장음표시 사용
251쪽
causa a hominis sub ratione nolinis, si autehoc petit, petice: Izcausam indifferenter vel sui vel alterius vel potaus natatrae totius humanae cum igitur ipsetne clam in natura humanu, aeque poteli causare seipsum ac quo 1 Iibet aliud individuum .
Ab hoc homine transiit D. Tlaomas ad
quodl betens creatum. Quemadmodum inquit, .n liber homo in particulari participat nam ram humanam , ita quodlibetens creatum participat , ut ita di x tam , naturam etandi , quia solus cus it suum esse, si igitur aliqua creatura causeret esse absolute, eodem d: scursu conficitur quod causeret seipsam , necesse est guur ut non causet esse absolute, sed solum csse in hoc. Hoc argum in quod ego ad hanc rem
attuli, utitur D. Tholas adprobandum nullam creatura Ucleare Creare, inquit, est dare ess absolute, IIe autem cibum uersalissimus effectus niuersa tulimus autem eia
fectus est uniuersalissiua causae , quae est Deus, causa autem secunda non dat esse absolute sed dat esse in sublecto, quia dat eia
se in subiecto, non creas seu generat. Resp. Negando sequelam maioris Adprobationem dici gnc non tendere ad rais Ilo item ignis sed ad rationem ignis a sedistincti, ratio autem ignis ab ipso Fstineti non est communici in cuilibet alteri sis cui Deus etiamsi det absolute elle, non tendit tamen actione sua creativa ad esse fecit. dam totam rationem siendi , nam in tota
252쪽
igitur Deus actione creativa edens ad esse intelligitur et cre ad esse distinctum a sed ita ignis actione generativa tendit ad ignem sed distinctum a se.Quando antem D. Thomas dixit Deum actione creativa tendere
adesse absolute nec limitauit nec debuit limitare ad esse quod sit distinctum a creanis
te, illa erat limitatio quae inepte non in .
teli gitur , inepte ponitur: hoc ei quam ineptum est non intelligese,ineptum est pone. re, sicut ineptus esse medicus qui diceret curabo infimum,dum modo non sit mortuus vel quotquot aegrotabunt in hac urbe omnes inuisam, dum in udo sint a me distincti que omnia sunt inepta ex terminis λduerte autem D. Thomam si quid probat pro Aduersario, probare neq: de potentia absoluta dispensari posse in hac serie effectuum,Nam imp ssibile est agens creatum agere nisi in subiecto praesupposito: subiectum autem praesupposivum est ipsummet determinatiuum ad hunc numero effectum vi consequenter quatis bet forma intra hanc speciem educatur ex hoc subiecto fa- Cithanc numero rem . tu autem dicunt dari seriem naturalem effectu um, ne idem possit producere seipsum , posse tamen in hac serie dispensari a taut ex hac materia fiat haec alia res quam qua nata est ieri, non philosophantur ad mentem D.Thomae, per quem tam impossibile est rem aliam esse ex hac materia, quam hanc materiam esse alia
quam quae est. Adde quod apud D.Thoma mnon recte diceres eum si una die ante vel
253쪽
postquam natus est natus esset, aut in alio cubiculo, non futurum fuisse eundem uis mero hominem qui fuit, quod tamen conceditur a multis admittentibus seriem . Deianique sicut Deus dum dispensat exigentiae naturae determinando hunc prae illo effe- etiam,ita dispensat, ut nequeat determinare ignem A ad producendum seipsum, ita dum satisfacit exigentiae in determinata per aliquem determinatum effectum: Hasatisfacit ut nequeat igni A dare eundem ignem pro effectu Ideoq, qui argumento supraposito fulciunt conclusionem oppositam lare debent impossibile , videlicet per diuinam omnipotentiam posse idem producere seipsum : Deus enim dispensans. ut potest, in serie nature licita potest operari ac si talis series non daretur, sed si talis feries non daretur, posset,ait arguens, determinare de ad producendu se ipsum, g. Deo in tali serie dispensante,posset idem producere se ipsu
Ratio est,ait ille,euidens , quia ignis petit ignem sub ratione ignis: sub qua aeque ipso
Etiam in liberis Deus determinat ad inodiuiduationem. Sicut in explicando concursu Dei cum
causis secundis, facilius impingitur cu'ca liberas,quam circa necessarias: ita etiam
in assignanda causa determinan Ie ad diuiduationem, lacilius et decipi circa effectus
254쪽
liberos, quam circa necessarios. Probatur tamen conclusio supraposita . Inter effectus sibi possibiles nequit causa libera determinare se ad unum potius quam ad quemlibet
alium;g. debet aliunde determinari. Consequentia est euidens.Si autem aliunde inde nisi a causa prima Antec probatur mula nullus est effectus causae liberae cui noti sint
possibiles infiniti ali omnino similes Mati ipso in discerni biles ab eadem causa secunda, imposiabile est autem determinare se ad
unum prae omnibus alus non discernendo unum ab aliis.
Nota quod dicimus : omnino similes
in discerni biles Petrus est induserens ad actum amor sis quatuor erga Paulum , a ictum amoris item ut quatuor erga Franciscum, habens pro motivo utriusq, sapientiam vel pietatem quam in utroq;putat quale isti duo actus non dissimilantur neq, a principio quo sunt, neq; a terminis quos respiciunt, adeo etico linenter ad ea quae dicta sunt alibi, sunt omnino similes interser cum tota hac similitudine entitat ma habent a men posse discerni quia termini ipsi quana-ujs similes entitatiue habet tamen dissimilitudinem secundum accidens, adeoq; potest Petrus determinare se ad amorem erga Pau. tum , eligendo amare Paulum prae amare Franciscum. Pauli imin Franciscum essedi DCerni biles inter se a Petro, cum tota similitudine en tua tua manifestum est, concingit enim unum esse album , alterum nigrum unum esse Romanum at erum Forentinum.
255쪽
Acbim autem amoris ut quatuor, quem
elicit Petrus erga Paulum, non esse unicum ex possibilib'seu possibiles es e actus amo. ris intensos, quatuor erga eundem Paulum ab eo tem yetro elicibiles non tot quin plures,singultas in hoc loco, in hoc instanti, probatur eo ipso, quod non probatur oppositum Inter hos dicimus non posse Petrum eligere num p rq quolibet alio sed quem
cuq; tande eliciat determinari ad eum a causa prima unde non est conclusio, Petrum no posse eligere hunc, vel illum actum prς hoc vetalo alio omnino similici sed prae quolibet alio, seu prae omnibus alijs est enim
certum inter aliquos simila posse dicetnere quamuis non possit inter hunc, quemlibet alium. Hoc modo intellecta coclusio probatur magis obiectionum soluzione. Obiic. r. Si Deus determ ma ad indiuiduationem non solum determina inter a
Ctus bonos hunc prae illo, ladiaciam inter peccata hoc prae illo: sed ii ueterminat intes peccata hoc prae illo, est a xaetor peccati, ergo si Deus determinat ad diuiduataonem, est auctor pecc Ul. Maior est clari , ne q. enim est potior rati cur causa lacuniadae ligat inter huncin illum actum malu nquam inter huncin illum actum bonum ut patet ex dictis Minor probatur etiam ex dictis quia quotiescunq. duo in eundem
effectum ita intluunt ut unum habeat determinare,alterum determinata, to te determinanti imputatur effectus imputatur ira qxiam secundum considerationem morale tri
256쪽
sed caua prima,&causa sed unda ita influunt in hoc numero peccatum, ut secunda determinetur prima determinet,g. PCcca tum debet secundum conuderationem moralem imputar a primae. non secundo Maiora nobis adhibita est alibi pro vera Min. est nostra conclusio.
Mirabile est, quam diuersimode respondeatur huic argumento a diuersis circa con clusionem ide sentientibus quod sentimus Resp. breuiter concessa mai. neg. min. Durer minare siue se , siue alterum ad malum potius , quam ad bouiam a peccare. esse auctorem peccati intes duo mala interla omnino similia determinare se, vel alterum ad hoc potius, quam ad illiam, secundum hoc quod dicit de indiuiduatione pra se non est peccatam Rem explico; da necesse esse ut furetis'secem , vel abstineas , si te datermines ad furandum potius quam ad
non furandum peccas, vi alius te deteriminet, peccat: da necesse esse ut fureris vel hos, vel illos alios decem nummos aureos ex eam crumena, omnino similes,maequales quoad omnia, per hoc quod hos
potius quam illos determinate ureris, eisquetidi, eq. vlli heri imputatur ad culpam igitur adprobatonem conc ma.distingne rei in causa secunda dei crminatur aptima ad hoc peccatum prae alio omnino simit conc. ad hoc peccatum prae actu bono ne mi, dist. conseq hoc peccatum imputatur causa prim , quod sit simpliciter , aut quod sit prae actu bono neg. quod sit
257쪽
sit prae alio omnino simili, conc. Inliabisci nequit causa prima dcterminare ad hoc pr illo , nisi determinet ad peccatum simpliciter , nequit causa prima determinare ad peccatum sim phciter: ergo nequit determinare ad hoc peccatum prae allo. Probatur maior, quia sine determinatione primae causae neqἰnt causa secunda exire in ullum actum ergo in quemcumque acriam exeat , determi natur ad illum a causa prima Rursus ne is qui exire aetiim , nisi qui determinates hic potius quam ille ergo exire tria quemlibet actum est exire in actum qui sit hic potius quam ille ergo determinare ad hunc potius quam ad illu,est determinare
ad peccatum voluntatem non peccaturam
sine hac dete minatione. Sicut autem te trus Ctermine Paulum ad hoc potiusquam illa mendacium , non re nil turum neq:hoe, neq. illo , si non determitet, est vere, proprie auctor peccati, sic etiamsi Deus determinet voluiitatem creatam ad hoc potius quam ad illud peccatum, non peccaturam, nisi determinet, est vere, Propris auctor peccati.
Resp. quod si Petrus ita compleat aulum concursu suo in ratione potentis peccare, ut Paulus sine hoc complemento peccere non potat, contingere potest v Petrus per hoc strens peccati a Paulo commissi. Proprere qui alios adluant in pec- cando, & ipsi peccant non tamen Deus est auctor peccati .per hoc quod sine ipsius concursu
258쪽
cursu peccare impotentes,suo concursu potentes efficiat Rc sp, a.disi mai. nisi determinet adieciscatum inplicue determinatione eligente inter bonum malum, malum autem praehono, nego, electione terminata ad unum prae alio malo concedo . voluntas peC-cat qui e completa ad bonum . ad malum determina se eligendo malum praehonori hoc modo non determinat Deus dum determinat ad indiuiduationem , rei ipsa autem ille actus ad quem determinat est actus peccaminosus, adeoque implicat determinare ad hunc actum , non determia nando ad peccatum simpliciter. Ad reliqua patet ex dictis . Non spectat ad Petrum consulere ita libertati Pauli, ut sit prori me potens, bonum malum spectat autem ad Deum. Certe si Deus nullo modo vellet concurrere cum voluntate, O
Iunia in hil boni ageret , nihil mali, rursus
si ita vellet concurrere, ut nollet ad malum, ita operaretur bonum, ut non libere operaretur , cum igitur sit secundum naturam
hominis libere operari oportet ut per suia scientiam ad bonum ad malum, tene operetur &male ita ut quotiescumque bene , laudabiliter peratur, operetur cum sufficientia ad male operandum quotiescumque male, Millaudabiliter id etiana faciat cum sufficientia ad bene. Obiic. a. Deus determinata rationem indiuidualem, sed ratio indiuidualis ident jucatur rea hic cum ratione specifica, er-
259쪽
De serie naturali effect Diago Deus determina realit et ad rationeta L, specificam min. probata est in Logica, ubi degradibtis metaphysicis. Resp. dist. n. ratio specifica identita. catur cum ratione indiuiduali, si accipias quamcunque rationem specificam, nego in accipias rationem specificam huius indusidui, conc. min. eodem modo distnguo conseq. determinat ad rationem specificam han , concedo, ad quemlibet rationem specificam, nego. Non diximus in Logica rationale identificata cum animali, statimen: m sic argueretur, rationale est in homine, animalestio bove. Immo rationat: est realiter homo, animalii realiter os sed rationale,& animal dentificantur , ergo homo, ios realiter identificantur Diximus autem rationale hoc identificari cum hoc animali m gradum specificum cum genetico in eodem indiuiduo esse iderealiter. Idem dic gradu specifico, de in druiduali, qui sunt realiter idem , in eo isdem indiuiduo. Hoc idem vace versa proponi potest pro caiisa secunda determinania te se ad speciem . Videlicet, voluntas creata determinat se ad ratronem specificara actus, cum ratione specifica identificatur realiter ratio indiuidualis ergo voluntas creata determinat se ad rationem indiuidualem. Ratio specifica in hoc indiuiduo ident: scatur cum ratione indiuiduali, non autem ratio spefica ut sic. Proponitur etiam hoc alio modo Causa
secunda delir nat sed ad speciem, sed specio
260쪽
dies identificatur cum indiuiduo ergo cauissa secunda determinat se ad diuiduum vel etiam causa prima determinat ad individuum individuum identificatur cum specie , ergo causa prima determinat ad speciem . Vtriusque Syllogismi minor est falsa. Non enim magis species identificatur cum indiuiduo, aut fidiuiduum cum specie, quam totum cum parte aut pars cum toto, potestamen claritatis causa distinctionem adhibere species adaequale accepta identificatur cum individuum nego, inadaequata accepta , concedo temindiuiduum identificatur cum specie adaequa e accepta , nego , adaequale accepta , concedo.Quod nihil aliud significat nisi hoc individuum esse partem huius speciei, siue intra collectionem omnium constituentim hanc speciem, reperita hoc diuiduum.
Obiic. . Non est explicabile quomodo
causa prima determ me secundam ad hoc numero peccatum ergo&c. Probatur an. tecedens, nam causa prima concurrit ad peccatum per suam omnipotentiam , qua compi et voluntatem creatam, sed haec omnipotentia non est ad hoc potius, um ad illud ergo causa prima complet secuudam per aliquid quod non sit ad hoc magis qua ad illud: complere autem per aliquid huiusmodi non est determinare ad hoc prae illo;ergo causa prima ita complet secundam ut non determinet ad hoc prae illo. Rela. neg. antec. Quamuis enim difficile