장음표시 사용
81쪽
Caninium occasione amoenitatum patriae hortatur, ut omissa rei familiaris cura, studiis se litterarum a mortalitate vindicet. Elibertate qua haec scripta sunt, colligas adolescentulum eo tempore suisse Caninium. ED. C. PLINIUS CANINIO RUFO SUO S.
QUID agit Comum, tuae meaeque deliciae 3 quid subumbanum amoenissimum p quid illa porticus, verna semper quid πλατ tiis opacissimus 3 quid Euripus viridis et gemmeus Θ quid subjectus et serviens lacus p quid illa mollis, et tamen solida, gestatio λ quid balineum illud, quod plu-
III. I. dolisio. Quia Plinius ibi natus erat, ibique praedia habebat. ED. - Εωrjus viridis et gem metis. Non ipsius aquae per ambages et anfractus derivatae, atque sinstar
Chaleidiei illiuΑ Euripi adfluentis
refluentisque colores intelligo; sed ripae , quam non arenosam , sed his his floribusque alii Enam indicat: ut nempegmmnea alias dicit ;vid. . Ind. De Euripis ulla aliquoties Seneca , et quos praeterea laudat misvies . ad Cic. de nat. Dem. II, 1 , tibi eum Nilis conjunguntur. G. - bjectus et serviens tractis. Prius ad viciniam et continentiam, si fas est ita vocari, refero ; de quo quidem dubium nullum est e alterum vero ad usum, quem quid praestat per id ipsum , quod vicinum est: ut hic semit laetis Gripo,vel implendo, vel si su ae re ad humiliorem necessario locum reserendum Putes ,rxonerando recipiendoque. Ita V, 6, a3: Piscina fenestris servit h. e. prospectum illis amoeniorem pre hel; eui simillimum illud Statii, si iv II, a, s : Semit sua terra fenestris.
Sic Quintil. IX, 4 , 63: . Non enim
cohaerent aliis, neque praecedentibus serviunt, . illustrandis nimirum , consἰrmandis. etc. Laudavit
ista Cortius, sed simpliciter ad viis ciniam retulit. Utrum attulerit aliquid Marktandus ad i. e. Statii, quod ab hac sententia nos demovere possit, non licet iam arbitrari. G. - Nihil ejusmodi Maa Handus asseri , modo laudans, praeter Plin. V. 6, 23, Senecam Herc. int. 776 .Phr aeu- mars s Arie capiareus eservit hoe Austro latus. Ceterum dubitare noli, quin suibseetias ad humiliorem Ioeum reserendum sit. S. - Gestatio. Quoniam gestatis, nempe eo sensu, quo quis in lectica jacens gestatur, etiam cum jaet tione quadam, ut corpus concuti lux Senec. ep. 55 , magna pars erat
diaera Romanae Cessus lib. II, is ,
82쪽
EPISTOLA III. 7rimus sol implet et circumit quid triclinia illa popularia λ quid illa paucorum quid cubicula diurna nocturis
naque λ Possidentne te, et per vices partiuntur λ ΑD, ut a solebas, intentione rei familiaris oheundae, crebris excursionibus avocaris p Si te possident, selix beatusque es sin minus, unus ex multis. Quin tu. tempus est enim humiles et sordidas curas aliis mandas; et ipse te in alto isto pinguique secessu studiis adseris p Hoc sit negotium tuum , hoc otium : hic labor, haec quies : in his vigilia, in his etiam somnus reponatur. Emnge aliquid et excu- 4
de . quod sit perpetuo tuum : nam reliqua rerum tuarum post te alium atque alium dominum sortientur : hoc numquam tuum desinet esse, si semel coeperit. Scio, quem animum, quod horter ingenium. Tu inodo enitere , spropterea Romani hortis suis adde-hant ambulationes arboribus cimctas, quae et ipsae gestationes dicebantur. Sie iis solum reddebant solidum glarea et calce , De lubricum viae lecticariorum vestigia salleret. Vitruv. VI, Ο. - Plurimus sol; additis et magnis et pluribus ad omnes coeli regiones senestris.- Popularia. Quae capiunt maximam convivarum multitudinem. Fi. Θάd tristinia .... Pati orum ρ Quid tristinis Alti opularia , illa paucorum A Rom. bene: et sic Bruttimer. eod. Α, et
Meapolitan. H. -- Diumna nocturna que. Bene eod. , copula neglecta, itima, nocturna. Augetur sic vismationis. - Mox malim ex eodd. . Pos ident te et per vices Partiuntur , an , ut soleba , et C. . S. 3. In his . . reponatur. Rom. iri his vigilia, in kis etiam somnM 'Pon tur.
I. - Perperirin: sed plaeet vixili e quinque codd. enotatum.Vulgatae sontem Corvina perite ostendit. Contrario modo peccat e . Haveris. in
Liv. I, 47, 4.Vid. infra ad lib. II,
.ep. 8, I. S. 4. Excude. Excludo, quod habent quidam Codices , si ideo praesereri dum putant viri docti, quia sit commoda et nitena translatio ab avium tu sumpta , fugit eos ratio : quum exendendi verbum ea in re et ipsum fiatis frequenter usurpari, rustici nostri docpant. Deinde Oxcude ad nobilissima pilam statuariorum ex aere oI era refertur; et crescit oratio , quum alteri dipnge . quod ad plastas figulos, in cera et argilla
Cupatos, pertinet, excude subjicitur. G. - GWcorum hunc osum loquendi, latino simillimum , coninfirmavit He n. ad Pind. Ol.VI, r6r; et Εietist di. F p. ad Ast. P. 277. E. - Rom. 'tam Hsqniae et excude, non excludo, ut Με dic. quod non plaeet. Et mox t u hoc numquam desinet es Re , si semel coeperit. tuum . . HOe et Cortici adridet ,
5. Ut tibi ipse sis tanti. cae. ad. Q.
83쪽
8 C. PLINII LIB. I. ut tibi ipse sis tanti , quanti videberis aliis, si tibi
Fr. lib. III, 6:. Cemitor esse noli, et dictum, verum etiam, ut bona illud νωθι σεαυτο, noli putare ad nostra noramus. . G. - Leg. ut arrogantiam minuendam solum esse tibi ipsi sis tariti. . . . S.
Laudata rerum copia in Villis socrus suae, et servorum diligentia, illam ad sua praedia invitat. C. PLINIUS POMPEIAE CELER IN E SOCRUI S.
QUAN Tu Μ copiarum in Ocriculano, in Narniensi, in Carsulano, in Perusino tuoi In Narniensi xero etiam balineum i Ex epistolis meis nam jam tuis opus non est
, una illa brevis et vetus sufficit. Non , ineliercule, tam mea Sunt, quae mea Sunt, quam quae tua : hoe tamen
disserunt, quod sollicitius et intentius tui me, quam mei
IV. 1. Quianiram cumrum . . . . sus Narniensi, is Carsulano , in Perusinoficit. Haec esse abrupta , et ne satis tuos In Narniensa etiam balineum I
latina quidem , recte monuit Gieri- ea epistolis meis snam plinistis opus giux , qui, donec meliora Proseran- non est in una illa breris et et Mus sustur . ita legendum putat : Quam me sicis. Socrus haec, quamvis abrupta, copiae tuor in Oerieulano, in Nar- sine dubio recte intelligebat. Milicet niensi. in Carsulano. in Perusino tuo illi, non nobis, scripserat Plinius. delectent, in Nanniensi vero etiam Laetabar, quum diu Imst, quam baec balineum, ex epistolis meis intellexia scripseram , viderem viri docti, quisti, quamquom pluribus opus non est, in Ephem. lit. Ienens. hujus Ioel sed tina illa breias ei etκιιia susscis. censuram ibosuerat, sententiam illi 1 e planam quidem et probabilem meae Plane similem esse. E. - Idem sentetitiam habent: sed ego vereor, et mihi in mentem venerat, ante ut Plinius nune illa sic scripserit. quam nestii notam vidissem. Ιt Amat Plinius et abrupta, praesertim que sic interpunxi. Certe Gierigit eum quaedam admiratur et laudat, interpolatio rei rotanda , incidens et in hrevioribus epistolis, qualia illa nervos oratiotiis. Quod autem haec est . Foratisse una interpuncti Ernestius aute etiam omisit vero, et ne locus adjuvandus hoc modo : jam tuis mutavit in pluribus, impru-Quantum copiarum in Ocriculano , in dentis calamo videtur excidisse. S.
84쪽
excipiunt. Idem fortasse eveniet tibi, si quando in nostra 3 diverteris. Quod velim facias: primum, ut perinde nostris rebus, ac nos tuis, perfruaris : deinde, ut mei expergi- cantur aliquando, qui me secure ac prope negligenter exspectant: nam mitium dominorum apud servos ipsa con- 4suetudine metus exolescit : novitatibus excitantur, probarique dominis per alios magis quam per ipsos laborant. Vale. .
Iario, ut in quibusdam Catanaeus legit. H. - epistolis meis. Signiseatne alias a se epistolas editas Certe Pr vocat ad eam, quam olim scripserit ad socrum. G. 3. Diserteris. Gierious --rteris pet xic Erilestius editurus erat. Bene. Perpetua horum verborum consu sto. Vid. Drahentior . ad Liv. lib. I, Si, 8. S. 4. Quam mitis dominus Plinius fuerit, apparet eum aliunde, tum
Μores subdolos M. Reguli C. PLINIUS VOCONIO
insolentes casu . EI . - Per imos. Sic optimi libri : intelligo autem dominos. Per se imos secerunt, qui ad semos reserrent , quod etiam si ponas, tamen illud se minus necessarium est. G. - Rom. quam Per se
imi, non ipsos. ut multi. Malum dominis per alios probari, quam ipsi per se. H. - Recte interpretatur Heusingerus ; idque ip sum significat vulgata, quam Per ipsos, quae lectio non sollicitanda. Selibrarii , ut Ioeis aliis , invexerunt. Vid. Drahei horeh. ad Liv. Praefat. 3, ubi
et de hoe Plinii Ioeo. S. caussi dici ostendit. ROMANO SUO S.
VI Dis Tis E quemquam Marco Regulo timidiorem humilioreinque post Domitiani mortem p sub quo non minora flagitia commiserat, quam sub Nerone, sed tectiora.
V. 1. . f. Aquilius Remulus caussi
dicus, vir malus, et dicendi imperitus IV , ep. 7 3, unus e famosis illis Matoribus, qui sub Nerone et Domitiano invitis viris honia exutium attulerant, etiam Plinium olim in judicio in idiosae interrogationis laqueis involvere voluerat, eiusqueamiemum perieula foverat. Hune em Noster justo prosequebatur
85쪽
Coepit vereri, ne sibi irascerer : nec sallebatur; irascebar. , Rustici Aruleni periculum severat, exsultaverat morte :adeo ut librum recitaret publicaretque, in quo Rusticum insectatur, atque etiam Stoicorim Simiam appellat. Adji-
odio; atque etiam in his epistolis flagitia ejus iurissim inqΘctatur ; II, ep. zo ; IV, ep. I et 7 VI, ep. a. Sed mutatis sub Nerva et I r ano temporihus, in gratiam ille cum
eo redire volitit. Dus convitus atque etiam insidiarum pristinarum narra tionem perspicuam , aer m et minratam luee epistola ha t. Crudelitas enim, in luidentia , versutia et , mutatis temporibus, humilitas II guli hene notantur ; sed et Plinii
inores fideliter exprimuntur. Amiacorum mortuorum famam curat , caute evitat laqueos adversarii , honorem habet via is gravibus , --rumque consilia sequitur ; malos odit quidem , sed nec recusat, quominus iis reconcilietur. Personae, quae rebus interfuerant, loquentes inducuntur , ut res agi. videatur ἔinterponuntur subinde judicia Plinii, et alia , quae iehu illustrandis inserviunt. Forma orationis est ea, quae convenit narrationi amicorum eonfahulantium. Sed quem nobis , tamquam laessimum nebulonem , deseri hit Plinius, eum summis lauis
ditius passim extollit Martialis: e enim I, Epigr. 13 et 83, Beguli vi tutem Diis carissimam ; I, Epigr. Ita, ejus sophiam , Pietatem Et ingenium celebrat; ΙV, EPigr. I 6, autem eloquentiam ejus Tullianae adeo
praeseri; Magnus ab infernis remeetur Eius umbris, et te dejendat Rem
IPSE lisei. Utri igitur sides habenda est 3 Plinium , cujus animus ab omni malevolentia et livore suit ali nissimus v. Disp. Geruli de moribus Plinii , quique in epistolisti minoni sere, praetre Begulum, insectatur, tot ei crimina et scelera affinxisse , parum est credibile.
A lde , quod et ea , quae Montanus ap. Tacit. H. IV, 4x, de horrendis ejus sceleribus narrat , hen cum his Plinianis consentiunt. Potius Martialis sides dubia nobis videri debet, quiplis qui multis earminibus ipsum Domitianum in coetiun tollit,
4 , FI, etc. Ex sine nostrae epistolae videmus , multos fuisse , qui Regmlum propter ingentes divitias, ii redit itibus captatis aliisque pravis artibus Congestas, vel colerent, vel timerent. Non igitur est quod miremur , his se adjunxisse i, tam Pauperem , cujus asini nil, nisi lotninum, serebant VII. Epigr. D), cujus inopia subleuauda subinde erat aliorum facultatibus, et quem Roma secedentem etiam PIinius viatico prosecutus est; III, Epigr. 1 I. Fortasse nec satis notus Martiali horno fuit, qui tecte flagitia sua
committere solebat. ED. I. Rusticus Arulentis, vir bonus , quem Plinius sanctum adolescentiae monitorem habuerat. Sub Domitianti Thraseae et Helvidii Pri ei tam des edidit, eosque sanetissimos viros appellavit et qua re iratus D mitianus Rusticum intersci jussit. Tacitus, Agrie.ΙI Iost .Col. Vol .IV,
Praetor quum e set Vitellii ad Vespasianum missus , vulneratris est Rusticus. Vid. Τae. Hist. III, 8o. Hoc
86쪽
cit Vitellitana cicastice stigmosum. Agnoscis eloquentiam 3 Reguli : lacerat Herennium Senecionem, tam intemperanter quidem, ut dixerit ei Metius Carus, Quici tibi ciunmeis imortuis ρ numquid ego a ut Crasso, aut citincri molestus sum p quos ille sub Nerone accusaverat. Haec 4me Regulus dolenter tulisse credebat, ideoque etiam, quum recitaret librum, non adhibuerat. Praeterea reminiscebatur, quam capitaliter ipsum me apud centumviros lacessisset. Adoram Arionillae , Τimonis uxori , rogatu sAruleni Rustici. Regulus contra. Nitebamur nos in parte caussae sententia Metti Modesti, optimi viri': is tunc in exsilio erat, a Domitiano relegatus. Ecce tibi Regulus. O Pro, Secundo, quid des Modesto sentisu. Vides,
quod periculum, Si respondissem, bene e quod flagitium, si, Ma E. Non possum dicere aliud tunc mihi, quam deos adsuisse. Respondebo, inquam, quid sentiam , si is hoc centumoiri judicaturi sunt. Rursus ille, Ourem, quid de 6
Modesto sentias. Iterum ego, SODMnt testes in DEOS,
ignominiae imputat Regulus viro optimo, et onicium functo; ac servili stigmati comparat honestam cicatricem. G. 3. Etisquentiam Re K. Qil. illis
e vieiorum sordibus excellentem.
Metio Caro ace ante interia erat Domitianus. Vid. II, ep. 19.Contra Regulo delatore perierat Crassu , de quo Tae. II. I, 48, 2; et Came- riuus, Tac. A. XIII, 5a , r. G.
4. IHeoque ad Guerat. Rom. σο quod etiam . q-m reclararet libriam. non adhibuerat. Iabrarius eoque
scriptum vidit, ut in Medie. pro
τω eo quod scripsit. H. --Verissime Ileusingerus e nihil prosecto Deis queritius consusione vocularum quo et quod. Ceterum Cortiua e gue
jure adscivit. Etiam alibi haec particulae eo significatio librariis fraudi fuit. Cf. Drahenti. ad Livium L, II, 8. S. 5. Centumriri. Centumvirale judicium olim eoustabat , indicibus Centum et quinque. Sub tas hos
numerus eorum auctus est ad centum et octoginta. ED. - Nitebamur nos. Cellarius et Gennerus Cur v cabulo nos uncos adhibuerint, ignoro : igitur delevi. S.
- Ιs tunc in exsilio erat. Rom. is tumia exsitio erat. II. - Confusionis
hujus exempla ubivis reperias. S. - Deos adybisse.Veriai mihi quasi ab aliquo deo , vel bono genio guiniinditata esse. E. - centumiari. Deest in codice timnae notae, spuriumque puto. s. 6. Sole ni. olim , apud majores
87쪽
a C. PLINII LIB. I. n in damnatos, interrogari. Τertio ille, IVon jam quid de Modesto, sed quid de pietate Modesti sentius. Otic
ris, inquam, quid sentiam ρ At ego /ω MIerno res qui minus puto , δε quo pronuntiatum es . Conticuit : me
laus et gratulatio sequuta est; quod nec simam meam aliquo responso, utili fortasse, inhonesto tamen , laeseram; nec me laqueis tam insidiosae interrogationis invol-8 veram. Nunc ergo conscientia exterritus apprehendit Caecilium Celerem; mox Fabium Iustum rogat, ut me sibi reconcilient. Nec contentus, pervenit ad Spurinnam. Huic
suppliciter sui est, quum timet, abiectissimus , Rogo,
inquit, mane videas Plinium domi: sed plane marie: neque enim diutius ferre sollicitudinem Possum; et quOs quo modo e icias, ne mihi irascatur. Evigilaveram. Nun tius a Spurinna : Venio ad te. Immo ego ad M. Coimus in porticum Liviae, quum alter ad alterum tonderemus Exponit Reguli mandata; addit preces suas, ut decebat
rostro , quin Paulo ante, quum nondum ea, quae nune regnat, Corruptὶo morum invaluiswt. Ipsum igitur tempus imperfectum rePr hensionem acerbam continet. G.
- De pietate. In Augustum. I id. Gesner. ad Pani D r. XI, I; et Iud . Graec. in Dion. Cass. v. ἀσις t . Nox Post sentias alii addunt gurem. Laudo. Apte nec sine vi hoc verbum rePetitur.S. 8. Fabium Iustum. Ad quem scriptus dialogus δε eausis corru in elo quentior. ED. - Rogo, inquit , - e. Rom. Rogo , inquit mane. Η. - Τa lia vix digna erant, quae Onotar n-tur e sed demonstrant laudabilem Heusingeri diligentiam in cons
rondo. - Paulo ante in Gesneriana simpliciter pro stippliciter , ere e , Puto, operarum. S. 9. Immo ego ad te. Occupare ut seque ossiciu in studet, et honorem alteri exhib re. Talis concertatio etiam est alnici Ciceroni in in proc mio Academicorum. G. - coimus in Porticum, etc. Rom. mtis in porticu Lioim, quum alter ad alterum tenderemtis. Ita Plinio
scribendum fuit, qui locum significat, ubi sorte alter alteri occurrit. H. - nec e Ηetisingorus. Itaque Gieri us fallitur : cujus interpretati
si vera esset, quae Requuntur, quum alter ad alterum tenderemus, intol
rahi liter languerent. Venis ad te Don sunt ipsius verba Spurinnae, amico jam obviam saeti. sed nuutius Plinio allatu , Spurinnam Ventu rum. Cui quum Plinius renuntiari jussisset, Immo ego ad te, alter ad
alterum tondit : quod dum sit, coeunt in I orticu Liviae. Sic Ioeum intellexit otiam I ait. Fr. Gronovius
88쪽
optimum virum pro dissimillimo, parce. Cui ego : Dis- topicies ipse, quia r mutandum Regulo putes : te decipia mE non oportet. Exspecto Mauricum nondum enim
ab exsilio venerat , ideo nihil alterutram in partem ne- spondere tibi possum, iacturus quidquid ille dec moerit. Illum enim esse hujus consilii ducem, me comitem, ricet. Paucos post dies ipse me Regulus convenit in praetoris irossicio : illuc me persequutus Secretum petit. Aib, timerere, ne ariimo meo penitus rare Et, quod in centum-
pirati judicio aliquarido dixisset, quum responderet mihi et Satrio Ruso : Satrius Rufus, cui est cum Cicerone
remulmis, et conlenius non est eloquentia sectili nostri. Respondi, nunc me intelli re maligne dictum, quia ime i, consileretur e cetreum potusisSE honori cum exinimari. Est enim, inquam, mihi cum Cicerone inmutatis, nec sum contonius eloquentia Sectui nostri : niam stultissi- 13mum credo, aci imitari non optima quorque prν
nore. Sed tu, qui hujus judicii meministi, cur illius
non minus vitiose despexit. Vid. de his verbis egregiamValaenaerii timiam in Callimacheis, P. 6a, seqq. S.
- Nondtim enim ab exsilio miserrat. Rom. nondum ab exsilio meneriat, sine
enim. H. - Deest etiam in cod. apud Cortium e sereque est, ut Plinium omisisse putem. S. I. In praetoris e B. Quum novo praetori ossicii caussa adessem , d ducturus eum in publicum. Sic no- Moriam Consulum os tum relinquunt homines apud Sueton. Caes. 15. G. - mereret. Gierigitis: .E legibus melioris latinitatis debebat esse Me
culi, Plinii aetate dividebatur in
eloquetitiam seculi , et antiquam. Antiquae annum ahantur Cicero, Caesar , Coelius , Calvus, Brutus, Asinius, Messala. Receatiorum ag ad Liu. XXXVII, Io, S. S. -UMinemrticum. AEdificavit Augustus eo loco, ubi steterat immensa Vedii Pollionis domus, quam sibi legatam Propter nimiam magnitudinem olo aequaverat : Oruabatur tabulis pictis. ED. - Paree. Mihi dubium non est, quiu , ut monuit jam Casauhonus, Parce adverbium sit, πεφεiσμένως, in crate, et suspensa quasi mauu . In I erativus Parce abrupte hie nimis et abscise ponor tur. G. ro. Dispicies. Quod codd. dant despicies, tam in udosum est, ut mirer , Cortium do vera lectione
dubitare potuis e. Sed et alibi nimia
codicum suorum reverentia homini Iaatinitatis eallentissimo Obruit. C tullus LXVI , i. Omnia qui mo i inspexis lumina mundi; ubi codd.
89쪽
oblitus es , in quo me interroinsti, quivi de Metti Modesti pie ate sentirem p Expalluit notabiliter, quamvis palleat semper : et haesitabundus inquit, Intrerogapi, non ut tibi nocerem , sed ut Modesto. Vide hominis crudeli - 14 talem, qui se non dissimulet exsuli uocere voluisse. Subjunxit egregiam caussam : Scripsit, inquit, in epistola quaciam, quiae vis Domui rarum recitata est, Regulus omnitim bipedum nequissimus; quod quidem Modestusis verissime scripserat. Hic sere nobis sermonis terminus:
neque enim volui progredi longius, ut mihi omnia libera
servarem, dum Mauricus Venit. Nec me praeterit, esse Regulum δυσκαθαιρετοv. Est enim locuples, lactiosus; curatur a multis, timetur a pluribus, quod plerumque sortius amore est. Potest tamen fieri, ut haec concussa labantur : nam gratia malorum tam infida est, quam ipsi. 16 Verum, ut idem saepius dicam , xspecto Mauricum. Vir est gravis, prudens, multis experimentis eruditus, et qui
sutura possit ex praeteritis providere. Mihi et tentandi 37 aliquid et quiescendi illo auctore ratio constabit. Haec tibi
men ducebat Cassiu Sevm'us, queminimum antiquarii conquerebantur eloquentiam corrupiMe. M. 13. Palmit . . . Interro Mi. Rom. palmis notabinter, quamvis milem se re, et hos stabundias : Interro νῖVulgo barbaro et hinsitabundo inguit . quasi verbum 1 e toti orationia Plinio praeponi soleat. Sed et Aria genior. Cratand. et alii id omis runt. H. - Eundem barbarismum ex Curtio Gemit vir egregius, Emendat. P. 126.CL MIten. Lexic. Antib.
l. agas. S. is. Esse Regulum λσκαθαἱρετ . m. esse Regulum καθαίρετο, ἀκατάστατοv, quod interpretamentiam est. Η. - Videtur voluissse librarius ἀκαθαιρετο, ἀμετάστατοv. S.
- δυσκαθαίρετο,.qui non iacile donM'tuna, et dignitate sua dejici po- text. Iboprie vox usurpata de domo, quae Iton sacile concuti vel everti potest. Hinc illa , qtue sequuntur, quibus metaphoram continuat Plinius : u potest tamen seri, ut haec
frequens confusio; vide Bumann. ad Valor. Flaeci Argonautic. lib. II, vers 442. Oudendori'. ad Sueton.
- Ratio eonstabit. Ut ratio Pecu- uiaria constet, opus est aera singula , quae inducuntur , auctoritate , aP-
cha , testimonio, prohari. Μauri cum igitur si auetorem haheat saeti aut Plinius, non metuit reproli n-
90쪽
scripsi, quia aequum erat, te pro amore mutuo non Solum omnia mea facta dictaque, verum etiam consilia cognoscere. Vale.
r Quia inquum erat, te Pro amore erat. Hi voluerunt soria e , quem mutuo. Rom. quem inquum erat te inquiam erat pro amore mutuo. Du- Pro amore mutuo. Medi C. qui mecum plex eeae Iectio in unam eoaluit. H.
Tacitum monet, ipsum exemplo suo in Silvis posse studere, et venari percommode. Potest haec epistola exemplum e hiararuillius et vi tam orationis, quae familiarium epistolas mirifico
commendat. ED. . in oC. PLINIUS CORNELIO TACITO SUO S.
RIDEnis, et licet rideas. Ego ille, quem nostii a prostres, et quidem pulcherrimos, cepi. Ipse Θ inquis. Ipse :non tamen ut omnino ab inertia mea et quiete discederem. Ad ntia sedebam. Erant in proximo, non venabulum aut lancea , sed stilus et pugillares. Meditabar aliquid
enotabamque, ut, si manus Vacuas, plenas tamen ceras reportarem. Non est, quod contemnas hoc studendi ge- , nus. Mirum est, ut animus agitatione motuque corporis
excitetur. Jam undique silvae et solitudo, ipsumque Illud silentium, quod venationi datur, magna cogitationis iu-
VI. r. Ego illa , quem nosti. Rom. lium callentissimo mirere, usus non Ego ille , quem nosti , sine vulgari est. More haec Tulliano , a Laguna additamento Plinius. II. - Tres. nuper in epistolis Ciceronis dili- Cori. ex cod. tris. Sic Ileusingerus genter servat . Idem si quis suturus ad I , 7, enotavit Orio- Plinii editor sacere instituet, me quod et Boimmeriana excerpta plaudentem habebit. Cf. Cori. ad habent. Cortius ad I. ro, S, ex RL Sallust. p. 264; ad Plin. I, I 2, 5. S. eard. repugnantis. Iaceo alia ejus- Erant in proximo. μαι iridem modi a Cortio in libris reperta, proximo. Deinde Meditassiar aliqua, quibus tamen, quod in homine ta- ut jam Bariluus adnotavit. Η.