장음표시 사용
401쪽
Quaest. IV. De Forma. Art. III. 38r
nitudinem Spiritus Sancti, & tune emo Ratio eo eo desumitur , quod Consi tum conserenant modo extraordinario; matio data est ad robur fidei, quantum non ipsum Sacramentum; nee tunc neces- ad eam stabiliendam in corde, de quam saria erat materia, & serma ; secundo tum ad libere eam profitendam in ore,
tanquam ministri Sacramentorum verum, & proprium Sacramentum mni rebant , & tunc materia, At forma iuxtae Christi institutionem utebantur, quae ρο- stea succetaribus tradiderunt, & promulgarunt ; nec obstat, si dicatur non consta re, quod hoc secundo modo proprio confirmandi usi fuerint, quia, sicuti non omnia , quae Christus Dominus fecit, & dixit scripta sunt ita, nec omnia, quae Apostoli dixerunt, & fecerunt.
An expressa inuocatio Sanctissimae Trinitatis sit de substantia,& essentia huius
formae a Ratimes suadentes expressam in rati Sanctisi, Traniratis man esse de necesssate sacramenti. I. est de necestate eiusdem. MRaraones suadentes assertum. Evincitur etiam ex concilio Florentino. valet argumentum d fummum a fomma Sacrammiti Pantientia, in qua talis diuocatio expressit - est necessaria . F. Soluuntvir rationes oppositae. 6.DVm loqueremue de larma Baptismaiati iximus inuocationem expressam Ritiones Sanctissimae Trinitatis esse de necessitate Gadetes eiusdem, adeo ut, si illa omitteretur non non esse validum constitueretur Sacramentum
dita etiam ratione, quia, cum Baptisinus - h si sacramentum fidet, ut passim loquum
tur SS. Pp., debet in eodem fundamentum eiusdem fidei exprimi; ex hoe autem videtur sequi, quod, cum iam in Baptismo p situm sit hoc fundamentum per huiusmodi expressam inuocationem,non sit necesse illud ponere in Sacramento Confirmationis, sicuti, nec ponitur in caeteris S Cramentis, tanquam de essentia. His i men non obstantibus sit Conclusio . Inuoeatio expressa Sam, ctissimae Trinitatis est essentialis in serm
. . . IUI secundo dubitari potest, Petrus Lects
made Sacram. Confirmat. e. 3. vers terceracone , Bartholomaeus ab Angelo Di2.3.3. II., coninctas tertia pari. q. 72. an. num. 664Filliuitas react. I. e. r. quast. II. m. 22.so alij magis eo misti'. ergo, sicuti, quia fides per Baptismum figitur in bapticiato necessaria est expressa δinuocatio Sanctissimae Trinitatis , quae est sundamentum eiusdem fidei, ita, quia per Confirmationem eadem fides stabilitur nosolum quoad sanctificationem internam Confirmati, sed etiam quoad externam professionem eiusdem, em necessaria ea dem expressa inuocatio. Rursus Confirmatio est perfectio, & quasi complementum Baptismi, ut pasum loquuntur M. PR, ergo tanquam perfecti a debet cum Drmari suo perfectibili; sed de essentia formae Baptitimalis est necessaria exstre so Sanctimmae Trinitatis, ergo erit etiam haec necessaria tali necessitate respecta Drmae Confirmationis. Ad haec omnia confirmanda confert plurimum Conestium Florentinum in decreto Eugenii, ubi pro forma essentiali . 4. . huius Sacramenti cum caeteris verbis eiusdem formae ponitue eadem expressioSanctissimae Trinitatis. Neque arbitrandum aest, talem inuocationem poni solummodo per modum cuiusdam deprecatio is, noma essentialis, eo modo, quo in larma sacramenti Paenitentiae etiam eadem inuocatio ponitur, dum regulariter dicitur: Ego te salsoluo is meratis tuis. In nomine Patris , σ No valet Fili, ,σ Spiritus Sancti, quae tamen neces argume
saria non est ι Non, inquam, arbitrandum tum deest, quia in Meramento Paenitentiae, nec Rhaee expressa inuocatio declaratur necessiria per Melesiam, nec est talis ex fine, ii 'ad quem institutum est hoc sacramentum, quarE. non ex primo capite ; cum Concilium Tridentinum, & alia omnia Concilia, & SS. PP. auctoritates tum pro necessaria forma eonstituant illa verba. uo absoluo te a peceatis tuis, quin immo aliqui, & quudem non incongruε statuunt sussicere illa verba, Absoduo te σα, quod, si alia in consueta larma a nantur,sunt praecia
ad maiorem expremonem; non ex fecundo eapite, quia Sacramentum Paenitentiae institutum est ad relaxationem peccat rum, non ad professionem fidei ; In Sa. cramento vero Confirmationis, NE IN sa declarat, ut sisnanter in ali to Comest. Florent. , esse illam inuocationem necessariam, de finis eiusdem, qui est professio fidei explicita, eandem importat. Neque obstat, quod dicebatur scilicet in Baptismo fixum esse in baptieato quin cdamodo mysterium Trinitatis , adeoque a soluun- non esse necesse, quod repetatur in Con tur rarit firmatione. Non obstat, inquam, qui , Mi. φροcum Coofirmatio sit instituta ad roboranis 'dam
402쪽
dam fidem, quae in Baptismo sit scepta est, di ad eam profitendam exigit etiam, ut eius principale mi sterium magis in eodem firmetur, quod non requiritur in alijs Sacramentis, cum non dentur ad eiusdem
fidei firmitatem ,& prosessionem.
praefata forma admittere possit
aliquam mutationem. sκMM RIVM. Mutatio altera substantialis, altera accidentalis , σ quid utraque. I. Enumerantur mutationes substantiales eirca hane formam remissis . Σ. Reeensentur etiam Mures accidentales, qua
Sententia Suareae asserentis, quod, si pro θconfirmo te Chrisinate falutis, dicatur, Vngo te non esset validum Satramis
coaetrarium statuitur, si addantur alia D tieulae Chrismate salutis. F. Forma incepta sullas teminis, Consignetur seruus Christi oce. esset , vo e tamm licita. 6. concepta fab his terminis , confignet to
Christus &ci probabilius esset inualida. T. R Scolenda simi, quae diximus circa
formam aliorum Sacramentorum, in quaestionibus de Sacramentis in genere, Nutatio circa quam duplex considerari potest mu-cuplex, latio, altera substantialis,per quam mutatur significatio, altera accidentalis,in qGitati,' d. eadem significatione solum muta tera aeei is modus significandi; Prima irritat Sa Eentalis, Cramentum; non ita secunda , licet haeedi quid inducere possit aliquam noxam inmutam
traque. te maiorem, vel norem, prout mutatio
est magis, & minus notabilis. Haec, quae dieta sunt in uniuersum,applicari postunt, Et sormae huius Sacramenti, circa quam,si variatur significatio, irritatur Sacramentum, si vero solum modus significandi non redditur irritum licet, quoquo modo illicitum .
. . Discurrendo iam per mutationes, quae possunt circa hane formam contingere , erit primo substantialis mutatio, si omittatur alterum ex his verbis, e signo, σ, eonfirmo item, si illud signo crucis, quam- Reeeseno uis ponantur omnia alia verba, ves etiam tur mu- illud chrismate falutis , iuxta rationes su- appositas; erit etiam mutatio substantialis, si omittatur inuocatio expressa irritantes Trinitatis, quamuis loco eius-eterea hae dicatur in nomine Christi, νel etiam formam. in cominuni nomine Trinitatis hixta ea,
quae diximus in praecedenti par 2. , dum deforma Baptismi; Item, si omittatur iulud te, quia sine illo non sgnificatur subiectuin, in quo recipitur Sacramentum,& ectetus eiusdem, quod tamen necessarium est, sicut necessarium est in forma Baptisini. Ex aduerso erit tantum mutatio accudentalis , s dica tur, confirmo dominationem tuam, pro lyre, vel si dicatur, Nos e irmamus te, quia illa propositio in sensu plu- is Irali resoluitur in singularem propter gularitatem ministri, qui actionem illam sis ure,
exercet, & solum denotat quandam ex-aeeiden-cellentiam personae, seu ministri Confir- tal quae mantis. Item, si pro ly Confirmo te chris non irrimate salutis, dicatur Obrismo te chrismate salutis, quia v trumque hoc verbum habet eandem lignificationem ; sed, an in hyp thesi huius mutationis necesse sit, quod addatur illa particula, Chrismate, videtur negandum, eo quia verbum Cbrismo, videtur illam includere, eum non solum importet Confirmationem simplicit Er, sed etiam eandem per Chrisma, ecuti quando in forma Baptismi dieitur, Abluo, seu ba
titio, non est necesse exprimere aquam ,
quia hare includitur hi verbo abluo , cum proprium sit aquae abluere, & verbum chrismo, magis explicite importat Chrisma, ac verbum aquam. Sed licet hoc veritatem habeat, quia tamen est necessaria expressio salutis, videtur aliquo modo exprimenda, quod fieri poteli per additionem huius verbi in salutem . Dici etiam. posset , quod, si omittatur il hid verbum salutis, vel in salutem, politi esse validum Sacramentum, quia illae particula: ape nuntur ad signita candum effectum huius Sacramenti, qui tamen sunscienter significatur per ly confirma, vel ebrismo, quod non solum importat exteriorem actionem unctionis , sed etiam internam animae sanctificationem. Dubiae quaellionis circa trane titulum
sunt tria. Primum est, an, si pro ly con- aliqua firmo te Chrismate salutis, dicatur, ungo te exami-cbrismate fatalis ut validum Sacramen-nanda. tum. Secundum, an subsistat, si dicatur, Obsignetur seruus Christi signo crucis, ct co firmetur Chrismate salutis . Tertium , an item subsistat, si dicatur, consignet te Chri- 4stus signo crucis , O confirmet Chrismate fa- Sente latis. Suarea Quoad primum Suareet to I. in tertiam partem D. Thoma disp. 33. se I. F. vers. nibil--Si. ominus dicendum in fine, sentit non subsiste- eramen. re Sacramentum, quia ly ungo, importat tu, si pro mutationem substantia levi,significat enim ιν coηysinummodo externam unctionem, ubi ly mo, d ς' confirmo, ultra illam exteriorem actionem importat internam animae sanctificati nem;
403쪽
Quaest. U. De Ministro. Art. Ι.
nem ; Nihilominus, s adderetur illi vera quod talis forma sub allatis terminis est
se, alia sebsequens particula chris I male fatalis, seu fanctificationis, arbitrarersiabsistere Sacramentum , quia illa significatio interioris sanctificationis , qua deesset verbo, ungo, importaretur per iub- sequentes particulas Chrismate sanctifica-rιonis, seu salutis, & sc nihil deesset de integro sensu illius formae. Quoad se undum Rugnus in tertiam partem D. TF,ma q. 72. art. q. diFcult. I., asscrit, quod, quamuis Graecis concessumst in Sacramento Baptismi uti hac forma Baptizetur seruus Christi oec. non id men eisdem concessum sit in Sacramento Con- concepta modo deprecativo,non indicativo, quod non videtur congruere aliis Sacramentis ab illo Extremae Unctionis.
Actenus de caiisis intrinsecis constitutivis huius Sacramenti ; Nunc de extrinsecaministeriali, & efficienti, quae secum
obsigne-tiir seruus Christi , esset
frmaxionis uti ista, conseinudi eno ephei, dupleX esse potest, ait seruus Christi cte. non assignans tamen . ra ex ossicio, altera ex commissione. rationem discriminis; ex quo videtur in- Vtraque sub examine in hac quae- ferri, quod ille sentiat non sore validum stione ponetur, cuius utriusqtie p Sacramentum Confirmationis collatum testate ii, , conditiones, & dispositio- sub illa forma, quamuis si validum illud - - . . . A LIcrvus . Sed, si perpendatur id, quod obeundum requi iras dnquiremus; asserit Nugnus, manifeste apparebit ipsum Sed quia quoquo modo ex dispositio
I - - ne Ecclesiastica concurrere debet ad
collationem huius Sacramenti patriis nus unus, vel sortε etiam duo, ideo
non loqui de valore Sacramenti, sed dumtaxat de illicita eius collatione, quod arguit ex eo, quod ista forma, nec sit Graecis concessa, quamuis eisdem similis forma concessa sit in Sacramento Baptismatis. Absolute sentio, fore validum Sacramentum , illicitam tamen eius collationem .
etiam de isto , seu de istis nonnulla sub hac eadem quaestione perage.
mus . Fundamentum desumo ex iis, quae dixi de Sacramento Baptismi, cuius valorem
agnoui, quantumuis forma fuerit, seu sit posita sub his. terminis Baptiaeetur seruus citristi,ergo etiam erit validum Sacramentum Conitriationis collatum sub hac forma consignetur Ieruus Christi es e. Non etenim in hoc percipio discrimen aliquo. Quomobrem recolenda sunt, quae
dixi part.2. huius volum. q. . art. 2. conci I .s
dum de forma Baptismi, quam adhibent Graeci, ubi etiam soluta fuerunt omnia argumenta deducta ex eo , quod in illa forma non exprimatur persona baptizantis,quae etiam potiunt opponi quoad hanc formam in Sacramento Confirmationis,& hic per applicationem tranSferenda, non enim vacat illa hic repetere. Quoad tertium piobabile arbitror, illam mutationem, qua diceretur Consignet te Christus signo crucis , esse substantialem,& irritare Sacramentum. Consonat cum coheὸν q di imus in praecedenti pari. 2. q. q. ea sub his i. vers solum aliquid negotii, terminis Vbi, quod non subsistat forma Baptismicosignet concepta sub his termio is, te Deus, te chri- cum formae videatur resistere,quod in talious est sorma non exprimatur actio ministri, &3nualiuM refundatur in Deum a quod idem ob paritatem rationis videtur congruE ain
' plicari Armae Confirmationis. Accedit,AR.TICULUS I. Quinam sit minister ex ossicio in hoe
SUM M.ARIVM. Hareticorum errores asserentium quemlibet Sacerdotem ex vi sua ordinationis esse ministrum huius Sacramenti. I.
Scholastici asserentes Episcopum esse miniafrum ordinarium necessitate pracepti, tum
Rationes, quibus innituntur. 3. Solus Episcopus est ex oscio minister ordia narius huius Sacramenti tam necessitate praecepti, quam Sacramenti. q. Evincitur expressὸ ex concit. Trid. s. Ex Eusebio Tapa. 6. Ex actis Apostolorum. T. Ex alsis Pontificum, σ conciliorum definiationibus. 8. Rationes coniecturales, ob quas Christus aliarauit hoe victum Episcopis. 9. Explicatur dictum D. Gregorio, ut non o stans nostro asserto. I conis tudo Sacerdotum Egiptiorum erat fum
Explicantur nonnalia conciliorum dicta. II.
404쪽
Disi, ex oscio, nam virum quis alius excomissione Summi Pontiti eis ponsit hoc munus exercere, dicam in sequentibus articulis. Ex eo item, quod dixerim ex scio, intelligo non solum de ministro ordinario necessitate praecepti, sed etiam de eodem necessitate Sacramenti. Circa hunc titulum iuuenio nonnullorum haereticorum errores, & nonnullorum Sch lasticorum inter se discrepantias. Quoad Haereticos 'Viciemus ausus est, asserere, quemlibet simplicem sacerdotem Haereti- es e mmcientem mini urum huius Sacra tum menti ex vi ossici j Sacerdotalis, prout re-
nsie ςn' postea secutus est Amnaeamus lib. II. de quasioxibus Armenorum cap. Sed hic hel S, error damnatus suit in conril. Constant. cerdote fies. 8., quod Omnes errores eiusdem Ni- ex vi suae clephi anathematizauit,& inter caeterosvrdin ' praesentem, quieti in numero vigesimus Glauus. Nos ulterius in eiusdem confutatione no a immorabimur, cum ipsius falsi uas ex insta sparsim dicendis apparebi a Moad Scholasticos non defuerunt albqui, inter quos Durandus in quarto dist. T.
rentes asseruerunt. Episcopum esse quidem ininti Eoiscopu strum ordinarium necessitate praecephi, esse mi- non necessitate Sacramenti, Durandus tamen non ita absoluth procedit in hoc,
R . sed asserit esse rem dubiam. Ad hoc suum
cessitate intentum comprobandum referunt pri-
praecepti mo id, quod Gregorius Papa seribit Ia- non M. nuario Episcopo lib. 3. Epistolarum epist. ictgrament, is e. Ubi Presbyteris concedit , quod
deficientibus Episcopis possint baptia atos
in frontibus Chrismate tangere; si autem esset hoc munus ex necessitate Sacramenti pertinens ad solos Episcopus, non ' tuisset Pontifex hanc facultatem simplicibus Presbyteris concedere. Secundb referunt id, quod asserit Augustinus in lib. M. qq. noui, re veteris testament. c. I cI., nemphin Alexan a, ct per
totam renum, si desit Episcopus, consignetvresbyter; & ad hoc maxime etiam confert, quod habet D. Hieronymus Dialogo
contra Luciferianos. Ibi- hon adlegis η evitatem, sed ad Sacerdotis Miorem pertianere, o baptitati deferantur ad E feopos, ut illis manus imponunt, ergo ex mente
D. Hieronymi auod Episcopus confirmet, non est ex necessitate Sacramenti, qui immo, nec legis. Tertio referunt Coeilium Toletanum I. R. tone, ubi habetur statutum est Diaconos quibus non Chrismate, sed Presbyterum absente innitun- Episcopo, praesente vero non nisi ab ipso tur . fuerit praeeeptum, quod idem habetur in
tempore de consecr. dist. . , & in aliis lyis sacrorum ea nonum, & SS. PP. auctoritatibus, quae omnia indicant illud munus non eine necestarium Episcoporum necessitate Sacramenti, sed ad summum praecepti. His tamen non obstantibus sit . Conclusio. Solum Episcopum esse ex Solis ossicio proprio ministrum ordinarium Episc huius sacramenti non solum necessitate pus est praecepti, sed etiam saeramenti. Consen ministertiunt communiter, & signanter D. Tho
mas tertia pari. c. 72. art. II. in corp., Sua
reet dirip. 36. stit. I.' vers drcendum est, o vers. dico fecundo , alis. Expresse conuincitur prim6 ex conti Tradent fess. 7. de Sacrament. c. 3. , ubi haec expresse habet. Si quis dixerit S ctaeon' preste ex firmationis ordinariam ministrum non se fo- Coacilio tum Episcopum , sed que is simplicem Sa- Tradea. cerdotem, anathema sit, quod idem prius sta- tino.
tuerat Concit. Floreqti in decreto Euge- nij. Secundo ex Eusebio Papa Epist. I. ad Episcop. Tusciae ,& Campaniae, prout re- sfert D. Thomas Ioe. citi, ubi sic scribit. Ma Eusenus impositionis Sacramentum magna ven
ratione tenendum est, quod ab ali spersici non potest, nisi a Summis Sacerdotibus, nec tempore Apostesorum ab aliis , quam ab ipsis Apostolis Iemtur, aut scitur permissum esse , nec ab aliis, quam qui eorum locum tenent unquam perfici potest, aut fieri debet, nam, si aliter praesumptum fuerit 'itum baleatur,
cre vacuum, nec inter Ecclesiastica isquam reputabitur Sacramenta . Hinc Iegimus
Act. 8., ct I p., quod cum fideles, & sa maria recepisset verbum Dei, & baptizati in m. a Philippo, & alijs, qui non erant Episcopi, illuc fuerint missi Apostoli, ut illos
confirmarent. Ex quibus manifeste eruitur hoc munus ex necessitate Sacramenti
esse ordinarium Episcoporum ; caeteroqui frustra dixisset Eusebius Pontifex, quod collatum ab aliis esset irritum, dc vacuum, nec inter Ecclesiastica Sacramenta reputaretur si etenim hoc solum esset ex praecepto, esset ad summum illic ith collatum non inualid E. Item non fuisset necesso, quod Apostoli mitterentur Samariam, Ut baptizatos confirmarem, quia quantum pertinet ad necessitatem Sacramenti pintuissent simplices Sacerdotes confirmare, nee tunc aderat aliquod praeceptum,quod . tali muneri obsisteret. Tertio ex aliis Pontificum sanctionibus, s&SS. Pp. auctoritatibus, Meluadis Papae, Ex aliis qui ita seriptum reliquit de hoc Saera Pontifimento Confirmationis . A maioribus fit, idest summis Ponti sus, a minoribus perfici non potest. concit. Trid. ρμ. 23. c. q. , 'onilia . ubi assignans functiones proprias Episco porum
405쪽
porum enoenerat inter caeteras collatiis. pis, non in alijs infe loribus. Tertia est. nem Confirmationis, de dicit illarum p. quam adducie Suaret tom. I. in tertiam testatem reliquos inferioris ordinis nullam partem D. Thomae φθ. 36. fea. ri verso habere, de eadem fess. ean. 7. damnat ana- rendum est ranini, dicens, Episcopum com- themate, qui in hoe Gerit communem parari ad Fideles, sicut Dux exercitus ad illam potestatem Presbyteris simplicibus. suos milites; cum autem spectet adducem Ratio fundamentalis huius conclusi, milites recipere,&consigitare, ira ad Epinnis, ta omnium allegatorum iurium non
aliundε destinenda est, quam ex Christi Domini institutione, de qua licet non constet ex sacris pasinis, constat tame ex Apostolica traditione, ex praxi in uniuersa Ecclesia recepta, ex Conciliorum definitionibus, ex SS. PR auctoritatibus,
quibus obsistere, nedum esset temerariu m, sed Haereticum etiam , cum conciL Trident. d. sto. T. ean. anathematizet, qui comtrarium dixerit.
Si autem quaeratur ratio , ob quam Christus Dominus ita instituerit, Oe ait L auerit hoc munus tanquam ordinarium piscopis; Dicam certam , & infallibilem non post eassignari; nam, quae sunt Dei, de a libera eius voluntate pendentia, nemo nouit, nisi Spiritus Dei, de eui voluerit idem spiritus reuelare; cognoscitur autem certo ex Diuina reuelatione per traditionem nobis manifesta tam , quod Christus Dominus hanc potestatem ordinariam alligauerit Episcopis ; ratio autem, ob quam ita instituerit, ex eadem reuelatione non cognoscitur; possunt i men aliquae rationes probabiles,de conte turales ex Litari; quarum prima illa est, s quam adducit D. T as tertia pari. q. T
Rationes..t t. iam empore, asserens hoc Sacramem
.is ultimam consuminationem ob qui, Sacra monti ptismi, per quam perfici- Christus opus spirituale ino dicatum ; seuti
Dominus a utem, cum Opus materiale, 6c artificiale
hoc ossi perficitur, materia disponitur per iniscium Ri-- artifices, di forma vitima induci- Exi o superiorem, ita, cum opus spirituale perficitur per inferiores ministros Baptisino materia disponitur, de plenitudo Spiritus Sancti, quae est forma
consummatiua , di persectiva per supremos debet induci, ut seruetur in ordine gratiae ordinatio, quae seruatur in ordine artis . Secunda est, quam adducit D. B
nauentura in quartos T. an. I. q. m r
solui. dicens, ad Episcopos tanquam Apostolorum successores, di Praelatos in E clesia principales pertinere inferiores iα gradu suo statuere, te collocare in ordiane, & tanquam murum se opponere qui Alsae cω buscunque obuiantibus , dc ideo ipsi soli ordines iaciunt, de eorrotrarant . Additidem D. Bonaventum, quod, eum hoc saeramentum sit 'lenitudinis spiritus Samm, exigat in ministrante plenitudinem
au iratis, quae res,lat in solis Episto
copum dici Iam respondendum est opposita . Ad 16 primum deiumptum, D.Gregorio in Epia D.
stola ad Ianuarium Episcopum , dicendum est cum D. Thoma loe. eit. ad primima, ibi Ponti fieem non constituisse Presbyteros ordinarios asinistros huius Sacrandem mstrosti, nee declarasse esse tales, sed de plenitu-Ordinaiadine potestatis in ipso res dentis concessit, rim h Ut tanquam delegati possent illud mini. ius strare, sicut legitur alios Pontifices com cessisse simplicibus Sacerdotibus posse eom 'serre ordines minores; per hoc tamen non
tollitur , quin haec potestas sit propria, de ordinaria Episcoporum. Ad secundum relatum a D. Augustino , . de consuetudine Egiptiorum, secundum Cos inrquam Presbyteri absente Episcopo bapti-do Etu.
ratos confirmabant, dicendum est eos em tiorum
rasse in fide; existimabant esse non adesse erat Sacramentum Confirmationis a Christo in Domino institutum , sed illam unctionem, - . quae fieri consueuit, esse solum quandam
caeremonialem ritum, quem propterea adaptabant non solum Presbyteris, se etiam Di amnis, ut notauit Uualdensistam. 2. de Sacram c. I 1 . Vnde ex hac eo
suetudine nil inferri potest , quod obsistat
sano sensui nostrae conclusionis. Ad iulud, quod sit,iatue ex D. Hieronymo Di log. contra Luci serianos, dicendum est ex illius verbis non argui, quod de iure Diuuno, de ex necessitate Sacramenti non eo, petat auctoritas ordinaria Episcopis com firmandi, sed soluin modo, quod lex non obligat ad hoc Sacramentum suseipiemdum, de ideo dixit non ad legis necessita
Ad tertium desiimptum ex Concit. D lat. I. aliisque textibus, seu Coiicilioru, seu iuris canonici dicendum est ibi non esseo Estpsi ea sermonem de Sacramento Confirmatio- ine nomnis, sed de eaeremoniali unctione , quae nulla rufit in vertice, seu summitate rapitis post ς ih mBaptismum; nec obstat, quod haec eaere-di . monialis unctio non sit interdicta Presbyteris , quibus, sicut de iure ordinario eo petit baptizare solemniter,competit etiam
ex ossicio peragere omnes caeremonias, uae ad eius solemnitatem pertinent; vne non esset, cur in eisdem textibus dic
retur, quod non possint ungere, nisi a sente Episcopo , vel de eius licentia, de mandato, si fuerit praesens , cum illam . caeremonialem functionem etiam praesen Cee is
406쪽
te Episeopo ex proprio ossicio trossent exercere, Igitur textus illi sint intelligeruli de unctione Chrismatis in fronte
per Sacra metitum Confirmationis; Non obstat, inciua tu, quia, ut notat Irgo decto 2. de Sacrament. pari. 7. c. ν Primis temporibus omnis unctio chrismatis
per mos Pontifices fiebat, sed postquam i
stitutum est , ut baptizatum Sacerdos in vertice liniat, consig/latio tamen frontis solis ' Pontificibus reseruatur ; unde tunc erat
vetita Presbyteris illa unctio caeremoni li in summitate capitis, quae postmodum fuit illis eon cella, le sic tune dicebatur, quod unctio illa non fieret, nisi absente Epi copo,vel de eius licentia: Quapropter ex his non poteli inferri, quod absente eodem Episcopo possent Presbyteri confirmare.
Varii Episcoporum status. I. ' Episcopus simplicitis electus, ct confiem tus non est misister ordinarius huius sa
Potestas ordinaria confirmiai dependet essentialiter a eoaesecratione Episcopi. 3. Discopus confecratus , fed suspensus, vel excommunicatus potest viliis Me Sare
mentum conferre. q. ineltur ex Concit. Trident. s.
Notestas ordinis Episcopalis est ina sibilis 6.
incitu etiam auctoritate D. Augustini. 7. Raeferuntur aliqua argumenta eontraria d
ducta ex dictis S S. PP., σ Ponti eum. 8. Explicantur baiusmodi dicia, is non obstra tia nostro asserto. 9. Nequeunt licitia Episcopi excommunicati, O suspense conferre hoe sacramentum. Io. Infirmo periclitante ad mortem, anxie ρ tente confirmari sententia docens posse Iieitὸ ab ussevo illis notis assem consim
πνοbabilius non potest licitE. I Recipiens ignorant Er Me Saeramentum ab Episcopo talibus notis assecto recipit σSacramentum, oe rem Sacramenti. Reeipiens sciens, illicies recipit, σ neruum peccatum committit. I Excipe, nisi reeipiat ab excomminicato tolerato. I .
v QOlos Episcopos ex ossicio, de potestate x,i ordinaria confirmare in praecedentiporum arLiculo suis ostendimus a nune inuesti-Luus. gandum est, an omnes hiscopi possint
indefinith hoe Sacramentum conferre. Pro quo aduertendum est, Episcopos, vel posse esse solummodo electos, vel etiam eorfimatos, vel consecratos . Rursus, an aliqua nota assiciantur, vel su ensionis, vel interdicti, vel excommunicationis, vel depositionis, vel irregularitatis . Rursus, an sint Haeretiei, ves Scismatici: De hic enim omnibus potest procedere praesens titulus. Conclusio I. Episcopus simplicitEr eiecitus, , c confirmatus, non tamen consecra- , tus non est Minister ordinarius huius Sa- Episeo cramenti. Consbnat cum in , quae tradiu pus prat. . dimus in qq. de Sacraunenti Ormis m. I. cise eiecisq. 2. art. 3. , Vbi quod Episcopus praecia tres.& eo, electus. & confirmatus, non tamen conse firm tus cratus non possit ordines conferre, ex quo potest deduci, quod etiam nequeat confir- gera ne mare, quandoquidem non minus est an- eum coti- nexa ordini Episcopali de iure ordinario serere. potestas conferendi ordines, ac confirmandi baptiaatos, ut colligitur ex Cincit. Trident. fess. 23. c. Ratio est, quia non minus alligata est potestas conserendi ordines ordini Episcopali, ac potestas conferendi Confirmationis Sacramentum, sed potestas conii tendi ordines dependet eis entialit Er ean- potestu quam a principio a caracthere Episcopali, ordina
ut habetur in c. inter corporalem de transi. Tia cin.
Episc., eryo quousque non fuerit caracia sitnianother Episcopalis impressus, non poterit o P se Episcopus conferre ordines, ergo, nec confirmare, sed caracther non imprimitur, nisi in eonsecratione, ergo ante eandem die Epis. non poterit Episcopus confirmare, sicuti, copi . nec conferre ordines. Hic tamen aduerte,
quod, dum dico, quod non possit Episto-pus , vel ordines conserre, vel confirmare, nisi accepto rara there per consecrationem, non intelligo de caraei here proprie,& simplicitEr sumpto, eum ex dictis in qq. de Saeris Ordinibus pari. I. de ordim ineommuni f. I. art. 3. Episcopatus eroprie non sit ordo distillaus a sacerdotio, nec imia primat specialem caractherem, sed de quadam ampliatione caractheris Sacerdotalis, quae fit per consecrationem modo loco citato explicato. Conclusio II. Episcopus etiam suspensus, excommunicatus, irregularis, Scil-- ticus, & Haereticus potest validE confir- mare. Et contra plures Haereticos, quos Epis
retuli pari. I. ---I. de Sacrament. Ἀρο- nere q. I. an. - agere. I. per talum, ubi conclusio nostra late probata suit, & Conci- mi est liorum definitionibus, & rationibus, &a olide contrariis vindicata. Recole, quae ibi dici. eonsiora sint, de etiam, quae actitata sunt in m. mare
de Sacris Ordi pari. I. de ordia. m communi Mart. I. Insuper
407쪽
Quaest. V. De Ministro. Art. II. 38
Adde primo concit. Tridendi fess. 7. eam adesse dignetur. Hinc emcax algumentum a . de Sacram. im genere , ubi anathemati- deduco ad rem praesentem confirmandam. Evineta Zaleum, qui dixerit ministrum in peccato Potestas, quae immediate prouenit a Deo. rer ex mortali existentem, modo omnia essentia- non potest per potestatem creatam aula Conci . lia , quae ad Sacramentum conficiendum, ri, nec subndi quoad exercitium valia Didonia aut conserendum pertinent, seruauerit, dum, sed potestas confirmandi intelligitur non conferre,aut conficere Sacramentum; a Deo collata Episcopis, ergo non potest
ex superius autem dictis manisestε eonstat suspendi ab Ecclesia neque per censuras, Episcopum elle ministrum ordinarium . neque per depositionem , seu degradati huius Sacramenti; Neque obstat, si dica- nem, neque propter haeresim, inquam tur, diuersiam esse rationem de ministro Episcopi inciderint. existente in peccato laethali, ac de mini. Neque obesse possunt, quae ex M. PR, si repraeciso ab Ecclesia per excommuni- & Conciliis congerunt nonnulli Scholacationem, scissima , & haeresim, eum per sici ad probandum inane esse, quidquid huiusmodi notas priuentur quacunque , agitur per Episcopos talibus notis affectos, potestate Ecclesiastica ; Non obstat, in- & prim6 adducunt Innocentimn LE' Lqua m,quia per huiusmiai notas priuantur e.'. , ubi loquens de Haereticis sic ic uitur. ad silminum quacunque potestate iurisdie- Us suo baptisma ratum esse permittimus f menti. Ulainnis, non potestate ordinis, quae semper & postea loquens de Confirmatione sic aduersa remanet eum caracthere, qui omnino in- subdit . Nee dure spiritus Sancta p,mludntia ded delebilis ; Confirmatio autem quoad vali- nem possunt, quam per impietatis fua perfidam collationem non dependet a potesta- diam perdiderunt. Secundo Eustium Pa-ie iurisdictionis, ut dicam in sequenti ar- pam Epistola 3. circa finem, ubi asserit,
liculo, sed dumtaxat a potestate ordinis. quod omnes Haeretici, quicunque Dei gratia l l e conuertuntur, ct in Sanctae Trinitatis nomine
Adde secundo . Potestas eonserendi eredentes baptitisti sunt Romana Ecclesia Sacramentum prouenit a caracthere, qui regulam tenentes per manus impostionem re- imprimitur, seu ampliatur, vel secundum conciliari debeant, unde asserunt, quod ita esse Plusicum, vel secundum esse morale per antiquam consuetudinem in Ecclesia In coiisecratione Epistopi, vel, si nolis ca- Dei fuit obseruantum, ut Haeretici, dum rael herem imprimi, in quadam potestate, ad fidem eonvertuntur per manuum im- quae secundum communem omnium con- positionem reconcilientur, quod indicata sensum inaluissibilis eii, & indelebilis, sed Catholicis Episcopis dumtaxat hoc Sacra- hic caracther, seu ampliatio, seu potestas mentum eonserendum esse,& cum hic mosinon potest alerri, nec per irregularita- indefinith seruaretur quoad omnes contem, nec Pζr 'cisma, nec per haeresim ., uersi ad fidem, quorum aliqui poterant. ergo,nec testas valide conserendi Sacra- esse ab Haereticis eonfirmati, sumcient Erpis . iii, ςntum C Hsirmationis; Quod, si dicas, inseri Confirmationem ab eisdem coli olathis quod, quamuis non tollatur potestas ordi- tam prorsus inualidam esse, secus incomost in . nis per huiusmodi notas, tollatur tamenta gruε, & contra omnia iura reiteraretur. missibilis. usus huius eotestatis, qui propterea usus, Hoc idem videtur statuisse concit. Ar si fiat, erit inualidus; contra impugnabe- ιat. I. ean. 8. e. I I. e. II., quod etiam pluris, quia extante potestate secundum se , res alij SS. PP. firmarunt addita et iamr sumcienti cuin omnibus essentialit Ee re- tione, quod Spiritus Sancti plenitudo, quae quisitis impedimentum usus potest qui- consertur per hoc Sacramentum,extra Eodem a tionem reddere illicitam , non ta- elesiam dari non possit, cum Haeretici sint men inualida in ; non enim non potest se- eiusdem omnino incapaces . qui actus pOfita causa necessaria eum om- Non, inquam, obesse possunt, nam M.
nibus requisitis. Dixi, potestate secandum Pp., & Concilia loc. eitatis non loquum se Iuscienti, qualis in hoc est potestas ordi- tur de Sacramento Confirmationis, sed, nis ad dιfferentiam potestatis, quae requia ut notat stram d. disp. 36. θαα vers ad di 'ritur in administratione Sacramenti Paea rationem dubitandi de quadam manuum : ζ δ' nitentiae, in qua, cum fiat per modum iu- impositione reconciliatiua , quae modi iadicir, non solum requiritur potestas ordi- functio omnino distinctλ ab actione, qua cta,ut nἄnis, sed etiam iuri utionis, ut probaui- consertur hoe Sacramentum , quia exaduers ν . mus in qu stionibus de paenitentia. multis euincitur, primo, quia in ea non . e a. inci- Adde terdio, Aurust in lib. 1. de BQ. adllibebatur Chrisma; Setando, quia I
ubi fic habet . sicuti sanctifica- κoc illius L epist. 22. e. asserit Clericos 4K verba, quae proeedant ex orcia ab haeresi conuersos ad fidem consueuita Aumsti. etiam strictificatur in Haeretic admitti ad communionem laicam per ma
ni, altari, quia nullis hominum falsitatibus nuum impositionem, quod intelligit de i 'duur Deus, quo minas suis sacrareentu impositione purgatiua, & reconciliatiua Ccc 2 pet
408쪽
per paenitentiam; Nec subsistit ratio ad. ducta, quia solum euincit, quod per Episi
copos Haereticoe non conferatur effectus huius Sacramenti, non autem, quod non conseratur valide Sacramentum ipsum .
v Conclusio III. Non possunt licite, seu me odii g ui ρα sacrilegii Epis.
e,eomu Opi huiusmodi notis asse ii conferre hoenicati, & Sacramentum Confirmationis. Arbitror sispensi omnes in hoc consentire ex generali relicite cω gula, quod sancta sint sancte pertractam t. '' da, ficultra sic menium Protatur, quia, vel Hiiusmodi Spiseopi intelliguntur adhue labe laethali infecti,
ob quam contraxerunt paenas illas censurarum, depositionis, irresularitatis,& de radationis, vel tali labe intelliguntur soluti remanentibus dumtaxat huiusmodi censuris, seu notis; si primum asseratur piam iniquE conficiunt, Se conserunt hoc' Sacramentum, cum requiratur ad licitam coniectionem , ει collationem status gratiae ; si secundum; iam transgrediuntur in re graui praeceptum Ecclesiae, quae eis. dem interdicit usum Sacramentorum, e go semper grauit Er peccant. ii Hic oritur dissicultas, an urgentem. Infirmo riculo mortis in non confirmato,qui Con-
saericli- firmationem anxie petit, excusarentur arantς d graui noxa sterilegi, Episcopi huiusmodi ψας , notis affecti, si illum confirmarent. Ratio 2 .: εἴ dubitandi ex una parte videtur urgere procofirma consectione, de collatione, quia selli-xi senten- cet in illo casu necessitatis videtur cessaretia doces quodcunque impedimentum Ecclesiasti Episcopii eum; sicuti eessat quoad collationem Bain, L 20 tismatis,& Paenitentiae; non enim pr*
a. in sumitur, quod Ecclesia pia Mater in illo
cite eon. nece tutatis velit priuare periclita firmare. tem beneficio illius Sacramenti, quo possit in illo extremo agone pugnare, M vincere infensos animae hostes, qui in illo exerunt omnes suas vires. Ex alia parte, cum hoc non sit sacramentum necessitatis, nee ius
aliquod, siue Diuinum, siue humanum compellat illud recipere, non videtur illa
utilitas, quam non confirmatus posset re cipere in receptione eiusdem Sacramenti, debere praeualere reuerentiae debitae eidem Sacramento, nec cessare interdictum Eo.
etesiasticum priuans assectos huiusmodi notis usu activo, & passivo Sacrament rum. Quid iam in hoc coucludendum Pro illus arbitror, non posse illud Psobibi. conser proptEr rationes mox adductas,
itu, sit sacramentum necessarium, potest nec necessitate Sacramenti, nec necessita. licue . te praecepti; & Ecclesia solum indulget, quod propter necessitatem possint Sacramenta Baptismatis, & Paenitentiae com
ferri, quae necessitas non est in hac hypothesi.
Conclusio IV. Recipiens ignoranter 3 hoc Sacramentum ab Episcopo huiusmo Pies di notis assecto recipit, sic Sacramentum, dc rem Sacramenti, de effectum ipsius; si vero recipiat scienter a degradato, de ρο- tum absito, Haeretico, de Scismatico non solum Episcopo non recipit effectum Sacramenti, sed no- his notauum peccatum committit; si verbpiat ab ea communicato tolerato, de non ' I:
nominatim denuntiato recipit effectum cipit. et eiusdem Sacramenti, non vero, si recipiat ab exco in municato vitando, & nomina. tim denuntiato. Ferd in uniuersum in hoc
consentit D. Thomas tertia vara. q. riri.
Ratio, proptEr quam recipiens hoc Sa. cramentum ab Episcopo talibus notis assecto ignoranter consequatur etiam esse tum huius sacramenti, ex eo deducitur, quod, quantum se tenet ex parte recipientis,sunt omnia essentialitεr requisita ad validam, de licitam eiusdem susceptionem, cum ipse intelligatur recte dispositus, nec
ex parte eiusdem sit aliquis obex, non enim ipse communicat cum prauitate ministri, cum ipsum prauum non existi. met, dei ante ignorantia nulla voluntNriatas, in qua consistit peccatum, potest considerari in ipso, ergo non est, cur non debeat, de Sacramentum, & rem Sacramenti recipere; nec prati itas ministri potest Sacramento, vel suscipienti obesse , cum Sacramentum non habeat sanctit tem a ministro, sed a Deo, 6c peccatum unius in alium ignorantem non reland
Ratio, proptErquam non consequitur effectum Sacramenti,quin immo contrahit i nouum peccatum recipiens scienter Sacra. Recipiti mentum Confirmationis ab Episcopo degradato, deposito, Haeretico, dc Scisma --tetico ex eo deducitur, quod communicat nouum eius peccato,quod etiam veriscatur,quan- peceat udo scienter illud recipit ab ea communi. Gomittit. cato non tolerato, de nominatim denum tiato , quia tunc non solum ipsi excommunicato interdictum est eommunicare cum
a Iijs, sed etiam aliis communicare cum
Ratio tandem, propter quam recipiens scienter ah excommunicato tolerato recin ipiat non solum Sacramentum, sed etiam Exeiperem Sacramenti, ex eo deducitur, quod nisi reci- hiber D. Thoras Ioe. eis. , scilicet sie reci- piae ab pientem recipere Sacramentum ab eodem, exeo a
vi a ministro Ecclesiae, non in quantum est talis persona, sed in quantum est minister 'Ecclesiae, de ideo, quanditi ab Ecclesia i leratur in ministerio, ille, qui ab eo suscipit, non communicat peccato eius, sed communicat Ecclesiae, quae eum tanquam inim
409쪽
Quaest. V. De Μinistro. Art. III. 38'
ministrum exhibet. Sunt formalia verba tum non requiri potestatem iurisdi trinis, a eiusdem S Doctoris: Hinc Concilium . firmant communiter scribentes, & tuter Non Constantiense sub Martino V. in extra- caeteros Suaret tom. in tertiam partem a tuo u g- , quae incipit. euitanda scandala D. Thoma disp. 36. θα ι. in priscipio, ad Iolum prohi t communicare cum excom- differentiam Sacramenti Pqnstentiq,quod municatis vitandis non autem cum to- cum administretur per modum iudici j teatia. leratis . emendatiui, utique tu iudicante exigit i risdictionem, vel ordinariam, vel deleg tam. Dissicultas igitur quoad omnes casus propositos reducitur ad hoc, an licithpossit exteris conferri ab Episcopo loci, vel
ab Episcopo alterius loci extra propriam
Diaecesimo Conclusio I. Episcopus in propria- Dimesi potest licite confirmare subditos .
alterius Diaecessi. Genuensis in man. Pr. EP sc iatorum c. I . n. 7., Barbosa de potest. v -- ius copi pari. L. MIN. 3O. n. I 2., Diana pari. 3. resol. 3. . vers. adde etiam, & alij plures A. aquos allegat Barbosa loc. est. quidquid ex tofirma
aduerso dixerint Bonacina de Sacramentis re subdiis disp. 3. q. unica punci. L. nu. IO. , Petrus Le- ros ait Osma in summa tract. de Sacram, confirmat. rius.
An Episcopi consecrati possint omnes
Articiat examinandi circa titulum. I.
Pon requiritur iurisdictio, sicuti in pavit
Discopus in propria Diaeest potest Mitὸ confirmare subditos alterius Diacem. 3. Ex praesumpta voluntate proprii Episcopi. φEuincitur ex paritate confessionis Sacramentalis. y ' ec currit paritas de baptismo, en quo . 6. c. s. pag. s. vers. I thno concL, Bartholo Episcopus extra propriam Diacesam, nec sib- nixus Angelo Dialo . g. 62., qui ea radisos illius Diaeeess , nee proprios potest tione mouentur, quia sic confirmans e
confirmare sine facultate Episeopi illius teros poneret falcem in messem alienam
Diacem. T, Euincitur ex declaratione Cacra congreg tionis. 3. Argumentum deductum ex eadem declara
Episcopus potest confirmare Clericum ali num , qui ad se accedit pro ordinatione
& sicuti Parochus non potest etiam in propria Ecclesia Parochiali baptirare alterius Pareciae subditum, ita nee Episcopus videtur posse alterius Diaecessis subditum confirmare sine licentia proprij Episcopi. Nihilominu
Probatur conclusio primo communi 'm bteris dimissorijs projii Episcopi, praxi Ecclesiae a nemine reprobata,secun- 4q qmuis in illis nulla fiat mentio consim dum quam Episcopo in propria Diaecesi ξ pr mationis. Io. , confirmanti suos subditos se praesentanec cedens finem intelligitur cancedere media alieni, oc ab eodem Sacramentum Con- , μ μ ad finem. ι I. firmationis recipiunt, nec ullus est, qui Extravos extra generalem Confirmationem damnet alicuius culpae, & censurae Epis- 'siccedens ad viscopum alienum, o petenc copum ordinantem , nec exteros ab em 'Decialiter ab eo confirmari non esset com dem ordinatos, ct hinc eruitur alia ratio firmandus. I 2. fundata in rationabiliter praesumpta vo-
Ratio, cur post in generati Confirmatisne , luntate propriorum Episcoporum, qui, si 'non sic in priuata. aegre ferrent huiusmodi collationes factas suis subditis, utique reclamarent, cum eas-ΡR'cedit hic titulus potissimum in odi dem non possint ignorare; quinimmo ex dine ad extraneos non subiectos Epis. eo, quod sciant, & taceant, videntur eas Rationes copo ordinanti; circa quem titulum plu- ratas habere. dubitadi ra veniunt examinanda. Primo, an Epis. Probatur secundo, subditi alterius Di thes possit confirmare subditos cesis accedentes ad hanc Mediolanensem' alterius Discesis aduenientes in propriam. possunt licite Consessionem sacramenta- Secund6,an existens in aliena Diaecesi pos- lem habere, & absolutionem recipere, vel tui se in eadem confirmare suos, vel subdi. ab ipso Archiepiscopo, vel a Constitatio ritate e tos illius Diarcesiis, in qua tanquam adue. approbato istius Diaecesis nemine disce' sessionisi na reperitur. Tertio, an Episcopus possit tante, ergo a fortiori poterunt ab ipso /ςr m confirmare subditam alterius Diaecessas Archiepiscopo recipere Sacramentu Conserentem literas dimmissorias sui Episco- firmationis. Consequentia probatur, quia pi, ut ordinetur, quando in eisdem literis ad recipiendam abbolutionem Sacramen-dimmitari, non ni mentio de Confirma- talem non solum in absoluente requiriturtione conserenda. potestas ordinis, sed etiam potestas iurin
Ad valide conferendum hoc Sacramem dictionis, ubi ad conserendum Sacra memtu in ' .
410쪽
tum Confirmationis, saltem quoad validum esse, potestas iurisdictionis non requiritur, ergo, si potest valide, & licite recipere in hac Diaeces absolutionem Sacranaen talem, poterit etiam recipere, & quidem a fortiori Sacramentum Confirmationis .
Nec obstare potest id, quod dicebatur 6 de Sacramento Baptismi, quia in primis
Nec cum iita verum est, ut supponitur, quod, . ,et si natus sit in alterius Ρaraecia maxi Baptis. dissita , vel in aliena Diaecesi non poLmo , sit a Parocho, in cuius Parochia natus est, quaret. baptinari. Deinde dato etiam assumpto non currit paritas de Baptismo, ac de Confirmatione, quandoquidem usus non obtinuit, ut baptizandus ab alio baptizetur a proprio Parocho, quinimmo iura fatuum paenas contra baptizantes sole niter alienos sine licentia proprij Parruchi i usus autem obtinuit, quod confirmandi confirmentur etiam extra propriam Diaecesim, nec Praelati proprij hoe
scientes super hoc reclamant, nec iura aliquas paenas constituunt, nec contra eon fi rma lates, nec coni ra con firmatos.
Conclusio II. Episcopus extra propriam 7 Diaeeesim sine facultate Episcopi illiusE tr Diaeresis , nee potest suos subditos, nec fide. ii Di secesis confirmare Henri
Ratio ex eo deducitur, quia nullus extra proprium territorium potest actiones s iurisdictionales exercere , nec in alienos Euinci. subditos; unde teste Bonacina loc. est. Sacratur ex Congregatio Cardinalium Sacri Concilii ceelar - interpretum expresse cauet suberi Cori suspensionis ipso facto incurrendae,
gregatio in Spiscopus in alterius Diaecesinis Pontificalia exerceat absque ordinarii loci expressa lieentia; denegari autem non potest, quod conferre solemniter Sacramentum Confirmationis sit actus, & functio Pontificalis. Dices,in eodem decreto Sacrae Congregationis dicitur etiam, quod nullus Episi Coeus exerceat Pontificalia in personas al- Ordinario subiectas,& tamen in prae- conclusione dictum est, quod alie-
ductum subditos possit licite, & impunE con-
ex eace firmare, ergo eadem declaratio, ves in to- declara to seruanda est, &, sc non poterit alienostio0ς ilia confirmare, ves in nullo , S sic poterit1oluxv eti ext propriam Diarcesim, & suos,& alienos confirmare. Sed contra, quia declaratio Sacrae Congregationis in m-dem contextu, quo prohibet Episcopos exercere Ponti alia extra propriam Diq-cesim prohibet, & suos,& alienos consi
mare semper intestigendo extra propriam Diaecesim. Deinde usus iam inualuit scientibus proprijs praelatis, & non contradi. eentibus, ut alieni ab Episcopo exercente Pontificalia in propria Di oesi confirmentur; nunquam tamen usus obtinuit, ut Episcopus extra propriam Diaecesim sine facultate Episcopi loci Pontificalia exerceat , & confirmet siue suos, siue alienos.
Conclusio III. Episcopus, qui ordinare debet alienum eum dimmisorijs Episeopiordinandi , quantumuis in ijsdem dimmisi ,
sorijs nulla nat mentio,nee facultas quoad Confirmationem, potest licite, & impune firmare prius illum confirmare, si non est confir- Clericum
matus,& successive ordinare Laiman alienum, tract. 3. c. 6. n. M, FagundeL pracept. s. lib. I.
c. num. P., Zambranus de cas occur. ιnari.
mori. e. L. n. Videtur sussicienter euinci missori,
haec conclusio ex ijs, quae dicta sunt inis proprii prima conclusione, si enim Episcopus in Episcopi propria Diaeeest eotest confirmare alienos quidus subditos, non erit, cur non possit in ea. vi
dem confirmare exterum, quem cum dim-
missorijs proprij Episcopi potest ordinare sed quia de hoc potest esse specialis ra- ne. tio dubitandi, ut mox subdam i ideo
pro nunc ad probationem iuxta tenorem praesentis casus Sic procedo. Episcopus proprius dimit- titens subditum suum cum dimmissorijs ad Conce- alienum Episcopum pro ordinatione fa- decis finἔcultatem eidem praestat ordinandi illum intellio- suum subditum , ergo, & intelligitur fi-ςμ cultatem facere illum confirmandi, si non est con firmatus. Consequentia pri atur, finem. quia, qui concedit facultatem ad finem, iiitelligitur etiam concedere facultatem ad media, quae sunt necessaria ad eundem finem consequendum; ex dispositione autem Concilis Trident. confirmatio est praemittenda ad primam tonsuram tanquam medium magis disponens ad ordines suscipiendos, de utiliter exercen.
Hic ex occasione eorum,quae dicta sunt in prima conclusione, & eorum, quae mox in unuata sunt de eo, qui cum literis dim- .mnlorijs proprij Epistopi accessit ad ali
num pro ordinatione, orirur ratio dubi- in tandi, an quando diximus, quod Episco- Alienus pus inpropria Diaece si possit alienos con- extra ge. firmare , hoc intelligendum sit solummo noralem do in generali Confirmatione, qua suos confirmat,& cum suis accedunt etiam exteri; an vero etiam in particulari,quando pro Coa. personae particulares exterae accedunt ad firmatio. alienum, & specialiter ab eo petunt cou- ne non Irmari. ando particulares accedunt de fa-
cum dimmissoriis proprij Episcopi, ut or- dinentur; iam ex dictis patet, hos posse ζ'' ab eodem prius confirmari ex rationabi- 'liter