장음표시 사용
321쪽
269 ad officium putatus habilior eligitur, examinatur et satis
stricte disponitur, Sic per locum a maiori superior electus ad curam animarum Um Sit cura curarum. Sed suppositis istis ut fide restat dubitandum si epi Extortious i
5 Scopus poteS in testamenti defuncti approbacione fieri j 'lupus rapax, nec dubium quin contingit ipsum propter
simulacionem istius officii committere tam symoniam quam eciam ferocitatem clupi rapacis Pro quo esset primo videndum de testamenti multiplicitate, de testa-io menti moderni fundacione et supposita optima eius parte. Ex quo iure testamentorum talium approba cio est ad episcopum devoluta. UantUm ad primum, Supponitur ex dictis alibi quod testamentum Sumitur satis equivoce, cum Christus licet
in in vite sue de temporalibus, sed de spiritualibus ioub as to
prudentiss1 me est partitUS. QUO SUPPOSit Videtur quod alii nil ills iuillicitum est seculares in mortis articulo sic edere testa articulo mortiS menta, quia nec Christus nec scriptura sua hoc edocet. et Cum ergo illud fuit exemplar plenum et sufficientissimum ad docendum quomodo fideles debent facere, videtur quod non debent in mortis articulo sic testari. Item, nedum apostoli et successore eorum testa Such ill- mentum tale habuerant, sed religiosi nostri tam pos elida , fet Sessionati quam mendicantes istud refugiunt. Cum ergo PQRiiqnt, nostri viventes in seculo possunt ad gradum caritatis ipsorum ipsos attingere, videtur quod nullus prelatus debet propositum tam Sanctum deStruere. Item, omnes tales defuncti vel occupantur avaricia 3 in illo articulo ut rescit vel sunt vere penitentes de hoc quod cum tanta temporalium copia iungebantur. Si primo modo, nephandum est confirmare talium testamentum, cum secundum divinum iudicium non plus habent quam dives, de quo Luce XII ' De quo Christus 3 testatur quod anima Sua de corpore eadem nocte a demonibus fuit rapta. Cum ergo ex alibi dictis iniustus iniuste
2. A districte. . A in marg. Dubium ib. B in marg. Questio. 6. A propter filiacionem. o. optima deest. I. A Prima iure; ib. A in marg. ins fol. 7id Prescit non ministrant Sacramenta nec faciunt bona de genere nisi forte secundum quid. 3. A in marg. I. i 6 A sed de spiritualibus deest. o. A exemplum ib. A in marg. a. Quod illicitum est secularibus in mortis articulo condere testamenta probatur racione multiplici. 32. A in marg. b. 24 A tale abnuerunt. 3i A copula. D. C: fuerit.
34. Lucae XII, o Stulte, hac nocte animam tuam repetunt a te.
322쪽
occupat i quidquid habet, confirmare testamentum talium V0'
I Wiche they videtur approbare partem demonum. Si secundo modo 'i' 'io lib6, patet ex fide et racionibus satis vivacibus quod infinitum melius foret talem vivendo temporalia sua prudenter tribuere vel in quodam involucro omnia 'ue habet ut
evangeli St. relinquere in Uam cum quantacunqUe Unci penitent the sollicitudine temporalia que sibi adiacent, Ut post mortem distribute hilo Uam tribuantur egentibus, ordinare. Ille ergo qui im- live pedit hoc magis bonum et pro lucro sine fundamento minus bonum stabili multum peccat, et per OnSequen iotocius huius fori contencio est quassanda. Si enim dives fidelis moriatur in isto proposito, tunc meretur multipliciter in persona propria et ipso mortuo prudens Distribution distribucio bonorum suorum sibi non proficit nisi de' 'his p .s ά- quanto superstites ex distribucione suorum meritoria ibin Π quod raro accidit promerentur. Notum quidem est quod defuncti meritum quod egit in persona propria infinitum plus sibi proderit quam post mortem Uam
meritum alienum, quia iuxta primum meritum prome retur beatitudinem ternam, iuxta secundum vero meritum opromeretur ad maximum pene purgatorie abbrevia-ciacionem. Sed que proporcio istorum ad invicem.
In isto dubio videtur michi quod episcopi in talibus confirmacionibus sunt tam lupi rapace quam Symoniaci lupi rapaces, quia Sepe rapiunt sibi ex integro bona ab defuncti, ex hoc quod meritorius eligit sibi partem
securiorem et sic nedum vivencium sed mortuorum bona rapiunt, quod est amplius detestandum. Nam Uantumcunque Sancte qui mortuus fuerit intestatus, vendicant de iure suo quod ad eorum statum devoluta o ishops ob the Sunt Omnia bona sua. Sed est quod episcopus secundum
utestate; Pruderaciam Uam elemo Sinarie faciat distribui bona de functorum, quid rogo hoc ad augmentum meriti eorum,
cum Secundum gradum status quem in morte sua habuerant debent premiari cicius vel puniri diu cius Et sagax bbonorum suorum distribucio est inpertinens huic parti .
Si autem solum curatur executorum superstitum meritum
premiandi, non est ocior racio in episcopo ad distribucionem huiusmodi provide dirigendum quam ad quod-6. Codd. evangelice II. B in marg. scilicet distribuendo omnia dum vivit vel simpliciter relinquit. I9, 2 o. A meretur promeretur. 2o. C: eternam deest; ib. et iuxta Secundum non per Se meretur. I. C ad maximum deest; ib. A nisi pene. I, 22 B abrenunciacione. 22. A in marg. ReSponsio. 25. A capiunt. 26. BC: sibi deest. I. A onu Statuunt omnia; ib. B estimo in textu esto in marg. 37. A: solum deeSt.
323쪽
cunque opus circa bonum proprium . quia nec quoad
Similiter cum confirmacio testamenti talis sit omnino To tuli mi,u
spiritualis, exigere propter illam pecuniam foret ablio 'o i '
minabilis symonia. Si autem ab hominandum opus prescit testatur tamquam licitum, invenitur ex parte dyabolfalsus testis et accipere propter talem testificacionem de quoquam pecuniam foret opus magis dampnabile. cum debet constare cuicunque episcopo quod propterio suam testificacionem pecuniam foret opus magis ampnabile nec magis proderit defuncto. Et quantum adnoticiam superstitum, includitur per confirmantem plebis illusio non enim habet solum titulum defuncti in bonis remanentibus, quia talis ex sibi ubi nichil habet, veli, quomodocunque prudenter aut avare hec bona distribuerit nichil ad meritum vel demeritum, beatitudinem vel dampnacionem defuncti aut ut cicius purgaretura purgatorio nisi de quanto meritum militantis ecclesie magis prosit. Satis enim excluduntur episcopi nostri aeto vita contemplativa prim eva, licet non alienas divicias The modern stulte et infundabiliter collegerint Uper ipSos et colligi inliduetion ip OteSt ex isti quomodo testamentum modernum fuit tu duxit ex instinctu dyaboli introductum. Et super hoc quod lucrum sapuit eius confirmacio a modernis episcopis et infundabiliter est accepta et sic iure dyaboli introducta. Fucus enim cum quo episcopi tamquam SerVitoreSpopuli possunt in istis sane consulere induxit legem Antichristi necessariam de messe episcopi itaque sagaces cuperent de isto onere liberari et hortarentur multi-3 pliciter quod seculares defuncti renuncient in manu fidelium omnibus bonis suis
Homo quidam erat dives, qui habebat illicum Luce XVI', I. 3b Notata liter evangelii patet ad sensum misticum quod homo dives est dominus Jesus Christus de U Apoc. XIX', 16 scribitur quod habet in femore suo Scriptum:
I. A quod nec. 7. A testis deest. 8. B cuiquam. O. II A pecuniam iampnabile deest. I. B: nec defuncto A minus defuncto. i6. BC: vel deest. 7. A liberetur. 8. C: ex purgatorio. I C:
collegarunt. 26. A fructus enim. 26, 27. A seniores populi. 28 A: de me' inesse λ). i. C suis etc. 33. C: Dominica nona ib. C: post Trinitatis A et habebat 37. A XI deest.
324쪽
JOHANNIS WYCLI SERMONUM SERMO XLI.
The steward is ex regum et dominus dominanctum. Villicus est quilibet
dominium est villa vel oppidum comparacione ad amplum Christi dominium se extendens per totUm mundum et illud in comparacione ad Christi divicias in deitate absconditas est parva domus i cuius pars superior Υψest celum et pars inferior domus dicitur spera corruptibilium villicus autem est quilibet rex terrenus cui DeUS accommodat quidquid habet, requirens ab eo de quolibet pres cito strictissima racionem mam omnis homo est onaturaliter Servus, mendicus et accommodarius Dei sui: dissipacionis autem bonorum Dei diffamacio est erroris regis parturicio. Omnis enim peccator diffamat se ipsum apud Deum domini locucio est consciencie octo quomodo Deo nota est pro dicio, quomodo necessaria est bracionis reddicio et quomodo per mortem necessariosequitur huius ministerii deposicio. No ne an Triplex diccio interna prudentis illic sic se habet:
Whj 'i ς amovetur exspirat tempus merendi quod notatur in Sto et overbo modere non aleo. Secundo confitetur quod confUSasit mortuorum elicio de auxilio viatorum, nisi affuerit racio meriti dum sunt in via, quod notatur in hoc verbo: Mendicare erubesco. Nam nec dampnati in inferno nec puniti in purgatorio habent amplius animum ad post V ablandum sed mendici et inverecundi actualiter procedendo in peccato superant ut sic mortuorum maliciam. Et tercio convertit se provide ad remedium salutiferum benefaciendo conservis ut ipso iam mortuo alii superstites sibi mereantur. Et nota quod ad reges pertinet primo obenefacere Deo, secundo debent benefacere suis sub dominis et in illis benefacerent toti populo instar Christi. Christus enim est homo maxime dominative regnans atque liberrime, sed repugnat sue iustici quidquam de aliqua creatura recipere sive meriti sive doni, nisi re 35 tribuat equivalens vel excellens ergo multo repUgnant divine iustici alium hominem ab illo quidquam recipere nisi retribuat equivalens vel excellenS. The steWar Nec intelligendum est quod villicus fraudavit false
dominum per quinquaginta cados olei et viginti choros o
. A quod notum est se extendere. 2, 3. A erroris regiminis. ib, 6. C: quomodo reddicio deest. 8 A villici deest. 9-2o A: pri In - amovetur deest. 23. C: dum viarunt. 26. A verecundi. 27. BC in sic. 29. A per superstites. 32-38 A instar Christi excellens deest b. C ergo excellens deest.
325쪽
tritici sed exoneravit eos ne tanto reditu graVarentur,
et hinc Dominus laudavit eius prudenciam. Sepe enim accrescit regi dominium propter hoc quod multiplicatis
tenentibus ex minoracione tenencies redditus minoratur. Summa ergo regum prudencia foret exonerando subtiliare ut Nould epossessiones cleri, ut egeat Christo conformiter, cum etd ,eu'
Subtrahendo ab illo omnem dolacionem cesaream alle PQ session Di
viaret eum ad Subduplum, cum minui devocionis et
spiritualis suffragii teneretur rependere si sequendo io Christi pauperiem non acciperet a Deo redditus temporales. Et innaturalitas huius dolacionis inhabilitat clerum ad tantum merendum ut prius et obligat ad amplius promerendum. Ideo non dubium quin clerus alleviatus per dominos temporales ab ista obligacione Luciferi dareti illis ut sic mercedem meriti amplam in patria, cum X- hinc disponerentur ut alcius ac retribucius sint beati. Et patet quod reges in dotando taliter multipliciter se ipsos dampnificant, quia quoad mundum e paUperant, oratores uos ad iserendum inhabilitant sic tam a temporaliter quam spiritualiter totam communitatem dampnificant. Et eodem modo expedit sepe dominis Even secular secularibus quod dominium suum subtilient, cum ex 'mota fiat thylio racio Deo reddenda sit levior. Et patet communis Dod Oronem. experiencia quod conglobacio multorum dominiorum in ab eadem persona confundit rempublicam. In seculari tamen Oportet esse proporcionabile de Seculo, ideo villicus subtraxit a seculari viginti et a clericis quinquaginta. Fili etamen sanguisuge clamant prime ver asser, et tamen notum est quod sepe est magis meritorium quod reges 3 alleviando de sarcina auferant ab indignis, qui ut docet parabola Christi exhinc in eterna tabernacula Sunt recepti. Oleum autem signat devocionem cleri, que debet esse ecclesie cibus subtilior et delicabilior quam panis dominis secularibus correspondens Debet clam granis esse 35ive constancior ex quibus vinum affluit, quia eliquatus de seculo super terrestria et aquatica Supernatat. Ex istis colligitur quomodo dives prudenter distribuens mammona in quo est tanta nequalitas parti-4. A ex minora commune. b. A in marg. Contra dolacionem: ib. A subtiliores. . A teneretur deest: ib. A sic sequendo. o. BC: de Deo. II. BC: Sic naturalitas. 2. A ad deest. 6. A et retribucius. i7. A in marg. ins fol. 72h: Contra dotatos ac clam dotantes clericos. 22. A subtilietur cum exhinc. 23. A patet deest. i. Codd. dominorum. 27. A in marg. De sangui stiga. i. A exhinc deest.
326쪽
cionis faciet sibi amicos ad beatitudinem acquirendam. Vult enim Deus ex bonitate sua immensa restare dominis seculi eius vicariis terrenas divicias et licenciare God gives to eos ad quomodolibet iuste pro utilitate eorum et non iste' 6wer os Domini OnSUmendum, Ut illos licenciat ad remandum,
dea in m in illos autem ad provide dandum et illos ad bona Dei
ntelles ab iniuste detinentibus caritative Spoliandum, quia aliter mammon in clero dominaretur sine remedio ordinato per Christum ad iniuriam ex eius iniusta occupacione temporalium vindicandum. Olim enim tempore Macha iob eorum fuerunt gloriosi martyres, quia noluerunt comedere carnes suillas ut patet machab eorum VIIQ); quanto magis subiret sacerdos Christi martyrium defendendo Christi pauperiem et renunciacionem temporalium, cum ista causa sit longe sollempnior et Antichristi imperti ibnencia defensionis eorum contra Christi sentenciam induracior Et tamen partem Antichristi tenent fratres et maior pars cleri concorditer. Nec dubium quin domini biseculares consenciunt, quia i defendunt addicione et ma-
nutencione OrUm que parente eorum contra consilium eto
Alms hould e Christi ece presumpserant; et in isto consensu inficituri gins totus mundus. Sic ergo in dacione triplicis elemosine
Sisil, H P0 y , ut pauperibus jecis, claudis atque debilibus, Secundo
curates, In dando curati decimas et oblaciones ut leges G1m1 ab
3 for uildba tant, et tercio in dando pro pontibus, pro stratis et ehurehes basilici construendi cavendo semper de falsis prophetis et aliis inanibus verbis seducentibus et tunc meretur ista activa vita terna tabernacUla. Et nota quod solum duos tenentes allocutus est hic Sovillicus, ad denotandum quod solum duas gentes vocavit Dominus, scilicet gentem gentilem atque Judaicam gentiles autem vocavit in clerum quibus iniunxit penitenciam quinquagenariam et precepit ut cito scriberet medietatem pos Sessionum suarum divisam pro sorte Domini et constanter , viveret in pauperi Christi Judeos autem recepit vivere in pane decalogi in octogenario novi testamenti. Et hec racio quare primo remisit quinquaginta et secundo viginti. Et consimilis est notabilitas in quolibet verbo evangelii Sed obicitur quod Beda super isto loco dicit quod o2 C: Voluit. 6. C autem deest ii BC quia deest. 12. A VI deest. 14. Η renunciacione. 5. A: Antichristus. i. A Christi ecce. 22. A in marg. I, elemosina. 23. A in marg. I. 24 A ut deest; ib. A in marg. 2. 26. A in marg. 3. 3o-39. A Et nota Vangelii deest o A in marg. Obieccio triplex; ib. B in marg. Questio.
327쪽
non omnia facta villic sunt trahenda in con Sequen objections: ciam, innuens quod menciendo deceni Droorium domi. i. stoin the
Item, totum est Sensus parabolicus, sed ille sensus a P rabie is not
5 nichil probat nisi de quanto probatu fuerit aliunde. . It g ron Item, spoliare possessionatos de donatis eis is perpe i take ii i
Ad primum dicitur quod oportet Bedam hec opina Answer. iotive dicere, tum quia nec relucet racio nec auctoritas D0'
mori posset eligere in hoc veram parabolam, ut sonat - ''i. ἡ 'evangelium. on enim est eviden cius quod ballivus regis, vel illicus sic fraudavit suum dominum quam quodi 5 sibi ex prudencia bene fecit. Quantum ad secundum dicitur quod iste SensUS, Reason parabola Sta elicitus, est cum facto et statu ecclesiet ni se h demonstrabilis, ideo nichil nocet sed pulchrificat, quia post QRfirm racionis certitudinem parabolice confirmetur. Quid enim et patencius quam quod clerus dotatus sit per dotacionem ad promerendum ecclesie amplius obligatus Et iterum planum est ex fide quod clerus ille sit exinde ad promerendum sibi et aliis amplius retardatus. Ideo ex istis patescit quomodo elemosina foret affectabilis tam clero et quam secularibus dominis ab isto insolubili liberari.
Quantum ad tercium, patet quod sic spoliare Occu' bb. Ille si
pantes iniuste foret Deo acceptum et debet ab homi to e deprived. nibus acceptari, quia Sap. 9, 9 scribitur Iusti tulerunt spolia impiorum, et spoliare non per se dicit actum pec-3 cabilem, vel si ad hoc restringitur, patet quod non exoblacione temporalium quibus ecclesia oneratur, non foret illius ecclesie oneracio, sed misericors alleviacio, et quamvis clerus ad tempus insaniat, tamen finaliter regra-ciabitur sic misericorditer adiuvanti; febricitans enim 35 vel alter infirmus imprimis fert graviter artem Sanandi, Sed gaudet postmodum ferens grates. Et si obicitur quod per idem a quocunque seculari occupante notorie iniuste bona ecclesie debet homo auferre meritorie, et gigneretur spissim turbacio, et periret undique ex humana ad
2. A proprium deest. 4. A in marg. 2. . A in marg. Responsio triplex. 2. A unam parabolam. 3. A in marg. I. 6. Ain marg. 2. 8, 9. A quod racionis I9. A rectitudo. 2I-23. A: obligatus - amplius deest. 26. A in marg. 3. 28. A XV; BC XX. 3 i. A quilibet in ecclesia ib. B in marg. Argumentum forte contra WV. Sed prava solucio. 34. A sic deest: ib. A misericorditer deest; ib. BC: et febricitans 38 A in marg. obieccio.
328쪽
276 IOHANNIS WYCLI SERMONUM SERMO XLI
istud sepe dictum est, quod multiplex est diversitatis racio: prima quia lex civilis ex sua imperfeccione non ita spe-
Distinction cialiter considerat abusum temporalium quoad Deum, Sic Ut euido metit He Vocate Otacioni elem OSine, cum ex natura elemo an ProperiV, sine continue subiacet potestat elemosinantis, ut melio bretur vel percepta ignorancia corrigatur. Sic autem non
canit civile dominium Secunda racio diversitatis, quod civiles domini per unam brevem periodum vel eius particulam manent mali in dolacione autem predicta manet perpetuitas infundabilis et error contrarius legi Dei, et ioideo ex parte Dei debet error iste tam periculosus pro utriusque partis utilitate corrigi celeranter. Et ille ille Ex istis patet tercio plana racionis diversitas pro so- different hi ound c ne obiectUS; nam Vel portet docere quod cleruso endo meiat dotatus possidet hec dominia secularia pure ex iure b
civi right. Vill Vel negare argumentum a Simili. Sed arte elemos1-narum et facta cotidiana indicant quod in alio foro quam civili domini oportet istos elemosinato querere fundamentum, ideo cum hoc forum sit tam extraneum a civili dominio, quomodo propter eius melioracionem Ur 2obaretur vel destrueretur civile dominium, quin ocius patenter purgaretur et fortificaretur, ut patet de facto antequam dicta elemosina fingebatur Si autem propter hanc melioracionem secundum legem Domini ad tempus
i folii reti,im umentum quod non debeat attemptari, quia Matthei by ear of 0, 3 dicit Christus: Non veni pacem mittere in terram sed gladium. Et sic iuxta istud non foret per apOStolos vel eorum discipulos legis Dei predicacio vel manifesta
tyrannorum reprobacio, sed dissicultas foret quomodo clarea deducitur quod subtrahere temporalia a clero dotato foret ipsam illis oppressam et apostatantem multipliciter revelare. Pro quo primo videtur notandum quod Secundum legem Dei et hominum sic dotati obligantur plus dotantibus quam perante et magis prodesse ecclesie Patet 3b primo quia ad maioritatem l prodessen cie in cartis Secundum voluntariam iusticiam ut de facto supponitur)se multipliciter obligarunt. Secundo cum talis dolacio sit digna temporali preci et non omnino racionabilis ut
supponitur sine causa aliqua est causa fructus dolacio o
I. A in marg. Responsio. BC: natur elemosinacione. . A in marg. 2. Ο Η et deest. 3. A in marg. 3. 8. B elemosinantes. 3o A in marg. Difficultas notabilis. 34. Acili marg. Responsio. 36. Ain marg. r. 37. A voluntarium instanciam 38. A in marg. 2. IO A: tum Hic locus corruptus esse videtur.
329쪽
SERMO XII. PRIMA PARS. 277nis huiusmodi et nulla si non maioritas spiritualis sus- fragii Tercio quia sic dotati debent post dolacionem pro
patrono dotante oracione Speciales et elemosinas dare Eudori menis
limitatas multiplices sed ista non indisserenter et stulte lib.
faciunt sine causa ergo cum non sit causa salubris fin uJ not
detur quod oportet patronum cum isto excessu ut ipse credit atque communitas specialiter relevari aliter enim sophisticarentur per membra dyaboli. Hoc ergo Uppo io sit probatur quod tam dotantes quam dotati in hoc altrinsecus sunt decepti. Nam in maiori parte vel semper and hi the3 contingit oppositum, cum Sine dolacione forent plus ha- μ' h. . .' ' biles ad promerendum toti ecclesie . Nam Christus om- contrar m
i5 discipulis ad dandum exemplum ecclesie practigavit op positum; ideo vel oportet fateri in ipso blasphemiam vel credere quod vita talis superior, penatior et a confede racione cum mundo rem ocior sit meritorior. Nec valet fingere quod tunc talis vita exproprietaria fuit persecciora sed modo stabilita ecclesia excedit dolacio, quia sic posset imponi calumpnia virtuti cuilibet quam Dominus exemptavit et fratres cum aliis hodie exproprietari viventibus forent scandali sati et vita evangelica instabilis et ex processu temporis per se corruptibilis et undique imperfecta. et Nec foret ab aliquo exemplo Christi regulariter nunc vivendum et multo magis quelibet privata regula preter illam que voluptatem sapuerit foret ad libitum transmutanda.
Nec vertitur fideli in dubium quin modus vivendi quo 3 possessionati hodie sunt dotati differt specifice a modo The lis si vivendi quo Christus et alii exproprietarii SUSceperant good in sonae elemosinas temporales. Nec valet quod quibusdam a .mς0, v x
cerdot1bus Christi proficit 1 vivere et alus modo fra the order. trum, quia colorate diceretur quod quibusdam sacer-3b dotibus proficit coniugari et aliis caste vivere, sicut vixerant apostoli se obmissio ponderacionis huius differen cie habilitatis foret inter sectas dampnabilis, et sic
2. A in marg. 3. 3. A dare deest. a. A differenter. 6. A: deest . . A spiritualiter; ib. AB enim deest. 2. 3. A abiles: C abiliores. 7, 8. B cum confederacione. o. in marg. Reprobat hoc quod aliqui sacerdotes vivant pure sine temporalibus exproprietarie et alii in temporalibus, et est hic contra decretiim illa eius exprobacio si non contra evangelium ib. BC: Sic deest. 24. BC per Se deest. 26. A modo vivendum ib. A persona regula. 27. A voluntatem. 32. A alias elemosinas. i. A coloracius. 3'. C cape vivere. 36. Codd.: obmisso: b. A: huiusmodi.
330쪽
278JOHANNIS YCLIF SERMONUM SERMO XLII.
possessionati nec secundum corpus nec secundum animam sunt plus habiles ad ecclesie promerendum, et cum
obligant se ad plus merendum, videtur quod obligant se ad oppositum in adiecto prudencia ergo foret ac elemosina obligacionem illam destruere. Et ex isto videtur quod quicunque plus capit de temporalibus quam promovet ad eius ministerium ut sic peccat. Sed sicut grandevi facti impotentes corpore magis de bonis Dei consumunt sic debent magis matri sue proficere. Nec dubium quin, ut aliqui magis prosunt ecclesie magis secundum spiri io
de ho prosit tuale suffragium, prosunt cuilibet eius persone, Ut patet profit ever e Vi communicacioni Sanctorum in comparacione spi- membQ O ii ritualis prodessen cie ad carnalem. Alia autem est racio ex sollicitudine dotat ecclesie circa alimenta et tegumenta Secundum quam ex evangelio Matthei VI manifeste in ibficitur, nam exigere multitudinem sollicitam ad custodiendum vitam suam ultra hoc quod fecerunt Christus
aut eius apostoli foret sollicitudo plus culpanda.
Cum appropinquaret Iesus Ierosolimam videns civitatem et osevit super illam Luce XIX', I. We ought ali otata historia patent tria ad edificacionem ecclesie any goedias γ' attendenda, primo quomodo quilibet fidelis debet plan-im Dur W0 gere peccata sua et populi, cum Christus qui peccare
non potuit tribus vicibus ita fecit Maior autem est racio ad vel saltem proprior, unde persona peccati particeps debet dolere de crimine quam omnino immunis ab illo gracia pene alterius ex amore dolens unde peccatum desidi dissequendum Christum in isto dolore est unum de subtilioribus et communioribus peccatis que diabolusio introduxit. Per hoc enim offenditur contra primum mandatum decalogi Pro quo supposito in quolibet peccato et nonnisi racione peccati fit Deo offensio atque
iniuria. Secundo supposito quod plus mota plus displicet
4 5. BC ab elemosina obligacione. . A et deest; ib. A in marg.: Conclusio. 6. A in marg. ins fol. 1 24 Quod dotantes et dotati altrinsecus in dotando sunt decepti. 7. A Sed fit grandem. 9. BC: sed debent. Io A prosunt magis deest. 2. AC et comparacione. I9. BC in marg. Dominica decima ib. C: post Trinitatis. o. A appropinquaSSet Vulgate Et ut appropinquavit, videns civitatem, levit furer illam. 22. C: Notata ex historia. 23. A in marg. I. 26. C: Saltem prior. 27, 28 A ab illo pure ex alterius amore. 29. A dissequendi i. A introducit; ib. A in marg. I. in marg. 2.