Bartholomaei Camerarii Beneuentani, De ieiunio, oratione, et eleemosyna, dialogi quatuor

발행: 1556년

분량: 327페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

ηQuam ιιι- tum ducere

hi debeat, caquibus disse satum est.

DE IEIUNI O

unius festi,habet sestum quod praecedit,an tunc ieiunium utruque festum praecedere debeat, si ue festum uniuersialis Ecclesic sit, siue loci illius, nimirum dedicationis alicuius Ecclesiae, uel patroni unius ciuitatis. D I A. Quae uita illorum esse debet,qui dispensationem non ieiunandi o tinueruntὶC A M.Ne putent qui a ieiunio ab Luuntur, in luxurias epularum, & temulenta c5- uiuia, atque nequissimas ebrietates ieiuniucoim uertere posse: quasi non ieiunare hoc sit, nimiruinebriari'. Sobrie igitur comedendum est,ut qui 'huiuia propter necessitatem uel pietatem a ieiuniocipiuntur,bis sobrie pisces & cςtera, quae ieiunij tempore comedenda sunt,manducent: qui uero propter infirmitate liberi sunt,ea comedant quae morbo necessaria uidentur. Siquidem medicus quibusdam carnes,quibusdam oua dat, quibusdam pro toto ieiunio,quibusdam pro certis di

bus uenia impartitur,non ut vorent,sed ut qua tum necessarium est,manducent: non autem delicatos quaerant cibos infirmitati contrarios. Minimeque cum carnes comederint,ad pisces ieiunantium,qui eadem in mensa comedui, manus porrigant, sicut facere consuescunt. Et si fieri poterit,aded parce comedant eos commoneo,uta ieiunio non excludantur:quoniam ei seruimus qui corda intuetur, & scit etiam cu carnibus ne

cessitate urgente nos posse ieiunare, sicut Spiri'. ,- η dion secit. ' Meminerint tame quotquot hi sunt

142쪽

qui dispensatione obtinet, eleemosynis supplendum esse,quod ieiunio prςstari non potest: ut illis manducantibus, esurientem recreent, itaque cibus,cibum meritorium reddat.Et post omnia illos ne ieiunium frangant excusabo,qui propter ignorantiam excusabilem non ieiunant: cu putantes ieiunis diem non esse s& minime de illis uniuersalibus erat,quq Ecclesia praecipit, quae omnibus nota esse debent c rnes comedat: modo confestim ubi sciuerint,a comedendo uetita abstineant.Illos praeterea econtrarib cum Augia stino condemnabo, qui clina ieiunare no possunt,sbium secreto carnes soli non comedunt, uerum etiam alios qui ieiunare possunt,ad pra dium inuitant dispesatio quidem est, qua solus uel cu altero infirmo uti debet. Haec de ipso i iunio, quae frequentius accidere solent , ena rassesufficiaticaeteris dimissis quae in patrum nostrorum codicibus studiosi iuuenes legere poterunt,ut nil eos in hac ieiunij

Quando

icti excusean tu'qui ignorantes iam

ieiunij esse,

carnes com dunt.

ad remed dum carnes imitant.

143쪽

oram quid. oratisin stimuerue

DIALOGI DE

ORATIONE

Quid sit attenta oratione in spiritu ueritate orare.

Vperest modo ut de ipsa oratione agamus.C A M. Diu est quod nosti,nil aliud oratione nostram e se, qu am ascensu na mentis in Deum: cui nosmetipsos orando tradimus,atque proprias animas ipsi per charitatem unientes, desideria nostra tanquam patri de Domino insinuamus. DI A.Magnu celte donum ipsam oratione esse in aperto cerno,quae si diuisi. . qua optamus modo rationi congruat,atque ninois expediat impetrare potest: & nos Deo simul coniungere.C A M. Non omnis oratio isthuc agit,sed illa dutaxat quae fit in spiritu & ueritate. i. . . DI A. Quid proprie est in spiritu & ueritate orareZC A. Meministi quado Paulus dixit:Si ore lingua, mes mea sine fructu estὶD I A. In memoria nabeo.C A. Pendis praeterea quid Paulus per haec uerba nos docere uelit DI A. Expecto quid dicas.C A M. id Paulus senserit, satis uerba ipsi

comonstrant. nepe ut oratio nostra triplici rati ne altera esse debeat,prima nimiru, ut in spiritu eleuati,sc coiungamur Deo,ut unus spiritus per charitatem cum eo simus. Altera ut oratio ipsa,

144쪽

CAPUT PRIMUM. Ta

id impetret quod optamusme sorte diuinu auxilium remisse implorando, menteque huc uel illuc uagi deambulates,Deum potius irritemus: 'μ ut uellerpentem pro pllcedonet, uel nos orates nequaqua male petendo,exaudiat, quemadmodum Iacobus nos argues dicebat:Petitis, & non

accipitis,eo quod male petitis.' sebrie tamen intelligendum hoc erit: quippe ut satis sit, quod

principio orationis,mente in Deum eleuata incipiamus orare: tametsi in medio orationis,qu

. les quales metis evagationes praeter propositum' patiamur. a quibus propter hominis fragilitate, quae diu animam in alto stare non sinit,neq; sancti uiri immunes esse potuerunt. Sic enim de se-ipis Dauid testatur,inquiens: Cor meum dereliquit Quocirca cum cernis te mente uagari,euestigio te ipsam cohibere debes, ut meteo- res: ne ex proposito desinas mente orare. Hoc e- nim faciens Deum ignoscitum ne dubites,qua-do ex fragilitate sicut decet, non possis allistere coram eo. Et tertia,ut intereadu oramus,rapti in Deum, quadam spiritualem mentis refectionem orando sentiamus: quam te charitate reser- . tam,persaepe praegustasse certo scio . DIA. Nemo plane cani capitis homo erit:qui sciens se cuDeo donec orat loqui, ab hac tua sentetia disce dere possit. cum Deus ille sit,qui hominum corda scrutatur: proindeque aliud in corde uersariet ore proseratur, satis imbecille seret. Hinc cer- .

145쪽

DE ORATIONE

te prouenit, ut tametsi omnes ora aperientes rent,pauci tamen in conspectu Dei preces essum dant: coram quo is orat,qui undequaq; sua memtem colligens, nihil quod orationem impediat, habet curti terra commercij C A M. His in modum expensis, facile nunc intelliges, quid sit orare in spiritu & ueritate . quandoquide ueritas Christus est, in ueraci ecclesia,cum mcbris I . . su is,non autem extra eam manens: unde prouenit, ut quicunq; in Christiana catholica ecclesia positus est ,is dignus accipere Spiritum sanctum dicatur, qui ecclesiae per Christum est donatus a Deo: ut ab eodem Spiritu sancto ductus, homo ipse fidelis,in spiritu dicat, Abba pater, quod est 'R x8. in spiritu qui nobiscum manet, & ueritate, hoc est in Christo orare. In veritate prςterea,hoc est 'ch, b his secundum catholicae ecclesiae fidem, ubi ueritas bρ -

manet,ipsum confitendo orare. Sic enim neq;

aliter unus spiritus cu Deo sumus: qui ignorantibus nobis quid oremus,infirmitatem nostram adiuuat,ut gemitibus inenarrabilibus postulare sanct os faciat,ea quae secundum Deum sunt. quo nil petere debemus, quod suam non deceat Qu modo maiestatem. DI A. o nam modo certa esse 'oo, potero dum oro, in spiritu & ueritate me orareὶ 'et C A M.Nonne cum genustexa manus extendis, pectus aperis, faciem ad coelum'erigis, ocula' , attollis,totam te Domino creatori ostedis3cuius ope, ea fide quae per charitatem operatur uitam ducens,

tate.

146쪽

duces,hisce hominibus qui uere in spiritu et ueritate orant, te esse copulatam conhcere potes DIA N.Sola ergo fide, in spiritu ac ueritate oramus3C A. Quanquam charitate, quae per spiritum sanctum abunde diffunditur in hominum corda,& spe quoque ab ea orta,quae non c5fum dit, in spiritu & ueritate unusquisque oret: fide adhuc orare,tum ea ratione dicetur,quonia nisi crederet,non oraret, Augustinus inquid immὁ& orado haudquaquam acciperet, Domino dicet Credite quod accipietis, & eueniet vobis: 'tunsetia quia absq; fide, quae ueritate Christu in ecclesia existetem cognoscit, neque spes, neque charitas constare possent. DI A. Si quis ergo sic animo affectus non sit, ut in spiritu & ueritate oret,s ustra orabit C A. Frustra, si oratiotpriis meritis,no aute in Christi passione roboratis innitatur,toane dicete,Scimus sta peccatores Deus no exaudit. ' non autem quado sela misericordiam quaereret: quemadmodum Publicano con

tigisse legimus, qui a spiritu Dei motus pectus

proprium percutiens,iustificatus descedit, atq; latroni in sua impietate dicenti, Memento mei

Domine,cum ueneris in regnum tuum:& c5se

stim uocem flij Dei audire promeruit, Hodie mecum eris in paradisb.Oret igitur iusti a spiri

tu habitante moti,ut principaliter ex misericordia,& secundario ex iustitia saluentur: orent& peccatores,corde compuncti,cu a spiritu Dei adorandum mouentur, ut misericordiam conse-

. peccator ora ut m sericordiam sequarun

147쪽

DE ORATIONE

quantur: quandoquidem omnis qui petit acci- ς re pit, siue iustus sit,sive peccator: uereque nos o- ' αν μ' rantes Deus audit, cum ipsum Deu quaerimus, non aute quando aliud quam Deu inquirimus '

CAPUT SECUNDUM.

De modo orand ac loco. '

MAgna ergo inscclicitas mulierum est,quarcu in Latinis literis minime uersitae fuerint, non intelligentes quae dicunt, mente haudquaqua orare possunt. C A. Duplex alictio est, qorationi uocali adhiberi potest, Altera nimiru,

DU uerba attedimus, ne male illa Oferamus: uitatio. nil mulieri Del teruitio in aliquo coenobio non

dedicatet obesse potest . Altera uerb quae uerboruscripturae sensum cospicit, qua habere satis edi dit, ut mete ardetius in Deu rapiamur. Huiuslrei causa iis qui Latina lingua ignorat, omnino persuadeo,ut quaeda in propria lingua e scripturis fideliter uersa legat, quo mente & ore,id concipientes quod uerba senant, obsecrare possint. od si dest,poterit tunc eo modo orare, quo pius Idiota orare selet, nempe ut intereadum legit,omnis attentio circa unionem cum Deo,cui uniri totis uiribus petit Paulo authore uersetur: cum ait Sibi autem loquatur & Deo. D I A. sa' i. i stius igitur nobis mulieribus esse puto, ut posthabita oratione uocali, mente duntaxat uniamur Deo,qui corda nostra cognoscit: quadoquidem

mens

148쪽

mens est quae coelos penetrat: uox aute a cotemplatione animamplerunque sic retrahere solet, sicut dc caetera sentibilia agunt. C A M. Minime sic repente negotium hoc terminandum est. DI A .Quapropter 'C A M.Siquide altera communis oratio dicitur, quae ab Ecclesiae ministris η- ω' propterea alta uoce in Ecclesia pro populo cantatur, ut quid Ecclesia credat, Christi ndeles au dire,atq; accurate expendere possint.D I A. Non quidem mulierum , quae Deo dedicatae no sunt, soc officium est: utinam tamen sensim ora clerici aperientes,sentetias sicut decet proferrent: non autem prandium ueluti scopum propositum habentes:cum Primam,Tertiam,Sexta, & Nonam concinunt,ad fugam accincti,perinde orare eligerent, ac si leonem qui eos in choro deuorare uenisset cernerent: adeo enim uerba praecipitanter proferunt, immis potius deglutivi, ut neque

ab aliis intelligantur, neque quid ipsi dicant,intelligant.C Α M.Sic enim quidam dyscoli, uoto astricti,ut statutas horas singulis quibusque diebus concinat: quadam animi prestura in oratione tremuntur: ut loqui potius quam orare,non tum in choro canetes eligant,uertim etia dum submissa uoce easdem horas legul.aut enim h cagentes per porticus deambulat: aut qui diuites sunt,de foenore computat:aut abducti turpi cogitatione etiam quae dictu erubescenda sunt,gerunt.Quibus audacter dicere poteri mus, Vbi ides tuaZSiccine putamus orasse Ionam Z Sic Da-

149쪽

DE ORATIONE

nielem inter leones 'Sic tres pueros in fornace 3 Sic latrone i cruceΠQua ratione a Domino ex- audiri speratis, si uosmetipses loquetes,nec auri . to rubus auditis,nec mete preces concipitis 'c6mis randum sane genus, de quibus Augustinus i quens dixit: Multi num orationis habere pos .lunt, uocem aute non possunt. Sed o quam m-

η sectices eorum praelati sunt, qui ista ferunt. AD pamcutim tera uerb particularis oratio est:a singulari quo- --:ἴb homine, siue laico, siue clerico, extra uotuesepotest. Deo oblata: quς & metalis, & uocalis esse potest, Iuvat tamen aliquado,ut uocalis sit,quando uoce orando mentem in Deum abundantius quis pia erigit. Vbi uerb mens a uoce distrahitur, sa- . tius est ut uocali posthabita, Gla mente Deum obsecret: ' quandoquidem hic orationis fluctus

est,ut coniungamur Deo.' neque aliam ob cau- 'Dωην. defam propheta modo inquit,Voce mea ad domu num clamaui qua mens ad obsecrandum auge batur: modo uerb quando raucae eius fauces factae erant,subiugii: Dixit tibi cor meum, ' quod loqui omnino ignorat:& alibi,Desecerunt oculi mei in eloquium tuum,dicentes, quasi signis laseluxorassent. Quemadmodu in persenis eorum,qui aliquam tribulatione patiuntur,experimur,qui cum uix loqui possint, corde cum afflicta Anna pleru nque, orati ' in ea tamen fiam sententia, ut Vcum fieri potest, ore & mente una assiicti obsecret :eo qubd Deus animae de corporis simul diminus est,cui corpus quoque orans Hieronymi

150쪽

exemplo exhibere debemus: qui cum ob eius infirmitatem genua flectere nequiret, nem supra lectum suspe sam detinebat,ut ea manu complexa,corpus parumper supra lectum elevaret,ital quantum poterat, corpus quoque orando me ceret.& ut semel finiam , summatim ita oradum est,ut siue loquendo,sue tacendo, id tandem eligatur,quod magis in unione facienda cum Deo animae conducit. D I A. Satis h uc usque constat,

quid oratio ipsa sit:& quomodo Deo accepta dicatur:& quando uocali uel mentali oratione uti debeamus. Superest modo ut fines orationi praescribas,ne plus aut minus quam oportet oremus: siquidem Iesus,qui in oratione pernoctauit, &silae intermissione iubet orare, rursum dicitiCuoratis,nolite multu loqui. C A M. Excitatis uerbis conci usionem hanc haurire poteris: nempe, tandiu logas esse effundendas preces,quadiu spiritus Deo unitus manet: ubi' uerbsie pigrescit,ut loqui magis qua orare ipsum homine dicamus: ne fortasse putet cu Ethnicis in multiloquio noautem in longa oratione se exauditurum: satius

abstinere erit,donec mes a Domino excitata,rursum ad orandum conuertitur. Interim uero operibus charitatis uacare, cum is semper oret, qui

iudicium & iustitia pe tuo facii: Augustino teste ad Priiuam,cum ait, In ipse fide & clivitate

continuato desiderio salutis icternae semper ora- mus.Et alibi, Si non uishitermittere orare, noli

tis longa a breuis esse debem

SEARCH

MENU NAVIGATION