C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri decem et panegyricus cum varietate lectionum ac integris adnotationibus editionis Schaeferianae quibus suas addidit N. E. Lemaire. Volumen prius posterius “C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri dece

발행: 1822년

분량: 526페이지

출처: archive.org

분류: 문학

61쪽

rorum amicitiae epistolis illustratae sunt 39ὶ. Corpore suit imbecillo et minus robusto, quod corpusculum Traianus dixit X, 29, I, et intentius caussam orantem per libertum admonuit, ut lateri consuleret II, xx, IS. Aliquando lippitudine laboravit VII, 2I, I, honestissimis caussis, lucu-hrationibus contracta, quibus et caeterae imbecillitates maiorem forte partem imputandae sunt 4o . De morte nihil certo constat : simile autem vero habetur, per plurimum imperii Trajani tempus, aut paullo ultra, Vitam pro

39ὶ Vid. Index hominum, cui

intexuimus eatalogum eorum, quihus inseriptae sunt epistolae.

4Q aegrotasse illum etiam circa Nervae mortis tempus, apparet ex X, 24, 3, et gravissime quidem X, 4. Forte idem fuit morbus, in quo abstinentiam suam et moderationem probavit VII, I, 4, sq. 41 Certe inter epistolas eius , ut nulla habet charaeterem tempori prioris anno Imnii 36 vid. Masson. h. a. S to , ita nec ulla receritior anno aetatis illius sS, eertis indiciis deprehendi a Massono potuit. Caet rum, quoniam hic sumus, illud etiam adnotare jucundum est, quod

nee annuli sui s. U-Pum ignorare nos voluit, quadriins

X, 36, 3. Tamlem illud sorte hue r

serendum sui, erest, librum octavum

e litum videri post nonum Massono XLIV, 3, nouuin autem ipsum aliis quo Post sex priores intervallo sediis tum , ad XI.V, 2, colligit ex IX, Is, I, cou. VI, Io, 4. Caetera , quae ad literariam eius Olarum historiam pertinent, e Fabriciana Bibliotheca petenda sunt, cui quod adjiciamus, in tanta praesertim Schwaraiani Di mris exsilectat ite, jam non hodie ha

bemus.

62쪽

INSCRIPTIONES ANTIQUAE DE PLINIO

COMI in exteriori structura templi maximi.

Νescio unde acceptam dedere editores a saeculo inde plerique. C. PLINIO L. F. o. V. F. CAECILIO SECUNDO COS. AUG. CvRAT. TIBER.' Meii Filio, quod probat Masso- ' Sic vitiose dant pro OV . quod uus prae aliorum c. sive Caii. est in aliis, lioe est, Oufentina tribu. Vid. Masson. I, 9.

' QMaestori Imperatoris sive Cae

sari L.

' Η- est, uni de sex turmis equitum Rom. praesecto. Vid. Μa

Supplendum munuNo, volunt Fabretius inser. GP. V, pag. 4rI, et Massonus; quod Gudius voluisse dicitur LEGATO, forte non tam ita legi, quam suppleri voluit. Flamini Disi Titi Aug. Masson. XIX, I.

63쪽

III.

Mκnio LANI in aede S. Ambrosii apud Grut. pag. 4S4, 3, et

Plenius Io 28, 5, nec sine aliqua varietate, quae tamen fidei antiquitatis derogare non debet. Tabula lapidea in partes secta, et sorma in sarcophagum, a posterioribus , lacunis et conjecturis occasionem dedit. Fundus quasi et substantia bona. Nempe priori loco sic: C. PLIΝIVS. C. 'F. C. N.

CAECILIUS. SECUNDUS COS. 'AVGUR. LEGAT. PRO ' PRAETPROVIΝC. PONTI. CONSULARI. POTESΤΑΤΕ. IN. EAM. PROVINCIAM. AB IMP. CAESARE. ΝERVA. TRAIANO AUG. GERMANICO. MISSUS CVRAT. ALVEI. TIBERIS. ET . RIPAR PRAEF. AERARI. SATVRNI. PRAEFAERARI. MILIT. LEG. LEG. VI. GALLIC. X. VIR STLIT. IVDICANDIS Posteriore loco eadem sere, hoe est, tenui modo, et quae descriptorum ingeniis tribui possit, varietate; sed a versu Penultimo et

voce MILIT. sic pergitur:

' Vid. ad Insor. I, not. a. Et siC quoque apud Gruterum posteriore

Ioeo Iegitur, nempe L. F. o P. CAE CILIVS, etc.

' Haec ita suptilet Aleiatus in hist. Mediol. L. a. Thermora, ae Detra in

ornatum sestertiis trecentis , et eo am

plius in tutela f. tutelam) sestertiis ducentis testamento feri Drait. Reli-liquae viri interpretationes non sunt magni momenti, quas videre licet etiam apud Masscitium. Et multum sane passam esse ultimam inscriptionis Partem apparet. Operae Prietium fuerit, eam cum arcti et I o, si adliue exstat, iterum conferri.

64쪽

ALIORUM SCRIPTORUM VETERUM. MARTiALIs lib. X, Di am. I9. Nec doctum satis, et parum SeVerum,

Sed non rusticulum nimis libellum Facundo mea Plinio Thalia, I, perser.

Posteriora epigrammatis verba noster epistola ultima libri III, repetiit.

Ponitur hic vulgo Q U I N T I L. XII, IO, II.

Hinc vim Caesaris, indolem Caecilii, subtilitatem Callidii, gravitatem Bruti, acumen Sulpicii, acerbitatem Ca sit, diligentiam Pollionis, dignitatem Messallae, sanctitatem Calvi reperiemus. In his etiam, quos ipsi vidimus, Sic est, non videmus, ut qui m dedere) copiam Senecae, vires Africani, maturitatem Afri, jucunditatem Crispi, sonum Tracchalli, elegantiam Secundi.

Sed observavimus ad h. l. non Plinium Secundum hic laudari, sed Iulium Secundum , de quo X, I, Iao. Ibidem s. Iaa, ea dicit, quae ad Secundum nostrum vel maxime pertinent: Habebunt, qui post nos de oratoribus scribent, magnam eos, qui nunc vigent, materiam vere laudandi. Snnt enim summa hodie . quibus illustratur sorum, ingenia. Namque et consummati jam patroni veteribus aemulantur, et eos juvenum ad optima tendentium imitatur ae sequitur industria.

Quatuor sunt genera dicendi : copiosum, in quo Cicero dominatur; breve, in quo Sallustius regnat; siccum, quod Frontoni adscribitur; pingue et floridum, in quo

Plinius Secundus quondam, et nunc nullo Veterum minor Symmachus luxuriatur. Di siligod by Cooste

65쪽

sIDONIUS APOLLINARIS M. I, F. I. Epistolas omnes, retractatis exemplaribus enucleatisque, uno volumine includam, Q. Symmachi rotunditatem, C. Plinii disciplinam maturitatemque, vestigiis pridi sumptuosis insequuturuS.iDEM Mer Iri epis Ol. 3, ad Claudianum, Μαmerti, Vis ensis epis m, fragram, ut ex F. I G am Si reare quemquam mortalium scui tamen sermocinari latialiter cordi est non pavere, quum in examen aurium tuarum, quippe Scriptus, adducitur, tuarum, inquam, aurium, quarum peritiae, si me decursorum ad hoc aevi temporum praerogativa non obruat, nec Frontonianae gravitatis, aut ponderis Apuleiani sulmen aequiparem, cui Varrones, vel Atacinus, vel Terentius, Plinii vel avunculus vel Secundus, compositi impraesentiarum rustica

buntur.

Eodem libro, epist. 2 2. Ego Plinio, ut discipulus, adsurgo.

Perpetuus enim imitator Plinii est Sidonius, ut doctissimus interpres Io. Savaro passim observavit.

1 DEM M. VIII, EPist. IO. C. Plinius pro Accia Variola plus gloriae de centumvirali suggestu domum retulit, quam quum Marco Ulpio, incomparabili principi, comparabilem panegyricum

dixit. URELIUS CASSIODORUS in Chronico, suθ Trajano. CELSUA ET CRIAPINUS. His consulibus Plinius Secundus Novocomensis orator et historicus insignis habetur, cujus ingenii plurima opera exStant. Duiligod by Cooste

66쪽

s Recentioribus temporibus Secundus, qua rivis, qua scriptor, iudicia expertus est satis severa, et quae ejus piλαυτ α non sperasset. Alserus quidem, clari apud Italos nominis scriptor, quid de Panegyrico senserit, in vulgus notum est. Bumanno ad ovid. Μetamor. XV, η48, Plinius dicitur aulicae assentationis princeps et pudendum posteris exemplar: Gierigio ad epist. tom. II, pag. I 22, h. magnorum simius virorum, et in argum . ad epist. XXXIII , l. , simius Ciceronis. Ipse Gesnerus, sincerus ille virtutum ejus admirator et praeco , in epistola ad I. Λ. Ernestium honam partem Pli nil scholasticam esse latetur. De meo sensu si quid adjicere licet, non nego , me, a Tullianarum epistolarum lectione recentem, Plinianas fastidire ; Panegyri ei autem nihil propemodum legere Posse, quin miseratione commovear hominis, cujus spiritus, si gnos unquam habuit, temporum infelicitas adeo fregerat, ut, rebus in meliorem statum conversis, de principe bono vix aliter, ae vilissimum mancipium idemne astutissimum de domino truculento, loqui et scribere auderet. Sane lacilius erat nosculos carpere orationis, quam magnanimitatem reserre generosorum Romuli ne-Potum. S.IN. B. Duo alia sequuntur testimonia gallico sermone descripta, quorum Prius exhibet vir illust La Harpe Coura de litterature, tom. III, pag. 228 et seqq.) Alterum vir doctiss. F. Schoeli toire abro e de la litterature romatae, tom. II,

α Le panegyrique de Pline te jeune est te seu i monument qui nous reste de i loquenoe du second si ecle, et te seul qui pilisse ser vir d'o et de comparesson aveo le

siecte precedent. Uauteur se plaint solivent dans ses ou-

vrages, de la demdenco des leti res et du gout, ainst que

en dialogue, doni nous avoris perdu une partie. Mais Tacite a llavantage de n'etre inseri eur a person ne dans legente ob it a travaille : Plino, a qui l'on reprochait de

67쪽

Lxiv TESTIMONIA DE PLINIO.

son temps son admiration mur Ciceron, et sa sevhritupour ses contempora ins; Pline, qui det ait propose Ciceron polir modele, est bien lolii de l'egaler. Nous ne pou-Vons pas apprecier Ses plaidoyers que nous n'aVons plus; mais, a juger par son Panegyrique, cit sui vati son gout en admirant Ciceron , ii avait en composant une manieretoute disserente, et qui a deja rem pre in te d'un aut re sidcle. II a infiniment d sprit: on ne petit inpute en avoir davantage; mais it coccupe trop a te inoni rer, et ne inon trerien de plus. It cherche trop a alguiser toutes ses perisces, a leur do iner une tournure pi quante et epigrammatique; et ce travati continuet, cette profusion de traiis sali lanis, cette monotonie d'esprit produit hien tot la sa tiguo. Il est, comine Senhque, meilleur a citer par fragmen is, qu'a lire de sui te. Ce n'est plus, comine dans

Ciceron, ce ton naturei lement nobi e et oleve, cet te abon-dance facile et entrainante, cet encha mement et cette progression d'ideos, ce lissu ou tout se tient et se doeloppe, cui in f ule de mouvementa, Ces Constructions nominhreuses, ces figures heureuSes qui animent tout; c'est

uti amas de brillanta, uiae multitude det incelles qui plait

beaticoup pendant un moment, qui excite mente une sorted'admiration. ou plutot d eblouissement, mais doni on est bientot elourdi. Ιl a tant d'esprit, et it en saut iniit pourio su iure, qu'on est tente de lui demander grace, et delui dire en viata asseZ. On s'est solaverat elotine que Trajanait eu la patience d'entcndre cρ long disco urs, ou lal ouange est epulsee; mais on Oublie ce que Pline notis apprend lui-inuine, que colui qu'il pronon ςa dans te senat, lorsque Trajan re ut declare consul, DVtait 'lu'un remerinci einent sori colari, adapte ait lieu et aux circonstances.

68쪽

et soli liten saltei ir; mais it faut de la in sure dans toiit, et principalemetit dans la lovange. Au veste, Pil a excedeles Lornes, ii ii'a pas ete au ela de la veritu. Il a te raro avantage de lolier par des satis . et totis les satis solit at testes. L'histoire est d'accord avec te Pangorique; et, ce qu'il γ a de plus heureux, ait porti ait d'un hon princeil oppose colui des tyrans qui l'avalent procede, et particuliereinent de Domitieii. On concoit ce doubio plai sirque doli sentir uue ante honiacte, a flaire justico dii cri inc

cueil de let tres. compose de di x livres, que rauleur miton ordire et publia, nous dit-il, a la priore de ses amis;

uia en esset. Il ne saut done pas s'attondre a 3 troii ver celloni salice familiere, cet epancti ement intime, cet abando ii qui est dii genre epistolaire propreuient dii. e ne sonti sint ici des let tres quicn'otaient pas saltes potir uiri lues, et doni te charane tient Surtout a cette Curiosito Da iurelio a l'esprit humain, qui ai me beauco up a on tondi e celix qui De Croient Pas 'lu'On les ccoute. Madanae doso vigne nous plait datis Ses let tres, parce qu'elle donno de rinteret aux plus pelites choses; Ciceron, parce illi' ilrevele te soci et des grandes. Pline est aut eur dans los sientios; inais il l 'est avoc heaucoup d agrument et de variche. I Ous ses hilleis soni rerils potir tu posterito: mais olle les a lus, et cetto lecturo fuit ni mor Pauleii P. Si les toti res de Pline soni honii eur a sola os Prit palla maniere doni ellos soni Ocrites, los nouas de coux aqui ellos soni ad ress s stillii ai cnt polir latre lologo dosori caractere. Ce sont les plus honiacies gens et les hom

69쪽

lei ita vertus; et les serati mei is qu'il exprime sont iligites de ces liai solis. Il intoresse ogaleinent, et par les amis doni ii regrette la perte, tot qaeuii Helvidius, uti Arulenus, uti Senecion, Ies victimes de Domition, et par ceuxqui jouissent a re lui du regno de Traian, teis que racite, Quintillen, Macer, Suetone, Martiat, etc. I l ne peut Pas nous attaclier, comme Ciceron, par te delati des intrigues et des revolutions du siecto te plus orageux de larppublique. Un regiae heureux et tranquille ne Peut so ur-nir coite espece dati ruit a rimagination, et cet aliment ala curiosito. En ce genre totat ce qu'on peui faire du bon- heur,c'sest d'en jovir; car il en est de l'histoire a peu pres comme du theatre, ou rieu n'interesse molns que los gens heureux. Mais On troiive du molns dans Plitie destra iis et des anecdotes qui peignent les moeum et les caracteres. On y volt particulierement la malignite crvelle des delateurs solis Domitien, et leur bassesse ram pantefous Trajan; car rien n'est si hache et si vii que te me chant des qu'il ne petat plus latre dii mal; c'est uno beto seroco a qui l 'on a urrache les grisses et les denis, et qui teche qua nil elle ne petat plus inordre. Tel otait uia corta in Regulus, doni parte Pline dans une de ses let tres, qui prosente uti tableau frappant de verite qu'on voltl oujours avec plai sir, celui de l'humiliation d'un mo-

Lo panegyrique do Plinc te jeune ost uii des plus

70쪽

TESTIMONIA DE PLINIO.

s'appelait Luciuta Cincitatis; sa mere et ait sueur de Plinol a me. Celui-ci sut lo tutchir dia jeunc Caecilius, qui avait peritu de honne heure sor, pero; en radoptant ii lui donnason tioin. Cet lionia e docto et lal,Orieux Mova son pu pille avec tu plus grand win. Le jeuiae Piliae cultiva surto ut teloquence, et eut mur inuit res Quintilion ut los homines les plus distingues de son temps. It so livra aussia la poesie, et sit, ii rage de quatOrEe uns, uite tragedie. Il n'avait que dix-huit ans, lorsquo son OnCle porit victi ine de sola active curiosite. Uri an apres, ii Conimen 'nit parat ire comine Orateur au barrea u. Dans Sa vingitetne

SEARCH

MENU NAVIGATION