장음표시 사용
201쪽
a Uamuis error eirea eausam impulfisam ad operandum a
regular ter. Dperationem no vitiet,
eae quod causa impulsiva , ad elas essentiam non perti eat , sed sit almquid illi metὸ Me idental ε , ve dictum est ι Quia tamen, aliquando ita est impulsiua , et e simul etia pertineat ad finalem ; in qui eas ierror ei rea illam, stitiae ον fritio nem . Ideo exglieandum adhue saperest δ quando hoe eontingat, sic, causa impulsiva, melius, ac Dei Iius distingui polin a Edali. δ Beneficii ergo Paroe hialis eollatio , ob motum Sanctitatem , ac Canonum doctrinam simulatam, octa Cato; stidetur fui ire valida; Uariquee op s. de eleem. e. 3. d. est.
fuit facta, ex error8 ei rea causam finalem , siue ei reunstantiam substantialem eollitiostis; λd solam elaea eausam impulsivam; Quam uis enim, Episeopus, Cato, propter smu Iata.n elux Sanctitatem, ae doctrinam, benefierim contulerit po- eius, quam Titio; illa tamen eausa, nou fuit, Me esse debuit, ea usas natis, siue prine ipalis . sed solium impulsiva; Nam eausa finalis , fuit idoneitas ad tale benefietum. Caia
ergo error ei rea causam impulfi uam, non viti et dispositionem , diacendum est, beneficii eo lationem iactam Caio , quamnis, propter simulatam Samaitatem, ac dominata. fu isse validam .
tate pressus, fiogeret se, inter Chri. stianos infirmum , vel inter infideles infidelem, de eleemosenam eonsequeretue, Si ob hane eansam simulatam, qui eum videtent, moue tentur ad eleemosynam illi largi est. dam, talist largitio esset validas Esin tenim suffieienter voluntaria a vepotὸ facta verδ pauperi, titulo elee mo' , Et error esset stilum circa cireuii stafitiam aliquam aecidentatem , qui donationis essentia rei variare non potest . Sed etiam Episcopus , ad beneficium Cato conse rendum a motus est ab eius Sanctitate, ac doctrina simulati, tanquam 1 causa impulsiva, & non finali. Ergo etiam eius eo Aitio, fuit valida.s Tertio; Quia , si alicui eerta νε- evatae samma esset commin 1 ut ea pLuperibas distribueret , Ne unus ex pauperibus, ipsius Dutributoris consanguiueum se simulans, ob hoc prine ipalites, ab eo eleemostnam acciperet; talig largitio eret valida , quia p1uper ,ratione verae patio
pere, iis ι haberet iast id illam pe-euniam , quaesuis non ipse magis Iquam alii panyere ι sed etiano Caius , ratione very idoneitatis , habebat ius ad beneficium, qaimuis non magic, quam Titills. Ergσέ
ctitatem fididiatam , ne iti eo trium , talis eollatio idit valida .
Non enim fuit error in e uia finiti, neque in alia ei tetrusta filis fugstantiali eollationis, et fust, oh b.
202쪽
γ A Duertendum est primo ς Cau-
An sim ini pulsiu. , aliquando non e sie pure impulsuam , sed fimul etiam eonstitutivam Causae finalis 3 Si quis enim, ex legato, certam pein Cuniae saromam,magis indigenti diis Mibuere teneatur; Et duo in pau pertate sint aequales, sed unus eorum, Infirmus sit,' In hoe ea su ; Si Dispensator, ob Infirmitatem, in ueretur ad pecuniam Infirmo potiusquam Sano distribuendam; Infirmitas, non solum esset eausa impe, leus ad pecuniam Infirmo largiendam ; Sed praeterea constitueret etiam causam finalem illius distributionis, quatenus Infirmum res deret magis indigentem . Cum a tem causa impulsiva pertinet simul ad causam finalem,tunc error circa
illam , vitiat dispositionemῶ qui ν, eum sit error circa hssentiam dispo-stio uas , eam reddit simpliciter i
s Aduertendum est secundo; Ca sim impulsuam , regulariter, esse etiam Lausae finalis constitutivam; quando Causa finalis , est terminus aliquis comparat tuus, siue consistit in aliqua eomparatione;Tunc enim, aum necessario, sit aggregatum aliquod ex pluribus circunstantiis,una ex illis mouere potest ad operandum, sieque esse causa impulsu .
In hoc autem Casu, esset impulsiva simul, & constitutiva Causae finalis. Sic in proposto Casu ; maior id
ne itas , cum constitui prudenter no
possit, nisi pensatis omnibus cumeunstantijs; Desumi neeessarid de.
bet etiam ex morum Sanctitate, ae Canonum Doctrina . Hae enim Vitis
tutes, eceteris paribus, reddunt ma-
gis idoneum; ideoque sunt integratiuae Causae finalis, ad rectam Bene fieta ParochiaIis coIIationem requisitae. Si ergo simul moueant ad unuaIteri praeferendum , iam habebunt fimul rationem causae impulsivae, ac finalis . Vnde error ei rea illas,erie
error circa causam finalem collationis beneficii, eamque propterea
reddet inuoluntariam , & consequenter inualidam . His positis .
Io Probatur primo Quia in ben fieijs Paroehialibus; quae conseruntur per concursum, tenetur Episcopus , iuxta decretum Tridentini , SUC. et q. c. I S. reform. ex approbatis per examinatores Synodales , magis idoneum eligere . Sed , non existente in Caio Sanctitate, ae do ctrina, quam simulabat, Caius non
erat magis idoneus , quam Titius . Ergo Episeopus, voluntatem n Da habuit, ei bene fietum Paroelii ale
conserendi , potius quam Titio;
203쪽
ideoq; collatio fuit Invalida ex deis
II Seeundos Quia Caii Sanctitas, ae
Canonum doctrina simulata, non afuerunt solum , respectu Episeopi,
causa impulsu a , ad Parochiale bene fietum ei conferendum , sed par. tialiter etiam causa finalis , quatenus, ratione illarum , fuit ab Episcopo iudieatus magis idoneus , quam Titius, ideoque simpliciter dignus , ut ei beneficium conferretur, potius qua mi Titio . Error a tem circa causam finalem , reddit irritam dispositionesn , quia tollit consensum substantialem circa illa, - eamque reddit inuoluntariam . 1 a Tertio; Quia, si ex duobus pauperibus aeque indigentibus , Vnus se fingeret infirmum , ob idque,Di spensator , alias ex legato ad certam pecuniam, magis indigenti , Iargiendam obligatus , moueretur ad dandam ei potius, quam alteri pauperi talem pecuniam , largitio illa esset inualida, quia intentio Dispensatoris esset, dare pecuniam magis indigenti. Simulans autem infirmitatem , vere non esset magis indigens . Sed etiam intentio Episse opi fuit, bene fietum conferre magis idoneo,ae digniori Et Caius, Sanctitatem, ac Canonum doctrinam fimulans , non erat magis idoneus, nec dignior . Ergo etiam beneficii collatio facta Cato, fuit inualida .
33 Quarto: Quia , in Matrimonio squamuis error circa qualitatem persona, Iegulariter, Matrimonium non irritet, quia qualitas personae
1egulariter ad Matri mouit substantiam non pertinet; uticum quis vult contrahere eum Lia, putans esse n . bilem, vel diuitem, cum sit ignobistis, vel pauper; quando tamen qua litas pertinet etiam ad designandam indiuiduationem persona; uti eum quis vuIt contrahere cum primogenita Titii τ quia tune error ei rea qualitatem personet, trahit secum errorem etiam circa ipsam personam , Matrimonium est nul Ium. Ergo similiter , quamuis error ei rea causam impulsuam, regu Iariter, dispositionem non viti et squia causa impulsiva ad substantia
dispositionis regulariter non perti net; Quando tamen causa impulsiva pertinet etiam ad causam fina Iem , quia error ei rea illam, trahit secum errorem etiam ei rea ipsam causa finalem, dispositio erit inuoluntaria, ac nulla.
I 6 R D rationes autem in contra αR rium Deile respondetur I ad primam; Rationem illam, in bene cis simplicis collatione , optim probare; Cum enim, in ea, spectetur solum idoneitas ad bene fietum; non vero maior idone itas, sicut spectari debet in beneficia Paroe hiam lis collatione, ex Tridentino; hine se, ut, in beneficij simplieis collatione , Sanctitas , & Canonum d ctrina , sint causae mere impulsivae s& extrinsecat, Non enim requiruntur ad hoc, ut persona , si ad beneficium simplieiter idonea; In eo, Iatione vero bene fietj Paroe hialis,pe Itineant etiam ad ea usam fina-lςm , quia, illis positis, persona est
204쪽
simplicite e magia idonea , ac d gnior. Quamuis ergo beneficis colis latio, facta Calo,fuisset valida, si be . nefietum fuisset simplex, di solam conferendum digno , quia tamen heneficium fuit Parochiale, & con fereadum digniori, coIlatio, fuit
,s Ad secundam ἱ Negatur minor ἐEpiscopus enim, ad conferendum heneficium Cato potius , quam Titio, motus est, ab eius Sancti ate,aeeanonum doctrina sin ulata , non solum tanquam a causa impulsiva ,
sed etiam tanquam , ea a partia liter finali, quatenus Sanctitas illa , ae doctrina simulara, concurrebant, ad illum constituendam , ac iudi eandum magis idoneum, ti digniorem, qtrae maior idoneitavi , in huisiusmodi eollationeast causa finalis.16 Ad tertiam respondetur, Rationem disparitatis esse , quia causa st Analis, quam spectare debebat pecuniae Dispensator, erat sola pauper. eas simplieiter . Ad hanc autem , erat aliquid omnino extrinsecum . e ae ei dentale,consanguinitas,ideo que solum causa impulsiva ad taruiem distributiovem . Ae causa fi- Iis, quam in beneficia Parochialiseollatione spectare debebae Epiisse opus , ium erat idoneitas simpli. citer , sed maior idoneitas . Hase utem, eo lituitur etiam per satactitatem, ae dos inam, quia constituitur, pensatis
a rorem ei rea causam impulsi nam, licet, quantum est ex se, quam viti et dispositionem ἰ1 duσωhus tamen easibus illam , quasi per accidens, vitiare. Primus est; quando eausa impulsiva, in qlia erratur; apponitur per modum conditi this; ve, si dans eleemosynam pauperi , fingenti se infirmum, die tetido ubi
eleemos m, si es insimus; tune
enim, non subsistente conditione , Iargitio esset nulla . secundus est aquando error ei rea ea utam impulsivam, trahit sedum erro diem circaeausam finalem I ut ist eam praesetDei: tune enim, causa final non subsistente , neque su bsistit dispositio a
Idemque dicendum est etiam de errore circa quantaeem personae sin ton tractu Matrimonii; Nam hieetiam illum vitiae solum , quando qualitas, in qua erratura apponiturpet modum conditionis, vel quando error circa quali fatem , redua dat in errorem personae , propter easdem rationes. I 8 Seeundo; Aliqua, quae respectit ius dispositionis, frent ei reunsta a riae LMum aee identales,posse re sectu aleerius eise λbstantialas; Sanctitast enim, & doctrina, quae respectu eollationis benefici 1 smpheis . sine ei reuastantiae mere extrinsecεὸ& mei dentales,' respectu eollatio- ais benefieij Paroehialis, sunt ei evustantiae substantiales , ut patet
205쪽
em error circa Conditionem, reddat ver ιionem i alidam .
c A S V s. 3 f UTI V s, audiens ab A mico δε haereditatem opes tamn sibi esse relictam, vovit, Ecclesiam quandam, in his A norem Beatae Virginis, edificare. Post aliquot vero dies, comperit, hereditatem, non sibi, sed alteri elusitem n minis , sed patris diueris, fuisse relictam . Ipse tamen , etiam independenter ab hereditate, erat valde diues; Quaesitur, Vtrum Ecclesiam aedificare teneatur. . S UMM AE R I UM.
eis ra ab absituta .s Co duis, erit sim fra ea ae ali. I φω- - sto postisne erronea fictum , non obligat.
16 Cur Causa, in dubio, pras menda sis impul a.
Vm Conditio, fit ratio viaeu-di obiectum, sicut est causa motina . Ipsa quoque participar videtur rationem Causae motiuae. Difficulias ergo solum est , quam vationem Causae participet itio me, an impulsiuae . Vi diu catas poetae ave Tationem impulsisae. ca--1 ee et actum non irritat . Ide.-que Σmus,teneri videtur ad iruendum , ae Melinam adisic a . Ma anuaran. e. Magna. vota Diuitiam by Cooste
206쪽
contrem. Coniet. Pontifex respondit, validum fuisse votum eastitatis, emissum a quadam Muliere , quae Sponsum habebat, cum quo Matri
monium ratum contraxerat, quam
uis,ad voliendum,mota fuerit ex e rore , putans , Maritum esse leprosum ; in quo tamen decipiebatur. Ergo etiam, validum fuit Titii Votum ἰ quamuis ad vovendum motus fuerit ex errore , putans , sibi Haereditatem fuisse relictam I quod tamen erat falsum. Non minus enim Titij error,fuit solum circa causam impulsivam , quam error Mulieris .
fuit ei rea eausam finalem Voti; Noenim fuit circa rem pertinentem ad substantiam Voti, sed sollim eirea motivum quoddam, vel occasionem valle extrinsecam; quae Titij vo luntatem excitare quidem potuit s& applicare ad vovendu; sed ita tamen, ut neque ad voti materiamias, neque ad eius finem intrinsecum ullo modo pertineret . In omni enim volo. eausa finalis intrinseca, videtur esse, Dei cultus , per eum Virtutis actum exercendus, quia Vouente promittitur . Si ergo Titii error,non fuit ei rea causam finalem Voti , fuit solum circa causam impulsivam; Hic autem error, V et valorem non impedit , quia non
aufert eonsensum , neque circ o promissionem , neque circa rem
promisiam; non solum materi Iι terihoe est,' quo ad suum esse materia- Ie ; Sed etiam formaliter. hoc est ;quo ad finem, ad quem, per se , ae principaliter ordinatur, in quan tum res illa est promissa .
. NOTABILIA.s a Duertendum est primo; Vo-o Iuntatem conditio natam x in hoc differre ab absoluta,quod conditionata,etantialiter fertur, non solum in obiectum , sed etiam in eonditionem; imo in obiectum, non fertur , nisi ut vestitum tali conditione; assoluta vero , fertur solum
in obieetiim secundum se . Cum quis enim, vult ducere Beriam , si diues est ἰ per eam voluntatem, ita tendit in Beriam , ut simul tendat in eius diuitias . Imo , in Berta non tendit, nisi quatenus est affecta diuitiis . Qvj vero vult dueere Ber.
tam diuitem ἰ per eam voluntatem, ita tendit in Bertam; ut in eius di uitias non tendat. Hinc autem fit, ut deficiente conditione, statim de- .ficiat etiam voluntas conditio nata; eademque conditione non subsistenis te, nec vo Iunias conditi nata sub- .
sistat; Deficientibus enim diuitiis , flatim cessat voluntas conditionata dueendi Bertam 3 ijsdemque non subsistentibus, non subsistit. At. si .voIuntas, si absoluta , quamuis diuitiarum circunstantia deficiat, vo luntas tamen ducendi Beriami, non deficit, eademque circunstantia non subsistente, adhuc voluntas
illa subsistit . 6 Aduertendum est seeundo; Hine colligi primos conditionem , emosmi. Disiligod by Corale
207쪽
smilem ea usae finali , non vero im pulsi uete. Sicut enim Intentio tolliatur, sublata eausa finali; Ita, sublata Conditione , tollitur voluntas conditio nata. Secundo; errorem scirca conditionem, reddere operationem inualidam , sicut reddit er- .ror circa causa in finalem I Eodem enim modo eam reddit simpliciter inuoluntariam , cum voluntas conditio nata, non minus essentialiter feratur in conditionem, quam quae
libet voluntas , in suam causam finalem . His positis.
m. neri,Ecclesiam aedificare, eius que Votum non fuisse validum.Ita Saneb. lib. IO. mair. d 9. num. I 6.
O lib. q. sum. c. 2. Azor. lib. II. e. I . quae s. 3. Sylvester mVotum. a. qua s 8. Suar. tom. 2. de relig. lib.q. de voto e. I 8. N alii pIurimi apud istos .s Primo; Quia Titius, non absolute Vovit, aut voluit Ecelesiam aedificare, sed solii ex suppositione hae
reditatis adeptae . Cum ergo haereditatem adeptus non sit , consequenter neque voluit Ecclesiam aedifieare , ideoque ex vi Voti, illam
aedificare non tenetur; Votum enim cum fuerit conditionatum , & conditio posita non fuerit, non fuit va- Iidum ex defectu consensus.s Secundo; Ruia , ce gante causa finali Voti, cessat Votum, eo quod deficiat intentio Vouentis , deficie enim eius proprium , formale , ac principato motui um ἶ Nam causa
finalis, est quas obiectum forma Ie ,
Fe motivum intrinsecum actus per Votum promiis , sicut eausa finalis eleemosynae, est paupertas , quia eleemosyna, cum sit essentialiter paupertatis subleuatio , essentialiter versatur circa pauperem , Ut pauPerem, tanquam circa proprium motivum intrinsecum , ac forma- le . Cum ergo non fuerit posita
haereditas, qu .e fuit, & conditio, de causa finalis vovendi I neque fuit posita intentio,per Votum se obligandi. Sicque Votum, non sui evoluntarium,& consequenter neque obligatorium, ac validum . IO Tertio, Quia,c est ante causa finali legis, cessat lex; Votum autem aest lex qu.edam priuata , quam ho mo sibi imponit. Similiter, donatio cessat, quand o cessat causa finalis donationis; Votum autem , est species quidam donationis,vel pro missionis; Quod vero haereditatis adeptio, fuerit Conditio, siue Causa finalis vovendi, & non tantum impulsu a , ex eo euidenter colligitur, quia Votum fuit factum , quasi in gratiarum actionem, propter beneficium illud a Deo acceptum a. Gratiarum autem actio, essentialiter pra supponit beneficium, tanquam conditionem , & ad eiusdem benefici; compensationem ordinatur, tanquam ad finem.
D n D rationes in contrarium assi respondetur . Ad primam s. In dicto e. ex parte et non esse se
208쪽
Pio fessione relatosa, quae non irritatur ex errore circa causam finalem , ut infra patebit. Atque hanc interpretationem ampIectitur Saneh. lib. I o. matri d e . num. O.
Diei etiam posset; ex illo cap. non colligi, eam Mulierem,Votum Castitatis emisisse post matrimonium ratum , sed tantum, habitum Religionis assiimpsisse, eo errore ducta, quia falso putabat, Sponsum suum esse leprosum ; Vnde Pontifex eam non obligat ad Castitatem seruandam , sed ei tantum consulit perseuerantiam in religione , quamuis falsa sit eausa , quae ad habitum religionis suscipiendum, illam indu -xie ς xuia, inquit, etiam e tali Musa, icem facere potuisset.Verum
hoc ipsum melius infra patebit. Mua I s O- 12 Ad se eundam;Negatur, Errorem
Titij, non fuisse circa conditionem, vel eausam finalem ἔ Votum enim, filii a Titio emissum in recognitionem, ac quasi compeusationem hae-xeditatis adeptae, tanquam prop:er finem, Recognitio autem, essentialiter praesupponit haereditatem a deinptam . Dei vero cuItus per actum promissum exercendus,lie et sit eausa finalis , quasi uniuersalis, Votis
omnibus communis I Non tollit tamen , quin. dentur etiam alij fines Particulares principaliter intenti , quibus cessantibus , Votum cessat.
Sic enim, qui peregrinationem v O-uet ad Filij Sanctitatem obtinenda, illa non obtenta , ad nihil tenetur . Cuius rei ratio a priori cst , quia Votum, censetur factum solam sub . illa conditione . Conditione autem non posita , Votum non obligat, quia absoIute non datur .
COROLLARIA. 23olligitur ex dictis primo; si ii
qui e extae Ecclesiae vovit, restituere agrum , quem illi putabat esse debitum: Si postea constet,agrii
illum ad talem Ecelesiam non perti nere, nec illi esse debitum;ad nihiI, ex vi Voti, teneri. Quia verbum restituendi, Votum limitauit ad ra tionem Iustitiae , tanquam primario intentam , quamuis ad Votum ilis lud emittendum , impellere potu e rit etiam Religio. γε Secundo; In dubio, an causa, circa quam contigit error, fuerit finalis, vel impulsiva; praesumendum esse, quod fuerit impulsiva, & consequenter, quod Votum obliget. Tum quia , possessio stat pro Voto ,
quod constat , fuisse emisium I Ili dubio autem, melior est conditio possidentis . Tum quia, in omni Vota , causa finalis certa , est Dei cultus per actum promissum exercendus; Ergo in dubio,caetera: eausae, censendae sunt impuIstuae . Sanchez5b.lo. mair. d. 9. nu. II.
as Tertio; Si Votum fiat propter
duplicem causam finalem ; Quamuis in una erretur , adhuc Votum
obligare; Quia una sussieit ad obligandum , & ut Votum teneat. Si quis tamen, intenderet , se obliga
re sollim, utraque illa causa existente; tunc , Vna cessante , Votum non obligaret , quia UO tum non
obligat,nisi iuxta intentionem V
209쪽
qn cessante via Causa operationis, esset etiam
TITIV s, a quodam Sacerdote paupere, enixe roga
tus , et viginti quinque aureos, cum iuramento, Pro misit; Antequam tamen daret; Sacerdos ille, in quodam concursu, beneficium Parochiale, satis pingue obtinuit. Titius, hoc audito , ei promissos aureos, dare amplius nol bae, dummodo licit E posiet ; ideoque quaesiuit, an teneretur. Quaeritur, an, ex vi Proinissionis, eos dare teneatur. sVM M ARIUM.
Promissis, mutatis eire Hano iis , an obligat. ε Ex se, nullum babet Inem
intrinsecum, quem rupiciat. Iuxta varios promittena modos obligat, Dei non obligat. RATIONES DUBITANDI . 'a Voniam, non solum in causas .a motivas, sed etiam in eo in ditiones,pluribus modis ferri po-ae st voluntas conditionata ; Ideo quaeritur; An , quando fertur in plures, ita in eas foratur, ut qualibet earum deficiente , cesset statim ipsa intentio , ac voluntas , M
eonsequenter et am valor operatio
. ais ab ea dependens ς An vero ad. huc intentio pei seueret. Idemque dicendum est, quando eirea eas vel earum aliquam , contingit error ἰAn, scilicet, illa non subsistente . nee subsistat intentio; & conseque ter nec libertas , nec valor opera tionis ; An vero adhue detur intentio, sicque operatio sit valida . 3 Titius igitur, ex vi promissionis teneri non videtur , ad aureos pro missos Sacerdoti soluendos , Connineb. de Sacr. d. 3I. d. 1. num. T. Adori tom. 1. lib. II. cap. Is . quaeis. Ir. Syluiner v. Votum. a.
4 Primo; Quia , cessante causa Mnali promissionis, cessat promissio ς sed causa halis promissionis , fuit
Sacerdotis paupertas; d hanc enim subleuandam, videturTitius,ens au reos promisisse; quod colligi etiam potest ex mutatione voluntatissaum dita mutatione status Sacerdotis
210쪽
Ergo , cessante saeerdotis paupertate, cessauit etiam in Titio obligatio promissionis . Haec autem, per bene fiet j Parochialis acquisitione, eessauit .s Secundo; Quia Titius, quando , cum iuramento, Sacerdoti pecuianiam promisit, intentionem habuit, se obligandi in Idm eonditio nate, si esset pauper . Voluntas autem conditionata, ad nihil obligat, nisi ponatur conditio. Si eut ergo Titius, est vi promtisonis , ad nihil fuisse e obligatus , Si SacerdOS , tempore promissionis , non fuisset vere, sed ficte pauper; ita nequc obligatur, si desinat esse pauper.
nem , ex se, nullum habere finem specialem intrinsecum , sicut habet eleemosyna , vel miseri eordia , quae ad alienam miseriam sub Ieuandam essentialiter ordinatur, tanquam ad suum finem intrinse- Cum, ac motivum formale; Sed fieri posse, propter hunc, vel illum finem, ad libitum Promittentis. Hinc autem fit primo, ut, in promissione, intentio promittendis ac se obligandi, sit semper virtualiter condiationata ἰ si causa mouens ad promittendum,sub Hat I Quia illa
causa , est motivum formale specificativum talis promtisonis. Secundo,Vt eadem intentio, habere simul possit plura motiua formalia promittendi ἰ quorum, vel omnia m . ueant per modum causae finalis, vel
Hiqua per modum causae finalis, aliqua vero per modum causae imis pulsiuae . Hoc posito .
an tium. ad pecuniam Sacerdoti pauperi promittendam, moueri potuisse, Vela sola paupertate, tanquam a causa finali, de a Religione, siue Sacerdotio, tanquam a causa impulsiva i vel ab utroque lauisquam a causa finali ἰ Et hoc ruriasus duplieiter; scilicet; Vel ab utroque , sollim tanquam a causa adae quata, ac totali, ita ut, singula motiva; elsent causae partiales; vel a si gulis tanquam a pluribus causis to talibus a
pertate principaliter, siue tanquam a causa finali, & a Saeerdotio solum minus principaliter, & tanquaa causa impulsiva. Respondetur; cessasse in Titio promissionis obli-r
gationem, propter rationes supe
rius assignatas , ideoque Titium ad nihil amplius teneri . p Si vero e contra , Titius principaliter motus est a Religione , vel Beneficentia , ratione Sacerdotia 3 ininus vero principaliter a paupertate; tune Responcietur; Non cessasse in Titio obligationem . Quia non cessauit causa finalis promissi nis, sed solum impulsiva .lo Si autem motus fuit ab utroque simul per modum unius causae adaequatae I Respondetur λ Etiam , in
hoc eam , cessasse obligationem 3 sQuia , alterutra causa deficiente ', a