Angeli Spannocchii ... Liber singularis ad l. Gallus ff. de lib. & post

231쪽

αοδ Angeli Spanno bib

primum ciuili Iure permissam. Nos summatim videamus num recipienda sit earum resolutionum aliquas & an ijs reiectis omnibus possi-3 mus nos allicr rem definire. Prima i sententia communis est, & vere deterior caeteris. Primo nanq; quod lege xI I. Tab. prohibitum fuerit postumum instituere, nec probat quisquam, nec probare ullo modo potuit; cum ea lege latissima fuerit omnibus concessa tellandi libertas , teste Poponio in d. l. verbis legis. de verb. sign.Immo vero in hoc magis errant, quatenus existimant Gallum dilatasse legis x I I.Tab. angustias i, cum verius tam ipse, quam prudentes caeteri coangustaverint assidue: ut idem Pomp. ait. Praeterea falluntur dum censenta Gallo primum hanc facultatem manasse, tum quod de

instituedis alienis non loquitur in l.pen.de leg. primo, tum quod in lege nostra id nulla ratione constituit, ut infra dicam. Ad hqc falluntur dum asseuerant a Iustiniano fuisse facultate hac

confirmatam, non de nouo concessam, cum

ipse contrariu dicat in princ. Inst. de bon. possiprqsertim eo addito, quod si quid ante ipsu seruari soleret, quod ipse in legem conuerterit, non consueuit sibi constitutionem adscribere,

232쪽

Lib. Sint ad L. Gasi. ao '

sib ijs verbis, quibus indicet antea non licuisse, ut ex principio Institu. de fuered. institu. abunde liquet: & tamen hanc insti tuendi licentiam ipse sibi nominatim adscripsit in princ.de bon. post . du dixit sed γ is a nota constitutione hodierecti heres instituitur quasi iure ciuili non incognitus . Denique parum ipsis est credendum, quia prohibitae inuitutionis rationem non adducunt aliquam, quae lit probabilis, aut sibi cosenties. In quo peccant& omnes quicunq; ullo tempore concedunt fuisse prohibitam, ut infra in ultima opinione reij csenda dicemus. Secun- da pariter i opinio non satisfacit. Primo quidem capite bene se habet, quoniam fatentur eius authores, & verum est , quod lege x II. Tab. licuit instituere alienos, non quia ea lege hoc nominatim permitteretur , in qua ne de

suis quidem instituendis quidquam cautu fuisse probauimus in Rub. sed quia latissima per

eam legem fuit omnibus testandi facultas, d. l. verbis legis; & de veti a alienorum institutione verbu nullum fecerat: & hactenus quidem laudari debent, qui ita sentiunt, inter quos &Taurelium,&Carondam annumero . At vero dum secundo dicunt media Iurisprud. fuisse

233쪽

a Io

geli Spannotabis.

Vetitam eorundem institutionem squod &Go uea.& Hoto. & Soz. Iun.admittunt t mihi videtur maximum quodda onus suscipere, quod nec pesierunt etiam . Quomodo. n. hoc Veteribus prudentibus possunt adscribere, quorum dc nulla prorsus responsa sunt in Pandectisὶ&siquid conijcere liceat ex Gallo eius aetatis Iuriscosiilto,potius est quod dicamus ab eo tempore non fuisse prohibitam . Recetioribus autem Prudentibus hoc minus tribueduni videtur, cuquod eorum minor fuit authoritas post Caesares,tum quodexpressa sunt eorum resposa,quubus aut palam videtur secundu eos licuisse, aut certe nullo modo fuisseprohibitumalienos i stituere. Neq; feredum est ut omnes eorum locos squi multi sunt eo modo accipiamus, quasi Prietorio tantum, non ciuili iure licuerit, ut infra dicemus. Praeterea id fere Iustin.aperta frote refellit, cum & antea licuisse, & nuclicere faφ teaturin s. t postumus,Insidiit.delende quo post plura. Interim hetc iude sussiciat coniectura, quod ad idem genus referenda sunt ,& ad Vnam pluriam teporum qualitatem illa verba, in ante , nune ellem & altera , quὀdt vox ita antea cum similisus, semperaci media Iuris pru-

234쪽

a II

Lib. Sing. ad L. Galg

dentiam pertinere solet in libb. Insit. nisi secus notetur, Ut alibi docuimus. Et quamuis lex xI I . b. frequenter fuerit prudentum authoritate coangustatas no tamen eatenus existimo

coangustatam, nisi de hoc vel argumentum aliquod, vel proba bilis coniectura adseratur, qu e- admodum ea potes est, qua asseruimus in Rub. factum fuisse, ut locum sibi titulus hic vendicauerit. Ex qua itidem parum abest, quin assi ramus hanc sententiam reijci posse, cum huc videatur maxime pertinere ea coangustatio, ut liceat potius, quam ut non liceat possum os instituere. Quantum vero ad ultimum huius sententiae caput pertinet, sentienduin mihi videtur cum ipsis, quod.s Iullin. induxerit hanc institutionem fieri posset non tame eo modo, quo ipsi putant, siquidem illi credunt ante Iustin. non licuisse, alioqui oportu na eius constitutio non fuisset: nos autem contendimus citalicuisse ante illu, quamuis eiusde constitutio fuerit utilis,& necessaria, ut infra plus declarabatur.3 t Tertia e omniu fere Iunioru opinio,quod neclegexI I. Tab. neque media Iuris prucientia unquam licuerit alienos initituere po stumos: sed quod primus Caesar Iustin. id licere decreuerat.

235쪽

y l solaq; mouentur authoritate text. in princ Instit. de bon. possi. & in s. postumo . de leg ubi suam ipse in hanc rem citat constitutionem, qua voluit licere, quod prius no fuerat permitisset . Et quidem urget multum Vterque locus, dum uno ait, cu in nostro Cod. confiitutio posita sint per quam sty huic parti medemur, non solum in hae-νeditatibus, sed eriam in legatis o c. in alio ite ait . nam si alienus postumus haeres fuerit infiitutus, quatiis haereditatem iure ciuili adire non poterat, cum institutio nou alebat duc. mox inferius. Sed, is a norira constitutione me. Accedit quod huic po'. stumo ante eundem Cesare inutiliter legabatur. ut ipse ait in d 3. post no , quo fit ut longe munus haeres tunc fieri potuerit. Sed & alijs qu que videtur iuuari adminiculis ista sententia, quam etiam caeteris arbitror meliorem, nisi nostra probabilior sit, quam statim subijciemus. Porro non mihi prorsus arridet facultate istam eatenus restringere, ut nunquam ante Iustin. to competijsse credam. Et primo dicam quibus de causis non placet s mox refellam authoritates, &coniecturas, quibus adstrui videatur . denique constituam nouam opinionem, huic directo contrariam , & ab alus quoque duabus omnino

236쪽

Lib. Sing. ad L. Ga . a Ia

nino diuersatu.fquod semper licuerit ante I sit n. instituere postumos alienos, siue honora rium, siue ciuile Ius ad hoc in spiciatur . SuMMA SENTENTIAR v Μ Ex Particula Decima quinta. I A v s AE plures cursentiendum non sit, me tam inquam fuisse infiitutionem alte. ni possumi . a Z esturur rationes omnes nostroru, quibus existimaui inctitutionem istam sui se quani g. ρος hibitam s Ratio honestatis. Ratio Eartholi. F Ratio retivi, stes Catonis Saceli. o Postumus diei debet in reru natura. ex Idi duo in princ-issis. D.de legat. primo. n datis haereditatis potueris olim in tempu/

disseret.

δ Inte . ad I in tempus.D. de haereae instit. s Zelycitur ratio Cumani, quam , Gouean. 679

Holom. admittunt.

I o GD,, quomodo postumus sit incerta persona. I I Declaratur Ulpiani locus in Fragmentis tit. I a. Iustis. in s. possumo. Insi. de leg. atq; Thea-

237쪽

a I . Angeli Spannocchi

philus,ibidem. II 'Terpentitur tem in I I. f. s. D. si pars ha-

I Rebcitur ratio Pauli Leonj.

CVR NON SIT PROBANDA

nostrorum sententia.

Particula Decima quinta. T cauis quidem , cur nolim sentire cum istis , hae sunt foliores. Pr,mum t quod scio ex lege x II .Tab. licuisse, aut certe vetitu nuqua suisse postumos instituere, queadmodu &plures alij tradiderunt: postea quod conijciam aetate Iurisconfid similiter fuisse permissum ir tum quia reuera supponitur hoc a Gallo, tam hic, quam

ind. l. pen. tum quia expressim aliorum tellua monio couincitur,quos infra reseram. t Praet rea causae quas adferunt, cur non licuisse sit-spicentur, & coniecturales sunt, hoc est pretierauctoritatem probabilem excogitatς, & a vero multum aberrant. Quod. n. credunt nonnulli 3 t rationem habitam fuisse honestatis, ne fortὸ partem praesumeretur in ventre testator habe re, satis est ab Alciato reiectu 3 .parad. c. 3. Cui

238쪽

addam, quod nec proprius quide testatoris postumus ex concubina conceptus, potuisset iniutui, in quo apertior erat liqc sit spicio libidinis,& tamen nemo id unquam ausiis eli asserere. Neque item probari potest i ratio Bari quoius lex xI I. Tati non nisi suos vocabat haeredes: nam recte ide Alciat docet aequivocasse Bart. cu lex suos vocaret ab intestato,ita tam e vitella meti causa omnino praeferret. Insuper ex eodeBandicto insertur Φ ne natus quide amicus posset secudu ea ratione haeres fieri, quod risu mouebit, si quisquam fateatur. Haud etiam ea ram, tio melior extitit,t quam Aretinus excogitat, quod in reru natura possumus hic non sit; quia contrarium verius est, cum ex l.qui in utero, de stati ho m. in l. cum quidam, g. I. infra de acq. hqred.tum etiam ex l. vel si vivo,de suis, & legiti. Adde, t quod in rerum natura dici debet omisnino postumus, per text. ini. si duobus, iungendo finem cum princi. de leg. primo. nam in princ. dicit Pomponius. Si duobus res con iunctim legata sit ; quamuis alter in rerum natura non fuerit, alteri solam partem deberi, puto ς rum esse. mox in fine dicit. s Titio, , possumishzaium sit i non nato posumo totum Titius in dic

239쪽

bii oed etsi ustator Titio, , postumis miriles partes

dari motu sit, mel etiam id expresisset; totum legatum Titio debetur, non vato postumo. Quis ergo diceret possumum in rerum natura non esse Accedat etia, quod nec mitti posset quide yenter in possessionem. itidem quod etiam non adhuc conceptus inlii tui eadem ratione non posse set . contra l. placet, & l. postumum, hoc tit. δίptu res alias, Praesertim vero illa ratio displicet, quod institutio videtur in tepus natiuitatis collata, quo erit in reru natura postumus. Quinetiam hac ratione attenta, nulla speciali causa licere pollet, pollumum scribere tuum licrede; quem tamen, non posse modo, sed institui debere constat, non solum secundu Vip.& alios, qu i poli Gallu id asseuerant 1, sed etiam ex mete legis xi I. Tab. quae inter silos etiam adnumerabat liascituros; ut ideo puerilis apprareat Sa chi Catonis assertio, quam Alciat. fere probat.

t Alij putant tempore prisco non potuiste hinreditatis dationem in tempus disterri, quod necessarium fuisset, si postumus haeres fieret. Sed haec frigida nimis est causa ; etenim quomodo suus postumus scribebaturi itidem si postea ex benignitate receptum id fuit, quc modo secun

240쪽

dum Gallum licuisse dicemus ' contra vero si per Gallum licuit , cur no mero iure licere positi modii dicem uss Deniq; ista ratio supponit, a te Iustin. aliquo tempore licuisses &propterea 8 admittendum mihi videtur, t quod semper ex benignitate licuerit: cuius benignitatis ratio noeo pertinet, quali quondam iure scripto prohiberetur; sed quasi mero iure videretur dicendu hoc fieri nunquam potuisse, ne pro parte tem poris intestatus quis videretur: quo non obstante benignius obtinuit, ut fieri posset, quς benignitas id generatim potuit euincere in omnibus casibus, ut Modestinus indicat, in i .in te pus,de haered. initi t. dum ait. In tempus capiendae haeraeditatis inflitus haeredem posse, beneuolentiae es ,& hoc praesertim casu benignius, quam alio quoquam, quicquid Alciat. post Soz. patrusi

comminiscatur. Quo fit ut omni tempore benignitas illa viguerit, & omni iure fuerit admis fas non quidem contra scriptam aliquam lege, neq; adeo contra specialem prohibitionem postumi alieni; sed tantum ex naturali aequitate, contra rigorem scripti iuris generaliter disponeris, nequis pro parte temporis intestatus obiret. , Demum alia ratio no satisfacit, i cuius author