장음표시 사용
261쪽
neaueat coniungere ea, quae nequimus nos conc pere connexa , debemus consilentiam , ac ipsius materiaepexit lentiam negare; nos enim non concipimus quomodo quaedam mZteriae pars cum alia conne teretur: & per consequens omnes disti cultateS, . quae contra potentiam cogitandi materiae appositam, ex n'stra ignoraita creatae, non tangunt ullo modo Dei potentiam , si placuerit illi, dare materiai vim cogitandi
probant, quod ille quibusdam materiae partibus, ut ipsi videntur, dispositae, non eam communicavliIet re ver uJAx dum notadTonstretur . contradictionem gignere hanc ivppositionem UJ . Quamquam in hoc opere Locκ ius seniat odem sub csatimnis idea generatim concepit, veruntamen ip rui pontia Doct. Stil-lin fiAt tacto loquitur de eniti brutorum ut qiud a c iratione distinctum; quoniam ipte Doct. ibi sensapionem in brutas statuet. Qua super re Locxius observat, quod s Dora. hic tribuit iens tenem btutis, debet lateri , vel quod Deus dare potest, Sc actu det, vim percipiendi, & cogitandi quibuidam peculiaribus materi: particulis, vel quod istuta anima immatcriali gaudean , N per consequens iuxta Stillingsseet, immortali, S non secus ac anima hominum, illa sit; sed, pergit LzKius, duaere, muscas,
S culices, non secus ac homines, Enamav habere Immortale , aris
bitror, id eum dixisse causa dichrust, & id tanquam hypothesim
Doct. Stillingfleet cum a Loxio potuisset quia materrae inest, o Da possit respondere fenjici interno, quem nos de nostiri actio inbus habemus 3 Nihil, Lonius respondit, de eo inest materiae, quatenus simpliciter consideratur. Sed non ideo probabitur unquam Deum Quia non videt absurdum 8 Nos ex ideis praehabitis argumentamur, quarum ope internoscimus, vires aequales in Opposita. directione, eodemque tempore agentes , se mutuo destruzre I pariter Crgo actus oppositi voluntatis ipsius supremi entis destruu 'tur, nec exinsurgeret amplius materia, vel in materia spiritus qualitus..Hac iuner re. Eid Ne l. in Lookium tim ms f) Comparatio nota eli eiacta: consistentia , ac cxlatentia materiae non opponitur perseele ipsius materiae' naturae , ut opponit ut cogitatio, de quo in I. c. g Atqui parit contradictionem, ergo .c. Quod Pariat contra. ditionem fuit a nobis de honstratum, ut videri potest meditatio nostra in Locκ r. i II. hὶ Vera argumentatio . Ergo sit pol ius dicendum , LI eum materiae lardiri v m cogitandi, quam brutis animam immateriai Cm,
262쪽
dare non posse quibusda in materiae partibus potortiam cogitandi. eum exposceretur, quo modo poc cuncipi , simplex corpus te compicli acre, se concipere. Ego i, ac siler re , de nostrae muniis bro itate convenio , & video, nos non polle concipere quomodo sedida si bulbintia, non Iccus ac non lotid Quae Elt creata , cogitet; veruui haec nostra pereeptionis e bilissi ullo
modia minuit Iupremi Ai ilicis potentiam.
q- PMe I im Pas v I nc tam immater Iem cinnvertere cle it idem ac dicere, res idit Locxius , Deum poste corpori Gii- duat cin toti cru , & cogitai ldi iacultatem illi dare, qua carebat antea. N per consoquens eanaeem IV ntem Iob antiam in staritum convertere . cii enim non rem aut eadem substantia, corpus in substantiam immaterialem nunquam tuit conversum . sed seli 1uhi: alitia e struitur uitricim omnibus tuis qualitat; bus . S mmca immateriali, lubstantia creetur , quod non est tum una in aIteram rem convcaeru, sta destruae unam, S alteram de no Prodi. c. re IJ. Hoc posito, L n Lox t i Rrgumenta I. D es, ut arbitratis, ex solida substantia poteli tollem lolrditatem, quae proprietas substant ana so-idam, MLl corpus reddit, & potest substantiam immaterialem lacere , vel q od idem ea, iubstantiam absque soliditate Sellire privatio univo qualitatis non dat aliam qualitatem si I, in m noras qcialitatio aliam excellentiorem i. On ccummunicat P. . , Vci saltcni dici nequit, cogitandi potenti ex eadem substantiae natura emergere, quo casu oporteret dici. Iacultatem cogitandi ubique subit .vitiae adesse . En tur, addit L x ius , immaterialiS subitantia absque cogitandi po entia hixta
Doct. Stulingsicet principia sId. a. Vos non insciumini utique, Derin posse substantiae , se solis 's .Responso in promptu est, quoad substantiam uon mira
.r ; nam rεmanet, ut.istiteri , entis qualitas . Eius existendi principium idem est, ees qualitates mutentur. s V med in Lock. tom. III. J 'skJ Anceps profecto est , an ablata corpori seliditate, possit subl*vitia acquirere ex se ipis vim conitandi. Soliditas eli ob. 1dirculam ad motum, ut cx physicis diicimus , quis ergo Litquod nore ova dat Mionis capax, ct per se vim percipιendi tum' non habeat Sed hoc posthabito, quando supponatur ablata sola ditate, nihἰl 1acultatis percip enis substantiae accedere non
esuitur , Deum ipsi lubstantiae nuci versu vim cogitandi ' eo,
263쪽
soliditate orbatae, sacultatem cogitandi tribuere , postquam supposuit, ipsam substantiam immaterialem faeta in illius facultatis esse capacem ς ex quo sequitur , ςandem numericam subitantiam posse silet quDdum tempore , non cogitantem, quodam alio perfecte cogitantem, vel potentia cogitandi praeditam . s. Vos pariter non in sciemini , posse Deum hane substanti an solidam reddere. Quo posito, veniam mihi datis, si exposco. qua ratione, cum Deus huic substantiae tribuerit facultatem cogitandi , ablata primum soliditate . non possit denuo ei soliditatem largiri absque coaltandi facultatis remotione su λ Postquam hoc fuit statutum , vos probaretis . Dicio impossibile esse , omni sua potentia , solidae substantiae facultatem Eogitandi suppedit re , sed ante hoc , negare, Deum id pol Ie facere , idem est aenegare apud Deum esse, facere quod est possibile smJ, per consequens potentiam Dei circumscribere . Loc tius tandem palam facie, quod si periculosum est, ἐmm verialitatem Animae, ut in negabstem veritatem , non admittere , Antagon illa deberet id statue in super indubitatis demoti si rationiblis , ad quod facere magis ellet alligatus, ex eo quia , iuxta se .n 'iI melius Reli oram ae nareatim cofer Daι , quam argumenta proianimae immaι re iactare , super natura tua, Dyqtie proprιetatibuspi ae structa ; Nam es irre non dubiter, Deum pose moreriati Iu nan i immortalitatem largiri, veruutamen expresse inquit, im morsa Trasis evirinium valde aemivuere, eum , eandem depcndere, faciamus, ex eo, quia Deus animae denas id, quo Iua κatura sis r Mera incapax. Loxius impugnat, hoe dicere idem esse, ac fidem Dei non esie validam . ac susscientem absque dem nstrati
ni 4 ope ad aliquid nobis pro veritate statuendum, nucd est idem ac dicere, Deo non debere in suo verbo credi , vel saltem, id quod ille revelat , non si ita credibόle..ut de eo possit persuadera absque revelatione , Si siρ est crMendi modus, imquit Locgius , or ReIigionem Chrisiianam Isargere i me non pe- ωιter, s hae methodo non inus IH in meis operibus ; nam credo
Dioenita dimisubar H es Dei est enim. monstra io veritatis
in In promptu est responsio : destrueret simplicitatem, qua eget substantia, ut si cogitationis capax. s V. Ad. in Loest . to
Inu Immo impossibile, us Dit dictum s 4 ,
264쪽
illius quod est revelatum, Θ tinius Aemonstrartionis defessi GnreMiι anceps demonurata prvstio uo . Circa reliqua, Locκ ius cum probavisset, usum ab ipso factum novum non elle, allatis Virgilii, ae Ciceronis testibus , si per substantiam cogitantem , etsi.materialem, uiritu)u sumeret . Doct. Stili ingstuet impugnat, inquiens hi Auctores expresse spiritum a cprpore distingunt. Cui respondit Lockius , ipsum scivisse, hos Auctores haec duo distinxisse, nimirum per corPus
partes rudiores ac viiihiles hominis, per spiritum materiam 1 ubintilem , ut est ventus, ignis, ether, sumsere : quare evidens est, eos non intellexisse, spiritum omni materialitatis specie mu
dari .. Sie Virgilius deleribens spiritum, vel Anchisis animam filium amplectentem, inquiens Ter conatus ibi rella dare brachia circum Ter frustra comprensa manus est is imago , QPiar levibus ventis , volucrique sisnil a Iom & Cicero supponit s lib. i. Tineui. J, eam esse aera, vel ignem: anima sis animus ori ait , ignis e nicio, vel aer inflammatus . Inflammata anima vel quinta essentia ab Aristotele exc sicata et quinta quaedam natura ab is litotele ix iroducta '' ' to .
13J omnia concedi possunt , im ci addi potest , nihil ad ni-' hilum accedere, & omnia , etsi corpoia, selm Dei potentia pose sint dest ut , quapropter quid obstat, quod Deus dum omnia Mitruit animas humanas indutatione relinquat Θ Quid ergo pess anima humana immaterialis Aperte negamus t V. MM. in Loc . tom. III. ) V. AEneid. lib. VI. N. 7 .
oὶ Virgilius, allata similitudine, intelligit intangibilitatem de
scribere , non iam animam comparare, immo alibi dixit eam Partem divinae mentis . . . Georg. IV. ut & quoque Cicero , cum dixit, Si tanta celeritas ea anim
rum , tanta memoria Praeteritorum, futurarumque Providentia, tot araestante fientiae, ιοι invenia, quis aperιe non videat mora Pose eam naturam, quae res eas contineat, esse nio talem , ct cum
um , dissipar fui, atque dissmile, non reue eum diviai, euca se
265쪽
Tandem I ockius concludit, lalsum esse dἰcere eontradictio. nem invenire, quando dicitur, Deus cum velit cuidam materiae cumulo , Iuo nuru dispositae, Fercipiendi, cogitamuque saeuitatem largiri, si nemo adhuc eam in venare excogitavit ante arteii Lm, qui ut illam adinveniat, bruta omni sentu carentia supponit , contra evidentem experientiam. Christianae Ecclesiae lintres numquam ad demonstrandum sumsere, materiam Ale incapacem ab Attificis manu accipere facultatem sintiendi, percipiendi , ac
non possit, non posse interire. t V. de Mnis.l. Democritus. Σ no, Leucippus, Epicurus putavere, θαι- quiddam ex levibus t tundisque eorpusculis animam ess . Stoici servidum spiritum appellavere , etsi alii cum Platone credidere , esse ipsum inuin per singulas i niversi partes diffusum. Heraclitus, vaporem mo. hilem : Diogenes & Anaxagoras aerem: Empedocles, & Dicaearchus ex singulis elementis compositam dixere. Thales animam censuit naturam irrequietam esse, Pythagoras numerum samoventem, Aristoxenias Musicus harmoniam, Alcmaeo. quiddam mobile & immortale, c*lestibus mobilibus & immortalibus simile .
que complures , fi corpoream osse animam rationalem, dixere ; olei negarunt spiritualem persectionem, quae Deo, ac angelis convenit , vel dicere volebant, eam esse creatam , sumendo corpori smilitudinem , Eam cum nihil creatum s naul & incorporeum iacile possit concipi, corpoream eam appellarunt; vel demum ut ideam alicuius entis cum anima excitarent, ideis sensibilibus usi fuere , & corpoream dixerunt, ut nimirum concipiatur plus effaquam nihil; si postea haec omnia non satisdent, tum dici d ,et , hae in parte hi omnes is errorem fuere abrepti.
268쪽
eques movet ements , ct queques icures qu' lis leur donnent, Oen que*υ' oratre, melage, oe ubi os sim qu iis x ous ira pultent Dir venir; meme que6Uι ricine 1 nain qui les put cenauir, iis ne Iaurolent Iamais i vcnieura ut can. s Dur Iuno distia, iue ces πψcules n' orent rolinat s auires Proprietἴs, ou perfemus que celles que J' at dit us Iair imaginer comme quoi ιι en putu νυ ulter un ComPosέ, Ie ne dii potnt qui Ioit rasonnant commeι' homme ; misis qui fit simplement SENSIT 1 p comme potirroit eire ιe plus impar iι vermibeti de terre qui Ie ιν otive. Evidens est ex dictis conclusio , quod Be ire est longe a cogitando , Elephantem . quem sensu preditum agnovit , tantumelle materialem, quod L Ocx his, Ut factum generaliter cognitum hahet, cum dicat de quo non dubitetur . Ad sciendum interim qualemtisum de hoc facto efficiat, quod ut evidens statuit , sed a Casetesianis impugnatum, cujus casa a multitudine hominem ab soli te ignoratur , & qrum cnodare nesciunt optima ingen a ; scite ego dico, qualem influentiam potest hoc faetum habere in t tiociniis quae Locnius cumulat in dissertatione ; causa demo strandi, materiam poste cogitare , ego doetrina ne penetrationcicareo, quapropter nequeo Locritum in hoc complicato, atque confuso argumento sequi. Ego hanc quaestione in considero, ue& majorem metaphili scarum cavillationum, ut uvas quas vulpes in cnimine concamerationis videbant, & pulchras', ac rubicundas existimabant. Ego nescio si tam optima sint, ut nobis de tur . Nimis brevis est meus intellectus, ut possim statuere , An sint; ergo plus, quam vulpes, ingenue dicam, te ne sals aucunsori potir ν atteia: re, nam inc pax sum , me tam in altum Oxtollere sq)-
qin Circa brutorum animas, eorumque operationes FideIi pin
test taeditatio nostra de auiina brutorum nae. II.
269쪽
De Termino humanae Cognitionis. f. I. OUoniam , ut dixi, cognitio in illearum nostrarum convenientiae, aut repugnantiae perceptione posi
Primo , non ultra Meas nosras pertinetit.
Primo , Nos nullam rerum cognitionem habere posese, ubi nullam h mus ideam . f. II. S
Secvnia, nihil viterius, quam convenientiam aut repugnantium illarum percipere possumus. SEcvnaeo , Nos restnitionem non ulterius attingere posse , quam convenientiae, aut repugnantiae istius Perceptione imbuimur : Et cum perceptio ista fiat , I. Vel Per Inruitionem , sue duarum idearum immediatam inter se collationem ; vel II. per rationem quae aliarum inventu , duarum idearum conUenie tiam , aut repugnantiam perscrutatur . Aut III. perfn tionem . entium singularium existentia quanda percipitur. Hinc etiam imuitqr. 9s U. adn. 76.
270쪽
Tertia , comitio intuiuisa non is omnea idearum poserarum Nelationes perrivit.
TErrio , Coenitionem am inrvisivam pertinerema pose ad omnes ideas nostras , atque illud omne, quod de iis scire volumus ; quoniam illarum
omnes ad se invicem Tespectus, ac relationes , per juxta positionem, aut immediatam ad se invicem com Parationem examinare non possumus . Ita nimirum si ideas habeo acutanguli, & obuiusanguli trianguli, quorum omnes super hasea sunt aequales, di inter lineas parallelas , eognitionis ope intuitivae , alterum non esse alterum plane perspicio , eadem tamen opera in re nequeo, utrum aequali sint, nec ne: quod aequalitas, aut inaequalitas illorum haud per immediatam comparationem percipi potest . Figurarum diversitas obstat, quo minus partes , juxta positae, accurate irister se comparentur; quare opus est, ut per interm dias aliquas qualitates mensurentur , quod demons*rionem, sive ratiocinium dicimus
Quarto, neque comitio DemonsraiiDa.
arto . Ex supra dictis etiam sequitur , cognitio
nem nostram rationalem non ad universas ideas nostras pertingere . Quoniam inter diversas duas ideas, quae in disceptatione versantur , interm aetas i eas non semper invenimus, quas per omnem conxinuationem ti seriem differtationis istius , cogni-