장음표시 사용
271쪽
PRIMA PARS. Et si quis obiceret quod Christus posset dimisso hoc Christ could
modo tu manum genus redimere . conceditur ad hunc isti m ij, . Esensum quod posset si vellet. Sed credens Johanni qui ' 'ς-
ista vidit et testimonium perhibuit expecto proba cionem nature. huius quod sine hac condicione Deus potuit ita velle. Et si gravetur difficultas quod aliter omnia que evenient absolute necessario evenirent, negatur consequencia sed ut enciunt multi fideles evangelium loquitur stricte de posse, ut dicit posse Dei taliter ordinatum. Et per istami equivocacionem tollunt omnes instancias ad quartam instanc iam sophiste garruli Patet quod non intelligit quid ad propositum est introire in regnum Dei vel videre quod exponitur per Christum. Nam introire vel videre hoc regnum est introire vel videre suum statum beati-ibtudinis; et cum videre sit solum ver entis, patet solucio. Relictis ergo istis cautelis sophisticis tamquam superfluis notemus quomodo summus philosophus et magister optimus docet humiliter quomodo nativitas carnalis et spiritualis distinguuntur. Qimd, inquit, natum est ex carne doti e nature 2O Caro St, et quod natum est ex spiritu spiritus est. In quo '' pulcre docemur quod omnis homo est duarum naturarum utraque, scilicet corpus et anima, et secundo docemur quis sit per se terminus Ocionis am ter bilis ι'Ibubid minus ad quem secundum philosophos est illud a quo o soli anda debet accipi nomen motus, nam pro primo instanti esse cuiuscunque hominis potest intelligi duplex eius nativitas naturalis. Prima secundum spiritum qua singulariter iit a Deo et secunda secundum corpus qua successive ' R
secundum virtutem informativam fit ab homine generante. ecomes a child
3 Sed secunda nativitas, qua fit spiritualiter et supernatura 'liter Dei filius, succedit communiter interpolate et de illa loquitur hoc evangelium dicens hominem nasci
Nec oportet timeres sophistarum instanci ac quibuS i .ewsklae
35 arguunt quod homo non nascitur posterius licet Spiri- grace is a negiualis gracia inducatur, quia per idem nasceretur ad
Christ's orasteach us hei. A: obiecerit. I. 2. A hoc mundo. 4. C: viderit; ib. A et deest. 6. A Et Signaretur. 7. B: negetur; ib. B in marg. manu alterain Verum loquitur sed alibi contradicit sibi ipsi alia manu vel tu alibi false intelligis. II. B Sophistice. 3. A per Secundum. 4. A: hoc regnum, videre deest. 6. A tamquam superflui deest. 7. B in marg. Quomodo nativitas spiritualis et carnalis di Stinguuntur. 9. C: ex carne deest.22. A in marg. Sup. fol. 66h: Omnis homo est duarum naturarum utraque et hanc duplicem nativitatem naturalem et terciam spiritualem qua fit spiritualiter filius Dei. 27. B in marg. Duplex hominis nativitas spiritualis. o. A spiritualiter et Spiritualiter. 32. A nascens. 34. BC: sophisticarum ib. A in marg. Obieccio. 36. BC per idem deest.
272쪽
JOHANNIS YCLIF SERMONUM SERMO XXXII.
o ery induccionem cuiuslibet qualitatis et aggregatum ex acci- acquisiti denti et subiecto foret substancia sic Subiecta. Sed hic dicitur negando predictam Sophistarum argU-ciam, cum per graciam regeneracionis fit homo noviter
filius Dei. et ut sancti loquuntur aliquid quod prius
non erat et quodammodo novus homo fit membrum
Christi in actu, sicut ligna per artem artificis fiunt domus. Answer Et secundum logicam Aristotelis sicut domus incipit hae eis k esse, intelligendo simpliciter, licet prius esse naturales64 Ud h. nat Verit PerSonaliter intellecta, Sic est de homine spi loman ritualiter generato et ista gracia regeneracionis more forme substancialis generat novum spiritum alio modo qUam aggregatum tantum per accidens. Et de tali spiritu intellecto simpliciter loquitur Dominus Luce X0, 5b: Nescitis cuius spiritus estis. Et isto modo loquendi suppo ibsito notandum est ulterius quam sapienter magister optimus manu luci hunc rudem phariseum ad credendum
Non mireris, inquit, ilia dixi tibi: portet vos nasci
dentio Spiritus ubi vult spirat et vocem eius audis, sed nescis unde veniat aut quo vadat; sic est omnis qui natus et o Exposition os est ex spiritu Ubi secundum Crisostomum Christus
corporali Spiritu sive vento, ac si diceret: ventus ubi appetit flat, licet eius origo, eius qualitas et finis quod eveniat ignoratur. Et proporcionaliter est de quolibet et be Spiritu Sancto nato. Nam sensibilis loci in baptismo percipitur, sed Spiritus principians et beatitudo vel gracia finiens ignoratur. Quis inquam scit ventorum originem in eorum XII speciebus aut quis scit visu vel alio sensu
qualitates eorum discernere. Cum enim ventus sit aera o motUs, licet exalaciones terrestres secum commixte olfactu vel tactu ab homine enciantur cum aeris qualitas ignoratUr; correspondenter, licet instinctus Spiritus Sancti percipitur, tamen eius natura atque proprietas ignoratur. Ventorum lautem sonus auditu percipitur sed adhuc bauditus sit illustratus et inarticulatus, ut eorum qualitaSoccultetur. Sic et instinctus quem Spiritus Sanctus ori-2. B subiecto deest. 3. A in marg. Responsio. 3. 4. A philosophorum armciam. 5. BC: ut deest. 6. A et sit. 9. C: esse deest. io B inresectam. 2. B: modo deest. 3. : tantum deest. 5. in marg. Νescitis cuius spiritu estis, Luce X. quomodo intelligitur. 26. DC ex Spiritu deest. 27. A principitans. 28. in marg ilus ubi vult spirat. Quomodo intelligitur. 20. A aliquo. o. C: omina destruere; b. A in marg. Quid est ventus. 32. BC: tamen aeris. 34. A precipitur. 3b A auditu adhuc deest. 36. A auditus ad hoc 37. Et instinctus quomodo ib. A Spiritus deest.
273쪽
gina satis cognoscitur, Sed ille Spiritus ignoratur Augu- stinus i autem videtur sine huiusmodi repugnancia de
Spiritu Sancto concipere istum textum, quia ille Spiritus et Augustine
non ventus habet Volucionem vel vocem cuius vox fuit ut si itiit ' percepta a Nicodem in Christo et in verbis propheticis. sed spiritus unde originata fuit illa vox et beatitudo ac linis quem Spiritus Sanctus intenderat fuit incognitus Nicodemo et ita debuit sentire de sacramento baptismi et vocibus aliis fidei sibi dictis. Sic ergo omnis nati exio Deo spiritualitas ignoratur sed Nicodemus nimirum obnubilatus ex ista subtili sentencia inuerit quomodo possunt hec seri Sed Christus in tribus ipsum modeste Nicodemus redarguit: Tu es magister in Israel et hec ignoras quasi i Genes
diceret: Ex ista ignorancia tu es culpandus, cum ad
i magistrum legis veteris pertinet cognoscere istam Sen learne immtenciam, cum in eius nucleo sit absconsa. Nam I Cop. yhς ' 'g', X scribitur Omnes in Moy se baptitati sumus in nube et in mari, ubi indubie baptismus spiritualis quem Christus hic explicat est abscondite intellectus et Ezechielis et XXXVI', 25 undam Super o aquam mundam et mundabimini ab omnibus inquinamentis eStris. Et Zacharie XIII0, 1 : Erit fons patens domui Iuda et habitatoribus
Ierusalem in ablucionem peccatorum; mmo cum Secundum
Apostolum omnia in sigura contingebant antiqui patribus, et patet quod nichil exprimitur in lege qui fuit antiquis patribus in leges veteri figuratum. Ille ergo qui fuit
magister in Jerusalem in adventu Christi ista cognosceret. Secundo redarguitur ex auctoritate Domini hec dicentis 2 for doubtingquem prius adeo approbavit MimuS, inquit, quia a Deo authoriw:3 venisti magister. Quomodo ergo Super dicta magistriqUem per ante tantum laudavit racionabiliter dubitaret PIdeo dicit Christus quod ipse solum quod vidit in verbo loquitur, et sic de suis apostolis qui solum quod auctoritate Christi cognoverant eloquentur; et tamen gens 3b Judaica et specialiter pharisei et sacerdotes repellunt tantum divinum testimonium. Et tercio redarguitur ex . ecause halfacilitate discibilis; nam cum terrena et corporali argU was 6 ag menta dixit isti Nicodem et suis sequacibuS, dum non
2. A melius autem ib. A: huius. 4. C: volicionem. 6. C sp, ritus vestri . . A Spiritus Sanctus deest. 7. Codd. incognita. in . A tu deest. 5. C pertinet pertinet. 6. A in marg. Baptismus duplex. 24 A: omnia omnia. 26. I in marg. Omnium veritatum legi nove figure precesserunt. 27. C in Israel; ib. A isti ib. A in marg. 2. 48 BC docentis i. A dubitaretur A de deest.2 . . Cor. X, II.
274쪽
.IOHANNIS WYCLIF SERMONUM SERMO XXXII. credunt istis naturalibus notis in lumine naturali quomodo si dixerit illis fidem Trinitatis et alias veritates celestes que plus ab illis sunt abscondite, illis credent. Ex hoc ergo Nicodemus arguitur quod deficiens a credulitate illius quod magis crederet ab abscondito quod Christ te aches minus omnimode retardatur. Sed quia Christus novit Iageeukibii istum icodemum cum Suis Sequacibus alia isteria fidei ex post cognoscere, subiungit fidem ascensionis ex incarnacione et conversacione Domini conSequentem. Nemo, inquit, ascendit in celum, nisi qui de celo descendit, lius o hominis qui est in celo, quasi diceret nemo ascendit in celum acquirendo beatitudinem virtute propria, nisi fuerit filius hominis quem vos vocatis Messiam, qui per incarnacionem descenderat et secundum deitatem perpetuo est in celo. Omnes enim alii non ascendunt pro ibprie sed virtute huius capitis tamquam membra corporiSecclesie sunt attracti. Et racio est quia verbum Dei et tota attrahens Trinitas perpetuo est in celo oportet enim trahentem secundum philosophos si sit immobilis esse inibi quorsum trahit. Et in isto dicto Christus istam et osubtilitatem inculcat, quod omnis homo ascendens veland of the elevatus in celum debet esse membrum Christi et quodam- 6 i dealii ' modo ipse Christus, sed quia medium ad omnia ista necessarium est Christi occisio, ideo docet Nico demum lanaliter tamquam noscentem figuras legis, quia ab sicut Moy ses exaltavit serpentem en eum in deserto, ut intuentes ipsum salventur a morte corporali ut patet Numeri XXI Q), sic oportet exaltari lium hominis, hoc eSt, morte crUcis Suspendi tamquam vexillum ad debellandas aereas potestates et ad salvandum hominem Gomorte secunda ut sentenciatur ad Hebr. XIIQ)i Sicut ergo serpens eneus habuit similitudinem veneni in quantum Serpens et carenciam veneni in quantum eneus, sic filius Dei habuit similitudinem carnis peccati in quantum homo et carenciam possibilitatis peccati in quantum Deus, et bper consequens habuit ultra serpentem eneum per Se sufficienciam ad salvandUm. Et patet instruccio de baptigante, de incarnacione, de Christi passione et eius ascensione. Et sic Pater in divinis manifestatur, in voce Filius in homine, et Spiritus o
2. A dixerint. 5. A ab abscondito quod minus deest. 8 A fidem con Sequentem. Io, II. A filius - celo deest. 7. C: Domini. 0, 2o BC: esse ubi 24. C: ista deest. 26. A eneum deest. 32. A veneni caruis peccati in quantum deest 39. A sic deest o. BC: et deest.
275쪽
Sanctus in sacramentali salvacione . Potest autem theologus XOrtacionem aptare ad populum quomodo quilibet fidelis debet excitare suam potenciam ad Operandum fideliter, cum potencia correspondeat Deo patri secundo debet aptare suam sapienciam in servicio Dei, cum sapiencia correspondeat verbo Dei, et tercio debet longanimiter aptare Suam benevolenciam ad perseverandum ' finaliter in servicio Dei, cum hoc benevolencia et perseverancia correSpondeat sancto flamini. Nec est possibileio vitam hominis sic exemplatam a Trinitate deficere quin sin aliter sit beata.
Homo quidam erat dives Luce XVI', I9. Constat ex parabola hac evangelica quomodo stulti Dives andi 5 mundo divites reprobantur et humiles mundo pauperes 'η' μ' commendantur. Dives autem iste in duobus racionem
supergrediens primo induebatur superflue purpura et
bisso, ut ad mundano honores populum subiectum tam per terrores quam per adulacione alliceret, et secundo et epulabatur quotidie plendide, ut ex continuacione et mundana sumptuositate tam eius excellencia quam carnalis voluptas auctus nutriatur Mendicus autem nomine
Laiarus plenus ulceribus iacebat ad ianuam eiu)famelicus, cum eguit de micis huius divitis saturari sed indignacionis ab avaricia hoc negabat; sed et canes, hoc est, ministri abiecti talis divitis veniebant et ulcera eius pauperis lingebant cum naturali compassione et vocis formacione eius miseriam condolebant. Sed sepe voluntas nisi assit potestas est minus utilis, et hinc Christus Joh. VI corpus
3 suum et oculos in locum montuosum et altum erigens
ostendit se tam esurientibus compati quam clam per se divinitus relevare, et sic facit mundi potens misericors, sequax Christi unde potentis ficta compassio est canis linc cio. Sed Apoc ultimo recipitur Foris caneS.
I. A in marg. I. 2. A exortative adaptare. 4. A in marg. 2. 6. A in marg. 3. . . A loganimiter. 7. A et DerSeVeranciam.
II. B: beatus etc. ib. A in marg. Explici prima pars. 3. BC in marg. Dominica prima post Trinitatis; ib. dives etc. I , 5. A stulti
mundo deest. Ib A: humiles deeSt. 7. A in marg. I. Id. C: honoreS; correxit ex homines. o. A in marS. 2. 26. A subiecti.
27. A cum carnali ib. A fornicacionis. 29. C hinc esus 3I C: ascendit. 32. A fecit. 33. A Christi i A linicio; b. A ultimo deest.
i 3. Cf. Wycli Us Sermon ed by Arnold I, -3. 24 Vulgate: Cupiens saturari de micis que cadebant de mensa divitis, et nemo illi dabat, sed et canes veniebant et lingebant ulcera eius
276쪽
JOHANNIS WYCLIF SERMONUM SERMO XXXIII. What we have Et ex isto evangelio palam convincitur, non quod 'hbhψε ε 66a Virtuosa induicio ac pastio sit dampnanda cum hoc sit ibing possibile sed quod superba et superflua et voluptuosa talium rerum abusio sit a fidelibus fugienda. et sic
mendicacio Vel rerum mundanarum egencia qualis fuit in Lagaro non est per se laudabilis, sed Deo ad hoc necessit ante et egeno humiliter acceptante est virtuosa. Et ad hunc sensum commendat hoc evangelium mendicitatem Lagari et reprobat superfluitatem divitis, primum nominans sed nominacionem secundi preteriens, ad deno iotandum quod tale virtuos egentes sunt ad beatitudinem Deo noti et tales mundi potentes sunt ad beatitudinem Deo incogniti. Factum est autem ut moreretur mendicus
et spiritus eius ferretur in sinum Abrahe, qui intelligitur
limbus patrum in quo predestinati ante incarnacionem 5 Secundum animam quieverunt. Sed dives mortuus sepultus est in inferno, quia secundum animam in pena perpetua stabilitus Ministri autem pauperis notantur esse angeli, sed ministri divitis non curantur, sed iste dampnatus ex Dei miraculo lax posteriorem instruccionem ecclesie a oelevans oculos in tormentis vidit a longe Abraham et
istum Lagarum et declarans suam miseriam, cum UdeUS fuerat, vocavit Abraham patrem suum et rogavit rele-VAmen a Lagaro, ut extremum digiti sui intinctum in
aqua refrigeret linguam divitis dampnabiliter cruciati, et,
et cum dampnati sunt racionis expertes et prorumpunt in verba furibunda, non est mirum, sive Lagarum crediderit vivum sive mortuum, quia taliter cupiat erronee relevari. Si autem hic dives, quod ex evangelio videtur probabilius, cognoverit Lagarum mortuum corpore et o
felicitatum in limbo potest intelligi mistice ad hunc
sensum quod spiritus divitis rogabat Abraham ut spiritus Lagari qui est eadem persona cum illo secundum Ubtiliorem potenciam eius operatricem deferat corporalem aquam ad refrigerandum virtutem lingue huius divitis 3, sic dampnati. Quamvis autem dampnatorum ignorancia non sit excusabilis in toto, nec verbis eorum sit nimis
diuturna vel subtilis glosa addibilis, tamen probabile
2 BC: virtualis. 3. BC quod deest; ib. A superbia Superflua. b. A rerum habitacio. . A divitatis. 12, 3. C: et tales cincogniti deest. 16. A divus C divis. 9. A divitis mortui. 22. A declinans B declamans ib. BC Judeis . 23. BC: fuerat deest; ib. A et deest. 24. BC: sui deest. 26. A dampnati sine spe racionis. 27. A: est deeSt; ib. A Lagarum deest. 28. B quod ib. A erronte. 29. A:
ex deest. I. A sepultum in limbo. 32. BC quod Spiritus. 33, 34 A: subtilitatem penam S. A gloria.
277쪽
s Mo XXXIII. PRIMA PARS. videtur quod spiritus dampnatorum cruciantur elemento How spirit are corporali in sui potenciis quas ante in organis corporeis myφς' ς habuerunt. Et sic cum iste dives tam pompos loquacitate quam ciam gustu nimis voluptuoso in lingua peccaverat, signanter notat evangelium quomodo in lingue potencia cruciatur. Cruciatus autem iste potest fieri per huius potenci allega cionem illiberam ad ignem materialem fervidum spiritualiter et per accidens cruciantem. Sic enim secundum Augustinum homines in sompniis io cruciantur. Sed Abraham licet fuit misericors, erat ibi impotens ad faciendum aliquid contrarium racioni ideo
recompensat Omen paternitatis vocando eum filium.
Fili, inquit, recordare quia recepisti bona delecta cionissensibilis sed indebit in ita tua. Et Lalarus iste recepit in sensu mala ori stabilia sed tibi contrarie, quia pacienter ac meritorie, et ideo iusto Dei iudicio sibi succedit nunc consolacio et tibi eodem iudicio cruciatus nec est spiritus Lagari talis miseri modo aptus, cum in omnibus existentibus in purgatorio et sepultis dampnabiliter in
et inferno firmatum est chaos magnum, hoc est, localis distancia in qua tetra corpora sunt confUSI, Ut nec pre-
destinati licet velint transire ad dampnatos vel contra habeant potenciam taliter transeundi. Sed exclusus dives ab hoc relevamine convertit se ad aliud quod crederet et esse sibi possibile Nogo, inquit, te pater ut mittaS Laiarum in domum patris mei. Habeo enim quinque fratres, ut testetur illis de retribucione pene et premi sempiterni, ne et ipsi veniant in hunc locum tormentorum. Sed Abraham exclusit hanc elicionem, declarans ipsam esse irracio-3 nabilem ut priorem. Habent, inquit MVSeir et prophetaS, audiant illos meus enim qui posuit omnia in mensura od has ordinavit viventes eiusdem generis consulente ViVentibUS, si iurio euehet cum Christus sit tam Deus quam homo, cuius sermo si ii g,
exprimebatur in lege veteri, si viventes non conVertantur 3b suis sermonibus et non convertentur verbis angelicis vel sermonibus mortuorum. Et sic totum crimen ecclesie
oritur ex hoc quod homines discredunt infideliter verbis Christi. Non autem hoc pectit iste dives propter caritatem
i. BC dampnati. 3. A ille dives. 4. A et gustu. . A cmlciatur cruciatur. o. A sit misericors. 3. C: Et lili is filii. ille. 5. A contraria. 18. BC: talis istio ib. apta. m. A purgacio. I. A terra corpora: b. A ubi nec. 22. Η vel ad dampnatos. 23. A non habent; ib. Λ taliter deest; ib. A transiundi. i. audant. 3, A et deest 36. A in marg. Nota.
278쪽
quam habuit ad fratres suos viventes, sed quia puniretur gravius ex eorum dampnacione, ex hoc quod fuit consenciens eis in crimine. Hanc enim scintillam racionis habent dampnati quod eos qui ipsis spiritualiter malefaciunt magis odiunt, unde Deum qui infert eis ex immensitate sue iustici penam culpe magis odiunt, sicut et multitudinem dampnatorUm. Begsin is no Circa hoc evangelium dubitatur si mendicacio sit perluudabie. Se laudanda et dilacio increpanda, sicut videtur hoc evangelium Sonare. Et certum est quod non, quia iste Iomendicus laudatus Singulariter in scriptura receptu est in sinum Abrahe et per consequens plus laudati et certum est quod Abraham sicut Job et patriarche alii fuit dives. Loquamur autem de mendicitate clamosa et importuna, non autem de mendicitate innuitiva quoad 15 Deum, sicut necessitatur quilibet mendicare. Et tunc videtur quod talis mendicacio Onat peccatum, quia aliter non reciperetur in lege Domini quod omnino non sit mendicus inter Judeos ut patet Deuteronomii XVψ). Meu bould live Item sapiens imprecatur quod Deus nec det sibi divi et o
ciarum cop1am nec mendicitatem Ut patet Proverb. XXXV).
Item, videtur esse contra legem evangelii et nature taliter mendicare Apostoli enim vixerunt de labore manuum ut patet Actuum XX', o de vas eleccionis), et idem patet in privatis regulis religionum recipientibus ab laborare; mmo secundum leges civiles mendicantes validi sunt propterea puniendi. Sturdy egging Et quantum ad legem nature, certum est quod re-' 'lim. pugnat aliquid esse superfluum in natura Valida ergo mendicacio dicit carenciam mendicantis et tempus per Soditum quo mendicatur sine equivalencia recompenSe, et ideo mandat Apostolus quod qui non laborat non manducet. Unde attendendo ad artificialia nimis sumptuosa
atque superflua in fratribus et aliis mendicantibus, videtur quod eorum mendicacio sit magis culpabilis quam rapina. 35 Perdita ergo est temporis sollicitudo qua aliter mendicatur. Et istud confirmatur ex dictis alibi quod superflua et infundabilis est talium comitiva propter quam tam avide
8 A in marg. Dubium ib. B in marg. Ouestio ib. Questio Simen dicacio per se est laudanda et dilacio increpanda man post.). O. A: ille. 2. A sinu Abrahe et consequens. 4. B clamorosa. 6. A in marg. Mendicacio duplex; ib. A in marg. I. 8. A Domini deest. io A sicut. o. A in marg. 2 ib. A interpretatur. I. A: roV. XXX deest. 22. A in marg. 3. 26. A primo secundum. 28 A inmurg. 4. 28 20. A quod reprobat. 33. A artificialia minus. 34. A: et aliis deest 36. A in marg. 5. 38 A tam deest.
279쪽
SERMO XXXIII. PRIMA PARS. 22 Tmendicatur. Si enim unusquisque eorum foret ut pluvia Friars oula dispersus in populo et plus OSSent proslcere et contra dispersed eorum cibaria melius tolerare Christus enim et apostoli nunquam innuebant eorum egenciam nisi in mensurab necessaria elemosinantibus ipsis retribuentibus elemosi nam tu valentem. Unde summe detestabilis est obligacio ad taliter perpetuo mendicandum, tum quia men-
dicacio talis est sepe culpabilis tam mendicantibus quam
eciam ex parte egeni populi spoliati, tum eciam ex
io parte discolorum pro quibus taliter mendicatur. Cecaergo est regula qua frater astringitur ad aliter perpetuo mendicandUm. Et patet quod fratres commendantes suam mendicacionem voluntariam et accusantes mendicacionem neceS- i5sariam ad quam Deus necessitat se accusant; nam Ο
cum deberent exemplare Christi egenciam et sic clamos ei be tor Uent bona egencium et quantum in ipsis est)scandaligant Deum; sed Christus dicit Matthei XI 0 6: Beatu eS qui non fuerit scandalitatus in me Si ergo
2 sunt quoad egestatem Christi vicarii, non excessive illicerent formam suam, sed sicut alii ampliant Christi passionem et absolucionem cum aliis sapientibus lucrum temporalium. Sed isti propter eundem finem fingunt eorum egenciam et vere ampliant suam rapinam medicinai, ergo contra tales irracionabiliter mendicantes foret secu Laymen hould
larem nihil eis tribuere, secundum racionem Ua Unt 6 e to ptior in tali privato ordine et specialiter plus ipsis egentes ς'PJ Wh0
quoad alimenta et tegumenta, cum consonancius foret
quod illi potenciores in temporalibus et qui debent esse Zo plus misericordes contra retribuant plus egenis. Ideo cum fingunt quod ipsos sic habere temporalia sit eis perlaccio, multo magis foret ad perlaccionem secularis ad nullam mendicitatem huiusmodi obligati. Videtur quod contra legem nature sit perfeccionem confratris 3 tollerare suam minuere nec aliquam evidenciam adducunt pro tali mendicacione clamosa nisi sophisticam quam mendicant mendaciter ex scriptura. Dicunt
enim quod Johannis IV , quando Christus mandavit
I A enim deest. 2, 3. A quanta eorum is contracta. 9. BC: eciam deeSt. b. BC: excusant. 16. A dum ib. C: exemplo B: exemplo iter; ib. A: Sic deest. 7. Codd. et deest addidi. 8 A: Deum ib. A XI, 6 deest. i. BC illacerent. Hic locus haud dubie corrupi. 22. possessionem. 23. B in marg. Nota. 24. b. A rapinam igitur propter tales. 25, 26. A secularem. 27. A egentem. 32. A et multo ib. BC seculares. 33. A ullam ib. A in marg. Nota. 3 i. b. A fratris tollere b. A aliam. 36. R clamorosa.
280쪽
228 JOHANNIS YCLIF SERMONUM SERMO XXXIV.
mulier Samaritane dare sibi bibere que poculum men-Friar sa dicavit. Sed quidam instant logice quod per idem tota Chriς sestgo trinita mandatorum Observanciam mendicavit et Christi Di ille Oman humanitas mendicavit mendicacionem huiusmodi Pro
ipso et membris Suis ideo dicunt quod pocionem illam dominanter imperavit vel a Samaritana amicabiliter et familiariter postulavit, et cum pari eviden cia ne dum
amicus ab amico mendicaret Sed dominu a SUO SerVO. Christus enim ibidem ostendit dominacionem suam, cum
preteritum spiritu prophetico ipsi femines declaravit. io
Unde videtur secundum evangelium quod locutus fuit mistice, cum venientibus apostolis ad manducacionem hortantibus dixit: Ego cibum habeo manducare quem os nescitis. Sicut ergo cibus Christi spiritualis fuit, voluntatem facere patris sui, sic et potus quam mulier dedit ibsibi occasionaliter, dum tam in persona propria quam in figura ecclesie gentilium fuit obiectum in quo Christus fuit miraculose operatus voluntatem faciens Dei patris. Tales ergo mendici detegerent descrip cionem mendicacionis sed celant ipsam ut alias), ut venenum auctu sto Their doings occultetur et cola diaboli nequius declaretur. Et omnia
K ζέ - 41 6 istes licet larvipensa fuerint, sunt irenostica pluris C mς mali; primo enim mendicat christiana religio , debite
secundum exigenciam virtuosam, secundo mendicarunt secte rapide secundum extollenciam monstruo Sam, et 2 tercio timendum est quod exsurgerent raptores publice
qui mendicent depopulantes religionem pauperem
christianam. Nam in defectu modorum capiendi elemosinas Antichristus gradatim invaluit, sic quod raptores hodie dicunt illud Proverb. I in MarSupium ounum Sit omnium nostrum. Ideo necesSe est populum tenere se in limitibus ordinis christiani.
Homo quidam fecit cenam magnam Luce XIV0, 6. Homo iste singularis est Christus, et cena sua St 35 convivium in quo omnes predestinati super mensam
2. A sed ut ib. A instat. 3. B: mendicat. 3. 4. A et Christi humanitas mendicavit et Christi humanitas mendicavit a i mendicamino. b. A ideo debent. b. A ferre patris. 6. A propria deest. 22. A per impenSa; ib. BC prenostica plurimi. 23. A in marg. Mendicacio triplex. I. 24. B secundum egenciam ib. A in marg. 2 ib. mendicavit. 26. A in marg. 3 ib. A resurgerent quod deest. o. A Prov. I deest. 32. Η Sequitur: Homo victam fecit ce iam magnam Luce XIV0. 33. A in marg. Sermo XXXIV ib. AC in marg. Dominica secunda; ib., posid i iiiiiiiii b. A ille: ib. A sua deest b. 36. A suum convivium.