Responsio ad apologiam cardinalis Bellarmini, quam nuper edidit contra Praefationem monitoriam. ..

발행: 1610년

분량: 427페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

aliquando, motu proprio dixerit seceritve, id modo refert. Tum, unanimem consensum postulat Rex. At, & alij non' pauci sunt, quibus hic suistagij ius est, a Cardinais praeteriti: De Sanct beat Ab quibus, hic non fuisse, sed ijsse eos in alia om- -ς pH. nia,legas vclapud Carinalem ipsum. . De se, qua adsalutem necessaria, Verba Regis sunt: quae v ro Cardiniau adduxit, priuata deuotionu obsequio a quibuDdam facta: publica Ecclesia doctrina, vel me tato via facienda ab omnibus, non proponuntur. Multum interest, animinc ardore abreptus quis,rem faciat, cui indulgeri potest an, quasi id ei, si saluus esse velit, necessari; sit faciendum. Nec enim, id de vestris credo quisquam ita fiontemper fricabit, ut affirmet, tam h aec necessaria esse; Vt, qui quotidie, sedulo, Deum per Christum invocet uti Christianum par est etsi Sanctos non interpellet penitus: aut qui Reliquiis haud unquam viderit, vel si viderit, dubius animi sit, an verae Reliquiesint, nec proin adoret; μίutem consequi non possit, aut anima ei inde valde periclitetur. 6 De fide susceperat cardinalis, Sc fiam subinde crepat, nec tamen verbum Dei ustum, aut de quo Symbolo, de qua Ecclesiis d ni sine haec fides Haec autem tria vel Pontificijs sdem circumscribunt. Fides ergo integra constare potest, ut stolones tamen his praecidantur. Nihil ergo hic essecerit Cardinatu, nisi Sanctorum inuocatis-nem, non intercessionem: M Reliquiarum adorationem, non ven

rationem acceperit. Nisi per annos quadringenus: nisi aluisse eas docuerit Patres: nisi unanimi constensustatui Ser d aruisse de fide, ves tanquam auaternam salutem necessarias. Avinc enim sibi qua, stionis statum fixit Rex: hunc mutare non debuit. Atqui nihil horum facit, ne conatur quid . Transcribit huc modo quaedam de Controuersijs suis, interpolata tantum,& turbato nonnihil ordine,quo ibi leguntur. tque hoc, labore superuacuo. Quis enim illa iam nescit Quis non ad nauseam legit Cur hic ergo denuo inserciat Noui autem nihil quicquam superaddit. Ageret vero ingenue,dc diceret: Exhaustus sum: dixi de hijs quae potui,nec est,quod a me plura iam Lector expectet, plura enim dicenda non habeo. Ne tamen sibi dicat non responsum, nos quoque Hem sexum

62쪽

C ap. i. apologiam Responso.

saxum voluemus, cum venia tamen Lectoris : cisi, ad haec, M ante non modo incardinatum , sed vel natum Carrinalem, etiam a Carvinale iam ipso,toties repetita, eadem nobis pene

responsa regerere necesse iam sit,quae legat apud alios. Uexatae enim iamdiu hae quaestiones sunt, ut nihilnouum sub sole de iis proferri iam quidem possit. Dabit ergo hoc illius importunitati, qui remittere nos poterat ad suam illam Rha mdiam, quo-nobis idem facere licerei Mem pe ad alios remi

tere, qui Collectinea haec eius abunde iamdildima attriuerunt. De intercessione Sanctorum Fam acri re se dicit: aeceptam

fateor, datam nego. Qui enim subinde recurrit ad nostris homines, de ab ijs sciscitatur, quid sit in Anglico: poterat & de loco hoc consulere qui est pag. 38. Ubi,non insercessionem sedisvotationem Sanctorum leget: vel cui verbum verbo reddatur orationes ad Sanctos. Omnia quidem nobis bona, Sanctos cupere, qui vita sun - in coelis sint .; ex charitate, quae nunquam excidit,quaeque ibi in illis iam auctior est: etiam, cum Chri1to capite illo, t tum eius in coelis mysticum corpus, ultro Vota sua coniungere, non erit inconueniens Huu arbitretur, dixit olim Origenes 'u' habeatur hoc quoque inter occulsa Dei, nec charisia committendamsteria.

Ut hoc tamen detur: at de eo non liquet, quomodo illi , nos hic in terris vota facientes audiant. Et illa vestra, deste- eulo disinae essentia, or retarentia inibi omnium, Ma gunt super terram, subtilia magis quam solida sunt, nec vovis ipsis fat liquida, at Patribus quidem inaudita. Eos autem haud libenter

quis compellet: de quibus,qua tandem ratione audiant compellantem, Sc proinde, audiant necne, certus non sit. Verum, si de secundo hoc liqueat vel maxime, ne sic qui- 3 .dem audemus, vota nostra ad illos precesque dirigere, cum praeceptum esidere nullum acceperimus: Praeceptum autem acceperimus in lege, disertis verbis, diuod tibinaecepero, hoc tam Deuter. in i tum facies. Inde, id tantum audemus faceTe,delao praceptum habemus. Vos praemium adducite, statim eos vobiscum in-irocamus. Terret verδ nos Apostolus, utcunque vos,hominem habetis pro leui; sua ill1Quaestione,Momodo inuoca- Muxio. bunt, in quem non euiderunt ρ Vos enim repetistis forsan :

63쪽

js ad Cardinalis Bella ini Cap. I.

at videtur tali, modum tum nullum reperisse,quo eos sin quos nec vos quidem ipsi credere vos dicitis postet tamen quis

inuocare.

In .raio in L Atque, Ut pro tum haud Vllum, ita nec exemptim. Sua-Dii z. cet. . ro , od autem inveteri Testamento allais Hremor erit Sanctos defunctis, ut sie adiuuarent, vel pro se orarent, nusquam leg Ini. Tim. n. mus. 'ones ea pressum In Nouo, ait Salmeron, o durum e . Diii. 3. Iudaeis pracipere,es occasio daretur Gentibus, putanis i exhibitur multos Deos: Et hoc quantum ad Scripturae. B li v imum ilia it in Iηuocatione tamen hac, decurramus quae adduxit Caν- eur conca. 4. Om- dinalis. Egressus primo limites suos, orditur quia genιos an- . nωssios ab anno quadringentesimo quinquagesimo primo, nec emorialisit, Mar- nimante habitum Cenctuum Chalcedonense id est, annos

L. V: - fixum illi terminum. Non eo dixi, quasi Concilium 1llud Rex non suscipiat, sed quod Cardinalis hic fidem non praestet. Suscipit vero Rex Concilium, quae nempe abitis statilit, Canones illius omnes. In eoque id facit, quod a Carinale ,

ab Ecclesia eius Romana non fit, quae Canonem illius, de Comsantinopolitanae cum Romana aperte reijcit maxigummi et fuerit Concilium istud, o equenti mum. At vero, quae ibi omnia, per tam multas, tam prolixas Actiones interiecta sunt; nec Canonum vim obtinent; sed nunc hijs, nunc illis, obiter inter disceptandum excidunt: iniquum esset petere, Ut

singula suscipiat quis, nec hanc sibi legem Cardinatu scio) diceret. Quanti autem illud est, quod inde profert per . ων is hien Non est enim ibi quicquam Statutum hac de re, ex Patrum iudicio. A cclamatio ea tantum est. Acclamatum vero etiam paritati Constantinopolitani cum Romano, a Parribus ibi uniuersis: quibus tamen omnibus Cardisata scio rcclamabit. Sic se res habuit. Ad F lauiam mentionem obiter factam, qui in Ephesina secunda, caesus fuerat, dum contra Dioscorum, vim fidei facientem se opponeret acclamatum est a Patribus, Maaianus post mortem visit. an pro nobis oret. Sic enim habet Editio Canit u prior:) Mart pro nobis oras. Sic posterior. Martyr pro nobis orat Z Qu is id negat Sed Mart pro nobis oret, quid ad rem t Optare hoc quidem

est, Inuocare non est, Oret, votum est, non Inuocatio. Votum

autem: ut optet quis scilicet, de aliquo quid, in remotis agente,

64쪽

Cap. i. eapologiam Restonsio

gente,nec quid optet audiente quasi si dicam Caraenalis risianat, priusqtiam ιι 1icias , fieri id quidem potest, in more politum est,nec religio ulla impedit. Votum inquam non In ca lib. I ti Legenda vestra, iactatus in mari R ex Henric- graui pro Nou Letina cella, in hanc vocem crupit : Osi Digilaret nunc Caythusiensis A Lindivison. Hugo,orpro notaprecessunιret. Nec inuocauit tamen Hugonem, qui tum in vivis,ac in cella sua, voti Regij ignarus. At iid ergo, ritum. aliud, Inuocrator quae tum demum fit, cum quasi praesentem quis praesens compellat ; Sc orationem recta ad audientem dirigit, quod fere fit vocandi casu : Ora Mari pronais. Intercessionem sorte iuuant haec, quam accepis Carianalis: Muocasunem ii iuuant, quam Rex dedit. hi de illa, spem bonam habere nos ; de hac, Dei non habere, in confesso est.

li Nihilo autem plus probat, illa non in Concilio, extraomeitium enim,& post illud finitum 2 nec a totius Europa a quatuor modo Episcopis ad Leonem conscripta Epistola; quam 2 a tem re mas

post ibi recitat: in qua Episcopi, illud idem de Proteris, qui ab selaro caesus in Baptiiserio, cum orthodoxus esset in quo l alij ζωή

aut ξ de Flauiano. Verum Proterius non inuocat tir hir ora- φrin.

tio ad illum non dirigitur et id modo petitur, ut intercessionum participes nant, quibus Proterium in coelo iam uti, spes erat. Illud, de quo non quaeritur, ostendunt haec, quodque extra spem non est, inserpellare illos : Illud, de quo quaeritur,non ostendunt,quodque eXtra praeceptum est: interpellandos esse . Neque vero, Cardinali hic repono Melamationem aliquam, vel et sum ex assectionis impetu; sed Canonem, sed Statutum Concilij Laod eni circa haec tempora, Unanimi Patrum consensu promulgatum. Guod leges, bis a Theodoreto relatum ire a. de 3. ad Colo is Pronibentibi disertis verbis, Ne qhisyr cetur Angelos. Par est autem & de Sanctis ratio. Quod re Alerem tum quidam atque oportere pu tarentper Angelos, diu na ibi beneuolentiam conciliare Patrum Vero, quae profert testimonia, tres in classes tribuam. I . Qui vere Patres, sed non vere citantur. 2. Qui vere citantur, sed fidei suspectae. . S. Qui S veri,SI vere citλ- ti,sed nihil ad rem.

65쪽

6ad Cardinalis Besiar ni Cap. I.

B si in .- li Non vere citatur Ba iud Magnus: in quo, iniqua mens M Caramatis, rursus Letatur, hos oret. Nec enim ibi praeeipiendi modus. Non dicit, Hos viret. Quid dico, modus e nectis Τιaadb' 'η-- idem vocis significatum, nec similitudo signiticati ulla. Ne id quidem dicit, fissorat. Nam, fidem Cardinatis . inia. ' ' potestne verti, Hos oret, vel Hos orat e in ullone Lexico vestro, orare redditur Ad hos currit, dicit Basilius, nempe ad Marures.Currit. Primit,aliud est narrare,quid fiat : aliud titurae, quid faciendum sit; Tum/deos dicit, id est ad eorum mimorias scilicet)vbi Deum oret,ubi editis tum signis,exaudiri a se precantum vota m5strauit. Quod, ne cui dubium, subiicit

statim, Metui θωμιῶ Locri Id est, eo ocs, vota faceremulierempiam

de loco ergo loquitur. Tum, ut omnem scrupulum tollat,

paulo post, non autem mescit moti, non

Hos oret, non ad Illos fiant preces vestrae: sed, cum Illis. Cum mys oret, vertit Cardinalis, in Hos oret. Ita,modum induatruum in imperativum primo: post, currere vertit in orare. Graeca si inspiciat lector,videbit factoum hoc, Iraec Δ.B in Essebim lib. Φ Neque vero ere magis citatur Eusebiud; similis per om- Eusebim dicit, τώ ad theein seu

q- r. p ta η- nempe thecas , dc monumenta Vota precesque facere.

Id Cardines, sic vertit, san peruertit) vota Vsis facimus. Iesumo ela quoqM scilicet , Nyrari G: sic intelligi vult verba, sic enim ei opus β' tem suam:) quae tamen Eusebius nunquam fieri dixit, ipsis nimirum inartyribus; sed πι --mi, apud inra, ipsorum

cusion. ad De m, scilicet theeri, seu monumenta tan tum. Apud Manurum the- cas inuocare, Sc, Maryres inuocare, qualitum interesti Cerid,

siquid hic Eusebius de inareatione scribit, thera i orandis striabit Martyrum, non Martyres ipsos. De quo viderit Cardinalis, an Reliquias suas, non adorari modo, verum etiam inuocari velit. ψ chosin t Sed neque in nim vere etiam ; ubi geminam frausi si dem reperias: de Graeco alteram, alteram de Latino. Nam &Sapiis, inquit illiu Grace est capsulam tangere: tangere autem capsulam νημ/μ-, i credo non est Horare. Non adorauit filium viduς Naim Sem tiator noster, cuius camam tetigit. a. Et vero etiam Latine, tum at ma- a fraus alia. Nam, cum Interpres vertisset, ramulos adornemus r adorne- δ

66쪽

Cap. I. apologiam Monsio.

f. rnemus, J rdiniau mutauit in odorem d. Deinde subd- , μῶ, ridim. cit; 3 uidhIe quaeso Rex dicet, Si Patres veteris Ece actimant, η--Qμ- Sanctorum tumulos adorem. ' Momodo Rex infero Eres a si ' i' S Eem retinet, se interam dicit, Reliquiarum adoratio intolerabi-

Iis idololatria eis ' ξ Videtur ergo causiae Cardinem in hoc testimonio ponere, cui sic applaudit, Tumulos adoremus. Ἀid sis, quasi, Rex dicet ' Dicet, abesse voci literum, C in Isidem. Σ. Proximi sunt hijs, qui ipsi, opus habent, Vt fidem de B. I S. M-itis ipsis iaciat, priusquam fidem quis faciat ex ipsis; ut qui, non Rfatis perspectat fidei sint. Nec enim integrae satis authori- ratis Ephrem hic vester, nuper erutus e crypta, atque ita fidei a 3res,

ptisa: nec Graece tamen editus, sed edoctus a vobis Lailia loqui, quorum, diu iam pertus am in hiJs fidem experti sumus, nisistrepe adir- atque animossub Vulpe latentes. Longe quidem aliter rimo primo germanus Ephrem, ubi Orat ipse, non perorat Deum solum in omni prece compellat, nec vel nominato ullius nomine. Etiam, ibi sic Deum affatur. : ad, praeire t neminem orationem facio. At iste, quisquis est, in suo hoc Sanctorum Encomiastico, Rhetorem agit, in prosopopoeis totus est; M Tyrannos etiam affatur, tum Martyres denique, oratorio more virosque: Vnde exemplum forte elicias Rhetoricae, at re- gulam nunquam figas Iamdudum autem est, cum suboluit ' Era mo, quam citas B. Φ Rchra Lmmilum, CB Uomi non esse. Cuius autem sit Garetius vester commode nos monuit: Theodori nempe cuiusdam Daphno-

pathi, qui seculis nescio quot, post cir Uomum. Versiones I v quidem sunt, & apud vos, & a vobis editae, in quibus nil

tale reperias, nec vel paginas integras, quae clausulam illam, ση δεῖ - δερ sit. vel antecedunt vel sequuntur. Nec ad Populam Antiochenumnabitae sunt tot Hωνιυ. quod non nescit Cardinalis: ne, Vi- D rem εαμ

ginti quidemstex: Et, in iis, qliae habitae, haud quicquam tale reperitur. Tum, si detur denique, quod isthuc sic narret Chobostomus'. non quid secerit tum aliquis, sed quid ex Patram Statuto secem, quid per id tempus Patres strauerint,a Regelaaeritur. Factum hic narratur modo, nullum recitatur. Factum autem voluntarium, ut tiberae de tisias: non autem, ut

67쪽

ad Cardinalis Bellarmini C ap. f.

πι-dsalutem Hernam necessaria: quod tamen probandum sibi susteipt iamias.. B. S.Μ--- lli uaximi autem Sc reliquae ferὸ quae de Tempore, circumferuntur, faciendae non mi Quam tango,oro vin enim,vel hic citat Carianalis Maximimmiliam, Ambrassi ea diu strim mimo Maximi fecistis. Ita; nunc huic, nunc illi ascriptas

z τὸ tac legas inmitias hasce, prout votas titulum affigere libuit. Nec

r--- 7. fides certa,ubi author incertiis.

B. ' Nec est, usque adeo liquidae fidei oratio illa,quam assert, lac Mnetem. Nam quis fuit ille Cypriamut Nemo nobis, nec Cardinalis credo) nodum expediet. Itaόnunc infer, nunc Antiochenus,uterque uter. Ita fluctuat res tota, ita perplexa ibi H M' ' - omnia: Ut non aliter excusare rem possit Miltu ,quam Vidi- S, ea time ibi atrinyenum, & illum, pro hoc ue hunc pro illo sumpsisse. Caetitientem autem quis sequatur libens Z Non, quod multam in ea momenti si tamen: Tota enim res exit ibi in uram menti Oragoris nempe Apostrophen, n Oraa

tis Invocationem.

ins t ει δώ- At puem ibi Virginem inariam lavorabat. Sed , an fa- puellae, Statutum Ecclesar ξ An ex puellarum lactis, z- fidei nobis figenda regula est Sed enim factum non reprehen-ρ - συγ δ ιε. disur. Immo; idem illud, cum eiusdem sexus multae iac rent, acriter reprehendit Epiphaam eodem seculo in Cia ri

' De Or quoque,inijcit nobis scrupulum Augustam vestra Bibliotheca, ubi Careehebes ill ae, alterius quam C rra n mine inscriptae. Nec defiagimus tamen, quae dicit ibi. Quod lv -ue οι viam enim mentionem facimin , dicit, Patriarcharum . Prephram: camosserimm ; neque nos, mentionem de ijs tu . piataraem, Liam negamus,negamuS inuocatos. Negamus autem Augussini P g fide,qui Guartyroibiadaram nominari affirmat, inuocari diser te negat.

Venio iam ad tertium, ubi etsi de veris,M veri, nihil ad rem tamen. 3. Nequeenim ebdi cuiuur haec,quasi, si extra aleam omnem orationes illae 8c abesset suspicio omnis:) aliquid ex eo, causae nostrae decederet. Sint enim verae vel maxime, uotad unum omnes ; M Demeraris haec, sitis decretina nore sunt3

68쪽

Cap. i. apologiam Res onso.

sunt; quibus tamen, hic incumbit moles causae totius: utpote, quae Deciamationes modo Rhetorum sint, non Definitiones Theologorum. Res vero sic se habet. Frequentes in Patrum scrip Panegyres sunt Martyrum pro fide sunctorum a sunt & in recenti amicorum obitu , Orationes funebres. In hijs vero quis nescit Z nihil magis familiare, quam ut orationi vela dent, x Orator facultatis tuae opes omneS, OmneS'guras explicent. Nec est inter figuras ulla, in mortuorum quidem praeconijs, magis usitata, quam Apostrophe ;orationis scilicet, ad defunctos conuersito, qua, illos quasi rediuiuos, ct praesen-' tes compellare, mos. Notum illud oratoris ad mortuum. O Mee D st,te appello. Et illud Podrae,ad aluim, --- .euiat m hae Amphiarae, Sub terram abitet Ubi, cum Amphiaraum huc, Drusum ille, quasi praesens praesentem alloquitur: Rh torum seu Poetarum id more facit, non autem, quod audire cos cxistimet, aut seni verborum affici. Ecquis haec iam afferat, quasi vere illos M serio inuocarent i Et strio tamen aD seruntur a Cardinale, & fidem e Ruris extruit, Sc ex Ap Irophis, inuocationem si ideo, Pietatem, Pascha, Aquam X quis inuocandam censeat: quod, alicubi a EUebius Pi. a,De visa Const. etatem, b Nazianetaenus Pastha, se Aquam Bap h, oia .inpast,

Nee ergo, de fide Ecclesiae, fidem faciunt haec: nee, si

Mssenus Theodoro , Cogera chorum t Martyram: Nach almo Cypriano , Resuae de calo : Hieromus Paulae . Viae δ Pavia r Maximus Agneti, Itque ό ylendida virgo, cro.' oratorum more, per prosopopoeiam dixerint; id esto loco habendum, quam Oratoris illud, o Marce Druse, te appello Nec, si Paulinus poetica licentia vis est', id aliter accipiat Lector , quam illud Poetae e t u haec Amphiarae suburrami abdite 'l Nam, hec Illi ipsi qui ita compellarunt, aliter se sinunt intelligi: fatentur enim subinde, nescire se, an haec audiant i , quos ita compellant. In sua ad Constant, animam Apostrophe, M aesanetaenus subiungit, Auditu Siquuso amissi dAn esset ergo, nescire visus: dubius saltem, nec vi- 'la ei, ea de re Der. Tum in Gorgonia sororis funebriis F a.

69쪽

ad Cardinalis Se armini Cap.

haec talis persentiscant. Quodsii, de fidae lsoret hoc, vel ipse de eo certus; nunquam sic loqueretur leianzenses. Scias ergo , in ijs indulgere afluctui: Rheto rem agere magis quam Theologum. Etenim, si serio ibi, quisquis orationis illius author filii) si Rhetorem non ageret , an quis, ut ibi ille apud Pyrrinum, apud Sanctos in coelo, de pomis, de floscuos, de apio verba faceret 3 Haecci ne seria sunt dic ingenue : Sc, an Theologiam ibi doce re presse, an verb Rhetoricari putes t At, de Theodoro suo,

Nnsenus adeo non certus , ad quam se regionem vertat, dum cum eo loquitur, ut tanquam per opaca locorum, ita, eum dubia voce compellet, ubicuntue tandem fueris. Ad cofluctuant hic omnia,ndes nulla de hi js, securum nihil. Tum, Hieron mor Sic enim in P epotiani funebri Cum quo siqui non possumus , dera eo loqui nunquam desinami. Non igitur se magis loqui cum Pauc; ptltauit, quam cum Nepotiano , cum neutro, Vt Christianus e cum utroque, ut Rhetor. Et de Nepotiano: Helix PQ potianu , qui haec non videt,

qui haec non , Barbarorum incursiones. Quod si

incarsiones Barbarorum non audiuit, certe nec orationes Rhe

torum.

Mirum autem,cur haec, sic inter Acclamationes & Decla mationes Cardinalis quaeritet. Si, via recta ad quaestionem insistere, si fide syncerarem gerere voluit; nunquam ad Demerariea haec se reciperet , Vel Panegyrica ; nunquam ad

Illi ipsi, quos affert Patres, ex proseo libros scripserunt de Oratione , quibus, quae tum Ecclesiae de Inuocarisne doctrina publica, complexi sunt. Inde aliquid nobis promeret, inde Vero petendum, quid de Inuocatione sentiant, ubi serio incumbunt in rem, quod in Demerarim illis ad populum, raro faciunt. Si inde noluit; saltem, exlemitu unde enim quis sciat ista melius, quam ex Origene contra Ce um Cyrillo, contra Iulianum t Ubi, perinde a Christianis haberi Martyres suos ac pari cultu, obijciune celsus M Iulianw, ac Heroas a Gentibus; quod Origenes dec risii exertὸ negant. Sin mallet: ex ' cithanasio contra l. rianos: ubi, Ideo Christum conuincit esse Deum, quod

70쪽

Cap. i. pologiam ,

uiuocetur, Praeter Deum enim, a Christianis neminem in-Docari. Neruos hinc causae suae adderet, hinc erueret aliquid in rationem suam. Sed in rem suam corxasit hic Rhetorum figuras aliquot, & Oratorum nobis Encomia obtrudit, quae nihil habent enucleatae Theologiae. Quid faceret Suppetebant haec sola, aliquid Rhetorice dictum sorte, nihil hac de re statutam reperit : stigebant penitus Theologorum

dogmata.

Poterat tamen Cardinalis . ab illo it mbr V loco abstinere, nec tam avide citare: nisi quia, Vt videtur, non inuitus sinet chrim singuinem superfluum haberi, potius quam Sanctos L se non inuocari. Superfluus enim certe sanguuchristi sua possuηt peccata Mart es propriosanguine lauare . Quo ex loco, lacile deprehendet Lector, adhue Neophyto , scriptum fuisse librum illum, uti fuit inprimis :) nec mirabitur credo si, qui lauisse diserit Martyres siua ne ieata proprio sanguine , idem dicat Mara res obsecrandos. At lalibi mens alia, magis prouecto iam, melius edo. Eho; Cuius nota sententia, ' sed Deumsufragatore non est fpus, Certe nec obsecratore. Et illa, di soluου, Domine, inuoe - drises: Ut, non sit unanimis hic Vel unius Ambrosi, conlatia lsus. In eo tamen Vt par est siecunda cogitationes sapientiores. Etiam, scriptus illi de Oracione, liber, in quo, subi tamen locus ad hanc rem idoneus) nulla v tiam de Sancti,

mentio.

Locus autem 'R Di, nimis angustus ad rem. Theodosi Ibi Sanctorum inuorator non est. Aliud enim est, poscere a Sanctis auxilium, quod proprie Inuocaret est r aliud, a Deo insiere , Sanctorum intercessone . Neque enim efficiet, ut ex intercessione, sequatur inuocatio : quando , utcunque illi pro nobis nisi nobis tamen certis esse detur, au- diri nos ab eis di 5c etiamsi constet illud adeo) nisi praeceptum ad id Domini habeamus , intercedent illi pro no- bis ultro, nec vocati , a nobis tamen, Vt intercedant, non inuo-xanssi. Sanctos --Non esse, hin Receptacuis dec Posi sanima- irum, in β Atriis, Dei nondum visione stes, senseruig e Patri-

SEARCH

MENU NAVIGATION