Triennium philosophicum quod P. Andreas Semery Remus e Societate Iesu in Collegio Romano philosophiae iterum professor dictabat ... Annus primus tertius

발행: 1690년

분량: 859페이지

출처: archive.org

분류: 철학

501쪽

sit indifferens , est huius vel illius denominative ab hoc vel illo . Est igitur conceptu perfectionis diuina quod Olicio ipsius secundum quod est in se ipso it physice aeterna, secundum in tio est in tempore sit huius potius quas illvas, quandocumque autem sit illud, quam ut in tempore sit, sit volitum ab aeterno . Ad coque deno. minet antequami: sicut v g. res In te mispore existens prae suo opposito, denominat Deum ab aeterno videntem se prae suo opposito. Dices i. Et omnis terminus creatus , omnis actio creativa est a Deo ut volente, ergo presupponit Deum formaliter volentem Pergo Deus non costituitur in rationα, nolentis per ullum temporale.

Resp. etiam quaelibet tuo nolitio est a te ut volens , nec tamen praesupponit te formaliter volentem:cum per ipsam sis fot mali re volens . Praesi ponitur utrobique id quod domi nominatur, nusquam ratio denominans, in te superuenit intrinsece rei denominatae ratio denominans. Secus in Deo, ut dictum est. Nota autem hoc posse dici conistra quodlibet complementum . In forma conc .ant nega conseq. vel dist an est a Deo ut volent denominative ab ipsomet termino vel actione. conc. praescindendo ab omni terminoin omni actiones; nego an &consequentiam.

Dices 1; actio productiva mundi in tempore nequit denominare mundum pro duiscium antegram sin ergo neque denomin

502쪽

Devit creat. increat. hi mundum volitii antequam sit Probatur consequentia: quia non est potior ratio cur tribuat unam denominationem qua aliam. Resp. cone antee neg. conseq. Ad probationem dic quod producere est extra Deum , ncque enim productio est actus immanens; velle autem aut nolle est intra Deum , cum uterque sit actus immanens. Propterea pertine ad perfectionem Dei videnominationes huiusmodi antecedant terminum a quo desumuntur , non aut erro

qnodaliae . Etiam in nobis non contingit rem fieri ante tequam fiat , contingit tamen esse uolitam. Sicut igitur uidere in Deo ternum est quamuis sit videre huius potus quam illius obiciti denominat lue ab exi-ientia in tempore huius potius quam illius obiecti , ita etiam velle hocin illud prae illo alio est aeternum ouamus de neminati-ue habeatur ab existentia huius cillius in tempore prae illo alio.

ci. 3. Potest non esse aliqui de libere respecti Dei ablati. vllo actu libero in Deo,

ergono Omne exercitum libertatis diuiuae completur per aliquid in tempore existens. Probatur antecedes ex squae dicauimus in Physica bidenegationibus . Videlicet: non entis non quaerenda causa ; ergo ad hoc ut aliquid non sit, non est necesse ponetare per modum causae ullum actum Det,quo

nolit ut sit . Explicatur hoc ulterius. Ad hoc ut aliquid sit simpliciter requiritur quod Deus velit, ut, nam sine concursu

503쪽

pol tuo diuinae volantatis nihil omnino sit, at xta illi Al sine ipso factum est mi bjl ergo

per hoc prati se quod no: sit in Deo volunias seu vo tio quod sit , non erit id quo Ont xistente impossibilum est issici sed per hoc preci se quCUomnium Deo talis actus, non ponitur in Deo alius actus ergo contmie potest quod a qua non siit , absque eo quod is in Deo vllus actus, vi cuius non situ Quod aute hoc ipsum esse lidere respectu

Dei probato quia res ita non esset, ut tamen si Deus vestet utura esset , sitque in potestate Dei vi velit. Exemplo rem Explico Alle mundus non est ad hoc autem ut esset requireretur actus diu in voluntiatis ac hoc igitur ut non sit, sussu . non data talem actum , non dari autem talem actum non est dari alium actam ; ergo ad hoc, non si alter mundus, non si quiritur vi Ius actus inico quod autem non esse alterum mundum accidat libere Deo, proba-surra qua ita non habet actum quo uelit mundum existere, ut possit illum habere .

Des concesso ante negando conseq. Non esse id quod non estin posset esse , dupliciter accidere potest, utroque modo libere Deo . Primo per hoc quod Deus non velit illud esse,cum possit velle secundo per hoc quod nolit illud esse . Si secundo mod accidat, accidit per aliquod omcitium libertatis diuin ' Deus enim ita habet nolitionem circa illam rem , ut posse illa carere,' c autem illa nolitio est exercitium Posi Liuia voluntatis diuinet. Pria

504쪽

De ita cre.rt increat. rno modo, res non erit, non ex vi alicuius exercim voluntatis diu iuς, sed per omission zm omnis exercitat minς bdertatis liberam Deo,per hoc quod ita non exerceat sua voluntatem , ut possit illam exercere. Quicquid enim ita Cperatur ut sit in actu primo proxime determinabili a se ad operanduti, tibere non operatur , quia non operatur proxime poens determinare se ad operandum Ad hoc igitur ut contingentur clibere Deos res aliqua non sit sequitatur quidem ut possit Deus sua voluntate determinare aut iit, non autem requiritur ut fia olim- rate determine vi illa non si hoc insinuauimus loco deto ph: losophantes iuxta princima Augusti m rencientis Manicheos causam requirentes cnebrarum. Cum gi rur ad hoc ut res non sit etiam l: bere Deo non requiratur vlis accus voluntatis diuine, manu est tri est non requis quidqua alpro com lamento sed per defectum manis complentim quocunque tempore e X-tituta cete intelliges non ita in eo vl- Ium actum Iiberunt circa rem illam is numquam erat . Adlice autem ut res illa non sit, idque accidat ex vi positiva noli otionis, cum huiusmodi nolitio sit actus liaber requiritur ahquta extra Deum, nor per quod formaliter res non sit,sse die quod Deus denominetur nolens rCuarios non cridi conseq' enter complementuna illud non

veri sic abit formoI ter propolitionem dicen ima res non est sed prapositum dices

505쪽

tem Deum nolle quod sit resis ubi a duc Ne nos complementum illud ponere non At res non sit, sed ut Deus sit nolens rem illam. Probatur hoci quia rem no esse habetur per Omissionem puram seu potius habetur cum

pura omissione actus ipsam uel cnt: pro pura omissione non ponitur vllum com Pleπenti ergo ad hoc ut res non stri non requiritur ullum complementum, non au- Iem magis non est cum decretio nolente ut

sit quam cum pura omissione, hoc est cum carentia decreti per quod sit. Hoc ipsum intelliges in re ipso . Adhoe ut non scribas non en necesseessa in te ulluacrum quo dicas: nolo scribereri sed etiam de scriptione incogitans uere non scribis:

od hoc autem ut nolens non scribas, requiritur in te actus quo nolis scribereri curria ramen non magis non seribas positive nollens scribere quam omnino de scriptione

incogitans.

Dices uolitio iolitio terminantur ad idem obiectum sicut assirmatio legatio. v. g Volo mundum existere 4 nolo man- dAm existere, sunt duo actus non differentes ex Obiecto, sed ex modo tendendi in obiectum isti duo id ij; alter mundus est

di: alter mundus non est ergo utriusque erit idem complementum extrinsecum essermo est enim de his actibus ut sunt in Deo: sed huius actus:volo mundum existere complementum est ne existentia mundi , uel actio productiva eiusdem: rgo etiam uel

existentia mundi , uel actio productiva

506쪽

De vita ereat. ct increat 4 9 eiusdem eris complementum huius alterius nolo existere mundum . Hoc autem absurdum est ex terminis. Respa actus diuinos non esse metiendos actibus nostris illi duo actus volo, de nolo differunt intrinsece in tua voluntate Gadeoque non exigunt extra te aliquid per quod positi uet differant . Istidito actus no io,&volo: non differunt positive in Deo quia sunt ipsemet Deus; ad hoc igitur vidisserant aliquid exigunt diuersum extra Deum hoc autem non diuersum obiectu', sed diuersum complementum. Igitur hic actus , nolo quamuis respiciciat idem obiectum quod hic alius , volo, non tamen ter minatur per idem complementum sed hic quidem , volo per existentiam rei hic allus

nolo per aliquid aliud quod pure sit ad denominandum Deum nolentem.

Dices , hoc aliquid erit negatio Brma Iisis obiectiva mundi ergo dantur nega

tiones Qrmale obiectivae Probatur antecedens , quia illud aliud erit exclusiuum eia

sentiale mundi ergo recte dicetur negatio obiectiva mundi . Conseq. patet . An tec probatur: quia tam implicabit mundum existere cum tali complement , quam mundum existere Deo nolente texistat Resp. negando antecedetis Ad probationem distinguo, est exclusinum per modum contradictorii nego; per modum incompossibilis: concedo antecedensvi nego conseq. ad hoc ut tale complementum de

mundus sint contradictoria obiecti uia, requia

507쪽

re q ritur non solum ut nequean simul adesse, sed insuper ut nequeant simul ab esse; puta ut, sicut non pote esse mundus simul cum tali complemento , ita ne queat non esse nisi adsit tale complemen-iutori visui est autem supra posse non esse mundum etiam non existente acti, quo sit

noluus in consequenter etiam non existen recomplemento ipsius, immo non existere, talem actum non habetur nisi per non ex iis stenta am tulis complementi . Consonat hec doctrjna principi j summulisticis circa co-l radictoria, de quorum rat Oneeli quod ne

queant simul abesse a m simul adesse Adde

quod etiamsi non posset tridus non exiliere nisi Deo postiue nolente ut existat , adhuc tale complementum non magis proprie dicetu Iur negatio mundi . quam causa dicatur suus effectus hoc est diceretur negatio Per ruptam& rhetorice , non autem se

508쪽

De unitate vel pluralitate Aniinaismarum in eodem vi- uente

sintne plures simul. Comparabamus nuper gradus animaistorum cum numeris I in quibus superior continet sub se inferiorum. Quaerendum est hic an in eodem vivente, puta an in homine , qui est in summo gradu animatorum sensibilium conimenta ista siciat: s, ut in ipso sub anima rationali sint a iam masensitiva vegetatula ab eadem de inter se discincta. Et ma haec ipsa duo ita. tio bifaciam telligi no est , diuidenda estit Mias partes, in prima quaerim P D it dic saesrcsanim telint limulo quaestium postea an successive saltum an idem tuens introeant. Sunt enim qui primam partes . negantes, secunaaem a mittant e D ceu dum est in eodem vivente One Lsu pure animas timui me conclusio comi Dum s est ter Perforeticos . immo inter Catholicos ita ut quoad hominem opposita censeatura nonnulsis errone . Est autem contra Platonem , qui in diuersis et isdem lintimis parcibus diuersas animaseollocabat anima vegetariuam in hepate

509쪽

Disp. r. auast. 4 concupiscibi Iem in cordes, cognoscitiuam

in cerebro ut restit S. Thomas ex Philosopho in prima parte quaest. 9. art. 3 Est

etiam contra Menichaeo , qui duas in homine anima gnoscebant, tramque rationalem; nam sine labe culpae a bono

Deo iactam ab ipso decisam quasi particulam diuinata, substantia alteram viiijs plenam factam a malo Deo vel Daemone. Hanc Manicheor ut haetesim ut ineptam refutauit Augustinus multis in locis , lib. 6. contra Faustum cap. 8 lib. de duabus animabus cap ta ahb i. Quantum a Platonem . Non inchoastenter ad principium falsum quod pro vero habebat philosophantes est. Exiitimabat

enim animam non esse tormam unitania corpori ipsum informantem in constituenis Iem cum ipso unum per se; sed esse formam pure assistentem motricem corporisco pacto quo dicuntur communiter In tetiligentiae mouere corpora casestia . Hoc autem post ' non ins haerenter ratiocinabatur: sicut enim in eodem Caelo diu eris diuersos motores habere putantur , ita contingere putabat in homine , in quo praerit pue animaduertabat motus Opposi-

Probatur autem nostra conclusio primo aut hori late Patrum , qui passim amrmant unam este in homine animam , illamq; ra.

tionalem'. aut licita lates Patrii min censuras docentium oppositum non vacat huc adducere Habes illas apud Ruuium lib. a. de

510쪽

De vita ereat. increat. fg

Anima ubi aduerte aut horitates huiusmodi non pugnare directe pro unitate animae in quolibet vimente, sed solum in homine. Dixi direm quia ab unitate anim in homine, facile est inferre unitatem animet in quolibet vivente. Probatur concisio ; quia si plures anime essent in eodem vivente , illud vivens n. esset unum .consequens est absurdum; ergo: antecedes Minor probatur ἱ quia ipsi mei Aduersari volunt esse unum

idem vivens dari. enim in pluribus viis uentibus plures animas qui negeta Sequenis Iadinem maiori probatur Nula vel ponuntur istianime in diuer sis subiectis, ut ponebat Plato, vel in eodem subiecto Ei ponuntur in diuersis , cum singui constituant vivens , tres anim constituent tria uiuentia; si aut m in eodem, erunt in eo dem sub lecto tres form substantiales singulς nai ς facere unum per se , nam substantiam , unum simpliciter in genere uiueistis mconsequentur illud uiuens non erit

unum per se.

Dixi si sint in hi et sis subicctis, constituent plura uiuentia . Ratio est quia et iasi uiuens uegetat tuu immed a te iungatur sensitivo de litiuum autem rationali, non a men consti ruentinum: diuersa enim subie ista diuersis formis substantialibus informata non costituunt unum , nisi per aggre.

grationem, sicuti cumultis triticis nisi fortε uixeris tres tuas animas alicui alteri animet deseruire illas bonum sui , ac totius Ord

SEARCH

MENU NAVIGATION