Johannis Lockii armigeri Libri 4. de intellectu humano denuo ex novissima editione idiomatis anglicani, longe accuratiori in puriorem stylum translati notis criticis domini Gottelff Henrici Thiele, domini Coste, ac Francisci Soave illustrati; accedun

발행: 1789년

분량: 336페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

o De Versorum ab v I M. III.

res controversa & plena dissensionis inter doctissiimos, in quo diligenter legenti haud voces Occurrant , dein quibus saepissime maximum argumenti momentum ti cardo rei vertitur ) , quae nunc hanc , nunc illam idearum simplicium congeriem denotant. Cum voces a me usurpentur pro idearum fgnis non naturalibus, sed arbitrariis , fallaciarum plane reus sum , si modo ad hanc, modo ad aliam rem denotandam a me adhibeantur ; quod si consulto fecero , me absurdum ti rerum imperitum esse aut contra honestatem graviter peccare, necesIarici fatendum est . Et quidem aeque consentaneum foret , ut quis , pecuniarum 'rationes cum alio, quando putaturus eii , numerorum notas nunc pro hac , aliquando vero pro alia unita tum collectione usurparet: ac ut in sermone aut di sertationibus per idem vocabulum nunc hanc , nunc istam idearum mnpliciem congeriem designaret . Si quis in compulis , ti negotiis pecuniariis idem Lace-Tet, atque S nonnunquam septem , aliquando novem appellaret , prout emolumenti sui ratio pollularet , non solum gravia ipsi convicia herent ab hominibus, verum illi commercium omne & societatem cum eo penitus repudiarent. Interea tamen in eruditorum litigioss disputationibus, qui aliis hoc moda imponunt, ingeniosorum doetorumque nomen obtinent. Hoc autem longe turpius esse puto , quam si , eum pecuniariae rationes conferuntur , quis plures , quam Parest , calculos addiderit 'aut subduxerit; atque hausista tanto mihi major esse Videtur, quanto Pluris v

soὶ Locrenses cum Siculis iuraverine amicitiam contἰnuam, d n teriam 3 in qua erant, premerent pedibus, & caput in scabulis porta tens reiecerurit eos simul Rc ad iacere portiere, Hentes,le iura vise, donec non viderent alborum capit' . quae in 1cap Aa serebant, di terram in calceis, quam eiecerunt ac dispersite

162쪽

cap. X. De Verborum abusa ny. f. VI.

Τextio , quod obscuritas assectetur ,

Perperam anticetur.

TENA. Alius sermonis abusus est , obseuritas affectata ; hoc sit, vel priscas voces novo & prius

inaudito sensu usurpando , vel novos ti ancipi tes terminos adsciscendo, non adhibita definitione utrius vis, aut eos ita conjungendo , ut usitata significatio ill rum confusa reddatur . Etsi Philosophiae Peripateticae primas in hoc genere deferre Par est , aliae tamen ieetae non prorsus omni culpa vacant s5I . Ex iis vix ulla reperienda est , quae non implicata sit quibusdam dissicultatibus , quas ea est cognitionis humanae imbecillitas vocum obscuritate involvere, ea-xumque significationem confundere, necessum habuere, ut ita hac obscurit' te animi plebis quasi per caliginem perstringerentur, ne id , quod in ipsorum opinionibus vitiolum, aut imbecillum est, perspicere possent . Comus ti extensionem, prout communiter usu pantur , distinctas duas iJeas significare, cuivis , animum ad id, vel purustum temporis attendenti, peris spicuum erit. Si enim rem plane eandem denotarent, corPus extensionis, non minus proprie, quam extensio corporis dici posset; nec tamen desunt quidam, quibus necessarium videtur , illorum inter se significationem confundere . Ad hunc abusum , D ad vocum fignitiacationes Obscurandas , atque ita Periniscendas. Logicati Liberales scientiae , prout in Scholis tractantur , Plurimum contulerunt . Ad imperfectionem hanc , quae

V. Po6b. lib. XII. Cap. IV. . Ma metus II., eapto Negro. Ponte, cum promisisset cuilibet minime caput truncaturum, iussit eos per medium secari l V. Iohan. Cuspinian. de orig. Turear. in Mahom. II. pag. I 32. MD. Lmae M h. i6lsu Eiusmodi diei debent termini Phanati eorum. & Paraces nutarum , ut sunt Mi profistior, Blumi maiis.

163쪽

Eo De Verborispi aboth LD. III. quae vocibus natura sua inest , Ex disputandi artificio, quod omnium sermone celebratum est', haud parum accessit , dum ad vocum significationem perturbandam magis , quam ad ea , quae involuta sunt , aperienda accomodatum fuerit . Et qui id genus 1 cripta erudita sevolvere dignabitur , videbit , verba multo magis ambigua esse M significationis incertae , quam in sermune quotidiano .

f. VII. .

plurimum contulerunt.

FIeri non potest , quin res ita se habeat, ubi ho

mines tanto magis ingenio & eruditione pollere Lensentur , quanto magis alios disputandi peritia a te cellunt . Et si pugna hac doctorum hominum . V ctoriam , quae verborum subtilitate praecipue nititur, ab aliis reportantes , praeter aliam mercedem , gloriam etiam consequuntur ', mirari non debemus , si homines in ejusmodi .concertationibus in angustias nonnunquam redacti , verborum significationes implicatas & ita involutas reddunt , ut ipsis aliquid temper suppetat , quod ad ea respondeant , quae ab adversario objiciuntur ; siquidem victoria non eidem, Penes quem veritas est . led isti , qui ultimo loco vespondet, adjudicatur.

a Ramen obtinet.

ARtificium hoc', etsi valde inutile est , 9 scien

tiarum adipiscendarum rationi maxime GPPOsi-

. hactenus tamen subtilitatis & subacti ingenii

164쪽

Cap. X. De Verborum ausu I 6 iacutissimique judicii nomen obtinuit , & in Scholis

communi applausu exceetum ad uiavam inter plerosque eruditos existimavionein adspiravit ἰ nec ini-rum quidem cum Philolophi antiqui , litigiosos i stos de altercantes Philosophos intelligo , quales Lucianus Don facete magis ti salse, quam jure ridet) , de post eos, qui philosophiam Scholasticam excoluere , universae literaturae, quae ostentatur facilius quam acqui ritur , laudem venantes , viam nota in magis compendiosam putarunt ad populi existimationem Perveniendi , qui s ea maxime admirationi sunt , quae minime intellίgunt , quam si ignorantiam suam spinosorum quoiundam dc verborum, quae explicari nequeunt , involucris Obtegerent. Ex historiarunt mu- nuna entis patet , abstrusioris istos Philosophiae contultos non reliquis mortalibus sapientia antecel isse ;atque parum utilitatis ad societatem Se communita tem hominum ab iis manasse : nisi sorte is generi humano utilis , atque laude Se Praemio dignus cens endus eii , qui , non productis rebus , quibus imponenda sunt , nova nomina Procudit , aut , Priscor uni nominum significationem obscuram confusamque reddendo , essicit, ut res universae propemodum in con troversa be discrepatione versentur .

E Umodi eruditio ad vitae commoditatem .

Parum conducit.

UI cunque enim acerrimi isti Disputatores, &Philosophi omni eruditione , ut ipsi sibi vide-hantur , resertissimi , semet ostentem , fatendum tamen est , qui vigilantia sua effecerunt, ut popularessui summa tranquillitate pacis, de Otii seuerentur, non eos fuisse, qui Philosophiae hujus studium verum qui, eruditionem hanc nihil facientes , Iationem de Pru-2 om. IV. L den-

165쪽

162 De Verborum ' fu Lib. III.

dentiam rei publicae perqndae coluerunt ; scut etiam inventa plerumq*e utilia e Mechanicorum cui nomini turpitudinis nota inusia. est ) literaruin plane

rudium , Osticina Prodierunt . Nihilominus arti liciosali ec ignorantia , , barbaries erudita posteriori hac nostra memoria altiores egit radices , illorum commodo Sc ari; scio lubnixa, qui ad eam , quam tenent, autoi ita eni Sc donationem haud faciliorem viam in venerunt , quam si homines, negotiorum suorum satagentes & rerum imperitos , dissicilibus:& nodosis verbis torquerent , aut ingeniosos , atque nihil aliudarentes, spitiosarum disputationum laqueis, circa vocabula , quae nequeunt intelligi , irretitos & occupatos , tanquam in aliquo Labyrintho , tenerent . Praeterea , abluidis & monstruosis opinionibus facilis ita

aditu ad animum aperitur, & ab adversarioruin oppugnatione se levi ai matura tutantur , cum verborum obscurae incertar significationis magna multitudine, tanquam cohortibus, , allatae undique D in nitae sunt. Hinc vero epicitur . ut recessus isti, non tam hellatorum castra , justo & legitimo marte pugnantium , quam latronum speluncas reserant , aut vulpecularum latibula: e quibus. si dissicillime pelluntur, non illud e virtute provenit, verum quia semet in latebras conjecerunt septas undique & vestitas vepribus, & dumetis. Cum' en im salsitas menti hum

nae minime grata si , ideo illud , quod abstinum &absurdum est , locum , quo s. occultet, non habet, praeter latebram obscuritatis.

166쪽

Verum scientiarum oe sermonis communisinsrtimenta conuellit.

Hoc modo literata ignorantia , atque artificium hoc veritatis cognitionem eos celandi , qui veritatis investigandoae studio tenentur, stati lime se propagavit , atque ita intellectat , cui lucem se afferre 3aetabat . caliginem & tenebras offudit . Quotidiana enim docet experientia, multos cordatos & sapientes homines , qui , propter educationem Se inflolem disparem, in ejusmodi subtilibus rebus non fuerunt instituti , colloqui nihilo secius inter se & sensa dicendo, exprimere , Itque ita in communi usu sermonis fructus percipere optime posie . Licet vero homines literarum rudes voces istas album ti nistrum , &c.& subjectas iis ille, satis cognitas habeant ; non deessuerunt tamen Philosophi , tam praeclara eruditione Se acumine, qui nivem esse niram , vel, quod idem sonat , album esse nirum , acute disputarent ; hoc quid aliud erat, quam familiaris colloquii & congressus , institutionis omnis , & societatis instrumenta &subsidia convellere ; quorsum autem subtilitas & a tificium illud , nisi quod viri indocti non potuere ut verborum significationem obscurarent , et icerentque ita, ut in sermone pauciores, quam per se nunc

habet , commoditates inessent 5 i

is ) Videtis, quod obscuritas in his vocἰbus oritur , etsi singulatim hae sumptae clarae sint.& fgnificatus halicant , ex aueditione, vel unione , quapropter conceptum evanescit U. V re eis de Logomachiis Eruditorum Cor. VI. I q. in

167쪽

I MDe Verborum abusu. f. XI. Lib. III. Evn sem usum praesae , ac ii literarum sonos inter Ie confutaeere υellem. COAoruin turba ista verum invenire , animos hominum .doctrina excolere, & quod ad vitam de conandiditatem hominum utile est , simul cxcogitare , haud secus studuerunt, ac si quispiam characteium . qui noti satis & communi sunt in usu , signi- 'ficationem immutaret , arque erudito quodam artificio vulgi captum longe superante, quorum ingenium tardius ' atque eruditio nulla est , icriptis in lucem editis , non sine legentiona stupore. , os enderet , se A in loeum B, Se D in locum Ε substituere posse . Non minus enim absurdum est, nivem . quae albedine assecta est, nigram vocare, cujus idea dispar lon e & contraria est , quam hanc notam δε pro Busurpare , cujus alius est sonus de diversa longe v eis innexione factus.

Artifeium hoc in religionem . ius civile com. . fusonem oe objcuritatem invexit. NEc quidem malum illud hic in argutiis Logicis ,

aut curiosis & inanibus disquisitionibus substitit, ulterius ad ea usque permanavit, in quibus maxima momenta ad vitae communitatem posita sunt ; quae sunt in Jure civili de Theologia veritates insigniores, obscuravit; rebus humanis confusionem, & incertit dinem invexit ; atque duas istas regulas illustres, ad uuarum normam vita nostra dirigenda & formandx est Reli ionem nempe & Itistriam , si non laveta istavit prorsus, inutiles tarmen maxima ex parte re didit . Quorsum enim pleraeque omnes istae dissertati

168쪽

cap. X. De Verborum abusu itanes ti commentarii , in leges Divinas Se humanas , nisii ut sensus implicatior redderetur Ex innumeris istis, & minutis distinctionibus, quidnam utilitatis . nisi ambiguitas & incertitudo , atque si modo ita dicere fas sit in caligo uberior ad lectorem redundat Ceterum , undenam est , quod Principes, quando perliteras vel sermonem servis suis aliquid diligentei

mandant . facile intelligantur ; minime vero , cum mandata illorum legibus continenturi Atque, ut superius innui , annon saepius videntus , eum , in quo non sumina vis ingenii est, textus alicujus legis sensum prius callere . quam Interpretes adeat atque expostores; qui non prius finem explanandi facere solent , quam Voces nihil omnino , aut quod visum

fuerit ipsis tandem signi licent f. XIII.

Nec pro erussitione haberi Aebet. UTrum vitium hoc ab iis ortum traxerit , qui sententias quaesius & lucri causa amplectuntur, haud nostri nunc instituti est: quaerere ; velim , alii

confiderent, utrum hominibus , quorum e re est , res ut in se sunt, cognoscere, &, quod rectum est, facere ; non autem suam aetatem in sermone . inani , atque verbis ultro citroque jactandis consumere ;utrum , inquam , non multo foret utilius , ut verborum usus apertus emet & simplex ; atque sermonis , quem a natura adjumentum accepimus cognitionis adipiscendae, atque societatis vinculum , unicus ferme usus non destinaretur ad veritati tenebras offundet das , ad hominum convellenda jura , ne. obducta menti caligine ita essiceretur, ut . , quae ad Uitae NO- serae cultum pertinent , Cimmeriis tenebris in holuta

lateant , nec omni intellectus nos ri lumine illustrari ac perrumpi queant : aut saltem , ut , qui fraudem

169쪽

I66 De Ferborum abusu Lib. III.

hoc modo hominibus faciunt , in eruditoriam numero, non traberentur , nec fraus ilia putaretur vera esse cognitio atque doctrina

Quarto , cum voces pro rebus sumuntur .

O arto . Alius vocabulorum abusus inflanis es, ea

pro rebus sumere . Hic etiam si omnium , quodammodo , communis est, proprie tamen subsantiarum noniana respicit : In hunc sermonis abusum illi plerumque incidunt , qui suas cogitationes certi cujusdam Sustematis cancellis includunt , nec ultra hoc sapere volunt , verum approbatam & receptam communiter hypothesin, dignam putant, quam pro vela & rei feeia amplexentur ; unde persuastim habent, Terminos ab iis ulurpatos , qui sunt in ista haeres , rerum naturae ita congruere , ut reali istarum existentiae penitus respondeant . Quis est Peri- . pateticae Philosophiae institutionibus eruditus qui non putet dedem ista Predicamentorum nomina ad rerum ipsa ruin naturam persecte planeque accomoda ta esse ὶ Quotusquisque est in ilia schola , cui non persuasum sit , Formus Db anfialeε , Anim υemGrivas , fugam Uactii, Species intentionales, &c. quid reale esse ὶ Homines voces istas, quas magnum apud Doetores & in Systematibus pondus habere anima Vertunt , cum primis scientiarum rudimentis didicere ; quare opinio ista, quam mentibus comprehenderunt, eas nimirum cum rebus ipsis cognationem habere, & quae iis denotantur, in Ierum natura exi- fere, iniud facile evellenda est. Apud Platonicos mentio fit crebra de Anima Munisi ἰ apud Epicureos de cosatu ad mortim in Atomis quiescentibus . Phil sophorum nulla propemodum familia est, aut seeta, . quae non definitum habeat numerum terminorum ,

170쪽

CV. X. De Verborum ab M I67 quorum alii Pliilosophi penitus ignari soni. Inanestamcn istae & ineptiae voces quibus in ea, qua sumus ingenii imbecillitate, ignorationi & erroribus hominum velum obducitur , ab iis crebro usurpatae , qui eandem philosophandi rationem sequuntur , tande tui in lingua primas habere, atque aliis terminis significantiores esse , censentur. Et si doetrina ista latius serpente, forte eveniret, 'ut , dari aerea, & aether avehicti a , Omnes ubivis una mente consentirent , nullus dubito , quin terminorum istorum , quemadmodum antea formartim Peripatericartim ; ea foret in ipsorum animo vis, ut de rerum ictarum veritate

Persitaso simul ipsis innasceretur.

f. XV.

Exemplum a materia Peritur . .

OUam sacile intellectus erroribus implicari possit, ii nomina pro rebvs Murpat, illi perspicuum foret, qui ad scripta philosophica animum di ligenter attenderet ; & fortasse illud experietur in

vocibus, quae in abusus istiusmodi sulpicionem minime cadere videbantur. Unius tantum, notae quidem& vulgatae vocis , hic exemplum subjungam . Quam copiose in Scholis atque acute de materia cis putatum est, haud secus ac si in rerum natura' aliquid revera esset , a corpore diversum , prout quidem liquet m reriae aliam esse , quam corporis notionem l Si enim ideae, vocabulis istis denotatae eaedem plane in omnia hus essent , altera pro altera ubivis usurpari posset . E contrario videmus , licet consentaneum sit dicere,

una materia componit omnia corpora non esse dice dum , unum corpus componit omnes materias : Dicimus communiter, covus unum alio majus est, absonum vero esset nec, puto , moris est unquKn) di-ς Ie , una materia major est alia. Unde hoc igitur

SEARCH

MENU NAVIGATION