Hesiodi Ascraei quaecumque exstant graece et latine ex recensione Joannis Clerici, cum ejusdem animadversionibus. Accessere notae Josephi Scaligeri, Danielis Heinsii, Francisci Guieti, & Stephani Clerici Nec non in altero volumine Joan. Georgii Graev

발행: 1701년

분량: 338페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

I. γείναθ'. ΜS. Il m. . Sic de Palatinos codices legisse testatue Commelinus, quibus adstipulantur editiones Basileenses Isingrini MCporini , quas sequor. Ibidem male nonnulli 1cribunt ueremi enim Graecis dicitur homo prudens, de versutus eadem ratione qua Latinis callidus , cujus scilicet animus ita rerum usu oc-olluit , ut falli faelle non possit. Phaedro retorridi dicuntur. Hoe vero fine praeclaris ingenii dotibus consequi nemo potest, etsi a primis annis in luce fori di hominum fuerit versatus. v. ς . Πεφύλαξο δε--τάδ' -- , J IJos tres versus ine tissime te imperitissime verterunt InterpreteS: cautuε vero esto animo ut quartum vites desinentis is inchoati mensis, doloribus eonficiendo animo, valde hae accommoda os dies. Nihil potest fingi imperitius. nihil insulsius. Miror viros eruditissimos. qui hunc Poetam ediderunt. istam inscitiam non eastigasse. Hesiodi vero haec mens est : Teneto vero memoria quarto die ut vites finiensis , inchoantis mensis dolorib- conficere animum; valde hac sacra es. Vides sententiam Poetae recta adversari Interpretum Latinorum versioni. ,3 I. ut supe rius: e. , ata .r aυ --ου φυλά- animo autem sudiosὸ omnia εώ di. Tanλεσι , is ut apud Gregor. τελῶν ἱερ His est festum celebrare. ἐ.eri ἐπὸ Σωσὼ mλου ii, festus dies Christo dieatus, qui celebratur in honorem Christi. Quis ignorat τελam Quarta vero finientis mensis est quarta 8c vicesima mensis dies o quarta vero inchoantis est quarta a kalendis. Apud Graecos enim in quolibet me se tres erant quartae dies , προπιν θαμνου, πταρο ι σουνὶ , --w-Prima quarta, aer m ωα as, est quarta a kalendis: secunda quarta remem μεσῶlo est quarta Post decimam: tertia quarista inmurm est quarta post vicesimam. Sic etiam sunt tres tertiae , quintae , sextae , septimae, octavae , nonae in singulo mense. Paullo ante μέ ς πτώ . media quarta meminit, quae est quartadecima, remem μεσοῦ-s. Uersu8ia. & sequentibus tres nonae, εἰ--έλη commemorantur. Et haec satis obvia, quae non notassem , nisi

viderem esse qui nesciant qui per πτοοῦ, βινον πο η o,a

dies sint intelligendi. Ceterum pumerus quaternarius quam sanctus fuerit antiquis, praecipue Pythagoreis , dc quam vim ei tribuerint

legit:

82쪽

ei. His τενώα τὸ - άλαν his νον- ρ ει-ε -- , - ἄνα --ε ἡ κνδολιμ. ψ, mr ηαε. Aa νου κλειδευρο τ ι ἡ φάμε--l --κῆ --ο--. Mi naturam appellabant quaternarium, mariatatem proprietatis Adicantes : is quod a sique ea non sit unu emalis constitutis , unde etiam clavigerum natura quemdam ipsum undiqua cois ominabant. sed quid est 2Eoti natura y Λῖolus Vulcaniarum Insul rum Rex fuisse traditur , & c estium motuum peritus , ideoque ventorum dominus. Quid vero ille ad naturam rerum omnium parentem Recte se habet lectio Nicomachi, nisi qudd copula sit extexenda , legendumque : -- φέm αἰόλα. Dorica Dialecto. rua utebantur Pythagorei & omnes magnae Graeciae incolae pro αἰολη. te vice versa emendandus Anonymus ex Nicomacho , non contra. A λ , & Πααιο-- sunt ouom propria epitheta. Ratio nemini Potest esse obscura. Inscriptio antiqua apud Gruterum:

. - i . . .

Fuit, qui me reprehendit, quod Nicomachum Gergesenum dixerim, uti vocatur apud Photium, praefatus nullos umquam fuisse Gergasenos . sed eos dici Gerasenos. Verum si Photio non credit, credat Matthaeo, qui eos vocat. Cap. VIII. 28. Gergesenos. Nimirum eadem urbs vocabatur Γουσαι. ta Γέργινα, incolae Geraseni. Gergaseni. 8c Gergeseni, quos etiam hoc nomine appellat Iosephus II. de Bello Iudaico 2 a v. 8o4.-χ-ώς-J Interpp. Periurium vindieantes. Quis a divit is 3ν esse pedurium t κον stabore est jurisjurandi fidem vi lare . perjurum fieri. Sed ἔρονι numquam simpliciter est pedurium. Ceterum in MS. I. legitur et hos misia s. oreum narum. Sine si Iegisse videtur Virgilius : quintam fuge : pallidus Orcus Eumenide Mosata. Ubi Servius: Hesioduι Oreum quiuia luna dicit natum. Ex Celso quoque tradit Oreum esse jurisjurandi Deum , pallidum dictum quia jurantes trepidatione pallescant. Apud Oreum enim defunctas an mas jurare , ne quid suos , quos in vita reliquerunt, Contra fas adjuvent. Oreus Latinis est Pluto, summus inferorum Deus. Cic. in Uerr. Ut alter Oreus venisse AEtnam , se non Proserpinam . sed ipsam

Cererem rapuisse videatur, hoc est, alter Pluto. Plaut. Pinu. I, 23o. ιο die orem ab Acheronte mortuos amiserit.

Et fie Latini frequenter. Nonnullis tamen non Pluto, sed Charon Orcus est. Glossae Philoxeni: Orcus παρών. Quin de Silius Italaeus Cerberum dicit Orcum. Illatrat jejunis fauribus Orcus Armenii quondam ωμι immanis Iberi. Tom. II. F ut '

83쪽

Ut Ueteres videantur omnibus inseris tribuisse nomen Orci, quod a Graecis illos accepisse certum est, qui de M Focarunt sepulchrum, ut bene observat Maximus Maliger ad Varronem G Menandro: οὐ πυ-ν ἐωώ- πηλυτ η ra ρον. Σι. τ ισην Μην rit σφοι γ' εὐπλης. Numquam invideo mortuo vulanto , in simile sepulchrum venit etiam valde tenuis. Sic hic locus legitur; pro quo male substituit vir sum mus ορ- recte tamen scripsit ευπληs, cum 'aliter legeretur as πλῶ.

Oeυν sane fuisse Deum inferorum , patet ex hoc loco Hesiodi, qui illum conjungit eum Furiis, di natum dicit ab Eride m periurorum poenam. Vide & in Tlieog. v. 23 r. Sicut autem hoc est, Pluto, sic & ορ- inferorum Deus pro sepulchro ponitur. Ex lecti ne autem nothri codicis apparet Uirgilium non esse hallucinatum, quod Salmasius in libro de annis elimactericis contendit, cum stri 'psit Orcum natum esse quinto die. bic enim invenit in suis exemplaribus, ut legitur in primo Vossiano. In hoc tamen abit a sententia Hesiodi. quod illo die Erinnitas quoque natas canat: cum Hesiodus tantum dicat illas versari apud superos, ad vindicanda scelera flagitiosorum hominum. Sed forian in hoc secutus est orispheum, Et Melampodem 3 qui di ipsi commodorum 8e incommodorum dierum ephemerides ediderunt cum illorum causis, ut Graeci I terpretes , qui illorum testimoniis tape utuntur. Ostendunt.

παιών. Bona siquidem est haec ad plantandum. F. 8I8. Παῖροι A F άλη - καλη καὶ Pauci veraeem dicunt. Inde Virgilius ait illum diem esse contrarium furtis. Nona fusa malior eonistraria furtis. Furibus enim fraudi est veritas. Hic est hujus loci semsus. quem fle Salmafius ἡ πανο vidit. '. U. 82o. moerar - σι K atam μαν οἰ-- J ΜS. I. μυε- rarat νιλ iubis quod placet. Subintelligendum autem hic ισαα. Paulialo ante ν- -Mαλη is perperam vertunt bena clava m. cum sit --λο-ειθ in qua multa sunt sedilia remigum. Κλ su enim sunt transtra. v. 823. Με-Λ-ι sunt πλουσα , dies intercidantes, qui inter faustos di infaustos volguntur. Vulgo incerti vervum. δουπεω

est πώει. Unde Catadupa Ciceroni Nili catarrectes dieitur, quod de altissima rupe praeceps cadat.

84쪽

bere pro regere. Adamantinus. Obscurus locus Hesiodi & aliquot Homeri expositi. Π χες in scutis quid. montium juga. Πολυ lυχρο

ΑΣΠΙΣ HPAΚΛΕΟΥΣJ servius ad XII. aeneid. hune librum laudat nomine A-ιὶ,-ιὶασ. Latinis', inqui .. --ndum Hesiodum in K-δπ- hs o, Circes filias fuit. Sed errat Servius 3 Nouin φιλ sed in Theogonia hoc dicit Hesiodus/ Et fie legendam v detur apud Servium. et Ia Amra v. 3. Λαια.-J Ad bella coneltantis, bellieosi. Hesych.

Alcmenae quae Herculem edidit diversae sunt Ueperum sententiae. Pelopis filiam fuisse consentiunt fere omnes. Hinc Hercules Pelopis pronepos dieitur in antiqua inscriptione. Diodorus Siculus il ni vocat Eurymedam , Plutarchus Lysidicen , Apollodoro in Bibliotheca innaxo Aleaei filia dicitur. . v. v. H or lσJ Lege: sin. 'v. 2 3. Tu si ἀκν ἄδμοι J Diaconus Itali ιιι οι , ta linterpretaturs ραορφει. Pessime meo judicio. --λέμνε φυλόπιλε coninjungenda esse vel puer videat. v. 19. A. -φι-ύση J Cui persuadeas tironem GTetae linguae nescire Αοῆς ἀλκτῆροι este depulsatorem malorum , damno- rum, calamitatum p Hinc Hercules appellatur αλεξιώκ . Interprε-tes tamen Portentoso errore transtulerunt: Martis depulsorem. Infe

85쪽

conus, qui haec verba accipit de .lcmena, asseverans illam hie a Pomta dici Vererem . quia superius scripserit , eam omnes antecellere mulieres ah α ρωνες . quae an sano homini in mentem possint veniare dubito. Cui enim , praecipue qui Greteros Poetas enarrandi parteas ,1 imposuit, potest latere 25, άφesis rari esse m-ουα- ι ἀν 3. Φε-

inomiis, Cancubitum. ensuetudinem rv. sa. Bι L. Η'e κλει J Inept8 vertitur : vim Hereulanam. Cum sit secundum pervulgatam & creberrimam Graecis Poetis circum scriptionem, ipse Hercules. Inferius: E, μία ω δε ι μυννος uis . arn ψ αlμός. In medio aut m draco erat terribilis. Homerus Iliid. β. v. 337. Ει misi νυξ ἐλθοῦ--ἀ.4ῶν.

Donee nox mrtiens dirimat viros, ubi ridicule Interpres, robur virorum

Uoi Inter rea denuo: draconis hamor. Imitatus est Horatius: . P προ is eronta Herentius labor. hoe est Here ea. ut apud eumdem Catonis virtus est Cato: Narratur

Md istum timeo sua qui prima sedens

86쪽

sis legendum esse ante quadraginta annos vidi, di probavi Gron vis. Horatio est ora frenis temperare. Lib. I. Carm. 7. Galliea nee lupatis to erat rea steris. Ubi scholiastes meus ineditus : Gassica pro Gallicarum equarum or Orid. stumantia ora coercere, VI. Metam. ,-- dum flectis in orbem Suadrupeos cursus, flumanti quo rea Mem RId. V. Metam -- . Dea fertilis angues Cunibus admovet, frenisque coercuit ora. Id. epist. Phaed ae: Sapὸ juvat versare leves in pulvere eurem, Torquentem frenis ora sequacis equι. Seneca Hippolyto v. Ooll. is

Celsos sonipedes ovus subigit isto Et ora semis domitasub icto ligat. Manil. lib. V.

Stare levi curru moderantem quattuor ora.

Spumigeris ste ta lupis, edi flectere equorum navalidas vires. v. Io 3. H'Mli J Male in multis editionibus legitur . In aliuti Siaa, di fie legit Ioannes Diaconus. Sed nihil tuum compellabant seniores. Vide Scholiasten Homeri ad dictum locum & Apolitinii Rhodii ad Lib. III, v. ra. Homerus Iliad. ζ. V. I8. M os ἐων νων προρις ν. Venerande, certὸ te jam valde properantem detineri . Io4. am Unam -- J Non alia ratione Neptunus dicitur. αγρε , uti & Oceanus apud Euripidem in Oreste : H- ωμι -

aε σν πιωροκρους ἀγυιλ-ε Duarare , ἀναλεῖ κωνα. Aut Pontum quem Oceanus Taurimum caput habens Davonens ulnis eircuit terram.

quam ejus filii, fluvii, nimirum propter violentiam . di strepitum. Festus : Taurorum flecta simulacra fluminum , id es, eum cornitas quod sunt atracia uι tauri. Virgil. IV. Georg. 371.

Et gemina auratus taurino cor a vultu Eridanust quo non alius per pinguia culta Di mare purpureum violentior in is amnis. Horatius: lib. IV. carm. Me I . v. aris .

Sed tauriformis vesvitur Aufidus aut regna Dauni prouis Appuli Ciam savit.

87쪽

ax fabulis verum eoillume, tauro similem forma Acheloum aiunt , ut O alior fluvios . obfrvitus . flaxus alveo m , quι eornua diciantur. Vide & A lian. Uar. Hist. II, a. Sic di in antiquis nummis fluvii forma bovis exprimuntur, ut pridem doeuit vir doctrina di judicio magnus Antonius Augustinus tu Dialogis. v. Io . in Shicin κρή- --l Interpretes vertunt: qui Thebn-rum mamia tenet. Nec improbo. tamen poterat etiam verti, --het. Nam habere Latinis aeque ut Graecis sηιν dicuntur loca, qui illa possident. & gubernant, qui illis praesunt. Justin. XII, 4. Terras inter amnes 'daspen oe Indum Taxiles habe t. Flor. IU, a. Siciliam ct Sarainiam annona pignora per legatos habuit. Tacitus II. annal. 2O. smare urgere ut provinc/as is legionas siam habrat. Sic & homines & Dii dicuntur haberi ab iis , iub quorum potestate & ditione

sunt. Ovid. I. Metam. v. I96.

Cum mihi qui fulmen, qui vos habeόque regoque, Struxeris insidias. v. II 6. Θυ Λύγη ἡ-J Nonnulli codices legunt non malet 34ύθω

v. 336. Κ-ἐίαν --, Δωδωλέί- άλ. sisl J Diaconus contendit GH me hic non esse lapidem ι sed Hunc sequuntur Latini Interpruina. Sed quis tam hospes est in Ueterum Scriptis, eui lateat adamamina Graecis di Latinis dici omnia quae valde dura sunt& firma Sic Horatius Marti tribuit adamantinam tunicam. Ovid. IV. Metam. de se tibus inferorum: Carceris ante fores clausas adamante sedebant. hoc est, obicibus & postibus firmissimis. Sexcenta apud Poetas exempla facile invenies. v. 3 x. Κοκνου διψπὶως η λα-J Interpretes inscitissime: ea

ruleis plicis fulgorem interseeaAtibus. Uerte: carulea lamina ream ducta. Κυανου πlύγε, sunt caeruleae laminat, ut apud Homerum 9 κυανω. caerulea lorica. Π-χε sunt qaminae, tabulae , plagulae, coria ex quibus scuta conficiebantur. Etymolog. M. exponit - ab G ess, ἐ-λ- λοι,--. Ex pluribus enim plagulis, pellibus, textis, tabulis, pro materiae diversitate, conficiebantur clypei Graecorum, ficut& scuta Romanorum. Unde vult Varro scutum dici a secando, quasi secatum. Quamvis autem in veriverbio labatur Τogatorum dosiissimus, est enim scutum a m-τs , quia pellibus obducebatur, ostendit tamen Veterum scuta ex variis partibus fuisse compacta. Liquidissimct Homerus iliad. H. U. 248.

Ceterum sex per plagulas penetramit findens hasta , in septima autem petie bst. Ajacis elypeus erat , singula pellis e stituebat sive plagulam. Iliad. Υ, in descriptione sevii Achillis: A - οῦ--ε βιόν, vlύos, αἰ 4 4 εο πεισ

88쪽

Sed dum quidem Metις νεν plagulas, ha autem adhuc tres erant. Goianiam quinqua pι-gulm Vulcanus duxerut , duas areas , du que intus flanm : Unam vero auream. In quibus locis ineptissime Interpretes vertunt plicas , ni in pluribus aliis. Polybius in descriptione scuti Romanorem λωλών νὼ appellat, lib. V I. F., λψς - Αω---i -υγυae s Hον- A -- ιυρον--ε λη l . Mutum . duplici r mouiso glutine taurino est compactum : extrema imperficies linteo, deinde vitulino corio circumtegitur. Nieetas Choniath lib. I. rerum Isaaci Angeli in descriptione thoracis ex lineo coactili saepius aut decies in se complieato rela, οπι τα dicit, quae Poetae Veteres .luας Aὐώs ι ἡ Κόρραhs ανα, Νρεῆ es ι , - δὲ - νίbis. e. A-πε- η- ον ---ι νως ηλι - λακισ QBιHαιὰν 1 --ὐελ- ἐε - ντην δῖ L, ανυτοώψ αλα , σοῦ. προσπληρὲ, . st η-ἀναε πα-ε ρογανώπιον , ηυρμε- η' εἰς σκ-ωἄγυι 6 -λε- υφασμώ-ὶ--. Ipse Conradu sine scuto tune dimicabat: sed pro lorica textum quoddam' gesabat e Iino factum , vina austero probe salito maceratum , sepias replicatum et quod quidem sala o vino eoactum adeo firmum udversus ictum erat, Mi peneistrari a nulla telo posset. Erant autem hujus texti plagella octodecim ct eo plures. Propter eamdem rationem tabulae quoque ex quibus fores compingebantur xl dicuntur. Pollux Onomast. IX. s. stlαουι sunt etiam pugillarium tabulae, five sint eburneae, sive ligneae, lave aureae. Hinc λάυουν, νώπlων , πολιὴδυον. Nec longe inde distedit quod pro jugis montium OH es ponuntur. Apollon. Rhod. III, Ior.

Ivit per juga Olympi.

Ubi ridicule Interpres novissimus valles exponit. Iugis montes connectuntur. Hinc nostro in Thereon. F. II 3. est multa juga habens. Inepte Interpretes: coelum multis spham -- .plieitum. Vide Eustath. ad Iliad. S. p. 6i o.. ubi varias de hujus umcis notione di origine sententia δε tradit. Uλιωνεω vero & δολο νειν sunt propria in hac re verba. Homerus in loco superius laudato: μει-ri π ύχασ ἔ G Κυ Aων. auoniam quinque lamina. duxis Vulcanu . Idem alio loco: u ἀω γαλ υς . σε, quam faber aranus fecιt. κλαύνω σόλυν ουνών, ferrum, aurum ducere, proprie dicuntur fabri aurarii de aerarii. Hinc ἐλαι -- sunt laminae ductiles. Eustath. ad d. l. πέντε πυγ- ἔλο p. sa πη τοῦ H Ο Ηλα κώ. dicitur hoc quidem secundum artem fabrorum arariorum. Est enim pro-Prium νιλκάργων verbum. Herodot. I, 68. UM σσίλον ἐξεμυνόσιδ εν. Cum venisset. in incinam arariam videns serrum ιι. Idem I, Fo. Καπικιαψ γε υ--, ἐμ ιπ=ωλα εξ αἰ it1, 4

89쪽

ἐξἡλιωri. Immensam vim assti liquefeeit', ex quo dimidiam lateres duxit. Noster inferius in Theogon.

.uem circa farraum sutum ductum est. Apollon. RIod. Argonauta II, 233. οὐδ' εἰ οἱ ἁ Δ ---- ἐληλάδμον κέαρ ti . si cor ei hi ex adamante aue um. Eu inres Latinis est ducere. H 'ratius de Alexandri aerea statua : Ne quis se duceret Me. Tlawε rect etiam verti possunt tabulae . quamvis sint ferreae ,. aut emiaceae , aut ex alia materia. Sic apud Tertuli. de pallio eadem tralations plica longae in toga dicuntur u la tog4, quod similes sint tabulis.

sit elegantissima emendatio asserta. Juvenali lux. Rumis pere auditorium. Hesiodus distinctione adjutus. Πα-

άδάμιαν-ς βα-ειν. Leves in hastis. Et similea

locuti es.

v. I 6. 'Λή-ν λλυ--J Pervenustum loquendi genus est pro .nmmν λακῶν. Antiqua inscriptio in consecrationem templi in agro Herodis Attici, ---γέου- , herba viridis, quod olim observavit Salmasius, & ante eum David Hoeschelius in epistola ad Me sium scripta , quae penes me est. Simile loquendi genus apud Aratum , λεμ- φάκ- is i. vertit Cicero obscuro eorpore

Mela. v. r . onmι --ι J Dentes .ma ηι. Hesych. Α- -ν, ἀσπό- , ain rapis, interpretes pessime : dentes inaecess. Ut MV. 23o. Pet viuinori, sunt terribiles. In There. v. is I. Xo essa πλα ι manus magna , terribile3. Sophocles: Ajace flagellifero v. 216. ν ἄπλωl ἔκι Hune furor magnus tenet. Nam sic legitur in editionibus antiquis. Recentiores Stephaniana, Plantiniana, ut di Grae- interpres scribunt, ἀ- - ut significet furorem seu insaniam eram, hoc est, malluam. . V. IN. E'ν δ' . ωα is, . θοα-mis m-Legendum: μώματασίη τ' fi , . Vertendum vero : In eo tumultu. , terror a σ

90쪽

v. x x. Οὐ ροι πάτια, J Legendum κη' 1-ροι. v. 179. Κωνέα ν - φι- Δρο- mJ Hi omnes accusativi ab hoc versu usque ad 383. exponendi sunt per nominativos, Rex. Pirithous, dic. quod satis indicat versus, qui iis subjicitur:

Latinos Interpretes iugit elegantissimum illud dicendi genus, OIἀμφὶ Πλεμνα , pro Πλατων, de quo superius egimus. Poeta omisit articulum. v. x8r. μιρέ- J Notat Diaconus hunc Lapitham nomen accepisse a loco quem coluerit. Is est fluvius Thessaliae. Suidas: m a sus Sao λι-. Sed di ejus accolae eodem nomine fruebaniatur. Stephanus de Urbibus: Te ρέω - - ms Θεαναλίας. τε ἐλD Tmeren . Stulte Me in Uertitur notin Martis. cur

non: Alius Mariis r Sie autem omnes dici ἄνδρας qui Homerum , parentem omnis doctrinae di elegantiae legerunt, non possunt nescire. Apud eumdem eodem sensu: ψει P. I 8y. Ασοῦλεν ει πις ώJ Ovidio XII. Μetamorph. dicitur Astylos: auque suis frustra bellum dissuaserat auguν

. I . rεμνίων MI Ruentium. non : festinantium. nisi forsan te gendum : s ' is φων τι avidorum scilicet pugnae.' U. I97. Ab ώη τμ- νειαJ Cave vertas, praedatrix Tritogenis. cum Interpretibus. Retinendum Graecum epitheton Melea. qua significatur bellicosa Minerva. Suidas : Α μυ- η A'9 si , . - F

v. I98. Μαχα ἐλλου- υρναπεινJ Quid est, pugnam velle armine 1 sie enim reddiderunt Interpretes. Κορο-ειν μαχia est accendere praelium, ciere bellum, ut Justinus loquitur de Artemisia: inter priamos duees bellum aereνime eiebat. Noster Paullo ante: Κορυ-ου- na νον ais'οῦν, accendens pugnam virorum. Pindarus Isthmionic. VIII. -- ---- νουάρπν e. arrAM Utv-arm. Pugna homines interirnentis opus in campo ciere . quod est Rrtiter pugnare. - ρο-- saepe generaliter est augere. Hesych. ΚερναειπPindarus Isthmionic. VIII. βιω κκυασέβει ὰ Σλαι M μη- fortunas amplificare bonis artibus.

v. 2o3. Saῶν ἀ--νὲσ σλη - J Elegantissime hune loeum emendavit D. Heinsius, qui legit ἄγων σαπι πω stangebatur. hoc est, resonabat Olympus. Polybius XU. 3o. π A-- --

SEARCH

MENU NAVIGATION