장음표시 사용
111쪽
in quo conueniunt. Diffiniatur ut puta lio, dicendo tia,
Iidio est animal rosiale, in illa diffinitione esset nil ρfigatio, ut patet Aa sensus esset ho est substantia sutia. tha Seor is Inuu si potiantur rones pro noibus ut inquit Scot. isti vhum F.vsidua inusti ' est,ho est ens per se homo estens per se, M sic patet expressa nugatio. id aute sit avregulari per dici de omni re de nullo dc qu sit disti is inthutio in termino, 6c extra in numero ae extra latinae trirum,no claro quia iam supra in illo articulo declaratum fiuit. Ad Ppositum modo, quum essentia diui ps Da sic termissius disci eius no est capax diliriburionis noideo maiore tala, quia essentia diuina est una dc de iust hare ut iam dicti in eli. Sed contra hanc nasonent et
arguo sic. Nulla estantia distinguitur formaliter ab l a
essentia patentitas est essentia.ergo paternitas i odi cstinguitur sormaliter ab essentia. Tunc regulatur per bdici de nullo. Et fit drstributio extra temnaia. Quia stedatois essentia diuina non sit capax distributionis, Bene tia essentia in coi, ergo riasio praedicta nulla c. it. Ad hoc possxidici O non valet ga comitiumr falla- intlia equiues stionis, quia in prima accipitur essentia νὴ in sua maxima coitate, quae est quodda equi uocti ad sui. essentia increatam dc creata. In minori aut pro essen Qtia diuina tm.Modo circa solutione primae difficulta ui tis videlicet de essentia sc attributis. Nota D in di uinis fundametaliter H in 'icialiter est tm una infinietas, formaliter aut tot sunt quot attributa Et queari- 1 : modum attributa sunt alterius M alterius ronis. Ita ἀεί infinitates ea coseqventes ut inquit Sco. in . .dit . ii Sco. .di i 3.q. i. Et quum talia sint finita secudum numerum. νlli. 3.q. Iraoc insultates, Sc qii ideptifici ut cum ipsa essen
112쪽
tia, ipsi essentia: no fit aliqua additio intensiue fc in primo signo natiuae, in quo essentia est essentia vir maliter e st cotinens oes perfectiones: sed dices in ta li signo no habet eas actualiter:sed virtualiteip te. Modo arguo sic.Melius est habere actualiter u vir maliter, pater nam persectius est o intelli actualiter intelligat a virtualiter.Sed talibus psectionibus idcis P. tificatis cum essentia, ipsa habet eas actu, quas in tali .
signo non habebat, ergo in praedicto signo non suit Piectissima. Dico D verum esset si in tali signo sibi non repugnaret habere. Sed quia in praedicto siguosbi repugnat. Ideo melius est φ habeat illas virtualiter o actualiter ut melius est st sol sit virtualiter ratia si actualiter quia sibi repugnat. CIrca quartum articulum no immerito auctor in principio hujus incipit loqui de prioritate 3 posterioritate, quia est loquturus de ideptitate ac distinctione reali quae sundatur sup existetiam re dc quupraedicta ideptitas ac distinctio maxime reperiatur inter prius & polierius. Ideo pmittit distinctione de prioritate cuius in primo gradu est deu qui est mensura extra genus stam Arist.&Com. lo.meth.tex T. Mensurat.n. s res creatas pro quanto creaturae imi, tantur eius psectione per accessum es recessum stam varios gradus videlicet secundum magis 8c minus eis copetentes. a mensura est relatio, q secundu A ust. .meth. .de relatione ptinet ad tertiu modum rela Aristo. 'tiuo e. Vn aliqd mensurari est intessui de eius inta meth. te determinata p aliud certiscari.Ita o mesurari im- de rela. portat respectu ad intelis cui fit certitudo dc ad rem
mensurata per qua fit certitudo, H pcosequens dupu
113쪽
Vt Super arti.de idcpt.realicem relationem .Prima.sper coparatione ad intel&t rest realis, sicut scientiae ad scibile. da aut.sp copara ctione intelli ad re mensurata est realis,& pma est P Est, scda est relatio p accias.Et hoc otiam eii ex pte deis Epedentie causati ad cam,q depenactia eli rone exue χmOF.Et no im p actu intelli, coparatis hoc ad illud hi
Scot. 33 .ut inui S .i3.q.quot.Et sicut aliud e mesurari actia , q.quol. liter re aliud aptitudinali, ita alia dc alia relatio.Meis Aisurari actuali est actuali dependere incognosci, mesu grabile aut dicit aptitudinem tm. Mensuram ergo est bonitas participata a creaturis.Et quu non equast sit si participata sed ut iam dixi secundu magis 8c minus. tilo qui plus accedunt ad deu ac imitantur, ab illis ma id gis participatur.Dui vero magis recedunt, ta minus himitantur ipsum deum minus participat. Et notates ledixi imitatur ec non dixi sunt similes deo. Quia imi ,
latio dicit duo videlicet conuenientiam imitantis de dimitati in aliquo tertio, ut puta in bonitate, ta cogni ἡtionem imitati per illud tertiu. Quia creatura rona hiis deuenit in cognitionc dei percosideratione bonitatis ipsius creaturae:similitudo aut tin unum dicit videlicet conuenientiam in aliquo tertio: verbi gratia ,
duo oua conueniunt in albedine. Tamen unum no
cognoscit aliud propter talem conuenientiam siue rper similitudinem, sed bene creatura cognoscit De um per imitationis similitudinem. Praedictam vari iam Dei honitatis participationem voluit innuere iati st Augustin .s3,q.q. 6. quando dixit. Alia ratione coisis ditus est homo es alia coditus est equus.Si modo voa in A lumus locliti de mensura intrinseca de qua Aristo. o. is ilio ' methaaxa.secudo. coriin genere substantiae me
114쪽
sura erit lucifer.In predicamento quantitatis ent vii
i tas in abae acto, vel unum in concreto. In generemia a
loruerit albedo 8c breuiter in aliis est huiusmodi. Ino secundo gradu pilaritatis erit priori tas generationis. De qua Aristo.in post predicamentis. Et etiam in .F. Atiae Ina metha. 8c.s .eiusde rex. F.Quod Aristo.dictu habet post mi. ' veritate ut declarat O.superlocis praea legatis.&.i3M in. q.quoli .stando in eodem genere liue pdica. quia nametha. si tuta pcedit de imperfecto ad sectum. Respectu at Scot. 33. diuersoR predicamentorum no est veru, ut patet de q.quoli. substantia M accidere.Et hoc tangitur ab auctore sor, malitatum qn inquit salte si prius intrinsece cocum t3 ad esse posterions. Dictum etiam Aristo. patitur in stantiam stando in eodem genere ut patet de inteua lectu M voluntate, dc de intellectione ac volitione, ut declarat Scot. 49.dilhn.quaril.q. . Nec valet in Scot. p. at diuinis.Quia filius no est psectior patre.Alia est prio di. A. ritas naturs de qua Ai is .meth. tex. Hs.8c sic illud e, pus alio natura quod est prius alio vel saltem sibi no . 'is repugnat. Et sic pira sutales sui priores natura iplo, toto.Et sic il lud isto mo dr prius a quo non conuerti ' .' tur subsistendi cosequentia, vel illud sic dicitur prius' qd natura H Te pcedit aliud.Et sic suba te*eau ac , cidentiu dr prior, ut insit Arist. .meth .lex. . Et sist Aristo. τvnu eli prius natura duobus ut inat Arisi in post pre meth us/ dicamelisca.de priori. Et aduerteo ubi Atiae dicitas susiaut pcedere quodcuQ accns, natura ac tpe. Dicut
γ aliqui D Arist. ibi intelligit tm de accidetibus copii us latis.Sed hoc non potest stare, qa ibi Ariae intenditos ollodere ordinem utim substantiae ad accidentia: qds no laceret si excluderentur alia accidentia. ut inquit
115쪽
Si parti.de id p.reali Scot. 32. Scot.3z.q. usum soluendo. .argin, submittia ergoq.vbum. Predit quc dcuq; acciden simpli natura ac tempore. in illa particula, natina, non est intextu ambiconi texatat gre bene eit Et quum Arist.ibi probet oesi . alias particulas illam etia probasset, sed non probat. ergo signum est O non eii de mente eius, Ego autem. γ i saluo semp meliori iuditio dicerem Φ Arist. 8c com. ibi intellexerunt de iubilautia cJposita es de accide. α te separabili. Et de subilautia simplici ut puta de materia prima dc de accidente inseparabili. No autem de substantiacoposita dc accidente inseparabilhquia talis substitia non pcedit tale accides sed subitantia simplex ut puta materia prima belle praecedit. Ideo a 4ri Anto. And.sup. .meth q.2.inquit sedi ceditur amaa ''I ' teria substantiae composite licet hoc non teneat ibi., Breuiter dico Dauctoritas Anll.lbi ex vera Pse, via 'Τζtn delicet cosiderando subitantiam ut suba. Quia suci ex sui roe no repugnat Te 6c natura medere qdcul - accias ut inlli Sco.3 .Q. vlium .Quia suda no depen det ab aliquo acciate scdm se.Est aut falsa per accus.i.q Vuum Gile accidentis cosequetis tale substanti a. Et qa alia quis possiet dicere mpore est D tali positio sit vera per stre falsa p acciis inquit S .Hoc no est incolae . niens, F aliter iro posset saluari cotradictio in dictis Arist.q. s.phistex. .dicit P in motu contingit acci Aristo. σpere motu velociorem, dc in .s.eiusde rex. 8.M circi pmi ter inat φ ois motus e determinate velocitatis 5c tarditatis.Solvituratat cotradictio qa prima est vera per se, videlicet cosderando motu ζdm se, M scdm eius gnate coitatem, scda Ppo p acis est vera.i.roe illius cui applicatur motus, vel rone mouentis.Est at falsa
116쪽
Suo arti.de distin.resi' pet se.i. siderando motu ut motus est. Et coso is huic nisioni est Com.l locis supradictis.Adpposituq lis redeundo quu ingi auctor pp ideptitate realem , si vult dicere Q, prius natura dicitur esse illud qd eii inii aliquo inlini naturat in quo non est posterius ob qua a tam ipsi priori no repugnat eo sine polleriori Dumua inter prius M posterius no sit idemptitas realis,qn sic j et unu non potesse sine alio ut patet de hole&evi . , si Aa passione. Sinuli priori repugna teste sine posteriori. Oia.lc liqi py aliquod extrinsecu spus prioris ut patri repugnaxi esse sine filio formali loquendo pp primate. Et quili opimo Fran. sit cotra intentione Anti .no est tenc da i Postea quum inqt O alia est prioritas naturae q est mi ter natura lupple tu inter materia ab una parte, iacO. positu ab alia. Et ct inter natura ta natura videlicet inter materia & sorma. Et ct inter materia es priua j tione:& ilia est cu impsectione, et dr negativa seu pi illi uatiua respectu alterius extremi. Alie stat positive, dc , i, , ha, cum psectione.Prioritas ct est inter natura oc natura ui l no est in diuinis, sed bia q est inter es entia ta psectiob nes naturales. Ideo siqs dicat ubi no est alietas natura is ibi no pol este prioritas natulor. Sed in diuinis nubes et tali etas naturat ergo &c. D cogi major .est vera vi, priolitas importat progressiim de noesse ad esse.Vta auru dicit psuppositione huius ab hoc quae pol essse, respectu eiusdem naturae, sine aliqua itripei sectione.
α Dico D maior est filia dc sic patet. Quid autem siς Boet. in et aeternitas declarat Boetius tu .F.de consola.dj.. est, ti hia simplex ac persecta vite interminabilis possessio Bre ciu
117쪽
Supari.de ide.reali. eiu diuinae essentiae: vel melius aetemitas, est quae dam quatilitas virtutis qua deus exilut cuiq; tempo xi ac cuilibet parti ipsius temporis.Quado autem Auctor loquitur de secuda mensura H uicit. Et aliarum Ierum permanentium, supple tu visunt corpora que non sunt in fluxu, sed eis correspondet totum suum
esse simul.Et non pars post partem ubi si multas per
Arist. 4. manentiae coi indet toti esse simul eoye mensura dici Phi lo. tur aeuum.De tertia mensura loqtur Arillo. . phisi. tex. io.iuxta triplicem mensuram deberet cones nderi triplex prioritas.saeternitatis:euiternitatis dc teporalitatis:sed aeternitati nulla prior . tas correspodet quia in diuinis nihil est prius aeternitate alio.Euiter nitati autem bene correspondet prioritas: ita si illates pmanens cuius esse pcedit esse alterius est prior prioritate euiternitatis. Idem dico de mensuratis tempore.Quum loquitur Auctor dea prioritate originis, AH.1. de dc dicit nihil seipsum gignit est auctoritas Aristo.se ala. 47. cundo de anima tex. 7.dc est vera, quia si opposituesset verum sequeretur idem praehaberet naturam
anteq esset quod est impossibile. Et illa prioritas nil aliud est nisi ordo qui solum est inter illa, quoF unuest ens a se, aliud vero non a se. Et hoc in diuinis. Ideo notanter inquit Auctor allegando Scot. Et a quo alius.Et per illam particulam a quo alius: constituitur ordo originis integre, quia si per impossibile
s esset a tantum persona in diuinis ut posuerunt ali
qui philosophi, talis essiet a se, dc propter boc non daretur ordo originis: sed una persona esse a te,dc ab ea. alia insurgit praedicta prioritas quae est inter perso nas diuinas.Et etiam inter spiritum sanctum ab una
118쪽
do spiritum sanctum ad alias peisonas ut originai iates hoc dixi quia comparando spiritum sanctum ad filium inquantum per intellectum producitur & sp intus sanctus per voluntatem, ibi non est oldo origianis sed naturae, similiter etiam comparando icia inuicem, videlicet intellectum & voluntatem, αι etiam actus ipsarum.Similiter inter origineia . interigenerationem dc spirationem:qnia qualis est ordo in , ter aliquas potentias, talis est etiam inter earum ope irationes,& etiam interoriginata per tales operati Ines:quando dicitur D pater est beatus antea generet , talis prioritas non eli originis, sed naturae. Et debet lsic intellisi st pater prius natura intelligit Itellectio ne beatifica essentiam suam quae est obiectum perie bctissime beatificans antequam generet filium: quia essentialiapcedunt notionalia secundum Sco. prima. DoL .qq.quolib. In primo autem signo originis est pater, in quoli, secundo filius, in tertio spiritus sanctus es sunt signa a quibusi Non autem tu quibus licet aliqui imaginetur D sint signa.in quibus & male. Sed signa in qui hiis cadunt inter duas naturas ulpura inter intelle ictum M voluntatem.Quum inquit Auctor, D prius'. i5c posterius origine aliquando accipitur pro priori taposteriori natura:sup. tu:& male ua ut declaraui dis stinguntur, quu postea dicit.scdo notan.est O realitas Rc, Non vult sic stare sed sic, reale dr a realitate, realitas aut a te, na cocietu capit denotatione ab atam cto non autem econtreiso scem Arillo. nisi velimus imitari ignorantiam:quorudam gramat cobe,' dicut iussus iussi addita tia si iusti da.Quot mois accipiatur
119쪽
Sup art.de iden.reali. res declaratum est supra declarado et1tis diuisiones. . . a re exilientie vel lubsilientie sumitur piis distinctio. I ut est species d illincta contra alias distinctiones, res essentie mi aliud est nisi quidditas per speciem intellecta ut abihahit ab omni existentia ac subsisten tia.Res autem existentiat est aptitudo ad existere: quam habent omnes res cuiuscunq; pdicamenti deis lptis indiuiduis de sidicamento substantiae. Dato.n.s tales res achialiter non existanti rainen pm quanto eis non repugnat existere dicim turres xillen tiae. Res vem sublilientiae dicuntur sola iudiuidua de prs dicamento substantiae, quia talia sunt in municata lia ut quo M ut quod. Primo modo videlicet ut quo quia no surit formae accidentales.Secudo mo.l. ut qdqllia non habet inferiora, de quibus pdicari possint. Indiuidua autem pdicamenti accidentium licet no svi incomunicabilia ut quo, bene tame ut quod.Genera vero 6c species pdicamenti accidetium sunt municabilia utroq; modo. Genera autem A species pdicamenti subitantiae sunt coiiiiii cabilia ut quod tantum .Et haec habentur ab Ansto.sub aliis veri in in prima diuitione ante pdicamentorum. Quid ai Arist. in tem sit realitas fuit declaratum super secundum arti.
asipdi. Modo ad ypositum illud triplex estes, se habet
ubi reperitur rertium:& secundum inuenitur H pri mum. On aut econuerso, ut patet praticanti ac diligenter considetanti.
CIrca veritatem primae conclusionis requiruntur quino conditione'quaoc prima sinseparabilitas non pueniat a causa situlascea, pmpter qua excluditur instantia quam adducunt aduersarii de subie
120쪽
phi.tex.39.ubi inquit intellectus qrens s aiatione Anit. pripassionis a sabiectoqtit impossibilia, propter eandemo phta particulam tollitur lullantia de patre dc filio in diuit.xxxi nis. on .n.sequitut filius non potest esse sine patre,
ergo pater 8c filius sunt idem realiter , inseparabiliatas puenit ab eadem essentia,oportet etiam Pnon proueniat ab extrinseco. Patet de coelo dc eius motu unde non valet coelum non potest elle sine motu, ergo coelum 6c motus sunt eadem realiter, insepara hilitas causatur ab intelligentia continuo mouente: unde Aristo.*.meth.tex. i . Inquit coelum quiescere Aristo. s. non eli timetidum.Et hoc veF est naturaliter loquzmet. texis
do.Secunda st non sint relativa: in diuinis patuli, im T. creaturis etiam patet. am filius p sotmali non potis e sine patie.& tamen non sunt idem reali.Tertia D non sint resones sundate in diuersis subiectis, propter quod non valet iste duae similitudines viputa fimilitudo fundata in isto albo dc in illo, ita se habet una non potest esse sine alia, ergo sunt eade reali ter.Quarta D unum no Pexigat aliud.Iccirco non sequitur, totum non potest es e sine partibus, ergo i tum dc partes sunt eade reast.Et hoc loquedo de toto ecntiali dc per se, qii admodum petriis qui inqtulio constat ex ala &corpore phisice loquendo.Et ilo solum totd reali distinguitur a partibus, imo potius partes reali distinguntur ab ipso toto,quia saltem P diuina potetiam partes possunt esse sine toto.Es .n. distinctio mutua. Et hoc thtelligendo de toto essentiali dc per se ut dichim est, dc cathegoreumatico, cno de toto per accidens ut homo albus quia non sic