La cristología en los símbolos toledanos IV, VI y XI

발행: 1939년

분량: 150페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

las es et principio si sic e que se funda ossa a construc cibi de K diasti ): en specia para negar a ronologia tradiciona ).Ksin sile a quedado susicientem ente refutaclo por et P. Aldama '' acerca de fies de la ronologia.

Pongamos as ultimas conclusiones par no repeti insiti imente y eamos lo que asin queda por acer. v KGnsile funda si opinion exclusivamente en agone de criterio interno. b El in por et contrario tene mos que determinario studiando las actas de los concilios, y no determinario a priori. c Porcia actas consta que la agon genera porcia ua anteponen los ad res a protesion de eis sus decretos disciplinares, es para procede Seguros et sobre et fundamento de a Fe expuesta consesada ). Esta agon or tanto es generalis vale tanto para os Simbolosque lienen formula propia, como para os que reptiencia formula tradiciona de Constantinopolitano. Et P. Aldam mi di et alcance deest raZ6n y por es para determinar en concreto por lusi uno concilios lienen formula propia miros no anade

d et ei que nos concilios compusiesen uia uevo imbolo tros se contentasen con et Constantinopolitano que era ficia de a glesia edependia a dei modo de ver de os ad res eu nidos de su speciale celo, de s afecto Dardor particular

Como se e sta agon ultima para determina e porqu de laredaccidi de formulas propias, es bastante vaga en si es necesario determinaria investigando e concreto de cada imbolo, porqu los Pad res redactp profesto nueva tal profeSion ueva e deci consu stilo con sus iterentes problema etc.

εε De esto no encontra mos una firmaciti concreta per invade oda laobra. Et ultimo fundamento es tro si embargo es a faber que ningsin concilio redacta formula specia propia sino es para combati una herejia. has P. Aldam ST p. 5 I. una breve refutacion. unsile Anti priscilliana p. 73. laevamente citamos at P. Alclama que nos da una breve exposic o refutaci 5 de la crΟnologia e Su . c. p. 5O SS. Idem ST p. 5o, pue dei comparars alii a dos ronologias, a tradicional demtinsile. 37 Aldam STI . p. 53-4, enumera varios texto dei concilio IV, en adelante, en los uales explican os ad res porqu anteponen a sus decretos a Protesionde e.

92쪽

- 86 Habia por tanto do cosas por hacer 1'. Un Xamen inferno minucioso, para arnos uenta de os di ferentes problema que en ello Se ratan. 2'. Indagar mediante est examen clos poco documentos X-

ternos que haya, la agon ei concreto o et in que pretendian los Pa-dres a redacta est o quella formula simb6lica propia. Lo primero a lo emos echo en oda est Segunda parte, ya emos visio os diterentes problema que uvieron presentes os Padres Paracio segundo es deci in ag6n ultima de cada formula enparticular, a determinamos reuniendo a conclusiones dispersas ennuestro Xamen doctrinal.

motivos specialeS. De entre os imbolos que redacta formula propia, no concretamosis os simholos IU, VI, Ι porque presentan speciales di- ficultades, y porque son Os que hemos Xaminaclo a. a En uanto a ST IV retini dos os indicio externos e internos que hemos indicasso, en ta p. 58 83 s. podemo estabiecer consolida probabili clad que et fin fusi deja explicitamente excluido et error achialo descrito en et c. XI de Con. II de Sevilla μ') lo ualia se obtenta fulicientemente con a formulas completas anteriores. b En uanto a ST UI; et sinico medio de rueba es et Xamen que hemos echo, en et ual imo p. 60SS. p. 98 S., queprobablemente et problema centra es explicar a armonia que hayentre la Encarnacion deliij solo Ha inseparabitida de las personaS, especialmente en sus peraciones et ad Xtra v.

Est problema en os thrminos recisos en que est contenido en et imbolo lene como uente a S. Fulgetici lo que emos podido ver no es anterior a P βη).

β' ST XI ML 84 455 A ... tres ... personae dicuntur iuxta ris maioreS definiunt ut . ST XVI, ML 84 518 A ... sed forte nos soli hoc dicimus quod

maiorum sententia non ProbamuS ...

δ' ML 84 45 C ST XI ... relatio ... nullas obscuritatis in se lineas habens, nullas inusitatae locutionis reuulas sntinenS ... hi Conc I de Sevilla. ML 84 508 ) Uεas Supra p. 58 n. O. da Ugas ST VI, n. 164s notas correspondienteS.

93쪽

tampoco se obtenta con ninguia de las formula anterioreS. Esto nos dice et testimonio mi Smo de OS ad reS, ... UO Xercitatiores nos ad intelligendum redderet verborat in simplex collatio, quam relata condensae lectionis instructio ... quia et re vera tantae rei mysterium ita sacerdotes Dei convenit nosse ut non superficie verborum . . . Sed SenSibu .... intelligentiae reperiantur instructi ... μ'). Considera la ignorancia como uno de os eo res danos ocZsionados porcia salta de concilio ....

et Eramus enim hucusque prolabentis saeculi colluvione instabiles e quia annosa series temporum non tam vitia auxerat, quam matrem Om- nium errorum IGNORANTIA otiosi mentibus ingerebat ... v βε).

Contra est ignorancia est magnificamente redacta do et Simbolo. Asi tene mos en periecta armonia con est nece sidad, et in instructivo de Simbolo, Hen periecta armonia con est fin instructivo, et stilo odo is desarrollo ideologico de la Profeston de Fe. Leclerci oratando de et re iacio de est sinabolo, dice que os VP se lamentan de a propagaci 61 de late rejicen et clero, originada porcia alta de Concilios en oledo 'q). De se esto asi e ST XI, deberi se anti herεtico, o ea destina dola extirpar tales herejias Pero como e sinico iundamento de est opinion, scio que a firman los P.

en et prefacio de mismo simbolo, en silio encontramos ninguna mencion a herejias, se quejan de la ignorancia, ... non tam vitia RuXerat, quam matrem omnium. 3rrorum ignorantiam otiosis mentibus ingerebat ... q). Por tanto tal opinion carece de fundamento.

Po tra parte en e ST VIII, a 653 nos testifica et Re Recesuinto, que en Espana habian a fido radicalmente extirpados to-

ββ Leclerchi. Conc. t. 2, par 2, p. II. Le prsi iace offre uia triste tableata de dixtiuit annhes qui viennent de εcule pendant lesquelles ilis' a plus ei de concite a Tothde, et qui ont v se propager dans e tergε 'hεrsiste, et te de-

94쪽

- 88 dos los errores A ), y ciertamente si ubi eran rotado despusis, uencuidad habrian lenido los P de indickrnosio. Asi creemos habe concreti gado a sillima agon que nos di et P. Aldama, para Xplicar a redaccidi de formula propia, y a naturalega de est formula. a Enis ST IV, e problema acῆialo, en concreto Omo Xistio en Espatia. b En e ST VI, probablemente et armoni gar la Inseparabilidad personat con a Encarnacion deliij solo, como, ni encarna todala Trinidad, ni se separa et Hij at encarnarSe.c En e ST XI, et problema es instructivo, unque AS X- presiones de los ad res deban se mitigadas, nos dicen claramente Suintento asin stimisma eXageracion nos ayiada porque deducimos que si ubi era abido algiana heretia a habrian denunciado con rases

asin si rigurOSAS. En uanto a la ronologia. a primera parte de nuestro studio, nos da una uena confirmacion de a ronologia tradicional. Porque

nos obliga a admiti et in iliij dea S. Fulgencio b de S. Isidoro. Sobre et influi de S. Fulgencio, baste recorda de S VI, los,n. 12, 16, 17, 18, 9 ST X nn 17, 19, 21, 29, 33. Sobre et nil vj de S. Isidoro, recordemos de ST X nn. 5, 22 40 4l, si lues autεntico suyo, et ratad sobre la Trinidad

de Codice de Roda tendriamo S VI n. 17 8), ST XI, 4. 2 i5, 25, 26.

β' ST VIII. ML 84 445 A et ...iudeorum et vitam moresque denuntio ... nam cum Deus Omnipotens omnes ex hac ressione extirpaberit haereses, hoc Solum sacrilegii dedecus los udios remansisse dignoscitur ... D. ββ G. V. E. t. a. par 2', Apend. 4 6. βῆ Vεase lo que ante dij imos Sobre esto, en a P. I S.

95쪽

b son formulas redactacla con diversos intentos, o tanto e si diversas 'q).c cuyo tempora composicion es posterior a S. Fulge iacio, a S. Isidoro, po tantos en et S. VII. d Con uestro Xamen interno se derrumba et ultimo reducto de sin sile porque sit, en armonia con algunos indicios Xternos nos conduj a conclusiones complet amente piae StaS.

β' No obsta a est et que probablemente os adres Toledanos iuvieron ala vista e S VI, y de ei a cogi do las ejores a firmaciones y las an explicado delenidamente Tiene et S XI, problema nuevos por ejemplo las relaciones en a Trinid ad la firmacion explicita de las tres sust ancias la inseparabitida de a naturalegas en Cristo te

96쪽

PARTE TERCERA DOCTRINA CRISTOLOGICAE LOS CONCILIOS OLEDANOS

Dividi mos uestro studio en dos secciones ulteriores o Cristo DioS, b Cristo hombre. En a primera comprendemos a divinissa dem ijo, si procesion sus tributos divinos etc. encia segunda a realidad de su encarnacion, si veriladera humani lacl su oble naturalega, a unicida l

Cristo Dios CAPITULO IDivinitia uel ratio β'

ES lay poc lo que directamente se rei iere a la divini da dei Verbo, en inguia parte se proponen los adres ni explicaria, ni probaria Por ira parte, lodacia concepcion cristologica de os Simbolos la supone in atenuante alguno Indi rectamente, si embargo, laencontramos firmada repetidas eces, en iterentes caSiones

a tralando de a nida de Dios,b iratando de la procesion elviij o,c a mismo tempo que firma de Cristo que es perfecto

hombre, contraponen que es periecto Dios, d retiriendo in atributos extrictamente divino vgr. La ternidad la omnipotencia.

97쪽

Por hora nos concretaremos a prime punio S a Saber a cuando ratan de la nidad de Dios. Evidentemente, firmando a divinissa de a ma Trinidad queda implicitamente a firmad que elviij es Dios, porque e et unuS de Sancta Trinitate , μη).ST IU ... Patrem et Filium et Spiritum Sanctum unius deitatis ... confitemur).ST UI ... Confitemur Trinitatem Patrem et Filium et Spiritum Sanctum unum Deum solum non Solitarium ... D n. l. ST XI asi en los mismos sirminos . . . . confitemur Trinitatem Patrem et Filium et Spiritum Sanctum unum Deum naturaliter

piritu Sancto, per at ismo tempo emo que directamente ratande la unldad et unius deitati . . . unum Deum . . . unum Deum natura liter esS D. V en et Simbolo Tole lano XI, encontramos firmada, en concreto, a divini lad et ij o. Per hacemos nota que et intento delos adres no es firma directamente a divini clad sino explicarque et adre 3 elviij ob et Espiritu Santo son et Deus , segsin algo absoluto la usi ancia no segsin alguna relacion ...e Item cum dicimus Deum non ad aliquid dicitur sicut Pater ad Filium vel Filius ad Patrem ... sed ad se specialiter dicitur nam etsi de singulis personis interrogemur et Deum v necesse est fateamur, Deus ergo Pater, DEUS FILIUS, Deus et Sp. S. ).

En a misma manera de afirma que elviij es Dios se nota queen est item po no habia inguia discusion obre est punio.

Santo, en tres grado SuceSi VOS.

98쪽

u Afirmacion. ST UI e Trinitatem ... discretam inseparabiliter personis, indiscretam essentialiter substantia deitatis ... D n. l. en concreto delΗij et Filius ergo a Patre inseparabiliter discretus est perSOna

n. 12.ST X et Neque quia tres has personas esse dicimia unum Deum, eumdem esse Patrem quem Filium, vel esse Filium eum qui est Pater, aut eum qui Spiritus Sanctus est vel Patrem vel Filium dicere poterimus non enim ipse est Pater qui Filius, nec Filius ipse qui Pater, nec Sp. . ipse qui est vel Pater vel Filius cum tamen ipsum sit Pater quod Filius, ipsum Filius quod Pater, ipsum Pater et Filius quod Sp. Sanctus, id est, natura unu Deu . . Como emos a firman primero a distincton ei formula negativa positiva, en Seguida contrapone la absoluta identida de naturalega ... et ipsum sit Pater quod Filius Θ, como ellos mismos o X-plican et cum enim dicimus non ipsum esse Patrem quem Filium ad

personarum distinctionem rei fertur cum autem dicimus ipsum eSS ... ad naturam ... vel substantiam pertinere monstratur 2 n. 14.

La firma citin que en e ST VI, penas se insinua se explica profundamente en e ST XI, y en ambos asos se firma a distincto persona en posicio acia uni da natura e malmente se firma a distincton entre las tres persona divina S.b ArgumentOS. Sucesivamente propondemos a Quatro maneras de firmar

Sed tamen Filius Deus de Patre Deo, non Pater Deus de Filio Deo Pater Filii, non Deus de Filio ille autem Filius Patris et Deus Patre VI, 13. ST XI n. 3. Tenemo en est formula tomada de S. Agusti que e Padre es Dios, per no Dios de Dios como elviij o. 6tes que a mismo tempoque se astenta a distincton por origen se afirma a divini da de Hijo Ille autem Filius Patris et Deus de Patre D. Igualmente en e ST IU . . . Patrem a nullo. . . Filium a Patre. . .

99쪽

Spiritum Sanctum a Patre et Filio . . . n. 1, 2, 3. ambigesen et S XI: . . . Pater. . . a nullo originem ducit Filitis de Patre Spiritus Sanctus ab utrisque. . . Et adre es in rigen, o et contrario et Hij et Spiritu Santo lene origeia, se distinguen porque et ij procede de Padre solamente, en ambio et Espiritu Santo Procede dei adre

2 Proce Sione S. Distinguen ademsi las personas significando en concreto quecta se de procesion es a deliij es deci distini de a dei spiritu

Santo. ST IU Pater a nullo iactus vel genitus Filius a Patre non factus sed enitus

Sp. S., nec creatus nec genitus sed procedens ex Patre et Filio nia. I, 2. ST VI Pater ingenitus creatUS Filius genitus non creatu SSp. . nec genitus, nec creatus sed procedens ex Patre Filioque m. 2, 5.

Iguat mente en ei ST XI per no nos presenta a procesiones uni das porque se extiende X plicando cada una de ellas.

Pater a nullo non genitus non creatus sed ingenitus . I 'δ . Filius de Patre, genitus natus non factus . . Sp. S. de utrisque non genitu S, non creatus, nec ingenitu S n. O.

Et mismo simbolo nos dicesque afirma las procesiones para distingui las personas. As en et n. li ablando de E. . . . . et ne aut Si ingenitum di Xerimus duos patres dicamus, aut si genitum duos filios praedicare monstremur . Precisamente para distingui a Padre delos tros dos e lana et ingenitus , guat mente, alii j et genitus v. Ηacemos nota como et sirmino et ingeni tui significa no solamente O ngendrado, en pos1cion a P ij sino que significa in Origenis . . . , ingenitum profitemur . . ipse enim a nullo orioinem ducit . . Ademsi si significara strictamente no ingendrado, convendriatambisin at spiritu Santo no seria exclusivo de Padre. De manera que a negarcios adres que et Espiritu Santo se et ingenitus ,

100쪽

toman et sirmino en senticlo absoluto es deci Sin origeri . . . ne aut si ingenitum dixerimus duos Patres dicamus . l, uesto que Spropio de et adre solo, et se sin rigen. En ambio et sirmino opti esto et genitus , siem prema teni do significacion determinada es propio deliij que es Strictamente en- gen trado Los is mos ad res o explicano Filius a Patre generationem accepit D . . La distinc ibi por procesiones se reduc a est Pater ungenitus es deci sua rigen, or post cisin a ambos, no engendrado por posicion a Hij solo Filius genitus . . . origi-nad por genera cibi en posicio at adre, Strictamente engen-drado por opos icionis Espiritu Santo e Spiritus Sanctus nec ingenitus ues por post cibi a Padre es origina do, nec genitus B uespor post cion alii j es procedente per no por generacion. a X-plicacion de a procesion et Espiritu Santo, ni et ingenitus , ni et genitus η, pudieron os ad res cogeria de S. Isidoro 'q), y este a su veg

Asi lanaan os ad res est distincisin auiaque en realidad piae de reducirse a la anterior.

ST XI Cum igitur haec tria unum sint et unum tria est tamen et unicuique personae manens sua proprietas Pater aeternitatem habet sine nativitate, Filius aeternitatem cum nativitate Spiritus vero San- ctus processionem sine nativitate cum aeternitates n. 23.

Evidentem ente han omado et texto de S. Isidoro ' ). S. Isidoro nos dice explicitamente que se rata de la distincton et inter personam Patris et Filii, et Spiritus Sancti, sic secernitur . . Proinde Pater

aeternitatem habet sine nativitate . . . D etc. Igualmente concuerda con

S. Isid. I Diff. n. 8 ML 83 7 C). quomodo Pater ingenitus Filius

genitus Spiritus Sanctus nec inste ritu nec genitu Sy. . . et S. Aug. de Trin. XV, 26 47. et Ideo enim cum Spiritum Sanctum stellitum non dicamus, dicere tamen non audemus nyenitum, ne in hoc vocabulo vel duos Patres in illa Trinitate, vel duos qui non sunt de alio quisquam suspicetur. Pater enim solus non est de alio, ideo solus appellatur ingenitus ... ML 2, w5λ. φη ST XI, . a paralelo Corre Spondiente.

SEARCH

MENU NAVIGATION