장음표시 사용
141쪽
4 . eompetit per se causare primam gratiam,
nec Sacramentis mortuorum per se producere secundam . Consentiunt D. ra L 24 '-q. 68. quarto dist. s. q. I. Per ω , MLI. ιμ-'uncata prima ad quintum. Scotus Nec mor- in 'quarto dist. ψ. q. s. F. respondeo, Amicus tu Q um disp. q. sis. φ, er s. , Esparta lib. Io.
' Probatur prim5 ex discrimine, quod' ... intercedit inter Sacramenta vivorum, demortuorum, quod in alio principalius non potest consistere, nisi in eo, quod illa vitam spiritualem augeant, ista vitam, quae
antecedeniar non erat, conferant, quod
est per se illa conferre secundam gratiam, ista primam ; si etenim illa vivorum per se primam gratiam conserrent, id etiam secundam, L illa mortuorum per se secundam,& simul primam, vix pnet, per D d ad inuicem distinguerentur. Neque dicas, :riesue distingui inter se ex ratione illa mox ex pla otio posita in ratione dubitandi, nempe, quod sim ne. Sacramentis vivorum competat illa viso D in ea uatiua primae gratiae solum ex rationem' si, generi ea,& ponspecifica,& 'uod Sacra- Pygisi' menti, mortuorum vis causativa seeundae Fφ' gratiae competat ex ratione generica so lum & non specifica; Contra enim im- . - P naberis, quia illa distinctio rationisl giae ricae ; ot haecificae gratis omnino conia. mv:r lingitur, & impertinens est in ordine ad causalitatem Sacramentorum, eum Chri stus Dominus omnia Sacramenta in specie institueris, & singulis suam virtutem proportibnatam contulerit; quod deinde ab illis possit extrahi aliqua ratio colam an is, ct sene ica est opus intellectus, quod ne
quit conserre ad Physicam causalitatem. Probatur secundo, data illa ratione generica omnibus Sacramentis comminii, ita non respiceret prunam gratiam, sedgia tiam abstrahentem a prima, de secunda, nam ratio generita debet esse contrahi biclis per dissirentias oppositas, seu niter'
dis ratas; non esset autem se contrahibilis, si respiceret dumtaxat primam gratiam, nam per Sacramenta mortuorum per' piam eontraheretur, cumina perst habeant primam gratiam causare, ergo non habent Sacramenta ex ratione generio causare primam gratiam per se. Dices ex eo, quod ex ratione generaeas habent e sare gratiam abstrahentem a Christus rima, & secunda, possunt per se causarem inus primam, gratiam, in qua continetur ergo ex tali ra- - enerim potiunt etiani saeramentatis dbis: vivorum per se causare gratiam pii mam,mnatam quod etiam 3 vo magis vς rum redditur, yinuce. quod gratia prima a differitas ind
nisi ratione subiecti, in quo, u nullam aliam gratiam praeexistentem inueniat, dicatur prima, si vero aliam inueniat, dicatur secunda, caeterum secundulii entiutatem non dindrunt. Sed contra, qui argumentum a nobis allatum eo praecisEtendit, ut data contraria sententia adstruelite illam rationem genericam ab aduersariis excogitatam euinceretur illam non respicere determinatis gratiam primam, sed dumtaxit gratiam abstrahentem a prima, & secunda , quae ut sic atastrahens non est poni bilis, cum dari non possit a parte rei gratia in abstracto. Caeterum dato, qu ex vi illius rationis generim non possint respicere illam gratia primam determinate, quia in Sacramentis mortuorum contraheretur per se ipsam,& ex alia parte gratia in abstracto non is
possit a parte rei poni, sequitur, quod illa ratio bene rica non si considerabilis, sed
attendenda praecise ratio specifica sing. lorum sacramentorum, secundum quam
iuxta institutionem Christi Domini debee per se, vel causare gratiam primam, Vel secundam. Ad illud, quod subditur, dico' gratiam primam, it secundam non disser- Tre praecise ratione subisei, sed rationi remissionis praeexistentis peccati; cum ere' ianim secundum praesentem prouidentia in is Anon detur status medius inter statum gra' secun . tiae, de statum peccati, sequitur, quo a subiecto, in quo non est gratia, proxistat peceatum, nec potest in ipso recipi, nisi peccatum expellat ; ex quo sequitur, quod gratia prima non clum 1 meortet entit tem eiusdem, sed etiam remissionem peccati pravidentis, sicque eonstituat complexum ex entitate gratiae, de remissione
peccati praecedentis, & hoc pacto, licet
prima non differat in entitate a se cunda, differt tamen ratiose a terius, cum
quo iii dispelisabistEr coniungitur ipsa gratia pii ina ; ex quibus sequitur,quod illa Sacramenta, quae non sunt mr se insth ta ad causandam remissionem secrat, rum, nee sint instituta per se ad causa it dam primam gratiam.
Probitur tertio, sacramenta vivorum cum sola atritione non sunt r se apta tad causandam gratiam remissiuam peccatorum, sicuti sunt sacramenta mortuorum, ergo quia illa non habent per sera isti ione, causare gratiam primam, interoqui,sicavi non. camaiisl , quia sunt eausativa per se primae gra- sant gratiae, eandem causant cum sola atritione, ti m. de illa,si essent per se causativa eiusdem, eb
dem cum sola atritione producerent, de siequi a ceciteret ad Eucharistiam , vel ad .
aliud Sacramentum cum eadem consequeretur essectum gratiae cum remissine
pectatorum, quod nemo dicit sine nota erris
142쪽
aest. VI. De effectu gratiar. Art. VI Iair
erroris, ut notat Arriaga disp. I6. m. I.
Dissicultas solum do aliqua quoad
hoc videtur versari circa Sacramentum
Extremae Unctionis propter illud laesit s. ubi loquens de hoc Sacramento habet, ct si in peccatis es, di mutemur ei, addito etiam quod Extrema unctio, quando applicari nequit Sacramentum Paenitentiae adhibeatur cum intentione delendi peccata, adeout quamuis perielitanti nulla sensibilia signa doloris exhibenti dari non possit absolutio, vel ad summum sub conditione danda tamen sit eidem Extrema Unctio absolute, quod indicat vim, quam Ecclesia praesumptiuE cognoscit in eadem E trema Minione delendi peccata, si γα fuerint in subiecto periclitante. Nihilominiis sentiendum est, nec Ex- , tremam Vnctionem habere per se vim Saeramε causativam primae gratiae, quia, & ipsa
eum Ex- nemine disceptante conmutatur inlar M.tremae cramenta vivorum, si quis sibi con,
Incti.- scius peccati laethalis, & sui compos r non delat S cramentum, non pos- pereata. V ipς , nisi prius consessionem, si posset, praemitteret ,'ua iustificaretur a Noe obstant ea; quae su uritur, quando quidem, quod dari nequeat absolutio nulla exhibenti signa sensibilia doloris proue. xiit ex defectu materiae proximae, quae est dolor siensibilis , sine quo nec licitε, nec validE impenditur forma, quod vero impendenda sit Extrema Uncti ex eo habetur, quod ex usta parte urget aliqua pe-
cessitas, & x alia iaest materia, id forma est applicabilis, de praesimi potest, vel nullum esse Deccatum in periclitate, vel in e dem ade tactum contritionis. Ad illud, quod dicebatur ex illo De s. dicendum est , vel intelligi dumtaxat de heccatis venialibus , vel de reliquiis peccatorum, P quibus delendis hoe Sammentum institvitum est.
Quoad secundum punctum in principio
tituli propositum, an scilicet Sacramenta sis p ad in,' Himperari idens,&Sacramenta vivorum Saera a primam item per Rccidens, maxima est a uiuo si controuersa inter DD.o pricipui quoad Per accia sacramenta vivorum in ordine ad pri- Mens niam gratiam per accidens producenda rip . .. Riccardus in quaru is. p. t hi.m arxo dist. T. punica ara. T. ,
Eucharistae q. l. c. , Vasque: dris. 2osae. ., sed 'in Hurta is f p. 3. discuit. Φ, Lusis disp. Ira fea. I., EI 'a Id. I o. q. DK art. 2, Hua. lobos tract. q. disces. I., qui pro se citant aliquos antiquiores; hancque negativam sententiam probabiliorem existimat ciebera us tria. p. de Eucharistia, ut Sacram. c. s. F. 2. u. 32. admittit tamen esse proba
bilem etiam sententiam ammantem. Assertio II. Sacramenta mortuorum uandoque per accidens causare possunt secundam gratiam, an vero Sacramenta
vivorum producant quandraue primam; utraque opinio est probabilis. Ratio primae partis ex eo deducitur in ordine ad Baptisinum, quod pQ in qVVSaciameia
ante actualem susceptionem eiusdem perta moria actum contritionis cum voto acquireretia tuorum gratiam remissiuam originalis,c terorum quando qne actualium antecedentes commisso- que Pr irum, ergo postea per actualem susceptionem eiusdem poterit nouam gratiam quirere, quae, cum in stibiecto inueniat aliam praecedentem, non poterit dici pruma, sed erit secunda, de conseret augmen tum gratiae praecedentis,non gratiam simpliciter primam ; nec est ambigendum, quod in actuali susceptione conseratur gratia , cum omnia Sacramenta in suscep. tione inlallibilites gratiam conserant; In ordine vero ad sacramentum Paenitentiae ratio ex eo desuinitur, quod quis potest ad idem sacramentum accedere cum de-
bitis dispositionibus sibi conscius solum-
modo peccatorum venialium , vel Drt E i, etiam laethalium antecedenter per alias qSacramentales Consessionem remissorum, vel per actum contritionis deletorum, sed in hac hypothesi gratiam consequeretur,
quae in subiecto iam grato non posset dici
prima , ergo secunda. Quoad secundam pro sententia assi mante euincitur primo ex D. Thoma 3. parri q- 79. art.I. Ibi- cum quis est in pectato mον R tionestes , cuius conscientiam, ct assectum non ba-ii': . ., bet, fort) enim primo non fuit fuscientis con tum qiritus, sed deuot , est' reuerent, accedens con- doque.
sequitur per hoc Sacramentum Eucharisia cautam gratiam charitatis, qua contritionem perMPri mrciat, σremissionem merati. Hoc idem docet de Confirmatione q. 72. art.' ad te tium , o de Extrema Vnctione in quarto dist. Σῖ. q. I. art. 2. li i- aura hoc rilur gratias cit, quae secum non compatitur precatis', ideo ex consequenti ἰ s inuenit precatum aliquod, vel myrtale, vel veniale, quoad culpam tollit ipsum, dummodo non tonatur obex ex part
recipientis, sicuti etiam de Eucharinia , de de Confirmatione supra dictum est. Auctoritatibus D. Thomae accedunt aliae M. PP. tribuentium Eucharistiae viai
143쪽
viuiticandi mortuos, purgandi, abstemgendi omnem immunditiam, quae auctoritates m nequeant intelligi de vi eausa. tiua per se, intelligendae iunt de causali. rate per accidens ; Sic D. Augustinus resa
tus a Durii illo in Parto dist. v. q. q. v. v. ait, corpus Christi um mari catur u cat moriamu D. Cirillus Alexandrinus lib. m Ioan nem c. I . , ubi docet carnem Christi man ducatam in hoc Sacramento suscitare
mortuos, sicuti tactu sitae carnis suscitauit filium viduae Nain. Eadem secunda pars etiam rationibus en incitur, & primo, quamuis omnia Sacramenta secundum se sint instituta in o dine ad diuersos fines, deesse citis, nempe Baptismus ad regenerandum, Confirmatio ad roborandam vitam spiritualem, Eucharistia ad nutriendum, & sic de caeteris, omnia tamen peraeque sunt instrumenta passionis, & mortis Redemptoris, uae ad remittenda peccata, & ita fundenam quamlibet gratiam ordina a est,ergo, ' quamuis iuxta institutionem ex gener suo, do per se umimquodque habeat causare specialiter gratiam in suo ordine , quatenus tamen sunt instrumenta passi uis Christi poterunt per accidens, id ex secundario fine producere remissionem peccatorum, Sc gratiam primam. . Pro sententia vero negante hae mili-RM ony -rationes. Primo, quia ex supradictisi ' ha Sacramentis singulis indita est virtus ad
p.r' acti. deterini natus euectus, ultra quos non ex-dens pio. cenduntur, ta se Sacramentis mortum duceret rum collata est vis remittendi peccata, Prim m. quae secum afferunt mortem spiritualem sillis vero vivorum vis solum augendi vitam spiritualem praeexilientela in subie to; dieque dicas haec lubsistere quoad vim per se conserendi eandem primam gra'
tiam, quae solum competit Sacramentiris mortuorum, non vero quoad vim const--. y . rendi eandem per accidens, potissimum, cum Omnia bacramenta sint instrumenta, passioliis, de mortis Christi Domini , quae r ,aeque valida est ad conterendam siue prima in , siue secundam gratiam ι Contra enim impugnaberis , quia licet passio, de mors Christi Domini sit apta, de emc. x
ad causandam utramque gratiam, non applicatur tamen indesiuit E per omnia Sacramenta secundum eandem virtutem, sed ad normam ita itutionis iuxta cuiu libet conditionem . Caeterum, quod M. cramentis vivorum non insit vis etiam pertur accidens remittendi peccata, seu causandie aliter gratiam remissimam ipsorum, ex eo euinc a. tur , quod gratis omnino hoc dicatur, k ' ' . cum de hac virtute, nec constet ex Sacris
z. ' Seripturis, nee ex natura, od institutione' aut specisca, aut senetica eoru udum ;
non ex Sacris Scripturis, cum nullus tex. tus sit assianabilis hoc euincens ; non ex natura, de institutione generi , quia haec latae improbata est supra ; non ex speesti. ca; quia considerato pro nunc Sacramento Eucharisitae, ex quo a fortiori potes deduci ratio pro caeteris Sacramentis vi uorum, hoc ex natura , de institutione suam non habet causare, nisi augmentum vitae, seu gratiae, cum se habeat per modum cibi, de potus, de per consequens non possit, nisi hominem vivum nutrire , undet Pius V. in Catechismo haec habet, C statquc madmodum in reuis eorporibus naturale alimenti ubit prodes, ita etiam anima, cyrae
Diritu non vivit, sacra m steria nihil prodesse , M propterea panis, O vini speciem habent, ut hoificent non quidem renovanda ad tam a nima ed ad vitae conseruaudae causam
Secundo, vel omnia Sacramenta con . 'tinent eandem virtutem producendi quacunque gratiam, siue primam, siue secundam , vel non continent; si continent; ex virtute sibi intrinseca, quomodocunque applicentur, producent primam, si in risubiecto aliam praecedentem non inueris. riiit, vel secundam, si aliam inuenerint, unde quod producant, vel primam, vessecundam non erit ratione Sacramenti, sed ratione subiecti; si non continent, non apparet, quomodo possint producere pruinam, si instituta sunt pro secunda, ex
quibus sequitur, quodi vel habeant vim per se producendi quamcunque gratiam
iuxta exigentiam subiecti, ves neque habent vim producendi per accidens. Neque obstant ea, quae supra dicebantur de Sacramen immortuorum, quae qua- Solviturdoque producant secundam grailam ; Y instantia suibus videtur reae inferri, quod et tot in opposta.
illa vivorum quan taue producant priimam; Non, inquaM; obstant, quia, quod
continet, quod maius et , continet etiam saltem per accidens, quod minus est in eodem genere,potissimu in cum gra tia priama nou disserat' a secunda , nisi ratione . . . praesu siti peccati, quod prima remittit. Cum autem utraque opinio quoad M. crametata vivorum hi ordine ad primam x6 gratiam per accidens pro lueend.im, ves set non producendam probabilis videatur, quae lainen 'sic sequenda, nune non de fi nio. Portalus iuxta disiersam cuiuscuim ique Sacramenti naturam , de conditi nem erit diuersimode sentiendum ; unde resolutionem huius quaestionis reseruan
144쪽
quaest. VL De enectu gratiae Art. VII. cia 3
An, & quomodo gratia sacramentalis differat a non Sacramentali.S V M M A R I V M.
Reiicitur sententia constituens hane diuersitatem m solo diuerso principio utriusque. i.
Reifcitur item vinis asserentium gratia L. Sacramentalem importare habitum distinctum a gratia communitὸr dicta. 3. Ἐρη consistit in modo asciente gratiam Sm
Entitates mota es non sunt secundum 'peratiua. s. Nec consistit in caramere , nec in ornatu extrinseco. 6.
Gratia Sacramentalis dissere inadaquatὸ a
Illa inadaquata distinctio eansistit in eo, quia
Sacramentalis importat supra ncin Sacramentatem ius ad speriadia aruxilia. Ibis. Evincitur auctoritate D. Thomas. 8. Ex diuersitate essectuum arguitur dis erismius in singulis Sacramentis. 9.Ius .ad illa oritia non exigit semper in actu ilia balere, sed quando expedit tu
halere. IO. Hoe ius moriae fundatur in Sacramentis. II. Explicatur quomodo. gratia Sacramentalis
trisu secum ius ad ilia specialia auxia
Secundum Mademum illud ius in radice produeitur Thraeὸ a Saeramentis. 13. Melius producitur solum 'ab eisdem moralia
Discrimen aliquod inter gratiam Sa
cramentalem, & non Sacramenta a lem agnoscunt omnes Theologi , d non Recense- omnes conueniunt in assignando, in qu
evr -ii nam consistat tale discrimen, an solum IV .. -prnicipij, quatenus gratia' non 2 Sacramentalis a solo Deo producatur, modi gra gr*tia vero Sacramentalis a Teo simul,
e . & sacramento, prout senserunt D. Banain Mentura, Riccarius, alij relati a Goneto disp. I. art. Φ, vel quatenus gratia non
Sacramentalis procedat saltem dispositiuEab actibus recipientis, Sacramentalis v ro a virtute Sacramenti princi iter, i cet secundario etiam a dispontione eiusdem suscipientis, an vero ratione alicuius
formae, vel habitus distincti ab eadema
gratia , quatenus scilicet Sacramentalis coniungatur cum alio habitu, vel simul, vel subsequenter producto, ut senserunt
Paludanus in quarto dist. Σ. q. I., ct Aurco-ἰus dist.i. q. i. art. ., cum quo nos conitingatur gratia mero habitualis non Sacramentalis, an vero ratione alscuius modi assicientis Sacramentalem,non vero mere habitualem, ut senseruiaz ugnus q. 62. art.2., Ioannes a Sancto Thoma disp.2 art.2.,& alis, an vero ratione alicuius concomtitantis, quod x pictu Sacramentorum i xiterabilium sit cara er, respectu vero iterabilium sit quidam ornatus,pro ut alii sustinuerunt, qui caraether, seu ornatus non est in non Sacramentali. Assertio I. Diuersitas inter gratia Sacramentalem, & non Sacramentalem in nullo ex mox allegatis modis consistit, non quia, si illi modi, seu rationes existerent, non sussicerent ad diuersificandum, si excipias primum dicendi modum referentem solam diuersitatem in principium, . sed quia, vel necessaria non sunt, vel non possibiles. Probatur primo impugnando primum modum dicendi reserentem solam diueri Κratem in principium productivum. Ex ReiFit diuersitate principiorum non arguitur diuersitas in effectu , ergo ex eo, quod gratia Sacramentalis sit a Deo simul, & Sa uersitat cramento, non Sacramentalis a solo Deo in diue non sequitur , quod huiusmodi gratiae di- si uersificentur inter se . Antecedens πως pis batur, tum quia effectus non specificantura principio extrinseco,ut suppono ex Physicis, tum quia eaeteri effectus spon diue fificantur inter se ex eo, quod immediath producantur a Deo,vel ah eodem mediante instrumento. Quis enim diceret, quod ignis, v. s. a Deo productus sit diuersus ab eo, qui produceretur a Deo simul, &creatura λ ergo ex eo, quod gratia Sacramentalis produca tur a Deo simul cum Sa- . Cramento, & non Sacramentalis a Deo solo non sequitur , quod utraque gratia ad inuicem comparata sit diuersa. ProptEreandem rationem euincitur etiam notia
oriri diuersitatem ex eo, quod gratiae non Sacramentalis procedat dispositiue , &principaliter ab actibus se dispqnentis,sacramentalis vero principaliter ex vi S
Probatur secundo, impugnando modum secundum dicendi referentem diuera ' sit item in habitum distinctum ab ipso h -3bitu gratiae, ous coniungaxur cum tia producta a Sacramento, non cum gra- Lbitrum tia a solo Deo producta. Probatur, id. distin quam, qina, vel ille habitiis distinctus a tum .sratia habituali quem per aditersarios portat gratia Sacramentalis datur ex
147쪽
proportionata ad suos effectus, sed etiam gratiae Sacramentali ius ad auxilia diue suin a iure, quod conceditur gratiae non Sacramentali, & communiter dictae; lucet enim isti etiam aliquod ius ad auxilia actualia concedatur pro actibus salutari-hus, non tamen ad auxilia specialia pro actibus particularibus. Hoc ius morale ad auxi Ita est quidem radicatum in ipsa gratia, quae conserturi v. per Sacramenta , non tamen semper in a auxilia instanti, quo conficitur Sacramen- non exi. tum semper exigit habere talia auxilia ingit habe. actu, sed quando expedit suscipienti illa
Te sem- habere. Haec autem auxilia, ubi dantur
ex exigentia illius iuris moralis radicati v ' Ru' ipsa gratia,in multis possunt consistere, μ' vel in illuminatione intellectus, vel in motionibus voluntatis, vel in remotione impedimentorum &c. Discurrendo autem in
particulari de singulis Sacramentis, ius, quod conceditur in gratia bapti si mali est ad specialia auxilia ad minuendum fomitem concit piscentiae, & ad promptius o seruanda praecepta, ad quae quis se obligauit in susceptione Baptismi; ius, quod a
quiritur in Confirmatione, est ad auxilia, quibus quis constanter fidem, quam amplexus est, profiteatur, te teneat In Paenitentia est ad auxilia ad intensius detestanda peccata , & vitandas occasiones peccatorum. In Eucharistia est ad auxilia, quibus homo praeseruatur a peccatis, &, ad aliciendos actus virtutum, quibus anima nutritur ; In Extrema Unctione ad auxilia accomoda ad superandas tentati nes Daemonum in illo ultimo conflictu ;In Matrimonio ad seruandam sidemia coniugalem ; In Ordine auxilia ad recthobeunda munera Ecclesiastica.
Difficultas solummodo aliqua videtur versari in explicando, in quonam fundetur, S radicetur illud ius morale i hoc etenim ex necessitate debet ex aliquo 'Pseo oriri, & in Physico fundari; hoc autem Physicum non potest esse eadem gratia habitualis communiter dicta, cum Vna,& eadem respectu omnium,& secundum se non possit fundare diuersos respectus, ct moralitates in ordine ad diuersos essectus, ergo debet esse ultra gratiam habitualem aliquod Physicum, e sic diuersa Physica iuxta diuertitatem Sacramento . rum,in quibus fundantur diuersa iura moralia . Ad hoc dieenduin est diuersa iura Ir moralia oriri quidem a Physico non est Hos ius tamen necesse,quod hoc Physicum intrin- sec4 recipiatur in ipsa gratia communiter dicta, sed sufficit, quod sit eidem extrini Sacra ine i Hoc autem Physicum extrinse--. Cum , quod gratia Sacramentalis addit
supra merε habitualem nihil aliud est,
quam ipsum Sacramentum institutum a Christo Domino cum tali habitudine, sicque diuersa Physica iuxta diuersitate . sacramentorum sunt ipsa diuersia Sacramenta secundum institutionem diuersam, quam habuerunt a Christo Domino .
Neque dicas negato habitu disti O,
quem importat gratia Sacramentalis supra non Sacramentalem vix poste explicari, quomodo gratia illa a Sacramentis producta possit trahere ius ad specialia . auxilia pro actibus, ad quos sunt ordinata Sacramenta, quandoque idem, sicuti gra- modotia habitualis communiser dicta non singratia Clum secum trahit habitus virtutum neces- bacram
farios pro salutaribus actibus, sed. etiam exigentiam, & ius ad Diuina auxilia oro talibus actibus requisita,& sine talibusn ' speet, ii bilibus non traheret ius ad eadem auxilia, auxilia . ita, si gratia habitualis communitEr dicta non traheret habitum pro actibus ad quossa amenta ordinanturi nec etiam traheret ius, & exigentiam ad auxilia pro huiusmodi actibus. Contra enim impugna
ris; negandum est antecedens. Ad cuius' probationem a paritate deductam dico inordine ad actus salutares quomodocunque acceptos , & prouenientes ab habitibus Virtutum consequentium ad gratiam libbitualem communitEr dictam susscere auxilia communia; in ordine vero ad a tus peculiares iuxta modum Sacramento. rum proprium facilius, proratius, & in- fallibilibus eliciendos non sussiciunt auxilia communia, sed requiruntur specialia , adeoque &c. Quod, si repetas, qu9d, licula ad actus salutares quom munque non solum requiruntur auxilia communia, sed etiam habitus virtutum iuxta natura earundem virtutum, ita ad actus specia-Ies, & ad modum proprium, & specialem
Sacramentorum non solum requiruntur
illa specialia auxilia , sed etiam habitus
proprii eorundem Sacramentorum a statim etiam impugnaberis, quia cum habutus virtutum se habeant, ut potentiae in ordine supernaturali; actus,ut sunt diuersi exigunt diuersos habitus, ncuti actus p . tentiarum cum sint diuersi exigunt di rusas potentias, actus autem peculiares, ut
prouenientes a Sacramentis cum suppi
nantiam habitus distinctos omni qm vi tutum ex illis procedunt, sed diuerse modo, & ideo exigunt solummodo auxilia
specialia diigna pro illo speciali modo
operandi, nec exigunt specialem habitum,
cum vagentur per omnes. Sic, ut unum pro omnibus exemplum aflarum, confimmatio, quae habet pro obiecto fortitudinem ad fidem profitendam iam supponit habitum eiusdem fortitudinis, adeoque
nouo habitu non indiget, sed solum sto.
148쪽
P a Quaest. VI. De essectu gratiae. Art. VIII. I a
erati auxilio corroborat ad eandem fidem constanter profirendam. Hic pro complemento oritur solum diis euitas, an illud ius morale, quod importat gratia Sacrametatis, missetur Phy- is sice a Sacramentis, an tantum moraliter.
.stinuo, hQm im morale debere esse a Sacramentis .aphq in radice,& fundamento, quat ilia an- nus emciunt gratiam, quae habet ius ad cramen. peculiaria auxilia ; actualitis vem tale tu in ra- additum non fit a Saeramentis Physice, sed tantum moralithr in opportunis o casionibus, nam dantur a Deo huiusmodi actualia auxilia Sacramentis iam transa tis . Unico verbo sentit, ius illud morale causari Physice a Sacramentis, ipsa autem actualia auxilia solum moraliter . cach
ranus tract. 8. de sacram. in m. c. q. g. F.
. ni m. 97. arbitratur, de ius illud,& auxilia produci solum moraliter a Sacramentis, cui probabili adherendum existimo,tum proptEt correspondentiam causalitatis ad effectum, ut, sicuti ipse essectus estens in rate, iti non nisi moraliter producatur, id scuti ipsa actualia auxilia dantur solum dependent r a tali iure morali non exigunt maiorem causalitatem, ac ipsum exitigit I tum propter rationem non existentiae Physita eorundem Sacramentorum, quando dantur ipsa actualia auxilia ἐν venturimum enim haec conferuntur non in psa susceptione, sed ex interuallo iuxta opportunitates occulTentes, de sic conis runtur nonexistentibus actu Sacramentis; 'duri non datur autem causalitas Physica,quandoaetu causa non existit: Neque ex hoc inseras, ergo Sacramenta nullam penitus causalitatem in gratiam Sacramentalem exercerent, quandoquidem id, quod Sa-eramentalis gratia importat super merbhabitualem, per nos causatur Physes, de ipsa gratia mere habitualis causatur extra Sacramenta. Non, inquam, hoc inferas, quia, licet gratia mere habitualis, de com munitiar dicta causetur etiam extra Sacramenta,non propterea tollitur, quin eadem Physict pr Matur a Sacramentis cuin illo addito morali, unde potest dici, quod gratia Sacramentalis producatur Physice a Sacramentis secundum subtratum, non secundum rationem ultimi constitutivi. Si vero quaeratur, an gratia Sacra me tali, disserat specie a non Sacramentali;
tunc dici potest, quod diiserat specie m eis, rati, oc inadaequare, non specie Physica,
mali a non oc adaequath, quia gratia Sacramentalis Sacra importat quiadam complexum exentit mont ii . te gratiae, de ex illo iure morali ; non SMeramentalis vem importat solam gratiae
emitatem ;& sie ratione illius iuris mora.
iis, quod vita importat , &non altera ad inuicem distinguuntur in adaeuuate, & ratione eiusdem cum non sit, niti suid morale non potest importare, niit diuersitatem moralem, de non Physicam.
An sacramenta causent gratiam in
determinata Mantuate, ω quanam. SUMMARIUM. Duplax ratis di. Utandi in redine ad diue
fos respectus. I. Sacramenta adimicem eomparata exteris p
ribus non habent fecundum se producere aqualem gratiam. τrocedit de inaequalitate intensilia. 3. Sacramenta ipsa sunt di perfectione maqua. lia. 6
πω currit paritas de formis Dbstanti diis in ordine ad ejectus substantiales, σ qua-
ia retensior gratia non habetis ex Sacramen iis necessariis. 6.
Si duo eum a est dispositis te, alter ENAE rotiam , alter Confirmationem recipio maiorem gratiam recipit, qui recipit Emebaristiam. 7. luitur instantia opposita. 8. Vnun Uuodque Sacramentum in suo generem subiecto aqvi disposito aequalem grVtiam ex opere operato causat .
Item in stillectis millam babentitas disposit sinem. IO. Duo pueri ante usum rationis recipientes Baptismo aequalem gratiam ex opere ophato consequuntur. II.
stat , quod unus ex illis sit pria,stinatus, seius non . I 2.
Nec item obstat, quod homines sint ordisatiis reparandas ruinas Angelorum .
di subiectis diser Mὸ dispositis ex opere sopcrato confertur gratia malar , vel m. nor iuxta maiorem, ves minorem ipsorum dispositionem. I
Explicatur sensus concilii Tridentini , cr*ου I foluitur instantia ex eodem deducita. I s.
Illa maior dispositis solum magisti ponit
subiectum ad recipiendam gratiam producendam a Sacramento .. I6.
Sign alio practica in actu secundo variitur fecundum quod inuenit subiecta magis, vel minus dio itum. IT. Euhicitur ex paritate ordinis naturalis. ILIn quo eo stat illa maior dispositio, rati ne curas maior gratia reci tur. Is
149쪽
SAcramenta nouae legis in ordine ad
determinatum essectum gratiae , vel Distit.k comparari ad inuicem inter se, compa Ordine unumquodq; ad suum subieci
ratio Sa tum receptiuum . Iuxta primum memeramen- brum comparationis ratio dubitandi in eo eorum. consistit, an omnia Sacramenta habeant secundum se aequalem virtutem, adeo ut,
sicuti v. g. Baptismus habet vim ad tot gradus gratiae in suo genere producendos, ita, & Confirmatio habeat aequalem vim
triaucendi totidem gradus in suo genere,
: sic de caeteris. Iuxta secundum membrum, siue habeant omnia inter se comparata aequalem vim, siue non habeant aequalem comparando unumquodque ad diuersa subiecta ipsorum receptiua ratio dubitandi est, an in omnibus ex opere operato aequalem semper gratiam produ- eant, & si non aequalem a quonam prinueniat illa inaequalitas. Assertio I. Sacramenta ad inuicem Saer. me comparata caeteris paribus non habentia ad in secundum se aequalem gratiam produce- vice me, re, sed inaequalem iuxta quod sunt magis, ves minus excellentia, irriterabiliaeta, lacundu stiterabilia. Consentit in hm cacbera- sat aequa , de Sacram. in gen. li8., em tra 'quamuis asserat communiter recipi, eis m. dicit tamen imirendo in ordine ad Sacramenta nouae legis inter se comparata, esse probabile tantum, non certum. Aduerte tamen hic, assertionem no procedere de inaequalitate essentiali, &emitativa, quandoquidem certum est, quod, sicuti Sacramenta inter se comparata sunt specie diuersia, ita producanteDP, .dit i ctias saltem in adaequat E moralide inae. diuersos, quae diuersias, seu inaequalitas
qualitate entitatiue iuxta supra exposita eonsistit in intensi. eo , quod omnia Sacramenta causent gra-M . tiain cum iure ad diuersos essectus ; sed procedere de inaequalitate intensio , S graduali.
Probatur. Dantur Sacramenta alia
aliis Perfectiora, ergo dantur alia alijs es ficaciora, adeoque productilia maioris, Sintensioris gratiae . Antecedens maxime 4 elucet in cramento Eucharistiae, in quo Sacra- est fons vitae spiritualis, & plenitudo gra- - , & in quo corporaliter habitat ipsa in I. si substantialis ratione unionis nyctione . postatic humanitatis cum verbo inexi inaequa sientis in Christo Domino a item in sacramento Baptismatis comparative ad alia Sacramenta, cum ipsum ordinatum sit ad uitam spiritualem conserendam . Consequentia probatur , quia ex maiori perfectione sacramentorum non inem citer arguitur maior ipsorum activitas, adeoque etiam intensior effectus correspondia maiori activitati . Rursus, cum
Sacramenta alia sint irriderabilia, cuius- modi sunt Baptismus, Confirmatio,& O do, alia iterabilia, cuiusmodi sunt alia Sacramenta , ratio saltem congruentiae videtur ex ere, ut Sacramenta irriterabilia sint intensiue perfectiora , Ut per maiorem intensionem aequi ualeant extensioni aliorum, quae, cum iterari possint, Eossunt semper maiorem, & maiorem gratiam extensiuε producere, quod, cum nota possint praestare Sacramenta unica tantum vice susceptibilia, debent saltem perimensionem in unica illa vice, qua sulcupiuntur, aliorum extensioni aequi ualere. 4. Neque dicas prim,maiorem persecti nem in uno Sacramento potius, quam in alio inducere quidem maiorem perfecti nem in effectu quoad speciem, non autem
quoad intensionem, va videre etiam est in causis naturalibus, quae producunt quia Non curudem persectiorem effectum in sua specie
si causae sint persectiores, non autem ima formis intensione, sic Leo,& Canis, v. g.Produ, substania cunt effectus in persectione specinca di-tialibus. uersos, non tamen in intensione, cum vnaquaeque causa ad suam formam producendam exigat dispositiones aeque in F sas, nempe, ut octo. Sed contra, qui M.
aliud est loqui de sermis subita Mialibio,
uae non admittunt magis, S milius, aliud
e graduui , 5e accidentalibus, quae a
mittunt maiorem . vel minorem tutensi nem ; Sacramenta autem non solum sine
persectiora ia persectione specinca , sed
etiam respiciunt effectus consistentri in qualitatibus gradualibus. admittentibus intensionem in gradibus; atque maior persedito in eisdem essectibus non potest congruentius considerari, nisi in illa maiori intensione, cum nihil aliud sit,quam ipsa gratia habitualis cum illo diuerso iure ad diuersa Diuina auxilia actualia;persectio autem potissimum consideranda eii in ea, quod est principalius, de labitratum illius iuris moralis, in substrato autem maior, dc minor persectio non potest in alio consistere, quam in maiori, di minorii mensione.
Neque dicas secundri maiorem potius . persectionem in e tu Sacramentorum deducendam esse ex necessitate sacra memtorum , quam ex.eorum persectioneis; σscque magis conserre ad persectionem . Intensior gratiae Sacranientalis Baptismum, de Pae -- nitentiam , quam alia Meramenta , & . etiam Eucharistiam , quandoquidem re' minii, missio peccatorum maxime gratiam exi- necesi git, adeoque illa Sacramenta ordinata ad eandem remissio em,cuiusmodi sunt Bamtisinus, & Paenitentia, debent maxime, de maiorem gratiam exigere; Contra enim impugna,ris. Fateor emissionem maxi-
150쪽
quaest. VI. De effectu gratiae Art. VIII. I a '
mε exigere gratiam sumendo ly mri , Probatur prima pars. Unumquodque pro necessitate acquirendi gratiam, quia Sacramentum in suo genere aequalem vim sine ista non potest , quantum est ex vi continet secundum se, ergo intra limites praesentis prouidentiae , haberi remissio eiusdem virtutis , quam continet debet peccatorum, non autem sumendo ly mm aequalem essectum producere, nisi restrin-π-ὸ, pro gratia maxima, vel maiori com- g. atur, vel extendatur a subiecto, in quo parative ad gratiam aliorum Sacramen- est recipiendus; sed quando subiecta sunt torum, quae ex genere suo non habent aequaliter disposita nulla considerari po- peccata remittere,cum per quamlibet gra- test in ipso ratio restrictiui, vel extensiui, Liam,quantumuis remissam,habeatur peci ergo debet in tali hypothesi aequalis dis.catorum remissio. positionis aequalem producere effectum; ν Ex his omnibus habes , quod, si duo non etenim est aliud assignabile, ex quo Reeipies aequaliter dispositi, alter percipiat Sacra- oriri possit illa inaequalitas. Euchari- mentum Eucharistiae, alter illud Confir- Probatur secunda pars; pro qua prius f mςv mationis, maiorem primus consequatur aduerto, pro ijs, qui dicuntur, nullam h - gratiam ex o ere operato, quam secun- bere dispositionem, nos non solum eos intelligere, qui carent quacunque dispositione ' ordine ad alia Sacramen- maiorem ta, & hoc propter rationem supra adduci gratiam tam de maiori perfectrine, & activitate ratione contenti eiusdem Eucharistiae supra alia. tione positiva, sed etiam eos, qui carent quacunque indispositione ; si enim supponamus, habere indispositionem ratione obicis. quamuis nullam habeant disposi, Neque diras, maior effectus est & per tionem positivam, pro tunc non aequalem hoc magis instauratur instantia Superior consequantur gratiam, sed nullam obsi-8 facta de Sacramentis remissiuis pecca- stentemdispositione eiusdem acquisitioni. io
diuitur torum) iustificare primo , & remittere Probatur, inquam, quando nulla est dis- 'dii' I 'xi peccatum, quam augere iustificationem; positio, nec indispositio ex parte subiecti προ- per Sacramenta remissiua peccatorum subiectum remanet in statu purae capaci- habenti homo primo iustificatur, & in eodem fit talis, & est indifferens ad maiorem, vel bus dis remissio peccati ; in alijs vero Sacramen- minorem effectum cosequendume, maio- positiointis solum consequitur augmentum iustifi- ri, vel minori activitate agentis; sed acti- nem. cationis, ergo maior est effectus, qui pro- uitas Sacramentorum in sua specie est ducitur a Sacramento Baptismatis, &, aequalis,& determinata ex vi propriae in- Paenitentiae, quam ille, qui causatur ab stitutionis; nam tota eorum esticacia est Eucharistia &c. Maior probatur, qui , ex voluntate Dei instituentis; sicuti igi- magis est suscitare mortuum, eumque ad tur est unica respectu cuiuslibet Sacramen- vitam reuocare, quam vitam augere; & ti in specie institutio, ita,& unica volu si hoc valet in corporalibus, non video, tas, & promissio Dei de conferendo ra- eur valere non debeat in ordine spirituali, tione eiusdem aequali effectu. Confirma& supernaturali; Contra enim impugna- tur; Sacramenta se habent, ut causae natu heris, quia hoc ad summum est perfectior rates; quaelibet autem causa naturalis de- essectus in specie, & perfectione essentiali terminatur ad maiorem, vel minorem ef- non autem in perfectione intensiua, cum sectum, vel ex dispositione subiecti, vel ex vita spiritualis primo haberi rimi per conditione propriae formae; vel ex volun- quamcunque gratiam etiam tenuissimam, tale,&promistione agentis principalis, si s
& remissam. agens principale sit liberum, si sit instru-Αlsertio II. Unumquodque Sacramen- mentum eiusdem; cum igitur in praesentitum in suo genere in subiecto aeque dispo- hypothesi inaequalitas non possit prou sito aequalem gratiam ex opere operato ni re ex subiecto, cum intelligatur sine ullam qu' causat; item aequalem, eamsue tamenta, prorsus dispositione, siue positiua , siue s. minimam in quocunque subiecto nullam negatiua; nec ex forma Sacramenti, quae sibita habente dispositionem; inaequalem tamen aequalis est; nec ex voluntate Dei, quae eque disi in diuerso subiecto magis, re minus dispo- virtutem aequalem Sacramentis indidit posito sto. Quoad primam, & secundam pam
o ti s , Lugus disp. 9- sect- λ sAmicus diis. sin. 6. , Mademus tract.2. de nisi diuersa dispositio in subiecto exigat inaequalitatem, sequitur, quod in hac hypothesi non nisi aequalis sit statuenda gra
Hinc inferes prim5, quod in Baptin
Sacra . ingen. q.3inrt.R, acheradus tracta. mo, qui confertur pueris ante usum rati de Sacram. in v i. c. q. f. I. u. seqq. nis,alijsque, qui usu rationis semper cam Quoad tertiam omnes mox recensiti e runt, quantum est ex opere operato qu cepto Alens pari. q. q. 8. memb. 8. an. 3. lis gratia semper conseratur, nec maior,