장음표시 사용
201쪽
se guntur, puriorum doCtrinarum pascua populo subri ministrandi, morem hunc satis confirmat. γν. Igitur S. Synodus nihil aliud sibi proposuit ,
γγ quam illas adoptare sententias, quae in celebrioriis bus christianis Scholis, et ab illustrioribus quibusqueis Ecclesiis propugnantur ; quod vero pertinet ad M, D tiam et praedestinationem, illos articulos approbare, is quos ipsi summi Pontifices , et praecipue Beneis dictus XIII summopere commendaVit, atque tutis-
is sima, et incoucussa dogmata nuncupavit . uis Iis vero qui Decretorum exemplar dari sibi ,, postulant, in promptu responsio est, hoc in nulis la unquam Synodo factum reperiri, immo nec fie- ω ri posse in tam frequenti Patrum Consessu , ita is quo singuli id ipsum possent exigere ; per hOC ,, etiam nimiam atque in Synodis inusitatam dilatio- nem productum iri ; nec demum inde singulorum ,, necessitatibus Consultum fore , quoniam Decreta se haec non plenos exhibent Theologiae tractatus , is sed simplicem doctrinae expositionem , quaei, tractatuum theologicorum , ad quos pertinet , cognitionem haberi ponit . vis Caeterum satis provisum omnibus S. Syno-M dus putat , cum methodum illam observat , is quae universim in prima Sessione adoptata fuit. isis Cum enim Sessio indicitur, res de quibus agenis dum est, generatim proponuntnr . In sequenti arti-jM culi distinguuntur, et ad internas Ecclesiae valvasis affiguntur. In Congregationibus intermediis discu- v tiuntur, expenduntur, et illae mutationes fiunt, quae iisdem Congregationibns opportunae videnis tur. In alia Sessione Decreta leguntur. Nunciat ,, Promotor, quod illi, quorum animis aliquae hamo rent difficultates , subscriptionem suspendant ,
v donec eaedem fuerint expeditae. Quibus hoc
202쪽
is tempus non Suffcit, ut perfectam rerum cogniti is nem acquirant, nec Decretorum exemplar iis suLis ficeret, sed plurium annorum schola desider is retur. Iam vero Synodi Sessiones cathedram nonis erigunt iis erudiendis , qui res , quae definium ,, tur , ignorant. Dis Iis vero, qui obiiciunt, Synodum fines suosis excedere , cum quaedam de novo decernit, quaeri universim receptis in Ecclesia usibus videnturis adversa, respondendum esse Congregatio existiis mat, distinguendos esse hoc in loco usus, quiis constanti antiquiorum Ecclesiae temporum pra- is xi confirmantur, ab iis , quos viciniora nobis is tempora postea introduxerunt, et qui nullum h is bent in antiquitate fundamentum . Ad primos quod M pertinet, nullam voluit Synodus ne minimam quidem is mutationem induere. Alios autem e re esse duxitis ad propriam originem revocare , et in quibu dam articulis tantum remedia notavit, desiderium quidem mutationis, non mutationem ipsam SLM gnificantia. vis Quod pertinet ad dissicultates a Parocho Lu
,, gomani propositas , Cum earum aliquae , uti so- is nant , fundamentaleS ethicae Christianae veritates subvertere videntur , ideo Sanctae Synodo pro- is ponitur, ut ab Episcopo duo viri probi doctique M seligantur, qui uberiorem ab illo exigant opini v num suarum explicationem, unde de ipsius d ctrina certiores fiant. Demum quod spectat ad duas epistolas a is D. Can. Fabricio Cellesi scriptas , quarum unam is D. Promotori, alteram D. Canonico Talini direxit, - is qui vices obibat Praesidis Congregationis earumdem examini deputatae, quoniam supradictus D,
Can. Cellesi, posteaquam eadem Congregatio di, N et missa
203쪽
is missa est, novam Protestationem, et declarationem se interposuit, ideo Congregatio negotii huius ratio-M nem Sanctae Synodo reddere eXpectat , poste M quam eadem epistola declaratoria ad examen fuerit
is Ρlacetne vobis, Venerabiles Viri, Praeses, P u tres, et Consacerdotes, ham omn ia approbare fAudita Patrum approbatione Episcopus iussit , ut quae in Congregationibus intermediis de Poenitentia , de Extrema Unctione , de ordine, et Matrimonio Constituta fuerant, Synodo communicarentur, quod opera eorum , qui a secretis erant, uti in aliis Sessionibus, exsecutioni mandatum est. Cum haec qUM tuor decreta unanimiter a Patribus approbata fui sent , iis plerique de more subscripserunt. Quandoquidem in Decreto de Sacramento O dinis ratio habita fuerat in Congregationibus intermediis epistolae encyclicae Regii Iuris Secretarii datae die 26. Ian. circa aequalitatem titulorum et insignium , quibus spirituales animarum curatores decorari Solent , ita qui a secretis erat, idem Decretum I gens , quod hac in re sancitum erat, Synodo significavit, hisce verbis ipsam allocutus riis Cum in Congregationibus intermediis dieiis 23. huius Μensis expendissent Patres titulorum v differentiam , quibus nunc Parochi distinguuntur N iuxta praescriptum Encyclicae epistolae die 26. . Ianuarii huius anni datae , praecipue g. 26. , et v cum aequalia singulis insignia proposuissent, Praeis ses, cui tituli signique delectus commissus fuerat, is declaravit, quemlibet Parochum principalem, nev mine excepto, tam in Urbe , quam ruri, Plebantu titulo esse decorandum , Parochos autem non prin-N cipales , et quos Capellanos vocamus, Coadiuto- is rum nomine appellandos esw .
204쪽
. n Quoὁ vero ad insignes pertinet , Praean ses ipse decernit , ut o mnes indistincte curam v animarum habentes , sive Plebant illi sint , sive N Coadiutores, superpellicet loco RoCChetium, ut vo-N cand, et MoZtetiam Usurpent cum hoc discrimine, ,, quod Plebant ΜοZZetiam et gutturis tegmen colorisv violacei deferant, C adiutores autem eadem usum, v Pent coloris nigri. v Episcopi Decretum, cui haec deliberatio inniti tur , his verbis eXaratum eSt.
A Nos Scipio de Ricciis Dei misericordia Episse copus Pistoriensis , et Pratensis . His Considerantes, titulorum et insignium diversiri tatem, quae inter dilectissimos Parochos nostros se in usu est , falsam auctoritatis et dignitatis ideam se ingerere, quam aeque omnes a Iesu Christo acce- ,, perunt, et vanitatis scintillas in populis eorum c. rae commissis facile suscitare posse , consilium Re
,, ligiosissimi nostri Principis, quod nobis per episto, se iam Encyclicam a Secretario Regii Iuris die 26.
,, mensis Ian. II 86. Communicatum est, eaque secuti,, quae in Synodalibus Congregationibus intermediis ,, deliberata fuerunt die a 3. Septembris I 786. non ,, tantum ut OmniS inaequalitas auferatur, quantum eti- am, Ut nostrorum Cooperatorum decori magis consulis tum Sit, eos distinguendo a Caeteris , qui inferio,, ris sunt ordinis, et dignitatis, disponimus, ordi- ,, namus , determinamus : iso Parochos omnes principales indiscriminatim ,, Plebant titulo decorandos esse , illosque qui hac.,, tenus Capellani Curati vocati sunt , imposterum ,, Coadiutores appellandos. δε- In ecclesiasticis ministeriis Rocchetium, Ut no- minant, et ΜοZZetiam Dreisque concedi, et extra ,, eeclesiastica osticia gutturis tegmen coloris Violacet,
205쪽
eiusque coloris signum in pileo : cum hoc tamen si discrimine quod Coadiutores haec ipsa insignia
se deferant coloris nigri, et omnia eC. mand. ec. -- Dat. ex Palatio Episcopali die as. Septem. bris I 86. MHis omnibus expletis S. Synodi Promotor quaedam discutienda proposuit de oratione , de vita et honestate Clericorum , de collationibus moralibus , tum de aliquibus lupplicationibus R. Principi exhibendis . Hisce verbis constabat propositio :- Proponitur Venerandis Patribus exhibendari quaedam generalis idea orationis . -- Rationes breviter proferentur, quibus Deces ,, sitas orationis innititur ; quodnam sit eius princi- ,, pium et spiritus: ad quem dirigenda sit; pro quo,, sit orandum : quae petenda et cum quibus dispo-- sitionibus . DA Hinc nobis aperietur via disserendi de necessi sitate orandi in nomine Iesu Christi : instituetur ,, pariter sermo de invocationis Sanctorum utilitate, si et de honore , qui eorum reliquiis exhibendus est, is sicuti et de usu atque veneratione imaginum eo-
is Post haec de prece publica, et de ipsius
is utilitate tractandum . De facilioribus adiumentis , is quibus ad illam simplex populus excitari possit, si eamque diligere , quale est novi libri ritualis , eeis manualis in latino et vulgari idiomate compilatio. ,, Hinc quaedam indicabuntur, quibus provisum est, si ut officia sacra maioris utilitatis sint , et aedifica- ,, tionis; de festis agendum erit, hicque expendetur .
si num eorum numerum expediat imminuere s p si stremo de locis orationi dicatis sermo fiet. AADe vita et honestate Clericorum dicendum erit.
Exponetur insuper , quis sit Collationum ec
206쪽
,, clesiasticarum scopus ; quomodo ab eo Ecclesiae
se Pastores decursu temporum recesserint; et ipsarum is reformationis neceSSi taS .
Ea proponentur, in quibus ipsae versari de. A bent, et qua methodo . se, Postremo modus stabilietur, quo in ipsis re-
Proponetur denique libellus supplex R. Prin- cipi offerendus , ut omnem in foro Vim sponsaliis bus adimat ; impedimentorum Matrimonium diri-
mentium numerum minuat; iuramenta reformet sse festa reducat ad minorem numerum ; Paroeciarumis Circuitum meliorem in ordinem redigat, et systema se aliquod approbet pro reformatione Regularium, et is convocatione Concilii nationalis . Tunc vero futuri Conventus dies hoc pacto iuxta morem indicta est. ,, Illustrissimus et Reverendissimus noster in
se Christo Pater Scipio de Ricciis Pistoriensis et Prari tensis Episcopus huius S. Synodi Dioecesanae
,, Praeses pro futura Sessione horam assignat octa- Vam matutinam proximae diei Mercurii et r. Sep-- tembris . Uos omnes , ut interVeniatis. hortamur, ut res in hac Sessione propositae expediantur, atque ut de Synodalium Constitutionum auctoritate aga- ,, tur, et de Sancti Concilii conclusione. Actis omnibus finis impositus est consueta benedictione . Huic Sessioni interfuerunt Parochi is I 8o
207쪽
3. I. Sacramentum Poenitent ae , quod secunda post
naufragium tabula passim a Sanctis Patribus nuncu- Patum fuit, nostras curas et animad x ersiones prae Ceteris exigit . Interest nimium, ut nedum a Pastoribus , a fidelibus quoque iusta ipsius notio concipiatur , unde et accurate adminiStretur , et sum fructu recipiatur . Si tot abusiones et mala in tam augusto sacramento etiamnum dominantia Conspicimus, unde fit, ut innumerabilis pseud poenitentium COPia appareat, et nulla conversio , quod Romani Pontifices, sacrique Pastores toties defleverunt, hoCex neglectis sontibus profluxisse dicendum est , ex quibus rectum de hoc Sacramento iudicium haurirἱ Poterat. Non sine animi commotione et lacrimis commemorari possunt beata illa Ecclesiae. saecula , quando idem erat, ad hoc Sacramentum accedere , et mundi voluptatibus nuncium mittere , Continuum propriis cupiditatibus bellum declarare , humilis et mortificatae vitae rationem admittere , et in ea perquam diuturno tempore fervide perseverare . Sed illi transiere dies , et vere dicere possumus , nomen dumtaxat poenitentiae permansisse; quod si Sacramentum primam non amisit vim , cum non ab limmine intrinseca ipsius pendeat essicacia, plerumque
208쪽
tiinen mutile et perniciosum est, quia male min a Stratur , et sine dispositione recipitur. II. Undenam vero isthaec inordinatio contigit Non est nobis animus gradus ad amussim recense- Te , Per quos ad tantum contemptum hoc Sacramentum venit. Alexander VII. Pontifex, ut supra notatum est , eum magna eX parte derivavit ex luxuriante licentia hominum temerariorum , qui profana loquacitate pleni , tum subtilitate , quae scholastica dicta fuit , et intemperanti desiderio incitati hominum cupiditatibus assentandi, a puris Scripturarum et Patrum fontibus recesserunt, suasque humanas opinationes , ut in Scholis et multo magis in Ecclesiis dominarentur , introduxerunt. Cum externorum agminum multitudo, invitis legitimis Pastoribus, in Sacramentorum ministerium se se intrusit, et ad obferendam ignotis et sine disciplina hominibus reconciliationem vagabunda defluxit ; cum dominans barbarae philosophiae enthiasias mus claram et distinctam huius Sacrametati id eam vitiavit atque Corrupit, et momento temporis , aut mediae horae negotium factum est, quod olim christianos diutissime occupabat; nemo non intelligere potuit, quo demum deducenda erat huius Sacramenti administratio. Hinc peccatores iis barbaris saeculis multiplicati humilis poenitentiae curriculum ingredi repugnabant ; inde vero istorum transeuntium ministrorum utilitas exigebat, ut omnia velociter, nullaque habita de necessariis dispositionibus certitudine, administrarentur. Infelix studiorum ratio, quae non solum in profanis scientiis , sed etiam in theologicis scholis dominari Coeperat, verborum et subtilitatum vi, quibusdam regu Iis, et formalitatibus ridiculis, quae Patribus nostris incognitae fuerant, fidem et Sacramenta subi fecerat; novisque ideis veterum loco suffectis, non amplius de dispo-
209쪽
sitionibus et conversione cordis disputatum . sed
de materia et forma , de numero et distinctione peccatorum, aliisque similibus. III. Verum hic non steterunt homines temerarii . Quantumvis invectae tunc temporis ideae inordinatae essent, omnium tamen adhuc doctrina erat,
dilectionem Dei huius Sacramenti basim esse et fundamentum ; et licet infelicitate temporum, et illo ram disputatorum levitate amorem hunc dominantem Sacramenti materiam appellari placitum fuit , doctrina tamen de absoluta ipsius necessitate, Ut Sa-Cramentum digne susciperetur , perseveravit. Quis Vero satis praevidere possit, in quam abyssum hom. sensim ruat , si primis fractis obstaculis , sibum etipsi dimittitur 7 Molesta nimis iis videbatur amandi Deum necessitas ad reconciliationem obtinendam ἔitaque nescio quem poenae metum introduxerunt, qui licet malus dici nequeat , si manum saltem cohibere valet, cordi tamen immutando sussiciens esse non
Potest. Amplius quoque progressi sunt, privilegium
nempe legis charitatis et amoris esse voluerunt pΟS- se cum Deo sine ipsius amore reconciliari . Nullo Certe Sen Ru ac nequam esse oportebat , qui de commentitia hac impietate non exhorresceret; latendum tamen , non potuisse hactenus Ecclesiae fulmina , et piorum fidelium detestationem adeo pudendum Vulnus perfectae sanitati restituere. Existunt adhuc , idque summo cum dolore reminiscimur, scandulosae huius doctrinae vestigia , et quorumdam Cor
ruptorum , liberorisque ingenii hominum opera in non paucis pessimis libris, in quibus illa traditur, inter-
. dum exseressa resurgunt. Haec igitur mala detestata Sancta Synodus, et volens, quantum temporiam Ct cumstantiae permittunt , tam necessarium Sacramentum ad antiquum fervorem ac spiritum revocare, P
210쪽
ltores, quam Veli ementissime potest, hortatur, ut ad fideles de ipsius natura, dispositionibus, et esseC-tibus instruendos serio incumbant . IV. Homo inter omnes terrestres Creaturas eX-cellentissimus nisi propter Dei sui gloriam creari non poterat. In hunc beneficum Dominum , veluti in Proprium centrum ac .finem ferri ipsum semper oportebat, omnesque vires suas et actus illuc dirigere. Felix isthaec propensio ac pondus ipsi a Domino impressum charitatis amor a Patribus Constanter appellatus est. Si per peccatum originis cecidit, et a Deo, in quem semper ferri oportebat, in se ipsum relapsus est, in quo non poterat sine vitio quiescere, per reparantem Christi gratiam ipsi in Baptismate
communicatam in Ordinem restitutus, et ad Deum finem suum iterum directus est. Sic resectus homo, si ordinem hunc iterum pervertit, et a Centro Suo ultimoque fine recedens ad creaturam et ad se ipsum convertitur, in se ipso et in creatura quietem et Felicitatem quaerens, tunc peccat, illiusque amoris servus emcitur , qui concupiscentia carnalis et terrena nuncupatur. Amor igitur creaturae Usque ad contemptum Dei hominem peccatorem Constituit; amor Dei usque ad odium et contemptum SVi et creaturae, ipsum ad ordinem revocat et ad iustitiam . v. Si peccatoris status iste est, patet non Posse illum a peccati statu ad iustificationem transferri, nisi per oppositam Viam ad finem suum et ad Deum redeat, suos affectus a Creaturis avertens, eosque ad Deum convertens, destruens amorem Concupiscentiae, et charitatis amorem in corde suo producens . Haec tam clara et distincta iustificationis ratio in pluribus Scripturarum locis indicata est, ubi poenitentia reditus et conversio dicitur: convertimini ad me in toto coris vestro : converte nos Deus et . Ipse