장음표시 사용
401쪽
gencium, abiit a gentilitate indomita et rogabat eum ad gentem suam descendere et affectum eius febricitantem sanare. Incipiebat nisu morbo mortali exari. Dixit ergo Iesu ad eum exasperans fidem suam et infidelitatem, redarguens: Nisi signa et prodigia videritis non creditis in filium hominis, cum tamen in ipsum credere sit necessarium ad recipiendum graciam; sed intellectus qui affectum regeret saluti proprie innitens rogavit Salva torem descendere prius quam affectus animi moriatur. Sedio Salvator docens divinitatem suam secundum quam implet tamquam presencialiter, potencialiter et virtualiter totum
mundum dixit regulo in parte credenti: Vade lius tuus vivit, qui quia credidit verbo Christi ibat, et facta est
filii sanitas ut optavit Servi autem sunt vires inferiore The servants
ibani mei qui intellectui eo affectui subserviunt, qui in ovies, I iid
virtuoso opere Dei delectabiliter operantes renunciant interiori homini quod eius affectus ad Deum convertitUr. Intellectus autem musitando notat horam in qua affectus sic mutatur, et dicunt quod heri hora septima reliquit eum et o febris. Pro quo notandum est quod febris si nat mistice eve signities
homini Spirituale peccatum quo a Spiritu maligno X-cutitur, cuiusmodi est superbia, invidia et ira, quia ne dum ad litteram exagitatur talis quandoque corporaliter Sicut et febricitans, sed mistice correspondenter ut febri gignitUr. Est enim triplex febris in genere, scilicet Ephymera, que Thro icausatur e perturba cione spirituum extra vasa, et ipsa eadem die moritur qua oritur; et signa passionem invidie vel iracundie que non ex habitu diutino sed pas-3 sione levi advenit. Et notari potest quod dum pro crastino homo dormierit, passio recedit et caritativus amor
isi. Secundum genu febris causatur ex distemperan cia quatuor humorum in venis et dividitur in multas species
3 secundum numerum et combinacionem humorum. Illa autem est peccatum gravius dum homo diuturnius proponit nocere proximo et per consequens sibi ipsi. Tercium genus febris est ethica, que sic radicatur in membris solidis quod usque ad mortem confundit o hominem, istud est peccatum dyabolicum finalis
3. Vulg. Incipiebat enim mori BC credetis i. A in deest. 13. C: credit. 25. BC: ut febris deest. 26. A in marg. Febris triplex. 27. B in marg. Febris ephimera signat invidiam. o. i. A per crastino. 33. A in marg. 2. 38 A in marg. 3 B in marg. :Pebris ethica.
402쪽
impenitencie excludens pro perpetuo Spiritum caritatis. Myssea Secundo notandum quod Christus cum sit sol iustici eos 'ille' e et is Super occasum Scendens intelligitur esse dies iuxta illud hour'. Johannis XI', 9 Nonne duodecim ore sunt diei Huius autem diei ore non solum apostoli dicuntur sed dona spiritus Christi etatis eius vel mundi. Et tercio Upponitur quod apud Deum omnia res encia, preterita vel futura sunt in magno tempore mundi re Sencia, preteritae futura iuxta illud Apostoli Hebreorum XIII', Iesus Christus hodie et heri, ipse et in secula. Istis suppo Sitis overum Si quod heri hora septima reliquit febris peccati dyaboli genus humanum, quia dato septimo dono Spiritu Sancti, quod est timor filialis, abrenunciavit homodyabolo et pompis eius Hora clam septima tam maioris quam minoris elatis Christi reliquit dicta febris hominem. 15
Cum enim habuit sex tales conversan cum homine, septima etas sua est ab ascensione in perpetuum in qua
hora magna febris 3 aboli reliquit hominem, quia iuxta
Veritatis vocem in illo tempore se unum ovile et unus pastor, et illa reliccio incepit efficaciter OS a Scen et osionem duodecim apostolis predicantibus verbum Dei. Notando clam horas minores diei passionis Chris hora septima que fuit post crucifixionem ex immensitate meriti
Christi reliquit febris dyaboli genus hominum quoad
caUSam. Et patet quod in septima etate mundi febris 25 predicta reliquit hominem, cum cognoscens veritatem ex signis evangelicis et ex cautelis dyabolicis et ex mundi fallacia fraterna caritate relinque pompam seculi, invidiam 3 aboli atque iram. Istis veritatibus et multis aliis nobis incognitis gravidavit Spiritus Sanctus hoc 3 overbum: Heri hora septima reliquit eum febris. Et additur heri propter Sensum litteralem ad denotandum certitudinem pretericionis in quolibet tali sensu. Et sic Cognovit humanus intellectus, quia illa hora erat in qua dixit ei Iesus quod affectus hominis convertetur, cum bcredit quod sit ille qui dixit et facta sunt, et sic credit
consequenter totam fidem catholicam et domus tota predestinati hominis secundum singulas eiu parteS.
r. BC pro deest. 3. BC: ascendens deest . . A Joh. X deest; ib. A in marg. in L fol. Si : Divina presencia, preterita et futura Sunt in magno tempore mundi presencia preterita et futura B in marg. Apud quem omnia presencia sulit. 9. C: vel futura; ib. Codd. Hebreorum ill Correxi. 4 i5. C: maiori quam minori; ib. B in marg. Hora septima qua febris reliquit lilium arctii sy'nagogi quid agnat. 27. A et deest 28 A reliquit.
403쪽
PRIMA PARS. Ex isto evangelio dubitari solet si intellectus hominis hiis ψsit superior quam uectus, et Videtur UXta hunc Sensum uita de of indria isticum quod sic cum sit regulus it a flectus eius destre silius, sed in oppositum videtur quod idem est affectus et voluntas hominis, Sed ipsa voluntas est suprema virtus in homine imperans omnibus aliis ut inferioribus, cum dirigit imperatorie opera intellectus. Et currunt hinc inde multa alia argumenta, sed videtur michi quod distinguendo vere hac virtuteS, cum non OSSUnt S Se perio se sicut false tantasiatur iri materia te sacramento altaris de accidentibus non est intelligendum quod Ste They a re noldue poten cie sint omnino distincte, cum Sint idem Subiecto. di
Ideo tota difficultas est utrum substancia intellectus sit ut intellectiva superior quam ut volitiva. Et certumi best quod secundum Utrumque habet racionem superioritatis, licet non sit se ipsa superior Utraque autem
istarum potenciarum est passiva subiacens octoni divine et ab ipsa necessitabilis. Virtus autem intellectiva cum The intellec is
et cognoverit signanter dicitur haberes racionem latris V Dii livvo licionem gignentis et secundum racionem, cuius apprehensio est propria intellectui regulantis et sic habet racionem regule sed specialiter quoad affectum sensitivum vel ad temporalia, cum ipsa virtus specificatur et, quodammodo ab obiecto, et sic eadem substancia anime secundum aliam racionem inuam intellectiva et volicionis gignitiva est superior quam est ut sic volitiva, volutiva vero ut est ut intellectus imperativa secundum ut the illos quod voluerit est superior quam ut Sic intellecti Va. Sed ominane iug3o nec spiritus ille nec sua potencia est simpliciter superior xii ii telluci, se ipsa. Ideo multi nimis vane evagantur in isto dubio: Un Um tamen notandum quod tam volicio quam intelleccio probabiliter dicitur subiectari nunc in potencia volitiva et nunc in potericia intellectiva, cum sit idem subiecto: 3 formaliter autem intelligendo non subiectant, sed fundant acciden cia consequencia et sic Christus oh. XVII se debeti A in marg. Primum dubium B in marg. Questio. 2. A hunc deest. 3, 4. A eius orlectus deest . . A Sed illa: ib. A in marg. De intellectu et antectu. 6. BC alii deest. 9, Io per e; A pars ib. BC: sacramenta: ib. B in marg. Nota actus volendi et cognoscendi incipiunt in eodem instanti quia Si aliauid volo oportet quod illud recognoscam et si recognosco tunc oportet me ille recognoScere :via ergo imperfeccionis actus cognoscendi priu incipit sed via proseccionis actus volandi. 3. A in marg. Nota dilucultatem. In BC: ut deest. 17. subiectans. 19. A vel vult illud deest: ib. A nisi quod prius. 22. C regulanter. 23. A allectum deest C: es lectum. D. A aliam deest C: illam: ib. A qua intellectiva. 27, 28. C: sic volitiva et ut intellectus 32 DC Unde tamen. 35. BC intellecte non 36 C: Seque iacia.
404쪽
intelligi quando dicit Hec est ita terna, ut cognoScant te solum erum Deum et quem misisti Iesum Christum.
Illa enim clara cognicio gii nit inevitabiliter volicionem si
et illa volicio bonam quieta cionem, et sic intelligitur
de aliis potenciis anime tam organicis quam non or bganicis. Virtus enim non dicitur virtva sicut nec caliditas calefactiva nisi quia subiectum secundum racionem Uavirivum vel calefactivum sic se habet. Ideo secundum Augustinum in predicaciones secundum materiam vel subiectum animal visit um dicitur virtus visiva et subiectum iocalidum caliditas calefactiva. Omnis inquit creatura Stsubstancia et multes magis potencia anime dicitur nunc volitiva et nunc intellectiva, sive intelligatur anime substancia sive formaliter talis potencia aggregata Nec Stilla substancia anime plus intellectiva secundum philo ibsophos quam est edificativa vel textiva, sed nos qui ponimus animam interiorem hominem et separabilema subiecto dicimus quod anima est intellectiva et non sic organice operativa, quia sic et non aliter nata est agere Separata die est color discendi quod anima vult dio aut intelligit secundum partem sicut homo est albus Secundum partem quantitativam, quia nec anima nec eius potencia potest esse pars quantitativa eiusdem ultimi singulariS. How spiritual Secundo dubitatur quomodo febris vel alia spiritualis ,
'bό i infirmitas successive remittitur, cum sit indivisibilis in-
id heu Wdy tensive et extensive . In qua materia sunt multi varie Sencientes, ut hi concedunt quod peccatum remittitur SucceSSive proporcionaliter, ut persona peccatrix fit disposicior ad conversionem. Ideo sicut omne gutte dis 3 oponunt ad cavacionem lapidis sed ultima cavat simpliciter, sic est de remissione peccati. Alii autem dicunt quod ipsum peccatum formaliter intellectum habet tam partes intensivas quam extensiva secundum quas partibi- Sin is a defeci liter remitti poterit et intendi. Sed relinquendo istam 3500 'R ' ς' iam fatuis delirantibus et metaphisica notandum Stprimo pro via priore quomodo peccatum sit defectus in moribus loquendo formaliter et non aliqua creatura.
6. B Ulterius enim. 6-8. Codd. visiva cf. oole' remarlis ia yclis adjectives in ivus', Praef. pag. XIX. De Civili Dominio. 7. BC nisi quod . . A in marg. Nota Augustinus Io A animal deest. ii ta callidis; ib. virtus calefactiva. b. C: ipsa substancia.
i7. B in tenorem hominem. 9. C: nata it. I. A: StisSinus. 24 A singularis deest. 25. A in marg. Secundum dubium. 29. A in marg. I. 32. A in marg. 2. I , 3b A Secundum intendi deest.
3b, 36. C relicta ista via. 37. A in marg. a ib. BC peccatum est.
405쪽
Secundo notandum quomodo ex multi peccatis tempore succedentibus sit idem peccatum in numero. Et tercio notandum quod peccatum dicitur remanere in potencia
vel virtute, quando in ipsa remanet indisposicio vel defectus Istis positis dicitur quod peccatum tamdiu in remaius ore manet quamdiu remanet defectiVa indisposici in Sub i ' udoue stancia vel virtute, et sicut dictum est alibi quamdiu ix
remanet anima in purgatorio tamdiu remanet peccatum aliquod expurgandum, non quoad reatum nove peneio sed quoad penam ulterius tolerandam. Aliis autem videtur quod sicut in Christo remansit pena sine crimine sic in quolibet punito in purgatorio pena remanet sine culpa, sed ipsi videntur nimis cruciare purgandos et ex alio latere ipsos ponere nimis beatos Cruciantur inquam), i, sicut Christus passus est penam maximam sed sine culpaeque dispositi et digni sicut si beati in celo taliter paterentur. Si inquam tantum amarent Deum Ut postmodum beati tantum ab eo amarentur et ipsum cognoscerent, et cum in illo sine loci pertinencia consistita beatitudo, cur non intollerabiliter punirentur Dei enim dile ccio et eius cognicio correspondent, cum dile ccio sit passio sue noticie, ideo videtur quod tam in noticia sue potencie intellective quam in asseccione potencie volitive remanent quedam defectus reliquie, nec foreti aliter racio quare anime purgande forent postmodUm dimittende. Anime enim plene purgate a peccatorum ouis in reliquiis statim advolant, Sed cum composito per Se beluq ithout
correspondeat meritum, anime autem in purgatorio sunt hodie cannoti merit reWard. Sine SUO Orpore rem1 ande, licet disponant se ad pre-3 mium, Verumtamen non merentUr SicUt corpus ante
animacionem ex naturali Dei ordinacione disponit se utcUm anima postmodum mereatur. Ideo dictum est alibi quod mereri est naturam integram voluntarie se dignificare ad premium. Sed difficultas logica videtur stare 35 quod peccata remittuntur que non Unt nec laeΓUnt, ergo multo magis stat peccatum preteritum dimitti, licet per quantumlibet tempus preteritum non fuerit, et sic purgati puniuntur et purgantur a peccatis preteritis, licet ipsa non sint modo et pro assumpto capitur illud
I A in marg. b. Nota de peccato et eius remissione. 2. A in marg. 3. I. A in marg. Purgatorium. 3. B purgandas. 4. BC: nisi bonos. 6. C: sicut beati B: sicut beato. 9. BC ipso. 24. Codd. quidam. 25. BC: taliter. 27. BC avolant. o. BC: sic corpus. 32. A in marg. Quid est mereri. 37. A per quantumlibet tempus deest 38 A a deest.
406쪽
JOHAΝΝIS WYCLIF SERMONUM SERMO LIV. Luce VII 0, 7 Cui imι dimittitur mi, ius diligit, sic quod
peccati dimissio et salvati dile ccio correspondent; et sic beate virgini dimissa sunt omnia peccata libidinis, que ex natura infecta posset committere, licet illa omnia non fuerunt. Sed dimittendo illam contencionem logicis certum videtur quod admisso tali modo loquendi peccata talia equivoce dimittuntur. Peccatum enim lapsis tunc dimittitur, i quando desinit per post cionem de presenti et St 8ie dimissum, quando desinit per rem ocionem de preSenti, sicut dictum est de homine moriente et mortUo; et Io
dissicile videtur fundare quod peccati dimissio sit a
Sed dimisso hoc dubio videtur quod omnis absolucio a culpa sit absolucio a pena et econtra, vel saltem ibim Utu correSpondent, cum nemo citra Christum punitur ibnisi peccet et sic sicut peccatum dyaboli transit sic et pena, non tamen proprie est absolucio, cum ipsa dicat integritatem generis a qua quis absolvitur esse pro SUO tempore, et Sic Deus reservat sibi proprietatem absolvendi a pena, licet communicet equivoce suo vicario et opotestatem absolvendi a culpa.
Simile est regnum celorum homini regi Matthei XVIII 0. 2 3. Patet ex dictis quod regnum celorum, hoc est, ecclesia catholica figuratur per Christum Deum et hominem et, caput eius; sic enim mos est scripture Vocare generacionem vel aliud quidquam compositum per eius principium momo igitur rex Christus Jesus sic ternaliter vult ponere racionem multiplicem cum universitate Ser-VOrum suorum et Specialiter cum homine, sive ipsum o The servant Salvare voluerit vel dampnare. Ponit enim racionem thouQuid talenta cum homine Vocienscunque penam vel premium sibi Signi Q aptaverit pro labore. Hoc autem erit in finali iudicio
decem millia talentorum est mundi potentatus qui in 353. A liberius que . . C admissio; b. A in marg. ReSponSio. Peccata equivoce dimittuntur. I, remissione peccatorum et indulgeticiis, nota supra Sermone XLVI. 7. BC: lapsum b. A tunc deest. 3. Ain marg. Absolucio a culpa et absolucio a pena et econtra. 7. A: Proprie sed absolucio. 8 A in quo. 22. C in marg. Dominica1Xli C: post Trinitatis. 25. A catholica signatur; ib., uti figuratur. 26. BC: sic ciam. S. BC Jesus deest i. BC: enim deest.22. Cf. Wyclis' Sermons ed by Arnold I, 4.
Absolutiontro fauit an Dompunishment.
407쪽
finitum plus debet Christo quam suus servus debet sibi Eurther Talentum enim est inter monetas a Ximum quod Se et hahabicundum diversos diversimode variatur. Et decem millia signant universitatem debiti regi Christo Christus autem iubet talem impotentem debitum suum reddere in per-SOna Sua, enumdari, uxorem, filios et omnia que habebat ac reddi debitum, quando dicit interne vel Xpresse per suum evangelium quod, sicut oportet omnem hominem Deo servire, sic plene sibi reddere id quod debet. Io Ille autem venumdatur, quando in perSona propria Secundum partem digniorem patitur penam perpetUam. Uxor autem eius et filii tunc venumdantur dyabolo,
qUando corpus suum et omnes senSUS in perpetua pena cruciantur, et cum omnia temporalia sibi adiacencia I 5 post mortem suam non sibi adiacent, patet quod necessitatus ex lege nature mundo ista relinquere, remane in morte pauperrimus Deo secundum legem Suam hoc seculo comitante. I ad Tim VI scribitur:
Nihil intulimus in hunc mundum, haud dubium nec alia quod inde auferre possumus. Procidens autem ille Servus rogabat Dominum de misericordia, false promittens quod habens horam satisfaciendi perfecte serviet Deo SUO. Multi enim mundo divites ad horam fallaciter sunt compuncti Christus autem misertus talium donavit illis ab longevitatem ad tempus vel secundum presentem iusticiam, dimisit debitum universum, sed egreSSus a Domino in mundi deliciis immemor divine misericordi conserνOS Sus licet impotentes pro parvo cruciat et Sus Catmandans blaspheme quod reddant sibi debitum. Et istud 3 humanum debitum evangelium dicit quod se habet ut centum denarii ad decem millia talentorum. Servus autem hominum eis indebitatus sepe procidit, pacienciam rogat et reddicionem omnis debiti repromittit, sed terrenus dominus non obstante impotencia servum sui35 generis immisericorditer sepe in carcerat, exigens blaSpheme debitum quod non debet. Sed angeli qui sunt conversi ei cum homine videntes hoc facinus contri- Stantur et presentant Deo ingratam nequiciam; et Christus in finali iudicio eum vocat ac gratitudinem inquam sibi fecit in consciencia sua commemorat SerVe,5 6. BC personam suam. . A sicut Sicut Q. A ad quod . I 2. A Venduntur. 7. C: Deo deest. 18. B seculi: ib. C: commitante: ib. C ad deest; ib. BC: scribitur deest. 9. B launc modum. Vulgate quo nec auferre quid possumus. 22. C serviat. 32. A ei S
408쪽
inquit, nequam, omne debitum dimisi tibi, quoniam rogaSti me. Nonne ergo oportuit te per locum a maiori misereri conservi tui Nam secundum legem nature Omnia quecunque homines debent velle racionabiliter sibi fieri debent velle proporcionabilia facere aliis, et per OnSeqUenS, cum Deus cuius causa debiti est clarior, iusticia ac dominacio maior, remittit sic homini, multo magis homo qui debet esse ex demptitate nature et parvitate debiti tam paciens, debet conservi sui cum omni paciencia misereri. deo in finali iudicio iratus o Dominus tradet servum nequam tortoribu quouSque paciendo reddat debitum univerSin Sic, inquit, pater meus celestis faciet obis, si non remiseritis unus quisque fratri suo non solum vocaliter sed ex corde.
Ex hoc evangeli l possunt elici multa dubia, primo FOLMan' triple cum homo debeat se et Sua quomodo Deus potest hecdψhi 0 04 remittere vel servus Dei vel terrenus dominUS ODin hoc me, parificari, sex quoad irimam partem patet quomodo est triplex debitum hominis quoad
Deum, Scilicet tota substancia quam Deus sibi donavit load Surandum, totus usus illius debiti, et tota culpabilis pena in quam homo incidit peccando A primo debito
Deus non potest frustrari, cum nemo potest alienare a Deo quamcunque creatam substanciam, sed in secundo peccator deficit per abusum et tercium rogamus Deum ab
nobis dimittere ut patet Matthei VI in oracione dominica). Certum est tamen ex immensitate divine iustici equa datur unicuique quod suum est, quia oportet Deum equivalenciam cuiuscunque sibi debit quomodocunque recipere. Unde videtur logicis quod Deus patenter osten 3 odit omnipotenciam suam in hoc quod debitum pene perpetu pro brevi et levi penitencia recompensat. Nec videtur infundabile quod talis peccator quem Deus Sic salvat a crimines debet sibi penam perpetuam, UmsecUndUm scolam pharis eorum quandocunque sacerdos 5 absolvit quemquam a crimine commutat penam ternam in penam temporRlem.
Ex quo multis videtur quod nedum talis pena terna est debita, sed de facto est mutacionis terminus et
2. A te te. f. C: debent vel Io AB simili iudicio. 6 17. BC: hec sua. 7. A in marg. Dubium primum. IS. A in marg. Debitum triplex. o. in marg. Triplex debitum hominis quoad Deum. b. B: tercio. 27. B in marg. ueritur utrum predestinatus criminosus est debitor pene eterne, hoc est, utrum debetur ei pena terna vel utrum
meretur penam ternam al. m. l. in h.).
409쪽
sic habet existenciam, si talis commutacio non sit ficta. Sed quomodocunque sit de hoc certum videtur quod God' various
sicut multiplex est racio debiti, Sic multiplex est Dei j eue,
dimissio. Aliquod enim est debitum Secundum presen- tem iusticiam vel secundum quid. et non simpliciter quod Deus terminavit ternaliter ad solvendum, sicut
est de pena predestinati lapsi, et illam Vocant quidam .di . i.
non debitum sex condicionaliter debitum, nisi Deus deserves
condicionabiliter recompenset, quia si foret debitum VI rihi i
io eius solucio foret iusta et iustum est quod non OlVat, uu .hcum hoc sit ex ordinacione Dei terna ergo duo contradictoria forent iusta. Sed logici solvunt per equivocacionem concedendo quod debitum et iustum est quod talis predestinatus dum fuerit apias ternaliteri puniatur, et cum hoc debitum et iustum est quod non eternaliter puniatur, quia cum in equivocis non sit contradiccio, et ista dicuntur debita ac non debita equivoce, videtur quod ista sunt debita secundum presentem iusticiam et non sunt debita simpliciter Hecet omnia exigit divina iusticia ut solvantur, non contradicunt sed consonant legi Dei. Nec aliter videtur hoc evangelium esse tenendum vel quod aliquis rescitus absolvatur a peccato, ymmo quilibet confessor dubitaret si quemquam absolvat a crimine. Quando autem fui Wyclis former
, iunior, negavi quod quidquam sit debitum nisi debe 'p'm'μβatur simpliciter inuo ad Deum. Et dixi consequenter
quod nulli predestinato debetur pena terna, quamVi Ssecundum statum presentis iniustici condicionaliter debeatur vel secundum preSentem iusticiam. Et consequenter 3 locutus sum cum aliis, ita quod non sequitur Hoc debetur condicionaliter vel secundum presentem iusti clam ergo hoc debetur, quia sic omnis homo deberet Deo quantum non OSSet cogno Scere et Sic exposui scripturam et negavi de virtute sermonis verba 35 doctorum in ista materia. Nec videtur cum Deus omni sciens aliquo modo remittit debitum sui nequam
prescit quem scit forisfacere in futurum et servi
a B in marg. Racio debit multiplex et conformiter dimissio Dei multiplex re inlit. Respondet ad questionem dicendo duplicem racionem debiti et duplicem dimissionem scilicet secundum quid et simpliciter sed male bl ink. l. an.l. 4. B: Aliud enim est. 6. A determinateternaliter non. 7. BC: resciti. 7. BC illa. 8. A dicta equi- voce; ib. BC ista; ib. C sint; ib. A dicta secundum. 9. BC: non secundum ib. A sunt dicta. 23. A absolvitur. 24. B et i; ib. A in marg. Absolucio. b. B: negavi deest. o. BC in aliis. 31, 32 AB iniusticiam. Ib C quin Deus 37. A quam scit.
410쪽
predestinati ad tempus lapsi quem scit servire sibi fide-he si relinown liter usque ad mortem; ideo videtur quod prior sit 'gdeuidim remissio secundum 'uid et alia remissio non recidi- qui antis in posterum remissio simpliciter, et contrahitur
absolutely modus loquendi cui Chrastus condescend1 in nrmis compaciens, cum dominUS temporalis ignorans remittit
serves forisfacienti eciam iravius in futurum et ut credit eque remittit sibi sicut servo forisfacienti fideliquantumcunques sibi proficeret in futurum Sed non dubium quin stulticia vel ignorancia foret causa facti oliuiusmodi, inue non possunt me, competere. Ideo dicendum videtur conformiter ad evangelium quod Christus secundum quid remittit rescit iniuriam et donat graciam sibi temporalem pro servicio quod impendit secundum presentem iusticiam, et illa dimissio bmultum excedit dimissionem condicionatam, non tamen attingit dimissionem simpliciter, cum rescitus pro tali crimine cruciabitur in ternum. yclis it Detecta ergo equivocacione condescendo cuicunque
p pi ς' ton in loquor uno modo nunc alio licet videantur contradic-
harisees torii phariseis. Utrum i autem fuit talis rex terrenus, ut videtur sonare evangelium, vel totum sit primo referendum ad regem celorum Christum, adhuc nescio diffinire, sciens quod hoc evangelium sicut quodcunque et baliud est verum de virtute sermonis sine macula falsi tatis. Et quemcunque Christi vicarium scio ignorare ad quem SenSUm Vel quantum Deus remittit crimen hominis vel absolvit, nisi hoc fuerit specialiter sibi revelatum; scio iterum ut fidem quod nullus prelatus ecclesielo militantis vere remittit crimen subditi vel absolvit nisi de quanto Deus ipsum prius remiserit, ideo videtur blasphema presumpcio quod quis absolvat sibi incognitum vel donat sibi indulgencias quas ignorat. Sed in
omnibus videtur mihi tamquam theoreuma precipuum 5 quod omnis christianus debet ad conversacionem et predicacionem Christi attendere et quantum sufficit se
2. A in marg. Responsio. 3. A remissio deest. 7. BC: eciam deest. 9. C quantumque. II. B in marg. Solucio Christus quomodo prescito remittit iniuriam et quomodo predestinato. b. in marg. Dimissio. i. B liccnt. 22. A in marg. Nota. 28 A in marg. I. 3o A in marg. 2 Η in marg. Remissio peccatorum vicarii Christi ad quantum se extendit. I. A crimen hominis. i. B in marg. Proposicio per Se nota. Regula vite christiane que est. 35. B thoreuma ib. B tho.