Schola controversistica seu Controversiae universae adversùs haereticos omnes veteres,& novos authore F. Bernardo Sannig ord. Minor. s. Francisci Reform. SS. theologiae lectore jubilato, ... Prologus et tomus primus secundus ...

발행: 1688년

분량: 228페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

Art. V. De infallibili authoritate Primatis Ecclesia, &c. 123

parvi eontra Eutvchen; sed alius quidam Graecus: liber enim iste Graecisimum sapit; &quia author huius libelli laudat saepe scripta Eusebii Caesariensis, me Gesasius inter apo-

grypha recenset. Liber autem alius magnusteite Gennadio de Scripti Ecetis cap. a Ge- Iasio tompositus est totus Catholicus, de immunis ab illa imposita doctrina de permanentia panis cum corpore Christi in Sacramento Altaris. Adstmmam, Anastasius admi-iit quidem Photinum tanquam Legatum ad

se: quod est de jure Gentium; cum praesertim ageretur de Epistolis Leonis Papae; per

hoc tamen non censetur cum eo communi

casse. dc haeresis notam incurrisse; nec consensit agenti de revocatione Acatii; uti constat ex ipsamet Anastasii epistola , scripta ad Imperatorem. ubi ter improbat Acatium, &vult aboleri eius nomen. Ad sextam, primo dici potest; illam epistolam es letaliam, sicut di sermo Mennae ad Vigilium falsatus fuit; uti patet ex actis VI. Synodi act.3.nam mos Graecorum haereticorum fuit, Pontificum falsare epistoIas, Ec decreta, ut eos infamarent, s ad suas transiisse partes populo persuaderentata. Secunia, V igilius necdum erat Papa, quando illas litteras scripsit; quia adhuc in exilio vivebat Sylverius legitimus Papa. Ad septi--ιm admisso tacto dispensationis Gregori,n lico cum communi H. k Canonistarum, ει Aligustino φ in. Et Ambrosio in GV. o. ad bes Papam Gresorium, & quemvis alium Romanum Pontificem posse dispensare absque errore in fide, ut Presbyteri confirment, tempore necessitatis; unde ita etiam dispem sarunt Alexander VI. 3t Gregorius XIII. Cum

Presbyteris in Indiis degentibus; & Adrianus II. cum Sacerdotibus Regularibus mMinorum in iisdem Indiis. - aram; fit injuria Honorio Papae; nam, ut docet Hosius, Pighius, & alii apud Bellarminum, Epistolae Synodales indicantes Honorium scio Mo-

nothelitam. corruptae fuerunt ab Haerellais.& schismaticis Gracis; sicut corruperunt epistolas Leonis Magni, teste eodem Leone lib. 3. oc epist. D. ad Palaestinas & acta Concilii ChaIcedonensis. ae Ephesini, teste Gregorio Magno li. s. Epist. p. 1 . ad set. Et Epistola Nicolai I.&Joannis VIII.& aliorum. Ad Nonum dico; Martinum I. Papam Presbyteris lapsis carnaliter non negare copiam poenitentiae, di veniae in kro conseientiae ἔsed tantum restitutionem, ossicium, di ministerium; utὶ patet ex eius decreto, quod sic sonat; aut semet post suam ordinationem in lapissum cecideris, deinceps jam derisivus erit, es nunquam grarium Sacerdotis poterat adipisca. Ad Decimum dico; Gregorium III. loqui vel de Sponta quae ob infirmitatem supervenientem ante Matrimonium dimitti potest. Vel nomine infirmitatis intelligit impotentiun cum uxore coeundi: si videlicet sit nimis arcta; quo casu vult, virum posse ducere aliam . SEt tenet communis IT. R Canonistarum, ZeGlossa in eap. de tingis dist. aa. Ad lindremmum, Calvinus immerito impingit hanc calumniam Joanni XXII Docuit quidem Joannes isse tanquam privatus Doctor, animas Iustorum non visuras DEUM ante generalem resurrectionem: sed nunquam hoc definivit; uti patet eae Extra g. Benedicti P pae quam resert Castro tib. 3. contra her. Uer. Bearesudor ει hanc ipsam doectrinam suam re- aUit ante mortem, teste Joanne Villano Scriptore illius temporis M. v. hi tari cap.

De Conciliis teri Ecclesie DEJ, s Christa

cilia. alia sunt Generalia; alia Nationalia; alia Provincialia: Generabis. seu ΟΕcumenica

censentur esse illa,quae coadunantur ex omni

bus Episcopis totius orbis Christiani, vel salistem majori ex parie. Nationalia, quae conflantur ex Episcopis unius praecise Nationis. Pro vincialia sunt,quae constant solis E cclesiasticis Persenis, Arctii-Episcopo, di suffragineis nius Provincia 2. Dico primor Solus Primas Ecclesiae, id est Romanus Pontifex pro tempore , Potest H. Bernarda Sanni Schola Controversi ea Tm. I.

ARTICULUS I.

Solus Papa potest Concilia indicere; & ibi pinesidere.

Nota primo : per Cincititim intelligi

conventionem legitimam pra stiluin Ecclesiasticorum, aliarumque Ecclesiastiearum personarum, signanter Episcopo

rum, eo fine Congregatorum, ut Controve

fias Fidei, di morum exortas terminent. Conis

152쪽

ia Lib. II. Controversiarum.

indicere Concilium Generale; de eidem praesidere. Ita Catholici; contra Lutherum.Bre cum, Calvinum, Melanthonem, Confessio. nem Λnglicanam &c. 3. Probatur primor soli Primati Ecelesiae, id est, Petro. & Romanis Pontificibus eius te. gitimis succelloribus commisit Christus Ovile suum, illis verbis Joan. 11.Iasie oves me M'. Ergo solus Primas Ecclesiae, id est Romanus Pontifex pro tempore potest totius ovilis Pastores, seu Episcopos congregare ad Concilium generale, & eidem praesidere. Secundo; soli Primati Ecclesiae. & eius Successoribus Romanis Pontificibus commisit Christus regimen unive alis Ecelesiae,illis verbisMatth.

18. tibι dabo claves reri caelorum ἰ δέ cons quenter eisdem dedit potestatem convocandi ad Concilium generale Praelatos Ecclesiae.& eisdem praesidendi: Ergo&C. Terra . constat ex vetusta Ecclesiae praxi Romanos Pontifices pro tempore suis litteris convocasse Concilia Generalia : de in iisdem praesedisse; se Concilium Nicaenum congregavit Sylvester Romanus Pontifex; ut refert Damasus in Ponti*. adjutorio Contantini Impera.

toris; eidemque praesedit Sylvester per suos Legatos. Osium Episcopum, & Vitum Pres. byterum ; qui proinde etiam primo loco ante Patriarchas subscripsere actis Concilii Nicaeni. Constantinopolitanum convocatum fuit authoritate Damasi Papae Romani; ut ostendit Theodoretus M'. Hist. ne fasticae. ρ. Ephesinum convocatum, de terminatum fuit authoritate Coelestini; ut narrat Prosperis Chronus : in quo Concilio Cyrillus tune Legatus Coelestini praesedit: quemadmodum docet Epistola ejus lem Cyrilli is Caelestinum. Chalcedonense indictum fuit authoritato Leonis Papae; ut resert Gelasius Epist. 13. ad DHcopos Dardania: cui Concilio praesederunt Nuncii Leonis Paschasius, 3e Lucentius Episcopi, ac Bonifacius Presbyter di sic processum est cum aliis Conciliis Ecumenicis: Quare dicit Marcellus lib. 1 Epist. r. 8e Iulius, esse antiquissimum Ecclesiae, imo Apostoli. cum Canonem, Concilia Generalia deberi celebrari authoritate. & lententia Romani Pontificis: Ergo Ecc. . Obiiciunt Haeretici: Concissum Nicae. Mum fuit simul indictum etiam a Constantiis no Imperatore: Constantinopolitanum simul

4 Theodosio Seniore t Ephesinum simul a Theodosio juniori: uti referunt diversi historici: Ergo non a solis Pontificibus Romanis.

s. Respondeo: praefatos Imperatorestanis

tum addidisse pondus indictioni, At convocationi Pontificum Romanorum; Blumque

Cap. VII. De Conciliis &

promovisse Epistolas convocatorias Summὲ Pontificum Romanorum; ut Episcopi subditi, di contenti in ImperioRomano celerius, ac promptilis congregarentur: quare Constantinus Concilium Nicaenum ingressus non ni

si annuentibus Episeopis sedit, Idque in sella parva; & professus est judicium illud non

esse suum: sed Episcoporum, unde etiam uutim6 loeb post omnes Concilii Patres nomen suum determinationibus in Concilio illo factis apposuit; ut testatur Imperator, Basilius in calce Synodi VIII. AEL to. ante suam subscriptionem. De hoc amplius M. an.

ARTICULUS II.

Nullus Laicus, etiam Rex, vel Imperator potest convocare

Concilia, & eis Praesidere,

ubi etiam contra Primatum Regium agitur.

Dico primo: nullo Iure Laicus, sive

sit Rex, sive Imperator, authoritative indicere potes ConciliumGen rese. aut iam indicto pra sidere ut Primas. Ita Catholici; contra Ecclesiam nuperam Amglicanam, Lumerum, Melanth. dic. Σ. Probatur primo: nullo Iure ulli Laico, etiam Regi, vel Imperatori commissum est

pubernium EccIesiae verae DEI Ec Christi, sive jurisdictionis interioris, quae consistit in absolvendσde ligando; nam nulli tali, sed Ap stolis, de Sacerdotibus dictum est, ac ue

ritum S. quorum remiserim peceata, remissa sint eis s quamm retinueritis reuma sint. Sive gubernium iurisdictionis exterioris, quae consistit in convocando Synodum praesidendo ibidem , decidendo controversias Fidei, conferirendo beneficia, constituendo Epi opos, Scdeponendo eosdem,ac similes Religionis in exercendo; ut paulo post ostendam probat. . . contra Primatum Laicum Regium. Nec dein mum ulli Lateo minissum est gubernium E clesiae quoad potestatem Ecclesiasticam ordinis; tum is non sit ad hoc consecratus,& ordinatus prius: Si quia huic in persona Ohiae di

go nullo Jure ullus Laicus, etiam Rex, vel Imperator aut horitativὸ indieere potest Concilium Generale; aut iam indicto praesidere ut

Primas.

3. Probatursecunia: Non Laico ulli, qu cunque eminentia is pollea*sed Petro de eius successi

153쪽

Art. II. Nullus Laicus, etiam Rex, vel Imperator potest &c. Ias

suecelloribus in Primatu Ecclesiae dictum est

Mattia. I6. DA dabo claves regnι caelorum. Et

Joan. 1 . pasce oves meas; quibus verbis datur potestas exercendi actus Pastorales totius Ecclesiae, inter quos in tignior est, convocare a uinthoritat ivd Concilium Generale, in eoque praesidere ut Primas.Item nulli Regi, vel Laico; sed Episcopis Apostolis dictum est Actino.

mus S. posuit Episcopos regere Ecclesiam DEI. Item super nullum Laicum tanquam iundamentum constructa est Ecclesiae fabrica: sed super Apostolos & Prophetas : unde dicitur ad Ephes a. seu sed cara super fundamentum, postolorum ρο Prophetarum, imo Fummo angulari lapide adiristo JESU. Item Apostolus I quens de regimine Ecclesiae, ac eius rectoribus, nullam facit mentionem de Laicorum authoritate, vel gradu in eadem ad Ephes. II.s φρ dedit quos am quidem Apostolos, quosdam

aurem Prophetas, alios vero angelistas.alios amrem Pastores V Do tires, ad Confiummationem Sane strum an opus ministerat , in ad cariovem

cor'ras inram: Ergo nullo Iure ullus Laicus, etiam Rex, vel Imperator potest indic te Concilium totius Ecclesiae; & in eo praesidere ut Primas. . Probatur terti. : discurrendo per indictiones, Se praesidentias singulorum Concili rum Generalium patet, nullam Synodum generalem authoritative, de Iegitimὰ suisse coactam ab Imperatoribus; aut ab eis praesidialiter gubernatam; sed a Pontificibus: unde prima Synodus Apostolica celebrata Hiero. iolymis, fuit convocata ab Apostolis; fle in ea praesedit D. Petrus Summus Christi Vicarius in terris, atque omnium Romanorum Pontificum antecessor: Concilium Generale Nicaenum indixit, Ae praesedit Sylvester Papa per suos Ι.egatos r Constantinopolitanum primum indixit, At praesedit Coelestinus Papa ,: Ephesinum convocavit, de praesedit Coelestinus I. Papa: Chalcedonense congessit. de praesedit Leo Lapa ; Constantinopolitanum secundum indixit. de praesedit Vigilius Papa, de se de aliis I de quo vide tom. o. mea Schola Theuc traia. δε virtuti Theoc disit r. v. Ergo

dicas. Probatur quaeris: nulIus Laicus, etiam Rex, vel Imperator. ullo iure tenet Primatum super universam Ecclesiam: Ergo nullus talis potest authoritative indicere Concilium Generale; vel in eo indicto praesidere ut PK-mas Ecclesiae. Prob. Αnt. nim. de Iure naturali: quia status Ecclesiae tanquam spiritualis est ex natura rei distinctus a statu politico, seu civili, quem gubernat Laicus Rex,uel Imperator 2 Ergo etiam ex natura rei liabet distinctum tribunal; adeoque qui praeest uni, non necessario praeesse debet etiam alteri; aCconsequenter licet Rex possit in statu politico convocare eius membra ad conventum

civilem ; non propterea potest in statu E clesiastico convocare Praelatos ad Concilium. Prob. Gerundo Ant. de Iure Divino veteris Teis stamenti: ipsimet Reges fideles viventes inveteri Testamento ingenue professi sunt, se non obtinere Iure illius Iegis Primatum super universam Ecclesiam veterem; sed eum esse penes Pontificem, de Sacerdotale genus: unde ait prudentissimus, de in Jure Divino veteris Testamenti versatissimus Rex Iosaphat 1. Paralip. cap. 1s. Amaraas Sacerdos, sPontifex pester, in hui qua ad Dinas pertinent, prae ebis: porro Zabadias stum smael, qui est Dux in domo Iuda, siver ea opera erat . qua ad Regis incium pertinent e Deinde totum Jus, quod DEUS contulit Regibus veteris Testamenti, Ze dispositio circa eorum electionem, regimen doc. registratur distincte Deut. 7 V. his verbis : eaem ingre μου fueris terram, P m Dominia. DEI Sωπι tori ρο possederaseam, habitaver; γε in alia, V Axeris; conmmam μ.

per me Regem, scin habenι omnes per e cust mnasiones, eum con tara, quem Dominus tu. De in tuus elegerit de numero fratrum tuorum. Non

poteris alterius gentis bomanem Regem facere, quo non seu frater tuus. Cumquesuem con titutus non mulsi plicabιι sibi equos p nee reducet populum sn AEgltum p equιtatu. numero Aiale tuι pr sertim cum Dominus prac ιι vobis ἰ πι προ-- quam ampli.s per eodem utam revertammio Non habebιι uxores plurimas, quae astulam animum ejus eque ingema ρο auri immensa pondera. Postquam autem sederia in solio regnι fur, destri4 λιμι Deuteronomium legis hujus in solumane raccipiens exemplar a Sacerdotibus iam te rei

bus; ρο habebιι secum, legetque illud omnibus di bin vita με, in discar timere Dominum DEAMβamin exstoire verba,s caeremonias vus,qua muge praecepta sunt. Nec elevetur cor ejus in Aper biam Aper fratres siuos; neque dec et in panem dexteram, vel smiseram, ut longo tempore regneι

UAbi Um super Graiar Sed in memoratu textu nulla fit mentio Regii Primatus suis per Ecclesiam: Ergo Ecc. Praeterea de ma dato DEI omnes controversiae legales Synagogae dissicultatem habentes, non ad Reges; sed ad Summum Sacerdotem iubentur deis ferri pro decisione Deut. i . ibi,si difficile, sambiguum apud te iudicium espresseritas inter sanguinem, ρο μα--m; ea am ρο causam: l

154쪽

126 Lib. II. Controversiarum. Cap. VI. De Conciliis &c.

Regem Laicum; sed summum Pontificem est primatus totius Ecclesiae de Jure Divino veteris Testamenti. Tandem si extaret aliquod Jus Divinum veteris Testamenti pro primatu Regis Laici super universam Ecclesiam, illud contineretur vel in Legibus aliquibus Moralibus. vel Ceremonialibus: vel iudicialibus veteris Testamenti: sed in nullis harum continetur: non in moralibus, quae in Decalogo registrantur: ibi enim nulla fit mentio de tali aliquo ure: neque in caeremon alibus, vel iudieialibus; quia & in his nullum reperitur vesigium talis Juris: S si quod adesset. amplius non valeret pro Regibus Laicis novi Testamenti: quia similes leges caris remoniales, & Iudiciales per Christum sunt abrogata e Ergo Net. 6. Probatur tertio Ant. principale de Jure Divino novi Testamenti: nullus passus novi Testamenti evineti aliquod Jus Divinum pro Regibus Laicis in universam veram Ecclesiam militantem quoad gubernium eiu dem in spiritualibus. & quoad actus pastorales, atque iurisdictionis exterioris circa Chri- si Fideles: cuiusmodi sunt, regere Ecclesiam, Concilia congerere, ac ibi pras dere, controversias Fidei definire. lites Ecclesia- sicas terminare, leges condere, censuras l- minare, Ministros Ecesesarum constituere, ac do ponere Sc. Ergo nullus Lalcias Rex. vel Imperator Iure Divino novi Testamenti obtinet Primatum super universam Ecclesam. Ant. patebit lolvendo insta obiectiones Hetreticorum : & maxime Ecclesiae Angli

canae.

7. Probatur quarto de Jure Canonteo rpotius in contrarium extant complures Canones, adimentes Laicis omnem potestatem circa veras Ecclesasticas personas,& consequenter Primatum totius Ecclesia r iit videre

bus, major est; qua vero carnatibus, m Mori m

s. Probatur qmnis de Jure Civili: sed nec ullo Jure authentico prisco Civili Primatus Regi Laico super universam veram Ecclesiam competite imo ex eo Contrarium constant dieit enim Justinianus Imperator in authen. conssit. ιa; si Sesesi ιμ- nuo iam

sit, nullam communionem habenta civiles Magiastrisias eiam ea aestviatione et sed religi si mosvi secuniam sacros Canonoe sirem ntinio. Et propterea scribit D. Ambrosius s. n. ad Marcellorum fiam sis em, se dutiisse Valentiniano Imperatori, noti re gra para

est, non Sacrarum. Et Hostus Episcopus in Concilio Nicaeno dixit Constantio Impera

V. obiiciunt Haeretici primo : Regibus

Laicis omnino competit Primatus Eccles Jure veteris Testamenti; & consequerare aut horitas convocandi ad Concilium Generale r Ergo &c. Probat. Ant. nam hoc conia nat primo ex facto Regis Davidis, qui exedicuit actus proprios Ptimati EccIesi: dum videlicet abstulit abulus, S corruptelas Ecclesiasticas: unde dieitur de ipso di. Reg. eap.

s. s abi ι Rex, es omnes viri, qua erina cum eo in prusalem ad yebusaeum habitatorem rere . inmmin est David ab eis, non ιπνώFeris haec,

ns abstiueris edaeos, es e Maos se. Id est Mianistros S3nagogae inscios Legis, di incurios in Offetis Divinis r Ergo spectabat ad David, tollere caecum di claudum; seu abusus Ecclesasticos; & eonsequenter ei compet bat primatus Eeclesia Jure veteris Tinamenti. se do, hoc idem constat ex facto eiu dem David, qui perduxit Arcam foederis ad locum

155쪽

Ait. II Nullus Laicus, etiam Rex, vel Imperator potest&c. Irr

Iocum quietis I. Paralip. cap. U. quod pariter arguit curam EcclesiastiCam circa eandem p& consequenter Primatum: Ergo&c. Terti idem patet ex facto Salomonis Regis, qui aedifieavit DEO templum. illud dedicavit r. Paralip. cis. D. Idem deposuit Sum. Sacerdotem Abiathar ab ossicio, & subrogavit illi Sad M. 3. Reg. P. a. Ergo &c. Quari , idem , colligitur ex facto Iosiae Regis, qui renovavit foedus inter DEUM, Se populum eIectum, de mundavit vas, Ecclesiastica profanata, &c. Reg. DF. an Ergo & uini , ex facto E-χechiae Regis, qui confregit serpentem Kne-um 6. Reg. P. δ. Sext., ex facto Regis Io- siphat, qui constituit Levitas, & Sacerdotes in Ierusalem 1. Paralip. cap. 1ρ. Ergo ε c. Io. Respondeo Neg. Ant. ad ejus Primam Probat. dico; David tollendo abusus, de corruptelas circa depositionem ignarorum de incuriorum Ministrorum non exercuisse ullum actum pastoralem, arguentem sui imPrimatum supra Ecclesiam, qui consistit in diiudicando, &decernendo, quinam sint abusus de corruptelae Ecclesiae, quod pertinet ad lotos veros Praelatos verae Ecclesiae; sed praestitit solum actum executionis circa ignaros, Ze incurios Ministros Ecclesiae abiiciendos : quod non sapit Primatum ; di fieri potest a quovis Principe Catholico post iudicium Ecclesiasticum iam peractum dehor. Ad secundam Probat. dico; ex tali perdDctioiane Arcae male colligi Primatum Regis Davidis super Ecclesiam; nam non solus Rex David; verum & populus perduxerunt ea nisdem Arcam, unde dicitur I. Reg. . misit populus in Silo, es tulerunt inde Arcam foederuDamιπι Exercituum; εc tamen idcirco Popli. lus non censetur habere Primatum Ecclesiae. Ad Tretiam Probat. dico; Salomonem dedicasse, id est cultui Divino dicasse, seu destinasse templum ad colendum ibi D E U M,

non probat rectὸ Primatum verae Ecclesiae ;nam etiam viri Israelitae, & sceminae hyacinthum, purpuram, byssum, coccinum &c. deis dicarunt DEO Exod. 3 s. id est dicarunt DEI cultui; e tamen non propterea obtinuerunt Primatum Ecclesiae. Deinde in ista Dedicatione non solus Salomon; sed & Sacerdotes, Et populus concurrunt: Salomon videlicet orando, Sacerdotes sacrificando, vasa sacra, &Arcam portando, Ac populus gratias agendo; unde ex facto isto Salomonis nul Ius Primatus specialis colligitur. Quod attinet illam depositionem Summi Sacerdotis lactam a Salomone, tenent plures DD. Catholici, tanta

ab ipso fictam ruisse non regia, sed propheti. in pore state; nec ordinaria via; sed ex speciali DEI instinctu, ut impleretur verbum

Domini, de quo dicitur 3. Reg. c. a vecit ergo Salomon Abiathar, in non esset Sacerdos Domιni, in impleretur siermo Domιπι, quem lacuim est siver

lam Silo. Alii dicunt hoc iactum Salomonis non fuisse legitime sectum ; nec legitur ejus approb. in S. Scrip. Ad Quartam dico : renovare foedus cum D Eo non sapit Primatum d clesiae; sed cuilibet particu l. fideli hoc licitum est, & congruit iacere. Mundationem etiam vasorum prosanorum non tam authoritativa demandavit sacerdotibus, quam eosdem admonuit sui ossicii. Ad Quintam dico: Ezechiam non authoritate aliqua eminenti, it principali super Ecelesiam confregisse A neum serpentem; sed Divino instinctu; quia is erat occasio idololatriae: & talem confractionem etiam quilibet alius licitia facere poterat. Ad sextam dico; quod Josaphat non constituerit, id est consecraverit, di creaverit Levitas.& Sacerdotes in Ierusalem; hoc enim non aerat eius ossicii; ted ex iis qui iam ante creati, de consecrati suerant, solum quosdam sel

git, qui iudicium Domini exercerent in Jer

silem.

t. objiciunt secunia: Regularibus Laicis

saltem Jure novi Testamenti competit Primatus totius Ecclesiae; de consequenter potes. tas Congregandi Concilium Generale: Ergo dic. Prob. Ant. quia ita mi insinuatur illo

textu ad B ore. ry omnis anima pote uisus timioribus si dua μ. Secaenia ex illo ad Rom. 33. potestM DEI minister est vindex in iram etiam male agri non enim sim causa gladium pome ι : Neritia, ex illo Matth. aa. redite qua sunt Caesaris Cesara : Ergo &C. a. Respondeo Neg. Ant. ad eiuStri mProbat. dico; ex illo textu non convinci m.

matum Regis Laici in veram Ecclesiam; eius enim sensus obvius est, quod omnis homo. qui constitutus est sub aliquo superiore, debeat ei obedire in iis, in quibus superior est: Nego autem ullum Regem Laicum esse superiorem verae Ecclesiae, Be in rebus vere Ecclesiasticis. ac spiritualibus. Ad sicundam diis c ἰ eundem textum pariter non ostendere primatum Regis Laici super veram Ecclesiisam; quia eb datur duntaxat intelligi, pote talem, seu Regem portare gladium, & habere authoritatem puniendi peccatores subditos; haec tamen authoritas non se extendit ad Ecclesiasticos veros exemptos; nec ad tribunal verum Ecclesiasticum, in quo praesident soli Ecclesiastici - Ternam dico; itulum textum non facere ulla ratione ad proinpositum: loquitur enim de redditione tributi Laicorum, quod Calari debetur, ARTI

156쪽

irg Lih. II. Controversarum. Cap. VII. De Conciliis occ.

ARTICULUS III.

Concilium Generale legitimum nequit errare in materia Fidei explananda.

Dico primo: Concilium Generale Ieiagitime congregatum a Papa nequiterrare in proferendis definitionibus Fidei, de decretis morum edendis. Ita Ca. tholici; contra Arianos, Nestorianos, Eutyochianos, Uiclephistas . Lumerum, Calvitinum, Consessionem nuperam Anglican. 2. Probat pratiae acta Concilii Genera- Iis legitime congregati dicuntur acta Spiri. ritus Sancti. qui nequit errare in proferendis definitionibus Fidei, & formandis decretis morum; unde dicitur in Concilio Hierosolymitano AII. usum est Spirisui S m nodis m. Ergo die. Secunia, Ecclesia, quae repraesentatur per Concilium Generale legitimum,

dicitur columna, es firmamentum verata is a. ad

Tim. 3. Ergo est stabilis, & firma in suis definitionibus 1 idei depromendis, & decretis

morum enuntiandis. 3. Probatur tertio ex SS. v. attribuentibo, infallibilitatem in decidendis Fidei aris. ticulis, & moribus rectificandis Concilio G nerali Iegitime congregato: unde dicit Am

tio Sacerdotum . quando in utrum conve/Ωι tan

ea turba.Et LeoMag. epist. N. cap. s. dicit, derebus apud Nicaeam, es apud Chalcedonem sciat DEO placuit demitu, nullum audemia inare ractatum. tanquam dubia, vel 1 rmast ut, qua ama per Spiritum S. Axit auisoritis. Et propterea retae exclamat contra Haereticos sui temporis , conantes convellere infallibilitatem Concilii in definitionibus Fidei, Iulius

I. apud Athanasium esum ad ecιιs enim, iasiribitis, inconcusem habet amboritatem qualibet Synodus, eo meline agitur eum Ddiae Ea quinam sint, qua Synodum vituperant, s trece Aorum Episivmum calculos pro nihilo habent, si istarem plerati anteponunt 3 nisi Ar mamia, ab minrisus Gique Epistopis condemnati: U δε-

Heas, Ergo die. . Probatur quarto : si Concilia Gener

Ita habent authotitatem fallibilem in proserendis definitionibus Fidei, di moribus rectificandis, sene Ecclesiae DEI, & Christi

non esset lassicienter provisum adversus haereses, di Schismata : Nec recte dicetur a

Christo, quod ntra Ecclesiam portae imseri non praevalebunt. Matth. i6. Nec cum ea censeretur Christus manere usque ad consummationem seculi. Nee Spiritus dicer tur eam docere omnem veritatem. Joan. a. Ergo dcc.

s. obiiciunt Haeretici: in pluribus Co

ciliis Generalibus PR errarunt: Ergo Ecc. Probat. A t. primo. Pp. in Concilio Nicaeno errarunt, can. r. definiendo, quod Episcopus Hierosolymitamis sit Caput Ecclesiae; cum tamen PP. Concilii Constantinopolitani hane praerogativam attribuant Episcopo, seu Pontifici Romano can. 1. Secunda, Concilium Antiochenum erravit, docendo contra Nicaenum Comitium, Filium non esse consubstantialem, seu homoUM. Terri. , Concialium Constantinopolitanum sub Copronimo:& Concilium Francosordiense errarunt pr hibendo venerationem Imaginum Sanctorum. Quarto, Concilium Constantinopolitanum GeneraIe, di Constantiense Basileense Generale errarunt, definiendoConcilium esse supra Papam: & quia in hoc Concilio Baialeensi nullus fuit vetus Papa canonice electus deposito Eugenio et sed meri intrusi rErgo &C. 6. Respondeo Neg. Ant. ad ejus Probati primam, dico, in genuinis actis Concilii Nucaeni Generalis non haberi illam definiri nem Patrum; sed eam ab hareticis imponi Concilio. Au secundam. Concilium Antio-ehenum fiὲit Synodus duntaxat Provincialis. quae non habet iliam praerogativam infalliis bilitatis in defendendo materiam Fidei ἔsicut GeneraIe, quod totam Ecclesiam repraesentat. Praeterea Patres illius Concilii non contradixerunt Consubstantialitati Filii sed solum illius vocem iam si non satis intellexere. Ad Tertiam dico: illud Concilium Constantinopolitanum non fuisse OE- 'cumeni Cum; nec approbatum; utὶ nec Fran coturdiense tanquam Generale; S confirmatum, tenent plures DD. Et dato quod utrum. que approbatum, A Generale fuisset; in e rum lainen actis primis nulla talis prohibitio reperitur. Ad Quartam duo, illum artici luma dicti A Conciliis facium non fuisse factum conciliariter, seu Concilio plene congregato, legitimo, & in praesentia Logatorum nomine lyapae praesidentium; unde non Censetur esse definitio Conc illi Generalis. Et de Coneilio Conmmtiensi res est clara: qui hoc Concilium, dum edidit hunc articulum, non fuit legitimum ; eo quod tunc nor . adesset in eo certus Papa, stante Schismate

Gregorii, Benedicti, Sc Joannis: N Joannes XXIII. qui Concilium inchoaverat, inde recessit,

157쪽

Art. III. Concilium Generale legitimum nequit errare &c. Iry

cessit, nullo sito relicto Legato, dum quarta ciuilium Basill ense dico : illud equidem ab Sessio, in qua allegata doctrina continetur , initio legitime suisse inchoatum : sed mox celebraretur. Nec Martinus V. dictum Con- degenerasse in schismaticum, seditiosum, lecilium quoad omnia schismatice conclusa effectum suisse conciliabulum , nullius au-A ... postea approbavit: sed solum confir- thoritatis; uti declaratur in Concilio Lateramavit Decreta Fidei, quae facta erant conci- nensis ultri ob attentatam exauctorationem Iiariter, more aliorum Conciliorum, re beneis Eugenii IV. de schismaticam electionem Peli-dilcussa; uti fuerunt illa de damnatione Wi- cis V. Antipapae: qui posteaquam deposuis- cleph, S Husi Haeresiarcharum: Decretum set Antipapatum, Nicolaus V. verus Ponti sex vero de supraneitate Papae super Concilium, aliquas Ordinationes illius Concilii quidem schismatice, de non Conciliariter fuit factum; approbavit: sed solas concernentes Censu quare nec censeri debet approbatum. Ad ras Ecclesiasticas, ac Beneficia.

De Minisbis Ecclesi DE 'Christi. ARTICULUS I.

De Varietate, vocatione, missone, clectione, & consecratione

Ministrorum Ecclesiae DEI,& Christi.

Ota primo: nomine Ministri Ecclesiae

. DEI & Christi hic intelligi Clericos,

in opera Ecclesiastica functiones degit bernia legitime deputatos. Horum in Ecclesia Novi Testamenti variae sunt species et primo enim sunt Epistopi, de quibus dicitur

Act. ΣΟ. vos Spiritus Sanctis posint Epimpos r sera Ecclesiam DEL Inter hos eminet Sunam. Pontifex Romanus; de quo supra cap. b. ara.

. de s. Deinde sequuntur presbyteri, seu Sacerdotes non Episcopi, ex quibus quidam sunt Pastores, di Doctores; de quibus dicitur ad Ephes. it. alios dedit Pastores s Doctores ad

eoπsummationem San librum, in opus ministertiis consummationem corporis Gram: tertio Dia

coni, & Subdiaconi. Postremo caeteri inseriores Ministri. ut Acolythi Exorcistae.Lectores. Ofitiarii: quorum ossicia, institutiones c. refert priscum Concit. Carthaginense, ac alia. 2. Nota secundo : Vocationem Ministrorum Ecclesiae verae DEI, & Christi, aliam esse ordinariam; aliam extraordinariam. Ordinaria habetur, quando quis a Superiore Ecclesiastico homine, v. g. Pontifice, vel Episcopo eligitur de deputatur, ac qualiscatur modis canonicis, & legitimis seu ex institutiones Christi, ad aliquod ministerium Ecclesiae ; ut dum Parochus ab Episcopo vocatur. & con-μ. Bernardi Sannig Schola Controversisticae. Am. I.

stituitur Cutatus, & Pallor talis Ecclesiae par ticularis. Extraordinaria habetur, quando quis immediate a solo DEO mittitur ad ministerium Evangelii; qua ratione vocati. eiecit,& missi sunt Apostolia Christo ad prae dieandum Evangelium, & administranda M. cramenta. Hujusmodi vocatio, ut credatur elle vera, solet multis miraculis,& signis coram populo factis contestari; unde Apostoli sic vocati in die Pentecostes variis loqueban

tur linguis .' re pradicat erunt ubi Pte Domιu eo erante, Us manem confirmante sequentibus

signis. 3. Dico ptimo : nemo potest legit inadseipsum vocare, & mittere Ministrum Ecelesiae DEI & Christi, aut pro tali se qualiscare; unde non est libera cuique Christiano Verbi DEI praedicatio. Ita Catholicὶ, contra Naidenses, Uielephistas, iliiIutas

. Probatur primor ad Hebr. s. missio Ministrorum ad praedicandum ab alio iacitienda exprimitur illis verbis, quomodo Παδ-eabunt, nisi mutantur Θ Et rursus ibidem dicit, Pontificis munus ab alio proficisci debere, nec quisquam simit si honorem: sed qui vocatur a DEO tanquam Aaron. Et propterea primi Praedicatores S. Evangelii, quos DE-VS ad hoc elegit, ut in omnem terram exi ret sonus eorum, vocati sunt a Christo pomti, hoc est missi: ut ex ipsa nominis rati ne quisque cognosCeret, neminem V are

posse seipsum ministrum; sed mittendum esse ab alio testitimo superiore: Ergo &c. s. Probatur secundo inductione, & pracxi primariorum Ministrorum veteris. & n vi Testamenti, qui ab alio vocati, electi, ta

158쪽

13o Lib. II. Controversiarum. Cap. VIII. De Ministris &c.

is su Ere: sic quidam olim a DEO immediata vocatione vocati de misit sunt ad docendum, reformandum, di arguendum populum; unde de tali missione Moysis dicitur Exod. 3. veni, m mitiam te. Et de simili

vocatione Aaron constat ex cit. epist. ad Hebr.

Et de Helia, Helisaeo, ac aliis Prophetis, sic missis ex eorundem libris. Et de parisor mimissione Ioannis Baptistae oan: t. cap. factum

est verbum Domini super Joannem, es venit in mum Reeιonem Iordanis praedicans. Et fuit homo nussus a DEO, cm nomen erat Monti zErgo &C. 6. Probatur tertιο: in vocatione, missione, de electione sui propria ainhoritate tacta,

Ecclesia de facili post et pati gravia praejudicia, de scandala r possent enim hac ratione personat valde iuvenes, de imperfectar, miniisque ver alae in sacris litteris. de earu in usu, ac in fundamentis verae Religionis, sese exponere ad praedicandum Verbum DEI; quales sane erant, de quibus dicitur ad GaI.

. sunt aliqui, qui vos conturbant, es volunt comvertere Gangelium Christi. Et quia convenit.

ut maturis & debite instructis viris praedicatio committatur; unde de ipsis Apostolis

Luc. 13. dicitur, Vos autem sidere an Cipitate, donec induamini virtute ex alto.

. Dico secundo: vocatio, elegito, misso,& ordinatio' Ministrorum Ecclosiae DEI &Chtisti non potest legitime fieri ab ullo laico, etiam Magistratum Principatum, vel regni administrationem gerente. Ita Catholici; contra Ualdenses, Luthera nota Calvini stas, nuperam Anglicariam Ecclesiam, Hussitas

8. Probatur primo ex S. scriptura: non constat ullos Laicos, etiam Reges, vel Imperatores unquam Vocasse, elegisse, misisse. de

ordinasse Ministros Canonicos verae Ecclesiae; sed hujusmodi iunctiones semper man screpenes Praelatos Ecclesiae: unde dicitur ad 4 it.

cap. t. reliquι te Cretae, ut constituas per Grutares

Presbνteros, sicut es ego des sivi tibi; quibus verbis non Magistratui, vel Regi; sed Tito Episcopo relinquitur electio, de consecratio Sa cerdotum. Similiter i. ad Tim. cap. s. soli I i- mollio Epii copo, tacitis lai Cis. committitur totum negotium instituendi, & ordinandi Ministros Ecclesiae r unde ait Apostolus ibi,

manus ne imposeueris, era. es bonum testimonium

ab his, qui soris finit, fusa inquira: Ergo &c. y. Probatursecunia: sed nec ex ulla authentica vetusta traditione,vel tolerata praxi verae Ecclesiae constat, Laicos unquam vocasse , elegisse, misisse, aut ordinasse Ministros Ec

clesiae; imo hoc fieri vetuit Concilium pris

cum Laodiceum, ante annos iacio. habitum: uti patet ex can. 13. dicente, non est permittem dum turbis, elemonem facere eorum, quι ad Sacerdotium sunt promovendi. Idem prohibuit

Concilium vetus celebratum a Martino Papa.

ante annos 9oo. can. t. Et ante annos s .

Concilium Nicaenum II. can. 3. Et ante annos oo. Concilium Constantinopolitanum, can. n. Unde Io. Dico tertio: statim a primitiva Ecclesia omnes Ministri tam Episcopi, quam Sacerdotes, seu Pastores Ecclesiarum vocati missi, di ordinati fuerunt a Praedatis Ecclesiae; de u que modo sic vocandi, mittendi, & ordinandi sunt. Ita Catholici; contra Naidenses, Lu- theranos, Humitas, Calvinistas nuperam Anglicanam Ecclesiam, S c. II. Probatur primo : statim in primitivata Ecclesia Christus D. Petrum vocavit de elegit in Pontificem, juxta illud Matth. 6. tu es P trities super hane petram adisicabo L Asiam meisam; & illud, tibi dabo claves regni calorum. Et illud Joan. M. Pasce oves meas. Et idem Christus Apostolos vocavit do elegit in Episcopos, misitque ad praedicandum, juxta illud. Euntes

docete e ei gentes. Et illud Luc. 6. vocavit Discipulos, V elegit duodecim ex eis, quos es Apostolos nominavit. Item alios Discipulos septuaginta duos elegit, do constituit in Sacerdotes, te Parochos, seu Pastores minores animarum, iuxta illud Luc. io. post haec autem de si navit Domi uus es alios septuaginta duos, es m t i os binos ante faciem sitiam, es dicebat illis es it ecce ego muto vos. Ab Apostolis dei de fuerunt vocati, ordinati, de consecrati in

Episcopos ac Presbyteros alii viri Catholici, de misit ad praedicandum ; ut Timotheus a

Paulo Apostolo 2. ad Timoth. 3. Et a Timotheo debite iam ordinato alii deinde Sace dotes ordinati suere vocati, Ee constituti P stores Ecclesiarum minorum I. ad I imoth. s. Et a Paulo, de Barnaba Act. i . Presbyteri L stria, Iconii. & Antiochiae. Et sic liiccessiv8

ab aliis Apostolis, de Episcopis alii Ministri

legitime vocati, ordinati, electi, S . missi suerunt ad munera Ecclesiae: Ergo Sc. ix. Probatur secundo: statim a primitiva Ecclesia viguit Lex Ecclesiastica, ut omnes

Ministri Ecclesiae ab Episcopis, de non Laici

ordinarenturi, unde Clemens Romanus Const. a. Ap . dicit, Presbter ab uis Dissopo ordinetur, es Diaconus, s reliqui Clerici. idem constat ex Dionysio Areopagita in Eccles his- raria. cap. Ex S. Ignatio epist. ad Sm mens. Ex Sixto II. epist. r. cap. 3. Ex Eusebio Papa GPist. 3. Ex Concilio Acyrano can. 13. Ex Concilio Antiocheno eo. ρ. Ex basilio Mais m

159쪽

Art. I. De varietate, vocatione, missione, electione, &c. m

aphora Syri ea. Ex Epiphanio Bar. ys. Ex Ambrosio deSueoia Amr. V iderint ergo Praeis dicantes, δέ Pastores Lutherani, ae Ministri

Calvinistici a Magistratibus, vel ab invicem non Episcopis deputati ad minissecla Ecclesiarum, qui ratione sini veti Ministri Ecclesiae DEL& Christi.

is: Ubiiciunt Haetetici in r non de Q. lis Apostolis : sed de multitudine laica credentium dicitur Act. s. quod elege nr Iephaniam Lewiam. Sec dido, similiter Matthias, di Birnabas non a lolis Apostolis: sed ab universa Ecelesia in qua multi laici reperitin. tuu dicuntur eiecit Act i. Ergo Se. Respondeo iaὰ μι-- . hanc electionem Stephani tantum nille nominationem populo permissam, ita ut acceptatio, S approbatio, seu ele. Etio. N vocatio proprie fieret ab Apostolis. Aa sim undum; dico pariter hanc electionem , multitudinis credentium non sutile proprie electionem et sed postillationem, nominatio. Mem, seu praesentationem quae Luicis in Ecclesia permittituro unde dicitur in citatis A. oibus Apostolicis, quod congregati Gos stasurum. id est proposuerunt Apostolis duos rin stiper hac voratio non fuit ordinaria, Ae a populo, vel Apostolis: sed extraordinaria, dia i Eo ibitium interventione celebrata.

Ubiiciunt urtiae laltem vocationes, electiones,de ordin itiones Presbyterorum ac aliorum Minis 'torum non necestario fieri debet a solis Episcopis: sed etiam fieri postunt a sacerdotibus, qui proinde in hoc aequalis authotitatis sunt Episcopis: Ergo Sc. Pru-hatur, nam hoc constat primo ex Ael. Apostolorum cap. γα tibi propterea presbyteri vocantur ν pisco 3ἐ. Immasi, quia hoc patet etiam ex Epist ad Tit. r. ubi postquam dixisset Paulus, se Titum reliquisse in Creta, ut presbyteros per civit ites constitueret: sui iungens quales esse Presbut ros oporteat, ait Hopoνιιι enim E fiopum sne crimineris me. Ner. tia, quia Pres syteri possunt imponere manus, sicut Episcopi .uti constat ex ploi .ad 4 imoth.

. noti neg6fere gratiam DS pM est in re qua data est per ampestionem mantiam Presb tera.

si arto, quia Or lo Episcopatus est idem eum Ordine Presbyteratu cum Paulus ad Eph. 4. enumerans distinctos ministeriorum gradus. nullam faciat mentirimem de Episcopa tu, tanquam distincto ministerior Ereto Se.is. Respondeo Neu. Ant. N ad Pramam, secundam, & Ternam molarion. eius dico , primitus Dinopi nomen usurpatum fuisse pro nomine Presbyteri: s vice versa: eo quodH. Berna a Sannig Shοι communi consilio Episcopi, & Presbyteri tegerent Ecclesam, di fideles corrigerent, ac docerent; unde etiam Presbyteti accedebant Concilia, uti constat ex eap. u. Αα Apostolorum; de hoc duravit, quamdiu ambae hae soties Ministrorum concordes erant: at

quia deinde presbyteri uti narrat s. Hieronymus in eap. I. Epimia δε πιι. insolescebant, abutentes potestate, quam Episcopi ipsis gratuito concesserant, eosdem in Conis

sita, di auxilia sua adhibentes: ideo Episcopi potestatem sui Ordinis Episcopolis a

Presbyteris abstraxerunt, di eos separarunt in unam classem distinctam, eum distincta eorum potestate, quae Mon se extendit ad Q. ciendas Ordinationes Ministrorum Eccusae. Unde scribit S. Ignatius ad Trallenses, deSmirnentes, Pred feri sHem euoiι Episcopis. - Fram Probas. ANL Neu. Arit S ad eius rationem dico, Paulum Iussicienter ibi enumerare ordinem Episcopalem; nam hi

intelliguntur per ly Pastores et Episcopi enim

sunt propriὰ, de per excellentiam Pastores; utpote quibus totae Provinciae sunt comis missae: S quibus incumbit Pastores Minores, seu Presbytertis; hodie pari Mi dictos: Danonice visitare,qui a Paulo Docties vocantur; de ita docent communiter SS. PR

ARTICULUS II.

De Caelibatu Ministrorum E elesiae DEl,& Christi.

Dico primo : Episcopi, Presbyteri. Diaconi, di subdiaconi iam inde a, primitiva Ecclesia obligabantur, &desacio obligantur ad Caelibatum perpetuisum servandum, & omni m: trimonio, ae lata uxoris, ac alterius scemina abstinere Ita Catholici; contra Vessalia nos, Luthera nos, uvinistas, inglianos, Melanth.Consessionem

Anglicanam n Nperam.

a. probatur primo : obl;gatio Episcoporum, εἰ Presbyterorum ad Ceelibatum iam inde a primitiva Ecclesia eonstat edi illo S. Pauli Epist. ad Thaeap. . Oportet E 'sivum quo nomine etiam venit presbyter ad Phili p. t.

continentem esse; etiam ab uxore, ut docet ibidem D. Hieronymus; hac enim est absoluta continentia. Et obligatio Diaconorum ad Caelibatum patet ex Epist 1. ad Timoti cap.,Oporteι Diaconos rascos esse: Ergυ Sc. 3. probatur sic knda r extant antiquissimae leges Ecclesiae, de servando a praefatis Mini- Controverspica. Tom. I.

160쪽

I32 Lib. II. Controversiarum. Cap. VIII. De Ministris Scc.

seris Caelibatii; unde inter Canones Aposto-Iorum habetur 27. canon huius tenoris ἰ innastrus arriem, Di ad Chris tam pνοscti Anc pracsimm, ut si solvierint, accipianις Lectores, Caritoresque rantummodo. Et Concilium Elubertinum, Anno Domini aia. celebratum ordinat can. 33. platu a in rotum proh bere Discopis, Pres teris, maeonis, ae Gisiaconis risiis

an minisseris, abstinere se ae tu ibiti stas squas scilicet ante susceptum Ordinem sibi desponsaverant) es non generare sitos: qnia νιcunque

feceris, ab honore Croscastis exterminetur, Et Concilium Carthaginense II. celebratum Anno 396. can. a. sit, omnibu/ placer, ut Epsopi, Presbνισι, Μ macons, vel qua Sacramenta conin rectant, pudicitia ostiaes. e/ιam ab sembiu se

mami auriqui M. nos quoque instodiamus. Idem

statuit Concilium Apathense An. so6. can. q. Et Concilium Aurelianense III. An 37. ean.

Nicaenum H. e n. s. Et Concilium Arelatensecan.3. Et plura alia: Ergo&c. . probatur totio: eandem obligationem

priscam Caelibatus pro Episcopis sacerdotibus, Diaconis,& subdiaconis asserunt sS. DP. prilci; signanter Syricius papa in epist. -

mer. cap. 7. Et Innocentius I. An. oo. in epist. M Exuper. Et Clemens Rom.C. ιι. Apost. as. Callixtus apud Gratianum d si a . Origenes an Leou. Eusebius Caesar. in cap. 3. Isas Am brosius ad eap. 3. O . i. ad Tim. Epiphaniusher. 1ρ. Hieronymus adversus V igilant. cap. r. Et tib. contra Diman. Augustinus Id. de a L

s. Nota autem primor obligationem praefatorum Ministrorum Ecclesiae DEI, & Christi ad Caelibatum perpetuum, non esse ex Jure aliquo Divino: sed praecise Ecclesiasticors. Litterat enim nusquam exprimunt aliquod praeceptum Divinum de tali Caelibatu Cleri corum ; neque Concilia, neque Ss. PP. Unde cum Graecis Sacerdotibus in quibusdam Ecelosis orientalibus dispensatum fuit, ut uxoribus uti possent, quas ante Sacerdotium duxerunt; non item quibus copularenturis post susceptum presbyteratum. Imo & in LatIna Ecclesia aliquando ad tempus permi sum fuit, ut more Gra eorum quidam Sace dotes uterentur uxoribus. quas ante OrdIdinem sacerdotalem susceptum legitimo matrimonio sibi copulaverant: ita tamen ut uiana mortua aliam ducere non possent; ut vitidere est in cap. quesitum, de paenit. Η remisi. c. Dico secundo : Ecelesia habuit valde rationabiles causas Caelibatum praecipiendi Episcopis, presbyteris, Diaconis . NSubdiaconis. Ita communis Catholicorum; contra Lucterum, Calvinum, Sc. 7. Probatur prima: quia hoc suadet reverentia ingens, quae mysterio Corporis Christi debetur. Nam si Sacerdotes veteris Te- samenti tenebantur ad abstinentiam ab ux ribus certis temporibus ; quando scilicet intemplo sacra tractare, orare, & ministerio altaris ae sacrifieiorum inservire debebant , Exod. 39. ibi, X cerdotes quoque, qtis accedent ad Dominamsa utemur et quae sanctificatio potissimὰ conssebat in abstinentia ab uxoKbus; unde Hieronum us tib. r. contra Ioman. post medium ait, nism re in vetera lege. νι pro popias homas offerebant, non stam an mdua μιι non erant; sed 'molabantur ad remptis astixoribus faris i. Et Laici ipsi Israelita a Deo legem accepturi iubentur abstinere ab uxoribus Exod. 3 ρ. estote parari in diem tertium. ει non appropinqωeIιs oribus mstris r Ergo a

fortiori Sacerdotes & alii Ministri Novi Ie flamenti maius mysterium Corporis Christi tractantes merith ad continentiam ab uxo iabus obligantur per Ecclesiam. s. Probatur si do: Christus suasi continentiam Apostolis qua Episcopis, & Sace dotibus Matth. 19. Et sunt Eunuchi, qui stipsa

eas terunt propter regnum caelorum, qus potest pere capiat. Et Apostoli perpetuum Caelitibatum post suam conversionem servaverunt; uti eonstat ex illo Matth. tu. ecce nos retiquiamss omnia. V Ie fa sumus re, quia ergo erit no bist 3 EMG istium auit illis amen iura vobis

Et ex Concilio Carthaginens II. cit. supra , cones. r. prob. a. Ergo Ecclesia rationabiliter eundem Caelibatum etiam praescripsit Ministris Ecclesiae. s. Probatur terris: et . ad Tim. 1. dicitur de Cierieis DEO dicatis: nemo militans DEO, amplicat se negotias seculara .r quae implicatio sane resultat ex coniugio. Et Paulus Apost ius coniugatis Laicis praecepit, ut ex consenisse ad tempus cibstineant ab usu Coniugii, ut eo diligentius instare possint orationi: Ministri autem Ecclesiae, praesertim EpiscopiΔacerdotes. debent semper quanta possunt diligent a Orationi instare : Ergo rationabiliter ordinavit Ecclesia, ut perpetuo abstinerent, & Caelibatum colerent. O. Probatur qua tor recta quoque gubernatio Ecclesiae ac eius utilitas Caelibatum exposcit in suis Ministris: ne scilicet redditus Ecelesiastici oblati Eeciesis ad ossicium Di

vinum, abstrahantur ad usus profanos liber rum , uxorum &c. di munus Sacerdotale ax ministris

SEARCH

MENU NAVIGATION