장음표시 사용
121쪽
Suparti .deidep.formali. simpliciter proprie dc praecise quae cadit inter duo cirtia positiva, quorum uni ucdspexistit propria exi stentia quae non reperitur inter essentiam M relatio nes, sed est realis formalis quae eli reperibilis inter ensentiam dc relationes. Quum essentia sit sormaliter infinita, paternitas autem dc filiatio ac spiratio non sunt sol maliter infinite.Ideo primum correlarium re
CIrca secundu correlatium.Dico intellectus aevoluntas nullo modo possunt dici attributa ua O. . ec quum secundu Sco.2.8c.26.di .prurat. Et Arist. intelledis . ctio& volitio sunt de essentia dei. A fortiori intellectus dc voluntas ta per cosequens nullo modo attrihuta. Bonitas autem, sapientia ac militia bene sunt attributa .Quum iquit.formalitas dicitur a forma falsum est. Immo sorma a Brinalitate. Quum postea dicit sed in diuinis non sunt plures forme falsum est etiam accipiendo formam in quinta acceptione assi gnata in principio illius capituli. Quum deinde di cit, supponit enim M salsum dicit Immo in princi pio huius articuli.Concessit formalitate dici a sorira quu successive dicit arm non valet, immo suppletu valet accipiedo forma in quinta acceptione vide licet pro realitate. Quu ulterius dicit s argin concludit conclusione haereticam, dico verum esset acci piendo essentiale quod dicitur ab essentia, a qua ens diuinum dicitur, accipiendo autem essentiam ut est quoddam abstractum ab essentiali quod sormalino. ' est ens diuinum. non concludit conclusionem haereticam .Quia ut sic sicut sunt plura essentialia. Ita plures essentiae,& sc potest concludi. Modo ad inulti
122쪽
plicationem pollerioris in diuinis, non sequitur multiplicatio prions. Sed bene ecouerso valeret si essent plures essentiae & plura essentialia similites, S hoc voluit innuere Alictor quando dixit a plurificatio ne d c. Quum ultimate dicit isti propositioni addo l. Palsam videlicet praecedentem re alguatur sic. Quandocunq; sunt aliqua duo quae sic se habent, D mimes absolutum formaliter ecquid ditatiue&reliquuno illa dicunt dicti iactas formalitates sed essentia elisormali:er absoluta,&quidditatiue, paternitas autenon, ergo dcc.Deinde cum dicit O genus dc dissere tia distinguia replusquam genere.Dico D verum dicit.Quia non conueniunt in aliquo quidditatiue: dc quum infert igitur 3 c. stipple tu, igitur quum esJen tia non participet paternitatem, nec econuerso no distinguntur realiter sed sormali, dc per consequens dicunt distinctas sormalitates. do arguo sic.In diuinis sunt plures mi malitates, ergo plures forme. Plu res forme, ergo plura formalia, plura formalia, ergo plura essentialia, videlicet bonitas, sapientia, tulit tia, R sic de aliis quae respectit notionalium dioen tur essentialia hcc est intimiora. Plura essentialia emgo plures essentve, non quidem sumpte ab ente di uino.Sed ut iam declaratum est.Modo de primo ad ultimum, bene sequitur in diuin s sunt plures sor malitates. Ergo plures essentiae , 8c sic patet re solutio Auctoris. Quum postea dic iii diffini alioue esset nugatio, vult dicere da tu oppositum , videlicet D genus R differentia non distinguan in t . , tur plusquam genere. Eigo in aliquo quidditati ire conueniunt, fic si sic volo ς illud sit substantia i ''
123쪽
S uper ani de ille sormali 4n quo conueniunt. Diffiniatur ut puta ho, ndo iahomo est animal ronale, in illa diffinitione esset nil lpigatio, ut patet Aa sensus esset ho est subitantia iuva. ac Scot idi milusi potiantur rones pro noibus ut inquit Scot. isti vhum i Lusium. inuisti *β est,ho est ens per se homo est g ens per se, M sic patet expressa nugatio.Quid aute sit uregulari per dici de omni ec de nullo dc ud sit disti ta jributio in termino, 6c extra in numero es extra nume dirum,noqsdam quia iam supra in illo articulo declaratum fuit. Ad Ppositum modo, quum essentia diui pi ita sic terminus discretus no est capax dilitiburionis toideo maiore Lis , quia essentia diuina est una & de ibi se haec ut iam dictum elt. Sed contra hanc riasionem tetiar o sic. Nulla est entia distinguitur formaliter ab laessentia Paternitas est essentia.ergo paternitas i odi σstinguitur sor aliter ab essentia. Tunc regulatur per vdici de nullo. Et fit dr&ibutio extia term nia. Quia dato u essentia diuina non sit capax distributionis, Bene in essentia in coi, ergo insio praedicta nulla c. di Ad hoc posse:t dici Onon valet ga comitiumr falla tia equiubcasionis, quia in prima accipitur essentia in sua maxima coitate, quae est quodda equi uocu ad. essentia increatam & creata. In minori aut pro essen Lita diuina tm.Modo circa solutione primae di culta alitis videlicet de essemia M attributis. Nota D in dia fiuinis fundamctaliter & in 'taliter eli tm una infinita hitas, formaliter aut tot sunt quot attributa.Etqucad modum attributa sunt alterius 8c alterius ronis. Ita se& infinitates ea cosequentes ut inquit Sco. in . .dili. sSco. .di i3.q. i. Et quum talia sint finita secudum numerum. hili. 3.q. Ita es insultates, bc qii ideptifica ut cum ipsa essen
124쪽
tia, ipsi essentiae no fit aliqua additio intensiue fc in primo signo natura , in quo essentia est essentia vir maliter e st cotinens s persectionesssed dices in ta li signo no habet eas achialiter:sed virtualiterp te. Modo arguo sic.Melius est habere asti aliter q vir maliter, patet nam persectius est o intel Is achialiter intelligat q virtualiter.Sed talibus psectionibus id tificatis cum essentia, ipsi habet eas acha, quaS in tali . . signo non habebat, ergo in praedicto signo non fuit
Piectissima. Dico o verum esset si in tali signo sibi
non repugnaret habere. Sed quia in praedicto siguosbi repugnat. Ideo melius est ψ habeat illas virtualiter u actualiter ut melius est st sol sit virtualiter ranas actuali ter, quia sibi repugnat. CIrca quartum articulum no immerito auctor in principio huius incipit loqui de prioritate 8 poserioritate, quia est loquturus de ideptitate ac distinhione reali quae scindatur sup existetiam re dc quupta dicta ideptitas ac distincto maxime reperiatur inter prius&polienus. Ideo pmittit distinctione de prioritate cuius in primo gradu est deu qui est mensura extra genus stam Arist.& Cona. lo.meth.tex. . Mensurat.n.ocs res creatas pro quanto creaturae imitantur eius psectione per accessum es recessum scdm varios gradus videlicet secundum magis 8c minus eis copetentes. a mensura est relatio, q secundu Alist. F.meth. .de relatione ptinet ad tertiu modum rela Austo. 'tiuose. Vii aliqd mensurari est intelis de eiusqtitcta meth. te determinata p aliud certificari.Ita o mesurari im- de rela. portat respectu ad intelis cui fit certitudo dc ad rem
mensurata per qua fit certitudo, H pcosequens dupll
125쪽
Super arti.de idept.realicem relationem .Prima.sper coparatione ad intel est realis, sicut scientiae ad scibile. da aut.spcoparatione intelli ad re mensurata est realis,dc pma est Pse, sesa est relatio p accias.Et hoc citum est ex pte de pedentie causati ad tam,q dependetia est rone extremoF.Et no im p actu intelli, coparatis hoc ad illud Scot. 33 .Vt uagi Sco. i3.q.quot.Et sicut aliud e mesurari achiaq.ques. liter ec aliud aptitudinast, ita alia dc alia relatio.Me surari actuali est actuali dependere incognosci, mesurabile aut dicit aptitudinem tm. Mensuram ergo est bonitas participata a creaturis.Et quia non equast sit participata sed ut iam dixi secundu magis 8c minus. io qui plus accedunt ad deu ac imitantur, ab illis magis participatur.Qui vero magis recedunt, re minus ruimitantur ipsum deum minus participat. Et notaterdixi imitatur ec non dixi sunt similes deo. Quia imi ritatio dicit duo videlicet conuenientiam imitantis re limitati in aliquo tertio, ut puta in bonitate,dc cogni filitionem imitati per illud tertiu. Quia creatura rona λ
lis deuenit in cognitionc dei per cosideratione bonitatis ipsius creaturae:similitudo aut unum dicit vi ruindelicet conuenientiam in aliquo tertio: verbi gratia riduo a conueniunt in albedine. Tamen unum no
cognoscit aliud propter talem conuenientiam siue per similitudinem, sed bene creatura cognoscit De , . um per imitationis similitudinem. Praedictam varia ιam Dei honitatis participationem voluit innuere EAumst. Augustinus.83.q.q. 6.quando dixit. Alia ratione co-- , M.q. ditus est homo M alia coditus est equus.Si modo vo dArist. io lumus i iii de mensura intrinseca de qua Aristo. o. . metha. methaaeX.secudo.Dico si in genete substantiae me
126쪽
sura erit luciferilia predicamento quantitatis ent viastas in abiliacto, vel unum in concreto. In genere coia alom erit albedo Bc breuiter in aliis est huiusmodi. In secundo gradu prioritatis erit priori tas generationis. De qua Aristo.in post predicamentis. Et etiam in .F. Arist. In metha. 8c.s .ejusde rex. F. Quod Aristo.dictu habet posti di. veritate ut declarat Sco.super locisylaealegatis.&.i3 M in. F. q.quoli .stando in eodem genere siue pdica. quia nametha.
tuta pcedit de impersecto ad psectum. Respectu at Scot. 33. diuersol* predicamentorum no est veru, ut patet de q.quoli. substantia M accidere.Et hoc tangitur ab auctore sormalitatum qn inquit salte si prius intrinsece cocurrit ad esse posterions. Dictum etiam Aristo. patitur in stantiam stando in eodem genere ut patet de intel lectu M voluntate, dc de intellectione ac volitione, vi declarat Scot. 49.dilhn.quarti M. . Nec valet in Scot. s. diuinis.Quia filius no est psectior patre.Alia est prio di.4 4ritas natuis de qua Ai is .meth. rex. 16.5c sic illud cpus alio natura quod est prius alio vel saltem sibi norepugnat. Et sic pira sutales sui priores natura ipso toto. Et sic il lud isto mo dr prius a quo non conuerti tur subsistendi cosequentia, vel illud sic dicitur priusqd natura dc Te pcedit aliud.Et sic su5a tespectu accidentiu dr prior, ut insit Arist. .meth .lex. . Et sili Aristo. τvnu est prius natura duobus ut inat Arist.in post pre mettia dicamctisca.de priori. Et aduerte si ubi Arist. dicit su5atu poedere quodciiq; accias, natura ac tpe. Dicut aliqui D Arist.ibi intelligit tm de accidetibus copti latis.Sed hoc non potest stare, qa ibi Arist. intendit tacdere ordinem utim substantiae ad accidentia: qdno iaceret si excluderentur alia accidentia. ut inquit
127쪽
Scot. 32. Scot.3z.q. usum soluendo. .argiru substantia ergoq.vbum. pcedit quc dcuq; acciden simpli natura ac tempore. in illa particula, natula, non est in textu ambico mtexaut grem bene est Et quum Arist.ibi probet oesi alias particulas istam etia probasset, sed non probat, ergo signum est O non eli de mente eius,Ego autem γ i saluo semp meliori iuditio dicerem P Arist. 5c com. ibi intellexemiat de substantia coposita H de accide. . θ . . te separabili. Et de substautia simplici ut puta de materia prima dc de accidente inseparabili. No autem de substantia coposita dc accidente inseparabili, quia talis substatia non pcedit tale accides sed substantia simplex ut puta materia prima beue praecedit. Ideo
HVR 'Π teria substa iit in composite licet hoc non teneat ibi. yς VP Bieuiter dico o auctoritas Anii.ibi ex vera P se, V 7 Gim delicet cosiderando subitantiam ut suba. Quia suci ex sui me no repugnat Te 6c natura poedere qdculis accias ut milt Sco.3 M. usium .Quia su5a no depenu 'det ab aliquo accia te scdm se. Est aut falsa per accias. i. yuxim Gile accidentis cosequetis tale substanti t. Et qaali quis posset dicere mpore est D tali positio sit vera per se 5c falsa p acciis inquit Sco.Hoc no est incolae nien'ga aliter lao posset saluari cotradictio in dictis Arist.q. 6.phi tex.3F.dicit P ci motu contingit acci Aristo. σpere motia velociorem, M in .s.eiusde tex. 8.M circi pirus, ter inat ois motus e determinate velocitatis ta tarditatis.Soluitur aut cotradictio qa prima est vera per se, videlicet cosderando motu scdm se, M scdm eius Diale coitatem, scda Ppo p acoes est vera.i.roe illitis cui applicatur motus, vel rone mouentis.Est at falsa t
128쪽
Suparti.dedistin.reali Fupet se.i. siderando motu ut motus est. Et colamis huic nasioni est Coma locis supradictis.Adppositulis redeundo Mu inat auctor π ideptitate realem , Vult dicere D prius natura dicitur esse illud V est ii aliquo institi naturae in quo non est pollenus ob quatam ipsi priori no repugnat eo sine polleriotu muinter prius & pollerius no sit idemptitas realis qn sic est unu non pol esse sine alio ut patet de hoie dceius. , D i)Apassione. Sinusi priori repugnat esse sine posterior . Oia.j: qPp aliquod extrinsecu ipus prioris ut patri repugnax esse sine filio formali loquendo π primate. Et qui Opinio Fran. sit cotra intentione Anti .no est tenc da Postea quum inqt D aba est prioritas naturae q est inter natura lupple tu inter materia ab una parte, eccupositu ab alia. Et ct inter natura & natura videlicet inter materia dc forma. Et ct inter materia ae priua tione:& ilia est cuimpsectioi et dr negativa icii priuatiua respectu alterius extremi.Alie sui positive, de , cum psectione.Prioritas ct est inter natura oc natura iuno ei in diimus, sed bii q est inter essentia ta psectiones naturales. Ideo siqs dicat ubi no est alietas natu ibi no pol esse prioritas naturae. Sed in diuinis noeit alietas naturae ergo &c. D co major .est vera ut prioritas importat progressum de no esse ad esse.Vtauic dicit psuppositione huius ab hoc quae pol esse respectu eiusdem natura sine aliqua impellictione. Dico g, maior est filia dc sic patet. Quid Rutem sit Boet. in aeternitas declarat Boetii in .F.de consola.dj. eiis de oti simplex ac perfecta vite interminabit spossessioBret luniter secundum Sco P .q.quolibe.est modus intrinse- ceo u d. cus exillentiae dei sicut infinitas est modi intrinse bid
129쪽
ς . Supar de ide.reali. eus diuinae essentiae: vel melius aeternitas, est Pradam quatilitas virtutis qua deus existit custy temp ta ac cuilibet parti ipsius temporis.Quado autem Auctor loquitur de secuda mensura dc uicit. Et aliarum rerum permanentium,supple tu visunt corpora que non sunt in fluxu, sed eis correspondet totum suum
esse simul. Et non pars poli partem ubi fi multas per
Arist. 4. manentiae corrndet toti esse simul eo . mensura dici Phtit. O. tur aeuum .in tertia mensura loqtur Aristo. . phisi. tex. lo.iuxta triplicem mensuram deberet conesponderi triplex prioritas.saeternitatis:euiternitatis dc tu
poralitatis:sed aeternitati nulla prior tas correspodet quia in diuinis nihil est prius aetonitate alio.Euiter nitati autem bene correspondet prioritas: ita D illa respmanens cuius esse pcedit esse alterius est prior prioritate euiternitatis.Ιdem dico de mensuratis tempore.Quum loquitur Auctor dea prioritate originis, Atta. dedi dicit nihil seipsum gignit est auctoritas Antio.se alaa. 7. cundo de anima tex. 7.dc est vera, quia si opposituesset verum sequeretur idem pG haberet naturam anteq esset quod est impossibile. Et ista prioritas nil aliud est nisi ordo qui solum est inter illa, quo': unuest ens a se, aliud vero non a se. Et hoc in diuinis. Ideo notanter inquit Auctor a llegando Scot. Et a quo alius.Et per iliam particulam a quo alius: constituitur ordo originis integre, quia si per impossibilei esset una tantum persona in diuinis ut posuerunt ali
, , qui philosophi, talis emet a se, dc propter boc non daretur ordo originis: sed una persona eme a se, dc ab ea - . alia insurgit praedicta priorjtas quae est inter perso nas diuinas.Et etiam inter spiritum sanctum ab una
130쪽
Sup attide dist.reali sparte, M patrem dc filium ab alia. Et hoc comp ararundo spiritum sanctum ad alias peisonas ut origman: tes hoc dixi quia comparando spiritum sanctum a1ὲ filium inquantum per intellectum producitur Zc spia lutus sanctus per voluntatem, ibi non est oldo origi nis sed naturae, similiter etiam comparando pdicta adinvicem, videlicet intellectum dc voluntatem, αι etiam actus ipsarum.Similiter inter orjginest nitet: generationem & spirationem:qnia qualisest oldo i , ter aliquas potentias, talis est etiam inter earum ope irationes,& etiam interoriginata per tales operatis 1 nes:quando dicitur D pater est beatus antes generet , talis prioritas non est originis, sed naturat . Et debet sic intelligi o pater prius natura intelligit Itellecturatine beatifica essentiam suam quae est oblectum perle ictissime beatificans antequam generet filium: quia et sentialia pcedunt notionalia secundum Sco. prima. bcot. .q. q.quolib. In primo autem signo originis est pater, in quoli secundo filius, in tertio spiritus sanctus ta sunt signa aquibusi Non autem in quibus licet aliqui imaginetur oe sint signa.in quibus oc male. Sed signa in quiettius cadunt inter duas naturas utputa inter intelle chim M voluntatem.Quum inquit Auctor, D prius mi sed posterius origine aliquando accipitur pro priori αβ iposteriori natura:sup. tu:5c male qa ut declaraui disninpuntur, quu postea dicit.scdo notan.est si realitas Rc, Non vult sic stare sed sic reale dr a realitate, realitas aut a te, na cocretia capit denotatione ab abstra L non autem econuelso scem Aristo. nisi velimus i imitari ignorantiam:quinudam gramat coF,' dicut iussus iussi addita tia fi iusti da.Quot mois accipiatur