장음표시 사용
171쪽
Hinc nimirum , quod licet materia D corpus non re ipsa distinguantur , verum ubi altera, ibi lemper est a terum : Duos tamen conceptus diveis os tignificant , quorum unus incompletus , & alterius tantum pars est . Corpus enim sumitur pro solida , extensa , dc figurata substantia , de quo materia partialis tantum ti confusus eii conceptus ἰ mihi enim videtur pro lsubstantia & soliditate corpo i is, seorsim ab extensone & figura , usurpari . Hinc , quoties de materia sermo est , de ea temper , tanquam de una re , loquimur , quoniam revera nihil in se-continet, praeterideam solidae substantiae , quae ubique eadem, ubique uniformis est . Et pio inde non diversas in mundo materias , uti nec diversas soliditates mente concipimus , aut serna ne usurpamus de corporibus vero
diversis idcirco loquimur , quia extenso & figura variari possunt . Quoniam vero solistas sine exten- . sione , & figura existere nequit , obscurae , sne du-hio, & intellectu dissicillimae istae disputationes, circa materiam primam, quibus libri Philosophorum referti IIimi sunt , ortum inde traxere , quod materiam putent denotare aliquid, quo d revera a reliquis proprietatibus sejuncta exiliat. Imperfectio ea aut abu-1us iste quam late patere, & ad alios multos terminos communes phrtinere possit, aliis discutiendum relinquo . Hoc , opinor , saltem mihi dicere licebit , paucistres multo disputationes sere, si verba pro ideariam tantum noli rarum notis, prout reVera sunt , non
autem pro rebus ipsis acciperentur . Cum enim de lateria, aut simili quoddam termino argumentamur,
Omnia reUera controversa est de Mea tantum, quam
sono isto exprimimυs , sive deinde ista id a cuipiam lxei. in rerum natura existenti , respondeat, nec ne . Et si homines , quas ideas vocibus denotant , ali sex ponerent'. in veri investigatione , non eae essent , quae nunc, jejunae verborum concertationes.
172쪽
9. XVI. Hine essehur , ut errores suturni sφ . OUicquid vero incommodi nascatur ex hoc ver-
horum abusu , hoc certus scio , constantem Sesamiliarem illorum usum efficere, ut notiones, a rerum veritate sejunctissimas, sequantur homines . Difficile sane esset, si quis mentem alicujus hac opinione imbuere conaretur , quod verba , a Patre aut Praeceptore ipsius, item a Parocho . aut alio quodam venerando Doetore usurpat* , nihil omnino significent , quod in rerum universitate revera existat et Quae res fortasse inter cavsas praec*uas recensenda est,etie disicile adeo fit , homines inducere , ut nuncium remittant erroribus suis , etiam in opinionibus plane philosophicis , in quibus , praeter Veritatem , emolumenta nulla nanciscuntur . Cum enim verba nota Mustata diu animis infixa haeserint , non mirum est, quae iis denotantur , salsas notiones haud removeri posse.
Quinto , quan δε pro rebvs sub ituuntur L quaS niscare nequeunt. OUinto. Alius vocabulorum abusus es, quando re rum loco ponuntur , quas neque ilani cant, nec signi icare ρυidem nullo modo possunt. Circa g neralia substantiarum nomina , quarum nominales tantum essentiae nobis cognitae sunt, observandum est, nos, propositiones quando conteximus, & de iis aliquid affirmamus aut negamus, tacito utplurimum sup Ponere , ea sumenda esse pro reali essentia certi cujusdam generis substantiarum. Quando enim quis di
cit , Aurum es ductile, plus innuit , licet , si fun-
173쪽
17o De Verborum Abusu .. Lis. III. . damentum spectes , non aliam rem fgnificet ) quam
si diceret , illud ductile es , quod aurum voco , atque ita accipi Vult , aurum i. e. quod adiri realem habet essentiam esse tati file , quod perinde est , ac si diceret , rictilitatem pendere ex reali avri essentia , o ab ea separari non pesse . Sed si homini cuidam minime constat , in quonam posita si realis ista essentia , ductilitas in mente eo us revera cum essentia connexa non est quippe quam Prorsus ignorat , verum tantum cum sono isto vocis auri , quam loco ejus essentiae substituit . Ita nimirum cum dicimus , animal rationale, bonam esse , animal vero i lume, f*es , laris uvvrbus , non esse bonam definitionem Hominis ; apparet , nos in hoc casu supponere , Per uocem Hominem realem speciei essentiam denotari, atque hoc volumus , essentiam nempe realem istam melius per animal rationale , quam per animal implume , bipes , laris ungvibus, explicari . Alioquin,
undenam minus consentaneum esset , ut apud Plato-Tem UOX , ανδρωπον , aut homo , ideam complexam denotaret, conflatam ex Meis corporis. quod ab aliis omnibus per figuram certam , atque alias species externas secernitur , quam ut apud Aristotelem con plexa ista idea, quam ανθρωπον, aut hominem aPPellavit , conflata esset corpore, & anima, rationis Participe , smul junctis ; nis vox ανΘρwrον, aut homo . aliud quid denotare supponeretur , praeter ideam istam , quam homines vulgo , se voci isti subjicere aiunt a
174쪽
Cap. X. De Verborum Abusu . III
V. G. quando usurpantur Aro sub antiarum essentiis realeb .FAteor equidem , nomina substantiarum maiores
longe commoditates in se esse habitura , atque Propositionum clariorem nobis evasuram veritatem , si Dbsantiarum essentiae reales ipsae essetat ideae; quas in mente nostra habemus , vocibulque istis signamus, Rique ex realium istiusmodi essentiarum desectu est, cur verbis , quibus in sermonis communicatione aut in scriptis utimur, tam parum admodum cognitionis aut certitudinis acquiratur. Ideoque mens, ut, quoad
ejus fieri potest , huic impei sectioni medeatur , ea ad rem signandam, reali ilia essentia praeditam, thcita quadam suppositione , juxta adhibet , ac si Pro-
Pius eo pacto ad eam accederet. Etsi enim vox homo aut aurum , nihil revera fgni licet , praeter com-Plicatam proprietatum ideam , simul in uno substantiarum genere junctarum: vix tamen ullus erit, qui, vocibus iis quando utitur, non saepius supponat, singula illa nomina rem denotare , praeditam reali essentia, quae sons est & origo proprietatum istarum. Hoc vero tantum abest , ut medeatur huic vitio , ut contra, manifesto quodam abusu , verborum nostrorum impersectionem augeat ; quando nempe ea in rei locum sit bstituimus , cujus , cum ideam nostram complicatam haud ingrediatur nomen, a nobis usur-
Patum, neutiquam signuin esse potest 55 .
ss Qualitaies adnuari , quae mor τας Graeci vocant : quos ipsum apud Graeos non est mulgi verbum , sed philosophorum . atque i in maliis. Dialecticorum vero verba nulla fimi pubblica: Iuis utuntur ; O id quιάem commune est sere omnium ενιium , V. Cicer. Acad. quaest. lib. Cap. v n.
175쪽
De Vergorum AE 2. Lib. III. g. XIX. Hinc putamus , mtiratis ideis quibodum in D s4m iis , Deciem non semper murari. HInc liquet, cur Modis in mixtis, si quae , id aram , e quibus complicata coagmentatur, Praetermittantur , aut immutentur, res alia heri, & diversae speciei esse dicatur , ut patet in vocibus istis Anglicis Chanc medis , cum quis casu alium inter-
Iecit ) Μaη-slawhter , cum quis lacessitus ab alio eum , se defendendo, interficit) Murther, cum quis sanguinis plane reus est ) Parricide, parricidium ) ,&c. Ratio est, quoniam idea complicata. nomine isto notata, tam realis est, quam nominalis essentia; ne que nornen istud ad aliam quandani esientiam clanculum refertur. In substantiis secus se res habet. Et si enim in complicatam auri ideam id nonnunquam ab uno inseritur , quod omittitur ab alio ; & vice versa r Homines tamen haud vulgo censent , speciem Propterea immutari : quoniam homines mente clanculum nomen illud reserunt ad essentiam immutabilem entis realis, e quo omnes istae proprietates manant. Qui ad complexam auri Meam, fixitatem addit, aut subtilitatein in M. Nema, prius ab eo praetermisiam , haud speciem immutare , verum alteritas additione, in rerum natura semper existentis, Meam absolutiorena & perfectiorem reddere censetur . Hoc vero non essicit, ut res faciliorem, verum dissicilio-xem longe cognitionem habeat . Dum enim clancu-
Ium ita refertur ad reale in essentiam speciei istius corporis , fit , ut Vox Aurum quae quoniam pro id artim simplicium magis minusve completa compre- hedsone iuniitur , id genus corporum in communi sermone apte satia designat) cum pro re usurpetur , cujus Meam nullam habemus, nihil omnino significet, suandocunque corpus illud abest. Utcunque suim ho- mis
176쪽
cap. X. V De Verborum Ab u. 173mines idem esse censeant , de Auro nomine , & de
portione corporis istius , auri nempe bracteola ante oculos Posita , argumentari ; rem tamen istam diligenter expendentibus diversum longe videbitur, ibin sermone necessum habemus nomen in rei Ipsus Iocum substituere .
Causa hujus afvsus , quor fumonanit , naturae OFerationem reTvlurem oe uni modi esse .
Homines , ut nomina pro realibus specierunt essent iis substituant, illud, opinor, inducit, quod
Putent, naturam: in rerum producti e , regularem temper & aequabilem cursum tenere , atque specierum fines ita terminare, ut eandem realem constitutionem internam singulis istis Individuis impertiatur, quae nos sub uno momine comi uunt complectimur . Qui autem varias illarum qualitates intuentur, e XtLiud vim ferme habent, plurima individua, eodem n mine notata , interiori constitutione non minus a se
invicem discrepare , quam quaedam ex iis, quae sub diversis nominibus specificis collocantur . Suppositio tamen i a , quoi eadem plane consiturio interna cim eodem nomine Deci co semper conjuncta iis , cloe , ut homines inconsulte nimis ac temere nomina i a s mant pro sinis realium i arum essentiarum p etiam finihil revera significent praeter ideas complexas in illorum animis, a quibus tunc usurpantur. Quare eam rem unam significent, & pro alia supponantur, fieri, nequit, quin ita usurpata multum pariant ambiguita tis in sermone hominum ; illorum praesertim , qui iis valde assentiuntur , quae tradita sunt de formi Iubsantialibus , per quas rerum species determinari& a se invicem secemi sibi persuasum habent.
177쪽
rra De Verborum As u. Lib. III. f. XXI.
Abusus hie duos falsos conrepres in se continet. inantumvis vero absonum absurdumque sit , no- . mina pro ideis, quas non habemus, vel squod idem est in pro essentiis ignotis usurpare , quod plane est , ea fgna essicere nihil omnino signantia ;hoc tamen nihil communius ti pervagatius esse, cuivis perspicuum erit , qui , quas sententias homines verbis illigent , animo paulisper contemplabitur . Cum quis interrogat , utrum res ista , quae ob oculos est, Papio , puta , aut foetus monstruosus) , homo sit, nec ne; 1tatim patet, quaestionem non esse, utrum particularis res ista ideae , quam habet, complexae , & quam hominis nomine exprimit respondeas , nec ne : verum utrum realem in se essentiam
habet generis cujusdam rerum, quas hominis nomine denotari putat. Quando nomina substantiarum sequentibus his duobus mossis usurpantur , multa Pro certis salso sumuntur. Primo , putant , quasdam essentias esse , quarum ad 'exemplum particulares res omnes fiant, & in o riga certas distinguantur . Propriam esse constitutionem rei cujusque, per quam sit id, quod est, & unde dependeant ejus qualitates, qu D incurrunt sensus . omnes extra dubium habent : puto tamen , supra
ostensum esse , non hanc , Decierum distinctionem ,
Prout a nobis statuuntur , nec nominum terminos , constituere.
Secundo , hinc tacite etiam innuitur , nos harum essentiarum propositarum habere ideas . Cur alioquin
quaeremus, utrum in hac an illa re vera sit essentia
Deciei hominis , nisi existimaremus , istiusmodi essentiain specificam esse cognitam . Hoc vero plane salsum est : Quare cum nomina ita usurpentur , . Utiaearum loco, quas non habemus , Ponantur , hinc ,
178쪽
Cip. X. De Verborum Abusu . , 17sin concertationibus nostris circa eas , confusionem , dg in sermonis communicatione incommoda multa
Sexto , cum Putamus uoces certam habere sperspicuam Ἐζn cationem .
SExto . Alius est adhuc , etsi latius patens , minus
tamen sortasse notatus , uerborum abusuS cuin
nimirum homines longo & diuturno usu certas quasdam i deas iis illigarunt , putant nomina cum se ut o , quo sumuntur vulgo , eum habere coenationem in connexionem nec effariam, ut persuasu in sibi habeant, fieri non posse , quin quilibet significationein & sensu in illorum statim assequatur: Et proinde in verbis illis prolatis perinde esse acq qiescendum, ac si extra dubium esset, quod ii communibus Sc pervagaxis istis sonis , eaedem necessario loquentis Se audientis sntti ae . Hinc quoties terminum aliquem in sermone adhibent, rem ipsain , de qua sermo est, se ob ocu- los' ponere putant . Similiter , quoniam existimant verba ab aliis prolata idem naturaliter, quod in tuo ipsoru in sermone , significate , nulla unquam opera ab iis ponitur , aut in suo explicando , aut in aliorum sensu clare intelligendo 56) . Hi ne strepitus vulgo Sc verborum concertationes , siae ullo scientiarum emolumento exoriuntur ; dum verba , quae revera nihil sunt, nisi arbitraria de incerta signa De rum iis εὶ Hic apprime convenit quod ait Lucretius Omnia enim stolidi magis admirantur amantque Inversis , qua sub verbis farinantia cernunt: Veraiue ιo,Viatuunt, qua belle ιangere possunt Auros, O lepido qua I. N IseMa colore. Di iii hν Cooste
179쪽
I-is De Verborum Asoti . Lib. III.
rum suarum, notionum, de quibus inter omnes conis venit , constantes & regulares notae esse censentur .
Nihilominus aegre serunt , si quis in sermone , aut ubi saepissime omnino necessarium est) in disputando , ab iis terminorum , quibus utuntur, significati
mena nonnunquam sciscitetur : etiamsi ex iis altercationibus , quas in congressibus hominum indies videmus , constet, pauca admodum nomina esse λι arum
complexaram, quae a duobus salieni hominibus adhi-heantur ad eandem prorsus colleotionem significat dam . Non facile ullum inveniri poterit verbum , quo haec res non plane evinci possit . Vita Vox est ,
qua in sermone ulla est pervagatior . Quid ea signiticet , s quis ab alio interrogaretur , se irrideri putaret . Si tamen in disceptationem vocetur , utrum
planta, quae in semine jam formata est, vita si praedita , utrum pullus in ovo ante incubationem ; aut utrum homo in desectione animi sensus omnis expers, in uiuis adhuc sit, nec ne : inveniet , clarant distinctamque ideam non semper vocem istam quae quotidiano est in usu , comitari . Sunt equidem in animis hominum crasti Se confusi quidam conceptus , quos per voces , in lingua Uernacula usitatimnias ,
vulgo exprimunt, hoc in familiari colloquio , vitae negotiis suffcit de tolerari potest : non autem in disquisitionibus philosophicis . De scientiis & rerum veritate quando disceptatur , clarae & determinatae idea necessario adhibendae sunt , & licet importuna illorum ignorantia, qui, quid alii dicant, se intelligere
non prius fatentur, quam termini explicentur, deque exsibilanda st , ac intempestivus ti nimis curiosus illorum Criticismus , qui alios in verborum usu , a quibus recepta sunt , corrigendos putant attamen cum veritatis scientiae ratio illud postulat , haud a surdum puto, si quis sagitaverit , ut voces Obscurae definitione quadam explicentur : Nec video, cur quenquam pudeat lateri se ignorare , quo sensu voces ab
180쪽
Cop. X. De Verborum Abusus . I ' aliis usurpentur, cum , nisi ab . aliis edoctus fuerit 1d nullo modo scite possit . Abusus hic , qui exinde'
oritur , quod , V abulorum significationem in vetitigantes , aliorum opiniones sequamur , non alibi latius , aut pejori cum effectu pervagatus est ouam inter viros literatos . Multiplices ait e & pertinacea concertationes in disputando , quae in Mundo hoc Intellectuali Omnia Propemodum permiscuereant in μ1ere nascuntur , quod Vocibus haud recte utimur in enti' communis GPinio sit , admodum diversaq& uiter se pugnantes sententias tot numero libris atque ingenti illa contioversiarum varietate . ciuibu gens humana In partes contrarias scinditur , co:tinseri ; revera tamen in splendidis istis dii putationibus vater viros eruditos agitatis, vix aliud quippiam reperio, Praeter manes verborum concertationes Puto enim eos, qui, missis terminis , ad res aptas atteridum, & quibus id perspectum est, de quo coorti iu
f. XXIII. Fines sermonis ; Primus es , ideas noseas
UT breviter , omnia dicam ; cum sermonis ta
'serrae: vresfonibus cum oti,i '' 'tres sint . ρ . . V μέ ἐ- , iues praecipue . remo , ut hamines cogitationes auretaeas altera conspiciendas exhibent . P sis, ' Σ'