Triennium philosophicum quod P. Andreas Semery Remus e Societate Iesu in Collegio Romano philosophiae iterum professor dictabat ... Annus primus tertius

발행: 1690년

분량: 859페이지

출처: archive.org

분류: 철학

481쪽

re dicet,esse quandam deitate cum a seitas sit conceptus differentialis Dei: sicut rationalitas v. g. est conceptus disteretialis hominis S: cui igitum d quod est quodamodo animal rationais,est quodamodo homo, ita id quod est quodammodo a se est quodammodo Deus, icut id quod habet rationalitatem quandam, habet quandam humanitatem, ita id quod habet quanda ascitatem trabe quandam deitatem. Hinc sequitur viserius quod omne vita ei scisset quidamia Deus, quod est ridiculu unde ignosci pos. 1 et Aegimu quod carpe aha adora iarent quod enim eii quidam Deus, quandam adorationem meretur . Esse aiuem

quodlibet vivens quendam D in probatur quia eo ipso quod viti ita habet quandam a

sertatem si autem quamdam seltates a q)iandam citatem ridicu tu enim est unum sine altero dare. Sic tu igitur non definit vitam , qui dicit eis quandam deitatim, ita neque qui dicit esse quandam a i- intem Nihi a ne mali di rit, qu a proprie nihil dicit Habet auic quod dicit ex quodam Loo Cardinabis Staris a Pallinii sim libris de Sacram cap. A. Vita debet esse

vel iactus a se per se so stens qualis e t

DeusM a Ius ρroueniens sective eo curus est actus , qualis est ita creat rarum ideo ita est aliqui diuinum, qui. est habere perfudionem a se quo modo a les quae

vitam a veritis oscuntur ni/gi Suricom astice, quan definitaue.

iod si a facit actum vitalem cum non sit ab

482쪽

ab extrinseco esse in omni rigore metaphysico perfectionem quam vivens habet a se, hoc modo intes bigendum esse quod dicitur. Responde etiam perfectiones quae non sunt uua esse a principio m quo sunt . adeoque in illis esse etiam quandam astitaterruis; afferenti date timen inter esie ab intrm se coquod conuertit vitae, esse ab in inseco quod competit non vitae puta quod primum ita sit ab intrinseco, ut repugnet essen.

tialiter esse aliud e, cum in carietas quae dicuntur etiam csse ab intrinseco, non repugnet aut quicquid aliud limusmodi pro discrim me a signanti repones esse diui rsantis seitatem huius&illius esse tamen eciam inperfectione non vitali asei talem 'Iandam iere conuenire illi,quod sit effecti-ue ab eo cuius est amis. Sed de hoc satis: qui enim dictum limitant per Η9..d Im quodammodo e alia huiusmo ita, quid Lbet quodammodo dicere possunt. Ad ea quae initio proponebantur patet ex dictis. Et diuersitas inter vivere Dei, vivere creaturae sub concepti praeciso actus perfecti, seu motus accepti modo supraexplicaro nego sub alijs conceptibus: Oncedo Conclusio tua est possedar con epistum c Cmmunem vila creatae cincreatari non autem vitam creatam de increatare conuenire in quolibet conceptum luden re

vitam Vbi aduerte quod de conceptu vitae est esse actum viventis , quo ita cilla itur secundum disposita onem suae nasurae existes

483쪽

quam sine illo in uiuente creato habetur hoc per actum superadditum agenti seu per vitam superadditam vivendi ; in creato autem habetur hoc per vitam quae est pissummet luens;quod tamen si fingas carere tali vita fingis non ςque peiectum, adeoque non esse id quod est.

ARTICULUS II. Satis it aliis obiectionibus.

OB jcitur . Etiam in vivente increato debet admitti vita distincta a viven- te: ergo etiam in vivent increato datur a ictus primus physicus respectu vitae. Conc est euidens ante probatur, quia etiam in Deo sunt aliqui actus vitales, qui possent non esse Se conuerso non sunt aliqui achiis vitales , qui possent esse , aetiis autem qui potest esse, non esse, non est Deus ergo sunt aliqui actus in Deo qui non sunt Deus. Probatur maior: quia actus liberi Dei sunt actus vitales actus autem libera ita sun n Deo, ut possint non esse Puta ita est in Deo volitio, qua vult mundum , ut possit non esses; si enim non potest non esse in Deo volitio mundi , Deus necessario vult mundum T autem necessario vult nundum, non est contingens mundum esse. E conuerso ita non est in Deo nolitio mundi , ut possit esses; si enim libere uult mundum Lua uult ut possit nolle posse autem nolle,&posse esse in Deo nolitionem mun.

484쪽

Teritur 437 mundi sunt unum de idem. Est autem mnatis festum, quod id quod potest esse iota

esse, non est Deus.

Resp.circa actus huiusmodi falsificari illud proloquium. Quot capita tot sententiae:

unius enim capitis sui hac in re plures en tentiae. Alij enim dixerunt denominationem

nolentis, aut volentis libere hoc millud esse Deo adaequale intrinsecam. Alii esse partim intrinsecam, partim extrinsecam. Hi diuiduntur rursus in duas crasses. iij enim ponunt complementa quaedam aeterna Per quae verum est ab aeterno, quod Deus hoc velit, hoc nolit liberes, quae vocantur ab ipsi sentia in ratione veri, seu veritatesqtIKdam obiectivae Mouentur ad la optinnandum ex eo quod Deus ab terno velit id quod vult c. denominatio autem v Ο- lentis, aut nolentis non habetur adaequa te per Deum solum, cum Deus solis sit indita ferens ad volendum, vel no volendum , gl-tur tam in ratione volentis , quam nono lentis completa debet per aliquid a se linstinctum quod cum faciat illum ab aeterno volentem, necesse est esse aeternum. Huluia modi cntia, seu complemcnta non perlinet ad ullum ex praedicamentis,& si recte intelis ligas quid sentiant aulliores ipsorum , intelliges non esse ne q. creata, neque increata adeoque esse pura vocabula inquirentis aliquid, nihil inuenientis, statuentis tamen apud se pro certo clari aliquid ternum Deo distinctum, per quod Deus si tale Inum

Volens,aut nolens hoc & illud.

, Alii

485쪽

4; TiPut. I. suasi. I. Alii dicutu complam Deum in ration volentis aut nolentis per aliquid distinctum

ab ipso, non tamen aeternum , sed existens in tempore. Neque enim ad denominatio. nem aeternum requirunt fortiam denominantem aeternam; si cucas lenominatione luptae sentem non requinatur praesens formata, denominans, puta in Log. cis ad denomina

dam hic nunc ver an hanc propositis one Tetrus saltiabit, rion requisiuimus saltum Periit a sentem sicut nec ad den nominanis dum verum depraesenti Petrus altabit. Iuxta hosi actio productiva mundi m rem pore vel mundu ipse in tempore existens denominant mundum ab aeterno volit tim in

Reumque ab aeterno volentcm mundii.

idem dic de caeteras , afferendo semper pro complemento denominacionum Deo be. rarum aliquid tempora Ie quan is denOminationes praeducta sint omnes aeternae

non enim dictamur De Iibera eo quo Jaliquando eas sustineat aliquando orta. sed' ita etiamsi ab aeterno sustineat: ita tamen sustinet ut potucii non sustinere, immo sustinere oppositas Prima sententia ponens videlicet decre. ta Iibera adaequate Deo intrinseca impii gnatur 'lii huiusmodi decreta ita sunt ut potuerant non esse , ut volito mundi est quaedam denominatio ita competens Deo ut potuerit eidem non competere igitur non est adaequat intrinseca Deo quod enim est Deo adaequare intransecumicus

cst , dc consequenter repugnat esse indifla

486쪽

rerens ut sit aut non Secunda sententia ponens complementa aeterna ipsa sui explicatione lassicienter impugnata est quicumque enim illam explicar conam , eandem mags implicat cogitur dare, dari aliquid quod non est neque Deil sicque non De Hs reque creatum Dc , increatum ii si admittat aliquas crea

arasitianas, necessitater in Deo habendi ab aeterno has vel illa creatutas secum Alunt enim impossibile esse quod circa omnem omnino remi se distinctam, carea Deus omni omlamo decreto libero Puta vi neque velit, neque nolit, mundum aut alia huiusmodi Tertia igitur sententia tenenda est ut a. x in e consonalis principiis quae in logica posuimus hausia ex Philosopho: iuxta haec caenominatio volentis aut nolentis completur inico per aliquid in tempore existens, quamura sitatem , &secundu rationem actis seu forma vitalis fit ipsemet Deus Hoc ut iritelligas considera aetus tuos libe-rOS: actum v. g. quo amas Franciscum aut AntCn tam actus huiustro licii ullo modo immutat crminum inritiem ferturii, immutat autem te intrinsece. Rursus il est in te

ut possit non esses; quod sit autem potiusquam non sit, habctui formaIlter per ipsum

non autem per termintlmad quem Ritu .

Est igitur in illo actu indifferentia quaedam

ut sit vel non sit; non tamen est indisseretutia vcrcspiciat hunc vel illum terminum , ut

Patet ex alibi dicti actus enim huiusmodi sunt

487쪽

sunt relationes transcendet ales ad obiecta In Deo res accidit modo plane inuerso et actus ille quo Deus vult mundum, non est indifferens ut sit vel non sit in Deo est nim essentialiter ipse Deus; est tamen indifferens ut respiciat hunc vel illum terminum ,respicit autem hunc potius quam Llum .per hoc quod in tempore sit potius hic quam ille adeoque velle hunc vel l Ium est denominatio:quae completur per hunc vel thim , consequenter non adaequale intrinseca Deo.

Hinc facile intelliges quomodo Deus

uelit aut nolit ita uelit, ut possit nor ueli ita uolit ut possit non nolle, sine ullo praeiudicio suae immobilitatis et nam cadem forma uitalis , ures ipsam et dulina essentia, est indifferens ut denominet illum uolentem aut nolentem prout ponitur in tempore hic uel ille terminus, positio autem huius uel illius termini est mutatio non in Deo, sed increatura, Hinc etiam explicabis quomodo denominationes oppositas respectu eiusdem successaue idem Deus sustineat quomodo v. g. dicatur odisse

nunc quem antea amauerat, aut contra spu

ra odisse Saulem quem prius amabat,amare Saulum quem prius oderat non enim putandu est esse in Deo modo hunc, modo it tum actum , sicut est in nobis , quando uel amamus quos ordimus, uel e conuerso: sed

ille idem indivisibilis actus. qui in Deo est Deus est per hoc quod respiciat pro tali tempore hoc obiectu pro alit hoc aliud,

488쪽

De vita creat. recreat. 4 Idc nominaturan, crialis te Protali cmpo: re, eius iaci Coruniis alio, unoe dicitur quod uoluntas iunia immola moucat, de secundum diuersos astus existentcster poraliter in creatura iustas cre cenominaiiones uiuersas. Puta ab aeterno amat Saulem obedientem, hoc est pro illa differetiaren pol lypio qua Obedri. Loit illum uniadem contumaccmin rans tessorem diuiniim Deria, pro issa dilicsentia temporis, I qua diuinum impcrium transgreditur: dq; uno eodemque indivisibili a tu a ciuersis, quarum ten pore sunt complemi Dils, diuersa nomina sortiente

Iuxta hanc cocti inam facile est respon. de re argumento pro P Usito, in qu nega nodum et antecedens. Ad probationem distingue, actus liber est distere sui sit uel non sit secundu extrinsecum cenominans; concedes secundum id quod ei in ἰmnis. cum Deo: nega; Aliter etiam Pores distin. guere, est differens secundum compleamentum eZ Iinsecum: c Cncede secuticum formam intrinsecam niga. Allier est .

differens indifferentia rei denominationis:co cede; indifferentiauci denominaἰς nega. Actus ille seu forma vitalis quae cenommatur volitio aut noliti O, amor aut odium huiusici aluus obiecti, non est indifferens visit vel non sit in Deo: est tamen indifferens ut sit uel non sit complementum illud extruasecum, quod est in tempore, cum haec ut illa denominatio habeatur pc hoc vel illuc complςαέίum, Deus dicitur Ilin.

489쪽

huiusmodi, sed est actus pure perfecti neque enim Deu dum vivit seipsum immutat intrinsece, iuxta id quod superius dictu est:

ego Deus non mutor.

Prcterea vita creaturri actu secundo non est ipsum esse creaturAnec enim est aut planta per id formaliter per quod vegetat, aut brutum per id rmaliter per quod se si-st, aut holao per id formaliter per quod intelligit: sed hςc omnia superueniunt, viventibus , distingunt q. ab ipsis . At vero vi-uore Deiectipsum mei esse illius: ne enima quidquam Deo superuenit per quod vitat. Π Denique vita creatur m actu secundo supponit actum primum verum S physiis cum , quod non contingit in vita diuina ianam in Deo vita est Deum tam igituris pugnat dari actum primum physicum ad existentiam vite diuinet quam eundem da- ri ad existentiam Dei; Ex his videtur non posse poni rationem uni vocam se unam uitae ad uitam creatam Quitam increa

Respondeturquςstionem esse magna agparte de nomine Deusin creatura conueniunt in hoc quod utrumque agat,adeoque quod utrumque moueat se secundum quod

motus est actus perfecti , Secundum hunc

conceptumi r cisum quo nihil aliud asseris tur nisi operatio immanens se actio ma: nens in principio a quo est dari potest una ratio uit respectu Dei creatur . Si aut tem nomine uit intelligas motum, quo

d rea stipsam immutat intrinsece , mam scin

490쪽

stum est vitam non esse unam in Deo, ecreatura quia tamen ad concrptum vitae simpliniter lassicit ratio motus supradicta dicere potes sin. pliciter dari unam rationem vitae communem uni uoce Deo& crea

tus ae a

Aduerte autem nos non ponere unam rationem vitae in Deo & creatura, eo quod vitiali quaedam alaitas sicut non ponimus in Logicis nam rationem entis respectu substantiae laccidentis, e quod accidens seu rallo acci cientis fit quaedam perseitas sed eo quod Milli vitae qui est asellas, hoc

est quae Deus est ' illi alteri quae est ab alietas , hoc est quete creatura est&ab eo

distincta cuius vita est, rationem communem inuenimus Caeterum qui dicunt vitam etiam creatam esse a seitatem quandam , nec verum dicunt, proprie loqui n- do, nec falsum quia proprie loquendo metaphysice, nihil dicunt. Nam de omni omnino perfectione dici potest quod sit quiddam diuinum , cum quaelibet persectio sit qua dam participatio diuinitatis quae est omnis persectio: sicut autem dicis est quoddam diuinum, ita dicere potcs esse quandam a seitatem aut e conuerso sicut dicis hoc illud esse quandam a seitaten dicere potes hoc illud esse quandam diuinitatem , quod aeque euidens est ac est euidens eodem modo dici de re definitum ac di citur definitio , aut e conuerso Hinc habes quod qui dicit vitam etiam plantae esse quandam ascitate tu eodem iu-

SEARCH

MENU NAVIGATION