장음표시 사용
191쪽
Salbum quia existentia albedinis in ipso non tollit ab ipso aptitudinem ad Oppo.
Resp. nos non agere hic de indifferentia ad hanc vel illam praedeterminationem qua viriq; supponimus, sue admittamus siue ne. gemus voluntatem physice praedetermina ri sed de indifferentia actus primi proximi: hoc est principii simpliciter adaequati
ad unum alterum ex oppositis. nullse. rentia parietis ad albedinem tigredinem non facit parietem electium albedinis aut nigreditas,in consequenter nec electivum adesse disgregativum, aut congregativum visus, quς consequuntur necessario ad albedinem tigredinem. Eodem modo indifferentia voluntatis ad hanc vel illam prae- determinationem non facit voluntater sesse et activam huius vel illius praedeterminacionis; adeoque nec illius aut alterius operationis, quam impossibile est ad hanc vel
illamir determinationem non sequi. Argumento proposito reponere solent Aduersari j distinctionem c leberrima sensus compositi& sensus diuiti Aiunt etiam cum physica praedetermina sone esse libera voluntatem, quia potest elicere actum Oppositum inli ad que prae mouetur, vel carere actu ad quem prae mouetur, non m sensu
composito sed in sensu diuiso. Hanc distinctionem explicant exemplis familiaribus etia apud nos. Puta Socrates sedens liber se deI,quia etiam sedens potest non sedere; aut etiam stare, non in sensu composito edin
192쪽
De concursu Dei et cin sensu diuiso . item posita praescientiata
quod Petrus cras pecabit . adhuc cras Petrus libere peccat, quia poteli non peccare in sensu diuiso, quamuis non poisit in sensa
compositor hanc eandem distinctionem alisterivinis ali usurpant: puta stante praede- Ierminatione ad amorem, pol est Petrus noamare simultate potentiae non autem pol tiam simultaris sicut Petrus sedens poteri nosedere simultate potentiae, non autem potentia simultatis.
Hanc distinctionem non bene intelligi alunt, vel si bene intulligatur non in eo senissu impugnam a nobis in quo intelligitur Nam, aiunt sic impugnant Aduersari Inc distinctionem, Quasi sensus sit Petrum habere potentiam ad non amandum , si in Petro
non ponatur aut si a Petro auferatur pra determinatio ad amorem quem sensum aiunt et Te ineptum omnino extra Intentu. In Petromquiunt etiamsi praedeterminato ad amorem datur cum tota prςdeterminatione ad amorem, potentia ab no amorem, seu etiam potentia ad odium sicut in pariete albo cti tota albedine datur potentia ad nigredinem quamuis non datur m Petro potentia ad coniungendu non amorem sue odium,c praedeterminatione ad amorem: sicut non datur in pariete potentia ad Oniungendam negationem albedinis aut nigredis , cum albedine . Eodem modo simul cum sessione est in Petro potententia Handum, set ad non sedendum inuamuis non sit in Petro potentia ad componendam
193쪽
stantionem seu non sessio nom cum sessione: stante diuina praescientia de peccat cra Dino Petri stat simul in Petro potentia ad non peccandum quamuis numquam stet in Petro potentia ad componendum no
peccatum cum praescientia de peccato..Haec responsio nullo modo soluit difficultatem,&facit Petrum detentum in vinoculis aeque liberum ad ambulandum ac hominem ptaedeterminatum ad amorem facit liberum ad non amandum . Per hoc quod
Petrus sit ligatus non tollitur in Petro pOtentia ambulativa eu per hoc quod deat non tollitur in ipso potentia standi ergo Petrus in vinculis est aeque liber adambulandum ac Petrus sedens est liber adnandum . Nemo est cui statim non veniat in mentem disparitas inter utrumque Petrus sedens est liber ad ambulandum quia est in potestate ipsius abiicere sessionem loco sessionis ponere stationem: at vero Petrus ligatus non habet in sua potestate abi j cere vinsiula&ambulare . Item Pettus li-
here sedet; quia elegit sedere potius quam non sedere,&ideo tecte dieitur esse liber ad standum, quia stare potest in sensu diuiso sessione. Non autem dici potest Petruesse libere praedeterminatum , quia elegit
ptaedeterminata potius qua nanon Praedeterminari adeoque posse non amare in sensu diuiso a praedeterminationem . Et tamen ad hoc, qu Uibet actio dicatur nobis libera, oportet ut sit ex nostra electione , seu a no.
bia vel signate vel exercite eligentibus it.
194쪽
De concursu Dei. I Ilam prae non illa. Impugnatur igitur haec responsio . Ad hoc ut Petrus sit libet in sensu composito
Praedeterminationis portet ut vel si is potestate ipsius abijcereitaedeterminati nem, vel cum praedeterismatione ad unum componatur in Petro potentia adaequata
re proxima ad oppositum sed neutrum datur ab ad et sarijs , ergo Petrus in sensu composito cum praedeterminatione no , est liber Maior plobatur: quia implicat interminis me elye liberum ad hoc vel illud, independeritet a mea libertate deesse mihi potentiam adaequatam , tam ad hoc quam ad illud minor autem probatur rtum quia non est in mea potestate abi jcere hanc pr determinationem:tum quia pro. tentia in ratione potentiae adaequatae dc pro. ximae ad oppositum completur larmaliter Per praedeterminationem ad oppositu sed unplicat simul dari in Petro duas haso praedeterminationes o fatentus homistae , de ut est euidens ex terminisci, tab
Dicesci cum tota praedeterminatione ad amorem est in Petro voluntas natura sua libera capax odiendici ergo cum tota Praedeterminatione phyfica est in Petro libertas ad oppositam . Antecedes probatur: quia physica praedeterminatio non euertit naturam voluntatis creatae: voluntas autem est natura sua potentia liberati ergo prae- determinatio non tollit a voluntate rationem liberae.
195쪽
Resp ptimo per insantiam iam semel allatamin insolubilem . Vincula & catenae
quae ligant det ment Petrum non tollunt a Petro potentiam ambulandi: ergo etiam insensu composito vinculorum Petrus est liber ad ambulandum ' Antecedens proba istut quia potentia ad ambulandum habetur
formallter per potentiam loco motivam
ωdet et minatio ad ambulandum potius, quam ad non ambulandum per voluntatem pro suo libito imperantem ambulares, praenon ambulares est autem euidens per vincula, quibus premitur Petrus, non destrui in Petro nequit potentiam loco motivam neque voluntatem. Et tamen nemo sapiens dixerit Petrum in vinculis esse liberim adambulandum Dices disparitatem esse inter vincula deistinentia Petrum irae determinatione, quae prae mouet Petram ad amorem Vincula ita sunt incompossibi lia cum ambulares, ut cogant non ambulate, praedeterminatio autem non est ita copossibilis , cum non
amare, ut cogat non amare . nam etiar ,
ptaedeterminatus ad amorem incoactus amatin consequenter non est illi violentum non amare, cum certum sit homini ligato
ad stipitem violemum elle astare ad stipi
Resp hanc disparitatem esse optimam
sed in sum cientium.Nostra argumenta non probant per physicam pra: de terminatione cogi voluntatem Petri ad amorem, sed la. tum probant necessitari. Ad hoc autem t. eis
196쪽
De concursu Dei. 49 Petrus sit liber non sulficit illa libertas quae
est a coactione, sed requiritur illa quae est necessitate Vincula Petri ad stipitem ,&praedeterminatio Petri ad amor in hoc conueniunt, quod cum neutro ex his stet potentia expedita ac oppositum, esto dita conueni ut in hoc quod prima cogant haerere stipeti, secunda non cogat sed solum
necessit et ad amorem . Dicitur libcrtas a coactione omnis voluntarietas, siue in voluntate reperiatur principium adaequatum ad opposita, siue nona dicitur autem libertas a necessitate, quando voluntas est complete potens ad utrumlibet ex oppositis Prima libertas reperitur illeat iis ad aman. dum Deum secus secunda Matus enim cum summa propensione voluntatis amat Deum, quem tamen in sensu composito beatit odinis non potest non amare. Non adebet autem admitti eam dumtaxat in homine libertatem dari ad hos cillos actus quos exercet in via, quae dati in patria. Rela secundo falsum ess quod voluntas sit per naturam suam adaequat libera sicut falsum est quod voluntas creata sit se sola adaequa te potens vel amare , vel odisse , vel quodlibet aliud operari Diximus enim supra,nullam causam creatam esse sus- scientium simpliciter adaequatam ad stilum effectum Immo ex hoe ipso quod voluntas creata sit ex natura sua libera secimus argumentum contra praedeterminationem.
Nam si est natura sua libera potens ad utrumque ex oppositis, cum non habeat
197쪽
Jhoc per seipsam adequate, debet in ratisneralis compleri; de consequenter compleri per aliquid quod sit constitutivum actus primi proximi ad oppositari ad eo ipso quod completur per physicam praedetermis
nationem, non completur huiusmodi; ergo dic. Igitur ad argumentum in forma diis stingue voluuta est natura sua liberais capax odiendi perseipsam praeciseri negossimul cum conculla causa: primari, concedo;
sic ad reliqua . Quod si concursus ille
Per quam completur, sit determinatus , determinatiuus ad unum, nequit in volun orate intelligi potentia adequata ad opp situms
pugnatu; iterum pradeterminatio physica .
A Lia eiusdem opinionis impugnatio sit
quod per physica praedeterminationem Deus si verevi proprie causa siue auctor peccati; consequens est absurdum, e go&antecedens Sequela maioris proba turis quia ille est auctor peccati a quo est determinatio ad peccatuma sed admissa :Prςdeterminatione, determinatio ad pec catu est a Deo ; ergo admissa praedeterminatione Deus est causa & auctor peccati Maior explicatur& ipsa sui explicatione Probatur. Quotiescumque ad unum eundeque actum Plura concurrunt. Ili tribuitur actus
198쪽
De concursu Dei. I saactus secaudum considerationem moralem a quo est determinatio ad ipsum. Puta ad Dccisionem Petri conurrunt, Paulus de gladius Paului: sed gladius se solo impotens ferire serit impulsus determinatus a Pauloci Propterea occisio Petri quamuis physice sita gladio de a Paulo est tamen
secnndum considerationem ethicam a Paulo unge in poenam homicidi supenditur Paulius, non autem gladius. Deus autem in quolibet peccantea ita se habet per physica suam praedeterminat IO nem, sicut se habet Paulus in gladio feriente. Nam sicut gladius est se solo impotens ferire fer cautem vel hostem patriae , vel
ciuem prout mouetur si Paulo: ita voluntas creata est se sola ampotens Operar: Peratur autem vel bonum, vel malum prout
ad hoc vel illud per physicam praedeterminationem mouetur a Deo. Et quemadmoda hic vel ille impulsus seu motus imprimitur gladio , independenter ab omni de quacunisque erectione gladi jr sic etiam imprimitur volunta cratae haec vel illa praemotio inis dependenter ab omni&quacuque electio. De ipsius . Sicut igitur Paulus ibi est vere&Proprie auctor homicidi j sic etiam Deus
erit verect proprie auctor peccacl. Neq: enim putare di bessendςre ab electione voluntatis quod habeat hanc uel illam Priemotionemem. Hoc enim est exercitium liberae voluntatis diti inae non alte orius. QMod sit fingere praedeterminarionem dari ad electionem voluntatis creat et tunc G VO-
199쪽
volucitas recte operatur eligendo praedeterminationem ad bonum, male autem eligen. do praedeterminationem ad malum. Et quia quaelibet electio est operatio voluntati su de concursu Dei ad hanc ipsam electionem ea demesset omnino controuersia . Vide iam quo iure De repraehendatis puniat peccantem; qui exprobranti Deo quod peccet respondere potest me solo sum impotens peccare aut quidlibet operaici encursus autem fle quo me simpliciterin absolute potentem facis, est determinatus, me determinat ad unum: dum igitur pecco, quid aliud ago quem sequi motum quo in peccatum impellis: &:cui tam implicat me reis sistere, quam implicat te non esse omnipotentem ;Prima Aduersari responsio est Deum deis
terminare voluntum creatam ad materiales, sed non ad sermale peccati, adeoq;peccatum non esse Deo tribuendum, sed creaturae. Hoc autem materiale dormale peccati vari j varie explicant iuxta varias opiniones de malitia morali actuum . Aliqui dicunt quemlibet actum, secundum omne quod dicit de positivo esse bonum adeoq; Deo amabilem; secundum vero id quod dicit de negativo esse malum adeoq; inamabilem immo odibilem , utpote priuatum illo bono quo sormaliter esset rectus, si esset actus moraris bonus: haec priuatio cum non sit ens , non est a. Deo et voluntas creata ceret in suo actu rectitudine debita, non quatenus ex Deo est , sed quatenus est
200쪽
' De concursu Dei. is rex nihilo . Peccati gtur non est quaTenda
causa efficiens formaliter ut peccati , sed causa deliciens , qualis est voluntas creata, . dui propterea marito tribaitur desectus in genere moris. Atque hic a PDrtur auctoritas Augustini dipsum dicentisci videlicet mali non es laquaerendam ciniam efficientes sed deficientem quod quam recte dicitur ab Augustino, tam mele adducitur in patrucinium physicae praedeteri Dina lonIs. Alii dicunt centideranda esse in actu morali praedicata aliqua quae habent rationem materia metaphysicae, hec sunt praed cata gegnerica; alia quae habent rationem toria, haec sunt praedicata illarentialia . Prima sunt materiale peccati, secunda sor- male. Ad prima Deus determinat,secus adsecu a. Exemplum sit m actu od merga
proximum Actus odia habet quod sit ens, quod sit actus, quod sit vitalis, quod sit
tendentia in aliquod obiectum, aut fuga ab aliquo obiecto. Haec omnia praedicata sunt generica, nec quidquam mali inuoluunt. Habet preterea quod sit odii erga proximum &contra legem nature praeciis Plentem ut Irater diligat fratrem haec predicata malignant, seu malificant actum,adhςc autem non determinat Deus. Hec aduersariorum responsio id obtineta multis, ut relicto puncto controuersia dis putent de constitutivo formali actuum malorum seu de ratione in qua irmati tercontasia malitia actuu humanoru. Hoc aut tem non obtinebit a nobis Pergemus igia