Potestas ecclesiastica ad sacramenta nouae legis in genere, baptismi, et confirmationis, auctore D. Gregorio Rosignolo ... Cum duplici indice, altero titulorum, altero rerum locupletissimo

발행: 1707년

분량: 470페이지

출처: archive.org

분류: 철학

171쪽

rso Pars I.

ARTICVLVS II.

De causis Sacramentalium tum intrinse-cis, tum extrinsecis.sUMMARIUM.

usa intrinseca Sacramentalium, qua ve fantaracirca administrationem Sacramem rorum consistunt generatim in ritu ab E clesia instituto. I. Annantur causa intrinseca circa aluta,

quae adhibentur extra Sacramentorum confectionem. 2.

Annatur causa finalis omnium. 3. causa essectiva instituens es Ecclesia. q. . A s natur causa exequens singulorum . Negularitὸν Sacramentalia non possist instiria, nec mutari, rus per Pontificem. 6.. I Rocedit titulus de Sacramentalibus in Causae L genere , tum prout eadem compre- intrinse- hendit, quae adhibentur in administra-τα Sacra tione Sacramentorum, tum prout fiuntriantisi Sacramenta, & cum alia consistanteirea Sa 'pijs,&Religiosis actionibus , alia in piis

cramenta precationibus, de omnium causis sermo-xemissi- nem hic breui thr instituimus. ue . . . De causis intrinsecis Sacramentalium, quae versantur circa administrationem , Sacramentorum, seu Sacrificij non possu- , mus pro omnibus in genere certam mate- 'Assiena se,& formam assignare cum in diueratur causae sint diuersae, nec vacet singulas in pra, intrinse- senti examinare cum de eisdem sit agen-Cae et rc dum, dum de singulis Sacramentis, circa ii . .quae exercentur; unde solum hic possumus generatim dicere, intrinsecam veluti formam, & materiam uniuscuiusque consistere in eo ritu, qui est ab Ecclesia institutus,&definitus. De causis vero intrimsecis Sacramentalium, quae fiunt extra Sacramenta, quamuis etiam de ipsis in genere nequeat quid certum designari, de

eisdemtamen in particulari quoad singula

assignata non possumus congrue examen hic praeterire, cum ad hunc Iocum accommodatius videantur pertinere . Quamobrem de s ulis breuithr discurrendo. Dico primo in Oratione Dominica verba eadem, quibus illa componitur esse materiam, piam autem affectionem, qua profertur ,& ad Deum dirigatur, halari Eanquam formam, cum illa se habeant tanquam determinabilia, haec tanquam viterminans. Secundo in Religiosa pectoris percussione, eandem secundum se esse materiam, compunctionem verε imternam saltem implicitam esse formam, seu ad modum formae. Tertio consessionem illam in genere expressam per conse

De Sacram . in genere

teor, esse veluti materiam, detestatio vero Peccatorum per modum formae. Quarto in eleemosinae largitione res,quae largiuntur esse materiam, intentionem vero, quλlargiuntur, sormam. Quinto in benedi tione Pontificia, seu Episcopali actionem externam, qua conficitur, esse materiam, ritum vero cum intentione benedicentis

formam. Sexto in unctione sacra oleum Miredictum esse materiam, benedictionem esse formam, & sorte etiam ritum cum intentione ungentis. Septimo in susce tione Venerabilis Eucharistiae ipsum Sacramentum esse materiam, piam autem susceptionem formam. Tandem in aqua lustrali aquam ipsam esse materiam, benedictionem vero formam, vel ritum cum debita, & deuota intentione. O Loquendo iam de causa finali in omni.bus , siue versantibus circa coufectionem, de administrationem Sacramentorum, seu Sacrificii, siue extra Sacramenta, est cul- finalistus Dei tanquam finis uniuersalissimus ; Sacra praecipuus vero in ordine ad ea,quae fiunt menta-

circa Sacramenta, est ornatus eorundem

Sacramentorum, seu Sacrificij; in ordine

vero ad ea, quae fiunt extra eadem Sacramenta est potissimum utilitas animarum,. 'siue per remissionem venialium, siue per . excitamentum ad actus virtutum, ut infra

latius videbimus, siue per alios effectus, de quibus etiam infra. Tandem loquendo de causa essciente dicimus, aliam esse instituentem, aliam exequentem . Si loquamur de instituente

quoad ritus pertinentes ad Sacrament rum administrationem, certo liquet eos institutos esse ab Ecclesia potestate eidem . . . a Christo Domino communicata, ut definitum est in Concil. Trident. sess.T. can. I 3. de Sacrament. in gen. , oe seg. 21. c. 2. Ibι- insti Praeterea declarat hanc potestatem perpetuo est Eixla- in Ecclesia fuisse, ut in Sacramentorum dissia.

pensatione, salua illorum substantia, O st,

tueret , vel mutaret , quae suscipi lium ut litati , seu ipsorum Sacramentorum venerationi pro rerum, temporum, o locorum v rietate magis expedire iudicaret. Id autem Apostolus etiam visus est innuisse , , cum ait: Sic nos extimet bovis, ut miniastros Cbristi, σ dispensatores mysteriorum Dei c. vlule accepta hac pol itate Eccl

sia ritus ferh omnes instituit; Qiload alia

Sacramentalia extra Sacramenta constat

etiam ab Ecclesia instituta , quandoquidem, cum huiusmodi actiones sit spirituales quoad enectum exigunt iurisdictio.

nem, & potessatem spiritualem, & vnLuersalem, Ut seruetur forma inter fideles univoca, quae quidem potestas residet potissimum apud Romanum Pontificem,

qui solus habet supremam potestatem, aqua

172쪽

quaest. VIII. De Sacramentalibus. Art. III. rs rx omni da Ecclesiastica potestas pen.

Si vero loquamur de causa exequente , quoad ea, quae pertinent ad sacrament Assita eo ionem, seu administrationem, tur eausa usi dumtaxat sunt causa exequens eorum --ns dem , qui sunt ministri Sacramentorum

Flora in suo unusquisque ordine; sic Episcopus

est minister, seu causa exequens rituum, seu caeremoniarum pertinentium ad S cramentum Confirmationis,lt Ordinum; Sacerdos illorum. luae pertinent ad Sacramenta, quorum soli Sacerdotes sunt minustri, de ite de caeteris. In ordine vero ad alia, quae fiunt extra Sacramenta, aliquorum est causa exequens Romanus Ponti- sex, aliquorum Episcopus , ut videre est

in benedictione Pontificia, de Episcopali,

aliquorum Sacerdotes, ut in administratione Eucharistiae, de in Unctione, quae praeambulε fit in Baptismo, aliquorum homines Baptigati, de Eecie subditi, ut videre est in via aquae lustralis, orationis Dominieae, ieiunij, generalis peccatorum consessionis εια Hinc habemus, quod, cum mi arithrRe ut Sacramentisa instituta sine mitis Sia ab Ecclesia uniuersiali, hoe est , Romanoeceamen- Pontifice, non possit Episcopus, nec alius ealia non Praelatus inserior ea mutare, nec destruere,cum inserior non habeat potestatem in ea, quae a Superiori fuerunt instituta .

Quia tamen possunt Episcopi in suis Di

inbus nonnullos ritus, de caeremonias instituere, quae non sint contra uniuersalem Melesiae legem , ut factum est per D. Ambrosium, aliosque Ecclesiae Praela..tos, non video, cur per eorum successores

non possit aliqua mutatio induci.

ARTI CVLVS III.

An usus Sacramentalium licitus sit, de Melesiae eonueniens.sVM MARIUM.

Referinum Sectariorem ereares. I. Eae tur primus error auferres qiremem que eiatam Dei exterium. Σ.

enitis Ieramdus asserens, saeramentalia esse hinc a menta absque Diuina auctoritate. 3. Euertitur tertias asserens, sol modo ea esse obserainda, qua eontinentur in sacris p ginis. φ ertitur quartus error statuens sis an tiam ho m Saeramentalum non posse

praeipi ab Melesia. s. Ex bis Ommbara miscitur Mnestas, phias, d Eeligiositas sacramentalium. o.

induci,

nisi per

ripam.

Non est nobis hic altercatio cum ci tholicis, sed cum Sectariis, de Hae

reticis, qui sua peruersitate ducti, vel uniuersum Dei cultum externum abstulerunt E medio, vel Ecclesiasticas caeremonias asseruerunt humana inuenta absque Diuino praecepto, vel audinritate in Diuinis Scripturis contenta, vel non licere Deum colere alio externo cultu, nisi illo, qui in Scriptura Sacra nobis praeceptus est, Unde eliminabant omnes traditiones, vel quamuis admitterent, licitum fortε fore, uti huiusmodi caeremoniis, de ritibus, non tamen posse ab Ecclesia praecipi. Contra

hos omnes errores modo insurgimus. Contra primum dictum euertens uni. uersum cultum Dei externum, vix est im- , morandum, cum plenae sint sacrae pagi- Euenituenae, plenae Conciliorum definitiones, Ne error au-nae M. ΡΡ. auctoritates peruersum hune serφns errorem eliminantes; Legatur integer li quς ς ther Exodi, ubi innumerae caeremoniae, in.

numeri ritus ad cultum Dei ordinati eoru

spiciuntur . Repetatur Concit. Tradent. Lfess. T. an. II., oeses. ΣΙ. e. 2. ubi praeci

piuntur seruari ritus, Et caeremoniae ab Ecclesia inductae. Reuoluantur SS. PR, Ec praecipue Basilius lib. de Spiritu Sancto

c.2T., Hieronymus dialog. contra Luciferanos,

Augustinus lab. . de Baptis. c. . ubi seruam das esse caeremonias non solum scriptas, sed etiam consuetudinarias praecipit. Contra secundum asserens,Sacramenta- 3lia esse humana inuenta absque Diuina a Euertiti trauctoritate in Diuinis Scripturis inuenta, Ria aduerto, quod si per ly humana inuenta

intelligunt esse instituta humana, quat nus, non a Deo immediate, sed ab Ecclesia menta. eius interprete inducta, non recedunt a vero ; quatenus vero dicunt esse absque auctoritate Diuina turpit Ererrant, quand quidem certum est, dc in Sacris Scripturis apertum, quod Deus Ecclesiae potestatem contulerit ea stabiliendiaevae pertinent ad fidem, ad mores, ad cultum Dei, te ad animarum salutem iuxta illud. Tibi dabo claues Regni Caelorum. QMdcunque ligaueris super terram erit ligat- ,σ m Caelis , crauodcunque solueris cre. Item iuxta illud Pasce oves meas , hoc est pasculo salutis,

quod habetur per salutisera media, me salutares sanctiones , per Religiosos itatus octa

Contra tertium repellens quemcunque Dei cultum, qui in Mera Scriptura non sis praeceptus, de per coinquens reprωbans cultum,qui ex traditioni s habetur,

fit seruatur,militat expresse textus D. aliseeunda ad Thessa Laia Tenete traduiso es, siue ρον Epistolam,'eperseminem.

dε sublata traditione, quomodo Sectam distinguerepote u Sacram Scripturam,

173쪽

t a Pars I.

turis solummodo praescripta quoad ritus,

Enertit in caeremonias seruanda esse asserunt asti,ta, it Legantur hac de re Iraeneus lib. 3.aelua in haereses c. , Ciprianus epist. 72. circa sacris pa- D. , Episamus lib. haeres. II. Rursus quoti in is esse oblationes factae fuerunt Deo, & ab emeruada. dem acceptae, quamuis ab ipso non praeceptae. Abel Genes , obtulit Sacrificium de ovibus gregis fui. 2 H cap. 8. Erexit altare,er obtulit sacrificia de pecoribus multis, Daniel. IO. legitur, quod ieiunijs corpus suum castigabat, quae omnia fuerunt acceptabilia Deo, licet ab eodem non praecepta . Tandem, cum haeretici asserant, non esse seruandum, quod in sacris paginis non reperitur expressEa Deo praeceptum, iam ipsi statuunt, quod nobis oppo- nunt; Dicant quaeso, ubi est hoc praeceptum in sacris paginis expressum,quod non sit seruandus cultus, nisi a Deo expresse praeceptus 8 Certe ad traditionem ipsi iam queunt recurrere, cum inprimis negent traditiones esse seruandas ; Deinde traditiones potius contrarium suadent. Ad

Iegem naturalem etiam nequeunt confu-gre , cum ipsum lumen naturae dictet eum esse signis externis ab hominibus colendum . Si igitur nequeunt assignare textum exprestum vetantem Deum coli, alisi eo cultu, qui fuerit ab ipso praeceptus, & ipsi dicant ea tantum seruanda esse, quae expresse a Deo praecipiuntur, fateantur hoc ipsorum praeceptum fictilium esse,& non tenendum, cum nullibi expresse praecipiatur. Contra quartum asserens huiusmodi ris tus, quamuis essent honesti, non posse ab Euerti- Ecclesia praecipi, militant ea omnia, quae tur item supra diximus de institutione Sacramentalium facta ab Ecclesia potestate eidem posse . communicata a Christo; ex qua potestate praeeipi. instituendi arguitur etiam potestas praecipiendi illorum obseruantiam, atque hoc potissimum verificatur in ordine ad ritus,

ct caeremonias versantes circa Sacramentorum administrationem militantibus pro illa praecepta obseruantia pluribus rationibus, & primo, ut sicuti unica est Ecclesia Dei, ita seruetur unitas in ratione Sacramenta administrandi; Secundo, ut duebita Sacramentis praebeatur reuerentia in Religioso, & ordinato cultu. Tertio, ut

distinguatur populus fidelis ab infideli.

Quarto, ne ex variatione rituum, & caeremoniarum conferatur Occasio variε sentiendi de sacramentorum substantia. Ex his deducitur, quam turpites errarint haeretici, qui contemnentes ritus, &caeremonias potestate Ecclesiastica inducitas, damnant eas tanquam vanas nugas,

S superstitiosa figmenta, dum exercentur

ex intentione cultus, Religionis; licet. De Sacram . in genere.

enim aliqui ex ipsis fateantur seruandum esse modum, & circunstantias, ut omnia honeste,& secundum ordinem fiant, hoc dicunt, praestandum esse ob quandam h manam politiam, non ex intentione cultus , & Religionis, secus esset manifesta . , superstitio ; ex praedictis etenim constat

exteriorem cultum , vel voluntarium, vel

humana lege praescriptum, si honeste, &secundum ordinem fiat, non esse malum, nec superstitiosum, ergo neque erit malum illum in actionibus honestis inten

dere.

Supposita iam legitima institutione a huiusmodi Sacra inentalium, eaque vindicata ab Haereticorum versutijs,&calumniis,ex directo sequitur eorum Vsuiu pium patet hσesse Religiosum, & honestum, & ad cul- esse tum Dei secundario saltem pertinere, ac ne is,

Ecclesiae, & fidelibus per quam utilem; μ

nullam etenim malitiam, nec ex obiecto nec ex circunslatiis,nec ex fine inuoluunt:'' 'unde merito Trident. d. fess. T. c. II. de Sacramentis in genere , hos ritus , atque caeremonias adhiberi consuetas , &ab Ecclesia Catholica receptas obseruandas esse, & retinendas sub anathemate de finit. Haec omnia, quae hactenus sub hoc ti- .i

tulo diximus,regillariter procedunt quoad . . . . . xitus, & caeremonias versantes circa so- -

lein nem Sacramentorum , seu Sacrifici, - - administrationem, quae a Suared Sacramentalia appellantur,quaeque praecipiun- a 'tur obseruanda in tali soletiam: admini lira tione; Qxioad licitum tamen esse, Religiosum, & pium veri sicantur etiam quoad alia Sacranaeia talia, quae fiunt extra Sacramenta etiam ad priuatam cuiusque utilitatem.

De effectibus Sacramentalium .s V M 31 A R I V M. Enumerantur effectus , de quibus potest esse

controuersia . I.

Procedit de Sacramentalibus, qua fiunt emtra Sacramentorum conseisionem. 2.2 sn procedit de sectibus ex opere opera

tis Sacramentalia non conferunt ex opere opera

to gratiam habitualem. q. Nec ius ad aliquod auxilium actuale suem

. naturale. s.

Si illa Sacramentalia eontingantur cum cibus ab Ecclesia ordinatis ad obtinendum illud 4uxilium illud non obtinent ea opere operato. 6.

174쪽

Quaest. VIII. De Sacramentalibus. Art. IV. Is 3

yxpluatur in Me mens D. Nom . T. Vos remittulit immediate ex vere operara peccata venialia. 8. Mantumnis e iungantuν eam Eecisia pr eius ad Me or aris. R. Explicatur textus in c. aquam de consectaaist. 3. , ut non obstans noli opinioni. I . Sestiuar instantia opposita. II. Ex eo , alia mediaia orirentuν ad ν missonem veniatiti non propterea sequitur, quod sint Sacramentalia . I MSacramentalia ex ordinatione Ecclesia possunt eausare remissionem paena . 13. Sacramentalia bilem vim expellandi D

mones. I

volentia eiiciendi Damones est opereatur iis , er moratis. I . Et eo emtur effectum per modum imp trationis, ct quomodo. IS Want etiam essectam confecationis bon rum temporalium per misum impetratinnis. ID

plures considerari possuntρn 1, In Sacramentalibus proueniant; primo, LMctu, habitualis sanctificans, &gra-

de qu bustum faciens. Secundo, an aliquod auxi-moteliamium actuale, vel bonus motus gratiae. Ie con- Tertio, an remissio culpae saltem venialis. trouersia. Quartό, an remissio alicuius paenae temp. talis . Quinto , an Daemonis expulsio. Sexin, analiquod commodum temporale. In hae effectuum numeratione, qui controueriuntur, an sint es*ctus Sacramentalium, aduerte nos non inquirere, an omnes illi sint effectuscuiuslibet Meramentalis, quatenus omnia, & fingula Sacramen. talia conferant illosomnes. sed solum i definita, an fuit aliqua Sacramentalia is, quae hos effectus cautent, quatenus aliqua causent unum, vel alterum, aliqua alium, di sie de caeteris.

Quamuis autem quasi promiscuh nos ino istiti praestam ibus egerimus de Sacramenta d. nee &- computauerimus tunc,

meritalia versantia circa solemnem Sacramento. extra rum administrationem, tum ea, quae fiunt Sac - extra Sacramenta, hic tamen specialius

-- . agimus de illis, quae fiunt extra Sacramenta, quaeque numerauimus supra in hac eadem qu*stione articulo primo umde numero eorundem , quandoquidem Sacramentalia, quae adiunguntur solemni Sacramentorum administrationi, quae potius sunt dicenda ritus, ει caeremoniae, cum ordinentur potius ex genere suo ad. ornatum eorundem Sacsamentorum,non videntur, nisi cum Sacramentis, quibus adiunguntur suos essectus conferre, & si quem effectum distinctum conserant, est quoad excitationem deuotionis, ocreu rentia. Non procedit titulus de effectibus huiust 3 modi Sacramentalium ex opereoperautis, quandoquidem certum est, quod, si eurundem sancte, Religiost, M secundum ., cpeto ordinem habeatur in statu gratiae cum operuis. debita intentione ad Deum relata, sit aintus ad meritum, & satLfactionem, cum sit gratus Deo, adeoque mereri potest e fectum gratiae ex Opere operantis. Pr Ndit igitur solum de aliquo effectu per m dum operis operati, qui debeatur ex somciali virtute, seu emcacia, vel promissi ne illi addita ex vi institutionis. Pro quo aduerto, aliqua Sacramentalia mi illi tui per benedictiones,lc consecrationes, nec

tamen in orationibus pro eisdem adhibitis postulari aliquem ex enumeratis in xii bus ἱ aliqua vero constitui per huiusmodi benedictiones,quae fiunt per speciales or tiones expres e postulantes aliquem ex his essectibus, ut videre est in benedictione aquae lustralis &e. Quibus suppositis descendendo ad singulos ex enumeratis eff-tibus Dico prim5. Sacramentalia ex opere operato non conserre gratiam habit lem Msanctificantem, & gratum facientem, sui eprimam, siue secuiaam. In hoc acti; rarcommunitEr conuenire. Prchatur priino, habituale quia non est ea vis Sacramentalibus con- ex Oper. ferenda,quae specialit Er Sacramentis conis operato. uenit; sed, si ramentalia e opere V rato conferrent gratiam habitualem, vim eandem haberent, quam habent Sacramenta, ergo &e. Secundo, quia Sacramentalia non sunt immediate a Christo Domno instituta, sed ab Ecclesia; EGI

sia autem non potest conserre virtutem conserendi gratiam ex opere operato, e go neque initituendi opera, quibus anne tat virtutem eandem producendi deoque neque Sacramentalibus eundem potuit

conferre.

Dieo secundΛ . Neque huiusmodi sacramentalia ex opere oserato conserta ius Nad aliquod auxilium actuale silpernaturale, seu vim ad excitandum in nobis ali quem bonum gratiae motum. Consentit xilium in hoc Suareae ofμιν.μαε vers. sed hae re. Probatur pruno, quia, vel Sacra mentalia hanc vim habent tanquam strumenta Physica, vel tanquam Moralia;

Non Physica , quia nullibi constat da tam esse potestatem Ecclasiae ad initituerdas,& cieuandas res sensibiles, M sint instrinmenin spiritualium intctuum, caetero uino esset,cur ex eadem potestate non pollet etiam res sensibiles ad effectum gratiae o dinare, quod tamen falsum apparet ex mox dictis Non moralis, uia eii im nul- tibi apparet Deum promisisse. Accedit, quod non minus sit effectus supernaturalis

175쪽

, ilium actuale superitaturale, ae sit ipsa gratia habitualis, & utrumque est munus proprium Dei, ergo, si euti Ecclesia multinstituere signa effectiva gratiae habitualis, nec poterit quoad auxilia actualia. Haec praecipue intellisulitur , quando

haec Sacramentalia constituuntur quidem per benedictiones , sed non importantes aliquas preces ordinatas ad impetrationem huiusmodi effectuum. Si vero in emrum benedictione inuoluatur aliqua Or tio directa ad huiusmodi effectus impetrationem , tunc dicendum est per modun impetrationis obtini bilem ei te a Deo hune essectum non solum ob communem l gem, Qui muti & emcaciam orationis, sed ex speciali mota iun do orandi Ecclesiae, cuius preces magis gantur Deus exaudit, quam hominum priuatincum Pre-rum; Hic tamen enectus etiam per m cibus ad impetrationis ex illis Sacramentali-dui. i, insallibiliter non consevitur, quia illud non fundatus in aliqua Dei promissio.

obtinent ne, di per conse tuens non est ex opere ex opere operato Neque dicas,quod,quando huius. Norato. modi Sacramentalia applicantur, orati

nes Ecclesiae,quibus fuerunt benedicta,non amplius perseuerent, adeoque ex illis non possit effectus impetrari, S sic virtus illa impetratiua sit refundenda in aliquam virtutem Dei, quae sit ex opere operato ;Contra enim impugnaberis, quia, licet illa oratio Physice non perseueret, perseuerat tamen moraliter in acceptatione Diuina.

Neque obstat D.Thomas tertiis para.'TI.

- art. 3. ubi dicit unctionem, quae fit in e pite baptizati conserre auxilium ad con-ν seruandam gratiam bapti si malem, &per Explica. saliuam typicam, & Sacerdotalem actum tur ilia Diuma in virtutem operari salutem Cathecumeni; Non, obstat, inquam, quia D. n -D Itioinas non loquitur de virtute ex ' opere operato ad cautandum illud actuale auxilium superiraturale, quia ibi agebat de caerei notatis Baptismi, quae liunt circa puerum non capacem pro illo tempore

illius motus, quod, si subdatur Dium.rmetri tutem operari falutem Carbeeumeni, hoc non

xefertur ad illas caeremonias, sed ad acitum Sacerdotalem, per quem Baptismusi, se consertur, unde illa unctio, de typica saliua sunt solummodo quaedam praeambula,& signa indicativa essectuum per Baptismum producendorum & se habent eo modo, quo consecratio templi, ratione cuius Deus specialius assistit ad exaudien das fidelium orationes, & eorum animos ad deuotionem excitandos ; & sic illa umctio etiam se habet, ut quoddam signum, quo intelligatur Daemon expulsus ab illo,

qui baptiZatur, illaeque caeremoniae, comcurrunt solum, ut ornamentum ti cramenti, cicum illo quid unum tanquam

De sacram . in genere.

dispositiones constituunt. Dico tertio. Neque ex opere operato huiusmodi Sacramentalia causare per se remissionem peccatorum venialium . In hoc consentiunt ex antiquioribus Alansis

quarto dist. q.M. I Iccareas in qua to dist. I 6. art. s. q. I. ad secundum , de . c. 2. q. 39., & alij magis communiter contra Sotum in quarto dist. s. q.Mart.I., canum resere de Sacram. pari. I. ad sextum, O lib. I 2. de loe. Theol. c. I ad nouum. Valdensem toni. 3. de Sacramentalibus tit. Ac 8.,

ct alios. Rationem ex eo deduco primo, quia peccata venialia de lege ordinari noli remittuntur, nisi per gratiam remit' mittunt suam eorundem , sed Sacramentalia ex imme supra probatis ex opere operato non con- diate referunt gratiam, cum hoc sit proprius . O rα Sacramentorum a Christo Domino insit op rutorum, emo, nec remissionem peccato νς rum venialium . Secundo , quia Sacramentalia, ut supradictum est , sunt institita ab Ecclesia; non est autem in potestate Ecclesiae remittere peccata venialia sine actu paenitentis detestantis eadem peccata , ergo, nec conserta vim Sacramentalibus eadem remittendi. Tertio, quia, nec

ex institutione Christi Domini, nec ex institutione Ecclesiae habent huiusmodi Sacramentalia vim eadem veni uia remit.

tendi i Non ex vi institutionis Christit

quia hic eadem non instituit, nec vi contulit Ecclesiae eadem instituendi addi to pacto remittendi venialia per emundem usum , cum de tali pacto nullibi constet; Non ex institutione Ecclesiae, quia, praeter quam quod, ut supradicebamus haec potestas non inest Ecclesiae,

non constat instituisse cum vir cruce romissiua eorundem venialium.

Dices, Sacramentalia esse in quasi dv. plici differentia; nam aliqua sunt, in quibusseu quorum confectione nulla fit meu-tio, nec deprecatio pro tali essectu acquia rendos alia, in quibus adiunguntur orationes,qqibus huiusmodi inequs postulan. stur. Esto igitur, quod primis ex vitutionis Ecclesiae non sit collata inis remissiua, eum ex modo, & 'rationibus, tui tum quibus conficiuntur, dignosci possit finis, Melesiae ad quem fuerunt instituta ; secundis de- precibus negari non potest , quod ex vi suaetionis non sint ordinata ad illum qui in illis orationibus postulatur , ademque&e. Md contra. Iam quoad primam habemus intentum . moad secundam ne Iinus solum,habere vim immediate conia rendi talem remissionem, non autem

impetrandi a Deo aerus, quibus possit illa remissio acquiri, eo modo quo per nostrapri

176쪽

Quaest. VIII. De sacramentalibus. Art. IV. Is

priuata opera bona possumus a Deo impetrare actus, medijs quibus bonum m tum acquiramus , quo excitati ad actus paenitentiae consequi possimus remissi nem eorundem; in immo cum illa Sacramentalia sint cum Ecclesiae precibus coniuncia videntur emcaciora ad illum

effectum consequendum.

Dices secundo obiiciendo textum in c. aquam de consterat. dis. 3., qui est Alexandri I. ubi sic legitur. Aquam fale conspem i, sam in populis benedicimus , ut ea cuncti G- Non ob. sanctificentur, ct purificentur. Si enim flat tex- cinis vitulae aspersus populum sanctoicabat,

lus in c. atque mandabat, multo magis aqua sale con-

με 'populum sanctificat, o mundat I cui

licto cohaerenter loquitur Ecclesia, dum' ' in benedictione aquae deprecatur, ut sit sumentibus salus mentis, S corporis. Huc referri possunt illae benedictiones Sacramentalium,in quibus fit mentio, & depre.

catioriaiusmodi essectus. Sed contra; allegatus textus, di omnes Ecclesiae deprocationes intelligendae sunt non de remissione immediata, sed mediata , quatenus excitant quuda modo ad actus paeis tentis,

P quibus talem remissionem consequamur. -- - Quod, si repetas, quod textus aliou com-

Paret cinerem aspersum ad aquam sale permixtam, unde, si cinis vitulae aspersus ob immunditis degalibus immediate mundabat, & aqua sale conspersa debet im- . a mediate purificare. Accedit, quod in eoedem textu sit comparatio salis per Elistum Prosetam in aquam immissi, qui immediate sterilitatem aquarum sustulit, ad aquam sale conspersam, quae propterea debet, ut salvetur comparatio, immediate sterilitatem animarum sanare; Statim

etiam impugnaberis, quia aliud est loquido immunditiis legalibus , quae perlegalia

a Purgabantur, aliud de immunditiss mo-- Talibus animae, quae non nisi per proprios factus, & per Sacramenta purisiatur; nec . in omnibus necesse est, currere paritatem, - , . . ., adeo ut, si in illis fiebat immediata munia

non datio, ita, α in istis , sed lassicit, quod

- curra i in eo, quod, sicuti legalia munda-- bant, ita,&Sacramentalia mundent. Caeterum ex hoc textu inferre etiam pollemus, quod Sacramentalia etiam immediath mundarent a laethalibus ; textus enim indefinite loquitur de sanctificatione, & mundatione a peccatis non distinguem inter laethalia, & venialia; si ergo ex eo, quod lagalia immediate mundarent a legalibus, se sal immediate sterilitatem aquae auferret, inserunt, quod Sacramentalia immediath sanent a venialibus, & ego inferre possem, ea alaethalibus

immediate sanare .

. Instabis, ex hoc ipso, quod huiusmodi

Sacramentalia non fanent immediath a tri aethalibus inferri, quod immedia tegent a venialibus , quod sic probatur. Maior vis conseienda est Sacramentali ' μ' bus in ordine ad venialia delenda, ac in iordine ad larthalia, sed in ordine ad la thalia habere possunt Sacramentalia vim mediate illa remittendi, quatenus excitare pollunt ad actus contritionis, vel ad Sacramentalem Confessionem, ergo in ordine ad venialia debent habere vim immediatam illa remittendi a caeteroqui eisdem aequa vis esset in ordine ad lἰ et halia, ac ad venialia. Sed contra. Fateor in ordine ad utraque habere solum vim mediate, sed expeditiorem, faciliorem,& promptiorem in ordine ad remissionem venialium, ac adlae thalium non solum latione stabiecti,quia solis venialibus affectus est Deo amicus, . igratus, & filius adoptionis ratione gratiae

praeexistentis, quae compatitur cum venialibus ; a nectus vero laethalibus est ab homi- .nabilis Deo, atque inimicus,& facilius do- . . na ab amico consequitur amicus, ac inimi- Cusitum ratione med ij, quia ad acquirendam remissionem venialium sum cit quaedam'de eisdem displicentia od remissionem vero laethalium requiritur perfecta contritio , ves Sacramentalis Confestio,

Dices tertio, hac ratione non solum nouem essent Sacramentalia supra recensua,

sed etiam plura ,& longe plura, quando- quod alia

quidem innumerae possent assignari actio- ordinennes, medi3s quibus mediate poliumus con-tur me

sequi remissionem venialium. Sed contra, quia non in ordine solum ad remissionem venialium constituta sunt Sacramentalia n. m no sed singula in ordine ad aliquos peculiares ideo lane effectus, unde non in ordine ad ipsam solu Saera me. sunt Sacrametalia copulanda, cum ipsa sit talia. cffectus quasi communis, & aliis pluribus competens; Deinde dato, quod,& alia ratione talis effectus poliet dici quoquo in do Sacramentalia, dici poliet, quod reductive possent ad recensiua referri. Tandem dici potest, quod licet possent talem effecitum mediath causare, non tamen sint inastituta ab Ecclesia, nec a scribentibus computata , ut Sacramentalia.

Dico quarto, quod,qua mitis ab Ecclesia

potuerit in institutione horum Sacramen, Possunt talium conferri vis eisdem remittendi , exordi vel in toto, vel in parte poenam tempora- natione. lem, de facto tamen non constat eandem Ecclesiae

ipsis contulit se; potest tamen, si voluerit, vel aliquibus, ves omnibus ipsam, quoties

placuerit,conferre. In hanc consentit Saa-- ι reet, di v. . Pacl. vers circa quartum esse

tum . Ratio primae partis de eo, quod p tuerit Ecclesia, ex eo deducitur, quod licet non intelligatur a Christo Domino collata potestas remittendi peccata, vel Jaethalia, .

177쪽

3Pars I.

vel venialia, suit tamen collata in ordine ad rem imi mem paenae sublato reatu Culpae, cum Ecclesii a disponat de suo thesauro per indulgentias in satisfactionem paenarum, quae pro peccatis debentur , Non est igitur ambigendum, quin potuerit Romanus Ponti sex assigere, vel alicui, vel omnibus Sacra metalibus satisfactionis partem, qua paena remitteretur utentibus huiusmodi Sacramentalibus . Ratio secundae partis potest ex eo deduci, quod non constet, quod fuerit haec vis indefinite ,& in genere, & pro semper alligata alicui S cramentali, licet quandriue ex arbitrio Romanus Pontifex utenti aliquo ex his Sacramentalibus indulgentiam concedat. Dico quinto, Sacramentalia vim habent expellendi Daemones non praecise ex merito, vel priuata oratione ministri ope.. rantis, sed ex virtute illis indita ex institi pii Eridi tione Ecclesiae . Hanc potestatem expel-

Daemo. lendi Daem'nes extare in Ecclesia virtutenes . eidem a Christo Domino concessa colligitur expresse ex pluribus Conciliorum demnitionibus, ex pluribus SL PP auctoritati. bus, quas late resert Suam disp. 2s.se vers. circa cuintum . Nobis suffciat Lactantius tib Le. 16. ubi de Daemonibus sieloquitur, Iustos autem uis eur es Dei instim it,cuius nomine a Grati de corporibus arusce it, quo in verbis tamνι- flagras veraberati non modo Damones se esse coistentur ;sed etiam nominas edunt, qua, nec Deo, per quem adiurantur, nec quarum voce tom

ratu senentiri possunt Oe. Quod vero haec potestas non sit praecise fundata in merito,& oratione mini liri operantis , sed etiain virtute collata eisdem Sacramentalibus Aab Ecclesia in institutione eorundem, ut

uentura a t. I. q.2.Jx eo euincitur, quod habetur Matinati α,Lucae I ., Marcι I6. Inno mone meo Daemomae scient, ex quibus verbis

colligitur, quod non praeesse ex merito, netitate propria minii tri Daemonia ei j-eiant Ied in nomine Christi Domini. Etiaratione hoc idem euincitur, quia in administratione Sacramentorum enectus non

pendet ex sanctitate ministri , quia non in sua ,sed in Christi persona oriratur, ergo, neque in Sacramentali muς ad hane eL. Dctum eiiciendi Daemones instituta sunt, τ' effracta eorum pendebit a merito san- ctitate ministrorum simpliciter, quia etiam is no in sua sed in persona Ecclesiae operatur. Potentia Circa hane intestatem Sacramentali eliciendi buseollatam esjciendi Daemones duo p 2 00ς issimum dubia consurgunt. Primum qua haec potentia. Secundum quomodo di mora. . Q ad primum non desuerue

is . aliqui, qui statuerunt esse potentiam mere

De sacram . in genere.

naturalem: Sed isti non sunt audiendi, quia, in Daemon sit substantia spiritualis non potest pati aqualitatibus naturalibus; tum quia Sacra metalia, de qui agimus, consistunt in fis his sacris, orationibus, &similibus, in quibus nulla vis naturalis, pintest considerari. Alij statimnt,esse quanda potestatem supernaturalem,& Physicam. Sed, nec isti in ea parte, qua asserunt esse potestatem Physica sunt audiendi, quandoquidem non apparet Tuomodo Ecclesia, quae utitur orationibus,signis sacrisae imperio in usu horum Sacramentalium pos.

sit qualitatem Physicam in eisdem pria cere,quae essectum Physicum in Daemontibus causet; hie etenim nil aliud potest sociquam motus Physicus, & recenus a loco ,

qui certi non potest esse per impulsu Physicum, cum hic nequeat imprimi in suta stantiam spiritualem. Dicendum est igitur hanc potestatem esse supernaturalem , de

moralem, quatenus Daemones. per viri tem Diuinam moraliter excitatam coinpelluntur recedere.

Quoad secundum potest dici,hunc esse tum consequi ad vium sacramentalium per modum impetrationis non solum o meritis,le sanctitate ministri, sed ex sancti. te totius Ecclesiae perquam fuerunt in. stituta huiusmodi Sacra metalia αἱ in cunas persona ipsa operantur, quod est causar 3 dum it, moraliter sed tantum mediath. Dici etiam pete tis potest moralitEr Sacramentalia causareo rata . nunc essectum immediate ex potestate Emelesiae lata a Christo Domitio ad im radum Daemonibus, qui ex ipsius Christi v

luntate obedire compelluntur ; de cuuis potestatis concessione cffstato p ratatu verbis. In nostrae Ueb Daemoliti ei cla- aDieo sexto,Meclinentalia causare et . tum consecutionis honorum temporalium per viam impetrationis; scutiet enim per

impetrando consequi, ita no est,cur medio Sacramentalium, quae vim habent ex insti--e5 tuti e Ecclesiae,eaderi non potui a con secutione sequi; nec solum directe per via impetra. boriomimtionis virtute Sacramentalium haec nobis tem p conceduntur,quatenus ex se ordinantur ad '

illorum consecutionem; sed etia indirecte, quatenus illis possvinus: Onu potestate

coercere utendo v. g. his Sacramentalibus ad repellendas tempestates,& animalia noxia,ex qua expulsione proueniut huius iadi bona temporalia. Eoncedat nobis Deus Optimus Maximus,ut Sacramentorum. Sacramentalium ope, it praesidio ita bona. temporalia acquiramus, ut non amittamus

aeterna. Atque haec diri sum ciant de S cramentis in genere ad laudem,le gloriam Omnipotentis Dei eorundem Auctoris;

Deipara: Uirguus, & Doctoris gentium.

PARS

178쪽

IN UNIUERSAS

DE SACRAMENTO BAPTISMI

Nielix Adae posteritatis conditio, ut

non um nata iugo seruitutis subiaceat, vix, concepta culpae gravamen sentiat,

nondum particeps lucis caligine insequitatis obuoluatur. Nondum discit cognoscere , Ac insensissima labe sentit se coinquinari prius filia peccati, quam vitalis lucis, prius ancipata Daemoni; quam vinculis materni carceris ab istuta. Haec haereditas, quam a primo parente nancisi imur, h,c dos, qua genus suum Satanae desponsauu3Hic caraeuier, quo filios suos aeque, ac Daemonis utpoth hiibs irae per inobedientiam obsignauit A peccati serui-st te, ut nos Deus liberaret, & caractherem iniquitatis doleret , misit Filium suum in mundum , ut mundum redimeret,in chirographum culpae obliteraret affigens illud cruei . 'Hinc Christus Dominus mediator Dei, de

hominum, ut sordςs omnes ablueret, lauacrum regen rationis instituit mundans nos aqua in verbo vitae 3 vyde de Simbolo c. Io. ait: unouat hominem, fecit homi m. donat delina, non quaerit merita

grati etiam ipsam infantiam, ut sint liberi per. Christumlibe ti, quia Diabolo in aquam tenebantur ante

' ad Titum 3. Per suam misericor

iam fatuos hios fecit per lauacrum regenerationis , me rer

uaninis Spiritus Sanm, quem e fudit in i ab nde per

179쪽

Pars II. De Baptismo Iesum Christum Saluatorem nostrum. Hoc lauacro testia Chr octo mo homil. ad bapti et andos , non simpliciter nos puros a delictis ostendit, sed tanquam denuo generat Sefficit non de terra componens iterum, sed ex alio elemento aquarum nδturae n ps procreat. In huius lauacri contemplatione iam si stimus, yt, qui eiusdem virtute s mus , Haemonis captiuitate liberati & ablutione a peccati sordibus emundati,eiusdem dignitatem,efficientiata.& vim omnem non ignoremus . . QV-S T I o I.

De Insii utione , ct exissentia Baptismi.

seruallimus in indagine aliorum tra statuum, secundum quam prius rerum ex illentiam , &essentiam indagavimus, quam eorum Proprietates, actiones, & effectus , non recedimus ; ordo etenim doctrinae sequitur ordinem naturae, & ordo naturae est, ut res sit prius saltem natura, & cognitione, quam eius

qualitates , actiones , & effectus. Quare existentiam Baptismi inqui. ximus, quae ex institutione eiusdem clare resultabit.

An, & quando hoci Sacramentum , fuerit institutum.

Institui' , ct existentia hiatus saeramenti constat ex Sacris paginis, o Conciliorum

definitionibus. I. Sententia docens institutum esse, quando Christus' Dominus bapti tus est a Ioanne. 2.

Evincitur ex eo, quod post ipsam immediate Apostoli baptitabantis congruum fusi, υt ApostoIi baptitarentur,

antequam initiarentur Sacerdotio.

Solistar obiectum Scoti. s. Baptismus vim regenerativam tune aecepit. 6. Sententia docens Baptismum institutum fuisse, quando Ioannis 3. Christus dixit: Nisi quis 'renatus fuerit ex aqua dic. T. Rationes pro hae fenipntia . 8.

Sententia docens institutum fuisse Matthai rudam dixit: Euntes baptizate &C. P. . Iuoad substantiam institutus est in Iordane.

quoad necessitatem tunc declaratus , cum

dixit: Nisi quis renatus fuerit, quoad um post passionem ; quoad diuulgati nem , quando dixit: Euntes butia

In Baptimo Christi Domini fuit designata

materia, ct implicitὸ indicata forma; IIcchristus Dominus contulit tunc aquis via regenerativam. I 2. Explicatur in hoc mens D. Thoma.

Praeceptum, quod fuit impositum a christo Domino, tune quando dixit: Nisi quis rNnatus fuerit, pro tune non obliviar. I Nyn urgebat tamen quoad usum, nisi post mollem christi Domini; . Promiaratus fuit; quando Matibat vitiam dixit: Euntes docete omnes gentes bain

Misso Anselorum Mattbm Io. non finς ad promuliandum legem inparticulam. ροι tempore instituti Baptios ad porim christi Domini non urgebat praceptum ei dem. I 8. , , GH sa , ' uuSi quis tamen fuisset taptizatus ante moditem non indiguslset probabilias eirc.m

Ter mortem Christi fuit eonsummatus quoad

ultimum essectum. ama

Tost passonem Baptismus se- η re

Loquimur hie speciatim de Sacramentato fluminis, nam de alijs sanguinu,& fi i minis erit infra sermo. Clariisi iiiis a sacrarum paginarum testimonijs huiusti, Institutis stitutio elucescit,& primo ex illo Apost L huius Sali ad Titum. γ' fuam mstinordiam

uos nos fecit per lauacrum VI meratioηWυεδ, i, renouationis Spiritus Sancti, quem effudit paginis. in nos abunde per sum, Christum Salu aerem nostrum. Secundo ea illo eiusdem' ad ciliis. Ephesios s. Mundans eum tauacro aq4a1n

180쪽

Quaest. I. De Instit. , & existentia . Art. t. Is '

quis renatus fuerit ex aqua Spiritui Sancto non potest intrare in aegnum Dei. Quarto ex illo Matthaei 28. Eantes ergo docete omnes gentes baptitantes eos in nomine Patris, oe Filis, O Spiritus Sancti. Omnia haec supponunt, de probant susticienter . hanc institutionem. quam etiam declarat

i Conrit. Trid. f s. 7. de Sacramentis can. I. s

it ubi anathematiaat, qui dixerit Sacramen- .. ta omnia nouae legis non suisse a Christo Domino instituta, & aliquod horum non esse Sacramentum, & primo loco enu Ine- 'rat Baptismum. Rursus ead. θβ.7. de Baptismo can. r. distinguit Baptismum Ioannis ab illo Christi Domini, & huic mai

rem vim tribuit, ubi, cum agnoscat mai rem virtutem in hoc Christi, utique sufficienter indica t,institutionem iptas a Chri, sto Domino factam. Dissicultes solummodo circa hunc a sculum reducitur ad inquirendum tem- Pu , pro quo hoc Sacramentum fuerit institutum. Prima sententia docet, hoc Sa-. J . cramentum fuisse institutum ante mori dist. ζ' Christi, eo scilicet die, quo in Iordane instautu a Ioanne baptizatus est. Huius opinionis

esse, qua- fuit D. Thomas tertia pari. q. 66. art. 1. Miado Cnri- co . , in quarto disi. art. quaestiunc.

ous a corpore. Pluribus rationibus haec opinio I Dς innititur. Primh, quia, postquam Chri-u Px η'' stus baptizatus est in Iordane, venit in Iud sana cum discipulis suis,& illic demorabatur cum eis, & baptizabat Ioannis 3. ; bain tigabat autem per manus discipulorum , ,

prout colligitur. ex Ioanne c. q. Ibi-

Euinci . bapti ret, sed disciptilitur ex eo ergo tunc instituit hoc Sacramen quod i m- tum, secus non ellet, cur tunc discipuli mediate baptiZarent . Neque hic audiendus est

post ipsu Alensis, dum dicit discipulos Christi tunc Apostoli baptizasse Baptismo Ioannis. Non, im

' nio inter discipulos Ioannis, & Farisaeos de purificatione, & quaerimonia delata ad Ioannem, quod Christus per manus .i suorum discipulorum baptizaret; Ioannes . . 'quaestionem diremit dicens. Pon fum τοι .i : Christus, sed quia nillsus sum ante illum, il-

lum oportet crescere ne autem minui, hoc est,

ut nonnulli explicant, eius Baptismum' crescere, quia eius fides per filiorum spiritualem in Baptismo procreationem debet augeri ; meum autem decrescere, cum sit Congruu figura illius. sui. 8ke Secundo, quia maximE congruum fuit, hapi 1a- ut Apostoli prius baptizarentur, quam rentur sacris ordinibus, & Sacerdotio initiaren- Apostoli tur; initiati autem sunt Sacerdotio ante. xφqu passionem ,& mortem Christi Domini in institu caena, ut probatum est in quaestim zeerdo--Drdinibus, & patet ex tex-tes . tu Euangelico, ergo matae congruum

fuit, ut etiam ante eandem baptizarentur.

crgo ,& institutio huius Sacramenti facta est ante eandem passionem; aliud autem istius Institutionis tempus non potest conuenientius assignari, quam, quando Christus baptiaatus est, cum tunc aqua in materiam Baptismi designata est, veluti

consecrata asserente D. Augusimo form.36. Ex quo Christus aquis immergitur, ex eo om- nium peccata abluit Aqua .

N eque obesse potest, quod asserit Scorus

In quarto dist. 3. q. Φ, nempe Christum Do- , minum, quando baptizatus est , non esse Solvitur usum Baptismo suo, nec eius forma, sed obiectum

illo Ioannis, quare solum tunc videtur de Scota. signasse aquam in materiam Baptismi; Non, inquam, obesse potest, quia, licet tria, illa serie narrationis Baptismi Christi Domini non facta fuerit expressa metitio formae huius Sacramenti, praesumitur: tunc

designata multa enim fecit Iesus , quae non sunt scripta in Evangelio P nec hoc

nouum debet apparere, cum etiam quoad aliqua alia Sacramenta eorum forma In eodem Euangelio non fuerit expressa , .

De indis in ipso laeto implicite designat'

est forma Baptismi a tunc etenim tota Trinitas apparuit; vox enim Patris audita oest : me est Filius meus dilectus ; Spiritus Sanctus sub Columbae specie visus est,&filius ipse tunc baptizatus. I'ertio ratione D. Thomae tertia pari. qu. 66. art. 2. in corp., quia tunc videtur Sacramentum institui, quando accipit virtutem producendi suum effectuom; Baptis- smus autem virtutem regenerativam acce- Bapti sipit, quando Christus baptizatus est, er-n usgo &c. Minor probatur ex Ugone lib. 2. de Sacram. pari. c. c. ., σῖBeda in homil. πιphaniae . Ibi- Taisu mundissimae Dae camis iis redis vim regenerativam contulit aquis, D. Augia Christitistini in se one Epiphania, ibi- Ex quo chri- baptizastus in aqua mergitur ex eo omnium peccat xv 1. abluit aqua, D. Ambrosi j lib. 2. in Lucantis c. vlt. Baptietatus est Dominus non mundari volens , sed mundare aquas, ut ablutae per earnem Christi, quae peccatum non cognouit, baptismatis ius haberent.

Secunda sententia docet, tunc Sacramentum Baetismatis 1nstitutum esse ad ena Christo Domino , quando Ioannis 3. Ni- tunc m- codemo dixit: Vis quis renatus fuerit ei ititiuum aqua, ct Spiritu Sancto non potes intraret quando in Regnum Dei. Rationem ex eo deducunt,

quia ex xna parte per hoc saluatur, quod sic institutum ante passionein, & nortem natu Domini,& propterea, quod discipuli prius fonte ei fuerint iaptizati, quam sacris ordinibus initiati,&ex alia, quod fuerit institutum, antequam Apostoli baptizarent ; postquae nim dixit Nicodemo , Nisi fuis miatvs fuerit ex aqua oc. subdit Euangetlina , sentocia.

SEARCH

MENU NAVIGATION