장음표시 사용
91쪽
abstractio ae non vitia:vide inferius ubi declaratur dia regula Sco.Quando subiectum est vitia abstracti abstractum. Et quia aliquis posset dicere cona decla ρ' of ix rationem deconcreto, arguosis Musicu est concretu et q. Vium Modentale,re tamen non habet duplex significare, dilytinst Scini=. uniuersalium, soluendo secundum ρη assini principale, ergo falsum e qiiod dixisti . Dico ο pqt. v cQncretum acciderale potes capi uibus modis, uno
Ino laudametaliter.i. pro subiecto tantu, M sic tantu nil significat substantiam. Secundo modo formaliterii. ultantum pro forma accidentali,& sic solum accidens
fg nificat.Temo modo pro aggregato, M sic signiri Ricat duo.Vnum de principali stgniticato.Et aliud de da iconotato.Et de isto intellexi in diffinitione supius pat. . assignata. are aut conceditur ilia essentia est gene 'rarati re tamen non illa essentia generat. Simi Ir illa id. e conceditur essentia est spiratio,& tame non illa e en ut
ρῖ' si ita diuina spirat.Ratio Scocii. Ldi. primi.& Franci, Lom' '' x eadem dist.q.i.Ex eo quoniam quo A quod ex oppo ili: VIJ ές sim dii inguntur,& D conseques illud quod est quo μμημ' non potest esse quod.Quum ergo sensus ista ppo intsitionum essentia generat vel spirat, sit Φ essentia est quochredduntur false:imo haeretice quia essentia no hapotest supponere pro patre nem pro filio. Quit aute taesensus istarum essentialest generatio:essentia est spira hystio, supple activa, sit s essentia est quo & ita est ideo 3 predduntur vere.At dices contra illud quod dixisti tu poxta metem Sco.videlicet quod impossibile est o ali triquid sit quo & quod . Et arguo se anima intellectiva munica H in e quo,& qd ergo &c .Probatur atecedes hilum vitii colou unita eliquo homo uitelligit. Se in
92쪽
parata vero est quod respectu intellectionis:ergo idepotest esse quo dc quod sine repugnautia quode co iltra Sco.ergo&c. A simili de essentia diuina.Nego similitudinem quia anima ideo est quod quia eu se parata a corpore:quum autem essentia non possit separari a deo, sequitur P ita L quo: nullo modo potest dici quod contra illud quod dictum est supra, deliceto essentia diuina non potest supponere pro patre neq; pro filio.Sco.in. .dist*nmLq.LConcedit Sco.F.di ista essentia diuina est pater eo D essentia unificat personam, cuius est paternitas. do arguo sic essentia diuina pro eo supponit quod sigi, sed significat
patrem per S .ergo.'upponit pro patre quod e contra dictum supra. Ad hoc dico D pater secundu Sco. in .F.dist.primi. Potest summi duobus modis, videli, Sco.F.dicet substantiue dc adiective: primo modo concedit stina. Sco. propositionem praedictam esse veram: videlicet ista essentia diuina est pater.i. essentia est quo: paterest,& ut sic signiscat primam personam absolute.Lsne dependentia ad filium, dc sic idemptice suppo
nil pro patre.Formaliter autem non . Secundo mo
do acc piendo patrem pater significat potentiam generativa inexistentem ipsi patri pro qua essentia non supponit:ideo nihil contra dictum Sco. Et aduei test per patrem adiective sumptum intelligo patrem pro formali, de non dicitur adiectivum eo P deline tur per tres voces, sed quia ut sic significat paternit tem adiacente ipsi patri :& per patrem substantiue Itelligo patrem pro substtracto quemadmodum in creatutis aliquis homo dicitu rater:& sic patet quomodo habeat intelligi rcgula Sco. . '
93쪽
quae fit in secundis intentionibus quae est ultima simpliciter ut bene declaratur a Fran.de Mav. Sed intelsistit vltima quae sit stando infundamentis, pro cuius notitia,dico iuxta Sco.opi. D in concretis subitantia Iibus fit tm vna.La supposito ut puta ab isto M ab illo homine abstrahitur humanitas quae est ultima infundamentis.Sed ulterius pcedendo videlicet in secundis intentionibus ingrediedo ultima erit ista additas humanitatis. In accidentibus vero supple absolutis fiunt due videlicet a subiecto dc a iupposito, a primo ut ab hoc albo abstrahitur albedo,qe 1 ltima litando in fundamentis, secunda aut.sa supposito ut puta ab hac albedine abstrahitur quidditas albeditanis.In accidentibus aut respectivis fiunt tres, prima a fundamento ut puta ab isto homine qui est pater abstrahitur potentia generandi qui est iundamentupenerationis, secunda a subiecto ut a potentia genegandi abstrahitur pater, tertia a supposito ut ab isto patre abstrahitur paternitas quae est ultima insun damentis. In secundis autem intentionibus a pa ternitate abstrahitur quidditas paternitatis. Et quia aliquis posset diaere secudum illum modum declaratum dicam D etiam in substantialibus fiunt tres ab stractiones. Quia ab isto homine, M ab illo abstra alitur homo in se ab homine humanita ab humanitate quidditas humanitatis.Dico D licet sint tres se cundum numerum tamen primae duae sunt una se cundum genus.Quum enim omnes sint a supposito tam in fundamentis A in secundis intentionibus. li
94쪽
Ideo reputantur ut una. Tria enim stat genera ab stractionum videlicet a fundamento. A subiecto, aea supposito ta sic patet.De qua abstractione ultima ta intelligatui subiectum regule. Adverte ulterius in o.non intelligit de subiecto substantiali idest regula non habet veritatem stando ita micamento sub llantis patet quia subiectum istius deitas etl pater est ultimate abitractu.Et tamen ypositio non est primi modi simit iter illa humanitas est animal itas non est primi modi immo falsa ut declaratum fuit supra adducendo ronem iundametalem falsitatis eius. Nee etiam habet veritatem ubi subiectum al:quid addit vltra predicatum, ideo illa est falsa humanitas etl animalitas ta rationalitassa humanitas ultra animali talem es ronalitaem addit tertiam entitatem , 8c ea ahqnis posset dicere conita Auerois super. .metha. Comen. mento.wAlcit. Illam esse veram sortes nil aliud seper. 7. est nisi animalitas 5c rationalitas ergo m. Dico meth.Gverum eli integratiue H constitutive non autem sor menao. maliter. Immo sic sormaliter sumptus importat ter tium constitutum ex partibus.Et ita dico de alsa su
pradicta propositione, Ahaec dicta quantum ad declarationem subiecti praedictae regule. Irca declarationc pdicati.Dico D Scot*n dicit& micatu no eli aptu natu pdicari nisi ima Iiter, no vult dicere formast.iali recto ut exponunt altu. sed p sormali intelligit denotative.i P modum Error alidenotantis siue adiacetis, seu quasi accidetis informa quotum iis, dc hoc dupli videlicet essentiali vel accidentali re in cocreto. Notanter dicit sormaliter ga per illa parti culam soluitur illa istatia deitas est pater in .
95쪽
S uper arti.de idept.Biniali subiectum est ultimare abstractu, & pdicatum no est aptum natum pdicari nisi formali. Lameiappositio non est primi modi ut et dictu est supra. Dico redicatum si dicatur idcptice M non sormast. Ideo non estin primo modo. otanterct adiunxi dc incocreto.Quia per illa particulam soluuntur istae instantiae essentia est bonitas essentia est iustitia, & sic de aliis similibus.Ιn obus predicata no sunt apta nata pdiscari nisi formaliter,& mppositiones non sunt primi modi, quia pdicata sui abstracta: Sc quia aliqs posset dicere, quo hoc erit possibile in diuinis, videlicet sibi sipdicatio per m uadiacentis.Quum ibi non si aliquod accidens quod possit informare. Dico habet veritate pro quanto talia ut puta bonitas tu stitia clementia es sic de aliis smilibus quatum est ex ' parte ipsoye sunt apta nata insormare quis actualiterno informent. o habet et veritatem ubi Ficatum est terminus privativus, patet ista n oc i elimo mo, Paternitas est cecitas, nec habet veritate in terminis secundaR intentionum patet quia ista non est primi modi formalitas generis e formalitas speciei. vel qdditas humanitatis est quidditas animalitatis.Nec habet veritate in respectibus iundamentaliteriumptis, patet quia ista no est in ptimo modo vetitas est bonitas. Veritas.n.dicit respectum ad intelis,M bonitas ad appetitum ronalem militer iste, essentia diuina bona, essentia diuitia est vera, no sunt primi mo di, quia quum tales respectus non sint formales, nec' actuales. non possitiat denominatiue micari, quumno sint distincti formali a suis sudiectis, ncc et habet veritate in terminis actum intellectu concerne tibici
96쪽
p arti.de distin. rmalr 4s vri voluntatis ob qua rem. Illa non erit primi modi essentia diu ma ril intellecta vel amata, quia denotatiue non possitnt pdicati.Regula Scoti sit lutei lecta ac limitata est solennis pulcherrima.&quasi infallibilis.Quum inquit auctor Pbando pdictam regulam re to cit, quia subm M predicatum dicunt modos si guificandi oppositos, sibi invice lucopossibiles. N ta ψ alique ypositiones sunt quae non solii sunt ve re rone moidi sigi iificandi .Sed ct rone essentiae significate, ut istae his est animal, ho est ronalis. Alique vero rone modi significandi tm vi ho est albus vel est niger. Alique vero rone essentis significate ina vi sutypositiones in abilracto.Modo ad ypoλum regu le vult dicere auctor quina sub ectum significet in abstracto, M pdicatum in concreto. les nositiones non possunt esse vere rotae modi fignificandi. Ergo erunt vere Mne essentiae significate Tt si sic tales spositiones euit in primo modo. Aduerte in ista regula lict valet tu diuitiis:i Vc ct in traiiscendetibus Pp nimiam coitate ipsoN transcendentiti. Et licet iud minis qn subiectum ell vltimate abi ractu, dc pdicatum non est aptu natum pdicari nisi larmaliter ppositiones sint vere idemptice, in tales non sunt primi modi. Et ide dico de ppositionibus transcelidentili, Nauctor no i intelligit hic de pdicatione idemprica in propria, sed de pmpria,quae fit non solu tu diuinis sed ct in ii an scendentibus In diuinis fit qn abstractu pii catur de abstracto,& ambo extrema actualiter sui tu sit ita ut in ista esctentia diuina est hori'as vel qnalterum extremotae est actualiter infinitum. vi in illa essentia diuina est paternitas. In transcendetibus ve
97쪽
ro fit qii vitu extremu est trascendens v ambo ex ntrema sint permissiue infinita ut dicendo entitas est veritas vel qn saltem altere extremoR est permissiue uinfinitum, ut in ista humanitas est entitas. Et in isto in modo accipiendo ppositione identies non solu di stinguitur cotra pdicatione denotativam sermalem. veN et quidditativa. Prima videlicet denotativa formalis est illa in q pdicatur forma accidetalis de labovi in ista ho est albus.Scda vero est illa in qua forma fit subalis pdicatur de formato ut in ista ho est mnalis. Nota quu inquit Auic.Equinitas est tm eunitas, nec una nec plures nec usis, neo pticularis Lia lil aliud iii vult dicere nisi in unitas nec pluralitas, usitas, ne pticularitas:cu lint terminiscundaye intentionu no a sunt de qdditate ipsius equinitatis. M licet ly se tDo et dicundu S .in.iii .dilml.q.: .excludat pdicata inten, de ui tionalia in Ppone Auic.cum sint extrinseca respectu' ' eqni tatis non in intrinseca vi puta entitas rata, dc P pincosequens ista est vera egiastas est entitas rata, M est firypo per se primi modi. Quu inat auctor a nola sub histantiva in diuinis dupli piit pdicati videlicet qnq; formast, supple yprie, M in primo mo dicedi p se ut in
deitas est deitas,qncp per ideptitatem ut deitas est is e. liteti a. auu postea dicit D adiectiva eo D adiectiva dunt denotative pdicantur.Ista ro no videtur ee suf- liot - , sciens Aa scam Scocin.F.di.ptimi. in diuini; ad te i. 'μ' etiue tentus pdicatur identice no aut denotative. In di v PMi adjectiva pdicantur denominatiue, eo ga adie hctiva sunt, hoc esset meritosorme significate.Modo quii verius forme ac tales significentur p substracti ua, a per adiectiva potius substantiva deberct forma
98쪽
obὶθ Suparti dedistin.formali Foliter predicari u adiectiva, o aut verum sit o vetion 'modo signifiἰentur per nota substantiva si per adie ctiva patet. Nam natura albedinis veriori modo importatur per istud nomen albedo, q perishid nomealbum. Ideo dico D adiectiva sormaliter solum pie dicatur non eo quia adjectiva lunt.Sed quia no lunt apta nata aliter predicari nisi denominative.Quum successue inquit M oia verba. Si intelligit de verbis substinuis habet veritatem in creaturis. Quia ista estpdicatio denominatiuatio est. In diu mi, autem noest sic, quia illa est per se secundu Sco.Deus et .Tamedictum est supra super psentetnaiticulum quid tenedum.Si aut intelligit cie verbis adiectivis non vide tur veF quia tunc illa esset falsa essentia diuina m uel intellectum, ut inquit Mauri.in margine quum inqt auctor, quasi penes secivadum modum dicendi per se. supple tu quia pdicantur per modii qualita is qualificantis accidentaliter.Sicut enim dicedo homo est risibilis ly risibile qualificat accidentaliter. Ita etiadicendo homo est albus , homo generat .Bene vensies Q non eodem modo,quia tisicile qualiscat necessario praedicta autem predicata qualiscant contingeter. Ideo Auctor rectae loquutus est dioedo quasi penes secundum modum dicendi per se. Quum pollea dicit quasi inhaerentis supple tu, H hoc in diuinis se dudum Sco.8.dis .primi.q.iii. In creaturis autem ab Sco .s .di solute per modum inhaerentis quia respectu earum stui .q. 3 sunt forme accidentales cuiusmodi non est in diuitam'8c sic patet quomodo regula Sco.ell intelligeda.
Quum loqtur de syllogismo expositinio dico D sue ulmismus expositorius est cuius mediu eli terminus di
99쪽
i Suparti .de idc p. Imali 'scretus seu singularis,M umuoce tentus, M c duplex videlicet affirmativus 8c n egativus, primus cuius qli
het pars eu affirmativa, secundus cuius una negativa n& ceclusio ad bonitate quoR requiruntur tres condi sitiones. Quaye prima D mediu fit terminus singulata siris ob quam rem illa no est bonus, illae ho vel asinus lieli asinus, i, ho vel asinus est homo. Ergo ho eli liasinus quia istae terminus asinus pol essse medium dc t non st terminus singularis.Secundas, mediti in alia, stera piniflaye sit totale extremu: Dp quod illa: no ell ι bonus, istius hominis oculus eli dexter, istus homi enis ocillus est sinis energo dextru est sinistrum. Ter dria in ex pmissa affirmatnia in qua ponitur terminus' csingularis sequatur una de omni, dc ex pmissa negati aua sequatur una de nullo desectu cuius iliae no eu bo cnus ista essentia diuina est pater ista est ntia d mina dest filius, ergo filius est pater. Et quia inquit auctor si h fiant Syllogismi expositoni. vult dicere Φ si aliqui a
arcuerent contra Scoti regula per syllogismii expota hitorium dicendo sic. Hic pater generat. Haec essentia taesi pater.Ergo essentia generat:subiectu eli ultimate vi abstractu dc micatum no est aptum natu pdicari riti aesbrmaliter, M in conclusio est talis, ergo dc Sco.regii itia. Dicitur D non valet quia descit, tertia conditio. uAPllo i Ouum .ia. syllogismus scdm Arist. primo prioF.c.2s. pnoM - Meat regulari per dici de omni, vel per dici de nul lui' et Iri sic in pmisse reducatur ad urem affirmativam ves
negatima. Jodo si pluisse pmdicti syllogismi redii, iεamur minor erit falsa, videlicet ilia oe quod est haec :essentia generat. Illa dc aliam i fisone assignat Mam. is titius in margine. ora O regulari per dici de in sotn i
100쪽
la Sup arti.de distin. mali dia: foruleniisyllogismis affrinatiuisae regulari per dici
dc nullo negativis.Quid aut regulari per dici de omni sit.Uico D in tali s vllogismo sit vita P Do uniuersalis afficinatiua sub qua liceat descendereta sub subiecto A sub pdicato.Regulari vero P dici de nullo cii D tu tali syllogismo sit una Ppositio uniuei salis negativa, sub qua liceat descendere ut diciti est.stam sub subiecto q sub pdicato, licet non e c mo. Quia sub subiecto vns affirmature licet defccdere copulatiue, sub pdicato aut si pdicauim est continges desceditur diliunctive.Et hoc dummodo no sibi addatur aliqd signum vel negatio vel relativo, vel dractio modalis vel conditionalis, vel reduplicativa, vel aliquod istoye verbonunymitto, debeo, obligor,in
cipit, desinit. Quia viai uodq;: praedicto impedit descensu subiubiecto aut ac priscato clis negative licet fieri descensus copulathius.Et hoc deducto quocunq; lmpedimento Fabete vim impedicdi descen
sum Ad declarationem litem reuertedo dico D au ctor notanter dicit, filium esse de substitia patris, no aut ex substantia,quia tu ex im importat habitudine ad causam eisciente. Ideo dicimus creaturam esse ex deo, non aut de deo, quia ly de, denotat duo videli cet origine dc consubstantialitatem:ob qua rem dicedo filium esse desubitantia patris lyde importat co substatialitatQq no est nisi idcptitas numeralis essentisq in pluribus suppositis no repitur in creatis, sed hii i diuinis,& ly piis importat originatione, ex quos stur D duae coditiones reqruntur ad hoc D aliquast pdicatio essentialis. Qua prima D denotetur combilatialitas. Scda D denotetur originalso. Notater