ecclesiam ingredi baptizandus, quum recitat symb0lum et orationem dominicam. 3 Expletis his ritibus praeparatoriis tingitur infans in aqua lustrali, vel per infusionem, vel per immersionem, juxta vario eccle Sin more S HOe peracto,
universus ritu intendit exprimere salutares baptismi effectus, in traditione e Stis albae quae puritatem, cerei accensi qui caritatem indicat, et in chrismatis unctione ut in accepta justitia et Sanctitate perse
Loquendum etiam est de nominis impositione, quod cum nova nativitate c0nnectitur, quodque amat Ecelesia ut in nominibus in hac Societate aeris eligatur rejiciuntur nomina propria falSarum religionum et
Adhibsentur Patrini horum origo ab Eeclesiae incunabulis. Hi primo dicti Sunt id ejuSSOre S et SponSO-
res, si dei dictat0reS, Osserentes, et erant catechistae qui de caluehumeni moribus et vita testabantur et veluti dejubebant. Hisce SucceSSerunt SuSceptore Seu patrini et matrinae, quaSi patre et matre Spirituales, quorum munus Si baptigando offerre ministris, e0S de aer fonte SuScipere, pro infantibus e Sp0ndereministro interroganti, adult0s docere quid respondere debeant, Vel eorum vice respondere si ad id non sint idonei susceptos demum, Si hoc officio non funguntur parentes naturales, in rebus fidei christianaeque doctrinae erudire. Inde a patrini munere removentur infideles, et heterodoxi, e X communicati, infameS, rationi uSu carentes, rudimentorum dei ignari, et uti. Item, et
42쪽
regulareS, jure communi, et monachi ob solitudinem, et clerici absque ordinarii licentia, ut volunt plura statuta particularium locorum. Decet ut sint puberes et confirmati. Debent autem admitti, vel unus, aut una, Vel ad
Summum duo, unum pro Singulis exibus, et hoc de jure communi, ne nimis sese extendat cognatio SpiritualiS; quapr0pter nec c0njux conjugem, nec pater filium suScipere poteSt.
I. Quemadmodum natus homo in ordine naturali sensim roboratur et crescit, ita vita supernaturalis quae per Sacramentum bapti Smati S in nobis enata est, per Sacramentum confirmationi adoleScit Ecclesiastica disciplina, quae dogmati perpetua e XpreSSio St, simpliciter baptigatos tanquam infantes, confirmato Stanquam viro considerat in communi 0 ne in Societate christiana cillos tanquam mero cive S, O tanquam milites civitatis Dei quae est EccleSia. Postquam ergo de primo illo Sacramento, quo Deo renaScimur per gratiam invisibiliter, et visibiliter ecclesiasticae societati aggregamur, jamdiu locuti Sumus, de hoc alter sacramento hodie loquendum est. Quod ut pre Stem eo modo, quo viris theologis non displiceat, Suppositi notionibus dogmaticis quae hoc Sacramentum reSpiciunt, pauca tanquam deline ab subreSpectu potius disciplinari, et quidem ut desiniam generale hujus Sacramenti Stutus in societate christiana.
0uum autem sacramenti noti involvat notionem
43쪽
ministri et subjecti, materiae et formae, et ritu externi qui haec Omnia comprehendit eaque comitatur, ad hae capita praeSentem tractationem reStringam.
II. Itaque ordinarius confirmationis minister est Episcopus volui SSe enim videtur Christus ut vitae spiritualis perfecti et consummati non Ope inferi0rum Saeerdotum, Sed ope illorum qui perfectionem et complementum habent Sacerdotii efficeretur ut, si inferiores miniStri OSSent prolem augere, et numerum civium hujus mysticae civitatis baptigando ii soli qui ad munus pastoris et rectoris hujus civitatis eSSent Ssumpti, p0SSent ad Spiritualem militiam
At vero jamdudum videmus a Gregorio I sub finem Saeculi VI, morem quemdam approbatum fuisse ut presbyteri Calaritani, ubi episcopi deeSSent, OSSent baptigato confirmare. Idem privilegium quod presbyteris Calaritanis Gregorius Magnus Onee SSit, aliis etiam prὶesbyteris, alii p0nlisiice Maximi concesserunt, continuo Ver in locis praesertim missionum indulgent. Accedit quod graeci praesbyteri, prout longe
ante Pholianum Sehisma receptum est, quod licet ordinariis hujus sacramenti minister unus Sit episcopia S, extra0rdinarius eSSe OSSit preSbyter cum speciali deputatione unimi Pontificis, quae quidem extraordinari Latini praeSbyteri conceditur, Graecis autem veluti ordinario consteSS prae Sumitur ex eo ipso qu0d et Romani Pontifices nunquam Graecorum consuetudini restiterunt, eamque approbare Visum Sit concilium morentinum , ut late de hac re disserit Benedictus XIV, lib. VII, c. 9 de Syuod dioeceSanu.
44쪽
III. At licet hoc c0mmuni sensu recipiatur quoad enim ministrum ordinarium habemus synodiΤridentinae desinitionem, qu0ad ministrum extraordinarium habemu factum R. P., quod, quemadmodum uri divino consentaneum est, ita definitioni videtur aequivalere), non tamen quaestiones de hac re concipiendae inter Theologos et Canoni Sta ceSSArunt.1' u0m0d enim ex delegatione minister hujus sacramenti constituitur Τ - 2 Si delegare p0test Summus Pontifex, quare non Simplex epi Scopu quoad dioecesim suam Prima quoestio ardua St, et de ea aliquid innui in tractatu de ordine et jurisdictione Ardua est nam hujusmodi sacramenti administratio quoad validitatem nullam exigit jurisdictionem certissime EpiScopus enim, licet Suspen Sus et Xe0mmunicatus, Si epiScopus St, ali de confirmat. Unicum est Sacramentum quod ad validam sui collationem desideret jurisdictionem, et est paenitentia, quia requirit ententiam judicis caetera per modum doni conseruntur. Nec dicas urisdictionem sapere adscriptionem militiae christianae quae per hoc Sacramentum elargitur; valide enim non adscribitur militiae nisi qui deputatis a rege ministris de regi voluntate adscribitur. Quod enim per analogiam dicimus non potest pr0strahi ad idonlitatem. Adscriptio militiae civili, quum non compleatur peractum quod de re Sub Stantiam capiat, Si contra regis
voluntatem fit, non tantum illicita, sed et invalida
At non ita in confirmatione, quae, prout actu Sacramentali8, de se Operatur, licet contra voluntatem praepositorum Ecclesiae administretur. Identica ratione
45쪽
nullus christianus dici deberet, quoties contra Ecclesiae voluntatem baptismus collatus fuisset. Ergo ex hac
parte certe Sacramentum On1firmationis non potest
dici valide administratum ex delegatione Sine delegatione non ita. Si aut0 jurisdictio n0 requiritur, quare Sine de- legalione invalide quis c0nfirmet non potest responderi quod ex delegatione compleatur pote Sta Ordinis i quo sensu enim hoc dicitur quatenus potestas ordinis in suo genere perfecta postulat urisdictionem in suo exercitio, sicut accidit in sacramento paenitentiar Sed huc redit id quod consulatum est. Quatenus delegatio seriisti et potestatem ordinis quae tantum inchoativa et insufficiens est sed quomodo externa missio et delegati perscit idoneitatem intrin-
Se eam quae e charactere Sacramentali defluit, et mediante ritu sacramentali, non delegatione acquiritur 30uantum perpendi ho problema, plausibiliorem
ejus solutionem animadverti eam quam praebet Berardius, videlicet quod licet Christus Dominus voluerit ut ordinaria sacrament0rum administrati a potestate ordinis penderet, non tamen ita ut non
posset extraordinarie aliquando illius defectui suppleri. Ita licet ordinarius baptismi administer sit preSbyter, attamen extra ordinem illum administrat et diaconus, et ita quidem si in solemni baptismatis collatione sacerdotis vices suppleri debet. Si vero de privata baptismatis collatione sit Sermo, extraordina rius administer est quilibet fidelis, imo et infidelis. Numquid quia alii etiam praeter presbyterum admittite auctor noster suam piuionem particularem deseudit.
46쪽
36 INSTITUTIONES IURIS CANONICI.tuntur ministri, Sacerdos, quum baptigat, non exercet ordinis p0testatem num collati baptismatis non est actus ordinis 3 numquid illa verba Bapti Zate, etc. omnibus dicta sunt, non Soli ap0stolis minime ; sedc0llati baptismatis est functio ordinis presbyteralis, eamque exercet sacerdos quum baptigat quum autem Sermo SSet de Sacrament in absoluta ne eeSSitate,n0luit Christus ut ita penderet a potestate ordinis, ut sine ea baptismum haberi non poSSet, Si eut Sine ea, V. gr. non habetur Eucharistia sed admisit ut alius qui non it Sacerdos, im nec si delis, possit illius defectum Supplere. Voluit ut quilibet baptigaret, validubaptigaret, licet vi ordini soli Sacerdote baptigarent ordinario. Haec economia quam Chri Stus secutus est in baptismate instituendo, viam aperit ut analogo quodam Sermone Xplicemu oeconomiam quam Secutus e S in confirmatione. Ordinarius minister ordinis et Confirmationis Si episcopus ergo quotie promo Vet ad ordine et c0n1jrmat, vi ordini operatur, et Xercet quum habet, ordini poteStatem. At non eodem m0d confecti amb0rum S cramen-t0rum40te Stati ordinis episcopali alligata St. Nam delectui potestatis Ordinis episcopalis Suppleri nequit in Sacra Ordinatione. Ordinatio intelligo collationem ordinum literarcthicorum a non epi8cos facta nulla est. At non ita requiritur p0testa ordinis quoad collationem confirmationis, ut alius non epiSCOpUS On- ferre non p0SSit, Sicuti diximus de baptismate. Sed distinctio in hoc est, quod quum in baptiSmate ageretur de Sacrament absolute neceSSario, Voluit ut desectu potestatis ordinis posset a qu0libet Suppleri,u0n ita vores in Confirmati0ue sed Solum p0SSent
47쪽
presbuteri qui speciali qu0dam modo ab ecclesiastica auctoritate essent ad id deputati. Ergo pre8byter confirmanS Xercet potestatem r-dinis non quia non habet nec completam nec incaeptam vi ordinationis presb Sterali S, quae ad hoc non ordinatur; non habet vi delegationiS, per quam potestas ordinis non datur. Sed habet vi ordinis habilitatem ad recipiendam delegationem per quam constituitur eXtraordinarius miniSter Confirmationis, sicut quilibet homo sine potestate Ordinis et Sine delegatione est minister extraordinarius baptismatis. IV. ' uare haec delegatio sit ab uno S. P., non autem quilibet episcopus delegat, qui est ordinarius hujus sacramenti administer R. Quia haec delegati non concipitur tanquam transfuSio auctoritatis in aliquem ut ipse faciat nomine alterius qu0 nequit nomine Suo. PoteSta enim ordini non transfunditur delegatione, sed ordinatione. Sed concipitur potius tanquam mera deputatio perSonae quae iue ordinis potestate id faciat extraordinarie ad quod faciendum ordinarie requiretur Ordo epiScopaliS. Sed quidquid sit de hac quaestione Daut jus divinum hoc reserVavit supremae auct0ritati ecclesiasticae, et tunc nulla difficultas vel si jus divinum concessit epiScopis, et quum potestas delegandi n0n sit potestas ordiniS, quae limitari non potest, Sed potesta JuriS- dictionis quae certe jure eccleSiastico p0test limitari,
tunc poteSta ex ipsa eccle Si reservata est. Aliud enim Si quaerere an delegatione hac detur urisdictio, aliud an fiat ex jurisdictione Sit ex juridictione :non temere mandatur jurisdictio, nec mandatur ordo, Sed tantum c0nstituitur minister extraordinarius qui
48쪽
38 INSTITUTIONEM JURIS CANONICI. non habet ordinem ad sacramentum ordinarie conse
Haec quidem dicta sint de validitate. Quid delicitudine Non loquor lii de presbγteris. Aut enim Sunt ministri licite et valide, aut illicite simul et invalide,
quum tunc solum licite sint ministri, quando valide. At piscopi qui ordinari Sunt hujus Sacramenti ministri, qui juxta ui ordinis poteStatem conserunt, qui habent plenam et perfectam illud conserendi auctoritatem, isti certe sunt Semper Ialide ministri. Sunt ne vero Semper et licite Rep. Licet quilibet episcopuSSine jurisdictione ulla, ubilibet ut quemlibet confirmet, valide confirmet, tamen si hoc faciat vel in Subditum non Suum vel extra dioecesim Suam, Sine ordinari lici ius loci vel personae licentia, dicite agit. Et quidem si Sermo Sit de episcopo
troversiae aleam admisSa, Si quidem apertis verbis Trid. VI, de ref 5 Vetu juris Sancti iterum innovata et declarata Si per quam inhibetur epi Scopi usu pontificatium extra dioecesim Suam Sine expreSSa Ordinarii licentia. Nomine autem pontificalium veniunt vel sunctiones ordinis episcopali S, Vel functione orsini sacerdotalis, Si requirunt uSum PaStorali et annuit. Itaque ut Orci Sacrorum, prolubitum StipiSc0piS, Sub poena Suspensionis ab usu pontificalium ipsis acto incurrenda, ne u0 sucerent Sine debita licentia. Quod vero pertinet ad per Sonas non Subditas, res Si ex paritate vel similitudine rati0nis delinita a S. C. g. Onc. 28 novembri 1602, et ter unanimi auctorum Sententia admiSSa, licet videatur nec SuspenSionem incurrere, et torte etiam a culpa excusari nam Sthaec Venia facile poteSt prae Sumi.
49쪽
V. uilibet baptigatus non confirmatuS, Ut Scitis, est subjectum idoneum recipiendi confirmationem. Et quidem olim, qu tempore baptismu c0nferebatur,
eodem conserebatur confirmatio, Sive parvuli Sive adultis. Huic simultaneae vel melius SucceSSiVae Ossationi occasionem praebebat vetus disciplina, juxta quam Sicut confirmatio, ita baptismus in ordinario epiSe0porum ministerio erat. Quod si necessitas quemquam baptizari p0Stularet, abSente episcopo, huic confirmati in aliud tempus differebatur. At institutis parochiis, postquam munus baptizandi
evaSit proprium parochorum, qui SacramentUm Onfirmationi nequeunt adminiStrare utriuSque administratio distincta est. Accessit et alia alio. Primis EccleSiae saeculis frequentissimus erat baptismus adultorum, rari0 puerorum. At Ecclesia fundata, hodie est ordinarius et frequentissimus baptismus infantium,
extraordinarius adult0rum Jamver si neceSSita Salutis postulavit ut baptisma infantibus conferretur, hoc n0n postulabat confirmationis collationem quum enim hoc sacramentum potissimum conferatur ad augmentum gratiae Sanctificantis, et ad tribuendum jus ad ea gratiae auxilia quae necessaria Sunt ad Subeundam pugnam pro fide christiana, nec Sub primo respectu erat infantibus necessarium hoc Sacramentum, nec sub Secundo. C0ntra ver decora sacramenti administratio exigebat ut ad illud tempus differretur, quo pueri inStructioni capaces esse possent, et divini beneficii pretium pro meritis aestimare. Unde firma manente Veteri disciplina pro adultis, quoad infante regula
50쪽
40 I STITUTIONES IURIS CAN0NICI.riter receptum est, ut tradit catechismus rid. ut illis ante septennium non conferatur, licet 0n prohibeatur quominu aliqua urgente justa causa illis p 0ssit ante dictam aetatem pro episc0pi consilio et prudentia administrari quod p0tissimum instante morte attenditur, ne augmento gratiae et gloriae infantes defraudentur. Haec excepti regulae generalis Supp0nitur ab ipso pontificali 0mano, ut tradit Bened. XIV, de Syn0d. VII, X. At Ecclesia orientalis fuit v0tustae disciplinae retinentissima, et immediate post baptisma hoc aeramentum confert. Nam nec valet pro ei prima ratio adducta, quando, ut diximus, apud eos ab immemorabili evasit in potestatem presb terorum Ut hoc R-cramentum conferant. Non Segunda, quia, ut advertit
P. Drouet allatus a Bened. XIV ibid. Latini decori magis et dignitati sacramenti respectum habuerunt, Graeci ver ad subjecti utilitatem magis, ut videlicet quidquid gratiae poterunt, pr0mptius ne09hγti procurarent.
VI. Disputant theologi de materia et forma huius
Sacramenti. Etiam inter OS qui conveniunt de neceS-sitate chrismatis, dubitatur an Sit neceSSaria On Se
cratio ab episcopo facta. Si qui tenent manuum im-p0Sitionem esse materiam, dubitant an sit illa quae sit sub unctionis auspicium, vel illa quae in actu unctionis, Vel utraque tanquam una cinde variant etiam quoad formam hujus Sacramenti, an sit illa quae respondet primae manuum protentioni videlicet oratio Omnipotens, an sit alia Signo te signo crucis. In hac tanta opinionum controversia Ecclesia abs0lut vult ut nihil