장음표시 사용
111쪽
hrata ratione utantur. Atiolas postea praeposuerunt ae, sicut pro φῶ σφάζω, Pro , σμέμ- , Pro μνε , σμνε , sic di pro μι- ,σφι M. Sic enim ille mons appellatur apud Palaephatum in MM. in editionibus perperam o ν scribitur. v. 33o. Ε'λε -ωJ Bene Grammatici. ἔς assis. Hesych. ἐλπω
v. 3ςx. ΠαmΝη J In nonnullis codicibus extitit se ut veteres
testantur. iv. Πλου-- βώ-l Turpissime Interpretes: Pluto hominis oeuis Iis. Vel pueri norunt βοῶπις esse magnos oculos habens. omnia enim magna Graeci βόεια vocant, ut & prisci Latini. Hine elephantem dixerunt bovem Lucam. Sic Graeci βουπ-α apud Hesych. βουλιμ. apud Erasistratum est λιμsσ, m gna fame . βου- , μεγαλαπι jactator : βουπαις. quod legitur apud Alciphronem ep. 6 a. est
γαι -- ς iam, scribe ἰυoc Glossae veteres: carulaser βουπακ. Aliae Penπως catulaster. quae vox Dracontio restituenda. In lib. II, v. 39 I. in editis legitur: sNon eatulastra gerit puerilia, non puer audet
Attrectare tener Martia tela mainu.
Legendum : Non catulaster agit puerilia. Loquitur ibi de variis hominum pro distincta aetatis ratisne studiis. Catulastri autem sunt pusti grandiores , qui incipiunt catulire , hoc est . ad venerem incitari. Inde Ee Catulli nomen. oculi vero magni inter praecipua puleritu -
superius Hesiodus ostendit Eurybiam esse filiam Ponti. Quid trie mur λ legendum : Κ--Εὐρυς- παξεν. Uidit hoc etiam Commelinus, nisi quod pro Mais male scribat Sed Κε dicitur &Apollodoro . de Scholiis antiquis, & Euripidis Interpreti. v. 379. Knkίω ΖέφυρονJ ABως 1ε hic non est taurus, sed Zephy
112쪽
ν αρον rin. He*Ch. Α ργma No ιs. F-ων ο ιν -- s. O v τὸ τειπαρορε ελ ἀνεμ ους. ἔnν rL-Sed quam Hesychius damnat expositionem , eam probat Strabo lib. I. quem vide. v. 4I7. Qia νορυνJ Est sacra faciens secundum, patrios mores de consuetudinem , ut in Carminibus aureis , quae Erthagorae adscribuntur: A'θανατουε πτωτα Θεουε νομ ω εἰς λακω , T A Immortales quidem Deos primo secundum patria eo uetudinem , Venem are. -- πατ μι dixit Porphyrius loco supra laudato. . v. Φ3O. E ν τ' λαεῖα-, ν κ ἐθελη- J Sic legunt editiones rece. illures et & vcrtunt : Iuque concione inter hymines eminet, qua scilicet voluerit. Heinfii editio major : ων κ' ἐλλψ , Interp. quois rum scilicet vult. Sed utraque lectio non est unius assis. Quem enim commodum sensum inde conficeres Reponenda est veterum librorum di editionum lectio, quam temere commutavit Con elinus, ut ex notis ejus editioni praefixis videre est . Hic pro ebo', inquit, repo fuimns os . , is pro is κ' ων . Sed ἔν α' non erit de sua sede deturbandum. Subauditur enim μὲν Πάπιιν. Sensus est, in concione inia ter homines excellit quemcumque voluerit excellere Hecate. Mus dem sententiae versus est in initio Eeοων . quod me docuit Vir summi ingenii di eruditionis Johannes Fradericus Gronovius, cui quavia tum debeant hae reconditae literae nemo ignorat, nisi barbarus, di omnis humanitatis expers : α βαθὶ ααδλει ha, ἀφαν is φαἔι τι F-ί ν άvim τι δει γαλει m. Per quem mortales h/mines pariter sunt obscuri elarique. Nobiles ignoabit que sunt Iovis magni voluntate. Sic hic locus ex sententia doctoris nostra est interpungendus. Διος ωHMis aleam, idem est quod hyedixit δν κ' ἐειλ m. Jupiter nobiles & ignobiles , claros & obscuros facit , quos vult. Omnia nunc sunt liquida, discussis omnes tene brae , quae viros doctos exercuerunt , qui prava distinctione inducti sibi persuaserunt, Δι μυεγάλοιο ἔκητι abundare, & ominis causa tan tum esse appositum, quia nihil sit quo reseratur. Sed nunc quo re feratur nemo non videt. U. 4 o. OI γλαυκia Amri ιοφελον ἐργαζω M J moiane; simpliciter est mare. Latinis earula. Virgil. carula verrunt. Interpretes : glau
113쪽
Hesiodus emendatur & ejus antiquus Scholiastes. Aἰγωον
emendatus. tu αλπικροημύ. Mos Veterum in Deorum statuis, templis, ariS ornandis lana. Cur Homorum Ρlato e Republica sua ablegans voluerit ornari Iana. Locus Hesiodi ex conjectura emendatus. Παρε - Θῶν. Chaos. Hesiodus interpunctione emendatus. ιν- Lucianus correctus. σμγ gr. Id ργμα- Hesiodus emendatus & antiqua Scholia. Mαιώρα. Horae micritudinis praesides. Xρυ--μ-κες. -Α ναλμα. Mirae sunt fasciae, & barbararum mulierum cultus. vri ipse Vetus lectio H
rati minit Claudianus , Plinius, alii. In Creta autem frustr quaeras montem hoc nomine. Nullus enim in illa reperitur. Itaque in animum induxi meum jam dudum reddendam esse Poetae lectionem veram, quam servavit νωμῶν χελων Scriptor. Is legit: Αἰμα e. M. a1tque sic Cretam dictam olim a capra Olenia Iovis nutrice quasi Caprae montem. Αἰγιώω c. v J Σημώωσα -ουτρο- ώγίων ἐώMαν ν Δια , ἐ-ὶ αἶγα ερο λαπιν. ὐφ' a L. Keirm ας, AOεῖον uar' μίων το vinis Woν. O' A O-- . Giu .-λωρ αἰγhs αἰγοουν αὐτων ἐψε-. Nota quὸd is iste snim rum Hesiodin Riochum dixit Jovem , quia capra ubera θxit. A qua etiam Creta appellatur Capea mons. Et a nonnullis Αἰ-αν dieitur mons Ida. Home-νus ab ejus armatura agide ipsium autochum dixit. Sic hic locus est restituendus, qui flagitiose corruptus est in editionibus. Hanc lectionem confirmat quoque Theon ad Aratum, apud quem & ipsum olim sc lectum fuit in his versihus: Δίκνω e. δύο δ . Οριο- κέhν A,Mοιο
114쪽
Sane apud hunc scribi debere Αἰγα ν luce clarius est. Montem AEgaeum in Creta quia ignorabant, ideo apud Aratum , ut sequentibus prodit Theon , expunctum est & Α'-οιο ia mutatum in I L.M. Sanh sic olim scriptum fuisse licet ex Scholiaste antiquo Arati discere ad v. 32.
, ω e. Κρητη παφί- . Auidam hic fribumt xεnν Αιγαίοιο ex Hesiodo id sumentes qui dicit, yovem in auao monte ia Creta nutritum. Sed addit idem, Si in Creta nullus es mons AEgaus , proat conquiessere in le-Hιone viastata apud Aratum, aliter ilium locum interpungere. Alius est A gaeus campus, Αιγαῖον πιλεν, sed ille campus fuit in Phocide. de quo vide Stephanum de Urbibus in αἰγίλν - γ , dc quae illic notarunt viri docti. Mons A gaeus est is ipse, mea quidem sententia. ut a Ptolemaeo vocatur is, Inde sancta rupes dicta, quia inlius antro credebatur custoditus & enutritus fuisse Iupiter. Erat collis Idae . qui postea ab urbe in illa posita appellabatur Pytna. Scurbs - - Πύτνα . quod cognomen ei adhaesit a colle. Strabo Lib. X. N. A λι-- Πυτνα . ἀφ' ου ιεροὶ Πύτνα ἡ πέλμ. tna Ida collis, Mnde urbs Hiera Dina. Male in Dione Lib. XXXVI. rena striabitur. Quod di nuper animadvertit Uir magnus Ezechiel Spanhemius, in eruditissimo commentario de praestantia & usu Numismatum an liquorum. Hinc vides eur nonnulli Iovis incunabula ponant in monis te Ida. Stephanus de Urbibus non collem, sed campum dicit. Ε' R; AHαιον πιιὼν σαυαπIν τῆ Κίρρα ως Ησίοδὸς. λεγε- τα, - α πλεψευδοον sic emendarunt viri docti in M.; F rata τι Πύλον Ηους. - ώ sτὸ πεδίον Αἰγαῖον. Es ct Euam campus annexus Cirrha, tit apud Hesio dum. Dicitur vero a fluvιο Α'lξ, qui olim defendit a monte ad PFιNuma quo ct campus AEtatis. Nullum est dubium, quin hunc locum respexerit ἐρδεότυφος. Campus Aisaeus late patuit, ut & Pythium & Gortyna in illo fuerint sita. Hiiic Strabo Gortynam in campo sedere ait. 'Hic vero est ille campus Atigarius. Imo totam Insulam olim ιώγαἰον fuisse appellatam ex Scholiaste modo accepimus. Sed quaenam illa Cirrha cui fuit adsitus Atigaeus campus Sane Cirrha in Creta nulla
ω-s iae, Iti: α. Hiera tua urbs Creta , qua prias obra , postea Dina , deinde Camiros, deinceps Hiera Dina. Non est quod nobis scrupulum injiciant Lyctii, ad quos a Rhea delatum esse Jovem paullo aute Hesiodus cecinerat: cum ii satis longe a Pytna, seu monte AEgaeo absint. Uerum non urbs intelligitur Lyctus , sed populus Lyctius , sub quorum ditione tum suit & mons & campus Atigaeus. Lyctios enim magnis opibus aliquando floruisse Strabo dicto loco ostendit. Male Hiera petra in mappis Ptolemaei littoribus maris Ca pathii apposita est , non longe distans a Dicta, cum sit collis Idae.
115쪽
v. 499. Mum Παρνησωo. Interpretes: in Iugis Parausi. Sed γύαλα potius sunt vat es υιλώκνε m. quam juga. Apud Euripid. γόα- λα-οροι , et alles frugifera. Hoc loco intelligit anfractum illum
rupis Parnassi di planitiem in qua urbs & templum Delphicum. De qua Strabo Lib. X I. & Justin. Lib. XXIV. In templi enim ιήνα --:m longe pdst fuisse istum βαί-λον testatur Pausanias in Phoeteis:
. Ab eo monime .io cum ruralia ad cendere ιnceperis, lapidem --
deas modice munum. Hunc quotidie oleo perfundunt , singuli ua fissis lanam in eo ponunt rudem. Fama autem tenet esse illum ipsum lapidem, qui datus fueriι Saturno pro puero, quemque poste rursus evomuerit. Lana ornabatur hic lapis diebus festis, quoniam omnia quae maxime sacra erant , de divino vellent honore affici , ungebantur. 8c lana, Ianeisque taeniis ac coronis ornabantur. Arborem sacram Amob. lib. U. lanarum velleribus colligatam ac circumvolutam dixit. Et Plutarchus in Theseo ramum ex olea sacra decerptum ἰώω λακος - - α ιμ ν, lana alba recinctum fuisse ait. Sic solebant lares lana citi gi, dc fores ac arae templorum , cum rem sacram die solemni essent facturi. vittis laneis ornari. Properi. IV, 6.
ostium molle date, is blandi mihi thuris honores
Ierque focum circa lanein orbis eat. si Hine intelligimus cur Plato , ubi Homerum e sua republica in aliam ei vitatem dimittendum esse censet . eum jubeat unctum 8e lana coronatum educi. Α'--μπιι ri ἄν, inquit , εἰσ a ia- πάλιν , Λῖρονυιτα τῆς κ; ἐώω σή rari. Dimittamus eum in aliam urbem tinguento eapuι ejuI perfundentes , O lana raronantes. Aman
dari quidem volebat Homerum e sua civitate, ne qua opinio sequior de Deo civibus suis , qui fabularum mysteria non intelligebant, per imprudentiam ex ejus cantibus affricaretur; sed volebat eum dimitti non tamquam hominem scelestum, & infamem, sed tamquam homunem divinum , dignumque qui ad instar Dei ungeretur , se lana coronaretur, hoc est divinis assiceretur honoribus. Diis enim de rebus sacerrimis hic honos hahebatur. Homerum enim Plato unus omnium maximi faciebat, Et ob artis divinitatem mirificὰ celebrabat, ejusque
sententiis utebatur frequenter ad docendum, verbis ver5 8c loque di generibus ad dictionem expoliendam. Haec est vera ratio cur ungi flet lesti voluerit coronari Homerum Philosophus: non quod tamaquam exul 8d civiliter mortuus fuerit ejectus, quia mortui ungebantur: nec propter Poetarum mollitiem, quam lanea corona fignifica verit, ut hercle Musarum de Platonis ingratiis docuit Andreas Schottus Nodorum Ciceronianorum lib. III, cap. I 2.
v. s32. Teῶν' ἀπ-J Ellipsis, quam hic singunt Interpre
116쪽
es, male convenit cum genio auctoris se ipsius linguae Graecae. Quis enim dicat -ῖ- αθοος , pro propter haec venerari , ut illi volunt Locus est contaminatus, qui sic puto emaculabitur, si legas : Tiac, hae quidem moliens. φ aut vetustate temporis , aut alio vitio exoletum, aut negligentia descriptorum intercidit, indes. a praecedente syllaba ab est absorptum , quod frequentissime in vetaterum libris contigisse nemo nescit paullo modo humanior. v. 3 74. aB4NJ Sic lege. vid. Etymol. Magnum. Mallvulg. dbra si v. 6i x. Est effugere, vitare Dei consilia, decreta. Nam qua fato manent, quamvis significata non vitantur, ut Tacitus est. H
Nesie i quamvis fortis sis , divine Achilles , dolose agms , quoniam non effugies , neque mihi perseuadebis. ου πιτυλευσμ , scilicet quae decrevi
U. 7oo. Καα - δε ΘεασέMM -πουν-J Incenssium ingens corripuit inferorum sedes. Sicut paullo ante de clamore: - εἶ ζωνε βικῶαταθρον ἀεροamos moΓν αππῖα ν ἰωη. Coneussis vero gravis venit ad Tartarum caliginosum, is pedum munus fragor. Chaos saepe est inferorum domicilium . Plutarchus sane iri ιαδίω, ορονίων, aea δεν exponit. Orpheus apud Ovidium X. Metamorph. ad Plutonem di Proserpinam: Per ego hae plena timoris,
Per Aaos Me ingens, vastique flentia regni Oro. statius rumti numquam te nato se ebaos. moestique situs patierespuIeri. posses etiam aerem interpretari. Aristophanes in Avibus:
Δια εμ -λεωσ s ά Νομί- , F δαους Τῶν μηρά- τει κνιμα si ψοφομδιαπ.Per urbem alienam eis chaos femorum nidorem non transferetis. Ubi Suidas di alii veteres Magistri γι exponunt aerem. Hinc & vetus Interpres Luc. XVI, 26. illud μέγα ροσκνη, quod inter epulonem divitem te Laetarum erat ebaos magnum interpretatur. hor est, vastum inane, vastum intervallum quali est aer , sive, ut Tertullianus ver
xit. immensa distantia sublimitatis & profunditatis. Apud nostrum Poetam inferius v. 7 o. locum Frebi vastum & immensum in quo Titanes servabantur θυια μεμου dicit, quem postea v. 8i4. ait esse η - κάεω ζοφιροιο, ultra Chaoutenebricosum , hoc est, Erebum.
117쪽
Itaque magis probo priorem expositionem, di hoc nomine , quia d aere paullo ante verba fecit δῖ δῖαν ἰημνεν ἀ- l . Flamma verὸ ad aerem disinum pervenit magna. Sequentia tam o scure di inepte versa sunt , ut quid Poeta velit ex versione ne Oedipus quidem intelligat. Verba Graeca sunt:
Αἴτως οἰο οτε γαῖα S uρονος ευριώ i,vΘν Πελναο. . Sie interpungenda mihi videntur. Mens Poetae est: Simile autem via debatur atquasi coram oculis quis adspiceret, atque auribus audiret, eodem modo ut cum terra is eaelum latum superne appropinquabat. AC rem, inquit, terram, pontum, Tartara corripiebat ignis fulminum a Jove missorum , tantusque fragor ex illo oriebatur incendio . ac si coelum ruere, sive terram coelo misceti videret & audiret. v. 7o9.- r Antiquorum Sch ,liorum auctor notat in nonnullis exemplari us legi υ,ες , quod prete edita lectione placet. v. 7 8. Αγγαλέοιαν ἔλων. Scholia antiqua legunt κρμλινσυ,
v. 73s. E'ν δὲ γῆς J Apposite ad hunc locum Senem Hercule fuis
Sterιlis profundi vastitas squallet soli,
Et foeda tellus torpet aterno situ, Eerumque moestus finis. is mundi ultimat Immotus aeν hareta is pigro sedet
Vide Virgil. VI. Fneid. v. s 7. Homer. Iliad . θ. F. 429. v. 7 8. Α μεν ἄ- J Sic leg. cum vetere Interprete. Nec aliter legisse videntur qui Latine verterunt Hesiodum, cum interpretantur propinquantes , quod non significat vulgatum αμφ G M. V. 768. E -ῆς Περσεφονειης J Est hoc proprium Proserpinae epi
De φ ειαν. terribilem Proserpinam. Ποινιψ vero sunt Furiae. v. 797. Α'πιλειψ MJ Bene antiqui Grammatici: οπωδάε -ιέ- , libans. Libantes enim aliquid de pateris effundebant in mensas α MM.
118쪽
nendum na . num ώγω - enim est magnuS. Hesych. άγγου , --λωῆ , , μεγαλου - . Stygem autem fuisse maximum Deorum iusiurannum alibi noster dixit, de res nota est. . Si 8. --- ἔαστνJ Nec hic mentem Poetae ceperunt, qui. vertunt : Cuius manus quidem sunt ob robur operιbus apta. Ε'ργμμώτα εχσει est ἰeiso Q. Hic eit lenius : Cujus manus quidem ob robur semper operant r.
v. 8ri Κρφον ἀμφ4 ἐον ni J Circa Saturnum existentes, qui una cum illo in vincula iunt conjecti. Interpretes diversa plane & a surdo sensu : A Saturno seorsim existentes. Titanes Saturni fuerunt Copiae contra Jovem, a quo victi cum suo Imperatore deturbati sunt ad inferob. y. 871. Μα ν αδ J Reddidi Hesiolo priscorum exemplarium lecti ciciem : Μαψῶσι , qui m probant Hesychius & Scholia antiqua. Haec: Μαψο- mi μώται -M' , οἰον καμίαι , Θρο κωμ. Sic lege, illum vide.' S7s. Ainari q-αηM J Legendum aerem, quod aeolice dieitur pro αειm. Et sic lectum olim fuisse Elymologici scriptor ostendit: T. γ' π π 9-2 A. αειρον , Αιώλικύπρον. kχα γλ ά , zοαιρ . I. U. Α Hon η' αλλ' αυσα. Male legitur αλη in Elymologico. Hanc emendationem tequens alia λαm confirmat, di a m ferri non posse declarat. v. so 3. Azτ εργ' ωρονἰουα κω ommm βροπι mi Inscitiae Interpretum insigne moliumentum dc hic locus est, dum vertunt: aua operam rura faciunt mortalibus hominibus. Loquitur de hori4. Non quidem ignoro eas esse coeli jaaltrices de ministras soli 3. Ualer. Flacc. lib. IV.ω-i Sol auricomus cingentibus horis
Multifidum jubar o, bissenos ere textam
Loricam induitur. sed quis non videt aut alias plane et has Hesio. horas ab illis It meri , aut alias partes eis dari a nostro Poeta , cui sunt pulcritudinis praesides. Quod de nomina illarum declarant. Quid enim magis res humanas pulcras reddit & florentes , quam Eunomia, Dice,& Irene, hoe est, honae leges, iustitia & Pax. Hae sane divae non matura reddunt mortalium opera. sed ornant, excolunt, nitorem tadecus illis conciliant. Pind. Olympion. Xli I. de beata εc omnium re rum copia amuente Corintho: Ε'ν να δἰ η' EAa ία νά ' Ῥωγο- n. βάθρον πιλίων ἀσφαλ ς Δ- , Q, σικωποπ Ειοίνα , insubias AAδ απι πλουτου , Μύ - τωιλε εὐαουλου Θεμιδεε In hac Corintho Eunomia
abitat, soroes que, fundamenta urbium firma, Τμstitia , is iisdem mo-
119쪽
ribus predita pax, dispen fatrices hominibus divitiarum, aurea filia Th/midis confuteisis bona. Hinc omnibus rebus ornandis adhibentur H rar. In aρvis in Pandora comenda, P. 7 .
Ipsam porro Hora pulcrum comam habentes coronarunt floribus verno. Theocritus de poculo pulcerrimo , dc suavem exhalante odorem Idyll. I, P. I S. H . A ται τὸ λ ασM-ώς υιλον eσλ. ών νιν ἰm κώνmm Ar ροῖς. En tibi poculum: contemplare, amice, quamsuaviter olet, Horarum in fntibus ablutum dices. Hinc aes est pulcritudo. pulcer. Hesych. si πο-s, εὐπτο--s. Theocr. Idyll. I, U. Io9. Σώ- A M. Formosius Adonid. s rota pulcrum reddo , decus de venustatem concilio. Est vocula , sicut superius ψωειν , & plures aliae. Pro ώμων frequentius legitur verbum paragogicum ω γ. Hesych - . υι--πιζε q. ωροῖσεδ η, Quia vero iacte inoeit pulcer, de homines in tidolescentia & juventute sunt pulcerrimi , hinc ἀρο - est αυ ζ- , in aetatis flore constitutus. In IN.
In atatis flore uxorem ιuam in domum due. Sie enim bene exponit Scholiastes Theocriti ad Idyll. I. v. ros.
Longe autem a cupite fudit splendidas se scias, reticulum, viti quais implexum redimiculum. Ubi brevia Scholia Didymi, ut credunt
κεφαλὴ . Hinet recte ab Hesychio exponitur ἀνάλ . Anademata enim erant fasciae crinales. Sed di mitrae erant fasciae , quibus coma religabatur. Hinc Judith. X. Castalio reddit fasciam. Verum mitris utebantur barbarae mulieres , dc vetulae , di meretrices :ovid.
Simulavit anum mitraqua capillos Presserat.
Iusen. Sat. III. v. 66. Ite quibus arata est picta tu a barbara mitra.
120쪽
Plerumque vitio vertitur. Itaque mitras tribui Musis οἱ γανων nes non
ferent. Barbarae enim illae mitrae a Graecarum matronarum dc puel
δυμ. ΣπιφάνM autem fuisse propria antiquarum Giaecarisin muli rum ornamenta capitis ex AEliani Ποικίλ. Lib. I, c. 38. Cognoia
scimus : IN. A si δὲ ριον inra παύ-π γων,κοῦν; Bbra P κεφαλής αφανία ἐπε ρε- ὼνηλιω. auιa vero neget plerassue veteres mulieres luxu disuxisse t Caput enim ornabant alta fastia. Sic verte. Erat enim nφανη limbus seu fascia altior caput, seu aliud quid am-hiens. Hine & loricae di murorum pinnae mφάναι dicuntur. V. 92ν. A' καιρουν J Miror unde in recentiores editiones irrepserit haee inepta lectio di vocabulum nihili , eum recte legatur in prima editione majore Heliasiana, Stephaniana, ac plerisque aliis omni-hus antiquioribus, ἐκικαιρουν, quod recte exponunt antiqua Scholia ο Βρυζον ἐγείρουσαι. Tumultus, turbas eXcitantem. Quamvis in edi tionibus vitio librariorum omissum sit ἐκεκλωπι , di sola extet exisplicatio. Monuit etiam me de restituendo hoc eleganti vocabulo Thomas Reinesius, vir numquam satis laudatus, praefatus extare id quoque apud Coin tum Lib. I. v. I78, ubi Eris dicitur Erit καια . Synonymum esse E γερσμον Διονυσιν dixisse Nonnum XIII. Dionys. v. 927. Ε, φιλο te μνιτεῖ- J Legendum est ψ φιλοτύI μιγῶ , ut nuper ostendit mihi elegantissimus juvenis Cuperus ex Scholiaste 3pollonii. qui ad Argonaut. I. v. 8s9. ψ-ότηὼ est sine concubitu,
ex se sola , sine consuetudine cum masculo. Nihil certius. Confirmat vetus Scholiastes Hesiodi : Πρῶ os ου ο τ I 'φω ν e. με is Helare. λο ivum riua εν. A e. Διοι am Primus Via Vulcanum ex sola Iunona eanis. ideoque is hoc nota. Homerus vero ex
Dia is Venere. Et Apollodorus I. Bibliothec. ν-δι πινε ιυνηε εο rem inp--. yuno sine estneubitu peperit Icanum. Hinc α Apollo nio dicitur H - ψοι, Iunonis filius non Iovis.
F. 9 Φ. si a . J Malo vertere Terrorem, quam cum Interpretibus, Timorem. Sequitur enim , Timor.
v. 97 I. M-3ε e. mora δή-u i In accentu peccatur. Legendum Temnis e. -νι δη id, ut superius v. s38. ἔλι- man , intesinacam pingui adipe. Κρμης πιων λημss . Creta pinguis adeps, est Cretae fertilissimus ager.
v. 989. A DA J Sic legendum ex Hesiodi sententia. Vide superius v. aoo. di quae ibi notat InterpreS. . 13 4 v. 99 I.