장음표시 사용
111쪽
cyaetensis Diaconus , qui intersuit, & resertur a Taranio tom. 7 .e ranalium , Anno Domini o I. Octauum Miraculum. Sanctus Eugemus Epitcopus cum in nomine Sanctissimae Trinitatis multa aederet miracula, Cyrola Amanus Patriarcha, data pecunia suadet cuidam, ut sec cum fingat: cui cum deinde iussise set Cyrola, ut oculos aperiret; tantus repente dolor oculos illius nuasit, ut eos omni no aperire non posset: quare ad Episcopos Catholicos confugiens , detecto dolo, & Catholicam Fidem clara voce proselsus, i s. Eugenio restitutus est sanitati. Refertur a Greg. Tur. lib.L. Hi sor. Francorum cap. 3. Nonum Miraculum. In Synodo Gallicana Arianus quidam Haereticus, disputator accerrimus Beato Remigio Synodum ingredienti non est dignatus assurgere: sed cum repente mutus effectus esset, pedibus Sancti Remigij provolutus, & nutibus veniam petens, hac conditione redditus est ianitati, ut de Christo Dei Filio ita sentiret, & loqueretur in posterum, ut docet E cletia Catholica: quod egregi E praestitit soluta lingua. Sic refert Hi ams in assis Sanctι Remigis.
F emplum primum. Clericus defendens aequalitatem Di
umarum Perlonarum, flagellatus, non sensit verbera. Resertur a Gregor. Turon. lib. I. do Gloria Mart. cap. 28. Secundum Exemplum. Alius ob eandem Fidem ignitum annulum illae ius gestat in ore . Refertur ab eodem Gregor. eodem libro . Tertium Exemplum. Dum Lucius Arianus Episcopus Cath licos ubique persequeretur, Monachi his verbis miracula faciebant . in nomine IesM , quem Lucius persequitur, surge, umbula. Refertur a i g. lib. II. cap. q. Quartum Exemplum. Iussu Regis Ariani aliquibus Catholicis auulsae sunt linguae ;& tamen quo usque vixerunt, optime sine linguis loquuti sunt. Refertura Vregor. ιb. I. Dialog.cap. 32. Quintum Exemplum. Catholici crudelissime ab Arianis flagellati, usque ad ossium denudationem , saepisIime sequenti die incolumes conspecti
sunt. Re fertu r a Victore Vticen. lib. I. de Persecutione vandarica .
Sextum Exemplum. Cum Iustina Imperatrix Ariana Cath licos persequeretur, reuelauit Deus Ambrosio Corpora Ger-uasj,&Protasii,& per ea caecum illuminauit, aliaque plura
112쪽
miracula aedidit; quae facta fuisse ad confusionem Arianorum,
testis est S. gib. 9. Conscap.7. ideo Ariani miracula illa calumniabantur, ut scrib t S.Ambro fin Serm. de Sanctis Geruasi O Protasio. Idem accidit sanctis Martino&Hilarior quorum exilia, & fugas magnis Deus decorauit miraculis: resert enim
Fortunatus, B Hilarium , mortuum suscitasse, & solo imperio Insulam quandam a serpentibus liberasse. Similia de B.Martino stribit Seuerus Sulpitius in eius vita. Septimum Exemplum. Septimum. Olympius quidam irridens Trinitatem, repete carnibus corrosis expirauit. Refertur a Damasicno Oratione 3. de Imaginibus. Octauum Exemplum . Praedicante contra Arianos Ambro- Ooauum.
sio, arreptus est quidam a Daemone , &exclamauit, ita to queri eos, qui non crederent in Trinitatis unitatem, quam praedicabat Ambrosus. In vita Sancti e gmbrosii. Nonum
Exemplum Arius ipse intestina pro sudit in latrinis publi- Δ mum cis. Fuisse autem hoc non casu factum, sed supplicium a Deo
Diuinitus inflictum, testis est S. e charias in in . ad Serapionemr Vbi ait , Arium ad conIlantinum luisse, eique iuramenton irma', se Catholicam Fidem colere . Tum Constanimus. Si non recte iurasti, puniat te Deus.Cum ergo ingi essurus esset Eoclesiam, scribit idem S. Athan. S. Alexandrum Constantinopolitanum Episcopum orasse Deum, ut se ex hoc mundo tolleret, si Arium permitteret intrare in Ecclesiam: quod si Eccle-sae suae parcere vellet, tolleret de hoc mundo Arium. Tunc repentino ventris profluuio Arium vitam finisse . Quare extinctus impius Haeresiarcha non casu est, sed imprecatione Constantini, & precibus Sancti Alexandri. Decimum Exemplum. Franciscus David, sanctissimae Trinitatis Deeimum. Diuinitatis Christi hostis acerrimus, mortuus est e nno Domini 1778. Hic adhuc vivens adeo *tere caepit, Vt uxor eius ad triabunal Iudicum vocata sit, quod ob id coniugi commisceri nollet. incidit deinde in insaniam. Postremo turbae Daemonum apparenti dixit. Ecce, qui me comitem itineris expectant: & infelicem animam Daemonibus tradidit. Refertur a Posseuino lib. 8. Bibliotb cap. 16. His & similibus Miraculis,& Exemplis constat,
merito probari viris pijs, & doctis, quod scriptu reliquit Ric-
cardus de S. Victore lib. I. de Trin. cap. 2. quo loco sic inribitis Domisse se error eIt, quod credimus, a te deceptι sumus: ista enim in no
bii j signis proditis codirmatasimi qua nonis a te fieri poti cxiit. Issep Primus .
113쪽
s et e Teatissima Crinitate EPILOGUS LIBRI PRIMI.
Actenus eontra Haereticos disceptatum est. Siquis autem
sine disceptationibus, Ecclesiae totius sententiam de Diuinitate trium Personam scire cupiat, adeat formatas litteras. Erant autem formatae litterae tessera Catholicorum,quae per grinantibus dari consueuerat, Vt pro Catholicis cognosceremtur, & ab Haereticis distinguerentur. Continebant autem se matae quatuor Graeca Blementa, quae nunquam mutabantur. . in α. π. primum π. significabat Patrem, M. Filium, Spiritu Sanctum: secundum Petrum:& sensus erat: in Cathedra Petri, hoc est in Ecclesia Catholica has tres Personas esse Diuia nitate pares, & eundem planE Deum . Quamuis autem haec forma litterarum formatarum in Nicaeno praescripta sit, formatae tamen litterae multo antiquiores sunt Nicaeno Concilio. Nam Sixtus Primus,qui vixit anno Christi I i. statuit ne Episcopus ab Urbe rediens recipiatur sine formatis, ut habetur in libro de Romanis Pontificibus in fixis, & apud August. epist. 163. Easdem appellat Tertullianus de Praescriptionibus c.2o. Contesserationem . Et licet non constet quid tunc contine. rent hae litterae; simile tamen Vero valde est,etiam tunc formatas litteras expressisse Diuinitatem trium Personarum, aut eis. dem Elementis,aut certὶ aliquo simili signo. De quibus ad longum scribit c ard. Baron. an. Christi
116쪽
DE BEATIS SPMA TRINITATE' INTER SCHOLASTICOS.
poterant obscuritatem nee multum prodesse ad id de quo agitur,ob oculas nobis ponet Urania, non ficta illa Erfabulosa, quam inter ε Musas refert Herodotus, sed alia, qua nomen hoc sibi vendieat longe potiori iure. e Dud nos enim Vrama en doctrina caelestis,σ Iapientia exserripturi sacris, ex Conciliis, ex Patribus, ex Theologis Diuo praesertim Thoma comparasa. Huius nos primum theoriam proponemus ; add mus deinde notationes breues ad Theoriam, ex Scholasticorum acumineo concenatione desumptas.
Liber Secundus. IF FICULTA T ES huius m erit extictissume, visolent omnia,tractarunt Sch lastici veteres,oe recentiores. caterum in tam minutas partes interdum eonscindunt quastiunculas edi articulos, tam longas i situunt de minutissmis rebus disputatio-ηes,easque plerumque de nomine ut hoc ipsum tenebra' asserat. Quare totam my-
117쪽
AG E nunc schoia quis laudes premat
auae Theologos enixa patres Eliab limes arte magi ros Dat potiori iura θceo Nulla huic inmitis lucta pales Nullibi maior, meliorque labor Non cumstimulis, larissue puer
renis equis terga cruentat, Non cum rabidum debilis alueus' . Secat obnixo remige pontum. .
Haec es veri trutina, haec lumen Salebris praefert, i dius hie lapis uirobet aurumfalsaque veris Admista notet ,sabiliq- gradu Statuat sacrae Palladis artes.sedula ῆ nutrix ingeniorum Per ις plus mentes hominum nitent uam vernet humus candida liliis Flante per arua fauonio.
118쪽
GIM V S de mysterio Beatissimς Trinitatis inter scholasticos, in quo , ut ex superiore libro costat tres personas agnouimus. Primam, improductam & producentem. Secundam, & producentem, &productam. Tertiam, productam non Producentem. Oportebit ergo ad exactam tanti mysterij cognitionem de his omnibus agere. I. De potentia producente, quae in person Is producentibus reperitur. II. De actionibus, quibus diuinae personae producuntur. III. De terminis harum actionum, qui sunt duplices, totales, &formales. Formales termini sunt diuinae relationes, quibus diuinae personae constituuntur; totales sunt personae ipsae productae, & relationibus constitutar;ideo agendum erit tertio loco de diuinis relationibus. IV . De diuinis Personis, tam in communi, quam in particulari, quae, ut diximus, sunt totales termini actionum, seu productionum. V. De his, quae nostro modo concipiendi personas iam constitutas consequuntur. Ultimo de modo loquendi in hoc mysterio. Incipiamus a potentia. De Potentia productiva in Tiuinis.
DE potentia productiva haec fere disputari solent.
Primo, An in Deo admitti debeat respectu diuinarum processionum P Secundo. An hsc potentia realis sit, Van rationis Θ Denique, quid ipsa sit 8 .
- Aduertendum ergo primo, in Deo admitti debere My eommunis omnino veram potentiam productiva ad intra. γ Qui g. enim non producitur, &est, dicitur habere potentiam , Tho. p. q.4 I. Aa a Vt
119쪽
apud Capri .c ν q. . Matronis T. d. 7. hee i quis Aureoli
sonas pro ei, senesar potenri similis isti. qui admistit aliquid .ssesactum .ct tamanuat essemus bile Molina t.
Dur l. d. 7 f. I. lenti. q. r 1. puncto R. Contra Greg. I a. γ. I. a. I. ad a. Aureo
visit improprie tantum, hoc est per non repugnantiam. quia nimirum non repugnat illi esse: sic dicimus aeternu Patrem habere potentiam, Ut sit. At quod vere prod citur a vera potentia producitur, quia potentia significat vim illam, qua producitur id quod producitur. Cum ergo filius producatur a Patre, & Spiritus sanctus a Patre& filio,erit in his vera potentia productiva respectu per sonarum, quae producuntur. Non ergo asserimus potentiam productivam in Deo disserre realiter aut formaliter ab essentia producentis, sed solum afferimus in eo, qui vere producit aliquid, necessario dari debere potentiam producentem, quicquid illa sit, quod negari non potest. Haec autem potentia in Deo ab aliquibus vocari solet activa; sed tunc activa potentia, ut comprehendat etiam istam, definiri debet principium rei quae producitur, aut rei possibilis, non rei quae fit. Nam duae personae diuina producuntur, licet non fiant, & sunt possibiles, licet habeant esse necessarium, quia possunt produci, non quia habeant esse contingenS. Est autem haec potentia secundum rem,seu realis tam respectu personarum quae producuntur, quam respectu b actionum notionalium.j. productionu, quibus personae producuntur. Esse realem respectu personaru quae producuntur, nemo dubitat; esse etiam realem respectu productionum, si passive sumantur, eodem fere modo certum est; quia essiones c sic enim vocantur productiones passive sumptae sunt ipsae personae productae, &disserunt solum inter se, sicut apud nos differt res in fieri,& in facto esse. Si autem hae actiones active sumantur, quomodo vocantur productiones proprie,non processi nes, habent etiam potentiam se realem;cuius rei ratio est, quia ad realem potentiam non requiritur, ut pote tia distinguatur realiter ab actione qua producitur te
minus , scd satis est distiugui realiter ab ipso termino.
120쪽
Liber Secundus. IProbatur primum, quia actio no est id quod producituri
ted est id, quo res producitur, est enim via, no terminus, non requiritur ergo ad potentiam realem, ut ipsa disti,guatur realiter ab actione, sed sufficit, si distinguatur realiter ab ipso termino. Probatur secundum ex S.Chom q. 4 r .a. 4 ad 3. Vbi ideo negat potentiam ad actiones essentiales esse realem, quia haec potetia nullum habet ad intra terminu, a quo distinguatur realiter, S ab ipsis acti
nibus non distinguitur nisi ratione; non potest ergo esse potentia nisi rationis. Cum ergo potentia productiva filii includat essentialiter paternitatem, ut mox dicemus, realiter distinguetur a filio, qui est terminus huius pol tiae, licet non distinguatur realiter ab actu, quo produ- .citur filius, ac proinde potentia haec realis erit,.non rationis tantum: & idem dicendum de potentia, qua producitur Spiritus sanctus, quae essentialiter includit relatione spirationis activae, quae realiter distinguitur a Spiritu sancto, licet non distinguatur realiter ab actione,qua
Spiritus sanctus producitur, sed quaestio haec est de no
mine, nam in re omnes conueniunt.
Qid sit haec potentia, non conuenit inter omnes. Modus autem illam inuestigadi erit per analogiam a rebus creatis. In vitali ergo actione rei creatae praeter principium quod, cui respondet in diuinis persona producens,
duplex distingui solet principium quo: Alterum primu,& ut ita dicam radical , in quo productum esse debet semper simile producenti,si generatio sit perfecta & vni-
uoca; & hoc est forma ipsa substantialis agentis: Alteru i proximum, idest, potentia productiva; & in hoc princi. pio, quod ut plurimum est accidens, non est semper simile productum producenti, licet generatio sit perfecta &Vni voca, ut apparet in generatione farminae, quae ex c5muni sententia caret potentia generativa, quam habet,
i. a quo producitur, licet generatio st minae sit univoca. Eodem