장음표시 사용
121쪽
lib. de Dial. mred. cap. I. dicit, nostra enim una est
Catholica Ecclesia. Et Chrysostomus Ecclesiae
Romanae alumnus sem. 33. in Aet. Apost. dicit,
illi scilicet Haeretici habent quosdam, a qui
bus appellentur ἰ prout enim Heresiarchae nomen, ita es S Lia vocatur: nobis autem nultat νιr no
men dedit: sid fides ipsin, scilicet Catiabea. Et Cyrillus Romanae Ecclesiae filius eat. s. diCilis peneris tu aliquam urbem, non petas ubi siu Ecclesia DEI, vel domus γ nam etiam haeretici iucunt βhabere Domum DEL U Ecclesiam: sed etas ubi su Ca holica Ecclesia p id enim nomen proprium est
My- S. Edessa, Matras omnium nostrum. Praeterea in omnibus Conciliis oecumenicis ab antiquo Ecclesia Romana vocatur Catholica:& eius Caput Papa dicitur Catholicus, & univerialis Pater, atque Catholicae Ecclesiae Ca
3 Nota primo et quamvis vera DEI E
clesia Catholica passim etiam nominetis Pontificia. Romana, vel Papistica, quod ultiumum praedicatum ei attribuunt Haeretici: haec tamen nomina non ossiciunt ei, neque ab ea tollunt veram nomenclaturam Catholica; sed cum illa cohaerent, Sc synon ima sunt. Vocatur itaque Pontificia a summo Pontificam, quem Episcopus Romanus gerit, & a potestate pontificali, quam is exercet super omnes alias particulares Ecclesias nationum , subditarum; unde Chrysostomus loc. cit. ait, quod si ρο nos agnominatιonem cuiusdam sortimur; sed non ut ab haresem principibus V. g. sicut Lutherma Eccesia a Luthero sed ab his, sus praesunt nobis, Ugubernant Ecclesiam. Αppellatur pariter Romana a Sede ejus principali Romae constituta : seu ob l ummam Pastoris Romani in illa prie sidentis authoritatem, seu propter potentiorem principalitatem, hi loquitur Irenaeus lib. I. cap. 3. quae secUndum
Na1ian Zenum in sua vita est princeps uniises munda. Et quae secundum Cyprianum epist..s. Est veluti Ecclesia Criholicae radix, es matrix.
Demum Papi Aea dicitur; quia Papa, seu summus Poqtifex ejus est Caput, & Supremus Episcopus. 4. Probatur sicaenia quod Nota Catholiea etiam secundum rem conveniat Ecclesiae Romanae; nam ipsa est omnium universalissima, 3c per totum pene orbem terrarum diffusa: unde eius supremi Pontifices Romani primis statim saeculis per suos ablegatos Praecones, & SS. Doctores Graecos, ac Latinos eandem Ecclesiam propagarunt, & stabilierunt in regnis. atque provinciis meridionalibus. 5corientalibus. Similiter in Occidentem. Se septemtrionem suos lapius destinarunt Aposto-Ios, & Fidei orthodoxae Romanae Ecclesiastes
est Nota verse Ecclesiae,&c. 93
Sanctos, ac prodigiosos; puta in Angliam S.
Lupum, S. Germanum. S. Augustinum, occilia Germaniam inferiorem Rumoldum. In Germaniam superiorem Crescentem, qui Moguntinis praedicavit. Et Eucharium. ac Valerium, qui Treuiris; Maternum, qui TOn-gris, de Coloniensibus Evangelium annunciarunt. Ad Gallorum conversionem ablegarunt Sixtum.Sinicium, Amantium, de Mennium, qui Rhemensem Ecclesiam fundarunt; Savinianu icPotentianum quiSenonensem; Altinum, qui Aurelianensem: Austremonium, qui Aruernensem; Martialem, qui Burdega Iensem, plurEsque alias. D. Petri successor Cleis
mens inGallias quoque direxit Dionysium Α- reopagitam, cum Rustico, de Eleutherio, qui Parisienses fidem docuit, 3. Virdunensibus Sancti num Episcopum dedit: Exuperium,qui Bajocensibus primus praefuit: Taurinum, qui Ebro in ensibus: Eutropium, qui Xancionen insibus 'S. Photinum, qui Lugdunensibus. Hi
porro eandem quam a B. Petro, atque Clemente acceperant Fidem . ac religionem, ad posteros transmiserunt : populos non alia,
quam Catholica Fide imbuerunt: & novis Ecclesiis Episcopos praefecerunt: qua in re non parvam operam praestitit in Gallia tem poribus Clodovaei B. Remigius Rhemensis Episcopos : de in Germania. B. Bonifacius
Moguntinus primus Archi-Episcopus,qui a bctoritate Stephani Romani Pontificis, auxilioque Caroli Magni Imperatoris, multas Ecelesias erexit, de Episcopales Cathedras instituit. Ad alias quoque regiones, de regna etiam Indiarum suos Missonarios iidem summi Pastores ex gremio suae Ecclesiae Romanae ablegarunt. Quare eadem Fides, de doctrina Catholi ea Romanae Ecclesiae, ac obedientia erga si immum Pontificem Romanum, etiam foret hodie in universa Italia, ac Insulis adiacentibus, scilicet Corsica, Sardinia, Sicilia, Malia, Corphu flec. Item in tota Hispania de Insulis adiacentibus, puta Maiorica, Minor a , de Ebuto. Item in totam Galliam hisce annis authoritate Ludovici XIV. Regis reintroducta est suppresso ibidem Hugonotismo. Item in Provinciis Haereditariis Augustae Domus Austriacae pauculis adhuc reliquiis exceptis in
quibusdam Silesiae panibus, quae & ipsae iam
jam agonizant. Regnum quoque Dalmatiae, Bosniae, Bulgariae, Liburnia,Albania, retinent fidem Catholicam Romanam, etsi gemant sub Turcanim imperio maxima ex parte. FIO-ret quoque Religio Catholica in Polonia, toto BeIgio Hispanico, in universa Bavaria,& Palatinatu Superior r ad eandem Bavariam pertinente, in Lotharingia, Burgundia, plurimis-
122쪽
04 Lib. II. Controversiarum. Cap. I. De F celes i; & ejus Notis.
que Imperii Provinciis, & Urbibus; item in Croaua. N Selavonia Caesareis. Sed & in Ungariam variis in partibus haeresi respersam Augustissimus Caesar Leopo Idus I. Catholicismum rursus restituit. Praeterea plurimi quoque adhuc reperiuntur Catholici. & verae Romanae Ecclesiae sequaces in Anglia, Helvetia, Hibernia, variisque Imperii Romani urbibus. : provinciis, haeresi iam infectis; similiter in Cisina. J.iponia. Regno Asiatico, Congo, ac aliis Provinciis, di Insulis Orientalibus: Et superioribus seculis maxima Americae pars Religione, ac Fide Catholica ab Hispanis tuit imbuta. opera potissime Patrum Franciscanorum nostrorum; adminiculantibus tamen
etiam aliis Sacris ordinibus, ad vastissimas illas Regiones translatis; puta Patribus Dominicanis, Societatis JESU, &c.
s. Dico secundo : e contra Nota Catho tice nec secundum nomen , nec secundum rem ullatenus convenit ulli alteri Ecclesiae. Ita Catholici, contra omnes Haereticos. 6. Probatur prima pars quoad nomen ex SS. PP. primorum quinque saeCulorum I unde luistinus in ri hora de Haereticis Ecclesiis digerens ait in secundo caeculo: es sum dicti
lo caddo ego Protestantes, Lutherani, Calvi nistae, Waldenses, Huisitae, Picarditae Sec.ὶ qui,
que a primo mi emerasti dogmatιs.Similia habet irenaeus lib. I cap. u. Et Chrysostomus uti into saeculo hom. r. in AEI. Arist. dicit, in scilicet Haeretici habent quosdam a quibus apyri lentur ἰ prout enim Hoesiarcha nomen, ira N S
7. Probatur secunda pars quoad r in quaecunque aliae Ecclesiae certis Provinciarum limitibus concluduntur ; neC unquam per orbis universi habitabilis tonas, climata, de Provincias tam felici progrestu penetrarunt, ut Romana: unde Maho metana intra quasdam duntaxa L partes Asiae, Europae. & Affricae constricta manet. Ariana, Nestoriana Se Donat illica Occidentem nunquam attigit. Nec Luttae rana. Calvinistica. Z ingliana Orientem; sed Luthera nos clausit plerumque Germania,suecia, & Dania : Cabinis licam Francia, de Hollandia; Hiissilicam Bohemia: Protestanticam, & Puritanam Britannia: Trinitariorum Polonia. Z inglianam Helvetia, &α
tit Ecclesiae Romanae; non item aliis Ecclesiis.
Dico primo: Ecclesiae Romanae convenit Nota Ita Cathol iaci: adversias omnes Haereticos. 2. Probatur Wimor Ecclesia Romana a
plius fundata est a SS. Apostolis, signanter as. Petro, di paulo, Romae martyriratis: Dii testantur omnes authenticae his otiae; N eorundem fidem, ac doctrinam genti inam semper conservavit. de defacio tenet: uti consa ex omnibus eius Conciliis O Ecumenicis, hactenus celebratis , in eoonitas. N Decretis, ac Ombolis Fntia eorundem : Et ex primis Ss.PP. unde Irenaeus Lb. 3. cap. s. ait, Maaime, sanis quissima, re omnibus euisitis, a gloriosi mi. Ducibus Apostotis Perra, re patiis Roma funa ιa, es constatia a Eetiem. eam qisam haser ab A. postolis traditonem , es a tins aram homanibus irim per successonem Episcoporum noventem
gwυ. Et Tertullianus tib. de rescrips. adversus Haret. cap. D. dicit si aha alaces. habes Romam, Aride nobιs roque aes horitas prae ta est :statu felix Acbsa, em uiam do ,-- Apostol. cum sanguin/ μι ρνιθάertim : Ergo Ecclesia Romana eli veta Apostolica. 3. Probatur so kia r eadem Ecclesia Romana Notam Apostolicae meretur ob contunitam. N legitimam successionem Episcoporum, pastorum. N Sacerdotum, quae a temporibus Apostolorum ad haec usque tempor in ea reperitur. Quo arguments potenti pristi AS. PP. saepisti me utuntur adversus Haereticos sui temporis: unde ad hunc sine intexunt exacti stimum, & uniformem catalo. gum successonis Episcoporum Romanorum, leti summorum Pontificum. incipiendo alb Petro: ita facit Ironatis lib. s. cap. 3. Et optatus Mileuit. Contra Parmenian. 5b. a. Bibl. . Et Tertullianus de prasim . cap. ga. Et S. Au pustinus epist. 14s. ubi ait. sic dis Saceνaorumsbi succisentium consideranum est, quama certiam, es rare salia Der aue ipse perro nωmeriamus. eua totius Eicis. Huram perinis. ait, super hane P/iram id sic o Haesiam meam. Pereo enim
Fce si Lino . m. & sic prosequitur usquoad summum Pontificem sui temporis Ana nasum I. Fgo. Di exactus svllabus omnium Romanorum Pontis cum sibi succedentium in
123쪽
Art. X. Ly Apostoli , quae est Nota conveniens &c. ys
in Episcopatu, Sacerdotio, Pontificatu, &Mi- bus habeatur,annoto sequentem ordinem perni sterio totius Ecclesiae vera: DEI prae mani- saecula usque ad praesentem annum i687.
cessor. S. Linus Tuscus. S. Cletus Romanus. S. Clemens I. Roma
S. Anaci eius Graecus. S. Euaristus SyruS. S. Alexander I. Rom. S. Xistus RomanuS.
S. Hyginus Graecus. S. Pius Aquileiensis. S. Anicetus Syrus. S. Soter Fundanus. S. Eleu herius Nic politanus. 3. Sectito. S. Vicior Aser. S. Zephyrinus Rom. S. Calixtus Rom. S. Urbanus I. Rom. S. Pontianus Rom. S. Anterus Graecus. S. Fabianus Rom. S. Cornelius Rom. S. Lucius Rom. S. Stephantis Rom. S. Sixtus II. Athenien-
S. Dionysins Rom. S. Felix I. Rom. S. Eutychianus Tus-
S. Marcellinus Rom. S. Marcellinus Rom. S. Eusebius Graecus. S. Melchiades Aser. S. Sylvester Rom. S. Marcus Rom. S. Iulius I. Rom. S. Liberius Rom. S. Damasus Hispanus. S.Syricius Rom.
s. Anastasius I. Rom. S.Innocentius I. Alba nensis. S. Zozymus Cappadox.
S. Bonifacius I. Rom. S. Coelestinus I. Rom. S. Sixtus III. Rom. S. Leo I. Rom. S. Hilarius Sardus.
s. Felix II. Rom. S. Gelasius Aser. S. Anastasius II. Rom.
S. Joannes I.Tuscus. S. Felix III. Samius. S. Bonifacius II Rom. S. Joannes II. ROm. S. Agapitus I. Rom. S. Silverius Campa
S. Pelagius I. Rom. S. Joannes III. Rom. S. Benedictus I. Rom. S. Pelagius II Rom. culo. S. Gregorius I. Mag.
S. Sabianus Tuscus. S. Bonita ciusIII .Rom. S. Bonifacius IV. Italus Ualter. S. Deodatus Rom. S. Bonifacius V. NeapolitanuS. S. Honorius I. Campanus.
Severinus I. Rom. Joannes IV. Dalmata Theodorus Ierosol
S. Martinus L Tudertinus. Eugenius I. Rnm. S. Vitalianus Campanensis. Adeo datus Rom. Domnus Rom. Agatho Siculus.
t S. Leo II. Siculus. S. Bendictus II. Rom. Joannes V. Syrus. Conon Trax. Sergius I. Antiochen. Joannes VI. Graecus. Joannes VII. Graecus. si sinnius Syrus. Conflantinus I Syrus. Gregorius II. Rom. Gregorius III Syrus. Zacharias Graecus. Stephanus II. Rom. Paulus I. Rom. Stephanus III. Rom. Adrianus I. Rom.
Leo III. Rom. Stephanus IV. Rom. Stephanus V.Si ius. Paschalis Rom. Eugenius II. Rom. Valentinus Rom. Gregorius IV. Rom. Sergius II. Rom. S. Leo IV.Rom. Benedictus III. Rom. Nicolaus L Rom. Adrianus II. Rom. Joannes VIII. Rom. Martinus lI. Etruscus. Adrianus III. Rom. Stephanus VI. Rom. Formosus portuens. BonifaciusVI Tuscus.
Stephanus VII. Rom. Romanus Etruscus. Theodorus II. Rom. Joannes IX. Tiburti.
Benedictus IV. Rom. Leo V. Ardeatinus. Christophorus Rom. Sergius III. Rom. Anastasius III. Rom. Laudo Sabinus. Ioannes X.Rλvennas. Leo VI. Rom. Stephanus VIII. Rom. Joannes XI. Rom. Leo VII. Rom. Stephanus I x. Germ. Martinus III. Rom. Agapitus II. Rom. Joannes XII. Rom. Leo VIII. Rom. Joarmes XLI. Rom. Benedictus V. Rom. Domnus II. Rom. Bonifacius VII. Rom. Benedictus VI. Rom. Joannes XIV. Papiens. Joannes XV. ROm. Joannes XVI. Calata Gregorius HS P. Ioannes XVII.
Joannes XVIII. Rom. Benedictus VII. Truu
Ioannes XIX. Rom. Benedictus VIII.
Gregorius VI. Rom. Clemens II. Bambergensis. Damasus IL Bavarus. Leo IKGerm. Aliata. Victor. II. Germ. Stephanus X. Lothain ringus. Nicolaus II. Alobrox. Alexander IL Medio
Ut banus II. Gallus. paschalis IL Tuscus.
Gelasius II. Caietan. CalixtusII. Burgund Honorius II. Bon niens. Innocentius II. Rom. Caelestinus IL Tuscus. Lucius II. Bononiens Eugenius III. Pisanus. Anastasius IV. Rom. Adrianus IV. Anglus. Alexander III. Seneninsis. Lucius III. Tuscus. Urbanuq III. Medi
124쪽
96 Lib. II. Controversiarum. Cap. I. De Ecclesia, & ejus Notis.
Gregorius VIII. Be- Nicolaus IV. ex Abu- Gregorius XII Vene- Marcellus in Etruscus. neventanus. Ita. tus. Paulus IV. Neapolita- Clemens III. Rom. CoelestinusV.Sulmo- Alexander V.Creten- nus. Coelestinus III. Rom. nensis. sis. Pius IV.Mediolanens. Innocentius III. Ana- νή. Secula. Joannes XXIL Nea-S. Pius V.Ital. Alexandrigninus. Bonifacius VIII. Ana- politanus. Gregorius XIII. Bo-II. Saeculo. gninus. Martinus V. Rom. noniensis.
Honorius III. Rom. Benedictus IK Ita- Eugenius IV. Vene- Sixtus V. Ex Marchia Gregorius IX. Anag- lux tuS. Ancon. nin. Clemens V. Gallus Nicolaus V. Luca- Urbanus VII. Rom. C estinus IV. Me- Burdegalen. nus. . Gregorius XIV.Ital. diolanensis. Joannes XXI. Gallus. Calixtus III. Hilpan. Innocentius IX. Bo- Innocentius IV. Ge- Benedictus RGallus. Valentinus. noniens nuensis. Tholosan. Plus II. Ital. Senens Clemens VIII. Florenti Alexander IR Anag- Clemens VI. Gallus Paulus II. Venetus. U. Seculo. nin. Lemovicensis. Sixtus IV.Sagonensis. Leo XL Florent. Urbanus IV. Gallus. Innocentius VI. Gal. InnocentiusVII LGe- Paulus V. Italus Bur- Clemens IV Narbon. lus. nuensiS. ghesius. Gregorius X. Placen- Urbanus V. Gallus ire. Secuto. Gregorius XV.Italus. tin. Mimatensis. Alexander VI. Hisp. Urbanus VIIL Tuic. Innocentius V. Alo. Gregorius XI. Gallus Valentinus. Innocentius X. Rom. brux. Lemovicens Pius III. Senensis. Alexander VII. Senen. Adrianus V. Genu. Urbanus VI. Neapo. Iulius II. Savonensis.lClemensIX. Etruscus. ens litanns. Leo A Florentinus. Clemens X. Rom. Joannes XX. Lusita. is. Saeculo. Adrianus VI. Ultraje-lInnocentius XI. Onus. BonifaciusIX.Neapo. ctens. manus ex Ducatu Nicolaus III. Rom. litanus. Clemens VII Florent. Mediolanensi; sed Se Martinus IV. Gallus.lInnocentius VII. Ita-IPaulus IIL Rom. hodie, dc regnat feli- Honorius IV. lus Sulmonensis. Julius IIL Aretinus. cissime. Unde S. Augustinus expendens legitimum vobis iuxerit, ecce hic est Christus. aut illici nolita ordinem hunc, & succestionem summorum crederer surgent emm Pssuas.Christi, es Pseudo Episcoporum Romanorum dicit tib. contra Prophetae. Et illud S. Iudae Apostoli an siua τι Lepist. fundam. ca . 6. multa sunt, quae me in F Uer. subintroierunt quιdam homιnesi qui olimelessia Catholica gremio tenent Iustissime se. tenet prascripti sunt in hoc judicium, impii, DEInostri ab i a sede Petri Apolloti mque ad praesentem graιιam transferentes in ruauriam, Sc. B HEpisivatum successo Sacerdotum. m. Haec se sunt in epulas suis maculae convivaures, sme tim cessio Sacerdotum amplius patebit ex dicen- re sit os p centes, nubes De aqua, quae a ventudis insta de uocatione Ministrorum M. a. cap. 3. circumferuntur, erc.
. Dico secundo : e contra nulli Eccle- 6. Probatur nec nudo : similiter aliae EccI, siae alteri convenit Nota Apostolicae. Ita Ca- siae nequeunt originem suam, aut successi tholici; adversus omnes Haereticos. nem Sacerdotum suorum, de Ministroruuia . Probatur primo : omnes aliae Ecclesiae probare ab aliquo Apostolorum ; sed a suislandatae sunt post tempora Apostolorum , a duntaxat fundatoribus ; quorum plerique certis hominibus vitiosis, qui privato Spiritu nulla episcopali dignitate, de charactere gai ducti sese separarunt ab unione, de doctrina debant: nec per consequens Sacerdotium, dc sana Apostolica verae Ecclesiae Romanae, prae- ministerium suis Sectariis conserre poterant dicantes dogmata nova. erronea, de difformia Unde omnes similes sub persona Marcionita fidei primitivae Ecclesiae, primis SS. PP. de rum, Ze Valentinianorum haereticorum rectE' Conciliis oecumenicis; ut evolventi Prolo- alloquitur Tertulianus tib. de praescript. eap. 37. gum huius operis patet, ubi earum haereses qui estu pos p es unde venistis ' quo demque inaregistrantur. De quibus procedit illud Apo- Marcion silvam meam caedis p qua ticensia k
125쪽
Art. X. Ly Apostolicae, quae est Nota conveniens S c. 97
vem ex Apostolis, veretris Apostolicis, qui tamen CD cum sustolis persereraverit, has reis auctorem, es antech rem: sicut Romana Clementem a Petro orQuarum refert. Et optatus lib. a. contra Parmen. vesba cathedrae originem ostendite, qui vobis vulsu S. Messiam veniacare. Et quod Veteres illi PP. primorum saeculorum obiecerunt Sectis, ε. Ecclesiis falsis tui temporis de Ecclesiarum suarum origine non Apostolica, ac nulla Sacerdotum successione; idem aliis deinde succrescentibus Sectis, de Ecclesiis nostrorum Novatorum Lutheri, Calvini &c. mbjicere merito valent Catholici: Ergo nulli Ecclesiae alteri convenit Nota Apostolicae, de-DIc' primo: Ecclesiae Romanae pariis
ter convenit Nota antiquitatis prae aliis Ecclesiis. Ita Catholici ; contra
2. Probatur prim; Ecclesia Romana instituta est primitus a Christo, di fundata. amplius ac stabilita ab Apostolis propagataque
per eorundem successores pontifices, Episcopos, de Doctores Orthodoxos, uti priori ara. eones. t. ostensium est: Ergo ipsa habet antiquitatem prae omnibus aliis Ecclesiis in Lege nova constitutis. Su Mtio: in institutione, & erectione prima Ecclesiae Romanae adsunt om nia, quae probant antiquitatem ejus prae aliis enotans successionem Apostolorum in legiti- Ergo lec. Prob. Ant. in institutione novae Re
strati debent sequentia: videlicet ejus aut hondogma aliquod novum : tempus cpio capit locus ubi incepit; oppugnatores eius; & ccxtus aliquis exiguus, qui creverit in magnum: sed haec omnia demonstrari possunt in institutione, dierectione prima Ecclesiae Romanae rejus enim author primarius fuit Christus; in ea cernuntur nova dogmata S. Evangelii. Credenda de Incarnatione, Passione Christi, se Trinitate, dec. Incepit anno is. Tyberii Caesaris; exordium habuit in Judaea: & mox fuit oppugnata a Phari is, Seribis, 5e Gentibus; habuit a principio exiguum coetum Apostolorum, di Discipulorum, a quibus crevit i
innumerum populum: & haec omnia contigerunt ante ortum aliarum Ecclesiarum: Ergo dec. Tertio: omnia Ecclesiae Romanae dogmata ante haeresum ortum, & nativitatem falsa rum Ecclesiarum, ac eorum dogmatum, iam in sua consistentia, perfectione, usti, aC exe citio suerunt: Ergo ipsa est antiquior omniabus aliis Ecclesiis. Antipatet ex S. Hieron mo epist. ad Pammath. ubi ait, quis quis a sertares nemorum dogmatum. quas te parcas Romamπguribus, parcaι Fidei, quae Apostolico ore laudataein, cur pH, o. annos nos docere niteris, Dod aute
mo Sacerdotio, de Episcopatu, . Respondent Haeretici: ut eorum Eccle sae dicantur Apostolica, sussicere se haber successionem doctrinae Apostolicae; quamvis personarum, seu Episcoporum successio ab aliquo Apostolo non adsit. Contra primo , SS. PP. citati ex primis saeculis desiderant nicces.sionem etiam in personis, seu ministris Episcopis, S hanc urgent contra Haereticos: Ergo e. c. Contra fecunia: talis successio doctrinae in voluit etiam successionem personarum tam proponentium, & docentium . doctrina enim in aere non pendet; sed petit continuam sui transmissionem seu descensum in saeculis successivis per Ministros visibiles, & viros Ap stolicos, tradendam; unde recte dicit Apostolus ad Ephes. irae dedit quosdam Apostolor,
quosdam autem Prophetas, alios Evangelistas, alios et ero Pagores. es Doctores ad Gon ummati nem sanctorum. in Um ministerii, in aedificationem corpreu Christi, donec occurramiti omnes munitatem fidei, es agnitionis Illi, DEI me. Ex quibus verbis constat, opus ministerii in aedificationem corporis Christi, id est Ecclesiae, duraturum usque ad consammationem mundi; unde ad hoc necessariae sunt personae Doctorum, Pastorum, seu Episcoporum, qui sint ministri aedificationis hujus corporiς, sibi in- nescivimu se usque in hanc die me vestra doctri Nicem succedentes. Ch istianti, mundusfuit. Et ex S. Hilario limo de Trinitate, dicente; tarde mihi ρι ismos D
Notae antrorutatis, ac duratio-
I manae prae cceteris Ecclesiis ostendunt to eandem antiquitatem
credentI-2, Veiae Ecclest e, con- tot primorum pontiscum Romanorum in vcniunt Ecclesiae Romanae; eis praesidia; continua tot veterum SS. PP. eti-- οῦς- am ex primis quinque saeculis quos lotos
non autem aluS Vcetibus quidem Hilotici agnoscunt obedientia ei
Haereticolum. dem praestita, & eo tum vita, doctrina, ac Prae Tr. Pernardi Sannie Abola Controvσί ce Tm. I.
126쪽
ss Lib. II. Controveniarum. Cap. I. De Ecclesi a ; & ejus Notis.
dicationes in eadem Ecclesia exercitae; di quorum numero sunt ex primo saeculo Ignatius; ex secundo S. Iremus, ta Tertulianus; ex tertio Lactantius & Hilarius : ex quarto Hieronymus, de Optatus; ex quinto Augustinus. Cyrillus, de Chrysostomus.&c. Idem patebit ulterius ex sequmti conam. Unde 3. Dico secundo : Haereticorum quorumcunque Ecclesiae sunt longe juniores ECclesia Romana. Ita Catholici: contra omnes
. Probatur inductione ortus principali- iam Sectarum, & Ecclesiarum aliarum: Ecclesia prima falsa limoniacorum incepit an. 3 . primi saeculi Clitistiani. Ecclesia Cerinthianorum an . 6o. Ebionitarum a n. 7O. eodem in iacepit etiam Nicolaitarum. Marcioni staruman. 16o. Et Carpocratitarum, Cataphrygium, Apellitarum, Sc. In secundo saeculo post Christum natum. Gnosticorum eodem sa-culo, an . ino. Bassilidianorum in tertio saeculo,an. 36s. Eodem saeculo venerunt Valentinianorum, Marcitarum, Originistarum, Sabellianorum, Photinianorum, Samosatentanorum, Novatianorum,Arianorum. & aliorum plurium sectae. Quarto saeculo primo proruperunt Ecclesiae Aerianorum, Macedonianorum,. Fontinianorum, Messalianorum, Antropo morphytarum, Tertulianistarum, Jovinianorum, Donatistarum, Priscillianistarum. Liiciterianorum dec. Quinto saeculo post Ecci fiam Romanam constitutam natae suerunt Ecclesiae falsae Maliometanorum, Pelagianorum, Semi. Pelagianorum, Nellorianorum, Eutychianorum, Manichaeorum, Vilantianorum. Agno itarum, Monotelitarum, de c. Sa
culo septimo in apricum prodierunt Ecclesiae impiae Iconomacliorum. Saeculo nono Circumcelliones , & Florinillae suam Ecclesiam constituerunt. Undecimo Berengaristae. Duo decimo Waldenses. N Albientes. Decimo tertio Pseudo Apostoli, Flagellantes, de Wiclephistae. Decimo quarto Picarditarum Secta incepit. Decimo quinto saeculo consuria rexere Ecclesiae pessimae Hussitarum, Thaboritarum, Vessalianorum. I utheranorum, Protestantium, Confessioni starum, Z inclianorum, Sacramentariorum, Anabaptistarum,
Calvinis larum, Ubiquis arum, Sabbathinianorum, SNinck Idianorum, Novorum Arianorum, Libertinorum; item Anglicanae variae Sectae, ut Puritanorum, Bro uni starum , Familistarum, Presbyterianorum, Ze C. Et saeculo decimo sexto Sectae Anglicam Inde pendentium, Qtia cheroruin, novorum a Libertinorum . novorum Anabaptistarum, Ante- Scripturistarum, Ante- Trinitariorum,
Scepticorum, Sincretistarum, S c. Ergo quaecunque aliae Ecclesiae sunt iuniores Ecclesia
s. Di co tertio: Nota etiam durationis Eocletiae verae competens, convenit Ecclesiae R manae. Ita Catholici; contra universos Hae
6. Probatur primo : Ecclesia Romana itemporibus Apostolorum variis, de gravistiamis presecutionibus Gentium. ac Pagano rum , signanter Imperatorum Romanorum fuit impetita; ita ut per quatuor ferme primi saecula omnes eius summi Pontifices crudeli martyrio fuerint assecti;uti de infiniti Episcopi, Doctores, a C alia innumera eiusdem Ecclesiae membra, sic iit constat ex Martyrologio Romano, vetustis Legendis Sanctorum,& priniisSS. Patribus: ut proinde de ipsi, bene vaticinatus fuerit Regius Propheta psalm. 78. DG
Iuvenreunt Gentes in haereditarem tuam cs. Po- fuerunt moraicinia servorum tuorum escas rotati libus coeli carnes Singlorum tuorum bestiis terrer uderunt sanguinem eorum tanquam aquam in
carcuitu 1er alem, es non erat quι sepeliret. Et tamen inter tot tribulationes Ecclesia icta ,
DEI, de Christi non fuit exstincta; quin imo
propagata amplius; &ad haec usque tempora inconcussa in si iis dogmatibus, successione
Sacerdotum, sanctitate, puritate, ac unitate perseverat: Ergo &c. 5 min. tametsi eadem
Ecclesia statim a principio a ducentis pa ne haeresibus diversis usque ad tempora I ut fieri quas allegat Bellar minus; ego addo a duc tis quinquaginta usque ad hunc annum I 687- quo has texo Controversias acerrime luerit impugnata in articulis suae Fidei, cavillata, de blasphemata in Sacerdotio : nihilominus in culmine suae primitatis. de dignitatis. succeis ne perfectionisn subsistentiae permansit unde
merito D. Augustinus lib. de utilis. crede . cap. 7. ais, dubitam im nos iu vus Ecclesiae condere fre-
mio, que ab Apostolica Sede per Fucce anes Episi
perum, sirustra Haereticis circum latrantibus cutimen authoritatis obtinuis ' cui nolis primas dare,
vel summae pro ficto impietatis est ἰ vel preciyit a rorantie. Et sane hanc Ecclesiam usque 'modo durare clare docent illa. Regna, d. Pr Vinciae supra art. q. concl. i. relata, in quibi
Fides Catholica Romanae Ecclesiae Borct: Fgo&c. 7. Respondent Haeretici: Ecclesiam Pomanam, sub nomine tamen Catholicae, su nitisse quidem,& durasse usque ad sextum . saeculum, seu tempora Gregorii Magni R mani: postea tamen defecisse; de latuisse usque ad tempora novorum. Reformatorum Lutheri, Calvini doci Contra prιma: sicut in primis
127쪽
Art. XI. Nota antiquitatis, ac durationis, amplitudinis, &c. 99
quinque iaculis; ita di in reliquis mansit in Ecclesia Romana Catholica continua Pontiscum, Episcoporum, de Sacerdotum successio eadem; uti agnoscunt ipsi met Centuriatores:
mansit idem numerus sacramentorum, clavium potestas, obedientia ad Sum. Roman Pontificem, idem Sacrificium,& omnes articuli substantiales bidei orthodoxae Apostolicae, qui erant in primitiva Ecclesia: uti constat ex Canonibus & definitionibus Conciliorum generalium, ante se post saeculum , sextum celebratorum : Ergo falso confingunt Novatores Ecclesiam Romanam in sexto saeculo interrupisse suam durationem. 8. Dico quarto: e contra nulli alteri Ecelesiae convenit Nota durationis. Ita Cadiotici; contra omnes HaereticoS. v. Probatur primo inductione interruptionis. vel interitus aliarum Ecclesiarum: nam Ecclesia Ariana defecit, & post sui condemnationem in Concilio Nicaeno I. tande in evanuit. Ecclesia Macedoniana similiter cessivit postquam anathematigata fuit in Concilio Constantinopolitano I. Ecclesia quoque Nestoriana durare cessavit post Concilii Ephesii anathemati sinum ipsi inflictum. Et sic actum est cum aliis falsis Ecclesiis ; uti docent earum condemnationes Conciliares supra tu Prolog. art. zy. relatae: Ergo Sc. Sed
nec Novatores nostri Lutherant.& Calvinusae &c. possunt gloriari de diuturna suarum Ecclesiarum duratione; clim in eis vix constitutis, statim mutationes substantiales contigerint: nam Lutheranam Ecclesiam constituit Lutherus An. isi . sed paucis annis pacifice, de in suis primis dogmatibus substitit: quia a Z inglianis, Ana baptistis, &Calvinistis, convulsa,& lubstantialiter alterata suit, ita ut pauci hodie inveniantur puri Lutherani: de quo valde conqueritur Illyricus imp -
t. omnium Centuriatorum : de ipsi Centuria. toreS tu praefat. a. Centtiriae. Calvinisticae etiam Ecclesiae interruptionem, S: mutationem ipsemet Calvinus in brevi futuram praedixit: S: revera ita factum est, ut vix iam purus Calvi nista inveniatur : Et de Anglicanae Ecclesiae mutabilitate, ac interruptione testimonium
ierunt tot novae Sectxpuritanorum, Presbyterianorum. In dependentium, Quackerorum, Rc. Post Henrici mortem enatae. Sectae
quoque Mahometanae variae sunt divisiones essentiales; ita ut aliter credant Persae, aliten Turcae Europaei, aliter Tartari Z c. Similitet eadem secta etsi per plura hactenus saecula substiterit: duratio tamen ejus nunc ad finem D. Bernarii Sannie Schola Coaetretorsisticae Tom. I.
N 2 huius saeculi decimi septimi plurimum instingitur, per victricia arma Leopoldi I. Rom. Imperatoris hodie regnantis, qui pluribus celeberrimis cladibus Exercitus Otto mannicosia m per quatuor continuos annos Duce Sereianissimo Carolo de Lotharingia sub Viennaeo, apud Strigonium, Barcanum, ac iam Budam saepius, & alibi prostravit, urbesque plurium as fortissimas Turcarum in Ungaria adminiculante etiam serenissimo Electore navaria Emanuele Christianae Religioni rursus restituit: quod & secere Veneti socii Foederis cum dicto Caesare, in pluribus Insulis maris. Mediterranei, S regni Moreae, gloriose hisce
annis occupatis. Io. Nota : ad amplitudinis, te varietatis credentium Notam suadendam, sussiciant argumenta facta supra art. ρ. concl. r. Quibus
addo testimonia Irenaei. Cypriani, Theod reti. Chrysostomi, Hieronymi, & aliorum SS. PP. qui reserunt iam suis temporibus Fidem Catholicam, quam Ecclesia Romana profitetur, totum pene orbem tunc Cognitum permeasse; & hinc illud dictum priscum Prosperi. Sedeurima Petri. quae Pastoralis honoris FallaCaput mundi, quidquid tum p sdet armis,
Et hoc ipso novissimo tempore,quo Lutherus caepit in Europa suam erigere Ecclesiam, caepit Ecclesia Romana dilatari per introducitonem suae Fidei Catholicae in vastissimis illis regionibus Novi Orbis, videlicet in Indiis O cidentalibus, & Orientalibus, in America .
Brasilia, Japonia dcc. opera PP. Franciscan rum, signanter Venerabilis Servi DEI Maratini de Valentia, ediametro opposito Martino Luthero. & B. I rancisci Solani ac S. t rancisci Xaverit e Societate JESU, nec non aliorum Religiosorum diversorum o dinum. Quibus vero exiguis terminis constringantur Ec- 'clesiae Haereticorum omnium, vide quae dixi
Nota cons irationis in doctrinam ST. PP. & concordiae, convenit Ecclesiue Romanari non
Dico primo : Nota consipirationis in
sacram doctrinam SLPP. quam alias habet vera DEI Eccsesia, convenit
128쪽
mo Liba I. Controversarum. Cap.I. De Ecclesia ue de ejus Notis.
xit, ad amuisna Ecesesidi Romanae. Ita Cathoia minum potentium errare cavillant, irrid in lici; contra Haereticos quoscunque. abi ieiunt, D contradicunt: imo di blasphe-2. Probatur primo : Doctores, Concilia ,, me de ipsis loquuntur. Exemplo huius est ac pomalus Ecclesiae Romanae summa vene- Ecclesia Luther a. Osuini sica. S Zwinratione prosequitur scripta SN. pΡ. doctrinam,
sententias. definitiones, resolutiones, expositiones .f. scripturae ab eisdem sectas communi consensu acceptando, memores mandati Adostolici ad Hebr. ig. mementote praepositorum firm um θυι υ ιs Ioc tisint. Unde etiam iisdem tituntur in stabiliendis articulis Fidei, in confutandis Horreticis, maxime Novatoribu q. qui spiritum veritatis non habent: sed sunt Magi uti novi, prurientes auribus, a V ritate ostensiva s& p Raudis 3 in avertentes :iati patot intuenti Catholicorum Ritus, scripta. N libros. Proinde merito iam olim in saeculo quinto scripsit Vincentius Lyrinensistis. adrersitis heres. cap. ρ. In ipsis Catholua Ee-essis quae est eadem cum Romana) magnop
re curandum est, xt id teneamus, quod ommus cred tum est: siqua rum versitatem, antiquatatem. consensionem. Sequemur aurem timuersiatim Me mori, si hane Diam veriam esse fareamur, quam rora per orbem remartim confitetur Eces fa : antiquitatem vero aras ab his se latentis μύ ἴus recedititi. quos Mutios M ores, ac patres nostros recis V m festim est : S coissensionem quoque ibidem,s in ipsi me Mase omnitim teris um pinjur, es MagHroram definitiones, sententiasque si elemnν. Se tinia: Concilia UE-cumenica Ecclesiae Romanae plerumque post textiis S. Scripturae adductos Canones sitos, de definitiones stabiliunt authoritatibus Ss.st'.
Idem faciunt summi Pontifices in decisioni biis Controuersiarum fidei. Et merito; quia hi sunt post S. Apostolos magistri Fidei verae Catholica , qui diu noctuque serutati fuero Scripturas, quas in Lege Testamenti DFi ve
terascentes, ut eruerent genuinos sensus earundem Scripturarum, N articulos Fidei stabilirent adversus Haereticos consurgentes. li-dem etiam fuerunt severissimi Censores morum . qui exacta praedicationum, S librorum virga, plus quam Catonis, mores vitior os Catholicorum irrepentes censurarunt, correxerunt, ac emendarunt, ut populus Catholicus
maneat rens sancta, es populus eleemia: ut proinde iure tota Ecclesia Romana conspiret in eorum salutares doctrinas. . Dico secundo e nulli alteri Haereticae Ecclesae convenit haec Nota conspirationis indoctrinam sq. PP. Ita Catholici; contra cunctos Haereticos.
reticae communiter abominamur scripta. NSententias SS. pp. ta eas tanquam dicia ho-gliana. auarum fundatores impudent et de his sanctissimis Magistris, A. Doctoribus Ecclesiae
m es partier caecurrerunt ' Et rom. s. vj ectes hisne omnes Patres, Angustumo. Ambrositis Uc. Mancinati sunt, nec qui tiam in ellexeris . Etia riseris ars f. rom. a. mirum an horitas stisque Δρtie facienda est. Calvinus vero lib. 3. ιυ ιι. cap. . . dicit, omnes fere vereres, Fortim δε-
ciam semina fecerans, es occasionem prauerisit tyrannid , qua putea exorta es; re itinc passim in- malueraι si ritis a quadret smis isse piatio. Et Zminglius demum rom. i. m parens dicit, Parres suus, qtia ripartim, Anti-Ch ιδει siti essimum notasse erunt. s. Dico tertio : Similiter Ecclesiae Romanae compeiit Nota concordiae membrorum eiusdem. Ita Catholici et contra omnes Haereticos.
6. Probatur primo : omnium particularῖ-um Ecclesiarum Catholicarum per Regna . R Provincias totius Orbis dispersarum sex quibus totum corpus Ecclesae Romanae coalescito eadem sunt dogmata, & in articulis Fidei credendis concors sensus e eadem quo que omnium Conciliorum generalium in ea celebratorum sumbola fidei, & credendi norma: unde idem prorsus credunt Ecclesiae Catholicae per Italiam, Germaniam, Hispaniam, Galliam, Indias Catholicas,& alias regiones dissutar hinc recte Hilarius M. p. de To-HL dicit de RomIna Ecclesia, cum a Dominones sa institora, fas Apostos sconfirmara, tinis omnibus sis nota concordiam) &C. II re iei
αniar. Et Albanastis .i M. ad illud, omnia m.
129쪽
Ait. XII. Nota consi irationis in do strinam
hi tradita sini a Putre ni o. differte ad propositum ait. Me o rara Asina, hoc est tertim mguram, ainarimenitimque, quo i isti subaudi Caatholici) inter se consentiant, neque o dent anter se, rei mur Parees. . Dico quartor c contra nulla Ecclesia, aliena dotata est concordia tuorum membro rum. Ita Catholicia adversus omnes Haere
ram . quae alias indicat veram Eccletiam DEI. Ita Catholici; contra omnes Haereticos.1 Probatur prim, In Ecclesia Romana per omnem aetatem, omneque saeculum sitisse patrata vera, & evidentia miracula in confirmationem doctrinae, di sanctitatis eius: ac testimonium sanctimoniae ipsius patrantis miracula; vel ob aliam causam gravissimam. s. Probatur primo: ex SS. PP. primorum 'testantur vetustae, & recentiores Legendae
F. Saeculor utra: nam Irenaeus vivens in a. saeculo lib. t. cap. s. ait de priscis Haereticorum Ecclesiis, videamuι nunc S eorum inconsta item sententia , cum siunt duo, vel tres, quemadmodum de iistic m non eadem dicunt, sed re nominibus,m rebiu contraria regondem. Et Tertulianus
in eodςm saeculo tib. de prasic rapi. cap. . a. de iisdem dicit, denique penum ingesta hareses omnes, in muttis cum authresbus sita dissentientcideprehenduutur. Et Attianasius in laeculo .constitutus in decretis Nicaeni Concilii de Ecclesia Ariana loquens ait, hominei tales sunt, quater D. Jacobiu duplices crede, es instabiles
νn omnibus vita suis appellat. Nunquam unam eandemquese itentiam,sedatiam es aliam fovento, s.
v. Probatur secunῶ etiam de Ecclesiis no-Vis : experientia constat in eadem Ecclesia Lutherana multiplicem est e discordiam opinionum te eodem articulo; unde de quibusdam articulis aliter sentiunt Consession istae, aliter Saxonica Ecclesia, S aliter Danica , aliterque Suecica, S C. Et ipse author Luthe- ranae Ecclesiae non inhaeret eidem suae opinioni; unde circa eundem articulum de communione sub utraque specie , tres varias posuit sententias, tecte Cochleo in sipticipari, ac innumeras alias contradictione X milcitit
suis libris. Et Cilvinisticae Ecclesiae rix aliqua est concordia in membris, seu partialibus Ecclesiis eiusdem Sectae: dum aliteris Zmingliani. aliter sacramentarii, aliter Geu-zii, alitur Hugonotae,& aliter Puritani sententiant de quibusdam articulis. Vide plura dediscor lia, & divisione principalium Sectarum
Nota miraculorum com Petens Ecclesiae verae, convenit qUinque Romanae Exclesiae;
non Vero aliis. Dico primo : Ecclesiae Romanae
pariter convenit Nota Miraculo authenticae; quas omnes arguere de falsitate, lignum egrontis temeritatis est. Et quidem de miraculis priscis. seu primorum quinque saeculorum, in Ecclesia Romana editis, quae Haereiici plurimi admittunt, pleni stini libri primorum S S. PP. signanter Augustini. Hi ea tonymi, Athanasi, Optati &c. Unde A. Augustinus in libris ricuit. DEI. 1 Lxsertim Lb. . recenset mira la Apostolorum, quae in A6ibus Apostolorum leguntur,ct ex illis probat contra Gentiles Fidem Ecelesi Cesilio: car, seu Romanae esse veram. Et deinde riserialia quoque miracula post Apostolorum tempora imo di sua aetate facta ad Reliquias, &memorias Martyrum. Idem facit M. 1. Mira L cap. 33. tibi ait, nam ego ipsi, quando silum s timi Η, scilicet de vera Religione ) icripsi ad
Mediolanensio corpora Ariari tim, ni eadem civilia e caecum Eummatum Dis Jam noreram, V ialia nonnndia; quatia rum mira etiam sui Noristis sum, tis nec Ommia cognoscere, neci caque cognoscimus, enumerare pus m.
3. Probatur si usi de miraculis deinde reliquorum sarculorum, in Ecclesia Romana editis. quae in veridicis, S approbatis Legendis, quae non minoris s dei sunt. quam hi soriae ab Hareticis, vel aliis Scriptoribus
contextat. referuntur. Et primo in Sarvis d. S. Proculus Martyr post sui decapitationem, surrexit S caput sui ina extra incinia Libis suis manibus portavit; uti refert Sigonius in taporia Bonom/ns Ab. s. Et S. Benedictus momitium puerum excitavit ad vitam: ac plurima sutura prophctizavit, de quibus agit D. G regorius ιι 2. Aal. In . s. culos A ndus Episcopus a reiectensis pariter mortuum suscitavit; illi refert Gai,demundus In e tis rita. Et S. Sigibertus plurimos cc cos, ac paralyticos sanavit: uti habet Marcellus in e ιι ra. In s finitius. Rumoldus Regis Hiberaniae filius puerum in aquis sti mersum, Ne tinctum, ad vitam revocavit. teste statio um. . In o. siculo miracula S. Sisinandi Episcopi Composellani narrat Vasaeus in CL ic. II gau. ad An. 91o. In o. sitito S. Anselmiis Cantuariensis Archi Episcopi s , N S. Helibertus Archi. Episcopus Colonici lis ve-
130쪽
ror Lib. II.Controversianam. Cap. I. De Ecclesia; dc ejus Notis.
ra miracula patrarunt, testibus Tuitiens, de primitiva Ecclesia mirabilia secerunt, testi
Edinero in eorum vitis. InitI lo S. Bernar- Augustino tria .rsm Ian. Ergo &C. diis uno die imdecim coecos, & octodecirria claudos miraculose sanavit; uti refert Got-Didus lib. . . cap. . de eodem Smilio, In M. 1
culo S. Norbertus Archi Episcopus Magde- burgensis plures a daemone obsessos liberavit. do caecae mulieri visum restituit ut habe surius in eius vita. In s.fecti, S Dominicus s. Respondeo ad Primum primo Neg. An .
quod dictum simile est calumniae illi Judae
rum, qua impugnabant miracula vera Christi, de Apostolorum dicendo. illos nonnisi in Beelzebub principe Daemoniorum eiicer
Daemonia; concordat etiam cum obiectione Gentilium, qui asserunt miracula Christiano- . teste Theodorico inum Legenda. Et S. Fran- rum fieri per nigromantiam : de Cum impo-ciseus Seraphicus teste S. Bonaventura in ejusdem Sancti Legenda. Et ipse etiam S. Bona- Ventura, miracula grandia perpetrarunt. S. Antonius de Padua coecos, surdos, de claudos sanavit : uti habent Chronica re. Minorum aut lantica. Item S. Ludovicus Franciscanus duodecim mortuos suscitavit; uti reserto uLegenda. Insculo M. S. Elisabeth Regina Pomtu galliae pauperis foeminae ulcus exostulata derepentὰ sanavit. Pecunias pauperibus distribuendas hiberno tempore in rosas convertit. Caecam a nativitate illuminavit, multos alios solo Crucis signo agravissimis moris his liberavit:iu habet Breviarium Romanum. In v. saeculo, S. Di lacus Minor ita Observansi Mellam mortuam resuscitavit, plurimosque surdos, mutos, de coecos miraculose sanavit;
uti continetur in ejus Legenda. Et S. Vincentius Ferrerius infantem in frusta dissectum, vitae restituit; de quo de aliis ejus miraculis, Petrus Rau Z in ejus vita. In t fisaeculo Martinus de Valentia Franciscanus puerum destinctum ad vitam revocavit, teste BEovio Lbao. cap. n. Et Ludovicus Bertrandus mortuam puellam resuscitavit, teste eodem DE vio tib. o. cap. r. Et annis superioribus in Regno Neapolitano precibus, de invocatione S. Antonii de Padua vir quidam Tommaus dictus, occisus post. aliquot dies resurrexit amortuis; quod miraculum usque hodie universe Europae notum est, de typis authenticista variis Provinciis evulgatum. . Obiiciunt Haeretici recentiores primo praefata, de similia miracula post quintum culum patrata, sunt conficta a Catholicis: Npatratores eorum fuerunt hypocritae vana tantum sanctitate vestiti; ves Daemonis ope illa mirabilia per secerunt: Ergo dcc. Secunia: Miracula non probant sussicienter Ecclesiam
Romanam esse veram: Ergo deo. Prob. Ant.
Anti Christus etiam faciet signa, & prodigia
Nattui. 1 . Item Infideles, εἰ Papani liberunt miraculis clari : uti resert Valerius Max. de quadam Virgine Vestali, aquam cribro hauriente. Et Sybillae miraculose vaticinatae sunt Pt Phylonista mortuum Samuelem suscitavit. . Reg. 2s. Item Donatistae, de Novatiani in stura priscoriim Haereticorum Arit, Donati
Vigilantii, & Maho metis; de qua jam olim
conquesti fuere S. Ambrosius sirem. de Gerr sis V Prothasio; de S. I lieronymus lib. contra Vigilant. Respondeo secundo ad idem, Neg. rursus Ant. nam allegata, di similia miracula, a Catholicis Scriptoribus recensita. fuerunt
a supremis Ecclesiae Ministris, Episcopis, ac
aliis exactὰ, mature, debiteque examinata
iurejurando deposita, Se probata ab Ecclesia
ut proinde nullum figmentum intervenire potuerit in eorum relatione. Edita etiam fuerunt a viris paris sanctitatis cum illis, qui in primitiva Ecclesia miracula patrarunt; qui proinde non minus hypocritae, quam primi
sancti Ecclesiae verae DEI extiterunti, aut ope Daemonis ea Patrarunt de ad quos non minus, quam ad veteres Ecclesiae dictum est, ego τε- Asium sium omuibus diebus usque ad confiummationem saeculi, impertiendo de doctrinam sanam, Ac virtutem miraculorum patrativam. i6. Ad secundum Neg. Ant. de ad ejus primam probationem ab exemplis variis ductan
dico; signa & prodigia Anu Christi fienda,
ac Phytonissae suscitationem, seu polius umbro am & fictam comparitionem Samiae is defuncti, facta fuisse ope daemonum ; uti constat ex illa S. Scriptura, scilicet Apocalypsi, de Levitico cap. M. Ad illud etiam factum Vestalis dici potest: illud Daemonis opera contigisse. iiii condensavit aerem in foraminibus Cribri, ne aqua eisueret. Vel dici potest, id evenisse in testimonium virtutis Christianae, scilicet Castitatis; ut hac via Status Christia. . . .
norum approbaretur etiam ex inimicis degentilibus. Donatistarum vero, de Novati norum miracula fuerunt tantum visiones quidam incertae N non a probatae, qtias D. Augustinus lib. de unit. Eccl sia. non tantum in Haereticis, sed etiam Catholicis reprobat ut suspectas: alioquin enim ex miraculis argim mentum veritatis Ecclesiae delumi maniω- se docet idem S. Doctor lib. 22. Civit. c p. r. Et tib. contra epist. fundam. cap. .. dicit Nou tianum nullum patrasse miraculum: sed bene contra eundem edita si iste miraculais, quando enim contra fidem orthodoxam vo