장음표시 사용
221쪽
erat, corruperunt, suisque subtilitatibus tumidi Inali,
clitum illum et male acceptum meritorum Christi, et Sanctorum thesaurum confin Xerunt, claraeque ideae absolutionis a poena Canonica confusam et falsam meritorum applicationem suffecerunt. Si haec merita
erant infinita, thesaurus pariter infinitus esse debebat ; hinc illa adeo scandalosa indulgentiarum dissis patio, quae ignorantiam populorum magis magisque nutricit, et falsam magni lucri faciendi per has imdulgentias opinionem fovit . Ouod vero magis dignum est lacrymis, isthaec chimerica meritorum applicatio ad defunctos permeare coacta fuit, et huic adeo ruenti hasi illud inni m est impotens desiderium Indulgen tias pro defunctis multiplicandi, illaeque apparuerunt appensae muris ridiculae tabellae Indulgentiarum, quae defunctorum animabus applicari possint, Alta rium pri u legiatorum , aliorumque similium . XUII. Super haec mala maximo dolore gementes stabile etiam in praesenti remedium ipsis afferre opta
visSemus ι at Considerantes necessariam inter indui gentiam et poenitentiae systema relationem interCedere , ipsis sicut oportet provideri non posse credi. mus , antequam Dioecesis Rituale determinetur, et stabiliatur, quod a paterna Episcopi et Pastoris nostri cura et zelo in prima futura Synodo factum iri confidimus. Constituto in hoc Rituali poenitentiae ordine et tempore , illisque poenitentialibus canoni bus, qui praesentibus circumstantiis et Dioecesi nostrae Convenire poterunt, renovatis , tunc facile erit inducere antiquum indulgentiarum Systema ,
quas Parochi et Confessarii pro sua quisque prudentia
cum Episcopi venia concedere poterunt. Haec rio Stra Vota sunt, et desideria, quae in Iesu Christi Salvatoris nostri misericordia cito perfectum iri spe
222쪽
mm. Interim providemus, ut omnes , quae Ecclesiarum ianuis astigi solent , Indulgentiarum
tabellae penitus auferantur , Praesertim Vero, quae Indulgentias pro defunctis , et altaria privilegiata indicant. Indulgentiae per modum absolutionis con ferendae sunt . et ideo Confessarii, cum poenitentes absolvent, declarabunt, vi tantum indulgentiae ipsis ab Episcopo aut alio pacto valide concessae, ipso, ab obligaιione universam poenitentiam canonicam subeundi dispensari, eamque ipsis exhiberi clemen tiam , quam hodierna fert prolapsio disciplinae. Curabunt vero Parochi suos instruere de his veritatibus , quae adeo pertinent ad poenitentiae reformationem , et propterea iis utentur principiis , quae in supra citato opere de Indulgentiis exponuntur .
XIX. Quod ad casus reservatos pertinet , de quibus iuxta epistolam die 6. Martii anni 3785. ab
amantissimo Pastore- nostro Parochi, directam in hac Synodo agendum esset , hoc ad futuram Syn dum differendum esse existimamus, cum Ritualis liber expositus fuerit et reformatus . Quorumdam Ca-SUUm reServatio , qυa nobis admirabilis illius disci. Plinae vestigium proditur, quae primorum Ecclesiae saeculorum gloria et decus seni per exit, nihil aliud in praesens censeri potest , quam indiscretum pro inferioribus Sacerdotibus vinculum ; et pro poeni
tentibus sonitus sensu vacuus , quibus haec reservatio parum negotii facessere consuevit. Rituali et Poenitentiae ordine reformato, nullum amplius habituras locum similes reservationes speramus, aut huic reservationis ideae melius et utilius christianis argumentiam, supponi poterit. Ad hoc tendere videtur piis-
223쪽
simi Principis nostri animus, nostrique Episcopi tu vae pastorales lil , et nos , ut haec stabili maudentur executioni, precibus nostris Dominum sollicit
XX. Excommunicatio poena est maxima et e trema , quam Ecclesia infligere potest. Huius d trinam eXpressam habemus in Evangelio . Si peccm verit in te frater tuus , vade et corripe eum, dicit Dominus , inter te et ipsum solum . . . 3 si autem te non audierit, adhibe tecum adhuc roetum υel duos , misi ore duorum υel trium testium stet omne verbum squod si non audierἱt eos , dic Ecclesiae i si autem M. Clesiam non audierit , sit tibi sicut ethnicus et publicanus . Divisio igitur et segregatio ab Ecclesiae communione poenae huius naturam et effectum constitu. tant. Qui Ecclesiam non audit et pertinax in graviorum eius praeceptorum transgressione PerseUerat, Suaeque doctrinae per voluntariam malitiam repugnat , si post correptionem non resipiscit; a diu, Morum mysteriorum participatione arcetur , in communibus oblationibus suum. nomen dare non Potest, nec in . publicis precibus coniungi cum ceteris ; uno verbo omne ecclesiasticum sacrumque vinculum cum illo disrumpitur . Hinc est, quod sapientiores Theologi docent , externum dumtaXat esSe eXCom municationis effectum , quia ab externa tantum Ecclesiae communione excludit. Solum peccatum in. terna charitatis vincula abscindit , quibus interius Ecclesiae corpori cohaeremus, et consequenter im
224쪽
mam commimionem rumpit, quae cum peccato nequit consistere . Ergo inadaequatam falsamque Donnullorum sententiam 'reiicimus , qui excommunircationem vel solam rumpendae Cuicumque bonorum Ecclesiae communioni sum cientem arbitrantur; Inulto vero magis, plurimos illos effectus reiicimus , quos poenae huic ecclesiasticae pravae ex schesis haustae sententiae, et barbarorum saeculorum usurpa tiones addiderunt ; haec enim sacram Christi doctri. Nam , et venerabilem antiquitatem corrumpere nullo modo possune . Externa mala , temporales minae , Coactiones , eXilia , aliaeque similes poenae ad Ecclesiae potestatem non pertinent.
XXI. His principiis positis fieri vix potest, ut
terrore perculsi non admiremur eam, quae in aliquo Praeteritorum saeculorum dominata est, poenae huius praecipitationem et abusionem , quam licet poenam Voluit: quoque Christus esse remedium, quod pe Catorem, quiri irritetur et pereat , ad resipiscentiam perducat. Multo magis vero cum Sancto Tridentino Concilio pertetriti sumus Considetantes, quantum huiusmodi censurae praeter modum eXcreverint, et Per quas inanissimas. causas derisioni potius, quam peccatorum utilitati fuerint expositae , et quam inaudita idearum subversione quaedam' censurae species invecta fuerit, quae per saecula barbara vocata suit,ipro facto in inrenda . Excommunicationem huiusmodi omnibus a Christo indicatis characteribus destitutam , aliosque posthabentem correctionis gradus , quos ipsi placuit constituere, veluti abusionem omnis effectus vacuam nos habemus. Et sane quomodo in re tam gravi valida iudicanda erit sententia lata
sine examine contra homines lin determinatos, nec a
iudice cognitos, nec a fidelibus, qui ab ipsorum com
225쪽
nes naturales et divinas leges personale examen ex communicationem praecedere oportere , ideoque sententias ipso facto appellatas. non aliam habere vim, quam seriae comminationis .sine ullo actuali
XXII. Hinc duo consectaria fluunt; inutilem primo esse introductam ab aliquibus saeculis formulam ab excommunicationibus absolvendi , in quas homo
christianus incurrere potuisset. Externi sunt excommunicationis effectus , et ab externa dumtaxat EC clesiae communione ipsa ex natura sua excludit auso pacto igitur huic externae participationi resti. tui poterit, qui nunquam ab ea irepulsus fuit, sed semper et sine interruptione in ipsa ' perseveravit γSecundo illas excommunicationes nullas et invalidas esse consequitur, in quibus praescriptus a Christo suis premo et infallibili Ecclesiae capite ordo negligitur. P testatis dissipatio et abusio numquam effectum prod cit, qui a legitimo dumtaxat ipsius usu procedit
III. Quod hactenus de excommunication diXimus, quae generalis poena est Christianos omnes respiciens , ad dirigendas vulgares ideas in se Vire poterit circὼχ suspensionem, quae nihilo minor poena est ad solos spectans Ecclesiasticos. Cum aliquis ad sacram ordinationem aut ad Presbyteratum legitime admissus est, ex divina dispensatione iugacquirit proprium , ad quod electus est, minister Um exercendi, praesertim vero quod in divinorum mysteriorum celebratione versatur. Ac sine gravissumis causi , et sine illis cautionibus illoque . ordine , qui in omni poena infigenda naturali iure ob- sexvatur . iure λος spoliari nou potest . . Qui hunc:
226쪽
negligeret ordinem, sanctissim i societatis, et humas nitatis vincula violaret, et ne dum medicinalem propriamque regiminis ecclesiastici poenam infligeret iniustam et triannicam dominationem 'ille sibi usu
XXIV. Nos itaque legitimam in Superioribus
Ecclesiasticis potestatem agnoscimus inferiores ministros iuxta Canones examinandi et puniendi , pr indeque potestatem ferendi in Sacerdotes suspensionem ; hoc tamen ius nullo modo arbitrarium esse credimus, nec a privata unius , qui semper eo abuti posset , opinione dependere . Haec absoluta dominatio semper ab Ecclesia reieCta fuit , tamquam vitium ipsi Ecclesiae naturae et Constitutioni contrarium. Quapropter nullas et invalidas habemus illas omnes suspensiones , quae ex inf0V-mata corucientia appellantur, quas violentia induxit, et hactenus Ignorantia conserUavit ; Certique sumus , Episcopos , quorum aliqui tanta cum aedificatione
paternum et amabilem sacrae stiae auctoritatis usum
renovant, irrationabiles has abusiones perpetuo abolituros . Quippe ius omne, rectumque regimen postulat, ut, nisi probatum fuerit crimen , poena non infligatur, nec quispiam puniatur reus, quin de delictis suis
con Uictus fuerit , aut saltem admonitus .
Si igitur in seriorum ecclesiasti dorum ossicium est , in iustis et regularibus Superiorum suorum definitionibus admittendis humiles se exhibere, et plenos obsequii, ossicium pariter Superiorum est ab illis omnibus sententiis , quae dominationem fastumque sapiant, abstinere . Equidem gratulari nos maxime possumus , quod in amabili agendi ratione
Pastoris nostri antiquae et mansuetiadinis , et mmclerationis 'exempla renovari videamus , cum aequi S simo iure persuasus ipse sit , eum, qui ' Secus age
227쪽
ret, ecclesiasticae disciplinae subversioni eooper turam, iterumque inducturum illam Inquisitionis speciem, quam suprema Religiosissimi Principis nostri decreta perpetuo inbolitam voluerunt. I .
228쪽
f. I. S; i quo tempore christianus adultus contra spiritu
Ies hostes caelestibus auxiliis adiuvari, et roborari indiget, tunc certe maxime iis opias habet, cum per aliquam gravem corporalem infirmitatem Deus illum visitat, Cum tunc humani generis linimicus , qui semper circuit quaerem quem δευoret, inveniat illum oppressum doloribus , viribus destitutum . in profunda animi tristitiae immersum , ac tum suorum delictorum memoria, tum severae in peccatores divinae iustitiae cogitatione . quae ipsius menti proxima o versatur , ad angustias. redactum; facile est intellige. re tunc omnes a Daemone exercitum iri conatus et fraudes. ut illum ad peccatum inducat, trahat in desperationem , et sexum ad aeternam infelicitatem rapiat. II. Attamen Iesus Christus omnium miserico diarum erga homines lapsoru fons et meritoria camsa , humanae imbecillitati tanto periculo expositae virtute sua deesse noluit. Hinc novum adiumentum Praebuit, sive signum sensibile instituit, quod spiria tuales animae infirmi vires denuo suppeditaret, augens in ipsa charitatem , et consequenter cupiditatem minuens , unde est, quod hoc signum sensibile verum
novi foederis Sacramentum dici et aestimari debeat.
229쪽
V Quamvis Nocabulum , quo ad E se tremae Unctionis ministrum indicandum S. Iacobus utitur, aetate provectiorem aliquando significet, aut eum, qui in populo principem locum obtinet, non alios tamen ab hoc Apstolo eo vocabulo denotari credimus , quam Veros et proprie dictos Ecclesiam Sacerdotes , exclusis nullo modo EpiscopiS . et licet ab uno tantum Sacerdote miniistretur , validum
tamen esse hoc Sacramentum profitemur .' i u -: UΙ. Attamen Piurium Sacerdotum aliorumque
ecclesiasticorum conventum in huiust sacramenti ministratione non reprobat Sancta Synodus; immo cum ipsi probe perspectum sit, pluribus ad Deum ' de . precandum coniunctis , iuxta Tertulliani. . pli rastine. gratami quamdam violentiam ipsi inferri, et ideo faci lius , quod petitur, obtineri, converitum hunc Sacerdotum aliorumque ecclesiasticorum , aut etiam laico rum una cum Parocho, ubi commode fieri possit, ladaegri utilitatem iron solum approbat, sed ' etiam
VII. Cum, teste S. Ioanne Apostolo, nullus adultus Christianus se sine peccato esse vere dicere possit, Cumque Extremae Unctionis effectus peculi, ris sit remissio peccatorum , eXtra. omne ' dubium est, neminem gravi morbo laborantem posse sine peccato hoc Sacramentum Praetermittere , quando sine gravi incommodo ipso muniri queat. ι ι ,. iVIII. At si Christianus aegrotans Extremae Umctionis auxiliai sibi procurare tenetur, legitime etiam hinc consequitur ,- stricta teneri Parochum obligatione illud administrandi, cum necessariae dispositiones in illo agnoscuntur .. Immo e Xplorata nobis res est, Prinprium Parochi vigilantis suique gregis. amantis Ofiscium esse , statim ad parochiani sui aegrotantis domum se confare, ut antequam imorbus ingravesca
230쪽
illum ad recipiendam cum fructu Extrema a Uncti nem disponat. Ab hac obligatione nullatenus liberari
medimus Parochum etiamsi morbi contagium .limem dum sit; ciocet etenim Chriςtus a Pastore bono omnia dimittenda et animam ipsam Ponendam esse , . quoties. Sibi conamissarum ovium salus id po
Usque ad saeculum XIII., si peculiares alia
qui casus excipiantur, constans omnium Ecclesiarumpimis fuit Extremam Unctionem infirmis ante Em charistiam administrandi; tunc enim omnibus com pertum erat, Extremam Unctionem Sacramenti Poenitentiae complementum esse , et ideo per illam amplius infirmos disponi, ut Sanctum. Sanctorum digne reciperent. Nam vero falsa opinione, qua credebatur Extremam Unctionem quamdam esse publicae poenitentiae speciem; et cum pariter existimarent fideles , huic addictum poenitentiae Matrimonio uti
amplius non posse, nec . conscribere testamentum, nec
Carnes edere, inde factum est, ut cum sibi ab huiusmodi rebus abstinendum esse metuerent, huius Sacramenti administratio ad illud fere momentum differri coepta sit. quo do infirmi sanitate actum esset. Istorum mors, quam in his circumstantiis statim post acceptam Extremam Unctionem naturaliter Contingere oportebat, aliquos ad credendum induxit ab ipso Sacramento mortem celerius portari: hinc aliam nacti sunt causam illud usque ad extremum vitae spiritum differendi. Vel ipsum recens Exremae Unctionis nomen, quo per id temporis hoc Sacramentum appellatum. fuit, aut potius falsa huius novi nominis notio et interpretatio indicatum modo praeiudicium in hominum animis fortius impressit, 'quo creditum fuit , non nisi post Et charistiam suscipiendum esse: invalescente Vero in