장음표시 사용
261쪽
uniuersum institutionem non valuisse: sed tamen ex hoc minime conscitur, quod possit-mus alienus non fuerit capax, sed tantu quod adire non poterat, quia non valebat institutio.
Etenim venter adire non valebat, tamen I instituebatur; quoniam poterat nasci testatore Vivente, aut antequam adeunda esset haereditas quo casu nihil impediebat institutione,
cum olim postumus nunc natus adire comm
de posset. Erit itaque sesus, quod postumus alienus potuit semper haeres institui de iure ciuili
etiam ante Iuttinianum, sed si mortuo testatore inititutus reperiatur, nec natus adhuc sit, nopoterat haereditatem adire, quae factum exigit;& ideo non valebat hoc casu inititutio, idest irrita erat, & sine eflectu ciuili, secundum quod ius ventei adire non poterat, cui nec tutor erat ideo fuit necessarium auxilium Pr toris, qui Vetris impedimentum potius, quam incapacitatem mile ratus, posseisionem nomine ventris induxit: quae res emendare videbatur hoc casu legem, quae pollumum deserebat. Idcirco lusii man Ls voluit eundem ciuiliter admittere, qu uis adire no pollet, sicque adhuc pro ventre lacore voluit haercditatem idi eo fecit libentius,
262쪽
quod sciebat eundem iure ciuili incognitu non hiisse; quippe cum ventris institutionem agnouerit, & probauerit. Iuuatur plurimum haec distinctio,i quia alias in iure obseruatur postumi natiuitas, cuius in ventre constituti, non poterat haberi ratio praecisa,t qui quartam, cum Iseq. de leg. i. i. si haeres unui,fam. haere. LVtrum de reb.dub.l. I. D.l. antiqv i si pars. haered. potitate Tiraq. ini. si unquam, verb. susceperit liberos, nu. ΙΑΦ& seq. C. de reuoc. don. Confirmatur autem ex multis liqc intelligetia. Primo quidem, quod non ab re destitutus erat hoc lo- αῖ co postumus alienus: t nam suus aditione non egebat, cum existeret hqres magis quam fieret, suus. n. existit ipso iure, hoc est apparet t. sin. s. sin vero. C. de curat. lan. &mixtione acquiarit non aditione. Alienus aute.i. non suus sit haeres, non existit. fit inquam gestione, aditione, mixtion agnitione: merito igitur ad irritudeducebatur institutio postumi, cum aditionis tempore natus non esset. Et id quidem ex legis auctoritate, quς in extraneis exigit capacitate, non modo dum instituuntur; sed etiam cum adeundi sit alienum. f. in extraneis, de haered.institi in extraneis. Institu. de haered. ques. &
263쪽
diff. Fuit aute cum postumo testamenti factio dum instituebatur, quia nasciturus erat, Vel sperabatur: fuit de moriente testatore, cum deferretur haereditas iacens. fuisset etiam aditionis tepore, si editus esset: sed cum adhuc in ventre lateret,& adire no poterat, nec ullus pro ipso, me rho dicebatur inititutio no valereri quae.fi principio Valuerat,hoc autem contingebat in alieno tantum, non in suo. Secundo confirmatur,
quia si vere non potuisset institui postumus alienus, ita ut vetitum id esset, nec Prctor quidem illum potuisset admittere, l.non est ambigendus. sin. de bon. pos contra vero si ciuili iure non admitteretur propter emergentem casiam, nihil obstabat, cur Proetor iuuare non deberet. a sumento 3 c teru, Insiit. delegit.agn.succ. Tertio confirmatur, quia tametsi Praetor omnino potuisset inuita adhuc lege admitteres non debuerat tamen Iu stin. emendationis huius exemi; plum t sub ijs recensere verbis: sed oportuit dicere, quod si postumum quis alienum instituere vellet, ciuili iure non poterat,& tantum ii ca Pr tore licentia sibi conceditur. Quarto confirmatur , quoniam in s. postumus,deleg. cum m instituendi facultatem respiciat, ponutur t Verba
264쪽
Lib. Sini ad L. I. a I ba permissiua, antequa institutio sat: in hoc
autem textu, cum inititutionis effectum irritu consideret,ponit verba institutionem supponetia ; hoc est ibi,haeres in titui, sty antea poterat; hic vero si haeres institutus fuerit. Unde licet conij-cere, quod in stitutio nunquam fuit ciuili iure prohibita, sed quandocti potuit in casum resetari talem, ut nihil ipsa valuerit; quemadmodusi quis amicum instituisset, qui postea ciuitati si
3i hostis effectus est, t hic. n. adire non posset, quo niam in huc casum institutio non valere ut est textus in,l. I. C. de haered. inscit. Quin- 3a to cosirmatur,t quia hoc loco Iustin. ait Ied, is a nostra consitit. haeres hodierecti in lituitur, quasi et iure ciuiti no incognitus. quibus verbis intelligo, eum ciuili iure non fuisse incognitum, propte- rea quod institui poterat: & quia eo calu destituebatur a lege, cum adire non poterat, placuit eum quasi non incognitum adiuvisse, sicq; ta . cite innuit hoc casu non csse ferendam Prςtoris emendationem, aut potius faciendum, ut & ipsa oportuna non existat. Sexto confirmatur, quoniam postumi significatio continet vere, ac proprie illum, qui post testamentum nascitur, etiam testatore vivente, ut supra in Rub. docui-
265쪽
docuimus, quem institui non potuisse, nemo recte dixerit; cum tempore aditionis capax exbstat, dc a princ. fuerit cum ipso testamenti s
lictio. Videamus igitur, t quomodo fuerit institutus; certe quidem si institutio facta fuit sub nomine ventris, nihil est quod prohibeat eam valete: si fuit facta stib nomine postumi;aut ita
fuit expressa, ut postumi Vox au patris eius mortem referenda esset; &tunc licet maxime diceiemus cum Torniello eam fieri non potuisse, non tamen ideo verum esset institui co potuis se postumos alienos, sed institui non potuisse in hunc modum. Aut ita fuit expressa, ut postumi vox ad ipsum testatore reseratur, hoc est ut respiceret nascituros post testatoris morte, iuxta Pauli sententiam, in l. si quis postumos. f. I .hoc tit. & hoc modo videtur semper intelligeri in terminis nostris: tunc vero non video, quamobrem valere non debeat, si eo vivo nasceretur, & testamentum non mutaretur: sed& eo moituo natus, eo tempore, quo adeundi facultas esset, admittendus erat s secus autem si
aditionis dies excesserat; quo casu loquitur iste textus. Proinde constat ex praedictis, quod an re Iussia. potuit postumus hueres institui, nihil
266쪽
impediente hoc textu de bon possi Quarto videtur hanc communem assertionem iuuare textus in l. potuimus, supra de in olf tella. dii ibi imputari nequit retiatori, quod pollumum noinii: tuerit quoad ius ciuiler imputatur tamen quod non id fecerit, quoad ius praetorium ,&valide urget, dum ibi ait Vlpianus quid erro eis imputatur, cur inrepati non decesserinis quibus verbis videt ut lupponi, quod iure tantum p l aetorio institutio teneret, non ciuili , prout gi. ibi Bart. & c teri omnes intelligunt. Idq; confirmatur m apis, dum infra dicit. hoc plane ei imputari potest cur haeredem corc. nam si scripsisset haerede, utiliter id fecisset; cum remedia Praetoris habi- 'turus esset: ergo videtur aperte sentire, quod in
, . stitutio non fuisset utilis fecundum leges. t Caeterum euitari potest hic locus. Primo quoniam cum ibi agatur de pollum o non solum cognato, & agnato, sed etiam suos dicendu eli, quod quemadmodum sui inititutio secundum leges non fuisset inutilis, ita nec aliorum. Secundo dicam quod ibi continetur omnis potiumus, qui ab inteliato successurus erat , na extraraeus quaerelam non habuisset: ideo exempla notan .
tur sui, legitimi, cognati, quoru quilibet spe '
267쪽
rare potuisset sirccessionem ab intestato. Cum itaq; iiii in ea conditione fingantur esse, ut a te latore sint pripteriti vel exhqredati, adeo quod eis quaerela competeret; fuit dubitatum an recte quaeratum, & respondet quod sic ea rati ne , quta ab intellato successim fuerant, si testator non scripsi illat elogium. Si ergo capax eltibi pollumus ab inteliato, tanquam alienus, Ut puta iure cognatorum, Vel agnatorum i, quomodo potest videri incapax ex testamento ξ Tertio respondebo, quod testator instituere pomisier, si voluisset; noluit tamen eo fretus, quod non omnes obtinent, qui quaerelam proponui, l. I
eod. tit imo Vero quaerela non videtur compotere nisi ijs, qui potuissent institui, quin etiam ijs, qui debuissent institui, quales erant ibi po-
1luini. Quarto non adfert vim illa admiratio, cui innituntur Scribentes , dum dicitur. quid ergo G c. quoniam ita Videntur mihi ea verba capienda , quasi absiardum videatur cuiquam imputare, qhiod rellamentum fecerit, & iure seceriti, licut ibi fecerat, g poitumos praeterierat co .gnatos, vel legitimos, seu ex haeredauerat suos: ergo nihil eii in illis verbis, quod suadeat post mos institui non potuisse. Denique parum Vrget dum
268쪽
dum fatetur imputari posse, cur non scripserie heredem; in quo tota vis eth, pro comum sententia: quia respondeo, quod testator in ea cotrouersia poterat se excusare in hunc modum.
3 3t Ego quidem hunc postumum instituissem, si
pro comperto habuissem illum omnino nasciturum, antequam mea esset hqreditas adeunda: sed quia verebar, ne tessamentum meum nerezirritum, Ut pote non valente postumo hqreditatem adire, dum in ventre erat 1, idcirco tutius fore sum arbitratus, scribere alium haeredem, a quo mea possit impleri voluntas. Quam eΣcusationem non vult Vlp. admittere, sed eam billissime redarguit: dicens quid ais i cur non scripsisti haeredem illum, qui nodum natus potuit intestato tibi succedere ὶ hoc est cui tua poterie aliquo iure deberi successo' quid miraris si huc qu rentem audiet iudexsQuod enim diae illi timere te, ne irritum fieret teilamentum, non Valente eo adire, qui natus te moriente non esset, parum te excusat , tum quod potuit nasci antequam morereris, aut antequam dies aditionis existeret i, quo casu optime potuisset adire: tum quod si maxime casus extitisset, ut adire ciuili iare non posset, ceu nondum natus ῆ potuit ta-
269쪽
mentunc a Prςrore iuuari ; tuq; hoc ignorare non debui ili: quιs enim nescit, quod venter institutus in possessionem a Praetore mittetur, ex clausula illa vulgata, de ventre in possessi. mitti Nec adijcias, tu,quod o is omnis vetera Pr tore iuuatur, qa life ruus omnino iuuadus erat, quippe qui bon. possessionem secvn. tata habuisset, u fecisses haeredem. Et notissimum est omnib. quod Praetor ventrem mittit in possessione, siue nullum lit conditum testamen tu, quado ab intellato bon. possessionem ipsi nato daturus erat: siue conditum sit, quando eum initituruvidet: in omnibus enim sui edicti partibus hobet pro nato eum, qui sit in ventre, i. ubicunque in princ. de ventrem possim iit.&eunde mi
tit in possessionem , quoties intelligit se ipsi
nato daturum, quomodocunq; bonorum pos sessionem, l. san. e.tit. Ille igitur postumus, que tu teli ido lςdis, in ea conditione fuerat,ut si in1titutus a testisset, &quandoq; non potuisset ciuiliter tibi haeres exiliere; potuisset tamen a Praetore impetrare remedium, quod nec ei d
negari ullo pacto valebat:nempe qui potuit sperare natus bon. possessionem. Quodsi haec ita
se habent, est cur imputetur ibi, non quidem
270쪽
quod feceris testametu ti sed quod no in sti tuens postumum, quem instituere poteras, & debebas : quia vero id non fecisti, merito ad intestati causam redigetur successio tua; si alioqui probabit postumus se immeretem a te sus sie omicsum, seu ex hqredatum,l. 2. & 3. e. tit. de inoff. test. Haec est vera sententia legis huius, ex qua non probatur, quod iure ciuili non potuerit postumus hetres institui:imo vero dum inter exempla postumorum recensetur etiam is, qui pol rat fieri suus, s scilicet ex filio vivente nepos coceptus. in videtur euidenter colligi posse, quod quemadmodum de suo postumo nusquam ambigitur, an hqres institui potuerit, & tamen eodem modo ibi arguitur testator: ita nec ambia
tendum sit de postumo legitimo, vel cognato ,
qui nunquam sui futuri sunt.Nodum natus igitur adire non poterat, 'quamuis institui possea ante Iustinianum, hodie vero etiam adibit, aut alius pro eo,aut certe fiet haeres absq; aditione 33ο in quo nihil possumus certum adserre,t cum citata Iustita constitutio non repetiatur in C sec qui nunc extat repetitae praelectionis. Hoc aute ausim adfirmare,quod diuersa fuerit abea,