장음표시 사용
101쪽
i eprehendo, nisi unum me, quum parum commode scribo : nulla spe, nullo timore sollicitor, nullis rumoribus 6 inquietor. Mecum tantum, et cum libellis loquor. Rectam sinceramque vitam i dulce otium, lionestumque, ac paene omni negotio pulchriust O mare, o littus, verum Secretumque 11o-elavi quam multa invenitis, quam multa di- cratisi Proinde tu quoque strepitum istum inanemque discursum, et multum ineptos labores, ut primum tuerit 8 occasio, relinque; teque studiis, vel otio trade. Salius est enim, ut Attilius noster eruditissime simul et sacetissime dixit, otiosum esse, quam nihil agere. Vale.
ad Paneg. XCIII , 3 , et ait vitiose
esse in editis eum. G. Νon Arnu nius, sed Livineius. S.
6. Rectam sinceramus vitiam. Roua. O rectam sinceramque vitam. Proxime inde : verum secretiamque μουσωv. H.
3. Attinias. Praestat Atilius. Vide infra ad ΙΙ, I 4, a . S. Eruintias me. Addidit, opinor, Plinius, quod vox illa Attilii iaceta otium literatum ac studia commendaret. Vertas igitur paria im geliarten Sinne. Facetius et eruditius similiter junxit Columella, I, I, 14, P. 429, ed. Gesn. S. - otiosum esse. Quieti animi et timnis literia vacare , nullis negotiis molestis impeditum , Potius est, quam nihil agere, h. e. frustra et nequidquam occupari, movere, fied nillil promovere, etc. Iam laudarunt hie viri docti Scipionis vocem eR
Cic. oss. III, I , Se nunquam misti otiosum esse, quam quum Otiostia sis. G.
Euphratem philosophum laudat, quom ut audiat Lirius, hortatui, doletque non crebrius se per occupationes illum audire posse. Exsultat in his laudibus animus Plinii, et verba promanant e Pectore pleno, ita ut videas summa hominis admiratione captum
fuisse. ED. C. PLINIUS ATRIO CLEΜENTI SUO S.
Si quando urbs nostra liberalibus studiis storuit, nuncti axime floret: multa claraque exempla sunt: sui socerit i i zod by orale
102쪽
EPISΤΟLA X. 27 unum, Euphrates philosophus. Hunc ego in Syria, quum et adolescentulus militarem, penitus et domi inspoxi, amarique ab eo laboravi, etsi non erat laborandum. Est enim obvius et expositus, plenusque humanitate, quam praecipit. Atque utinam sic ipse, quam spem tunc ille de me Sconcepit, impleverim, ut ille multum virtutibus suis addiditi Aut ego nunc illas magis miror, quia magis intelligo : quamquam ne nunc quidem satis intelligo. Ut enim 4 de pictore, sculptore, sictore, nisi artifex, judicare; ita, nisi sapiens, non potest perspicere sapientem. Quantum s
mihi tamen ceruere datur, multa in Euphrate sic eminent et elucent, ut mediocriter quoque doctos advertant et
et um , quod Cortius praetulit, quum utrumque ex sti ecerit corruptum sit. H. - Euphrates, philosophus Stoicus, genere AEglyptius : adhaesit Vespasiano in AEgyptum venienti ἔRomae studiosus , aulae se insinuavit , atque hausto veneno sponte decessit sub Adriano. ED.
a. Adolescentulus. Viginti circiter annorum , tribunus erat tertiae legionis gallicae , quae a Vespasiano
in Syriam missa erat. ΕD. - ωMitis et expositus. De eo , qui suRm mentem, suos sensus omnibus aperit, et
offert, nihil dissimulat. Sic candia
dissimum et maxime expositum binxit
Quintil. II, S , I9; ubi plura hujus
loquendi formae hae aetate inprimis frequentis exempla dedit valding.
E. - Immo est h. l. is, qui studi sos sui comiter, ρlenus hia nitute excipit. Gierigius apto laudat Sen cam Epist. Io8, Τ. II, p. 53o, edit.
Ain tes . : AItaliam . . . . . non tantum
PGratiam discentibus , sed ObMitim. S. 3. Atque utinam i l erim. Roni. Algu. utinam sic spem ψse, quam tunc et de me concepit, imple--rim. H. - Virtutibus suis addidit. Nemiae virtutibus suis addere dicuniatur ii, qui in dies magis proficiunt virtutibus , et quas nondum habebant , eas comparare sibi adnituntur. E. - Aut ego. Sic legendum, nou At ego. Dixerat, Ille multum Dirtutibus stiis addidit. Hoc nunc e tractat ex
aliqua parte, et fieri ait Posse , ut olim talis fuerit Euphrates, sed tum
non ita bene sibi notus. G. - Rom. Aut ego niarm illas magis miror, quia antellio, quamquam ne nunc guidem satis. Ut enim. Merito postremum vettium intelligo orni sum est, quod vulgati habent, in quibus vero an tea rectius est, quia nunc magis intelli , iterato adverbio. H. 4. Ut enim. . latore. Rom. Ut enimae pictore, scolptore, fictore. Η. s. Quantum eminent. Rom. Quantiam tamen diatur mihi in Euphra
te cernere , mitia sic eminent. H.
Eminent et elucent. Ut in pictura , quae multo luimine instructa sunt et umbrae adjuncta. CF. Lib. III, I 3, 4, ubi ei uia et excelsa in oratione com-
103쪽
assciant. Disputat subtilitor, graviter, Ornate : frequenter etiam Platonicam illam sublimitatem et latitudinememngit. Sermo est copiosus et varius : dulcis inprimis, si et qui repugnantes quoque ducat et impellat. Ad hoc proceritas corporis, decora facies, demissus capillus, ingens et cana barba : quae licet sortuita et inania puten- tur, illi tamen plurimum venerationis acquirunt. Nullus
Itorror in cultu, nulla tristitia, multum severitatis : reverearis occursum, non reformides. Vitae sanctitas summa, comitas par. Insectatur Vitia, non homines : nec castigat errantes, sed emendat Sequaris monentem attentus et pendens : et persuadere tibi, etiam quum persuaserit,
parantur iis , quae in pictura lumen et umbra Commendat. Ε.- Latitudinem. Catanaei observatio est non inelegaris, Ialitudinem tribui Platoni eum re pectu ad etymon Hominis illius; κγ.άτος enim latitudo est. Latra porro Oratio Pressae adstrictaeqtie opponitur. Vide mox I, ID, I9. G. --. Ibi lata, munifica , excelsa oratio functim dicitur. Suibdas etiam in πλάτος λοroie, Platonem appellatum n tat. Alii tamen Platonem a lato I e tore aut fronte nomen accepisse diis Nerunt. Diog. I aeri. Plat. cap. 5 : ὁτιπλατυς tu , ως Οχοι Seneca Epist. 58 : - at quidem corpus validum et sorte sortitus . et illi nomen latitudo pectori secerat .. E. - Diog. Laert. III, 4MI 66, . Amstet. φου πλατύτητα τῆς ιρ .vεἱρις ρύτως
Timoni Phliasio dieitur aleci. Munck. T. II, p. 7o; XIV, in πλατυ-
6. Ad hoc proceritas. Roni. ad Λ'c Proceritas, raptime. H. - Sic et Coristius , quem Gesnerus et Gier gius sequi debebant; hoe Excerpta Brum-rrier. habent. Ceterum popetua o susici vocum ad hoc, ad hire, adhuc.
Vid. Cori. ad Sallust. Catil. XIV, 3;XLIV, 6; ad Plin. Ep. I, II, 4; in a-kelib. ad Liv. XXI, sa, Io. S. Demissω evillus. Graecorum καθει-μtun κονι r. Variata ad hellenismirationem structura , Lucian. T. III, p. 49a, de Homero : τοου καθειμivo,
Apollonius Dan. epist. 3 , p. 336,
ed. olear. Euphratae suisse ait Ilova λευκρου και μεIM , acerbissime addens : πλεου οὐδav. S. . Numis horror in cultu. Bom. Nullus horror in vultu, probe : quod huic opponitur se ratas, quae in vultu utique est Potius , quam in cultu. Η.- Accedo. Sic et alibi cossiem fluctuant , velut in Claudian. do LUCOns. Honor. v. 69r. Vid Burinann. ad Anthol. Lat. T. I, p. 63 . S. - Nec castigat ererentes. Non eXγωbrat errorenti verbis asperis , fi orationibus revincit, et per hoc ipsum emendat et eximit. G. Pendens e se. ah ore dicentis , notadieendi formula , de iis , qui cupide
dicta ulterius arripiunt ixec verbu-
104쪽
cupias. Jam vero liberi tres, cluo inares, quos diligentis- 8sime instituit. Socer Pompeius Iulianus, cum cetera vita, tum vel hoc uno magnus et clarus , quod, ipse provinciae princeps, inter altissimas conditiones, generum, Non ho
noribus principem, sed sapientia, elegit. Quamquam quid ego plura du viro, quo milii frui non licet 3 An ut magi angar, quod non licet Nam distringor ossicio, ut maximo, sic Inolestissimo. Sed eo pro tribunali, subnoto lihellos, conficio tabulas : scribo plurimas, sed illiteratissimas literas. Soleo nonnunqualia snam id ipsum quando con- io
tingit l) de his occupationibus apud Euphratem queri.
Ille me consolatur; adfirmat etiam esse hanc philosoplitiae, et quidem pulcherrimam partem, agere negotium publicum, cognoscere, judicare, promere et exercer
tum Perire patiuntur. Sequens Renistentia acumen habet ex quadam re
non possis exsatiari ejus oratione et praeceptis; etiam quum sentias eum tibi aliquid persuasisse, tamen DP-tes, ut eadem repetat. E. - Similiter Graeci Chariton. p. 59, edit. Amstet. λαρτησας τῆς ακροάσεως, ad q. l. vide Dorvii l. p. 342 sq. S.
suaderi imi . etiam quum persuaserit, cupim, Plane ut Medic. H. - Praestat vulgata, quam mutarunt, quibbus pronominis ellipsis durior visa esset. Sed exempla ejus ubivis obvia; cs. Gut . ad Sallust. Cat. XXXI, 7. S.
8. Prooincia . . conditiones. Rom. pro incire Princem hunc inter altissimas conditiones. Iterum et hic eum Me lic. consentit. H. - nc, etsi
Coi tio probatum , nolim in ordinem recipere.Vix credas, quot locis manus librariorum inepte sedulae talia Pronomina. ad sensus scilicet
integritatem necessaria, intulerint. S.-Inter altissimas conritiones. I mitaturne Nepotem Cornelium Att. XII, de Agrippa : - Quum Propter suam gratiam et Caesaris potentiam nullius conditionis non haberet potestatem, potissimum ejus delegit assinitatem,
etc.. G. - MDRufi est, quum Posset
generum sibi eligere, honoribus et divitiis praeditum, Euphratem elegit
sola sapientia Praestantem. E. Condisio de matrimonio est latinitatis jureconsultorum. Hinc formula repudii conditione itia non utor.
Conditio. S. 9. Ogpeio, ut maximo. Praefectura aerarii, quam gessit aetatis autio XXXVI et proximo ex Mass mi rationibus , quem vide : Praesertim vero nostrum V, is , b, et X , zo, ; Pan. XCI, r. G. - Pro tribunali. h. e. in tribunati. Sicem sumestu, Pro rostris, alia. Vid. Cort. ad Sallust. Iug. LXVII. Eodem modo Graeci προ usurpant. Vid. DuLer. ad Flor. IV, a , 9ι. S. t . Quinque ipsi doctant. Noti ati
105쪽
3o C. PLINII LIB. I. i justitiam; quaeque ipsi doceant, in usu habere. Milii
tamen hoc unum non persuadet, SatiuS eSSe ista sacere, a
quam cum illo dies totos audiendo discendoque consumere. Quo magis te, cui Vacat, hortor, quum in urbem proxime veneris venias autem ob hoc maturius) illi te, expoliendum limandumque permittas. Neque enim ego, ut multi, invideo aliis bono, quo ipse careo; sed contra sensum quemdam voluptatemque percipio, si ea, quae mihi denegantur, amicis video superesse. Vale.
perspicuum est, quo hoe ipsi pertineat. Contextus quidem omnis , et proxima commemoratio philos Phiae suadet, ut philosophos intelligamus , sed manet tamen abrupta et hians Oratio. Si quid libri veteres adjuvarent, ego legerem g aeque ima doceat, a . Philosophia, in usti Arre, h. e. Praecepta philosophiae usu et factis exsequi. E. - Locus sanissimus, in quo quid biet, non intelligo. Novandi libidinem poemeere debebat Cortii annotatio, cui, si necesse esset, Plurima ex utraque
lingua ali ei possent. Uno desungar Livii loco, XLII, 47, u
mana esse, non versutiar um Puniis
Carum , neque calliditatis Graecae rapud quos sallere hostem, quam Visuperare, gloriosius fuerit. . Vid.
I I. Hoc unum non persuadet. Sua
vissime repetit, quae de vi persuadendi et dulcedine viri dixerat S 7. G.
Illi te e Otiendum limaridumque. Rom. illi te otollendum limari misque, ut Medio. Lege excolendum. quod Latinum et Plinianum est. Lib. IV, ep. 6 , a 2 αΝeC agrum , quem non habeo , sed ipsum me studiis excolo. . Cie. Brut. c. 25 :. Caiusque Tuditanus eum omni vita atque victu excultus atque expolitus , tum ejus elegans est habitum etiam orationis genus . . M
taphora ducta est ab agris , qui exeoli dicuntur , quando, quae se tilitati ossieiunt, exstirpantur. Vid. lexis . rustie. Gesnerianum. Η.ra. Inoideo aliis bono. Ita perpetuo construi hoe verbum in honis qui-dom eodicibus a Plinio . ostendit ad h. l. Cortius : et jam fecerat ad Quint. IX, 3, p. 799, Burmannus. Vid. Ind. G. - Rom. Neque enimem, ne multi, inrideo aliis bono, cum Med. et melioribus. Sic Romanus liber etiam lib. II, ep. ao, 8 , in Ddetis bona morte, et lib. III, ep. 8 , a , titulis inridere: lib. VII , epistol. 28 , a , qui inoident mihi felicissis. γ errorem I ita expressum ,
Ut mobis societatis Ius inrideam , Pro
ptialemque: ἔ, dicit, pro sensum volvtatis. G. Nempe Ge nerus Pritabat, hanc interpretandae formulae rationem, si qua alia, DI timam esse. Equidem miror, Plinium, si ita scripsit, ita scripsisse. E. - Me quoque Offendit quem-aeam volvtalemque; nec Gierigit ratio sati iacit. post quem mexeidit iracundiam S.
106쪽
De infrequentia epistolarum expostulat. C. PLINIUS FABIO IUSTO SUO S.
D Liai nullas mihi epistolas mittis. Nihil est, inquis, quod scribam. At hoc ipsum scribe, nihil esse, quod scribas : vel solum illud, unde incipere priores solebant, si vages, t; ego et adeo. Hoc mihi sum cit; est enim maximum. Ludere me putas Θ Serio peto. Fac sciam , quid
agas : quod sine sollicitudine Summa nescire non POSSum. Vale.
XI. r. olim nullas mihι. Rom. Olim mihi nullas. H. - Sic et C rtius. Praefero nostrum ordinem , ut qui auribus magis blandiatur. S. - - hoe ipsum seri . Similis est epistola Ciceronis filii ad Tironem XVI ,-: Etiamisi, quod scribas, senhabebis, seribito trimen, etc. G. Priores. Laudavit hie Buchnerus Senec. ep. XV Pr. . Mos antiquis suit usque ad meam servatu aet tem, Primis epistolae verbis alb
cere e si vales, bene est. . G. Rom. Mido mores incipstre solebant. H.
Desset Corellii voluntariam mortem, qua rectorem vitae Suae, et optimum amicum amiserit. Videtur haec epistola studium purgandi Corellium prodere, non minus quam sermonem animi vere dolentis exprimere. ED. L. PLINIUS CALES TRIO TIRONI SUO S.
JACTURAM gravissimam seci, si jactura dicenda est tanti viri amissio. Decessit Corellius Rufus, et quidem
XII. r. ω Detura di fa est. Du- in amissione rei inaestimes, ilis; anhium . eur i, amm probet faetur. ideo Parum aptum , quod mortum appellationem ἔ nimisne lene putet, runt memoria, ex mplum. Lenescia,
107쪽
sponte, quod dolorem meum exulcerat: est enim luctuOsissimum genus mortis, quae non ex natura, nec satalis
di videtur : nam utcumque in illis, qui morbo finiuntur. magnum ex ipsa necessitate solatium est; in iis vero, quos arcessita mors aufert, hic insanabilis dolor est, quod a creduntur potuisse diu vivere. Corellium quidem summa
adhuc ad nos pertinent 8 An iactura damnum , quia facimus ad evitandum majus p G. - Εrnestius . P truus mox, olim laudaverat Epist. II, i , IO, ut evinceret, Plinium jacturam ideo noluisse, quod vir
rum magnorum memoria nunquam intercidat. Gesnems acute res mdebat , se dubitare, utrum Conso
landi argumentum initio Ponereum luerit, et tamen in luctu desinere. Novissimus editor, Gieri gius V. C. illa omnia repetiit, nihil addetis de suo nisi haec : a aut igitur, inquit, nodum in scirpo qu sivit, aut ego
mentem ejus non assequor . . Erit
igitur Plinius in hoc loco aut Obscurus, aut ineptu . Neutrum ego credo: acutum et venustum ubique deprehendi. Quid ergo Z nempe necesse est, tempore Plinii vocabulo Detiarae adhae isse notionem non satis dignam et honestam ; quare quum Plinio mine excidisset ea vox iii regravi et magna , ipse se Castigat propterea et corrigit, magis autem, ut venustum veluti sexum , et laudis opportunitatem oratio recipiat, quam ut rationis grammaticae adminnere lectorem velit. Fronto Grammaticus dicit , Deturam esse, quod jacitur ex onero navis. Iam locus si Pseudo-Sallust. ad Caes. Or. II , cap. I S. L. Postumius, et M. Favonius, mihi videntur quasi magnaena is fiupervacua esse : ubi salvi DCr ruere , u Mi R in : si quid itὐ versi coortum est, de illis potissimum
faeturast, quia pretii minimi sunt. E. - Prohabilis disputatio. Nee tamen puto. illam vocis Detura vim aevi Pliniani propriam , sed omnino la tinitatis suisse. Sulpicius ad Cicer nem Epist. IV, 5, p. 89, edit. Ε
Irest.): . Modo uno tempore tot viri clarissimi interierunt: ... in unius mulierculae animula si jactura facta est, tanto opere commoveris p .
Vides , ut interitus virorum clurissi. simorum opponatur jacturae mulierictilia . Quamquam non nego, καταχρηστικως etiam de gravi damno diei
potuisse. S. - remus Rufra. Rom. relius Rufus, ut postea constanter. H. - natura. ΝOii assentior Gi rigio venit excidisse putanti. S. Fatalis. Fatalis mora hic non simpliciter , ut alias , naturalis est; ab hae enim distinguit e sed ea, quam essugere, qui moritur , non potuisse videtur, licet voluerit, ut
sunt ruinae, caedes ab insidiatoribus , i aus tum, etc. Scimus alim in fatum ad naturalem praesertim mortem referri : nee vehementer intercesserim , si quis synon in plane hic etiam esse velit mortem,qum ex natum est, et fretalem. Certe ita sumit Vell. II, s. 2. Qtiimorbo βιiuntur. Fati uovam meriti neni non facit : sive quivi sativa habuit, unum genus rostri '. cui plane gimile sit alterum: si v sἰωet morbo iri tim ilia in habui . G.
108쪽
ratio, quae sapientibus pro neceMitate est, ad hoc consilium compulit, quamquam plurimas vivendi caussas habentem, Optimam conscientiam, optimam samam, maximam auctoritatem; praeterea filiam, uxorem, nepotem sororcs, interque tot pignora, veros amicos. Sed tam 4 longa, tam iniqua valetudine conflictabatur, ut haec tanta pretia vivendi mortis rationibus vincerentur. Tertio et tricesimo anno ut ipsum praedicantem audiebam) pedum dolore correptus est. Patrius hic illi : nam plerumque morbi quoque per Succ Siones qua Silam, ut alia, traduntur. Hunc .abstinentia, sanctitate, quoad viridis spetas, vicit et fregit; novissimo cum Senectute ingrave-3. Optimam conscientiam. In Rom. omissa sunt. H. - Negligentia librarii nisi ipsius typothetio culpa
est , cujus oculi a priore optimam nil posterius aberrarent. Fons hic mendorum uberrimus. S.-Piguora. Pignera Cori. casce. Tetigit Lauronbergius Antiquar. p. a 6. Cf. Nolten. Laexic. Antibarh. col. I 37. Bidieiae Beda de orthographia col. 134r , ed. Pulsch. : Pignera, rerum: Pignora, sliorum et affectionum.Vid. Cori. Dissertat. de usu orthographiae latinae cap. III , 8, P. 8a, ed. Ηartes. S. 4. Pretia visendi. Res illae , propter quas operae pretium sit vivere, ut conscientia , fama, auctoritas, et quas alias vivendi caussas paulo
antea commemoraverate E. A ipsum praedicantem audiebam. Rom. ut ipstim audiebam. medio verbo, mordicantem , excluΚO. II. --ΕXcludunt et alii libri. Male. S. - Patritis hie illi. Videtur tacitae suspicioni DCCurrere, quum podagra et simile morbi interni erantiae saepe circa Vc-nerem et Baeclium quasi satellitoqsint. Ne quid igitur de Corellio emgitemus ejusmodi, Patriuin morbum
vox e dum virent genua, o Profisa
ad Horat. T. II, p. 587. S. - Adde μελεα χλοερά The , XXVII, 66.
109쪽
6 scenicin viri laus animi sustinebat. Quum quidem incredi-hiles cruciatus et indignissima tormenta pateretur jam enim dolor non pedibus solis, ut prius, insidebat, sed omnia membra pervagabatur), veni ad eum Domitiani 7 temporibus, in suburbano jacentem. Servi e cubiculo
recesserunt : hallebat enim hoc moris, quoties intrasset fidelior amicus. Quin etiam uxor, quamquam Omnis Ses creti capacissima, digrediebatur. Circumtulit oculos, et, Cur, inquit, me putas hos taritos dolor tamdiu sustineresst ut scilicet isti latroni, vel uno die, supersim. Dedisses huic animo par corpus; secisset quod optabat. Adfuit tamen deus voto, cujus ille Compos, ut jam securus liberque moriturus, multa illa vitae, sed minora, ii retinacula abrupit. Increverat valetudo, quam temperantia mitigare tentavit; perseverantem constantia fugit.
6. Non pia res solis, ut prius. BOm. non pedibus solum , ut Pritis. H.
Similis et frequentissima in Graec rum libris coususio vocum μοvος et
. Habebat enim hoe moris. Bant enim hoc moris Rom. et Veneta C DCCCCLx xv , non habebat, quod Aldus maluit, quem non sequor. De servis loquitur sponte digredientibus. H. - Sed malui habebat. ED. 8. Cire miniit oculos. Ut videret uiis lilrum , Dinuesne remoti arbitri e sent , ne quis legere sermonem Cum
periculo dicentis audientisque IN set. G. - Isti latroni. Hie quis sit, Ne ignoraretur, supra dixerat Plinius, se ad Corellium Domitiani emi oribus venisse. Callide vero, et venuste ι E. - Vel hinc discas .
quale fuerit contumeliosissiurum a que acet his imuin adclamationum genus , quo senatus Domitia tu in mortu iiii lacoravit, teste Suetonio muliti . c. est. S. - Dedisses huic
animo. Iudicium Plinii de Corellio:
l,ro si Gdisses. Illustravit ellipsinliane exemplis Cortius ad Sall. Iug. LX IV, 5. G. - Fecisset quod optabat. Intors turum suisse αὐτοχειρα Domitianum , haud obscure innuitiau.
Ceterum verba : Dedisses. . . Optabat,
in editione Cortii verbis Corellii
continuantur. Melius Gesnerus. S. - Ad te tamen deus m oto. Suposuit Corellius Domitiano, et usque ad Trajani tempora vixisse videtur. CLEP. IV, 17, 8. - Quae sequuntur
uvice retinacula, eadem sunt, quae supra pretia uiuendi dixerat. E.
Vnora. I alia videbantur Corellio, eui reipublieae salus omnibus suis carior esset , ut Plinius infra II. Male Catameus, eumque Sequens novissimus edit-. S.
D. Persesterianum constavitia fuit.
Corellius morbum , qui mitigari se non Paxsus esset, morbum inquam et vitam adeo, constantia sua , id est, constanti et immutabili in
110쪽
Jani dies nitor, tertius, quartus : abstinebat cibo. Misit ad ino uxor eius II ispulla coiiiiiiunein amicum C. Gemi- ilium cum tristissimo iuuatio, doliua e Corelliunt mori, nec utit suis, aut uel E pnoribus secti; solum supencssonm, a quo reo ari posset is visam. Cucurri : per e- ii
neram in proximum, quum mihi ab eadem Ilispulla Julius Atticus nuntiat, nihil jam ne me quidem impetratu
rum : tam obstinate magis ac magis induruisse. Dixerat sane medico admoventi cibum, Κιρικα, quae Vox quantum admirationis in animo meo, tantum desiderii reliquit. Cogito, quo amico, quo Viro caream. Implevit quidem annum Septimum et sexagesimum, quae aetas etiam Vrobustissimis satis longa est : scio. Evasit perpetuam valetudinem : scio. Decessit superstitibus suis, florente republica, quae illi omnibus sui arior erat: ct hoc scio. 'Ego tamen, tanquam ct juvenis, et sortissimi, morte
doleo : doleo autem licet me imbecillum putes) meo
nomine. Amisi enim , amisi vitae mear teStem, rectorem, magistrum. In summa, dicam quod recenti dolore con
mendi destinatione, abstinentiaque cibi effugii. Videtur acumen quae si isse Secundus, quum comt ιυμ figam tribuit. G. - Dubito, an de Ii acumine nunc cogitaverit Plinius. Non tam constantiae fugam
tribuit, quam sibi ipsr. Ipse enim
Perseverantem morbum constantia
sua fugit, seu effugis. Talia Plinio , vividas rerum imagines facile concipienti, vel non quaerenti, obvia
sunt. E. --- communem amicum C. Geminium. Rom. communem amicum
C. Germanum. Deinde : atie Iuri Preeutra inflecti. 1 O. Iulitis Atticus a lacundia attica cognominatus, de vitibus colendis librum scripsit. Ita , --aMagis aemo s. Male eod. ae magis omittit Vid. l. ad Ennii Pragm. P. 99, d. Ainstet. SicGraeci 11DI καὲ 1LM.Θ, et copula neglecta, inin . S. - Εivinx.Vox judicii, constantiae,
consilii, quam Proinde admiratur Plinius, et lesiderio se illa accensum signisi eat. Altera lectio Κεκμηκα, nihil habet non humile potius et
erubesceti him. G. LI. Θα ini. . . erat. Rom. quo ali omnibus earior errae omisso lar inmine suis. H. Ia. Ego tuom. . . t . nom. Ego tamen tanquam et jurenis si murimi mortem do . H. - Et ante
limi aut ipsius Heusingeri aut ri PD
sietae errore videtur excidisse. Pl cet firmusimi, qnuin mox sequatur: insimus e g. S. - Meo nomine. um