장음표시 사용
31쪽
in Theologicarum Instistitionum Lib. IV. p. vet, C A P. IV.
Ostenditur, tres personas esse consiabstantiales, h. σοῦ habere eamdem naturam dipinam.
STatuta Trinitate pera artim , de
monstra traluna modo est, tres illas Personas esse constibstantiales, hoc est eandem hab re Hrmier subfilaritiam , et naturam divinam. Quod
Primo hic genciati in exeiluemus de omnibus simul personis; deinde in se luentibiis capitibus singillatim identicis it Malli a lite osteri lenilis persona, hoe est personam Filii, Ut Spiritus Sancti esse consubstantiales Patri , evariti halbere uisum, et iussividuam uaturam divincun,
Tres personae Pater, Filius, et Spiritus Sanctus stine Drasubstrantia es hoc est eamdem habent dipina uti tiram. Est dogma Iidei.
praescribens Christus, ait: Euntes docete omnes gen ira, baptizantes eos in nomine Patris ; et Filii , est opiratias Sancli. Non ait in nominibus , scd in nomine , hoc est in una eademque trium personarum' auctoritale. Aurii quorum auctoritas una est, unis Eliam lebet esse natura; nam si una persona increata sci , alia creata, non una eademque esset ambarum, Ructoritas ; sed in una esset Daturalis , essentialis , et iii finita ; in altera esset superitaturalis , accidentalis ,s nila, ac derivata. Ergo .etc. Praeterea per eam sor- multim devoventur homines, et consecrantur simuIPatri , Filio , ct Spiritui Sancto sine ulla distinctione , ut 'ae discrimine. Ergo corum debet esse eadem natura divitia ; sacrilegum enim esset consearari hominem si iii id Creatori , ct creaturae , cum Dcus botioris si ii Zelotes sit Exo l. XX. 5. nee illum cumrchiis cieatis communicari patiatur. Ergo. Diuiti by Cooste
32쪽
De Trinitate. prob. II. ex delebri loco Ioannis E,AI. I. Cop. V. . Tres sunt , qui testimonium dant in caelo e Fater, Verbum, et Spiritus Sanctus: et hi tres tantina sunt. Quibus verbis iiihil clarius dici poterat de una
moenique trium personarum natura. Ejus autem Bus veritat in supra adversus .Criticorum objectiones vi dicaviti us. Ergo. Prob. III: ei traditione Patrum Antenicaeno m. ixo. Iustiuus Apolog. SS. Hunc Patrem , et qui ab 'o penit Hiaiam, et Sρiritum ProMeliciam colimus,
et adoramus, cum ratione , et Merumc Menerant .
Atqui constat, uni, et soli Deo deberi adorationem, quam hic sine ullo discrimine exhiberi dicit Patri , et Filio , et Spiritui Sancto. EI Eo etc. Io. Aille a foras Legus. pro Christiariis e Deum asserimus , elapsius Verbum , et Spiritum Sanctum, eria quidem secundum potentiam , Patrem , Filium , et Spirisum Sauctram ἔ actu Mero , et essentia unum. Et Clarius rem explicans , ait : Quis igitur non miretur , cn- QMdiat , nos qui Deum Pa/rem Praedicamus , et Deum Filium, vi Spiritum Sanctiam eorum in ianitasse Mirtutem, et in ordine distinctionem e lic-res, Aineos meari r 3o. . Tertullianus Lib. contω Pra-aeam totus est in liosi dogmate explicando, et .aS-xendo. Sic ait cap. I. Custodimus oeconomiae Sacramentum , quae Unitatem in Trinitatem disponit , res dirigens Patrem , et Filium, et Sρiritum Sanctum. Tres autem non xratia, sed pradu ; nec sub scantia . sed forma nec potestate , sed specie t sis. masn , et speciem pro Personarum Proprietate usurpat Maiias. autem Stibstantitae , tinius status , et unius ' restatis , quia tinus Deus. Idem repetit c . 3. au et. 22. Dionysius Romanus in Distola eontra Sabellianos , cuius fragmentum reseri Athanasius Lib.
de aecret. Θn. Nic. , refellens Sabellii haeresim , qui tres , personas non distiuguebat, haec addit : Audio quosdam apud pos esse Cathechistas , et doctores diuini perbi, qui, tuitis sunι Opinionis auctores, qui ex diametro pugnant eum Cabellii Haeitis. me enim blasphemat, Ritum ipsum esse asserens Patrem, e conperso Pa rem esse Filium. At isα tres quo-
33쪽
M Theolonicariam Institιutionum Lib. IV. Cay. IV. dammodo Praedicant Iu u Sanctam Monadem dioiutini in tres Myostases 'eregrinas, et a se inWicem Plane Flenim necesse est, uniri omnium Deo I erbum , et in Deo munere, et habιtare Spiritum Saracliam. Iam ocro dioinam quoque Trinitatem intinum Melial in ca ut quoddam , et summum omHψο- tentem Deum unioersorum colligi . et coalescere Prorsus cst necesse. Ecce manifeste praedicat Iloniairus POit linx iii Trinitate uilitate iii , et in uuitate Trinitatem sse dogma fidei in Ecelo ita universa. De Patribus cro, sui poM Nicaeuum Concilium florueruut, uulla Potest hae in re csse dubitatio. Ergo. Prob. IV. ex o mbolo Apostolico , in quo at ri illis Ecelisae saccusis fideles in Deum Patreiii , Filiuiu , ct Spiritum Sanctum se credere professi sunt. Αiqui credere in Deum est ei non modo per fidem sed etiam P T sp ut , et cliaritate in adliaci cre , lam quam ultimo sitii. Ergo cum nou liceat lioe ii odotidhacrcre creaturis , ipsum Filium , ct Spiritum Sanctum lacum esse fideles seni per professi sunt. Ilino tibi I rimum aliquis docere coepit, vel Filium , vel spiritum Sanctum noti esse Deum , statim Leclamavrunt sidclcs: quae reclamatio iam quam antiquae sidei Ox habenda Cst: stat inique Novatores tamquam haere-- tici Proscripti sunt in , oiiciliis , ut in Nicaeno , Constantinopolitano cic. Ergo. Obyeetiones sol untur.
Obis. I. Ex eo quod bapti ramur in nomine Filii, et Spiritus Sancti . et credimus in Filium , et Spiritum Sanctum , non sequitur , utramque persotiam esse' Ciusdem cum Patre naturae : sed latitum nos baptizarilisi iisvio Filii , seu Christi , et per gratiam Dei ab .lvi a Pς catis: sicut ex eo quod Apostolus I. Cor. X. 2 ait onuιes in Mob se haρtizati sunt, non Sequitur, Movseia esse Deum. Et ex eo quod legitur Exod. AIF . 3I. crediderunt Domino, et Moysi ser-- ejus . non sequitue, Moysen Domino coaelluari. Denique ex eo quod propuliatur edictum auctoritates Regis , eι Praefecti , non 3equitur , cos cadem P0-lestate Pollere. Ergo.
34쪽
N. Neg. ant. et comparationes allatas. Qui ci iiiii dicit in 1ionii De Patris , et Filii , et Spiritus Sancti o, leiadit unam candeliusve in tribus auctori lasciis, ideoque unam uaturam. ut suyra diximus. Item qui credit in Patrem, Filium, ei Spiri tui. acque sertur Orga eos eadem fide , spe , et charitate. Sed Apostolus ti alia it Israelitas bapti Eatos in nomine Mors/s , sed i rηIose , hoc cst Moyse duce; qua nauuam cliam si diceret iii nomine Moysis , adhuc dispar csset ratio aibrilia baptismi ; quia Doti dixisset, omnes baptigali sesse ira Domine Patris , Ct Moysis, colu nutu In facietis utriusque auctoritatem; sicut Dos baptizamur ita ii Omi.
De Patris, et Filii, et Spirisus baucti. Lxodi vcro cast. AIV. noti legitur : C diderunt in Dotuiniam , et Moysen ; sed Domine, et JIVsi; aliud alite ni cst credere Deo , aliud credero in Deum. Denique siqvqudo edictum proponatur ipsissimis hisce verbis auctoritate Regis , et Praefecti urbis quod nescio auumquam sacium sit θ ipsc edicti l xtus Osi cudit, auctoritatem praesecti a Begia esse diversam, Ct in cotauium csso positam, ut Begis voluntatem exequatur. At non ita se res habet in forma baptismi. Ubio. II. Sicut in laudato Ioannis loco de Pilire, Filio , et Spiritu Sancto dicitur: et hi tres unum sunt; .isa et de spiritu , aqua , et sanguine dies iur pers. 3 et hi tres tinum sunt. Atqui itido LOD cruitur , spiritum, aquam, et sanguinem osse ejusdem individuae naturae. Ergo non ex superiori Versiculo eruitur, Pa trein Verbum , et Spiritum unius esse naturae. U. Dist. maj. Et haec verba versus d. et hi tres ravum auut, i raeterquam quod in Pluribus d su ut condicibus , in ipso originali contextu cui denter Osicu-dunt , longe disparem unitatem esse spiritus , aquae, et Sanguinis ab ea , quae est Patris , Filii , ut Spiritus Sancti , conc. Secus, neg. In t cxtu enim Grae- CO de Spiritu , aqua , et sanguine non dicitiar ot τρεἈέγ επιγ, si cui dicitur de Patre, Filio , ct Spiritu Sauci O ; sed Oi τρεu εις εν εισιν. hi tres in unum sunt, hoc cst iij idem testimotitum conspiratit, et Cousenulimri. Dissimilis ergo cist utriusque Versus Tatio, rIrist. Etiam unitas i quae de Patro, Eitio, et Spi,
35쪽
itu Saneto praedicatur , iii tolligi potest unitas vo- Iiitilatis , et testimonii. Nam Lan. XVII. 23. ait
atristus. Pater . . , rogo . Pro eis , qui credi ruri sunt . . . rat omnes uuum sint , sicut tu Pater in me , et em in te . . . . ut Sinι tinum, sicut et
nos tinum stimus Orat igitur , ut fideles sint unum , 1icut Pater, ct Filius unum sunt. Λ usui fideles noli possunt esse unum , nisi Concordia voluntalis, Erso Pater , et Filius, ideoque et Spiritus codem sensu
U. Neg. ant. Ail consenti Dist ni0. Ei liaee si militudo unitatis in omnibus persecta est , neg. Iualiquibus, conc. Quoties igitur creatura Creatori comia paratur , sciriper in sinito inter allo minor est ; et similitudo ex aliqua , nou autem omiti ex Parte rargenda est: sicut cum ait Christus Matth. V. 4o. Estote perseeti ς sicut et Pater M. ter caeleStis perfectus est, quis adeo desipiat, ut eaudem dicat esse posse iii creatura periectionem , quae est, in Creatore t Praeterea eum ibi Christus Patrem Orci ut homo , potuit eam discipulis unitatem , atque concordiam , cluantum capaces erant , adprecari, Iliam ipsc homo eum Patre habet. Vide Theodoretum Lib. II. Nisi. cap. 8., et Maldonatum in comm. Obie. III. Ioan. XVII. 3. Christus Patrem allo quens, ait: Haec eat autem pila aeterua, ut cognoscant te, solum Deum Verum , et quem misisti δε- sum Christum. Ergo si Solus Pater est Deus; Filius, et Spiritus Sanctus non sunt ei consubstantiales. Η Dist. ant. Pater est Solus Verus Dens , ita ut excludat inanes Deos. cons. Ut excludat Filium , ehSpiritum Sanctum , neg. Nam ut observat Pelaviust Lib. III. de Trin. cv. t. in Graeco adiectivum
μονον solum non asscit Pronome a cle , sed sequen tia verba pertim Deum ἱ ait enim γιγοσκωσι σε του μονον αληθινον θεον, ut cognoscant Te , qui es ille solus perus Deus. Porro aliud est die re : solus Parer est perus Deus; aliud dicere : Pater est ille so- Ius pertis Deus, ut Patet.
Obite. IV. Ait Apostolus I. Cor. VIII. 6 Nohis tamen unus esι Devo Pater, ex quo omnia , et nos im
36쪽
Ulam : et tinus Domintis Ieius ChrisIus , Per quem omnias, et nos periimum. Ergo soli Patri Dei,i
Dist. cons. Ut excludat inanes Gentium Dcos, couc. Ut excludat F ilium, ei Spiritum Sanctum, ner. Alio ciui si dic: do tintis est Deus , Pater, excluderet reclivinitate Filium; dicendo etiam Dominus Astis Christias excluderet a dominatione Ρalrem , quod absurdum esti Solos igitur inanes Gonilium Deos a natura clivinitatis excludit, de quibus paulo ante dixerat: nam etsi sunt qui dicantur Dii, stoe in caelo, sise in terra siqvidenι stini Dii multi, et domini multi): nobis autem unus est Deus. Movere autem nos non debet quod de Ρatre dicat ex quo omnia de Filio vero per quem o/unm; Pater enim est principium, quod a nullo proce.dit , Filius a Patre. Objic. V. Dionysius Pelaoitis: inter Catholicos doetissimus, Lib. I. de Trin. sere omnes Anteni aenos Dalros, Paucis exceptis, ais, Non agnovisse unitatem naturae di vinac in Patre, Filio. et Spiritu Sancto. Ricadus Si
mo/ittis Catholicae etiam communionis auctor. in Historia critica Moi Test. saletur. veteres doctores Numquam clare docuisse ταυτουσιαν scu unitatem naturae iii tribiis personis. Quomodo ciso rcyincemus lictero-UOxos, si ipsi Dolbis adversatitur Catholici 'U. Neg. cons. PelaMius Dii im vel rei cuidcntia cui-Ctus . vel Catholicorum offensione commoliis, quidquid scripserat de Patribus Atileni caenis, in Praefatione vel retractavit, vel, quantum Poluit, Sci Su catholico ex-Plica t, atque emollivit. Melius quidem nomini suo Consuluisset, si omnia ex ipso opere expunxisset: sed Cum se revocaverit, frustra Sociniani de ejus auctoritate gloriantur. Simonius magnam suo Domini labem aspem sit. Sed sicut exiguae stipulae sumus lueem solis nequit extinguere, ita istorum senteruia auctorum tenebras Oia tundere non potcst lumini scripturarum, et traditionis, quam non solum nostri, sed etiam heterodoxi script - cs, Praecipue Gesta tus eruditissime, et doctis-Si ue. explicuerunt.
Nunc , quoniam trium t ei sonarum divinita letii et Constiuestauit em naturam genciatim ostendimus: iam
37쪽
34 Theoloriearum Institutionum Lib. IV. Cnρ. V. .le divi vitulo Filii, et spiritiis S.incti, siciit atile is it propositu in , siligillatim disseremus . . 'C A P. V. Osteniatur, Verbum dioiniam, stoe Filium esse Patris A Mou , seu consubstantialem. - Erbi divinitas, et consubstantialis cum Patre natura potest demonstrari vel directe ostendendo scilicet ipsum Verbum esse Patri consubstantiale. vel indirecte, scilicet detiionstrivido, Christum essemum; ex eo enim evidenter sccimitur , Verbum Deutu esse, Ι'atrique consubstantiales, quia persona Christi , ut in Lib. VI. de Incarnatione docebimus, ipsa Ve bi persona est. Sed nos ista commodo tironum dividemus, atque hic directe solum demonstrabimus Verbi divinitatem I.' ex Scripturis; a ' ex traditione Patrum Anteni caenorum; 3,' ex Concilio Nicaeno, et sequentibus Patribus. q. s. I. . ' . Verbi dioincias, et consia stantialis cum Patre
tiara ea Scri 'taris Ostenditur.
Eae Scripturis eoidenter ostenditur Verbi dioinitas. Est
non solum contra Arianos. et Socinianos, sed etiam contra Simonium, qui, licet fateatur, Verbum esse Deum; negat tamen id clare ex Scripturis ostendi. Prob. I. ex Evangelio Ioan . ca'. I. Inrisincipio erat Ver um, et Verbum erat apud Dcum , et D tis .erni Verbum. Hoc erat in princiyio a 'ud Deum. Omnia per ὐ3um facta -nt: et sine ipso factum est nihil. ono ex textu sic concludimus. I.ς .Eternitas est solius Dci, ut in Lib. III. cap. 7. docuimus. At sui Ilic Verbo tribuitur aeternitas; utitur enim Ioannes verbo erat, quod omnia tempora transcendit; quia quodcunique tempuris punctum si xeris, semper vera essed debet haec Proposibo: Verbum erat; ' ideoque scin Per cral; ac proinde
38쪽
De Trinitate. 35nti aeterno erat, ut observant Chrysostomus LAmil. III. in Ioan. Basilius in haec Oerba, Cyrillus Lib. I. in Ioan. cap. 5. ct alii. Unde Ambrosius Lib. Ld de ad
Gratian. Cay. 5. Erat astud Deum. Erat, erat, erat: ecce
quater erat . ubi im'ius inoenit, quia non erair Merito ergo in Concilio Nicaeno Ariatiis anathema dictum est asserentibus suisse momentum , quando Verbuit Non erat. Praeterea ait Evangelista: in Principio erat. Λiqui verba ista in principio absolute posita significant in principio omnium rcrum, in ipsa Creatione rerum, a qua tempus incepit. Ergo Verbum erat ante omnia tempora , ac proinde ab aeterno. Ex laudato Ioannis loco Verbum semper crat 'ac proinde non est sactum , sed a seipso crat. Atqui quod non est factum , sed est a se, Deus est, ut e Lib. III. caρ. 2. manifestum est. Ergo. 3. Item ovinia per Verbum facta sunt. Ergo Verbum factum non est; alioquin vel salsum esset, omnia facta esse por Vcrbum; vel aliud comminisci debebimus Verbum , per quod Vcrbum factum est: et tunc illud aliud Verbum Dei Filius vere esset e non Iloc alterum, qudit per illud factum est. Atqui quod
noli est factum , Deus est, ut patet. Ergo. 4. o Tribuitur Verbo in laudato texta omnium rerum Creatio; ait enim: Omnia per ipsum facetia sunt: quod clan Psalm. XXALI. dicitur: Verbo Domini caeli frmati
sunt. Atqui creatio opus omnipotentiae, sive infinitae virtutis est. Ergo si Verbum est omnipotens, Deus est. b. . Denique Vorbum, ad omnem ambiguitatem tollendam, absolute et simpliciter dicitur Deus: ei Deus erat Verbum : in qua propositione Sive.Deus ponatur ut praedicatum cum Hilario Lib.zL de Trin. cap. . sive ut subjectum cum aliis Patribus, idem omnino sen-Sus est. Caeterum ex Graeco constat textu, Dcuin cf-εe Uopositionis attributum, seu praedicatum. Ergo et o ProD. II. ex Apostolo in L pist. ad rabr. cap. I. , ubi iv nitatem Filii Dei magnifice praedicat. Ait enim zangelos quidem dicit: qui fecit Angelos mos spiri-sιιos flammam ignis. Ad Filium oti-tem: Thronus tuus, Deus, in saeculum saectili: Mima asequitatis, Mirga regni tui. Dilexisti justitiam, et odia
39쪽
m Theologiorum Institutionum Lib. IV. Cisp. V. sti iniquitarem propterea unxit te Deus, Deus ιutis oleo exultasionis prae participibus tuis. Ec. in ρrincipio Domine terram fundasti; et opera. manuum tuarum sunt caeli. Ipsi peribunt, tu autem Permanebis, eI Omnes ut oestimentum peterascent'. et Melut amictum mutabis et mutabuntiam. ια autem idem ipse es, et anni tui
mn descient. Quibus verbis Apostolus i. ' appellat
Filium absolute Deum: Throntis tuus , Deus. in saeculum saeculi: rie qua esse possct de sensu hujus nominis dubitatio, ait, ipsum esse caeli, et terrae creatorent; 3. ' ipsum habere aeterni lotem, ac immutabilitatem. Atqui haec omnia impium esset tribuere nisi Vero , et . soli Deo. Ergo.
Prob. III. ex Hias 'o CLX. ubi Pater Filium alloquens, ait: ex uetero ante Luciferum genui te , hoe ostati aeterito ex mea substantia in genui; nota sicut crea- luras , quas in temporς ex nihilo eduxi. Atqui ex substantia Dei creatura gigni. non potuit: imo nec potest esse omnino Filius, Disi eiusdem sit cum Patre su i
stantiae, ut Cyrillus Lib. XXIII. Thesauri, aliique Pa
tres adverturit. Ergo. Denique protinnir etiam argumentis; quibus Lib. VLin Tractatu Incarnationc ostendemus, Christum esse ',uin ex quo Vectum Deus est, non Se- . matur continuo, C istuiri esse Deum, nisi demonstre-
lintea contra H - - Christi personam esse ip- 'ium Verbum; . inen, ex quo Christus est Deus, evi 'de ex 'in' a esse Dcum evincitur.
Sicut argumenta , quae Christi divinitatem constr-mant, alio in loco proserenda reservavimus ; ita 'et obiectiones, quae directe cotidia ipsius Christi divinitatem pugnare videntur.
Obie. LEx eap. I. Man. non sequitur, Verbum esse Verum Dcum. Nam t.o. Verba illa in principio multi Patres explicant in Patre, ut Clemens Alex. Adhori ad Graecos CyAllus Alex. LI. I. in Joan. cap. I. Augustinus VI. de Trin. caρ. a. et alii, quos vide apud. Μῶdonatum in Comment. Alii explicant in Deo, ut Athanasius Orm. coni. Arianos. Atqui sic explicata illa verba non probabi ipsius Verbi aeternitatem:Potest
40쪽
De Trinitate. 3- enim diei, ipsum fuisse iii metite Dei tanquam Verbum
iii temporc proscreu um , ut Ariatii arguebant apud Aili:,riasium Epist. de sentent. Distus. Alexandr. Cuit saltem Verbum ibi noti significare Filii in Dei, sed aeternam Patris sapiciniam, qua cuncta Creavit. Praeterea possunt etiam iiitelligi cum Soci Dialiis in principio pracili calionis Evangelii, ita ut tota Ioannis narratio melli aptiora sit. significans, omnia, quae ad salutcni Pertiuent, ct mundum spiritalem, facta esse per Verbum Evangelicum. Denique verba Moysis: in principio creaoit Deus caelum et terram. Gen. ct verba Christi
de diabolo Ioan VIII. 44 ille homicida erat ab initio :non probant, mundum, et diabolum esse ab aeterno. Ergo ncc ista : in Principio erat oerbum..ii V' ι in , neg. min. Licet enim illa verba in principio explicetitur ι a Patre, vel in Deo, non tamen significant, Verbum fuisse objecliue lantum itinietite Dei ; i iam hoc sensu creaturae omnes, imo Et omnia possibilia tu Deo fuerunt; atque ideo nihil neculiare dixisset Joanncs de Verbo : imo aildidisset, ,uando aut quomodo ipsum Verbum productum esset, sicut de Ceteris creaturis ait: omnia Per i sum facta sum. Quod autem Verbum ibi sit ipse Dei Filius, patet ex se luctili Dus, ubi Ioannes ait: Verbum caro factum est, et pidimus gloriam ejus, gloriam quasi Unigeniti a Pire; et cx Apostolo Heb. L, ubi tributi Filio, quod hic Ioannes
Verbo tribuit. Igitur verbum erat νηπυ ζα. Γλως StibSια- ιιMe, acci Hendum est, ut significet existebat: quod ver-hum indefinite praeteritum ejus aeternitatem demon- Strat, ut supra cx Ambrosio, aliis lite Dalribus ostendimusam. Val ridicula est interpietatio Sociuianorum, non solum quia contra rectissimam Augustini regulam Ar D. III. de Doct. Christiana cap. Io. detorquet ad mctaphoram , quod in litera nihil absurdum , sed valde
naturalem habet sensum, et contra regulam Tridentinio es3. IV. proponit explicationem contrariam ei, quam semper tenuit, et tenet Ecclesia , ct unanimis Ρatrum cousenSus; verum etiam quia figurata illa Socinianorum explicatio ipsa se se destruit. Ait enim Joannes mundus per ipsum factus est. Si crgo iuxta Socinianos uia ullus si Mificat Ecclcsiam, quomodo subuectit atatim MVaugclista: eι mundus eram non cognouit '