장음표시 사용
151쪽
ti possit dispositio , vel indispositio. Dixi, ex numero differentes; Non id, quod ex illo is
Pu pu' opere operato ; nam virum ex opere ope- assumpto deducitur, quia, quamuis dare
...h ., maiori sanctitate,& dispositione moes, homines praedestinatos esse ad ruinas I ij it naini iri conferentis Baptismum, &exad- Angelorum reparandas, Ox hoc tame mum an stantium precibus maior quandoque gra- non sequitur, quod homines debeant esse .d te .sum tu conferatur, non facit ad praesens in- aequales in illa gratia, & gloria, quam reparania ratio ris stitutum, quod procedit tantum deesseo Anseli perduelles amiserunt, quia repa-das rui-e pqrς tu conserendo ex opere operato, & virli, ratio illa non intelligenda ςst aequalitate H - hist ' Lesacramenti. Existimo tamen, vera . numeri, sed excellentia meriti, etenim . Mium qithius ut ratoriE, Vel ex maiori sanctitate,& homo potest quoad meritum implere res. αqu, .m dispositione ministri, vel ex adstantium nas multorum Angelorum , quinimmo gratiam . precibus polle maiorem aliquibus gra- Deipara virgo, sicuti in merito, ita,&intiam conferri. gratia superat Omnes Anselos.
Neque hic audiendi sunt, qui dixerunt, Inseras secundo, etiam in ordine ad alia
quod ex duobus pueris ante usum rationis sacramenta a Baptisino, quod si duo, ves vhaptizatis,uni,si ut praedestinatus ad maio- plures etiam adulti aliqua Sacramenta , irem gloriam, detur maior gratia , quam sumpserim sine ulla praeuia dispositione, alteri non praedestinato ad tantam glo- ω sine aliqua indispositione, sequalem ,riam; Nec itein illi, qui dixerunt, heini- eamque minimam gratiam consequantur. nes esse praedestinuos ad implendas ruinas Hoc vix potest contingere, nisi in casu, Angelorum, qui, cum essent inaequales in quo sensibus destituti Extremam Uncti natura, & perfectione naturali, & in gra- nem susciperent, quandoquidem, quandotia, & donis supernaturalibus, exigerent, perfecto usu rationis gaudent, vix potiunt It homines eorum ruinas reparaturi esiet concipi accedere sine aliqua indispositi in gratia inaequales, quini non de facili ne, cum etenim ita exigente dignitate
contingeret, si nullam habentibus dispo- Sacramentorum teneantur accedere cumstionem aequalis gratia conferretur con- debitis dispositionibus eo ipso, quo acce- tingeret enim multos decedere cum quali dunt sine istis, contrahunt aliquam n
gratia. Non, inquam , audiendi sunt; xam, quae inducit aliquam indispositio. Non primi ; nam, 'uamuis unus ex illis nem; omissio etenim debitae dispositionis
pueris esset praedestinatus ad maiorem a culpabilis est. Videndum igitur est, an , gratiam, quam alter, non propterea ei- illa omisso dispositionum sit culpabilis dem esset maior gratia in Baptismo con- Lethaliter, fluatenus sit cum contemptu, ferenda, sed Deus, qui ex acto libero pro- &.tunc nullam gratiam ex tunc cons priae voluntatis nullis praecedentibus me- quentur, cui tantum venialiser, & tunc ritis illum ad illam gloriam maiorem vo- gratiam minimam, quam conferent, concauit, ex ordinata eisdem voluntatis eff- terent cum quodam tempore, & si non cacia praemi urbit ad maiora merita, ex minuunt quoad quantitatem , minuunt
quibus ex parte obiecti maiorem illam quoad effectum promptius , & alacrius
Non ob' gloriam erit consecuturus. Quod, si v operandi.
.hu, 'ἡά ruerum illum ad maiorem gloriam Probatur tertia pars, quae tantum pro. iiii, sit praeorditiarum polle poit Baptisinum im cedit de dispositionibus maioribus, vel mi- praedesti. mediate decedere, qua in hypothesi, noribus, quae habentur per actus prosarios
natas frustraretur Diuina praeordinatio, cera sustulantis eadem Sacramenta ; nam,si da-iri liuo no . in Baptismo maiorem gratiam deberet remus, quod unus sit iustior altero percti, iria consequi . Statim impugnaberis, qui , maiorem gratiam habitualem, non tamen gis, ver Deus, qui praedes inauit ad maiorem elo- masis per proprios actus dispositus, non Mnas riam, ex regulato suae prouidentiae ordine maiorem gratiam consequetur, quando d sp si deberet eiusdem vitam protrahere, ut me- quidem maior grana habitualis praece- diis actibus meritori js, vel ope Sacramen- dens non est actus siti prius, nec cooperatorum eam gratiam consequeretur, quae tio suscipientis; inde sicuti illa maior gra-..i mi corresponderet illi gloriae, ad quam prae- tia non confert ad maius augmentum ex nor destinatus est. opere operantis per meritum eiusdem, ita, tia . Non secundi, quia, nec eorum assum- nec conducit ad maius augmentum ex ptum est subsistens, nec id, quod ex eode- opere operato, quod consertur ex eo luod ducitur; non assumetum,quo arbitrantur acius proprij uiscipientis coniungantur Angelos omnes esse in perfectione specifi- quodam ocum Sacramento, cui coope-ca, & in natura diuersos ; nam hoc fal. tantur ad constituendum quid unum vnti sum suppono ex quaestionibus de Angelis; tini operans. Probatur, inquam, primo vhi late docui, dari quidem species diuem ex D. Damasceno lib. q. c. 2O. ubi habet,sas Angelorum, sed sub unaquaque specie .Q--s Necatorinn remissio omnibus aequὸ
contincri plures, & plures Angelos solo per Baptismum detur; spiritus tamen g*tra
152쪽
Quaest. H. De effectu gratiae . Art. VIII. I 3I
tra fidei, ac praece tis rogati s mωul, cum solum irrator illa dissipostio habeat is ratio sin comparatur . Secumlo-TOneu. magis adaptare subiectum, & quodamo. Q90 ma
υ α -- - - - οῦ '. . cuc do determinare principium secundum c
Dices , has auctoritates intelligendas esse dumtaxat de inaequMitate grame ex
pete operantis, non ex opere sperat',
quMMuribus rationibus euincitur prio, sui a Concilium Tridentinum d dubitet iustificatione ibi loquitur,altes est
extra Sacramenta per proprio mus iu-nificati, nempe per contritionem, d .dbm. Iectionein Dei super omnia, altera, quae fit Per Sacramentum Baptisuratis, di virtute eiurum; loquens in ordine ad primam, ad ipsam retera QMequentia verba fecundum propriana cui cuviis couitionem, Q coomationem ; loquens vero , secumda ad ipsam refert praecedentia verba ,
friundum mensurum, quam Spiritus Sanessu partitis oec. Prima est ex opere operantii; secunda ex opere operato. Secundo,
Dia causare gritiam ex oper operato est illam causare ex meritis Christi; causare autem secundum propriam cuiuscunque dispositionem non est causam ex meritis Christi, sed ex pri rij saltem in ea parte, qua maiori di politioni correspondet illa maior gratia . Tertio, quia lignisiratio practica Sacramenti semper est eadem, nec variatur Ex variadispositione sumentis, cum solum id essiciant, quod signissicant. Sed contra; negandum esthuiuis 'di auctoritates intelligendas esse solum' de inae litat E proueniente ex opere operantis. Ad primum desumptum ex Concit.
T id. dico, illud quidem loqui de iustificatione quomodocunque accepta, prout ex-
, i tenditur tum ad iustificationem per M. Expi a- cramenta , quam ad iustificationem perlue seius proprios actus, atque ideo de utraque ibi
lanci iij mentionem facit , complectim postea
Did. v tramque uno sermone dicit, dari, de secundum mensuram, quam partitur Spiritus Sanctus, & secundum dispositionem
uniuscuiusque, adeoque etiam ut datur per Sacramenta L datur iram nosmam eiusdem dispositionis . quae determinat Nirtutem procedentem ex Sacramento in ordine ad effectum producendum linon potest esse, nisi ex opere operato, cum a Sacramento procedat. Ad secundum, admitto effectum exspere operato este ex meritis Christi,& quamuis maior producatur ex maiori dispositione sumentis, non sequitur, quod secum
dum gradum, i grato , quo,stuquibus
constituitis maior, sit ex 'pere operantis, aptum ad semper. 6c semper maius producendum, ut producat secundum illam eo maris quantitatem, ad quam subiectum est dic reeipit de situm ; unde aduertendum est, quod effectu
cum Sacramenta contineant moraliter .
merita Christi Domini, quae secundum se sunt infiniti valoris, possint se'r, ecfemper producere e tum magis intem sum; quod vero producant in determinato subiecto maiorem, vel minorem intensionem, ex institutione Christi Domini, a . hoc prianit a maiori, vel minori subiecti dispositione, in quo recipiendus est e Mius; semper tamen hic siue maior sit, siue minor, est a Sacramentis. Ad tertium dico, quod licet significatio practica in actu primo sempet sit eadem, varietur tamen in actu secundo ι se n. signifidum quod inuenit subiectum magis, vel minus dispositum ; unde Sacramentae a sumpta in abstracto significant gratiam seeundo
indefinite, non magis, vel minus inten- variatur sam; in applicatione postea. seu in concreto signiticant gratiam, prout eam actu causent; cum autem causent ad mens iram
dispositionis labiecti significantiuncin ea
mensura , secundum quam causant , de secundum quod subiectum est dispositum. Probatur eadem tertia pars secundo ratione ex proportionata-habitudine o dinis supernaturalis ad naturalem . Ino i ordine naturali, quo magis subiectum est Euineia dispostum, magis recipit Me effoctu agen- tur extis naturalis, ut probat D rtamus tertiata P rit istpart. q. 69. arn 8. in corpore, exemplo ad
ducto de igne, de quo quis ccipit tu ca-io. loris, qui plus ei apprc inquat,erguetiam
in ordine supernaturali plus essectus Uacramentalis debet recipere, qui magis ei dispositus, de scuti totus calor est ab igne, non ab approximatione , quae solum est conditio, ita tota gratia erit a Sacramento , non a dispositione stibi edii , quae etiam est potius conditio, quam causa. Neque dica' non valere petiuitatem de approM-nratione is nis ad subiectum, ac de dispositione subiecti liberi ad infimi gratiae suscipiendum , quandoquidem approxumatio secundum se non eit activa; dispo. sitio vero subiecti est secun um se operativa; cum dicatur cooperans simul cum Sacramento illum effectum maiorem gratiae ;&,si ea cooperans, illa maior gratia , vel erit ex opere operantis, vest ex Opere operantis, id ex opere operato simul; contra enim impugnaberis, quia cooperatio, quam praestat suscipiens sacramentum est solammodo circa praeparationem
153쪽
incientiam, &essectivam Rroductionem gratiae, quae tota est a virtute Sacra
menti. Pro complemento eorum omnian Huae
pertinere pollunt ad praesentem titulum, remanet inquirendum, quidnam veniat nomine dispositionis, seu maioris dispositionis in subiecto, ut virtute Sacramenti maior in eo gratia producatur. Ex prae- actis vise ha tur, pro dispositione licitae susceptionis requiri in subido suscipientestatum gratiae, intentionem saltem habrueta quo tualem, si sit capax. Sed de his non proconii is cedit praesens dissicultas . nam quoadiit et gratiam habitualem, per quam status graior dis--eotistituitur, supra diximus , quod,
quamuis sit maior in uno , quam in altero, non conferat secundum se ad maius gratiae augmentum, cum non sit actus proprius recipientis; quoad intentionemnabitualem vero , cum debeat in omniabus esse . non potest ad quid magis in uno, quam in altero conserre . Procmdit igitur de actibus proprijs, & partu
cularibus fiascipientis, pro quibus adue is, quod huiusmodi actus, ut magis dinponant silbiectum ad recipiendam maiorem gratiam, debeant habere aliquam simultatem, vel Physicam, vel moralem
cum eodem Sacramento; cum sint veluti musae cooperantes debent constituere quid unum saltem morale cum causa , cum qua cooperantur. Huiusmodi autem actus cooperantes possunt esse actus cuiuslibet virtutis; illi tamen videntur magis aserre, qui proprius accedunt ad qualitatem, & conditionem Sacramenti s scipiendi. & in eadem specie illa maior erit, quae intensior, & diuturnior, & in diuersa specie illa melior, quae magis ad Deum conuertit . Haee iussiciat dixisse in genere , nam certa, dc deteramnata regula nequit assignari.
Uaedam sunt sacramenta , qtiae specialem quendam habent effectum , quem non habent alia Sacra. menta , huiusmodi sunt Baptismiis, Confirmatio, &ordo, qtiae habent in anima quandam determinata in qualitatem distinctam a gratia habituali imprimere , qliae qualitas caraiaher dicitur. Per hunc caracti, rem tanquam per signum indelebile in Baptismo secernuntur adscripti Christianae Reipii blicae a non adis scriptis, & infidelibus , in Confirmatione prouectiores in eadem Republica a tyronibus, & Neotericis pIn ordine Ecclesiastieae militiae deputati a caeteris Christianae Reipublieae civibus . Hic caracther cum non sit communis omnibus Sacramentis dieitur effectus minus unia
uersalis, & evm ex se non conserae ius ad gloriam, dicitur minus praeeipuus , di secundarius. De hoc in praesenti quaestione sedula peragendum est.
Eianei ν ex saeris seri laris, σ' contai se definitioniblis dari caraaberem in re
Definitio nominis carameris. Σ. cara uber quoad esse res , nec est res rati uis, nec esse relatio, nee modus supe additus, sed pialitas I ritualu in anima nega. 3 Ens rationis, nee den- tio pwia extri et ea potest esse inpressula, vel imp=essa in an
rue ea abre consistar in simplici relati
154쪽
Quaest. VII. De Caracthere. Ari. I. I 3
eoamo est funda tum Matisinis non i a relatio. T. Non e sitit in modo fur addito. 8. Dunctim , si quavitas realis in ami impressa. P. Non immoramur circa quaesitum, an sit caracther,cum de eius existentia, in tribus recensitis Sacramentis constet Ex Saeris tum ex Sacris Scripturis ad Ephes . Scriptu- tite e tristare Spiritwm Sanctum in auo signa quem textum exponens D. Hiero-
' ei nymus intelligit de caracthere, suo an Loracthe 'nostra his tribus Sacramentis signaris, item tur I tum ex Coucili s Carthaginosi IV. in ex diuni- quo interfuerunt aerae Episcopi, ubi demtionibus nitum est non licere fieri rebaptizationes, neque reordi iratio , quae definitio re-krtur in Gnon licet de consterid: I. Tarra mensi can. Ια ubi dictum est. P ωι licerebis, vel ter coaesimari, nec isti ari; non
alia autem ratione interdicitur rei teratio huiusmodi Sacramentorum, nisi quia ea-ractherem imprimunt Florent. sub Eug
nio m. in decreto umoris A reostum, ubi sic definitum est Sacramenta tria sunt Baptismus, confirmatio, ordo, qua caraub
rem Me est spirituale quoddam signum imprimunt in anima molabile, unde in eadem perisona non rei terantur. Trident. θρ.7xam
ubi anathematizantur, qui dixerint. In tribus Sacramenti aptismo scilicet, Confirmati me, & Ordine non imprimi e ractherem in anima, hoc est signum quoddam spiritum, de indelebile, unde ea ite. rari non possunt.
Supresito igitur quaesto, an sit, seu
existentia huiusmodi oractheris in tribus, assignatis Sacramentis, descendimus ad Definitio quaesitum quid sit, quod est meta praesem
nominis iis tituli. Duplex autem potest ene qua
caractbu situm quid sit, scilicet quid nominis, de
quid rei. Quoad quid nominis, Scotus i quarto dist. 6. q. 9. f. dem , dicit cara therem idem Graech significare, quod Latine figura, seu nota instrumento aliquor impressa, unde, cum Imbreor. I. legitur, Urura substantia, Graeci legum caramosastantia eius, de notae, quias nos scribimus,appellantur caractheres; unde cara
ther nomina litEr sumptus test describi, quod sit figura, vel signum impressiam in anima, quo sti scipientes huiusmodi Sacramenta distin untur ab aliis, qui eadem non susceperint; it haec lassiciant quoad quaesitum red nominis. Maior dumetatas est quoad quaesitum QMd rei, quae magis ardua, dc dissicilis
redditur propter diuersitatem sententiam constituentium huliusmodi oracterem,vel an aliqua resatione rationis, moralitate, de denominatione extritiseca, ut senti
hae Durandus in quarto dist. Φ q. I. u. I L,
vel in relatione praedicamentali, ut semserunt nonnulli Scotulae,inter quos Faber,
centinus, Brancanis relati a cieboano tra' 8. de Sacram is genere c. S. L. n. I 8., vel
in entitate in ali sit peraddita, ut sustunent aliqui ex Societate Iesu, vel tandem in aliqua qualitate in anima impreissa per
Assertio I. Caracther, nec est ens rationis, nec aliqua relatio, nee modus si
peradditus, sed qualitas spiritualis in an
Probatur prima pars. Ex Concilio H renti, ed Tridentino supra allegatis. Oracther est sis num quoddam spirituale , de indelebile impretium in anima, sed tale
non est merum ens rationis, moralitas, dc denominatio extrinseca, ergo non consistit mente rationis, de deiiominatione extrinseca. Minor probatur, quia esse
spirituale, esse in anima impressum, esse indelebile important ex genere suo quid Physicum, &quid reale cum qualitate irriterabilitatis, cuiusmodi non sunt entia arationis, moralitates, oc purae denominationes extrinsecae ; Neque dicas, plura , quae dicuntur solum per quandam deii minationem entrinsecam, de sunt veluti quaedam moralitates , dici imprimi, esse veluti cara et heres, ut videre est in peccato, per quod dicitur imprimi suaedam macula in anima, de in Apocalipsi vocatur caraei her bestiae, te tamen peccatum habituale non est, nisi denominatio extrinseca proueniens a peccato praeterit', de item in nota infamiae, quae dicitur alicui imprimi, de tamen haec non est, nisi denominatio extrinseca , ergo, quamuis cara thersit mi ummodo relatio rationis, moralitas, de denominatio extrinseca potest diei imprimi in anima, de in eadem permanere Contra enim impugnaberis, quia Conciliae allegata, dum dicunt cara therem esse . signum spirituale in anima impressum, de Elis r indelebile non possunt intelligi loqui prae-tionis, cise de illa moralitate, di denominationenm de extrinseca; agebant etenim aduerius see. η' Π tarios, te Haereticos, qui non denegabant per receptionem Sacramentorum huiusci potest
modi moralitates, de denominationes ex-essa in trinsecas resultare; unde voluerunt quid anima amplius decernere, quam quod ipsi admit. impreniebant, adeoque,non esse raraei herem me sum, Miram moralitatem,meramque extrinseram imprςR
denominationem, sed quid reale, de Physicum ; Neque vineas Concilia agere
155쪽
dumtaxat contra Haereticos, non adstruerent caraetherem cuti sistere tolum
in illa moralitate, & denominatione ex trinseca, sed quia denegabant SacrameMa, ex quibus carae er Droueniebat . contra enim adhuc impugnaberis, quia in primis, licet denegarent Sacramentum Confirma tionis,& minis, non denegabant tamen Sacramentum Baptismatis, cuius cara
therem in sola illa denominatione extrin-saea constituebant' Co ilia ipsos eham . in hoc damnant, ergo, quia volunt cara . a therem quid aliud inimirtare supra me .
v. . Taln denominationem extrinsecam. Dei
se ncilia non solum damnant Haeretibin eo, quod denegant s.cramenta Confirmationis, & Oidinis, quod Tridem tinum praestat sed etiam in eo, quod aliqui suppositis illis Sacramentis negant per ipsa imprimi cara et herem , qu N idem Concilium praestat
Probatur ulterius quoad idem, quius , Eu,nci in a extrinseca denomina itit ex contisteret, mili isteria nouae legism a tori prae librent antiquis, in quibus Sace excellen- dotes vel cri Hegis ad in inisteria sua ex ossilia Xac -- cio peragenda deputabantur, immo, nec 2 ροψ μ antecellerent humanorum ossiciorum di. 4 φ gnitatibus, de muneribus, cum externam dumtaxat ,&denominatiuam potestatem
conferrent similean illi, quae ex Principis institutione confertur ludici, & Consuli, quae pro arbitrio eiusdem Principis potest
mutari, augeri, re uingi, & aut erri sine vlla intriti seca permitie mutatione, ergo non in sola extrinseca denominatione,&habitudine rationis eli cara ther consti, tuendus , sed potius in reali signaculo, quod ut aderit D. Ambrosi s LAT. de Sinc. 6. hi non solum per speciem
viii bilem, ut olim siebat in lud , qui te
admodum pecudes, sed veritate in corde. Probatur secunda pars. Vel auctores constituente, caraci herem in relatione in-- telligunt, ipsum caraei iere meta funda- si ii metutum proxiuiu ali qius relationis, de simplici trahere aliquam rei tionem. vel μrelatu, telligunt ipsum caraei herem esse praecise De . relationem, si prii num allaram; iam sum ponunt ipsum caractherem importar alia 'quam formam Physicam, in sua landas tur alia relatio, in quo non dissemimus, cum habeamus intentum in illa formata. . Physica, quae debet inhaerere animo, Sin illa imprimi, si secundum asserant , p to , an illa relatio sit transcendentalis , an vero mere praedicamentalis ; primum non pusiunt congruentes dicere, cum asserantiam relationem tale ex eatrinsece adu
nientibus, quae propterea uo potest esse transcendentalis, cum haec sit ellantialis
suo sublaeto, & sta identinoet aliquod a
labitum; caraether autem non est et lemtialis antinae ; secundum sic impugnatur
primo, quia iuxta nostra principi iacta
in Metaphysicis relatio priedicantentalis consistit praecise in complξxo fianda Mu, S ternatui posita ratione fundandi, nec est tertia entitas, sicque importat s lum denominationem extrinsecam re subtantem ex illo complexo, quae propterea eisdem diationibus impugnatu quibus p
cedens pars. Secundo, quia per dicta C - . .
cilia caracilier Sacramentalis dicitur ii primi in anima ; si autem est et pura res, itii, improprie diceretur imprimi, cum pinra relatio sit ad aliud, nonia alio ue imprismi autem potius est in alio quam ad aliud. . Tertio ν quia relatio praedicamentalis exu git liabere simul terminum, cum relativa sint simul natura, de cognitione ; vel ergo caracilier in Baptismo respicit tanquam terminum Sacramenta suscipienda , i Confirmtione proficiendam fidem, ilia ordinρ administranda. Sacramenta , varespicit Christum , de cuius lamilia. 6
malitia recipientes huiusmodi Sacrament imprimentia caraci herem constituuntur, si primum dicatur, cum pro eo instasiti, quo caraether ponitur , non sint Sacra menta actu, quae suscipiantur , vel admianistrantur, nec actualis prolemo fidei. non sunt simul termini, adeoque nec rei tio praedicamentalis, quae exigit coexistemtiam ipsi rum, si dicatur secundum, isset
relatio cellare permanente caraethere ,
qui propterea non potest in illo cons stere,
quod autem possit cestare patet ex eo, quod Christus Domnus in triduo mortis non extiterit, cum pro illo trusuo non fuerit unio animae cum corpor aer quam
sicuti constituitus homo, ita, de Christus . Dices, carae erest in genere figurae, de signi ; signum autem importat ex suo conceptu relationem ad rem significatam, ergo caraci her talem Minationem impose vi senatat ; quod etiam confirmari potest ex eo, est fun- quod per Sacramenta imprimentia caraci da meritia
inereiu caraetheriratus referatur ad Chri- relati
stum Dominum , tanquam famulus ad y s, Dominum, tanquam miles ad Ducem, di tanquam discipulus ad magistruim, adeoque ex illis rei ultant tres Alationes. Sed contra; alliud est, quod in illo caracthere inuoluatur aliqua roacio, quatenus ipsa sit landamentum ad Quin terminum tamquam substratuin significationi, ad rem sagirificatam, aliud est, quod ipse cara,reber sit relatio; erimum admittitur, secundum n gatur . Signanter ad instamiam noto,
156쪽
Quaest. VII. De Caracthere. Art. ΙΙ.
importare esse impressum, & in. delebile , & esse significatiuum ; iuxta prumum dicit in heremiam, &per consequens formam inhaerentem, & sic aliquid abs
lutum; iuxta secundum relationem ad rem significatam , quae duo, licet fundentur in eadem entitate, constituunt tamen duplicem rationem ,& inhaerentiae, & relati,nis, atque haec fundatur in prima. Proliatur tertia pars, ex nostris principiis ubique iactis tum in Phylosophia, tum in aliis quoestionibus Theologicis,in quibus
Non eo e alitates huiusmodi modales in omnibus sistit ilia. reiecimus nulla existente necessitate eo Propriss eoactiar consistit in qualitate habitus. v Soluuntur obiecta opposita. Io. Hae intelliginitur de quadam reductime, πω de propria comprehensione. II.
Definitur quid sit propriὸ caraciber. IM
modo su- admittendi, quod ex eo sertius deducitu Ireraddi- quod assertores huiusmodi modorum, qui aeriter desudant circa alia in ipsis propugnandis , nullam necessitatem inueniunt illos statuendi in earacthere Sacramenta. li. Addo, quod modi supponunt in subiecto, in quo recipiuntur virtutem ad ope. randum,&solum determinant i caraether autem non solum determinat ad operandum, sed confert etiam potestatem. Probatur tandem quoad ultimam par Euinei exclusione aliarum sententia rumittie quod cum etenim non sit denominatio merest quali- extrinseca, nec relatio, nec entitas moda. ras realis. lit, ex necessitate debet esse aliqua entitas absoluta ; entitas autem absoluta debet
esse, vel substantialis, vel aceidentalis; si accidentalis, vel quantitas, vel qualitas; non potest autem esse entitas substantialis, quia cum sit iupernaturalis non potest eisse substantia, cum ex alibi dictis repugnet substantia supernaturalis; nec item in genere accidentali potest esse quantitas luia haec est corporea, caracther autem spiritualis, unde ex necessitate debet resolui inrualitatem; Nec potest esse actio, vel paso, quia caracther consistit in re permis nonii; actio vero, & passio transeunt.
In quanam specie qualitatis constituendus sit carac-ther
matuor Decies qualitatum. I. Haber lato modo spectare pius ad qualitum forma, er figura. Σ. Item ad conditionem mobilis qualitatis.
Item ad rationem potentia. q. recta Suareet, contra hanc qualitatem p tentia m ordine ad earactberem. S. Eludantur bae obiecta . 6. Specialitis eluditur obiectum quoad Sacramentum confirmationis. 7.
Item is ordina ad ea aberem ordisti. 8.Aristoteles, & cum eo omnes ferε Phylosophi. Sub primaeonstit ut Recense inhabitum, &dispositionem : Sub secundatur qua- potentiam,& impotentiam; sub tertia
passionem ,& pallitatem qualitatem: sub f ' Σ' quarta formam, & siguram. Sub prima 'specie carinherem constituunt Suareet disp. I I. sis. f. vltimo ergo, osquet disp.
1 36., .menses quarta pari. q. I9. --. 1 are. 2., Amicus disp. T. n. ψI., Cachera xtras. 8. de Saeram in genere c. s. g. Σ. n. 26.
Sub secunda constituunt Caietarias in ter tiam pari. D. Thomae q. 63. art. 2. , Ioannes a sancto Thoma disp. 2 s. art. Σ. dub. , G netus disp. q. art. L. n. 37., Mademus tras Σ.dio. a t. I. n. . Sub tertia constituunt D. Bonaventura in qtiarto dist. 6., Lurus dis 6.fM.3. n.ψ8., Hermeet iis. q.6. n. Tq. Sub quarta Marsilius in quarto q. q. art. I., RIc eardus in quarto dist. F. art. I. q. I. ,σ alii
Assertio. Oracther, si sumatur in tota sua latitudine potest contineri sub qualibet ex quatuor enumeratis speciebus qualitatis , magis tamen proprie sub aliqua , minus proprie sub alia, maxime proprie sub prima. Probatur distiirrendo per singulas spe. cies, & incipiendo ab ultima, cum in Graeco caracther idem signifieet, ae in Latino figura, & ulterius in Conciliis Florenti, dc Trident. supra allegatis dieatur signum indelebile impressum in anima, non est, cur non possit spectare ad qualitatem qua. litatis quarto modo acceptae maxime a cedente proportionata habitudine unius ad alteram, nam sicuti caracther datur ad distinguendos ea rati herizatos in su aspecie ab alijs non caraetheriaatis simpli. citEr, vel solum in alia specie, ita figura in contradistinctiua unius ab altero, ex se patet. inita tamen figura propriae: h. 'ia sumpta consistit in diuersa partium dis istare -- posivione, & ex D. Thoma est terminati. test .d ua, quae duo exigunt entitatem cor'. quia ita in ream, & non possunt competere enti merespirituali , cuiusmodi est caracther, non 'nisi minus propriε, & per quandam ana, logiam hic potest diei figura; non est i men simplicithr,&secundum omnem rutionem excludendus a tali linea, cum timportet signaculum distinctivum. t Prosequendo in tertia retenta communiori ex sitione qualitatis passibilis,quod consistat in omni qualitate , quae datur
157쪽
praecise ad perficiendum, designandum,&ormandum subiectum, erit itinegabile, Item ad quod caraether sub illa tertia specie quali. passib te Contineatur, quandoquidem inliciari qualitate. non potest, quin animam ornet, & perficiat ; Quia tamen nonnulli arbitrantur non minus sub tertia, quam sub quarta specie contineri solummodo qualitates corporeas, ideo stante hac opinione iuxta mentem Aristotelis minus propriE etiam potest dici, quod caracther contineatur sub specie qualitatis passibilis ; cum tamen retineat proprium munus ornandi,
de perficiend. vix excludi potest a tali specie . Rursus sub ea rationesub qua carac-ther in Baptismo imprellas reddit subie tum capax ad recipienda alia Sacramenta, potest dici passio, seu passuus; quia vero actio, &passio sibi sunt correlativa, cum caratther in Cofirmatione detur,ut signaculum ad pugnandum pro fide, potest dici activus, simul, & passuus, caracther vero in ordine impressus potest dici activus, nam illo accepto dona Dei dispensare pos
Accende ado item ad secundam speciem, Praeter Liu ian quod ex modo diciis de actione resatiue ad pastionem aliquod vestigium positum est, quo caraether videtur comprehendi sub eadem secunda specie potentiae, adhuc clarius idem illustrando
ratri, per quam in tribus recensitis potent. I Sacramen cis imprimitur cara Ilier, illa est, ut per istum deputetur homo ad Dei cui cum secundum ritum Christianae Religionis iuxta D. Dionysium in secundo capEcclesiast. Hierarchiae, Perficiens eum Diuia
autem Diuinus consistit, vel in receptione,& communicatione Diuinorum ; in receptione autem requiritur potentia passiua, in communicatione potentia activa, quae utraque habetur per caractherem, ergo caraether reducitur ad qualitatem potentiae, siue activae, siue passiuae. Quia tamen caraether non est, nisi potentia moralis, ut bene aduertit Cacherantis d. c. s. g. 2. - . n. 28. non videtur proprie sub eadem secunda specie contineri a proprius tamen sub hac comprehenditur, quam sub duabus procedentibus, & pro hac magis stat
Neque hic audiendus est Suarea, dum impugnando rationes a nobis allatas reducentes caraci herem ad speciem potentiae asserit caractheri per Baptismum impresso non posse competere rationem pintentiae passiuae nam de activa ex se constat eidem non competere cum ipse caracther alia Sacramenta, nec gratiam in
se recipiat, nec caracineres ab alijs proda
Cendos; si etenim ipse caraether Bapti sint absque praecedentis caractheris, ves gratiae apparatu recipitur in anima , Cur in oethes,
eadem anima non poterunt recipi alii ca- Suarearaci heres cum gratia sine praecedenti ca- contra racthere Baptissimali λ Alserit insuper, ra- hac quationem potentiae non posse competere ca- hi tτmractheri Condrmationis, quia potentia
datur ad simplicii r posse, sicuti habitus ad facilitὀr operari; hic autem caracther ad suscipiendos ordines non est simpliciter necessarius, cum valide possint suscipi non praeexistente Confirmatione, nec ad profitendum fidem , & pugnandum pro eadem desideratur, cum ad eandem pr pugnandam possit ab habitibus virtutum
sidet, & Religionis disponi, & adiuuaria
quod idem statuit de caracthere ordinis, cum hic non conserat, sed operandi s
cultatem supponat ; caracther etenim
Acolito impressus supponit in eodem pintestatem deferendi candelabra &c. Non, inquam, audiendus est, quia in
primis dici posset, quod, sicuti quantitas
dicitur potentia receptiva, media qua caetera accidentia inhaerent sebiecto, ita carac ther Baptisimalis sit potentia passiua , obita. media qua alij caractheres, & efflatus Sacramentorum recipiantur ; Deinde &hoc certe melius) ad rationem potentiae passiuae non est necesse, quod in se ipsa recipiat formam, sed sum cit, quod reddat subiectum capax alterius formae , cuius non esset capax , nisi illa adesset. Hoc exemplificari potest in mollitia cerae, quae licet non recipiat in se figuram sigilli ,reddit tamen ceram capacem ad recipiendam figuram,& ideo ab Aristotile sub specie potentiae passiuae constituitur; neque o stat id, quod subditur de caracthere Baintismi immediate in anima recepto sine praecedentia alterius caracineris, ad cuius normam dicitur, quod alii etiam cara theres possint immediati recipi; non o stat, inquam, quia, cum caracther Bapti- si malis in suo genere sit primus, & fundamentum caeterorum , non exigit alium habere ante se, caeteri autem, cum sint consecutiui, illum exigunt praecedentem.
Nec aliquid magis euincit id, quod
SuareZ dicit de caracthere Coufirmationis, quod scilicet non inducat potentiam ea ra
cum haec habeatur ab habitibus fidei, & therem Religionis,medijs quibus miles Christi po- Confir-test certamen forth pro fide habere. Non, inquam, aliquid euincit, quia licet medi;, habitibus fidei, & Relisionis pollit confirmatus praeclara in Dei cultum exercere, non tamen ita strenue ex proprio munere
hostes fidei essicaciter oppugnare, eosdem confundere , atque ab eisdem gloriose in triumphum reportare ; quod exemplo
158쪽
A stolorum elare euincitur qui, quam- reddat bonum sed haec omnia conue.
vutilant imbutiat abitu Religioni de fidei ante passionem Christi Domini alia in
firmi. de debillas extiterunt, ut vel ab ipso effugerint, ipsum negarim,quicum etiamst resurrectionem timidi propter inmtum Iudetonim intra Caenaculi angustiasse continuerint; Aecepto postea in die rintecostes Confirmationis robore forin in besto exierint, hovs Religionis eue
erint, & potentias M di, de aboli superauerint. QAod, si quandoque aliquii ante sumptum Confirmationis Meramentum sartiter pugnarint non timemtes flammam ignis, nec tirannorum in menta e qum intorti intrepide obiecerint, ut sua morte Mem confirmarent, dicem
dum esu hoc ex specialioribus Dei auxili, ob specialem Dei prauidentiamHui spirat, ubi vult, proueni non ex conitietis praesidiis, quibus milites Christi praemunium
Necrandem quid magis eiunest, quod' i de caraethere ordinis subditur, quando-o in quidem comparado Ordines turn ad inui ad Saera cem, tum ad suos effectus possiant diei permentum e ractherem ab eisdem p uctum consti- ordinia. tuere potentiam tum passiuam, tum adfiuam a passivam quidem, vel quatenus e ractheres interiorum ordinum recipiant illos superiorum , vel quatenus reddant subiectum rapax, vel saltem magis dispositum ad illos recipiendos; nec obstat,quod
ordo superior possit recisi sine inferiori per saltam , qcti licet rime validε recipi, neqvit tamen iure recui, & nomine ρο- tentiae non selum venit id, quod res citvalidum esse, sed id, quod respicit licitum
esse ; aatuam vero, quatenus consert e testatem ri ε exercendi actus, ad quos ille ordo , cuius est caracther , ordinatur; nec obitant, quae sebdebantur, caracthm rem scilicet supponere potentiam, non conferre I non obstant, inquam, quia illa potentia, quae iapponitur est mera materialis, de Physica, non ordinata, nec cum habitudine ex ossicio proprio ad spiritualia,& Ecclesiastica munera; unde munus, quod exercetur Misendi, v. g. candelam ab eo, qui non est ad tale munus ordiis nati est adinstar illorum,qui deserunt imsgnia Doctoratus . cum elusidem laurea non fuerint investi, Me etenim est mect materialiser deterre, non ex proprio --c M., Concludendo tam ' de prima si Hevitia qualitatis ab Aristotile assignata, sub e propria dem magis propria contineri caractherem -hstie se ostendo . Nomine habitus Aristotiles . . 'h. intelligit qualitatem, quae sit di suilla mobilis, quae persiciat, & omet' subiectum, iri quo recipitur, & opus eius niunt inractheri sacramentali, essis hie reducituri de magis propriis ad primam speciem qqalitatis,quae in habitus. Atime probatur, quia caracther no solum est disfieilε mobilis, sed etiam immobilis, Atque negari non potest, esse persectium , cum sit qualitas spiritualis, di sit pernat resis eleuans ad statum, de dignitatem Smperiorem , quod tandem habeat aliquam activitatem, de opus illum habentis reddat bonum, ex mox dictu laeta elucet, eum conferat potestatem exercendi ritis actus, ad quos bacramentum, cuius est e racther est ordinatum; nee obstat id luod supra dicebamus, quod ham activit is, quae tribuitur caractheri, sit dumtaxat moralitiquae propterea non potest compreMndas . speciebus qualitatum ab Aristotile inguatis, quae sent tantum de qualuat, sin viw Physim; Non obstat, imquam, quia, ut comprehendatur sub talia bux speciebus, stimit, quod sint in genere Physico quoad entitatem, licet non sint in eodem in genere, de modo operam Neque o,ge potest, si dicatur imbri id ex genere sim habitus actitan intenuatur, de contrariis destruatur; ora trautem, nec actibus ausetur, nec ullaim.
pietate desetur . Secundo, quia habitus q
art. α non possit esse indimens ad bm positi, num , de malum; caracther autem resis ad utrumque conferre ; cum plurimi eo Mith viantur, alii mala ; quare modo mitatur ad Relisiotan cultum, modo ad sacrilegam impietatem: Non, inqu*m, obesse potest; Non primum, quia, quod habitus, vel producatur peracius, vel imtendatur per eosdem, vel immedia E pr ducatur a Deo,vel per se ipsum, vel mraio aliquo instrumento pertinet ad modum productionis, non ad naturam eiuslet thabidus, qui,quomodocunque producatu vel intendatur, dummodo habeat eo utiones dissicilis mobilitatiso persecti est iis labiecti, de opus perfieieti permanet in linea habitus, de hoe unum is ex discriminibus, quae inter dunt inter habitus acquisito ει metatus infiisios, nam illi pro.
ducuntur, oc perficiuntur ex actibus a
qui seni', isti dic virtute Dei i Non secun-,dum; quia, quantum est de se, de ex institutione Divina,carvilio est ordinatus ad bonum, cum sit qualitas supernaturalis,
de participatio sacerdotii misti,it pro
tetrea ex genere iaci resertur determina Ead Dei capim , Moo deindε minister illo
perueria, de steriles utatur, non est ex ordine cara eris, sed ex peritersitate illo
utentis, eo modo quo Sacramenta ex visitae institutionis sint ordina , di sem S dum '
159쪽
dam se determinata ad cultum Thi, & ad
huinapam salutem; quod, si peruersus eorum Usus sequatur, ia cedant potius ilia perniciem, quam in salutem, soc non est ex natura, & eonditione eorundem . sed ex peruersitate sumentium, perquam non pollitur eorum naturalis Germinatio ad
Quae hactenus diximus, intelligenda sunt de reductione huiusmodi caracthorum siue minus, siue magis propria adcies qualitatiam assignatas ab Aristotile, non derisorosa, & stricta comprehenscia ne sub aliqua illarum , quan quidem Aristotiles locutus est de qualitatibu& eomporeis, .& naturalibus, ub quibus propria non continetur qualitas spiritualis, desupernaturalis, qualis est illa caractheris, decua nec cogitauu , nec credare intuit Aristotiles , eum versaretur id puris nat ratibun unde quamuis in aliquo caracther Sacramentalis d eret a conditionibus illarumqualitatum, non propterea tollo retur eiusdem.reducibilitas i ad illas per quandam analogiam siue magis, siue minus . proportiolia tan
Ex quibus omnibus deduci maest res lutio eius, quod fuit in principio articuli
propositis Quid ait quiddit rei 4pse
caracther. . Dic etenini., quod sit qualitas spiritualis saltem analogice primae species animam perficiens, eidemque indelebilitEt
inhaerens ad rite obpunda nauuer ad quae est ordinatus .. Colligitur ex e caelusione eorum, qui caractherem constituebant,vel inertrinseca denominati ine, vel in relatione, vel in entitate motais, &atem emrum , qui constituentes in genere qualit iis referebant, vel ad secundam, vel ad teritiam, vel quartam speciem, qui tamen a
non sunt risobandi tanquam male, sed soliara tanquam minus proprie sentien
versicis muriam. 7. Rationes suadentes recipi in is tellectu Liqua fune Thomastarem. ,8 Rationea suadentes recipi is voluirate , qua sunt Scotistarum. 9. - Re ciuntur Taciones ρω - sententia. cc Miseruntvir etiam sitie fecunda . II.
S iectum stia in aliis omni duplex
asinnatur ; aliud scilicet re Otum, aliud proximum,neque ab hac distinctione
secernendum est subiectisin caracthetis. De stibiecto remoto vix aliquid hie diuen- ea tacthe. dum videtur, quod, non fuerit attactum, ris Bap- dum de causa materiali, & biectiva M- tismi. et cramentorum'; Sicuti enim ibi diximus, Confir-
quod solus homo, non tamen omnis, sit x Is
Dibjectum Sacramentorum, ita modo dicimus, quod subiectum remotum caram therum sit homo, qui est ea pax illorum Sacramentorum , quae ex vi sua habent eundem cara therem imprimere . Cum
igitur homo promiscuε, siue fuerit mas- .culus, siue tamina fit eapax Baptissili, & Confirmationis , di Sacramenti Ordinis . sit soluin masculus, non tamina, sequi- . tur, qu subiectum Baptismi, & Consi .mationis sit proiniscue mastillus, & faemuna, ordinis vero-solus homo supposuis debitis requisitis Irasticultas potissimum reducitur ad suis biectu roximum, & in Haediatum . R. , res xta diuersorum m. Prinvisai, S Uariae x
placita inuenio opiniones.. ii conmtuunt tentiae in potent;js execurii cor-reis. atquetis circa mishuius opinionis.auctor fuit Durandus in quarto dist. φ q. I. in. q. Alij in anima simul, &mtentijs, de cum hac opinione
transit D. Bana uentura in quarto diβ.6.art. I.
q. 3. Alij in voluntate , ut Scotus in quarta diu. 6. q. II. f. dico ergo, quem sequuntur omnes fere Scotistae. Alitia scio intelleo. tu , ut D. Tiomas tertia parι. q. 6art. δε& cum eo omnes fere Thomistae . Alij tandem ia anima, ut Suom diis. II Je i. er H recentiores magis communitEr. Prima opinio, quamuis tribuatur Dirando, falso tamen eidem tribuitur, ει Ium ex quadam illatione incongruenter deducla; Ex eo etenim, quod Durandus
antecedenter docueritμarati herem non ,
esse, nisi quandam denomj nationem existrinsecam, & resationem fationis, decli cunt aliqui sinistu eiusdem mentis interis pretes, quod voluerit subiectari incor' re, in quo recipitur Sacramentum. ιSed hanc non fui se mentem eiusdem Duran. a ' Idi, facilis exaeo deducitur, ouod, cum ipse Subiem in arto dilL - a. I. n. m. nstitueris ca- μοκine ractherem in sola relatitae rationis, po stea ineadem Pist. n. subdidit non essequari endum,m quo sit emeti Granquam in
160쪽
in subiecto,& tiaeet idem rarasis d. q. t. quia ubi verba Sacrae Scripturae, & Coi n. s. mentionem fruerit illius opinionis, ciliorum sumi possunt,prout sonant sine quae asseritordinem Sacerdotalem caraci aliqua nota. in eo sensu proprio, & litera lirherem imprimere in membris eorporis, sunt accipienda, nec in alium minus pro- quibus Sacerdos Sacramenta conficit, im prium, & minus germanum defleelenda; iam tamen non sequitur, sed potius impro- verba autem Conciliorum, prout sonant, bat. Cuiuscunque suerit illa opinio, certe important substantiam animae sine addiu non subsistit deliniente Trident fess. o. ea radi herem imprimi in anima ,& communis SS. PR, & Scholasticorum consenses fert, post mortem non deleri, quod ce te verificari non risset, si in corpore,quod eorrumpitur, imprimeretur.
Aliae sententiae videntur procedere se posita distinctione reali potentiarum ab anima, & earundem inter se, quam distimctionem nos latε reprobauimus in quaestionibus de anima ; unde iuxta nostra principia cessare videtur contentio, quae est inter allegatos DD.; siue enim dicatur labiectari in potentia volitiva, siue in intellectiva; siue in utraque, siue in animasmul cum omnibus potentus semper verificatur, quod sit biectetur in anima, cum potentiae tum inter se comparatae, tum comparatae cum anima sint unum,& idem indiuisibili thr cum eadem anima. Quia tamen, quamuis hae potentiae, nec inrer se, nec ab anima distinguantur,munus cara
theris, vel referri potest ad operationes animae , ut intellectivae, vel ut volitiuae formaliter, & reduplicitiuε, ideo hic quaeritur, an in anima, ut intellectiva, an ut volitiva siabiemtur. to, & sic intellecta nulli sit antur notae, ergo sic debent intelligi, non referri ad
potentias, quamuis cum eadem anima identificatas.
Probatur semiab, quia raracther, vel est in secunda specie qualitatis, nempEP tentiae, vel in prima, nempε habitus: inia squacunque constituatur, debet in substan siue s tia animae subiediari, ergo caraei her i ipsa animae fiubstantia tanquam in subiecto debet recipi. Minor probatur, quia, si tentiae. est in 'ecie potentiae, sicuti omnes reten, siue pettiae labiectantur in anima, si sint ab illata, modum
distinctae, vel saltem concipiuntur in illa ' recipi, si sint indistinctae, ita, & idem radi her prout est potentia debexauima. anima subiectari; si sit in specie habitus
eum non sit Physich operatium, sicuti, nec habitus gratiae, qui est potius natura ima ordine supernaturali, quam potentia , sed ex eo , quod habitus gratiae non sit oper tiuus non recipitur in potentiis, sed immediath in ipsa animae substantia, ergo etiam ea raditier utpoth habitus non προ
ratiuus non in potent ijs, sed in ipsa a mae substantia debet recipi. Mu, si duxeris, carae herem dari in ordine ad actus, . Assertio. subiectum immediatum, &Est ipsse proximum caraei heris est ipsa essentia, seu substitia iubstantia animae . Consentiunt Sua
o seqq Probatur primδ ex Concit. Plorent. , &Tridenti supra recensitis, quae simpliciter asserunt, caractherem imprimi in anima, esse signum indelebile impressum in animasne ullo penitus addito; sed anima simplicitEr sempta sine addito importat ipsius essentiam,& substantiam, non eandem sub aliquo con tu reduplicatiuo , ergo ex eisdem Conedij, immediath in animae sui stanti, recipitur, & subiectatur , Neque dicas, quod, quamuis subiectaretur in pin . tentiis, vel aliqua illarum maximε sappin indistinctione earundem potentiarum ab anima, adhuc diceretur in eadem anti torum , subiectari cum plena verificatione d definitim finitionis Conciliorum, ergo ex allata ra-nibiis . tione E Concili, deducta non potius evincitur subiectari in anima, quam in potenti, eiusdem; Contra enim impugnaberis, ad quos ordinatur Sacramentam, cuius est oracther, adeoq; debere esse operativum; statim impugnaberis , quia, si quoquo m doeara et potest dici operativus, erit ad summum talis moraliar, quae operatiuutas moralis non videtur in hoc consideranda, sicuti non eosideratur quoad hunce um receptionis, seu receptibilitatis in aliqua potentia activitas moralis, quae potest considerari in ipso habitu gratiae ;ad ipsam enim moraliter consequuntur habitus virtutum, auxilia actualia , ω alia dona supernatura lia. probatur tertio , quia ipse caracther νZitur potissimum ad ornandum,ad distim Perseuguendos sarios hominum status ad certa nimam
munera deputatos, ergo in ea hominis parte ponendus est, ex qua resultet den minatio ornati, & perquam melius noti-firetur distinctio eorundem statuum, sed anima est,quae dicitur ornari,& tanquam prior, & notior aptior est ad noti Mamdam talem distinctionem, ergo in ipsa congruentins ponendus est caracther. Hi ne ditatuenda sunt argumenta, vel Rationes Thomistarum constituentium caracthe suaderes rem in intillectum, vel Scotistarum collo. canti tun in voluntate tanquam in subiec--. zS α to. '