장음표시 사용
121쪽
In Poro externo, eonsilium te fetu m eienter reuoc.1tum. Aliquando consulens , etiam re 9'eato consilio , tenetur ad damna
Possessio tune sat pro es acta Consilij. Dubitans δε, suo Consilia, fuisse
SQ cientia reuocationis Consili , in Foro extern ,non pra sumitur .
Dans gladium , semper rensetur ad homicidium eo neur e es quantu quis, illo gladio, ος-
DHictum tune, es certum, eminario incerta. Rationabiliter Coni uiarius obligatur ad damna.
ter praemmitur. Remeatio mandati, semper eas meiens, non Ae reuocatio
Comeisura in oppositum, Wobant so cientiam re ratio
Subditus , in dubio , an Praelati potesas si legitima , obedire
praeeae constet, operationis qualitatem, siue circunstantiara,re gulariter prasumi, quandi uno pu batur oppositum . Vt ea men veri tas huius principia . clarius adhuc: apparetat, praesens casus proponiturI in quo Titius, ad damnorum restitutionem , non videtur teneri; ira Clauιι reg. lib. IO. tr. a. e. 8. nu. .
3 Primo et quia Titius , dum dubitauit, an, suo Consilio, causa fuerit homicidii , dubitauit de delicto 3 Ergo, stante tali dubio, teneri non potest ad restitutionem damnorumὴ haec enim restitutio a cum si e poena delicti , debet esse proportionata delicto . Delicto autem dubio, nota pote st esse debita, ac proportiona
6 Seeundo; Quia aequum non est sobligare ad satisfactione certa, quo cerea non est,causam damni fuisse . Quandiu autem Titius dubitat, certus non est, se fuisse, per suum Consilium, cauiam homicidii , de eo insequenter damni, ex illo, secuti. as Tertio; Quia,in dubio, melior est conditio possidentis a Consi ij in
tem reuocatio, videtur possidere; quia Constium late reuocatum. Ex g. s quRadiu non constati, Consi lium Titii, ad homicidium,e ncn I risse , Titius assi restitutaonem obli gari iuste non potest . t l.
122쪽
0'' ' Ε sto posse ilio , ia dubio', stat
o te uocatione Consi iij. Vnde Titius formarc sibi potest. certum iudieium Practicum , quod ad restia tutionem non teneatur ; Sic enim latiocinari potest . In dubio , melior ent conditio possidenth, ct possessor ad nibu Dnetur . Sed Conia Aij reuocatio. Possidet, eum pro illa syὸρ iuris praesiumptio; Ergo meliore i illius conditio , Sicque ad nihil
Quinto; Quia , si Titius, manda tum dedisset ad occidendum, & po4
stea reuocasset; quamuis mandata
rius, homicidium commisisset, non propterea imputaretur Titio , &possessio , ac praesumptio staret pro reuocatione: Sed etiam supponitum reuocasse Consilium . Ergo homi ei dium secutum, Titio imputari nρω potest , & praesumptio stat pro reuocatione , quam constae fuisse nactam; mandatum enim,& Consilium in ordine ad concurrendum ad homicidium , eodem modo se uia apvidentur. Ιmo mandatum, Videturessica eius influere , ac mouer quam Consilium . . .
NOTABILE. 3 Duertendum est; tribus mori dis, potuisse Titium, homicidium eons. lare ἰ Primo, solis praecibus, & auctoritate , Caesarem ad illud inducendo, ac mouendo. Secundo ; Rationes ad hoc idoneas, sed falsas proponendo et Vt, quod Pompeius, eius fratrem occiderit; vel haereditatem impedierit; vel ei mortem machinetur . Tertio , rationes idoneas proponendo , sed veras ἰ Vt , quod eius mors sutura se utilis ad lites terminandas , adhaereditatem Titii consequendam &e. Si Titius, Consilium primo, aut se eundo modo dediti illud suffieienister reuocauit , vel similibus praeeibus contrarijs, vel indicando ra tiones a se illi propositas , fuisse falsas; Sie enim cessauit in Caesare, motivum Occidendi Pompeium , &eensetur a Titio sum cienter sublatum , ita ut homicidium imputandum iam se soli malitiae Casaris . At, si consilium dedit tertio modo;
quantumcunque illud reuocare eo- natus sit, nunquam tamen sum cienter reuocauit; quia semper reman.
sit in Caesare , ratio i Ila, a qua pri mo motus fuit ad Pompeium occidendum; Eo modo, quo, si gladium ad id commodasset; nunquam sus-
ficienter reuocasset concursum in
homicidium, nisi re ipsa ei gladium ab tuli siet. Vsus enim gladij, semper imputatur ira denti. Hoc pO
123쪽
ς Α D Casum Resp. primo ἔT, O tium , si primo , aut secundo
modo Consilium dedit, 3c reuocauit ἰ ad restitutionem non tetneris ita Bonae. d. I. de contra T. qu. ,
pH. nu 3.di reliqu omnesse erias citati, 1. Primo a Quia possesso tune stat
pro reuocatione Consilii; eum haec sit certa , & communiter iudicetur suffetens; Vnde homicidium, ratI nabiliter praesumi potest, ex sola
Caesaris malitia secututu . 1 a seeundo; Quia,in Foro externo, Consilium sic reuocatum, censeretur fuisse lassicienter reuocatum ν nec homicidium imputaretur amplius consulentis positis enim praecibus contrarijs, vel indicata falsi late rationis , ac motivi propositi ad oeeidendum, Caesar moveri amplius rationabiliter ab illa ratione non potuit ad Pompeium occidendum . Ergo etiam censetur suseficienter reuocatum in Foris Constientiae I idem enim est iudicium utriusque Fori , ut saepius dictum est .
Primo ἰ Quia possessio tunc, fiat
pro Constio, eiusque emeaeia;Ceritum est enim , fuissu datum 1 Consi lium, ke Consilium, eri se, fuisse ν iaptum ad homicidium causandum: sed non est certum , fuisse sussicie
ter reuocatum . Cum ergo constet,le essicaei a Consi ij, Se non constet de lassicientia reuocationis, posscsν
e Onsequenter prci obligatione te stituendi
I Secundo; Quia, qui post votum
emissum, dubitat, an habuerit an mum se obligandi , tenetur seruare votum, perinde ac , si animum ce te habuisset. Ergo etiam, qui ,Post datum consilium , ex se aptum admouendum ad homicidium , dubitat, an illud suis cienter reuocauerit; seeuto homicidio ,γtenetur ad damnorum restitutionem , perindeae, fi illud certo non reuocasset, sed Consilium , vere homicidium it Iudeausasset. Ideo enim, cum vovens dubitat, an habuerit animum αν
obIigandi, tenetur seruare votumsquia , cum nemo praesumatur dicere id, quod in corde non habet; Eo ipso, quod confiat de promissione , di dubitatur de animo se obligandi, praesuinptio, ac possessio est pro animo se obligandi , cum verba promissionis hoc significent . Sed etiam , qui dat Consilium , proponere regulariter solet a rationes e Gfieaees ad mouendum. Ergo, e
ipso, quod constat de Constio dato&de homicidio secuto, praesumptiosae possesso sat pro eius emcacia rin homicidium; Ergo, scut V
uens, in dubio animi, tenetur sese uare votum; ita consulcus, secuto
124쪽
sessio , pro quo stat iuris praesumptio: quando enim, sub orto dubio, &'debita adhibita diligentia, veri
tas non apparet, standum est praesumptioni, ac iudicii, Fori exrern ἐήν eum idem se iudicium Fori interni ac raterni , quandoe Forum exter num , falsa praesumptionu non nit tur . Sed iuris praesumptio stat pro reuocatione Cosiiij, In dubio enim, deliinim, & factam, in Foro eXte no , non praesumuntun, his probe
tur . Ergo possessio, dubio , stat pro reuocatione consilii. unde Titius formare sibi potest. certum iudicium practicum , quod ad restis
tutionem non teneatur; Sic enim
ratiocinari potest . In dubio , m
sessor ad nibit tinetur . Sed Com Iij remoeatia 'ossidet, eum pro tu set inris praesumtio; Ergo melior ea illius eonditis , Sicque ad nihil
7 Quinto; Quia , si Titius, manda
tum dedisset ad occidendum, &po. si ea reuocasset I quamuis mandatarius, homicidium commisisset, non propterea imputaretur Titio , &possessio , ae praesumptio staret pro reuocatione: Sed etiam supponitur; reuocasse Consilium . . Ergo homi cidium secutum Titio imputari nompotest , & praesumptio stat pro re- uocatione , quam constat fuisse nactam, mandatum enim,& Consilium in ordine ad concurrendum ad homicidium , eodem modo se uia spvadentur. Imo mandatum; videtur estica eius influere ,: ac mouer squam Consilium . I .
8 a Duertendum est ; tribus mori dis, potuisse Titium, homicidium eonsulare ἰ Primo, solis praecibus, & auctoritate , Caesarem ad illud inducendo, ac mouendo. Secundo ; Rationes ad hoc idoneas, sed falsas proponendo ἔ Vt, quod Pompeius, eius fratrem occiderit; vel haereditatem impedierit; vel ei mortem machinetur. Tertio 3 rationes idoneas proponendo , sed veras; ut, quod eius mors futura se utilis ad Ities terminandas , adhaereditatem Titii consequendam s i&c. Si Titius, Consilium primo, aut secundo modo dedit, illud suffieienister reuocauit, vel similibus praecibus contrarijs, vel indicando rationes a se illi propositas , fuisse falsas; Sie enim cessauit in Caesare, motivum occidendi Pompeium , dicensetur a Titio suffcienter sublatum , ita ut homicidium imputandum iam sit soli malitiae Caesaris . At, si consilium dedit tertio modo;
quantumcunque illud reuocare eo natus sit, nunquam tamen lassicienter reuocauit, quia semper remanis
sit in Caesare , ratio iIla, a qua primmo motus fuit ad Pompeium occidendum; Eo modo, quo, si gladium ad id commodasset; nunquam sus-ficienter reuocasset concursum in
homicidium, nisi re ipsa ei gladium ab tulisset. Vsus enim gladij,
125쪽
tium , si primo , age secunda modo Consilium dedit, ac reuoca uit ; ad restitutionem n a tqneri ιita Bonae. d. I. de contract. qu. 3
pro reuocatione Consilii; cum haec se certa , & communiter iudicetur suffetem; Vnde homicidium ,ratI
nabiliter praesumi potest, ex sola
Caesaris malitia secutum. Ir secundo, Quia,in Foro externo, Cons Ilum sie reuocatum, censeretur fuisse lassicienter reuocatum νnec homicidium imputaretur am plius a suis aca a positis enim prae- Cibus contrarijs, vel indicata falsi a te rationis i ac motivi propositi ad oecidendum, Caesar moueri am plius rationabiliter ab illa rati ne non potuit ad Pompeium occidendum . Ergo etiam censetur suseficienter reuocatum in Foro Conscientiae Iidem enim est iudicium utriusque Fori, ve sepius dictum est,
3 II Eap. a. Titium , si tertio m m. do Coasilium dedit, ac reu cauit; ad restitutionem teneris ita Sancb. d. 4r. num I T. Lessim lib. a. c. a I. d. S. Molina tom.3. dif736. Mum.6. Satis I. a. tr.8. d, .sa 3. num. , a.
Primo; Quia possessio tunc fiat
pro Consilio, eiusque eiseatia ιCerctum est enim, fuissu datum i Consi lium, R Consiliuin, se, satis aptum ad homicidium causanduael sed non est certum, fuisse suficae ter reuocatum . Cum ergo constat de essieacia CoasIij, & non eaostet de sumetentia reuocationis, possessso fiat pro effieaei, Consili, , de
I Seeundo ; Quia, qui post votum
emissum, dubitat, an habuerit an mum se obligandi , tenetur seruare votum, perinde ae , si animum cer te habuisset. Ergo etiam, qui,post datum Consilium , ex se aptum admouendum ad homicidium , dubitat, an illud sufficienter reuocauerit; seeuto homicidio , tenetur ad damnorum restitutionem , periodcae, A illud certo non reuocasset, sed
Consilium, verὸ homieidium illud
causasset . Ideo enim, cum vovens dubitat , an habuerit animum obIigandi, tenetur seruare votuma quia , cum nemo praesumatur di rre id, quod in corde non habet; E ipso, quod constat de promtisione . N dubitatur de animo se obligandi, praesuinptio, ac possessio est pro animo se obligandi, cum verba promissionis hoc significeae . Sed etiam , qui dae Consilium , proponere regesariter solet, rationes esse aces ad mouendum. Ergo, e
ipso, quod constat de Cons Ito dato rude homieidio seeuto, praesumptiosae possesso stat pro eius emcaei ν in ham rei dium; Ergo, sicut V uens, in dubio animi, tenetur seserare votum a ita consuetas, secuto hom Diuitiac d by Corale
126쪽
homicidio , in dubio e Feaeiae sui
Consilii, tenetur ad restitutionem .
13 - Tertio; Quia, pro eo eo stat pos sessio , pro quo stat Iuris praesumptio; Vnde, cum non constat de ve inritate , standu est iuris praesumptio ni, quia haec habetur pro veritate . donec oppositu probetur, Ut pro Molin. tom. I. irrct. 2. d. I96. ct
Menoeb. lib. I. de praesumpt. Qu. q. num. 3. Sed, posito Consilio ad homicidium, & homicidio secuto, Selaeertitudine de sum cientia reuo-eationis; praesumptio iuris stat pro emeaeia Consili j; In Foro enim externo,Consilium praesumeretur, suu habuisse effemim, de consulenti incumberet onus probandi,quod ho- mieidium secutum , non fuerit e
fectus sui Consiij; Ergo possessio
stat pro emcacia Consilii , de consequenter pro obligatione restituendi . 36 Quarto; Quia,non minus conna turaliter , ad Consilium sequitur ex se essicacia in ordine ad suum effectum , quam ad promi ilionem , sequatur obligatio . Ergo sicut, dum constat de promissione, praesumptio stat pro obligatione; ita adum eonstat de Constio , & de homicidio secuto, prε sumptio stat pro emeaeia Consilij , di consequenter Pro obligatione restituendi; qua
litas enim, quae a natura inesta semper inesse praesumitur , ut probat
Menoeb. de praesum . lib. I. q. 14.
7 Quinto; Quia, si Titius, gladium
Caesari commmodasset ad Pompe. tum occidendum, nec illum ei deinde re ipsa, abstulisset , quamuis saepius es eae iter tentasset, & Caesar de facto Pompeium ocei di siet. Titius, in Foro externo praesumeretur,
ad homicidium illud concurrima, nisi aliunda eonstaret , Caesarem non occidisse Pompeium gladio, sed alio instrumento . Sed Titius , eiusdem Caesaris animo impressi ede facto rationem sumetenter , ex se, inducentem ad homicidium; &homicidium secutum est; Ergo, perealem rationem,praesumetur ad homicidium concurrisse, quandiu non
eonstabit, Caesarem aliunde fuisse motum ad illud homicidium pam
et 8 A D rationes autem in contra. αα rium s ad primm ; Negatur Antecedens; delictum enim est ceristum, & dubium solum est de qualitate delicti, scilieee de Consilii essicacia; sicut, tum vovens dubistat de animo se obligandi, dubium non est de voti emissione, sed solum de eius qualitate ; Haec autem, sicut praesumitur in uno , ita prasu mitur etiam in aIio , in ordine ad effectum obligandi. is Ad secundam Resp; non esse
contra aequitatem , obligare ad restitutionem certam, quando constat de eausa damni posita, de de damno secuto, de est praesumptio pro eff-cazia illius causae ; sicut non est contra aequitatem, obligare ad votum seruandum, quando constat devoto , dc est praesumptio de animo se obligandi. I ii utroque enim ca se, causa obligationis, est lassici ea-
127쪽
ter certa in Foro externo Forum autem externum, di internum , quoad iudicium, idem sunt, ut patet ex dictis. et o Ad tertia miNegatur minor , Consilis enim efficacia possidet, non eius reuocatio I nam de hae, incertum est, an fuerit sufficiens , de illa
vero, dantur omnes coniecturae, ac
iuris praesumptiones,qiiod effectum sortita sit. a I Ad quartam ἰ Negatur minor RNam, de Consilio dato, non est dumbium . sed solum de eius efficacia in homicidium; Eis cacia autem scum connaturaliter comitari soleae Consilium, sicut animus se obligan- di, promissionem; praesumitur ad suisse, quandiu non probatur op . positum ; Sicut, in vo uente, praesumitur adsuisse animus se obligandi, quandiu ipse oppositu in non pro - bat; cum praesertim, ad hoc praesumendum, sint coniecturae fortissimae: Consilium datum ; homicidium se- Cutum R incertitudo de sui scientia reuocationis ; te praesumptio semper stet pro insufficientia reuocationis Consili j, cum tertio modo datum est , ac deinde reuocatum ivt dictum est. Ia Ad quintam; Est manifesta disparitas; nam Mandans, impossibile
e st, quod mandatum reuocet, S ii, lud non reuocet sufficienter; Cum enim mandatarius agat solum no mine Mandantis,& in gratiam illius, ii reuocato mandato , necessario sta-- tim cessat ratio agendi in mandata Vil mo. At, qui accepit Consilium , non agit nomine Contulentis, & ingratiam illius , sed nomine proprio , R, ut rebus suis prospiciae oHinc autem fit, ut, reuocato Coninsito, non statim cesset, in eo , qui Consilium accepit, ratio agendi , illi a Consulente impressa , sed requiratur , ut haee, rationibus omnino contrari js, ab ipso auferatur ;Quod, cum rationes impressae , sue runt verae, diffieillimum est,eo quod di me illimum sit, alias rationes illis contrarias aequd efficaces , earumque dectructi uas inuenire .
COROLLARIA . Olligitur ex dictis primo, quq
non essent validae coniectui .e , qu eoppositum si aderent. Si enim Cq-sar, independenter a Consilio Titis , fuisset inimicus capitalis PompeiJ, vel ei mortem minatus esset, vel omnia ad necem necessaria stam praeparasset, aut aliae similes c ieeturae darentur ι' in hoe casu, pret sumptio esset pro sufficientia reuo cationis, quia coniecturae istae sufficienter indicarent,fhomicidium ortum esse , non tam ex Titis Conustio , quam ex Caesaris odio, ac inimicitia. a 4 Secundo; Dubitantem, an Prinlati pote istas sit legitima , teneri illi
obedire; quia, esse legitimam; cumst qualitas, siue circumstantia po testatis; semper pr sumitur, quan diu oppositum non probatur. Si militer, dum Coniux dubitat de impedimento dirimente, posse de- ε bitum exigere . Tum quia, an detur impedimentum dirimens, est dubium facti; factum, autem in
128쪽
dubio , non praesumitur,nisi probe tur . Tum quia, idem est, dubitate de impedimento dirimente , ae du.bitare de valore matrimonij, in du-hio autem valoris,ptae sumptio stat pro valore, cum valor sit circun santia , vel qualitas ipsius matrimonii r e.s quis acceperιt: quast. I. Quod F e. inqui tioni; de
sententia excomm. Coniux dubitans de impedimento dirimente , debitum exigere prohibetur. Hoc intelligitur, ante adhibitam debitam diligentiam , ad dubium expellendum .
n praeceptum de re dubia obliget.
I V M. Titius , ob scientiae desectum. de sua idoneitaten ad Consessiones audiendas dubitaret; Praelatus, has bens, alias, ab Episcopo facultatem, quemcumquo ex suis subditis approbandi ι ei in virtute Sancte Obedientie precepit, ut Conaessiones audiret Titius tamen, cum aliquot viros doctos consuluisset , dc dubium deponere non potuisset, eas audire noluit; Queritur; virum mortaliter peccauerit ι
a An male la dubia eximat ab obligatione praecepti. y DU' x sibium eirea materiamyraeeptam. Io Actus obigettorius, obligat ad minimum, quod potest . II Subditus , ad obedientiam ten tu , forum ratione voti. Ia Dubitans de materiae bonesare, obedire non tenetur. i 3 α uomodocumque dubitet. 14 Superioris praeceptum, rem illicitam , reddere non potest, ID
Is Praeceptum Diuinum praeua- H
129쪽
extendit , ad dubia , . 1ς Superior, illud solum ius babet, quo subiti, per Uorum, contulerunt.
et i Superioris praeceptum, non semper, praesumitur iuri tim. a a Praesumitur, quando oritur, ex
a Superior, in dubio, obligare non potest as fereti reuelatio
et s Nee Tempore 2 3 ad age sima ,
23 Multo minus ,si subditus , de θ sit iniustitia, habιut ividiaeium probabiae. RATIONES Dv BITANDI.2 Icut dubium, circa circunstano tiam saeti, non eximit ab obli gatione , quia circunstantia , servi per praesumitur , quandiu oppositum non probatur; Ita quaeri solet, an dubium circa honestatem materiae promita , vel praeceptae; quae honestas , videtur esse circumstantia materie ς eximat ab obligatione Voti, vel Praecepti - Et ab obligatione quidem praecepti, videtur non eximere, deoque Titium mortaliter peccasse. Ita Araritom. I. lib. 2. e. I s. num. e . Mossina tom. I. tria I. z. d. II y. Concl. 3. Valentia 1. a. d. . qmes. I p.4. Claciis re Eb. I. r. II. n. lv. Nam ωι I. II -
I Primo: Quia Superior Titio praecipere poterat; ut Conseisones audiret , cum esset in possessione suae potestatis praeeipiendi, nee de inhonestate rei praeeeptae constaret a sed ad summii in de ea esset dubia ἔin quo casu , melior erat conditio Superioris possidentis . Si autem a Superior erat in possest lone praecipiendi, etiam Titius, ut pote, sub ditus, erat in obligatione obediendi; Ergo, non obediendis a peccauit. ε Secundo; Quia Superior, habet ius praecipiundi omne id, quod euidenter non constat, esse malum aut Iimites eius potestatis excedere; Quandiu enim non constat, rem praeceptam esse malam, aut Iimit ex eius potestatis excedere , nuIIa est
ratio illum spoliandi iure praecipiendi, quod habet , eum hoc se
certum , ω consequenter, sine causa, illo spoliari non post i . Sed Titio non constabat, cile maIum, cum ea idoneitate consessiones audiret ssed , ad summum , de hoc dubita-hat ; Ergo Superior habebat ius , hoc illi imperandi, & consequente zipse quoque obligationem obediendi ; ideoque non obediendo
peccauit,s Tertio;Quia toties subditus,prPcepto Superioris obedire Penetur ν quoties non probae suam exemptionem a tali praecepto; cum enim possessio,&iuris p rs sumptio ster,pro praeceptu, quod est certum, Subdito incumbit onus sua ni exem Prio nem probandi , & asserendi rationes , it Ium a p racepto excusaut e S . Sed Titius, probare noa Poterat squod,
130쪽
quod , audire , in illis eircumstantiis , Confessiones , sibi esset illicitum; de hoe enim solum dubitabat;
Ergo tenebatur obedire , N consequenter, non obediendo, peccauita
6 Quarto; Quia, Superioris praeceptum, in dubio, praesumitur iustum g nee limites potestatis excedere ;vnde, in dubio, de iure belli, omnes communiter docent ; Subditos teneri, Principi obedire , nec debere , belli causas inquirere ; sed praesumere, bellum esse iustum, cum, optimatum Consi Iio , decretum suerit; sed, eum praeceptum praesumitur iustum, habet vim obligandi; Ergo, in dubio, habet vim obli gandi, & Subditus obligationem obediendi ; Subditus enim praesumere potest , ac debet, praeceptum esse iustum; cum non magis sibi cre- sdere teneatur , quam Superiori.
7 Quinto, Quia, si, in dubio , prae-eeptum Superioris non praesumere intur esse iustum , sequeretur , quod Superior, quotiescumque aliquid praecipit, sui pracepti rationem redindere teneretur, & manifestare, quo iure, hoc faceret, antequam Subditi tenerentur obedire. Hoc autem in maximum gubernationis dam num vergeret; Illam enim redde- . ret dissicillimam , Subditorum iudicio subi jeeret, quatenus eorum
esset, iudicare, an rationes , essent
ad praecipiendum sufficientes. Cum ergo Superioris praeceptum, semper praesumatur iustum , semper habet vim obligandi, quandiu non proba tur oppositum ; & consequenter, Subditus,in dubio, ei tenetur ob eis
enim rationem sum eientem illud deponendi, quae ratio, est praecepti possessio.
ti uni, dupliciter dubitare potuisse; primo de scientia , ad confessiones audiendas requisita , an
esset sussiciens, vel in sum ciens; &hoe fuisset dubium facti, & speculatiuum, sicut si dubitasset, an Caesaris homicidium , secutum esset ex
eius consilio, an non: secundo do ipsa Sacramenti administratione ,
an sibi esset licita,an illicita,& hoc fuisset dubium practicum , quia suisset de ipsa operatione , an esset facienda, vel non. Aduertendu est se eundo;Actum
pretium i factum, ut minus, quam fieri possit, sit agenti onerosus ; hinc
autem fit, ut, si quis voveat calicem, satisfaciat, dando cupreum, nec teneatur dare argenteum ἰ & qui vomuit ieiunare, vel dare e Ieemosynam in determinate , per unicum ieiunium , satisfaciat, & quantitatem quamcumque minimam tradendo ;Quia Votum, stricte, quantum fieri potest , tuterpretandum est; Tum ,
ut vitetur, quantum fieri potest , peccati periculum ἰ Tuna quia , ita habetur e. ex ρ ιrte; de eensis. Tum quia , in legatis , quando non constat de intentione Testatoris , Te stator praesumitur Iegare voluisse minimum , quod potuit, ut ad minimum grauaret haeredem. L. n TI.