Institutiones juris canonici

발행: 1868년

분량: 377페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

gentia dicitur Usus indulgentiarum fuit constans in

Ecclesia, Sed ut conveniens St, in ratione inversa post nitentiarum me quo durior fuit disciplina pinni tentiae, eo minor fuit indulgentiarum necessitas, quum disciplina Ecclesiae directa esset ut per pinnitentias in Sacramento poenitentiae injungias peccata etiam quoad integram poenam temporalem luerentur; sed quando aetatis status talis erat ut gravitatu poenitentiarum homines a paenitentiae Sacramento averterentur, ne disciplinae rigor esset occasio mali, tunc quo blandior inducta est disciplina poenitentiae, eo major receptus est indulgentiarum usus ut illius defectui suppleretur. In VetuState Sunt rara Xempla indulgentiae, et unum prae caeteris eminet relaxatio pomitentia residualis ad prece martyrum, quae Se- cernenda S a pace quae instante morte Vel perSecutione dabatur; hi enim Sic reconciliandi, ceSSante pericul0, iterum poenitentiae Supponebantur. Sed medio aevo collabent poenitentia perstrebuit indulgentiarum usu S, et collapSa 3gi magi Sque auctus St. Ex eadem varietate disciplina factum est ut quum vigeret publica paenitentia, in ejusdem imminutione poenitentia consisteret ea collabent in ejusdem redemptione aliis pii OperibuS, X. gr. elee-m0Syni quae in pauperum Subsidium, pro aedificandis et reparandi eccleSiis, convertebantur pro libera tione terrae Sanctae, item expeditionibus contra insi- deles pro bellis sacris collapsa autem disciplina manserunt formulae vetere quae e referunt ad SyStem plenitentiale, in quibus sit mentio plurium an

norum dierum, quadragenarum, Sed reapSe non minuunt post nitentiam canonicam quae amplius non Stin Su, et abrogata est, sed supplent illius defectui in-

92쪽

82 INSTITUTIONEM JURIS CANONICI.

vehendo exercitium aliorum piorum operum, quorum praxi tanta cena coram Deo remittatur quanta remitteretur per tot ann0S, dieS, et: paenitentiae ca-

Ita Eeclesia pia mater Se aptans aetati circumstantiis infinitis et multiformibus pietatis operibus, id obtinet quod non obtineret terrore systematis poenitentiae canonica inde videre Si quod deficiente Systemate illo exordiuntur confraternitate laicorum, cum habitu poenitentiali pro operibus pietatis institutis praxis Bosarii, exercitiorum Spiritualium, usu frequentior et multiplicatus verbi Dei, Supplicationes publicae, expositiones Sancti Sacramenti, menses Sacri et Mariae Virgini et Iosepho ejus spons et Sancto Cordi

Jan Senistae optarent antiquam disciplinam in conspectu hujusmodi exercitiorum quibus credunt imminutum spiritum Ecclesiae protestantes haec irrident neutri vident eumdem esse finem et Spiritum Ecclesiae, aetatis varietati coordinatum. VII. Ex eadem varietate disgiplinae et h0 Sequitur, quod quando stetit paenitentia canonica, poenam Oram Deo debitam indirecte remisit Ecclesia remittendo poenas a Sacerdote Vel a jure injunctas postquam cecidit poenitentia canonica, immediate et directe poenas laxavit in hoc vel in futuro Saec obeundas. Inde OnSequitur quod. ' Indulgentiae aliquando versabantur circa Opera poenitentibus publicis injuncta hodie haec operam dinarie subtrahuntur indirecte p0ssent haec opera pertingere puta casum illius qui lucratus indulgentiam plenariam non perfuncta adhuc poenitentiam oriatur . Haec videtur mens Eeclesiae quae aliquando indulgen-

93쪽

tias cum hac conditione concedit, ut paenitentibus salutaris post nitentia injungatur, et haec injuncta, tum propter Sacrct mentum, tum qua plerumque ut medicinalis peragi debet. Caeterum quod Ecclesia OS set opus etiam injunctum imminuere, commutare, etiamsi non a jure lantum injunctum sit, Sed et a Sacerdote.

Maldonatus de indulg. q. 1, p. 11, intelligit aut inflictas in Sacramento poenitentias, aut decretas jure ecclesiastico Bellarm. tantum in sacramento injunctas S. hom et alii non tantum a pinnis non injung-tis, sed etiam ab illis quae fuerunt a sacerdote in sacramento injunctae. Vide iebermann p. 253. de indulg. in Object contra propositionem an paenitentiae liberent a poena coram Deo. Relinquo theologis ut definiant quousque haec potestas indulgentiarum eX- tendi possit quoad satisfactionem Sacramenti poenitentiae, Salva ipSius Sacramenti natura, et alia quae huc pertinent. Animadverte quod aliquo modo satisfactio die possit et dolor, et confessio, et propositum Satisfaciendi, ut indulgentia in hoc eas n0 relaxat integram Salis- faetionem, sed partem, et licet integram relaxaret, eam relaXaret commutando in aliud opus meritorium quod ad satisfaciendum posset ordinari, et proinde Ecclesia veluti commutaret cenitentiam injunctam. At certum est quod mens Ecclesiae Sit non condonare hodie per indulgentiam satisfactione injuncta a Sacerdote in Sacramento.

2 Non habemus exempla indulgentiarum plenariarum in antiqua disciplina Antiquissima videtur illa quam largitus est, in Cone Claramontano, anno 1096, i an apud Labbe, 0m X Concilior . . col. 507)

94쪽

84 1NsTITUTIONEM JURIS CANONICI.

Urbanus I 0mnibus qui captis armis contra infideles

irent ad terrae Sanctae recuperationem. EXemplum Secutus est Eugenius III qui largissimam veniam iisdem Cruce signatis impertiit, ut patet in pistola Bernardi

363 pag. 276 edition. abillonii). Nonnulli citant

exempla antiquiora Urbano II, Sed non videntur communem sequi sententiam Ratio forte in eo est quod, quoad usus indulgentiarum coercitus erat poenitentiae canonicae ; SeSe non Xtendebat ad poenas omnes pro peccati S0lvendaS, quae paenitentiae canonissae non erant subjecta, multo minu ad pinna quae Sequuntur peccata Venialia, quae nec neceSSe est confiteri.

De jure indulgentiarum.

VIII. Caeterum jus concedendi indulgentias, ad illos pertinet quibus competit jus moderandi pinnitentiam, seu us ligandi et absolvendi in Ecclesia. ales sunt

R. P. quoad uniVersam Ecclesiam, et universitas epi Scoporum cum eo, vel singuli episcopi in sua dice-cest. Sed eodem jure quo proce SSit reservatio casuum pro culpae ab Solutione, ita et reservatio indulgentiarum pro condonatione harum poenarum quae peccata consequuntur, licet quoad debitum culpae dimissa. Videlicet superior auctoritas in eodem genere inseriOris auctoritatis est limes. Ergo relicta est R. P. Vel

aliis ab eo delegatis facultas concedendi indulgentias plenarias : epi Scopi conceditur jus conferendi partiales indulgentias, videlicet unius anni in dedicatione Ecclesiae in caeteris vero temporibu scap. XI de Poenit et Remissionil, loquitur de anniversario dedicationis quadraginta dierum. Sed jure delegato conceditur et cardinalibus et episcopis et infert 0ribus etiam clericis plenarias etiam R. P. indulgentias impertiri.

95쪽

DE SACRAMENTO ORDINIS.

I. Omnia sacramenta id habent commune, ut ad hominum sanctificationem ordinata Sint. Duo Sacra- monta id habent proprium, ut ad EccleSiae propagationem, institutionem et curam Ordinata Sint Sacramenta ordinis et matrimonii hoc ut fili 0 Ecclesiae generet, illud ut regeneret hoc ut prolem paterna vel materna cura Christianae virtuti instituat, illud ut sacris ritibus et omnibus cultus divin functionibus Ecclesiae filios plebem christianam instruat, Sanctificet gubernet. Itaque, quum duo haec Sacramenta specialem habeant relationem cum Ecclesia in suo esse sociali considerata, paulo diutius de iis loquendum St.

Exordior a Sacramento ordinis. Suppono jam notau theol0gia quae pertinent ad institutionem, materiam, formam, miniStrum, Subjecta, effectus hujus sacramenti in Suo Spectu dogmatico Suppono jam not0s ex primis lectionibus de Statu perSonarum Varios gradus in quo distinguitur ordo acer, unde hierarchia ordinis resultat. Coercebo tractationem ad eam partem quae uri n0Str magi propria est, seu de disciplinari Ecclesia oeconomia, - 1 quoad admissionem SuScipientium, - 2 quoad ministrorum conditionem, I quoad modum conferendi, - 4 quoad obligati0nes quibus ordinatus astringitur.

Ordo sacramentum de iis est qui characterem imprimunt propterea ordinatur ad quemdam Statum permanentem et perpetuum. Hic statu qui sacramento

96쪽

ordinis respondet est statu magistratus et principatus. Sed ad hujuscemodi Statum non Omnes Sunt idonei, ii vero solum qui omnibus Sint praediti praerogativis quae ad latus illius munia sancte et decore obeunda requiruntur, unde Ecclesia aliqua certa indicia possit deprehendere divinoe vocationis Inde Ecclesia sapienti8Sima quaedam requirit in iis qui ad ordinem

debent pr OVeri. Haec requisita nonnulla generalia Sunt quae a d SuSceptionem omnium Ordinum Spectant, alia quae pectant in specie nonnullorum ordinum SuSceptionem.

De requisitis ad susceptionem ordinum in genere. Haec requisita sunt vel negativa vel positiva. Nestativa requisita.

II. Negativa sunt ut nullum adsit impedimentum quo Suscipiens a ministerio ordinis uris sententia removeretur. HujuSmodi impedimenta quae antiquissima sunt in eclesia, ad quae exprimenda Veteres dicebant: aliquem repelli a ministerio; - ad ministerium non admitti: i, non ante Saec XII, ut Videtur, digia sunt irregularitateS. Sunt ergo irregularitates impedimenta canonica quin ob ordinis ministerio prohibent, proinde et ab ordinatione. Impedimenta non enim Sunt pinnae, Saltem in suo conceptu generi00, quippe quae n0 Omnia Supponunt crimen, sed Sunt mera obstacula canonica, id est, jure ecclesiastico inducta : proinde in eorum censum non numerantur desectus sexus virilis et baptismatis,

qui causat nullitatem ordinationis, jure divino sic exigente, Sed solum reddunt ordinationem ipsam per eloquendo illicitam. Non enim hic sunt impedimenta Sicut in matrimonio, quae, quum irritant contractum,

97쪽

irritant et Sacramentum. In ordinatione vero, id et prohibeat ne qui SuScipiat, Vel ne cui detur aera mentum, nil tollit de ritu Sacramentali, quo stat irritum sacramentum Ouo velant ministerium ordinis hoc enim est objectum 1 horum, et per conSequens Ordinis etiam susceptionem, quum Eccle Si nolit promovere illos qui ad sacra officia inhabiles sint. Hujusmodi autem inhabilitatem ad sacra munia Ecclesia apprehendit per ordinem ad decorem ministrationis sacrorum et Status clericalis : hoc autem dupliei ex lante, videlicet ex delicto et ex defectu. Delicta quae irregularitatem importetit sunt 1 Vel quae recta opponuntur adminiStrationi Sacrorum, 2 Vel quae infamiam irr0gant, et opp0nuntur decori ordinis clericaliS. Primi generis sunt 1 haeresi et apostasia, praedicationis muneri oppositae 2 iteratio baptismatis, Opposita canonicae Sacramenti administrationi 3' homi cidium vel mutilatio aliquo modo culpabilis, opposita incruento Sacerdotio et sacrificio . L. 4' quaedam delicta in materia ordinis indigne Suscepti vel Xercili, quae e diametro legitimo S. Ordinis ministerio opponuntur; 'quae delicta tunc potissimum considerantur, quando et censurae violationem imp0rtant ob insub 0rdinationem auctoritati ecclesiaSticae. Secundi gene)us delicta sunt ex quibus nascitur insamia Sive juris sive facti. Facti, quae nullo legi Vel judicis ministerio ex ipsa n0torietate gravi alicujuSi Finis hujus impedimenti est decus sacrorum objectum est ministerium proindeque inaugurationem ad illud sive illius exercitum subjectum autem, quilibet qui vel ex deli et vel ex desectu tu eo statu sit, quo sacrorum ministerium ipsum de

deceat.

98쪽

88 INSTITUTIONEM JURIS CANONICI.

criminis oritur duris, quae ex judici Sententia oritur, qua qui reus declaratur, et damnatur alicujus criminis cui ab ipsa lege infamia nota inusta sit. In delictis primi generis potius esse delicti, in aliis potius con sequens infamia respicitur, et proinde ex hac pendet irregularitaS. III. Defectus qui irregularitatem pariunt sunt desectus alicujus qualitatis vel physi esse vel moralis requisitae ad decorum munerum celeSinSticorum exercituum, vel ad decorem Ordini Vel caetus clericalis, quatenus ad Sacrorum decu confert.

Physio defectus c0nsiderantur ex parte animi et ex parte corporiS. Ex parte animi quoad exercitium et usum illarum facultatum sine quibus sacra ministeria non possint adimpleri. Ita ex defectu usu rationis removentur infantes, dementeS. furio Si, energument. Ex parte co='poris irregularis dicitur qui corporis assectione laborat, qua ne in sacris ossiciis honeste et de eo re ministret impediatur. Dissicile certae fuit sacris canonibus Singulas desinire species, quibus impedimenta singulorum ordinum et officiorum designarentur, quamobrem Verba canonum generalia Sunt, quibus corpore vitiati ab ordinibus Xcludantur c. V, d. 33 c. I d. 36 c. I, III, d. 55). Verum hanc interpretationem recipiunt, ne qui ad ordinationem vel ordinum exercitium admittatur qui tale vitium habeat, ut non possit, vel saltem non facile et cum decore, aera mici exercere. Cohaerenter ad hoc principium plura in Specialibus casibus per Sacro Scanones desimila sunt. Desinitum deprehendimus irregularem esse cul00rbalum, Vel qui maculam gravem in oculo contraxit

99쪽

DE OBJECTO GURIS CANONICI Gquod de oculo Sinistro Vel canonis praesertim intelligi

solet.

Desinitum deprehendimus irregularem dici qui pedulaesus sit ita ut sine baculo SuStineri non possit, aut manu mutilatum, aut destitutum digito ad eueharistia ministerium necessario, vel ungula pollicis in dextra ut non possit sacram hostiam facile frangere, vel du0bus digitis medio et quart0, lepr0SUm, pilepti eum, paralyticum, et . Sed plura reman Serunt ex eodem principio ab ecclesiasticis judicibus determinanda, ita ut communiter tridi soleat, quod Sive obsensuum desectum, Sive ob membrorum carentiam, sive ob aegritudines, sive ob deformitatem quilibet talis est ut omnino non p0SSit vel cum decore non poSsit Sacra munia Xercere, irregulari evadat. Defectus autem morales quoad plure morales dotes Solent attendi, quae ad eumdem sine decorae administrationi Sacrorum requiruntur, et honoris status clericalis. Respiciunt vero 1' Alide originem et natalis : defectus natalium olim de iis dicebatur qui nati essent Servi hodie proprie dicitur de iis qui nati sunt ex damnato coitu Sive nothi ex adultera, Sive mangere ex pro Stituta, SiVe naturale e concubina, vel generali vocabulo Spurii Stupro inceStu, Sacrilegio, vel ulia inhoneSta conjunctione nati. Hi remoti sunt ab ordine clericali sive ad decorem statu a quo prohibendii quorum Origo erat obscura et vitiosa, deinde ut ii removerentur a ministerio de quibus suspicio oriebatur imitationis paterni exempli, demum ut paternum stagitium magis magisque damnaretUr. Similis prudentia ex similitudine rationis applicata est iis qui licet legitimi, nati tamen erant ex haere-

100쪽

90 INSTITUTIONES GURIS CANONICI.ticis vel ex Hrsecut0ribus clericorum cardinalium, vel ex patroni qui beneficiorium eleri eum occidissent. 2' Aliae indolem et tendentiam Sub hoc respeetu arcentur qui vel Spiritu manSuetudine carent vel amore continentiae, seu qui ita animo conformati sunt

ut ad ferociam vel ad libidinem videantur proelivi. Duplo hic defectus dicitur, alter lenitatis, alter sacramenti.

' Homicidium et mutilatio aliqua membrorum voluntaria, isset juste fiat, tamen quum re in e materialiter spectata talis Sit a qua refugiant animi mites et ad mansuetudinem informati, qui a Sanguinis fru-Sione abhorrent Vi Sa Sunt non bene componi o Ssecum animo sacerdotali, cujus officium ad saerificium instruentum ordinatur, cuju more ad mansuetudinem et mititiem debent esse compositi. Inde hujus modi lenitatis defectu omnes ii removentur qui in causa occisionis vel mutilationis implicati fuerunt. Τria sunt exempla in o proposito, nimirum in militari profe8Sione , - in causis judiciariis criminalibus, in chirurgicae et medicae artis profeSSione. De militibus. - Milites qui in conflictu mortem in adversarios intulerunt, vel eos mutilarunt, irregulare Sevadunt excipiuntur clerici qui ex officio vel tanquam principeS Saeculare bellum gerunt, vel tuendae civitatis causa excubias et vigilias faciunt ex officio. In judiciis riminalibus in causa sanguinis judiceS,

qui sententiam morti proferunt, asse USRlOreS, RirODUS, teStes Sponte Se Osserentes, ministri qui sententiam XSequuntur, et eorum adjutores qui oroxime adoc Lisionem vel mutilationem concurrunt. Haec regula et habet suas exceptioneS.

SEARCH

MENU NAVIGATION