장음표시 사용
701쪽
quod pauperes voluntarii, cuiusmodi sunt Relgios , nisi perfecte vivant, maxima exprobratione digni sunt, utpote tanti erga Deum beneficii vel ingrati, vel immemo-rcsa quo haec temporalia contemnere po
Ex eodem principio , ex quo deducitur suram libertas Dei incommuni cado se ad extra, infertur in eo dcm summa necessitas in communicando se ad intra. Est enim necessarium necessitate metaphysica, ut Deusco modo se habeat, quo melius est ipsum se habere: sed melius est ipsum se habere cum communicatione ad intra ita videlicet ut Pater communicet sei lio, Pater eu Filius communicent se Spiritu Sancto eruo diuri Deo summa, & metaphysica necessisas huiusmodi communicationis ad intra Haec Uicta sint obiter occasione incimationas
Secunda ratio, qua status separationis a corpore videri potet Anima violentias, est, quia, ex dictis alibi, Anima in statu separationis habet naturalem aptitudinem, inc nationem ad corpus, re consequenter quam iit ei extra corpus frustratur iuclinatio huiusmodi estque in statu, inculus oppositian ranc natur: r sautem, quae H astatu, est, ad cuius oppositum inclinatur, eo ipso est in statu violento quid en aliud est esse in statu tolento, quam esse in a-tu,cui repugnet inclinatio innata Hoc aio do dicimus lapide sursu positu esse in loco violeto, quia naturali inclinatione deorsum.
702쪽
anima separata. 6 aTertia ratio videtur cadere sub experieriati atria mnes enim quando morimur, cum Inorte, quamdiu possumus luctamur, ii id autem In hoc agone intendit mors, nisi ni. mam separare a corpore, Quid aliud intendimus morti relachantes, nisi Anima tria retinere incorpore Adeoaue quid conat ut Anima ipsa , cuius est lucta nisi remanere in corpore, quod habuit perpetuum Peregrinationis suae socium: si autem reluctatur quantum potest, separationi huiusmodi videtur clarum separatoriem ipsam esse illi violentam, Atque ex hoc ultimo capite facilius est quam ex ullo a Do ex praedictis suspicari animam in statu separationis esse minatu violento. His non obstantibus. Dicendum est statum separationis non esse animae violetum. Probatur conclusio quia formae per se subsistenti non est viole. tum esse extra subiectum et go animae rationali non est violantus statris separationis a matres a Cons claret ex dictis . Ostensium est enim animam rationalem esse foraeiam subsistantem, Probatur autem ant. Tlla forma per se Absistens, neque ad essent m neque ad bene essendum indiget simpliciter subjecto, in quo sit ergo non est illi violentum esse extra sub lectum Probatur ant. quia extras biectum est nata facta operataeo genere Cycrationis, quod est in ipsa perfectissimi es est enim forma per se subsistes
ex natura sita operat ma dep nde me a
703쪽
unionis cum corpore, perfectius fostdio- dum extra corpiis operatur corpus edim aggravat animam , ut ait scriptura, hol: est impedit, retardat ab operando secundum in lam perfectionem, secundum quata est. apta operati. Hunc perfectissima contemplatio critatis punc potissimum accidit tuan . do anima alienata a corpore, etiam intra corpus patitur ec stasim talem, ut ipsa lino.
retan intra corpus sit, an extra Scisho.
minem, inquit Apostolus, fastium t ad tertium calam , si aestv coryoreditae extra corylis nescio Tellatur autem uosto. lus vidisse se tunc res adeo mirabiles . vi nequeat illas eloqui sudiui , iciq ut arcana Verba , quae non licet homini ο
Dato alitem quod etia extra cornus clicia non solum perfectiores operationis, que in ipsa sunt priecipue, habentq e ratio. nem finis respectu aliarum sed etiam eas. dem pei sectius eliciat certum est statuum huiusmodi non esse illi violentum ibi ad-ucr te comparari hic statu animae si par alae cum statu eiusdem nil corpori corruptibili . Si enim illam consideres et unitam corpoti in corrirptibili Deum hoc non aggra uel certum elimelius se habete quam separaram, de hoc intelligendi s in Augustinus, alti cum illam pios alti unionis suspirantem inducunt Carti ruri,Si extra irzrpus incorruptibile dicenda esset esse in statu violento magis esset dicenda in statu -violent unila corpori cor luptabiliu visa
704쪽
De anima separata. 6 3tet ex dictis,& ex dicendis patebit uberius, quod tamen nemo dicit Bene igitur se habet secundum naturam , etiam in corpore corruptibili, melius extra optime In cor-OOre incorruptibili. Confirmatur; quia sistatus separationis essu violentus, non esset natura sua durabilisci adeoque sic animae deberetur reuniri corpori, a quo est separata, sicut debetur lapidi approximari alijs grauibus secundum proportionem maioris vel moris grauitatis Nullum enim, ut aiunt violentum dura hi te: consequenter ita naturalia esset resuris rectio mortuorum, sicut naturale est lapidi post absentiam a centro, ad illud idem
Priusquam ad alia progrediamur, a is- faciendum est ijs, quae supra posita sunt. Ad primum igitur distingue r Hrmae informanti, siue actui violentum est non actuares huiusimodi forma sit per se subsistens: nega, s non sit per se subsistens concede Animam rationalem ita actuare corpus, et sonatura sua apta subsistere per se ostensum est supra. Ex hoc quod sit apta actuare corpias, istens in corpore non est in statuviol nto, ex hoc quod sit nar ira sua per se subsistens , neque a corpussest in statu violent Hinc patet os sparitas inter ipsam de quamlibet aliam formam inter ipsarriae maioriam primam. Ad sud de inclinatione distingueri non est minor inclinatio eodem genere inclinationis nega supposi- irim, diuerso genere inclinationis omitte Me 3 ans.
705쪽
ant. nega cons. Inclinatio animae ad cot-pus est ad aliquid cum quo bene se habeu, non tamen ad aliquid, siue quo nia' elaha . heretacum incimatio materiae ad formam:&formae materialis ad materiam , sit tria, utraque ad aliquid ii ne quo non bene se habent. Ad rationem altissimam respondetur altiori ratiocinio ostendendo praefatum discursum destruere principium cui innititur Si inclinationi quae est ex abundantia , magis labeatur suus terminus, quam illi quae est cx indigetia eo pso inclinario ex ablIn dantia erat a. agia ex indigentia quam quae ponitur ex indigentia.Si enim magis debetur illi suus terminns, quando est sine suo termino cateire sibi debita: si autem caret re sibi debita, eo ipso indiget, eo magis indiget, quo vehementius illam apparit: Manifestum est enim quod vehementissimis nostris incit nationibus si negetur id in quod per ipsas fetimur, tunc male nos habemus,idq. difficilius patimur, quam si ii clinationi minus vehementi negetur terminus appetitus. Est enim impossibile intelligere summam inclinationem in alique terminum;& eiusdem termini priuatioriCm absiae eo quod intelligatur male se habere ille in quo est huiusmodi inclinatio G. fundit igitur Aduellarius perfectionen inclinationis cum intentione .pulatq, idem esse intensius,quod perfectius inclinata, hoc est; idum esse habere meliorem, ac habere intensiorem inclinationem, quae tamen duo
706쪽
De anima parata. 6 s serua praeterea comparatiosem, quae fit inter sormam siue animam natura sua inclinatam ad corpus, causam primam, quae est causa omnis boni, inclinatam ad effusionem suarum diuitiarum . Inclinatio causae primae est inclinatio orincipis activi ad dandum , hoc est adem ciendum aliquida sedistinctum Inclinatio animae in corpus non est ad efficiendum, sed ad communicadum seipsam , coalescendum simul cum corpore in unitatem substantiae: inclinatio,
quae est in Dio est perfectissima sed simul tranquillissima, adeoq; non est imaginanduit a Deum urget hac sua inclinatione ad effundendum se ad extrari scut urgentur aliqui ab hac, vetita inclinatione in hunc, vel illum terminum, quem inquiete, vehementer amat. In cimatio animae ad communicandam se, cum sit inclinatio fundata in aptitudine faciendi unti principi ur adaequatum harum Willatum operationem, at is est, ut in anima potente etiam exintra illud comprincipium persectissime operari non faciat illam existere violenter,etiamsi sit extra ipsum
Ad secundam rationem die animam ita esse aptam coniunctioni praedictet, ut etiam apta sit sine tali coniunctione subsistere,
Uperari secundum modum suum,ellam per. fectissimo genere operationis.
Ad ultimam. Aliud est separationem pinsam esse aliqualiter violentam aliud statum qui per huiusmodi separationem acquiritur esse violentum. Etiam aegroto est ali-E qua-
707쪽
qualiter violentum secari ita statiusta me ille, qui per ustionem, sectione acquirit , non est violentus ita vi quiustus est de hac ipsa sui ustione, non quidem in ipsa, sed in ipsius effectu laetetur. Praeterea non est imaginandum agonem illum, quem descripsimus in homine mo.
rieni'e,es, luctam inter animam haerentem corpori ex una parte, mortem ex aliere
volentem illam e corpore expellere. Hoc enim est quid poeticum cum reipsa mors nihil sit, adeoq: non pugnet. Sed anima dict-tur pugnare cum morte eidemque luctori, qualenus conatur vel conseruare in corp0re temperamentum debuiam vel illud idem recuperare contra actionem agentium contradiorum, vel repellendo quantum pini est qualitates noxias , vel reproducendo Propitias , quantum finitur id agere per tr. cum stantias, in quibus est. Quod autem naturaliter ament subiectum in quo eis no δε-cit: quod violenter se habeat quando extra est amat illud, quia in illo bene se habet: non est violenter extra illud, quia etiam extra illud bene se habet . Adde quod etiamsi quoad aliquid melius se haberet
adeoq, libentius esset in corpore,quam extra corpus non propterea extra corpus
violenter esset.Non enim quotiescunq)status aliquis nobis magis arridet quam ille, m quo sumus; ille in quo sumus est nobis violentus praecipue quando hoc oritur ex ignorantia satus in quo erimus,cum experiment boni
quo fruimur in statu, in quo sumus.
708쪽
Dices anima intra corpus cst in statu
naturatu ergo exrra corpus eli in statu violento. Probatur cons quia status oppositus naturali est violentus; sed extra corpus est in statu opposito naturali ergo est in statu violento Minor est euidens. Status enim extra corpus opponit sit valui intra corpus hic est naturalis ergo ille opponitur naturali. Respa conciant neg. conLAd probationem dist. mai flatus oppositus omni statui naturali est violentus omitte , oppositus cuilibet latui naturali nega maa. quia duo
status inter se oppositi possus esse ambo
naturales, si in utroq res est natura sua apta edici operari. Ad relitu a patet. Instabis: ergo malius esset animae produci extra corpus , corpori numquam ni ri. Probat ut consequentia quia a corpore, ut dictum est, poἰlus aggravatur, quam
Resp. ni g. cons. Non est naturale animarin suo primo esse esse Atra corpus Hest enim in suo operari dependens a phantata mare, adeoque a corpore, ut dictum est supra Necesse est igitur ut corpori 'niatur,
cuius ope per aliquas operationes alijs perfectioribus proludat. Quod seris paretcgalibi dictis,
709쪽
c Dilpat. 2 cuast. I O. Q. AESTIO X. Despectibus intentionalibus. ARTICULUS I. cui sint huiusmodi species. A intelligentiam quaestionis propositae diuidenda est species in expressem mimpressam . Species expressa est obtestum ipsum , quod per nostram Ognitionem exprimitur, prout per nostram cognitionem expressum. Duo enim in cognmone nostra consideramus entitatem vid licet ipsam cognitionis, quae est actus quidam vitalis in tellectu receptus obiectum ipsum , quod per talem cognitione exprimitur. Obiectum ita cxpressum si sit per cognitionem spiritualem, dicitur Verbum mentas sicut v. g. res humana voce expressa vi expressa dicitur verbus Cris. Notantur reduplico ut expressam quia nec obiectum solem , nec sola cognitio, sed oblectum ut expressum formaliter per cognitio uem dicitur Verbum Iuvenies Iamen qui nomine specie expres , nomine verbi hil aliud intelligi velint quam cognitione. sed hi minus placent quam . Thomas, qui verbum mentis intelligit, explicat per similitudinem ad verbum oris, modo hic explicato. Posse. etiam ulierius explicari per aliquid , non
710쪽
De speciebus intentional. 6s 9
quidem adeo familiare, sed tamen certum, ct creditum Verbum Patris aeterni non in- rei igitur esse solari praecisa repraesentatio, prout hanc aliqua ratione distinguis a sub. stantia rei repraesentatae, sed insuper includit ipsam mei substantiam Patris , cuius est repraesentatio; verbum Patris dicitur quia Patri est intellecti , e dictio ipsiuiam et substantiae Patris Pater enim per hoc formaliter quod seipsum sibi dicat, suum sibi generat Veibum is Quod si cognitio sit materialis, cuiusmo. di est parceptio cbiecti, quae fit per sensum et, non dicitur Verbum, sed remanet sub nomine cognitionis. Est tamen&ipsa imago obiecti ; quia ratio imaginis indifferenter se habet ad spiritualem & materialem. Species impressa est ualitas quaedam emista ab obiecto ad potentiam, ut illam, compleat in ratione potentis elicere co- gnitionem circa ipsum Hinc ipsa etiam est aliqualis similitudo obiecti complex enim potentiam in . genere immedis te potentis oblectum attingere illudq. sibi raepraesentare . Sive haec immittatur ad potentiam spiritualem, siue ad sensitivam: dicitur species intentionali 'Si ad potentiam spiri. tualem siue potius, si coinplet petentiam in genere potenti spiritualiter cognoscere, hoc est intelligere dici rur species intelligibills. Quaeritur autem hic an in omni, an solum in aliquo ex sensibus admitti debeant huiusmodi specie impressae: per quas com -