Angeli Spannocchii ... Liber singularis ad l. Gallus ff. de lib. & post

221쪽

tur d. l. pen. loquitur ab intestato de fideiconiremisio relicto in codicillis. Addo etia quod ad causam tellati t no possunt aptari verba illaredes fieri nobis, cum potius dicendum fuisset a nobis hqredes fieri; imo forte nemo prudetum

dixisset haeredes feri, sed magis scribi,in titui. Cipterum hac reteta interpretatione adhuc ab eius

autoribus desiderari potest causa , cur aetate Galli fuerit id controuersum, ita ut eius viri sententia prqualuerit Et quidem cum ad hoc nemo respexerit, quod ipse quidem sciam, inihi videtur omnino dicendum, t quod erat cur ambigerent multi eo tempore de eo, quod Paulus ibi ex Gallo refert. Nam siue tunc prohibita esset alienoru institutio squod haud quaquam verum esse postea dicam) non ab re fuit suspicari, ne ab intellato grauari non possen vel hqredes esse, siue tuc licuit instituere, merito fuit dubitatu, an ab intestato possent silccede re, cum intellati succestio deficientibus sitis haeredibus, ad proximiores agnatos deuolueretur; quorum numero censendi haud omnino videbantur postumi, qui necdum agnati, necdum

proximiores agnati, necdum homines erant.

222쪽

Lib. sing. ad L. Gag. . I yy

se nobis nςredcs t quasi fuerit interpretatus te gem xi I . Tab. ita ut postumus luc proximior diceretur, cum in ventre existentem nemo praecederet. Quam interpretationem iuuat textus m LImus,in fin.&in l. seq. D. de suis,&Iegit. haered.dum dicitur. Lex duodecim tabularsi eum ad haereditatem, qui moriente eo de cuius sonis quaeritur , in rerum natura uerit; mel si vivo eo conceptus essἰ quia conceptus quodammodo in rerum nais

tura esse exissimatur. nec non vlp. in d. l. cu qida g. i. de acq. haered. quem silpril deduximus. IS. que confirmatur si perpendas particulam quo adque positam in d. I penul. t ex qua conijcimus de suo postumo nunquam fuisse dubitatu, utruciuili iure ad intestati successionem admitteratur; cum certum esset illam non proximitatis, sed suitatis Iure fuisse vocatum, quam sultatem etiam in ventre habebat. Ex praedictis igitur

haud probant nostri , quod Galli positumus sica1 alienus . At nec magis probarunt quidam 1 esi esse suum, prout testatui Ias. hic & Alclarus asescuerat' parad. e. r. siquidem quod aiunt idisum a Gallo cosiderati,cti suus etit,conficiteuudenter eum non esse suum, cum a Gallo consideratur. Smilique modo dum didunt tempus

223쪽

succedendi spectandum esse, tuncq; omnino suum dici debere; id tantum efficiunt, quod testamenti tempore suus non est; necti, alio tempore quam testamenti, formula Galli concipi-18 tur. Quod vero t adducunt spectari tempus succedendi, verum est quide, sed ad hoc tantum ut sciamus, an possit rumpere succedendo. Et

ita intelligendus est rex. in hac l. f. Nunc de isse. ibi, quiaen. necesse est tempus telamenti facie di respici, cum satis sit obseruari id tempus quo nasciaturi Ad hoc autem ut sciamus quomodo testari debeat avus habita ratione huius nepotis, non nisi tempus testandi obseruari debet :&q; dum de succedendi capacitate quetritur, necesse est obseruare tempus, quando succeditur, vel quando ius ipsum succedendi defertur :dum vero de forma ista singulari testadi tractatur, solutestandi tempus inspici debet; quamuis postea

deseratur, aut rumpatur, aut caducum fiat elogium . Igitur fateor nepotem istum rumpere ,

vel succedere non posse, nisi suum; cautelam vero testandi facere etiam non situ. Quod adserunt eum non essealienum, quasi hoc definiete Iustin. in illis verbis futurus non est. ceu futurus iste nepos suus, nequeat alienus dici; t seia

224쪽

Lib. Sing. ad L. Galf. so I

gidum sane videtur argumentum : siquidem illa verba referenda omnino stini ad testadi tempus ; quo si venter fingatur natus, non est ullo modo suturus suusi sicque etiam intelligi, ac siistineri debet eo loco Graecus Interpres. Praeterea hoc etiam admisso argumento non confic, o tu reum esse suum, sed non alienum. t Nec maiorem habet vim Sozini Patrui ponderatio, durentat dicere nepotem Galli suum esse, quasi co ceptum ex filio in potestate, non autem emancipato, quem ibi extraneum, hoc est alienum Ius in. appellat. Itide nullo modo probare pos sum distinctionem eiusdem separantis causam testati, secundum quam hoc loco fatetur alienum; & causam intestati, secundum quam ibi suum esse conceditinam & ibi scio testandi tempus considerari, cum de legatorum validitate tractetur. Et generaliter no ignoro praesentem Controuersia resurgere tantum, ut definiri pos sit, an iste nepos deberet ante Gallu institui linquo nemo potest ambigere, quod non modo non debeat, sed nec poterat etiam fieri haeres,

secundum communes nostrorum traditiones.st Illam vero i ponderationem futilissimam esse contenderem, quoniam conceptus ex filio in pote

225쪽

potestate nepos, Vere non est extraneus, proueex emancipato esset: quis tamen inde cohciet

φ esse suum t Denique tertia recentiorum sentelia dicentium, postumum illum nec suum elle, nec alienum, licet quandoq; mihi placuierit, non tamen omnino probanda nunc videtur: cum sciam suum abalieno separari,inl.quidam 3. fi n. de reb. dub. Accedit etiam, quod tempore testamenti inspecto suus omnino no estit & tamen ad tellandi cautelam ista siti, vel alieni consideratio refertur in proposita tractatione . Praeterea necesse est, ut hic postumus contineatur Iustiniani definitione, nisi per eam e clusus siti cum illo loco definiatur alienus, ut liqueat an ei legari non posset ; tunc Vero excludi non poteit iste nepos, quem precedit pater. Est igitur ea definitione comprehensus, quod&inentio suorum indicat, quae ociosa prorsus esset, si penitus extraneos tantum , pro alienis haberet. Et quamuis hic nepos vivo testatore 24 possit fieri situs, i verba tamen definitionis ip-siim dum testatur avus, delineant, cum eo tem pore sit verum de ipse dicere, quod si natus es-let, situs non foret. Deniq; dum venerit casus, quo mortuo patre nepos fiet auo viventi suus se

226쪽

Lis. Sing. ad L. Gasta os

mutata erit conditio personarum , & cum ipsis mutata quodamodo testameti conditio tuc n. siaus esse incipit, ut nouum tellamentum desia.deret 1, priori autem testamento adhuc alienus

manebat, nisi Gallus ipsi hanc fraudem fecisset.

Quamobrem nec suus mihi videtur, nec alio nus recte dicitur a nostrim, neq; mediu admi M.to, vel neutrum. Quid ergo Placet omninos i sententia communis, si verba tantum considerentur: displicet autem si rationem, & mentem autorum inspiciam. Postumus omnis adsultatem relatus, aut suus est, aut non suus. Prima species eos omnes continet, qui iura suoruin ventre habent. Secunda caeteros quicunq; nascituri sisnt, siue iam concepti sint,iaue non.

Rursus non suorum, quida extranei, quidam: alieni sunt. Extraneos dico, qui & a suitate, &. ab omni agnatione sunt alienis Alienos autem qui a suitate tantum sunt alieni, quamuis agnarti exiliant. Illos alienos iterum in duplici dinferentia constituo . Quidam. n. sunt ita alieni a. suitate, Vt nunquam possint eam sperare, ut fruinis postumus,& similes. Quidam vero sium ita nunc alieni, ut per casum liceat ipsos fieri suos, de quibus locutus est Gallus; quos alienos esse.

227쪽

conuincit Iustin. definitio, qua omnes omnino non sui comprehenti sunt. Differre tame illos ab extraneis inde probatur; quod isti agnationis retinent iura, etiam quo tempore non sunt

sui. Ideo dicimus nepotes Galli esse alienos eo sensu. s quo non essent sui, vel inter suos, si nascerentur: non possunt autem alieni dici eo sensu, quo ab agnationis iure alieni consideratur. Itidem nepotes Galli recte alieni dicuntur, quia non sunt sui; non tamen alieni dicendi sunt, quemadmodum ij, qui nec unqua sui fieri pos- is sunt. t faciam proinde tres gradus alienorum. Primu eoru , qui ab omni cognatione sunt alieni, qui omnium propriissime alieni sunt quos

etiam verius extraneos dicemus. Secundu eo.

rum qui a cognatione quidem non sunt alieni , sunt tamen ab agnatione; ut nepos ex emancipato filio conceptus, vel ex filia, aut sorore, querecte alienum dicimus, cum sit etia extraneus, qui nequit non esse alienus. Tertium eorum qui neque ab agnatione sint alieni, sed tantu a sui..tate, quos minus alienos esse quam praeceden 7 tes,nemo non videt. t Sed istorum duae fieri debent classes, Prima eorum, qui a suitate sunt alieni actu, depotentia. Secunda eorum quia sati

228쪽

sultate alieni sunt actu, non tamen potentias quos certe minime omnium alienos esse con-28 tendam. t Exempla autem omnium illorum graduum, & utriusq; classis alienorum illa sunt: secundum primum gradum alienos postumos videtur dicere Caius, in l. quidam .f. ian. de reb. dub. dum eos a suis seiungit no dato medio: sic enim ait. si tibi, m podiumo suo, vel alieno haereditatem restituere quis rogauerit. Ad secundu gradum pertinebit extraneus, qua Voce necesse omnino est alienum contineri, in g. postumo . deleg. &ini. extraneo, de vent.in post .mitt.&certe Theophilus a Ditulum de bon .polis in prin. appellat extraneum, quem ibidem, & Iustin. & 9ipse quoq; alienum dixeratit qui locus recte poderatur in hoc, quod extraneus pro alieno capiatur; licet ab alijs non perpendatur, quod ipse viderim. Ad tertium gradum reserendus eis ille, de quo loquitur Paul. in d. l. pen. de leg. primo, & e mihi alienus in prima classe. Ad alienum eundem in secunda classe referam postumum Galli, quem nihil vereor contineri alieno ru nomine in d. 3.postumo. Ad omnes autem gradus alienorum in uniuersum pertinebit Iu-itiniani definitio, &eiusde assertio in s. postu

229쪽

mus eod. tit. & in 3. I. de bon. poss. ut postea plus declarabimus. Ex his patet postumos Galli alienos dici posse.

SuMMA SENTENTIARvM Ex Particula Decima quarta.

ι LI T κ v M alienus postumus potuerit. elpos' ' haeres institui, ardua est distulatio. a Tres praecipuae classes opinionum in . da dissut

tione proponuntur. I Primasententia rei,citur multis rationibus . o Secunda itidem probe damnatur. 1 limorum infiitutio nec leg. xII. rab. nec me dia iuris prud. elabatur. Perpenditur rex. in I. postumua. Instit. delegat. Vox ista saniea) inlibb. Instit. ad mediam iunpruae refertur. S Tertiasententia refellitur.

230쪽

Lis. Sint ad L. Galg

AN, ET QUATENUS POTUERIT

Alienus postumus haeres institui. Particula Decima quarta. V N et de tertio qua ito.s an & quado potuerit, aut non potuerit po stumus alienus instituit Et est i hcc disputatio salebrosa multum,& spinis undequaque reserta, ut hactenus nemo Videatur in ea quiescere. Omnium Vero recensere cogitationes longum nimis, & modicae, frugis esset. t Ideoq; ad tria videntur mihi capita statim redigi posse traditiones eorum, quos hactemus mihi videre coligerit. Alij defenduti quod a lese xI I. Tab. usq; ad Gallum non potuerint hqredes fieri. a Gallo. usq; ad Iustin. potuerint sola authoritate prudentum, non certa lege: post ipsum vero Iustin. etiam imperiali lege potuisse. Alij vero cesent, quod ex lege x IITab. licuerit haeredes facere postumos alienos; id tamen media Iurisprudentia vetitum postea fuisse, usq; ad Iustin. tempora; a quo demq, restinitam existimant huiusmodi facultate. Alij demum censet semper usq; ad Iustin. fuisse prohibitam alienorum institutionem, &ab ipso