장음표시 사용
691쪽
6 o Disput. 1. Quast. 8.in suo totali subiecto potest carere hoc, noria uicin isto organo . puta anima hominis, anima equi potest utraque carcre pede cive lauricula , quam in Q rmet neutra cerebro, corde, vel hepate non autem quoad omnia, quia una est tota in toto in tota in qua libat parte totius , quod illi conuenit c ipso, quod sit indui sib: lis, altera autem eo ipso , quod non probaetur esse in diuisibilis, non habet unde udicetur esse tota in Io, tota in qualibet parte totius. Nonyrobatur autem esse indivisibilis, cum constet esse materialem educi de potentia mares ae . nec habere Vllum genus operationum quod sit supra matellam physicam hoc est supra rationem sermae in esse, Operari pendentis a materia physica Obijc. r. Nutritio in equo codem modo contingit, quo in homine, ergo anima equi est indivisibilis, sicut anima hominis. ΑΠt proh experientia. Cons. patet, quia an homine contingit nutrino sine produ- Cisone nouae partis animae, ergo si eodem modo2ontingit iniquo, eq. in equo produc tu noua pars animae, si autem non pro-Gucitur nolia pals animae, eadem anima ,
quae minus te formabat matellae, plus materiae informat m consequenter eadem est an maiori vel minori subiecto, adeoq. eadean pluribus partibus subiectici quod est
Proprium serma indivisibilis. Resp. neg. ant. Imo potius ex nutritione , augmentatione bruti argumentum ha -
λ contra indivisibilitatem anima bru a-
692쪽
lis. Nutritionem hominis, equi alibi descripsimus. Anima igitur,qlla informa noriuas partes materiae aduenientes equo, cumst materialis,educitur de potentia subiecti quod actuat,actuat autem materiam de nouo aduenientem, ergo educ Hur de potentia materiae de nouo aduenientis anima prae cedens nutritia nem augmentationem huiusmodi non educitur de potentia materiae de nouo aduenientisci ergo huic additur illa, ut pars parti, nec tiam in unita. tem coalescunt quam in unitatem rei diuisbilis, consequenter maiorem, quoad hoc, indivisibilitatem non habent forma , quam materia. Innturitione autem hominis re insita accidit, solum enim noua pars unionis educitur de potentia materiae de nouo aduenientis, lommem augmentatis. Propterea dictu est in loco etiam unionem,quae est in homine, maIerialem esse de diuis bilem . Certe no educi animam rationale de poccisa materiae est cur. um adeoq; ita homine materiam informari forma no euu-cta ex ipsa, in bruto autem certum est id noaccidere, id istum est supra. Obsjc vlt Partas. quibus constat anima brutatis, vel sunt homogeneae, vel et herogenear, neutrum :ci poἰ est, ergo c Minor probatur, si enim dicas esse homogeneas, contra est, quia pars animae equinae
quae est capite, est dissa milis parti, quae est in pede quae enim in capile est, hantasiatur, secus quae in pede, gitur quae in
capide est,est uissimilia ei, quae in pede . .
693쪽
inuod si di eas esse hercgenas contra est,
quia ad diuersas iunctiones susticit eum
identilate principi j substantialis, diuersitas accidentalis in diuersis partibus subiecti
quod a tali principio totali informatur
ara te hoc in anima hominis indivisibili,que per meram diuersitatem organorum diLeria in diuersis partibus operatur: neq enir anima rationalis quaslibet in quibus beleorporis partibus opera iones exercet. Poterit gitti retiam anima diuisibilis quamuis mi laribus partibias constans, per meram ciuersitatem organorum etiam ipsa diuerta
node cluet sis in partibus operari. Resp. cono. mai neg. in Dico autem
partes Anima predictae esse homogeneas Ratio est , quia non est ulla necessitas et herogenitatis distincte illa , qua ha hetur per mersitatem orga norum , quae ab eadem Anima informantur. Si igitur finoas illam Animae partem, quae est in pede, ponii notario, aeque habes principuam videndi; sic de carieris. Idem autem diuersis in is frumentis diuersa racete est manifes uis Dices: ex modo ipso phantasiandi apparet Animam bruti ecl. indivisibilem, ergo,&c. An probatur, quia totum obiecti, in
recipitur indivisibiliter in potentia imaginatiua IJtuti: totum, inquam, in tota ' tentia, totum in qualibet parte potenciae, quicquid autem recipitur per modum recipientis recitur , ergo potentia im ginatiua Bruti, secundum id quod dicit in Anima,eli indivisibilis. Probatur maior, quia
694쪽
non est intciligibile ouem v. g. esse in Ani. ma lupi ipsam imaginante , ita ut caput ouis sit in via a tergum in alia , pes in aha parte eiusdem Animae . Confirmatur, quia etiam inpotentia vi sua ita est totum obiectum , ut non distribuatur secundu ITE partes sui, in diuersas partes poenitae,ct ira tamen opstio toturn, singulae palles ipsius aprς dicta potentia attingas: tur. Resp. hoc idem argumentum que probaturum indivisibilitatem Orgis , ac prΘ- hae in diuisibilitatem Ammae , siue potentiae
organum informantis. Quis enim intra iaganum lupinum ita ovem vitabitat , ut in una quidem parte eiusdem ponat caput, ita altera pedes & sic a caeteri, In forma ad argumentum negarant Aditobationem ne aga mat Ouis per seipsam ne q. diuisibiliterneq. indivisibilitet est in anima Lupi sed per speciem sui Species autem est secundum
naturam potentiae , in qua recipi tur: cuivis
igitur tam quae in nobis: quam quae in lupis phantasmata sunt, materialia sint , utpote recepta n potentia materiali , neces e est ea esse de natura materiae, adeoq esse iussi, lia. Recipitur autem indivisibiliter in organo animato, ut tali, hoc est non secundum unam partem sui in materia, secundum alia in anima informant materiam, sed illud idem , quod est in materia,est in anima ma loeria informante. Recipi autem sic non ar- guit in diuisibilitatem neq recepti, ne recipientis cum idem accidat in sententia la- iis communi etiam circa accidenta a colu -
695쪽
mun: 2, puta circa calorem .stigiis, quae recipi a: unt nisi in sole materia, sed in toto Sicut autem phantasma illud , recipitur in parte diuisbsti materia ita etiam in parte Clui sibili anima: ir ijs, in quibus est anima diuisibilis, atque hic periculum est, ne arguens pro pharasmate aliquod corpusculta intelligat. quod occupans locum in anima aliud quodlibet ab eodena excludat I hantast ait purum accidens penetrabile cum alis infinitis, nec ullam subiecti patiem villus determinata magnitudinis exigens, prppterea in aliquo sensu dici potest diuisibiliter recipi&in anima, in ipso metUrga TO, etiam viroq. seorsim accepto , hocesi nec manima nec in organo exigere vllam determinate cxtensionem, ut in ipsis recipiatur. Imo qui admittunt compositione ex indivisibilibus, etiam in indivisibili po-ncrepo sunt quam Iibet, qualibet et latria contrariorum species, per quas potenta a bruti tum imaginat via tum appetit tua de-tcrminetur ad hos vel illos motus. Vidimus enim supra spectes contrariorum nonee econtrarias, sed recipi meadem indiui.sbili: er parte subiecti. In vero etiam sensu dici potest esse totum in toto,d Oturr in qualibet parte subiecti, quia iuc in toto subiecta est cr fictius nec in ulla vel minima pallicula subiecti est minus perfecti, quandoquidem secundum totam suam intensionem est in qualibet parte subiecti Hoc modo intelligendi sunt D. Thomas , alij magni nominis authores, quando dicunt
696쪽
animam bruti esse totam toto totam in qualibet parte corporis quod informat totam scilicet intensiue non autem extensiue, quod etiam alicubi dictum inuenies a S. Thom de qualibet forma materiali puta de calore , de forma ignis, ciliis huiusmodi, quae in qualibet subiecti parte sunt secundum totam suam persectione,
non tamen secundum totam suam exten
Instabis, si anima est diuisibilis, non est
cui deficiente hoc vel illo organo . totum vivens deficiat, sed de facto ita accidit: ergo anima non est diuisibilis. Maior proba turri quia posita diuisibilitate animes, potest
deficere illaizrs, quae estis parte , alla non defici cnte. Minor autem probatur, quia deficiente cordes, vel cerebro, deficiet totum
Resp. neg. mai ad probationcm dist. potest deficere pars in qualibet parte corporis, absq. eo quod lo a amara se ficiat; negoci in aliqua parte corporis; concedo. Quamuis anima sit diuisibills , habet tamen talem connexionem quarundem cum quibusdam partibus, ut sit quibusdam stare non pos- . sit, stare nequeat in vita ratio a prior est, quia in quibusdam partibus ea fiunt vel mirentur , quae pro omnibus necessaria sunt; puta: dam corde formari , vel foueri spiritus vitales, d corde in reliquas coris potas partes quaqua versum dispergi, si ponas deinde animam in corde deficere, tollis consequenter ab ea anima parte, quae est m
697쪽
pede,unde stare possv; scficiente enim aniam in cordes, necesse eii deficere spiritus, qui ibi vel formantur , vel fouentur deficientibus autem spiritibus huiusmodi, necesse est re ipsam vitam deficere. Ouod illisco de corde, dic de alijs partibus, quae vitales dicuntur , in quibus mirabili naturae opificio, quaedam fiunt , quae demnitati totius sunt omnino necessaria
De anima a corpore separata. ST tum separationis animae rationalis icorporei de hac enim solum lic ubi iaci potest J violentum esse eidem anima opinati sunt non pauci, nec sine omni m. nmo fudamento cimo enim anima etiam rationat: est actus corporis, ut dictui est sorma ex natura sua informans, sed actu non actuare , formae non informare
est violentum ergo animae rationa Ii vi Olentum est esse extra corpus: Un is nimis nec actuat nec informat ut patet . morprobatur qui , ut dictum est in playsicis,
materia prima est violentum est sine sorma substantiali, a qua insormetur ergo z-tiam formae natura sua formanti violentuest esse sine materia quem is, larmet Cons. probatur, quia non est minor inclinatio formae ad informandum, quam ma eriae ad hoc, in larmetur ergo si ratione talis inclinationis violentii est materiae non actua-
698쪽
ctuati per formam violentum erit formae non actuare materiam. Confirmatur hic discursus ratione alti iasima. Inclinatio formae ad informandum est inclinatio fundata in abundantia, R in ratione bonici in cimatio autem materiae est landata in Indigentia , penum a boni, inclinatio autem , quae fundatur in ab indu nistia , maior est quam qua fundatur in penuria, ergo inclinatio formae ad actuandum maior est viam inclinatio materie ad actuari. Materia inclinatur ad formam ut perfi- clam rab ipsa forma inclinat ut m materia ut perficiat ipsam . Appetit tis autem danis di cum sit nobilior, quam recipiendi, est consequenter secundum ordinem naturae
Explicatur hoc idem exemplo petito ab
eo, qui est summe bonus, ideo summedit lusiuus sui ipsius Creatura habet inclinationem ad recipiendum , messe,&incrementum sui esse ab co qui summe est a quo est omne esses, Deus qui est plenitudo totius esse habent inclinationem adc5. municandum esse. Inclinatio creatura fundatur in indigcntia, inclinatio Dei in abundant a malo autem est incomparabiliter inclinatio Dei ad dandu, inclinatione creaturae ad recipredum , igitur incimat o funis data in abundantia maior est inci natione fundata in indigentia. Ratio a priori est quia inclinatio Dei ad adum fundatur ita bonitate Des inclinatio creaturae ad recipiendum, in Paupertate , est autem inmite
699쪽
maior bonitas Deci quam pauperta I creatu rae, ergo debet esse infinite maior inclina tio Dei ad dandum; quam creaturae ad recipiendum,
Apparet hoc idem in ordine gratiae in
quo lamenixe, ut ita dicam , rogas nos
Deus ut ipsum rogemus, petamusque in . cessanter ab ipso ut nos uer abundanter grati js suis: Petite, accipietis, pulsatecta perietur vobis. In o , ut ad malor pe. tenua nos extimulat, exprobat nostram in. petendo inertiam. Vsque modo non petistis quicquam, Hoc est, nam pauca, tam par.
ita petiistis ab eo, qui maxima vobis largiri desiderat, ut apud dantem pro nihilo
Neque dicas oppositum apparere experientia, eo quod videamus pauperes long- effusiones in petendo, quam diuites in laregiendo . Nam Avaritia in qua fundatu diuitum difficultas in largiendo, non est thonum: cor, sequenter propensio , quae est in natura ad effusionem boni , non est
comparanda cum inclinatione diuinis ad retentionem diuitiarum, inclinatio enim naturae non debet comparari cum inclinatione vitiosa Adde aliam disparitatem manifestam . Homo diues, dum sua laris gitur , suis priuatum, quamuis enim O. nando ditetur alio genere boni, bono vi delicet virtutis, priuatur tamen bono sens bili diuitiarum , cuius aestimati, prout
pudor plerumque prsualet aestimationi alterius, vel si non aestimatio, quod prius est,
700쪽
ost amor. Nefas enim est, flagitium, magis amare quod minus aestimes Actus vero
seu forma, dum communicat se materiae, quam actuat: non priuatur bono, quod conmunicat imo dum facit materiam melius se haberes ipsa etiam melius se habet. Hoc accidit in enusione , seu communicatione per quam creatura sese alteri creaturae conia
Nam per effusionem , qua summum bonum sese communicat creaturae nihil boni ipsi accedit,& haec est ratio cur Omnis cram iam unicatio adcxtra sit libera Dco: si enim per communicationem sui melius aliquali-ier se haberet eo ipso non libere, sed ne.
cessatio se comunicaret Deus enim ne censario ita se habet, ut nequeat melius se habere, conseque ter si melius se habet dando, qua non dado sua, necessario dabit. Propterea et u est Deu solum esse vere, proprie in effusione diuitiarum suarum liberalem Diues enim v. g. dum vendit Omnia, quae
habet, dat pauperibus, plus accipit, qua deici quia per illam ipsam largitionem formaliter habet actum virtutis, qui praeualet omnibus diuitis , quibus sese expoliat
Hinc ij quibus Christus Dominus gratias agit quod sibi in minimis suis hoc est in persona pauperum , sua largiti sint debent ipsi longe alias gratias referre, quod ab ipso acceperint non solum illa bona, quae in pauperes distribuunt, sed etiam illum ipsum actum virtutis, quo haec omnia in beneficium pauperum impe uderunt. Hinc est