장음표시 사용
221쪽
PRIMA PARS. Thomas autem unus ex duodechri apostolis qui dicitur
Didumus, hoc est, in fide dubius vel ut placet aliis)dicitur Didymus quasi geminus, quies erat te tribu
Beniamin, que I Regum IX 2 geminu eS Vocata, non erum erat cum ceterii apostolic in cista apparicione Wh Thomas
quinta, vel quia de Insultu Udaic trepidavit, vel quia Deus ad maiorem eius utilitatem et profectum ecclesie suam absenciam ordinavit; unde quia bonum nuncium de levi refertur, ideo decem apostoli narraverunt istamio Christi apparen clam sancto Thome, Sed ipse tamquam in fide incredulus indicat suam duriciam, quod nisi duplici sensu exteriori, scilicet visu et tactu, in duplici Christi vulnere, hoc est, manuum Christi et Sui lateris, vulnera ista Senserit, nunquam credet. Tactus enim est ibi homine certissimus et visus sensus subtilissimus; ideo talis infamis binarius est signanter incredulo assignatUS. Sed post dies octo in apparicione sexta venit Iesus Clarisis
omnis ciens sermonem ad ipsum dirigit, ut corresponet denter sicut prius cerciorari voluit ad sui commodum et instruccionem ecclesie digitos et manum in vulnera manuum et lateris Christi imponat. Nec est credendum quod Thomas Christum in hoc noviter vulneravit, sed sine lesione Domini nunc cicatrices nunc vulnera ut et, fuit expediens apparebant. Semper enim horrenda est falsitatis duplicitas in scriptura. Et patet per beatum Gregorium quod plus profuit Thome sera incredulitas quam Magdalene prompta credulitas. Illa tamen prodessen cia non venit nisi per accidens sicut in peccata 3 inciden cia Dei gracia per se et principaliter ordinante. Thomas enim a bono magistro interim reparatUs et tunc vocaliter instructus eius humanitatem ac divinitatem insimul confitetur Dominus, inquit, meus et Deus meus. Nec dubium quin sicut extrinsecus sic intrinsecus35 a Domino est instructus et, sicut verba sonuerant sic in f ' anima fideliter prius sensit. Vocat autem eum DominUmibo' l3. A quam geminus A I Reg. IX deest lac in cod. BC: non igitur i. A qua ib. Η septima; ib. A vel qui ib. A insulta Judaico trepidavit. . A profertur. o. C: Christi deest. 2. A: sensu extremo: b. A secundo. b. A certissimus deest o. A sic primo. 26. B secundum beatum. 27. A sua incredulitas. 28 A sua Drompta. o. C: dignam per se: A gracia persones b. A ordinate. 31. A in tantum preparatus b. A sonum aut 36. A anima.
. um quid non lius Iemini ego sum Vulgate. Whetherno the Sone os em am. Firs wycli fite Uersion Matthew).27. Greg. XL Hom. Lib. II, 26. 557.
222쪽
JOHANNIS WYCLI SERMONUM SERMO XXV.
non magistrum, licet Johannis XIII prius dicitur: Vos vocatis me magister et domine et bene dicitis. Sum etenim, quia non Christus tunc conversabatur cum eis, ut antea quod pertinet ad magistrum, sed fuit in conversacione alienatus ab eis ut dominus, ostendendo se resurrexisse ad vitam immor 5 talem a viantibus separatam. Nomen autem Dei expresse indicat deitatem, sed finaliter Thomas accepit a Christo fide sue testimonium et causam, licet per accidens et finaliter ad consolacionem nostram, qui non sic Christum SenSimus. Beati, inquit, qui non viderunt, ut tu vidisti oculo iocorporali, et tamen crediderunt eandem sentenciam quam tu credis . Nam credens ex leviori videncia naturali et maiori instinctu Dei in hoc specialiter est beatus.
Relationis suit Circa hoc evangelium iubitatur apud scolasticos
φ ., bit quomodo lumen fidei se habet ad evidenciam in lumine ,
naturali. et tenent nimis multi sed fatue quod lumen fidei et lumen naturale sunt contraria, ut invincibilis racio naturalis deducit quod quelibet persona divina est quelibet, quod mundus est ternus cum nichil sit creabile quod non erit resurreccio mortuorUm cum corpUS Ograve non sit in celis naturaliter locabile, et de incarnacione, et sic de cunctis articulis quos nuda fide credimus. Theycis no Sed Veritas est quod lumen naturale ordinatum a P PD ς Deo it inducat in fidem non est contrarium lumini fidei, sed in fidem catholicam inductivum. 25
The ei fors os Et cuncti philosophi ut Aristoteles et sibi similes,rehiesese iuui errarunt On Solum in lumine fidei sed eciam in lumine
naturali cum racio naturalis rectificata inducit et preparat ad cunctos articulos fidei cognoscendos, ut lumen naturale docet, cum natura divina sit trium personarum oquelibet, quod non est evidencia clam apud Sophistas, si quelibet earum sit ista communicata natura, UOd
quelibet ipsarum sit quelibet Quoad primum convincit
pura naturalis racio quod Deus sit huius mundi sensibilis creator, cum sit ad extra sine materia rei acente. 35 Et quantum ad chaos vel vacuum vel lem, ex quo
I. Codd. Vocastis vocastis me etc. 5. Aci viam. accipit: 8. A fidei spei. . A et furatus ad solacionem. 3. BC: e beatus. id . A in marg. Dubium ib. B in marg. Questio. 8 A sit quelibet; ih. A in marg. I ib. C in marg. in vincibilis racio deducit. 9. A in marg. 2. O. A in marg. 3 ib. A in marg. 4. I. A naturaliter et sic in carne et 22. A in marg. responsio. 24 AC in deest. 26. A ut deest. 27. A eciam deest. 28 A rectificatus. o. personarum singula. 32 33 C que quelibet. 33. A in marg. i ib. BC: Quantum ad secundum. b. A creativus; b. A cum fit a Deo ad extra: ib. A: postiacente. 36. A in marg. 2 ib. A vacuum ad ylen C vacuum aul.
36. 'Tλη, i. e. materia. f. Aristot Phys. II, 7 CL Metaph. VII, 7, p. io 32. B. 4 λεγι δ'ουσίαν, νε υλης et τί γὴν ἐνω.
223쪽
SERMO XXV. PRIMA PARS ITIsecundum suam fatuitatem mundus producitur, errarunt singuli eorum voce propria ignoranteS.
Et quantum ad tercium, patet quod sicut in anno Rationa proos solis redit naturaliter idem fructu terre nascen cium, resurrection sic magno anno mundi soli me, cognito redit sinu b0dy, naturaliter idem corpus humanum eadem unio spiritus cum eadem. Ista autem licet fiant naturaliter quoad Deum, fiunt tamen miraculose et supernaturaliter quoad hominem. io Et quantum ad quartum de corpore gravi, patet quomodo Secundum philosophos corpus mixtum posset esse in tali mixtura corporum simplicium quod foret corpus incorruptibile atqUe neutrum, et per OnSe Uen S, ipso ad votum delato per animam que naturaliter elisi, afficitur, in celis naturaliter locaretur. Et Sic quoad quintum naturalis racio convincit quod 'l Q
eadem persona hominis, sic supposito lapsu humani generis verbum Dei ne dum potuit sed oportuit incareto nari, et ita de singulis fidei articulis est credendum. Et quantum ad largucias diotarum erranctum in Yet weneed he
ista materia, latet idelibui quod non sunt digne ih. ii ii
memoria. Concedi tamen lebet quod lumen fidei cunctis fidelibus cum anima est illapsum sic quod et Limpossibile sit hominem quicquam cognoscere Sine lumine fidei precedente, neque possibile est supra fidem
prius infusam meritori quidquam cognoscere nisi fidelis habuerit novam fidem, et sic oportet lumen supernaturale precedere et lumen aliud consequi, sicut 3 oportet Deum primo omnium operari et creaturam sibi subditam consequenter. Nam Johannis se scribitur: Erat lux vera que illuminat omnem hominem enientem in hunc mundum. Et patet responsio ad errores philo
sophorum, quid sit primo notum homini et quid facit 3 ipsum primis principiis consentire, nam ens esse est V
primo notum cuilibet cognitivo et nichil Sse et non comes stomphi SSe cum ceterii principiis per ries notis est notum i 66h per i intellectum agentem, qui non est eadem anima
3. A in marg. 3. . A idem corpus deest. 7. A spiritus deest; ib. C ad eadem. 8 A: tamen deest. Io A in marg. 4. I, 2. A posset in tali. 2. A corpus simplicium. 3. A ad corrumpibile. I 6 A in marg. 5; b. A quintum iit. I. Codd. armciam. 22. A: illa; b. A digna. b. C hominem deest. 2, 2D A sine lumine C lumine deest cognoscere deest. 28 A fideliter habuit. o. A: oportet deest. 32. A vera que etc. 33. A patet quoad errores. 35. A: assentire; b. A in marg. Nota 36. C cognicio.
224쪽
72JOHANNIS WYCLIF SERMONUM SERMO XXVI. omnium hominum ut palpitavit error Averroys Sed
primum et novissimum Deus noster. Unde nuda sunt verba philosophancium qui sompniant quod tales veritates sunt note ex noticia terminorum, cum longe priusquam cognoScimus tales terminos, cognoscimus huius bmodi veritates. Non ergo sunt lumen fidei et lumen naturale contraria, sed lumei fidei remissum est inlumine naturali hominis inductivum et lumen naturale postmodum iuvat ipsum quantum ad beatum atura reason restorium dicentem Quod des non habet meritum cui io
preveni faith humana racio prebet experimentum, patet quod oportet messio fibu . ipsum intelligi quod fides non de tanto habet meritum de quanto humana racio hanc convincit. Nam hoc dato quilibet philosophans sine gracia mereretur naturaliter et de quanto philosophie plus intenderit de tanto bamplius mereretur. Oportet enim ex fide scripture credere fidem Thome habere meritum cui humana racio tam secundum visum quam memoriam rebuit experimentum. Aliter enim non diceret prima Veritas:
Quia vidisti me Thoma, credidisti, nisi illa visio foret et ocum aliis ciensibilibus articulum fidei inductiva. biit ithou Concedi tamen debet quod lumen sensuum in nichil
meritorious per Se Ussicit nisi fuerat lumine de 1llustratum. 1 cutergo naturale est philosophum principia Sua cognoscere sine videncia precedente, sic naturale est fidelem fidem et suam credere sine musit acione eviden cie recedentis; quod si postmodum viderit racionem naturalem et cunctas veritate sue fidei consonare, gracia agat domino veritatis, et de tanto sit in eius laudibus et fide amplius stabilitus. o
Ego sum pastor bonus Joh. 0, Q. Hoc evangelium sicut est clarissimum speculum veris
Christi vicariis, sic est durissimum iudicium falsisI A paloitant error ib. Averroys deest B: Everoys: ib. A in marg. Nota a primo noto homini; ib Η in marg. Primo totum cuilibet homini ad assen ciendum primis principiis quid est. 6. C: Non igitur. 7. A contraria maturale deest. Io. in marg. ad Gregorium. II. Η prebet experimentum deest. 14. A materialiter. b. C philosophice; ib. A intendit. 6. BC: Oportet autem. 8. C quam secundum. 2o A Thoma to , ubi. I. BC: tam cum 22. A Conceditur tamen ib. A lumen sensibilium. 26. A sine mulita evidenter. 29. A sit deest. o. A stabilitur; ib. BC ideo etc. i. A in marg. Sermo XXVI: ib. C in marg. Dominica secunda post Pascha G2 Α bonus etc.
Io S. Gregorii, In Evangelia lib. II. Hom. XXVI. Opp. tom. I, 452. Cf. Trial. p. 4. 32. Cf. Wyclir Sermon ed.b Arnold I, 38.
225쪽
prelatis a Christo deviantibus. Premittit ergo Christus hoc
principium fidei quod ipse est pastor bonus. Alii autem Chrisi lone is SVnt boni per accidens cum nunc boni sunt et nunc ''' ς'' mali, vel saltem esse poterunt Christus autem non potest esse malus, cum ipse sit bonitas in abstracto, sed nulla bonitas potest esse malicia nec ex hoc verbo inest Christo
pompacio, cum hoc loquitur tamquam Deus homo cui non potest pompa inesse, cum quicquid de ipso dixerit amplius sibi inest. Pompa autem non inest nisi illis aio quibus possunt quod referunt bonum deficere Patet autem hoc totum ex hoc principio fidei quod Jesus hec asserens sit simul perfectus Deus et perfectus homo. Ex quo convincitur quod impossibiles est pastorem ther Iustorsalium esse bonum nisi de quanto bonitate eius participat ψhufriu'him i, Nam secundum philosophorum principia omne per accidens est reducibile ad aliquod per Se. Secundo patet quod impossibile est aliquem alium pastorem esse virtuose laudabilem nisi de quanto secutus fuerit hunc pastorem. Nam virtutem consistentem in et medio oportet ab hac persona media derivari, quia si ab illa exorbitat de tanto errat a tramite veritatis, et patet veritas dicti Cipriani in decretis posita, dist. VIII. cap. Si Solus Christus. Ex quibus tercio convincitur quod probacio vite et Helice in tess
et, operis prelatorum debeo omnino capi similitudine huishe ,h6 id
operis esu Christi. Si enim sequuntur ipsum in moribus d lik Christ. sunt laudandi, et si ab ipso exorbitant sunt culpandi; et ex hoc plus vel minus quod magis vel minus hac sequela vel exorbitacione participant. Premisso ergo isto 3 principio adiungit quod officium pertinet tali pastori. I Stor, inquit, bonus animam suam ponit pro ovibus suis. Cum enim pastor sit relativum ad pascenda subiecta et Deus accidentaliter sit pastor, patet quod bonitas reSpectiva pastoris causatur ex bonitate pastoralis officii.
35 Triplex autem officium pertinet ad pastorem, primum Thy fh::'s ῆς
pascencia in pascua utili et salubri, secundum in defeni C: Premittit Christus hoc ergo. 3. C et deest. 4. C poterint. 7. C hec loquitur. 9. B in marg. Pompa quando inest homini. IO POSSunt codd. p . o. H. A autem hoc totum deest. 13. A in marg. Prima conclusio. Nota triplicem conclusionem. I . C: quanto deest. 7. A in marg. Secunda conclusio. i. C ab illo. 22. Η patet quod ib. Codd. positi. 24. A in marg. Tercia conclusio. 2b. C: omnino deest. 27. A exorbitaverint. 28. C plus nichil. 3I A animam etc. 32, 33. A pascua subiecta et Deus accipitur sic. 3 . A pastorum ib. B causatatur. b. I in marg. Pastoris officium triplex; ib. I in marg. I ib. A in pascencia utili et salubri.
23. Decr. prima pars dist. VIII, cap. IX.
226쪽
to defend. sanacione subditi infirmati Hec autem tria possunt solum to eat per Se Christo competere. Nam solus Christus per se
et essencialiter est scriptura, de qua oh. 0, 3 5, 36: Non potest Solvi scriFtura quem pater sanctifcavit et
1. The ood is misit in mundum. Cum ergo solum scriptura sit pascua
Sς jp η ς spiritualis utilis fidelibus et salubris, patet prima Con'
clusio. Alii autem ioctores ponunt sic pascere sed solum de quanto scriptura illa participant. I. The defence uo ad Secundum patet, cum hostilis invasio sit solum io'- d. si 'h per se pertinenter diaboli Christus autem Deus et homo
solum per se habet inter homines super omnes diabolos principatum, patet quod Christus solum inter omnes potest per se defendere fideles ab hostiliter invadente. 3. Christ heale Et quoad tercium patet, cum solum Christus sit homo ibia, ligat, , nisi Per Se tollen peccata mundi, nec est macula vel scabies illa huic pertinens in subiectis, patet quod solum Christus habet per se virtutem sanandi Subditos infirmatos. Summum ergo frictum curandi ac iuvandi subiectos foret pastorem animam suam vel vitam ponere pro Osubiectis, quod licet multi prelati fecerint, tamen non per se sed in virtute primi pastoris et domini hoc fe-
relates may do cerunt Christus autem habens potestatem ponendi ani-
f., mam suam et iterum sumendi eam per Se posuit Pro
christianis vitam aut animam et posteriores sua iuvancia ab satis equivoce sic fecerunt. Et quia oppositorum eadem est disciplina, mercenarius autem contrariatur pastori huiusmodi, ideo subiungit condicionem mercenarii Mercenarius, inquit, et qui non Si paStor, cuius non Sunt ove proprie, videt lupum venientem et dimittit oves et Sofugit. am mercenarius ad literam est ille qui bonum pro mercede temporali ministrat illi cuius sunt bona propria sed a mercenario aliena. Ex quo videtur quod omne paStores qui non induunt dominum Jesum Christum et Solum pro honore ipsius vel saltem principaliter faciunt 3b pastorale officium, sunt falsi mercenarii, non paStore S.I. B in marg. 2. 2. B in marg. 3. 4. A Joh. XI. f. C: Sanctificat. . A in marg. 2 ib. C possunt sic. o. A cum deest. II A persone pertinenter. 3. AH non solum b. A inter pastores. 4. A: per sequitur lacuna se deest. b. A in marg. 3. 16 C: alia macula. 7. A: huic parti. o. A animam vel vitam suam. I. A multi deest; ib. fecerunt. 22. C sed per se paStoriS. 24 A per Sedeest. 25. C: ut animam. 26. A Et qui 28 A ideo nunc. 28 29 A in marg. Mercenarius. 29. A cui non. O. I. A ove
fugit deest. i. A qui solum ib. I in marg. Mercenariti qui eSt. 33. A in marg. i. A inducunt.
227쪽
Ex quo convincitur quod omnes relati moderni solum is lates ho
bona temporalia querentes et principaliter, Sunt quies ure the falsi mercenarii a Domino condempnandi, cum querunt hi ψ i0ς
que Sua Sunt, non que domini IeSu Christi. Si enim pran Christ.
cipaliter quererent lucrum pastoris summi laborarent attencius pro utilitate ecclesie quam pro adquisicione boni proprii temporalis. Et multo inexcusabilius sunt illi dampnandi qui omnino deficiunt in cura pastoralis officii Et patet quam durum iudicium illis fiet qui prin-
ioci paliter propter temporale stipendium stulte pre Sunt. Illi enim sic a Deo ecantur quod nesciunt discernere imminens luporum periculum, ut est de sensualitati deditis qui solum temporale bonum considerant, vel si lupinam invasionem viderint ex defectu caritatis aufu-ibgiunt. Et sic lupus qui est diabolus vel membra eius)rapit oves que erant de ovili Christi secundum presentem iusticiam et dispergit illas per meatus multos periculoso Set avios . Nam diabolus aut membra eius primo per mendacia sua inter christianos dissencionem seminant et2o una vis percussa timore fuge alterius refugit ab ovili, et sepe multi de vocatis pastoribus fiunt lupi, et in hoc deVi errant per pascua paludosa, incurrentes scabiem et morbos alios infectivos secundum quos in aliter o Munyistra intoriuntur. Et patet quod propter multitudinem errancium ' hagis diuisa' ad de ovili errantes Possunt errorem imponere pausantibus c00demn tho Q
in veris pascuis et ipsos tamquam heretico siqndempnare the rue Vera autem pascua sunt solum scripture Sacre et paScUa Seriplare mortifera sunt tradiciones humane Secundum Ua mercenarii ruinant diligencius oves suas. Cum enim iuxta 3 dicta omne per accidens et errabile sit ad aliquod per se bonum ac iustum reducibile, manifestum est quod tradi-Fol ciones humane erroribus involute sunt ad scrip turamio sacram insolubilem redUcende. Et patet quantus error inest ecclesie per minacionem 3b ecclesie erroneam legiferi Antichristi. Subdit autem Christus causam fuge dicti mercenarii Mercenarius, inquit, fugit, quia mercenarius S et non pertinet ad eum de ovibus. Si enim foret pastor bonus, caritate finalis predestinacionis induens Jesum Christum, staret indubiei. A in marg. 2 ib. A ex quo ultra. 4. C: domini deest ri A: qui nesciunt. 2, 3. A sensualitate deditis. b. A in marg. Lupus.17. A illos I9. Seminat. 2I A sepe modo. 22. B in currenteS. 27. A in marg: Nota optime; ib. B in marg. Pascua era que Sunt. 28. A quos. 29. ruinant Codd. minant. I. C: notandum est. 3b C: ecclesie deeSt 37. A quia etc.
228쪽
contra insultus diaboli eciam usque ad mortem pro Se et Suis confratribus, cum secundum regulam beati
Augustini ordo caritatis requirit quod quilibet homo plus
diligat animam cuiuscunque proximi quam Corpu proprium, et per ConSequeri debet pro salute anime cuiuscunque proximi corpus suum ciam usque ad mortem si oportet exponere. Principium quidem naturale est quod minus bonum est propter bonum restancius dimittendum. Et principium fidei est quod quicunque sic in caritate pa- There dem O ciens est supereminenter in beatitudine honorandus. Et o
than Sheep. patet Uod defectus huius practice fundatur in infideli late luporum exeuncium de ovili. Et sic Deus scit si plures lupi gradiuntur gregaliter per amfractus avios quam minantur in pascuis semper virentibus oves Christi; ista enim sunt tempora periculosa, licet ex spirituali bcecitate non videamus periculum quod Christus et sui apostoli prophetarunt optimum autem iudicium ad hec discernendum est ex fide capere viam Christi. Et quantum sumus hodie ab eius semita longati. Et patet Uam clara est causalis Christi quod mercenarius ideo fugit, et o quia mercenarius est. Si enim principaliter laboraret propter spem beatitudinis, Staret contra insultus diaboli, sed cum sit rescitus, non pertinet ad eum de ovibus, cum nec in hac vita nec in alia sibi proficient. Et ut ista sentencia cuilibet fideli sit pertinens, potest dici ab satis catholice quod omnis homo debet esse paStor precipue sibi ipsi omnis enim homo debet de pascuis innati se ipsum pascere et corpus suum ac vires inferioreSanime Secundum quod vires superiores fuerint a Domino regulate. Si autem debet in consciencia se ipsum pascere, o debet adeo esse pastor Christus autem qui dictus esteSSe paStor bonus cognoscit 3 es Sua eterna approbacione et ove Sue ipsum cognoScunt perpetua dile ccione Caritas
enim in re destinatis non excidit et iudicium quo capi potest evidenter quod quis sit de Christi ovibus est quod bi BC et usque. 3. A in marg. Augustinus. 6. C: Si oportet deeSt. 9 C percipitum fidei; ib. I in marg. Principium fidei quid est. io A multitudine honorandus. i. Codd. quod deest; ib. A in deest. 12. A existencium ib. A: Sicut. 6. C: Videramus. 6, 7. BC que Christus et suus apostolus. 7 18 A optimum de deest. S. A: Oportet capere. O. A ab eius ab eius. o. A calis; ib. C: fugiat. 2 i. Η principaliter deest: ib. C laboret. 22. A starent. 24. BC: nec alia. ii DC omnis deest. 27. B in marg. : Omnis homo debet esse
pastor precipue sibi ipsi. o. A Ni enim ib. A se deest. 33. A
enim deest. 35. B in marg. Ovem Claristi quomodo possumus iudicare esse aliquem.
3. Augustini Op Sermo CCCXXXII, tom V, 292.
229쪽
delectanter audiat vocem Christi. Qui enim plus delectatur re, are
in tragedus sive comed HS Ut mundant Mabuli quam , t dioieri in Scriptura sacra que in dubie est vox Christi, indicat 'uar is Diceu sic se non esse membrum Sponsi. Quia cum vox sit
formacio verbi mentalis ex spiritu respirato a corde, patet quod idem est audire efficaciter vocem Christi et in verbo mentis divino expirat humanitus per Spiritum Sanctum delectari. Unde Johannis III dicit Baptista: Amicus sponsi qui stat et audit eum gaudio gaudet propterio vocem sponsi. Et Joh. VIII se dicit Veritas: it ex Deo est verba Dei audit. Probet autem se ipsum homo si sit finaliter membrum Christi utrum plus delectatur in voce scripture quam in alia voce mundi. Et in istis
noticiis quibus iastor et oves noscunt reciproce id sunt gradus dispares, cum Christus secundum divinitatem cognoscit oves suas noticia perfectissima sicut pater, veSautem cognoScUnt hunc pastorem una noticia beatifica vel inicialiter vel complete. Ideo dicit Christus pro disparitate graduum huius noticie: Sicut novit me pater et et e O CO HOSCO patrem. am quoad divinitatem est utriusque summa noticia et quoad humanitatem est plena conformitas ac obediencia illi noti cie; ideo pertinenter dicitur Animam meam pono pro ovibus meis; hoc enim est opus precipuum a Deo eternaliter volitum et peret, Christum impositum ac preceptum me est hoc opUS
Christi a tota Trinitate tam precipue diffinitum in Chri beep
fructuoso merito nimis parcum, cum preter gentem Judaicam in fide Christi salvandam alias oves habeat ut gentiles que vocem Christi audiunt per eius evangeli-3o antes et ex illis parcialibus ovilibus et unum completum ovile catholicum et per consequen unu paStor,
cum unitas ovilis cum in se sit multitudo hominum plus ac prius respicit unitatem pastoris quam unitatem gregis pascue vel ovilis. 35 Alii autem intelligunt conversionem finalem et ultimam Judeorum et alii finalem et completam conversionem predestinatorum impeccabiliter cum Christo regnanctum, et cum resciti sint edi et non oves, pateti. BC delectatur et ut audiat. 3. A inducat. 4. AB in marg.: Quid est Vox. . A divine. . A eum etc. o. A dicit ChristuS; ib. A Deo etc. ib. A in marg. Nota. 7. C: una deest. O. A agi OSCO. 24. C et ternaliter. 24. b. A et Christo. 27. A viris parcum B nimis per cum 28. C in Christo. 29. A audient. 3 ovibus. i. A in marg. ovile unum quomodo lina liter erit. 33. A repicit; ib. A pastorum. 34. C legis pascue 38 A edi
230쪽
quod tale ovile est completissimum ubicunque vel quandocunque possibile, ut patet racione beatitudinis et alterius
circumstanci cuiuscunque. Sed absit ex isto textu concludere quod nemo dampnabitur vel quod ex rescitis ac re destinatis fiet unus cuneus beatorum. Nam satis est quod omnes iste secte erronee erunt destructe vel ad sectam Christi finaliter revocate. Ex isto evangelio cum introdUccione sectarum patet
quod ecclesia militans deteriorando procedit, nam in id bis .ii ' Primo gradu quando pure regulabatur ecclesia secundum cilegem Domini multum crevit, Sed dotata ecclesia et multiplicibus tradicionibus deteriorata est praVitate simoniaca, ambicione mundana et omissione officii pastoralis, et secundo possessio natis religiosis et plus quam priores clerici mundo affectis plus incorporatur cupiditas, plus ibvenenatur obligatorum communitas et plus subtrahitur regiminis pastoralis assiduitas, et ex hoc maior pars ecclesie per Sergium monachum venenatur. Sed tercio subtilissima calliditate diaboli introducte sunt mendaces secte mendi canctum propter spissam Seduccionem odiaboli qua spoliat egenos per huiusmodi mendicantes invalescit pocrisis et deficit discrecto catholicos ab infidelibus discernendi. Et in isto tercio signo pessimo per Dei graciam ultimo terminabitur Antichristus. Sicut enim rapinis subtilibus spoliant titulo pocrisis simplices et Segentes, sic confundunt iudicium fidelium ab infidelibus
ac si illi soli forent inter viantes de numero SalvandorUm. Et sic per rapinas insensibile debilitant regna et cunctas eorum parte priores ut clerum, Seculare brachium et Vulgares, ad tantum quod diabolus e cavit hos populos o
quod putant de quanto vulgentur rapina diaboli de
tanto proficiunt ad beatitudinem conSequendam. Et ista est periculosior cecitas, qua per generacionem adulteram ecclesia est ecata ponunt enim tantum robur
an friarS.I. . A Vel quandocumque deest. 2. A racio. 4. A Sed quod . . C et predestinalis: ib. A cuneus deest in cod. lacuna. 7. BC: tinaliter deest. S. Ain marg. Contra OSSeSSionato : I. 9. B in marg. Ecclesia militans quomodo deteriorando procedit. o. A: primo deest: ib. A pie regnabitur ecclesia. ii, i 2 BC: multiplicatis. 3. A et deest. 14. A religiosum b. A in marg. 2. IX. A Gregorium monachum ib. Η Sergium transscript qui titit ocius Machomeli; b. A in marg. 3. io A in marg. Contra Meneticantes. 22. A de Sinit discrecto. 24 A: clamabitur B criminabitur. 25. A spoliavit. 26. C indigentes 2I C: fierent. 28. A debilitavit; ib. A cunctas deest. 29. A ac