장음표시 사용
251쪽
cedere, Se quoniam hic cassis respiciebatura testatore, qui se statim moriturum cogitabat; ideo recte dicitur generatim inutiliter fieri legatum: ex quo non debemus inferre, postumum omnino incapacem fuis e. Et hac retenta decla T ratione, ea t vis est vocis inutiliter. ut lignificet secus esse , si suo postumo legetur: nam in eo reprehendenda erat ommisssio; ideo adijci poterat legatum, quando quis suum postumum ex haeredaret inter c teros. ut Vlp. ait in tit. 22.6c Iustin.3. I. Instit. de exit r. lib. At vero alienus semper potuit ommitti, idcirco ei fiebat legatu inutiliter; cum videlicet capere non dum natus non posset: alias verosimiliter non potest negari, quin legatum potuerit relinqui et,qui nodum natus est, LI. , ad eos,in fin. infra ad lens al.d. l. si duob.3. fin. t quidam relegatus.*.fin.&I seq. D. de reb.d . cum alijs multis. Acc a dat M tertio t noua consideratio. quoniam etil maximedicamus incapacem omnino suisse po, stumum usque ad Iustin. quoad legatasnon tamen recte concluditur,eundem fieri no potuic se haeredem: quandoquidem maxima suberat iratio diuersitatis. Primo.n. exactissima fuerat
antelastinianum legandi selemnitas,ut ex quatuor
252쪽
tuor Iegatorum speciebus, & sormulis est videre; de quibus alias egimus,ad primam legem,dς leg. I. Vt propterea simile sit vero, tunc ventri legarum neri non potui ste; non quidem ob pers senae incertitudinem, i sed quia domini j capa esse non poterat, quod a morte testatoris recti in legatarium ex lege trafferebatur,ta Tirio.dz furt. l. legatum. 8o. deleg. r. In hqreditate aut quς est iuris successio, cessabat hic obex: quo niam legis opera formatur persona quaedam V, 1Oqua iacens nuncupatur hqreditas, i sustinetq; defuncti vicem, quamdiu institiatus non adit τι i. Mortuo. D. de Fideiuss L si is qui pro empto- 're f. Marcellus.de usii cap., serutis. Ins de haered. instit. hqc vero persona in legato non sin gitur, quo nulla Iuris continetur successio.3.legatari, . Insti.de testi orae Idq; magis con ORtur, quod venter in possessionem mittitur haeo reditatis contuplatione; t legatorii aut obtela
nequaqua, ut ex toto titi ut in posses. lega. & tit. Vt leg. no. u. animaduerto. Pr terea cu de le- gato tantum dicatur, t eredendum est ventri
potuisse fieri fideicommissum, ex l. quidam, isin. de reb. dub. Sed postea quoniam Oxequaxδvoluit ad in uicem legata & fidei commissa, vs
253쪽
alibi tradidimus : merito statim subdit constitutionem suam emendasse hanc postumorum incapacitatem in legatis , & fideicommissis, de haereditatibus,ut sis pra exposuimus. Sicq non inliciabor postumos non potuisse per legatum, potuisse tamen, & per fideicommissum, & per inititutionem honorari, quamuis quandoque inutiliter id contingeret, ut postea plus declarabo . Haec eadem differentia placuit Vigilo in s. 3 seruus etiam alienus, nin . de haered .in st. t quauis ipse eam constituat in alijs terminis. s quod legatu nullo Iure fieri potuerit, haereditas vero saltem Iure Prctorio utiliter dari posset; in quo videtur ipse reprehedendus, quoniam Iustiniani sententia etiam de fideicommissis accipienda est, quae tamen Prςtorio iure subineri pol rahi. Fx quibus apparet non probari per hunc
textum, quod haeres fieri postumus non potuerit, tametsi quandoq; , vel omnino semper in-a capax legatorum ille iitisset. Quarto t etiamnunc succurrit alia solutio, quod imoetiam legari potuit semper ante Iustin. sicut & haereditas dari, cum pluries id supponatur in lib. Pade etarum ab Vlpiano, paulo, Pomp. in l. I S. I 6.17. de leg. i :& a Meziano in l. 6. de reb.dub. Et
254쪽
6d dicitur hoc loco inutiliter antea legabatur. habebit hunc sensum, quod si quis legaret postumo alieno ad hunc effectum, ut quandoque non rumperet, nihil ageret olim; quoniam aut frustra timebatur, dc poterat praeteriri t, aut iustus erat timor, & tunc alienus non erat, in huc.fca sium consideratus: & legatum hoc non poterat vitium ommissionis delere,quonia postumus, qui suus nasciturus erat masculini se xus, debebat nominatim exhaeredari,nisi h res
fieret, & ideo per legatum nihilominus praeteritus dicebatur. quamuis si *minini sexus fuisset, adiectio legati recte inter caeteros ipsum exb redatum potuerat excludere. Vt Iullin. ait in s. postumi, Instit.de exhaer. lib. tametsi hoc quoque casse olim forte inutiliter legabatur, si usus, di consiletudo fori tunc attenderetur 3 cum ducat Vlp. tit. a a. fuisse magis obseruatum, ut nominatim exhaeredaretur. Erit ergo iuxta hunc i , intellectum t talis Iustin. sentutia, quod pollu-mo alieno. i. qui testamenti tempore siuus non erat, inutiliter fiebat olim legatum.s ad hoc veprcteritus dici non posset: nam aut suus futurus nunquam erat, & hoc legatum no oportuit sieri, cum in possumis soleat esse remedium praete
255쪽
ritionis, quado sui forent: aut certe suus quai, doq; fiebat, & tunc no obstante hoc legato pteritus erat, &nascendo rumpebat, si masculus nascebatur. Et tota vis erit secundum hunc sensum in verbo postumo masculini sexus, de in verbo inutiliter. vi. f.prqteritionis vitium non amoueret. Quo respectu nihil mutatum esset ii die per Imper. quoniam omnis postumus, qui suus fieri potest, est aut instituendus, aut nominatim hqreditate priuandus: nec quidqua proficiet testamento legatum relictum, quo minus praeteritionis vitium incurrat.Et haec intelligentia potissimum quadrabit retenta comuni expositione,ad definitionem alieni postumi , ut. s. sit qui natus inter suos haeres testatoris futurus non est;
si de qua supra diximus. Nouissime potest i hic
locus euitari, ut dicamus inutiliter antea leg batur , quoniam poterat non nasci, usq; dum adiri deberet haereditas: quo sane casu merito dicebatur legatum inutile, cum non esset, cui quereretur dominium eius: sed si ante aditi nis tempus natus esset, omnino legatum ciuiliter valebat, & quaerebatur.Quamobrem leges,
quae de legato loquuntur postumis facto, e pressim considerat hanc distinctionem; natus ,
256쪽
ne sit postumus, aut secus,vtin d. l. si duobus.3.sin. deleg. I. notat Pomp. Ideo recte dicemus valuisse legatum, quod fiebat postumo;quia Veter non erat eius incapax: tamen inutiliter quadoq; factum videri poterat.s no nato postumo tunc enim nec ciuili iure sustineri poterat legatum, cum non esset persona ulla, quae post 17 mi vicem gereret; nec Praetorio valebat, i cum
Pretioriς Iurisdictionis legata non essent. Et hcccst forte vera ratio, cur Iustin. de legato dixerit absolute, quod inutiliter fiebat: de tamen de haereditate dixerit, quod olim, hodie poterit postumo relinqui,de quo statim apertius agemus. Tertio loco videtur pro hac communi traditione squod ante Iustinianum vetita suit institu-18 tio postumi alieni) text. euidens, i qui re vera, prq 'teris urget, in s. I . Institi de bon, post quesupra citauimus. Sed tamen euitari commodis. sime potest: & certe locus hic solus, me quondam in hac ipsa classe detinuit, verumtamen haud piget nunc a sentetia decedere. Et in primis, quamquam locus non contemnendus est, obijciam ipsi tamen aduersarium potissimum in s. postumus. Insiit. de len qui tam valide pugnat, ut omnes Videatur superare cauillationes;
257쪽
si quidem quemadmodum scribentes omnes hanc Imperatoris contrarietatem Obseruant, ita conciliantes aperte demonstrant pessime laedi verba huius literae, quae affirmat euindentius inst itutionem fieri potuisse, quam id negetiyaltera, de bon. posses t Quocirca ab ea parte mihi videtur magis ponenda veritas, in qua minus a verbis Iustin. receditur:quis aute non vi ao det i maiorem esse affirmationem in istis verbis haeres institui, O antea poterat,m nunc potest. quam negationem in illis. quamuis haereditatem adire, de iure ciuili non poterat, eum institutio non malebat 8 Praeterea s huius sententiae authores fatentur a Gallo primum fuisse permissum institui quare non derogant illis verbis eatenus, ut alia priora minus laedant cur inquam non licebit mihi priora illa nihil mouere, & nullam posterioribus vim adferre eo praesertim addito, quod multa opem ferunt, & causam meam iuuant, dum ante Iustin. licuisse postumos instuat ilituere contendo. t Duobus ergo modis obb cem hunc effugio, ut alias omnium solutiones praeteream, quae offendunt verius verba, quam defendunt. Si dixero prius quod retenta secunda opinione. quod media Iurisprudentia pri
258쪽
inum vetuerit hanc institutionem , eaq; usque ad Iustin. obtinuerit, minus errabitur in huius loci expositione; quasi nomen Iuris ciuilis mediam Iurisprudentiam significet, sicut etia Roncheg. ibi tradidit. Similiq; modo minus errabitur in expositione alterius loci, de legatis, quasi
antea potueritis ex lege x I I.Tab. antequa prudentes id cohiberent. vi Lud. Carond. cen fuit.
Sed quia vix admitti potest haec opinio secundum ea, quς stupra tradidimus; videamus an seruatis illis verbis stes antea poterat, in sua vera, Mpropria significatione, hic locus exponi alitera a possit. t Primo igitur dixerim, quod institutio
postumorum, non fuit ullo unquam tempore, aut iure vetita generatim, quia postumi inter incapaces non fuerunt l. filius iam. supra,tit. praeced. sed tamen quibusdam casibus, authorit te prudentum notatis,eos instituere non licuit, quos demum Iustin.noua costitutione deleuit; idqi nouum haud esset, cum & alias a lege x I r. b. media Iurisprudentia recesserit, qua pius Iustin. aboleuit; ut in s.caeterum. Institi de legit. agn. sucta testatum ipse reliquit. Et quoniailli casius ceu singulares, non laedebat instituendi licentiam generalem, neque postumos faciebant
259쪽
bant ob id incapaces: idcirco secundum Pra dentes ipsos,adhuc vigebat instituedi licentia , ad quam commodi ssime referemus authorira res Iurisconsultorum de quibus infra. Et ab hac
expositione verba textus non sunt aliena, quippe cum non dicatur absolute non maleret, sed ad castum habeatur relatio cum no valebam, quλli dixerit, tunc non poterat esse hqres, cum institutio non valebat. Ethunc sensum a longe odoratus est Roncheg.ibi t quas auis,&inpermissione antiqua fallitur ; & in hoc casii singulari aperte decipitur . dum illum existimat esse, quando fuisset in ventre illius haeres postumus, quae uxor non poterat esse; quasi vero Iustin. hunc ipsum casum no repto t. t Nos autem eum libenter fatebimuresse, quando institutus fuisset postumus alienus. i. postumus Titii. hoc est nasciturus post mortem Titij. Et erit sensiis
postumus alienus.i. in ventre existens tempore testamenti, & nasciturus post testamentum
semper institui potuit; institutus tamen sub ea consideratione, siue conditione , quasi nasciturus post mortem patris sui, eo. s. nunc vivente adire non poterat; quia hoc casu non valebat, quo inducebatur votum captandae mortis, aut
260쪽
certe desiderium: quod cum Prudentibus videretur impium, merito recuserunt talem institutionem admittere. Ea vero noluit Praetor reij-cere, cum non contineret necessariam quanda
iniquitatem, idcirco bonorum possessione praebuitcausς cognitione adhibita: ac denique Iustin riuili quoq; auxilio muniuit, perinde ac si nullo prius Iure ciuili reprobatum fuisset. Et sica It fieri debebit disserentia inter postumum alienum institutum, hoc est ex aliquo nasciturum simpliciter; ut tuc heri omni iure potuerit haec institutio: & postumum alienum sub hac conceptione, seu consideratione,quod haeres ellet, si prius pater ipsius decederet; ut tunc propter malum omen reijceretur. & de hoc casu loquitur Iustin. ind. princ.Possemus alium quoque casum adserre, in quo speciali Iure stappeteret ;interim unu indicasse sit satis. Neq; absurdum videri debet, ad certum casum re 'ringere hac litteram; quoniam & id verba recipiut, & locus ipse desiderat, in quo agitur de Prςtore emendate legem ciuilem; quod sane vix unquam Praetori licuit, aut non vix quidem. Secu ndo possu-26 mus etiam dicere, t quod illa verba cum institu rio non πalebat. sint generalia, atq; indicent in