장음표시 사용
151쪽
mur & inanes: neque obesse debet, aut, Ne praeceptis eorum utamur, intercedere, quod sanae religionis, & ad unum Deum generis humani Sospitatorem conversae, fuerint expertes. Nemo certe negaverit quin Virtutis omnis seminus sit statuendus fons: alter, qui naturaevenis profluit, ejusque finibus includitur; alterum coelestis gratiae benignus ros foecundat: quos tamen quum geminos dixi, nemo non ultro animadvertit, gradibus esse potius, quam vero discrimine disjungendos, quippe utrosque
ab auctore Deo manantes : etenim naturam
divina gratia non permutat, sed corrigit, & viis res , quae suerant per summum dedecus amisissae , denuo instaurat. Quum igitur veterum Philosophiam ut virtutis magistram S sedulam adjutricem & considero S commendo , vel me tacente lacile quivis percipit, illam me obligationem respicere naturalem, qua Omnes omnino
homines ad aequi, justi, atque honesti curam S cultum religiosissime devinciuntur , & vel infractis naturae facultatibus insectaque per pec- eandi libidinem mente obstricti tenentur. Hanc obligationem, hanc hominum mentibus profunde insertam legem praestantissimae illae Philosophorum veterum doctrinae omni pagina spirant, & pleno lumius conspiciendam nobis praebent; quam mihi nunc in praesentia diis strictam paedagogam adpellare liceat, quae non patiatur, hominem a virtutis cultu & observa-
152쪽
tione omnis honestatis vel minimum deflectere, quin continuo adversus semet ipse & testis suris gere cogatur violatae normae naturalis, & judex sedere. Sed expectationi vestrae A. o. minime satis-sactum reor , si generali tantum Philosophorum commemoratione defungar: descendendum mihi sentio in illas vetustorum Sapientum Scholas , quae praecipuo colendae virtutis studio nobilitatae summam posteris admirationem reli
Primam Pythagorae nunc aperire mihi lubet, ct viri auctoritate & gravitate disciplinae inter
Omnes maXime commendabilem. Hujus Philosophia, ab inani futilium subtilitatum turba semet avocans, virtuti in hominibus generandae, enutriendae , & veris decoribus ornandae se totam addixit: neque enim Pythagoreae disciplinae majestas fabularum vanitate, quibus Omnis antiquitas circumvelari solet & involvi, aestimanda est: sed animus attendendus ad tot insignes Legumlatores & Imperatores , quos haec Schola, benigna masculae virtutis mater, aluit atque eduxit. Magno e numero si eximium habeam Epaminondam, egregium illum contemtae patriae statorem ac vindicem, ne vitio mihi vertatur minime vereor; qui, PT
thagorea Lysidis doctrina instructus atque inflammatus , Lacedaemoniorum potentissimas ope , qui Graeciae cervicibus imminebant,
153쪽
sa T. H. OR. DE LITER. HVII. STUD.
concussit S infregit: quantum autem in uno viro fuerit momenti, ex eo collige e licet, quod, simul atque ille occubuerat , Thebae in pristinam conditionem statim relaberentur. Simillima ratio Socraticae scholae, Pythagoreis opibus auctae, quam ego nunc secundo loco recludo : auctor Socrates, unicum illud Athenarum decus , fertur primus in Graecia Philosophiam siderum cursibus metiendis occupatam e coelo devocasse, & in terris collocasse: hic quidem adeo totus in formandos mores incubuit, ut omnem aliam curam paene supervacuam duceret, nullamque operam utilius csse collocatam arbitraretur, quam quae vitiis extirpandis vacaret. Hujus nobilis ille discipulus S aemulus Plato, iisdem magni magistri vestigiis insistens, in hunc quoque scopum perpe
tuo collineandum sibi putavit. Qua aquam Vero Socratem potissmum suae sententiae interpretem adhibeat , mellitum tamen Socraticae disciplinae leporem Pythagorea gravitate temperavit ; a Patribus etiam Christianis mirum in modum laudatus, summoque habitus in honore, quod, cum supra teterrimas paganae caliginis nebulas evolasset, ct illustres rerum divinarum imagines sublimi mente concepisset , unus omnium philosophorum ad verae religionis mysteria proxima videretur accessisse; mi.
rus scribendi artifex, qui purissimos caloris poetici flores, numerosamque solutae orationis
154쪽
dignitatem felici iunxit connubio : quapropter
veteres Iovem, si de coelo descenderet, ejus ore fuisse locuturum eleganter finxerunt. Tertiam ingredior Stoam, luculentillimam il- Iam omnis virtutis commendatricem, & sorte nimis superbam, quippe quae , nonnunquam ipsius naturae oblita, legitimos sines in multis superscandere videatur; Sapientemque suum coelo aequat; facile tamen in ordinem cogenda ab iis, qui verborum jactantiam a veritate disciplinae discernere valent: in quod tamen illi vitium nunquam fuissent prolapsi, nisi majorem animo augustioremque virtutis speciem Concepissent, quam contracti naturae humanae fines capere possint. Quid ergo γ quum tot ansas expurgandae vitae veterum Philosophia nobis porrigat, an scribendi venustate & vocalis ad examen vocatis contenti veras utilitates, quae solidis ornamentis animum maditant.
aspernabimur 3 nemo dixerit sanus. Ab his veteris Philosophiae principiis profecti ejusque succo enutriti omnes Graeci Latinique Scriptores, qui in famam missi, donee orbis terrarum Humanioresque literae stabunt, suo pretio aestimabuntur, ea passim S lumina
sapientiae, S pracsidia justitiae, & fortitudi.
nis ornamenta, ct decora temperantiae praeferunt, & tanquam in lucidissimo vitae humanae speculo contemplanda proponunt. ut Plane fieri
155쪽
fieri nequeat, quin is, qui mentis suae cultiram non negligit, atque ultro abjicit, illis ra,
diis collustratus ad virtutis amorem accenda tur, ejusque aculeis ad imitationem praeclar rum facinorum stimuletur. Haec autem virtutum semina qui discipulis suis. qui scriptis in. seruerunt, iidem mihi potentissimi videntur doctores extitisse libertatis , non illius , quae disciplinae jugum ferocius excutit, omnisque fraeni impatiens petulanter evagatur, & sacra profanis miscet, sed quae modesta & mansueta uni servit rationi, ejusque se legibus adstringi& contineri gestit. Hanc ego libertatem altis
radicibus cum natura nostra connexam praeci, puum esse mentis humanae privilegium duco. verarum Virtutum eandem S nutricem be.
nignam ct politricem, quam, quo quis ratione magis pollet, eo Vehementius velut Palladium aliquo. & originis suae pignus amplexatur. Atque haec quidem libertas ingenua veterum institutis exculta mirificum quendam excellentium virorum dictis factisque splendorem circum. fundit. Quum igitur tanta sint in Literis Humanioribus ad inflammandum virtutis hone. stique amorem praesidia, quid tandem erit causae, cur, ceteris ejus partibus minime seposi.tis , hanc tamen & nobis & communi vitae longe utilissimam non studiosissime percolamus. Ip. sa Philologia, si vocem sumat , cultores suos
156쪽
admoneat & obtestetur, ne divitiarum suarum decus, tanquam thesaurum defossum, nulloque in lucro positum, situ obsolescere permittantas his smium unius m. in autographo Dis relictum. 3
Ego quidem ut pulcerrimum hocce connubium Literarum Humaniorum cum vera virtute, autioribus nunc Christianae religionis principiis animata, inviolabili vinculo in Academiis flo-'reat, studiosaeque Iuventuti commendatum imculcetur, omnibus semper votis optavi, & optare nunquam desinam: eandem vobis, II. L . TRIssIMI PROeERΕs, qui ad clavum c
Ieberrimi hujus Lycgi sedetis, & votorum Scurarum S laborum Academiae commodis impensorum esse summam sanctissime mihi persuasum habeo; eoque nunc nomine vos vene rari, atque in publico compellare liceat. Si minus expectationi Vestrae, VIRI NOBILIS SIMI, responderim, at materiae saltem dignutate , & animi ad Humaniores Literas juxta SVirtutem promovendas propensi significatione me non displicuisse confido. Vos me, diuturna trium S viginti annorum consuetudine Frisiacae glebae jam paene adfixum, in hunc ampliorem doctrinarum omnium mercatum e civistis; in hoc me suggestu collocastis: qua Vesrorum erga me animorum prona voluntate
ut mirifice me adfici non dissiteor, sic idem
157쪽
vehementer me conturbari sentio, smul atqus Oculos res lecto tum ad arduae provinciae, quam Vestra mihi auctoritas inposuit, munus, tum ad excellentem Virorum Docilis morum qui hane spartam ornarunt, praestantiam, quorum industriam, eruditionem, S merita immortalitati consecrata pallibus exaequare longe dissicillimum esse, S supra meam mediocritatem γε
situm video. Solatur tamen ac reficit me sa-Uor Vester, GENEROSIssIMI VIRI, quo me
complexi estis singularis, S bene in posterum augurari jubet: illa enim summa vestra benigniatas , qua me Vobis etsi totum mancipatum profitear , vix tamen minimam ossicii mei partem Consecutus Videbor, currentem magis magisque exstimulabi L, nullos ut mihi labores , nullas vigilias esse molestas ducam , ex quibus alia qua ad L ceum hocce clarissimum videatur utilitas redundatura. Adnitar omnibus industriae nervis, ut Vobis vestri in me beneficii constet
MAT Es, prolixi de me judicii poeniteat; me, quantacumque suerim in obeundo munere cuinra versatus, semper poenitebit. Vos vero . Viri omnis generis doctrinarum laude florentissimi, oro atque obtestor, ut me libentes libentem non in Collegium modo Vestrum, quod mihi perquam esse honorificum agnosco, sed multo magis in familiaritatis non
158쪽
ficatae necessitudinem adsciseatis. Ego omni alia re a vobis me superari non moleste patiar. 'quam ossiciorum cultu & observantia. Vos integerrimorum illorum pectorum, quae Frane- querae discedens reliqui, vicem mihi praest te, damnum pensate. Candorem animi, vere Batavum illum & apertum, non ore eXtremisisque labris promtum geram, sed re ipsa reprae-
. Quantum mihi praesidium ad partes mihi commissas dextre peragendas sit situm in V stra singulari eruditione, fide , consiliis , ut ipse probe perspectum habeo , sic vos nun-iquam ope vestra mihi defuturos ex certilsimo egregiae humanitatis Vestrae augurio laetus colligo. Hoe autem in splendido consessu quum te
nune iterum nove collega, insolita quadam . laetitia gestat animus. Ne quicqtIam a me non opportunum, non utriusque nostrum personae consentaneum Tibi metuas: pudori tuo vim non faciam, nec tuas tibi laudes, ut ut meritissimas & maximas, in os ingeram: novi teneram tuae .frontis verecundiam. Hoc dicere mihi. publie eque profiteri licebit, amicitiam nostram , naturae quadam ac studiorum similitudine ,a prima usque adolem tia conglutinatam , & mutuis ossiciis summaque voluntatum concordia perpetuo cultam tam sancte constia
159쪽
tisse, ut nunquam nobis in gratiam redire lae ait nece fle.. Vos denique, forentissima studiosae Iuvent iis corona, dicata studiis pectora', quin verbo Compellem, praeterire non possum. Εquidem pro eo ac vestris commodis optime consultum cupio vos adhortor, ct continuis vocibus instigare non desinam, Humaniorum Literar amorem ut animo suscipiatis, quae singulare decus & adjumentum, in quacunque doctrin Tum parte laborandum statueritis , rationibus -vestris accedent. Verum hoc Vobis inprimis statutum sit fixumque, studiorum omnium esio florem ac decus virtutis cultum; cujus incitamenta si ex Humaniore Doctrina probe combiberitis , magnae curae magnam mercedem' reportabitis. Ego me sic comparabo, ut in Literarum cursu me ducem Vobis praebeam ct comitem; in virtutis morumque praeceptis ex veteribus hauriendis indefessum monitorem ct impulsorem.
160쪽
riusquam hujus diei, qui me mori malo. Hum obsecundantem in hune suggestum evoca vit, solenni ritu deiungar, in ornatissimorum Virorum consessu pro concione mihi verba esse facienda video: quam ego provinciam cupi dius expetitam si sponte mea suscepissem, a esse non poteram, quin ita me compararem, ut fiduciae dicendi & expectationi vestrae fa cultas orationis elimatae S ad aures mulcendas
dompositae responderet. QNunc quum nec meae me voluntatis arbL
trium. neque ulla gloriae reportandae cupido huc evexerit, sed sola muneris annui deponendi ratio paene protraxerit, ea conditiona Persanequam dissicili, qua tenentur qui operas oraclirias publice promittunt, me solutum e se laetor. Satis ad me lucri puperque redit rum est, si fastidium Auditorum meorum, ho- ruta dicendo consumta, cujus tantilli temporis jacturam haud aegerrime vos esse latur auguror. effugere mihi contigerit. Hoz au- G a tem