장음표시 사용
61쪽
53 Theologicarum Asmulionum Lib.IV. Cay. V.
ii heriorum , et Nicaenorum, Patet ex eorum EP stolis tum ad Patidum Samosat. Tom. I. Concilior. Labhaei, tum ad Dionysium Rom. Pontisicem et . ad uiuversi orbis fideles apud Λthanasium Lιb. de Synodis
I. III. Verbi dioinitas eae de itione piacaenae Synodi ; essequentilus PaIribus inricle demonstratiar. Adoertendum I. Cum Arius ab Alexandro Episcopo suo Alexandrino in Syliodo centum Episcoporum damnatus esse , ex Tlieodoreto Lib. I. Hist. caρ. I. ast Eusebium coufugit Nicomediensem, Episcopum qu rui auctor est SOZornelius Lita. I. v P., Coacta aliquot Episcoporum Synodo, cum Communioni Contra canones restituit. Quapropter Alexander supplices litteraruConstantino M. dediti, ut auctoritate . sua grassanti malo mederetur. ille primum Alexandriam misit O stiam Episcopum Cordubensem , si quo pacto . Tes ex aequo componi posset. Sed eum haeresim magis ii, dies serpere , indixit Oecum nicum Concilium Nipeae in Bytia uia, accersitis ex Miverso orbe Episcopis
quibus etiam vehicula ex pulmeo suppeditavit , id i ust
assentiente Srlμυιru R. Ponti si e qui eo mi it I ais s. H. 11altitum est igitur anno CCCXV. magnum Nicaenum concisum, cui adsuerint Episcopi CcCXVI II.
doeirma , Rς tate, Sanctitate , eι Donnulli etiam martyrio illustres, qui audientes impia dogmata iri Synodo recitaia , obstructis atribus. ut refert Atha nasius orat. I. coni. Arian. , ea detestati sunt. Deinde formula fidei composita est, qua declaratum est, Filiu Dei unigenitum esse ex Patre nιtum ante omnia saeculin Deum de Deo, lumen de lumini, Deum rerum ine Deo Mers, genitum, non factum , ωnsubstantiauem Patri , per quem Omnia facta sunt; eaque sormula inserta es
symbolo , quod refert Athana ius Dist. ad Soliis ..uilarius Lib. de senodis . Socrates lib. I rast. v. III. Huic formulae om nes Epicopi subscripsere, ut Pinte quae fidem exponeret oniuium orbis. Ecclesiarum. Socrates quidem asserit Ioc.cιι. qDuque a Arian Episc
Ρos subscribere noluisse, Euset iam Nicomediae, Theo
62쪽
De Trinitate 5spnidem Nicaeae , Marin Chalcedonis , Theonam Marmaricae Ieciandum Ptoleni uidis. Sed hos omnes, quamvis principio dei rectaverint, tandem subscripsisse cor fiat uim ex coriam nominibus'. quae leguntur in Actis, tum ex Athanasio , qui Concilio interfuit Lib. de deer. Srnodi Nic. Imo Hieronymus Dialogo coni. Luciferian. nil , ipsum Arium subscripsisse formulae : quod tamen ii 'gat Socrates Lib. I. HAI. cap. 8.el 2o. , et Athanasius , cujus longe maior hac re existimanda est auctoritas.
IV. Begnante Constantino M. Ariani Episcopi ausi
non sunt nporte Nicaenam dei initionem impugnare ;sed omnes 'vires intenderunt contra Athanasium , strenuissimum Arii adversorium. At sub Constantio , qui totus erat Arianorum , novas procuderunt fidei sermu-Ias . ut Nicaenum abolerent . quarum praecipuae su ruiit Antiochena, Drmiensis , Ariminensis, Ancyra Da , Seleuci cnsis. Sed catholica fides , licet aliquandiu vehementer oppugnata , tandem Praevaluit. V. Soci Dinni non Degatit, Nicaenum concilium , et omnes se suentes Patres docuisse Filium esse Deum , et Patri constibstantialem ; sed asserunt , Nicaenos Patres a fide defecisse. Notinulli etiam ex eorum sal 3- toribus es sui iunt , Nicaenum Concilium per Verbum constibstantiale non intellexisse is uoti a catholicis creditur, scilicet utimeric Du nniurae divinae tini intemsed tantum speciscam: quemadmodum tres Plantae r x eodem semine prognatae con tibstantiales dici possunt, Ita Ionn. Clericias, Curcellaetis Dissert. I. de Voci biis T litatis etc. quodque mirnin est. laudant Pro hac senientia Petavium Lib. IV. de Trin. ca . 5. et 9.
Nicaeni concilii do itio est in uotissimabdioinitatis Verbi demonstratio. Prob. I. Ex ratione generali. qua Lib. II. demon stravimus , Ecclesiam sive per orbem dispersam . sive in Concilio generali congregatam salii non posse ii, defiuiendis sidei controversiis.
63쪽
so Theologicarum disti titionum Lib. IV. Caρ. V. Prob. I L. I atres Concilii Nicaeni erant Episcol,lex univcrso Claristiano orbe iloclissi ini. atque sanctis-
Liasebitis Caesariensis , iii inime Ariatiis suspectus auctor Lib. III. de Vita Constant. caρ. 7. die rus : Exs titilbus I cclesiis , φιαρ unioersam Euro 'am. Africam , atque Asiam im leverunt , ii . qui int μ Dei ministros Princi em locum oblinebant , simul conperiere :ct cap. Porro ex his Dei ministris niti sermone Sa-Pientiae , alia gravitate Ditae, et laborum Ioleraultra
emιvebant alii modestia, et comitate moriam eraulomati : ac nonnulli quidem eorum ob prooeclam ae- 'ra Em maximo in honore erant nonnulli et corporis
et animi juoenili pigore enitebant. Ergo cum doC-lritia eminerent, ignorare nou potuerunt primum hoQreligionis dogma , illi id vel ipsis pneris , et Cate im- 'menis ante omnia tradi debebat ; nco illud , cum cssctit sancti , immutare voluerunt : imo nec Potuissentini mulare , si voluissent ἔ iseloi nodo enim , nisi omnes mento capti essent. hoc suissent conati . ut in in mento totius orbis sidem iii praecipuo Iioe articulo Imitarent i Hinc matiis stiam cst , tempore Concilii Ricaeni univcrsam I cclesiam credidisse ui dogma fidei, orbum esse Deum, et 1'atri consubstantiate , i tetigis x co confirmatur, cluod Christiani omnes Concilii definitioncm unanimi consensu susceperunt, quod
Ilori fecissent si contrarium antea Credidissent.
Atqui non potest signari tempus , quo liaec doctri-ria aut e Concilium Nicaenum inceperit ; ct invaluerit. Nam ipsi Ariatii primis saeculis viciniores satebautiir,
ii Supra observavimus , suam doctrinam esse novam,iadeo tit illi dicant, inquit Athanasius Lib. deSo n. Arimiu. etSeti Dc. inobis primo reoelatum est, et a nohis Christianorum fides incipit : quam novitatem ipsis etiam obiiciunt Nilarius Lih. I. ad Constantium Imp. n. 5. , Ilasilius
Lib. I. coni. Eunom. Gregorius Nys. Orat. III. Ont. Eu-Mom. im cum Theodositis Imp. ipsis proposuisset , Utrum 1 cilciat in publica disputatione cum Catholicis definiri controversiam cx Patrum auctissitate , hunc uouditioilem noluerunt a pipere , tit instantur Socrates
64쪽
' De Trinitate fi Lib. V.eap. Io , et Sogomelius LiB. ρ Iuca'. II. Ergo licet Scriptura nihil haberet dc Verbi divinitate lamen munifestum esset, illud dogma ab Apostolis fuisse traditum. Solountiar Objectiones.
Obie. I. Liberius Papa , cum alii 'landiu sortiter Nicaenam fidem , et Allianasiurn defendissct, pulsus
tamen Beroeam in exilium a Constantio , tandem ntino CCCLVII. taedio , atque erumnis fractus , Subscripsit formulae Syrmicus i , luam Hilarius sin Iragment.)V eat perfitiani Arianorum , et damtiationi Attianasii: et hoc pacto revocatus est ab exili O. Ergo non putavit, Nicaenam dosin ilionem esse adeo firmam , ut reir clari non posset. Consumatur ex Couellio Arimincn-
si . in quo Episcopi plusquam trecenti formulae ab
Arianis compositae subscripserunt: ita ut dixerit Ili ronymus Dial. coni. Lticifer. Tunc usiae nomen abolitum est, tunc Nicaena fides conclamata est. In muti fortis orbis , et se Arianum es5e miratus egi.
U. Dist. ant. Subscripsit libere , neg. Vt, et dolo , subdist. bubscripsit formulae Syrmiensi, quae
sensum habebati catholicaim , Dee Nicaeno contrarium, licet aliis Verbis expressum , conc. Quae sensum habebat manifeste haereticum , Transeat. Liberitis itaquequaudiu Iiber suit, Nieaenam fidem, et Althanasium, si renue defendit ἔ, ideoque in exilium pulsus est anno CCCLV. quo in exilio a uiuo sortis biennio duravit. Sed tandem taedio fractus, vi , ct fraude Arianorum Circumventus , anno CCCLVlΙ, subscripsit. Qua in re male quidem se gessit ; sed quamvis subscripsisset
formulae evidenter haereticae , tamen ejus subscriptio, nec, definitio ex cathedra fuit, nec ullius omititioeensenda est roboris. Subscriptioncs enim quae per Vim ea torquentur , non gnbscribentium sensum exhibent , sed eorum, qui coegerunt, ut monet Athvmα-
sius. Etenim ab exilio redux Liberius Nicaenam fidem defendit, ei Ariminensis Concilii-Acta rescidit. Sed observandum est, tres fidei formulas tribus annis suisse Syrmii ab Arianis compositas. Prima annoCCCLI. contra Hotiatim Sahelli no dogmalc labefactatum, quae formula ad deeipiendum sis,dole composita,seusum habe bat Catholinum, et Nicaevo consonum , licet sub aliis
65쪽
Theologicarum Institutionum. Lib. LV. ρ. V.
conmbsmntiale aboleretur. Falcbatur etit in Filium esse Deum de Deo; et iii viginti septem anathematismis, Vcram ei tribuebat aeternitatem , et divinitatem ; et siquid hal, but duriusculum iii anathemtitis no XVII ex aliis verbis clarioribus catholice explicari poterat , sicut eam explicat Nilarius Lib. de S)inodis. Altera edita est anno CCCLVII. ab Ursacio, alente Germianio, et Potantio Arianis , quae evidenter impia , et haeretica est, ut videre est opud Allianasium Lib. de senod. Arim. et Set uc., et Isilarium Lib. de Sinodis. Iertia denique almo CCCLIX., a Basilio Anerrano composita , verbum dicebat Patri per omnia simile ,
rejectis iamen vocibus substantiae, et consubstantialis. Cui nam ex his tribus subscripserit Liberius , aperte Dori constat. Valesιias arbitratur, subscripsisse tertiae, Blondellus secundae , Laronitis et alii prima c. Haec postrema sententia vcrisimilior est. Quod enini Liberius non subscripserit tertiae formulae, ut putat k alesius , videtur manifestum. Edita enim illa estantio CCCLIX ; at anno CCCLVII. Liberius sormulae subscripserat. Quod vero nec Secundae subscripserit, mullis argimientis adstruitur, inter quae illud est praecipuum , quod Hilarius ait, formulam , cui subscripsit Liberius , cdilum esse a Basilio Ancyram, Theodoro Πeracleensi, Syloano Tarsensi, aliisque. quos viginti duos enumerat. Atqui Basilitis Ancyrauus tantum abest, ut secundam illam formulam ediderit, quin illam acriter impugnavit, ct in Synodo A rana damnavit; 2'heodorus Heraclaeensis iam ab anno CCCLV. mortuus
erat, hiennio ante editam secundam formulam: Siloanus vero Tarsensis vir erat catholicus et multa passus ab Λ-ria nisi imo proVerbi divinitate contra Αnomo eos in Concilio Seleuciensi coram ipso Imperatore Constantio pugnavit, teste Theodoreto Lib. II. Nisi .ca'. 22. E. contrario cerni inius,et Potam ius, qui certe secundam formulam ediderunt, non recensentur ab II ilario inter auctores formulae a Liberio susceptae. Ergo etc.
Merito tamen Niliarius ait, Liliarium subscripsisse perfidiae Arianorum, et i lieronymus Catalog. Scriρ. Eccles. cay. 97. et in Chron. Subscripsisse haeresi, haeret
eae prasitati icima licet conceptia verbis Nicaeuauis idem
66쪽
-n damnaverit, nec Iiaeresi inoninstae subscripserit, nillilomitius damnans Athanasium , et novam somnu- iam suscipiens, quae ad obliterandam Nicaenam coinposita erat, catholicam causam deserebat, et cum Ariatiis communione julielus erat. Idem de Concilio Ariminensi respondemus. Principio quidem Nicaenam fidem sortiter asseruere Patres. Νrdeum Imperator ad Ecclesias suas eos redire u cluerit , donec formulae subscriberent, fracti taedio. same otianique aerumnarum getiere; videntes etiam . formulam illa initi scissu obvio, et literati tinti esse Nicaetiae contrariam, ipsosque Arianos Ursacium et Valentem anallieitia diicere Ario, et ejus Sectistorii, us , studio P is se posse subscribere in sensu catholico putarunt. Vide quae de
Concilio Ariminetisi di xinius Lib. II. Cay. 9. Ex ipsis autem Hieronymi verbis in objectione recitatis, et ex aliis quae praecedunt, quaeque consequuntur, manifestum est, Episcopos illos a catholica sententia non suisse dimotos. Cum enim Ariani Episcopi post illam Catholico uoi subscriptionem triumpharent, quasi Nicaenasdes eonclamata esset atque abolita; tune ingemuere ciniolici, et se Arianos esse mirati sunt ; qnae admiratio non utique locum habuisset, si illi in sensu Ariano subscripsissent. Quapropter ipse meronymus ab omniaeos haeresis crimine , ac suspicione defendit, ac liberat.
ox oμοεγιον, seu Consti bstantiale, a Concilio Nicaeno adhibita est ad si scandam numericam, non sPecificam substantiae tinitatem in Patre , et Filio. Prob. I. Si Patres per το νοου,ιον non intelle missent individuam sive nia mericam substantiae unitatem, sed speciscam, sicut dicinatis tres homines eamdem ha here naturam immarium; profecto execrationi si uini, et risui sese totius Christiani orbis objecissent; adstruxis- ent enim tres Deos: iluod non soIum rationi repugnat naturali , verum etiam primo Symboli articiato, quo credimus in unum Deum. At hoc de viris illis Hai liis imis, et doctissimis ophiari absurdum est. Ergo. iuitiam by Corale
67쪽
6 Theologicaetim Institutionum Lib. IV. cap. V. Prob. IL Patres, qui vel Concilio Nicaeno adsuerunt, vel ii a Nicoetio suerunt aetate proximi , ut cum Nieaenis Episcopis diu vcrsati suerint, constanter asserunti, Cn rati Due , , eoque sensu ad Ilibitum esse nomen olao ουτrm ut sigili sicaretur, Filium natum esse de substantia Hatris. itai tamen ut substantia Patris non fuerit nilo pacto divisa. Ακiui hoc ititelligi ne quit , nisi is: κτιον significet numericam substantiae unitalem, ut patet. Ergo. Prob. maj. Athaliasius Lib. de Decret. Syn. Nic. Ut enim , inquit, cum qudimus , eum Filitim, et Gemmen eSse , non humαno more , sed Prout Deo conMenit , intelligimus; ita quoque cum audimus, eum constabstantialem esse, nequaquam delabentes ad humanos sensus, partitiones, et dioisiones Deitatis cogitamus ; sed tam-
qtiam de incor 'oralibus aestantes ITATE Mnaturon, et IDENTITATE Mitieis non dividamus .a. VEusebius Caesariensis in , quam post Nicaenum Concilium ad Caesarienses scripsit, haec habet: Illud Patri
consubstantiale esse quomodo esset intelligendum, ab eis diligenter quaerere coepimus. . . . Fatebantur illi, ex substantia esse idem si uiscare , quod ex Patre esse , noratamen Partem Patris esse Quastroρter huic sententiae etiam a nobis aSsensum est, nec MOcem Constibstantials rejecimus Filium Patri consubstantialem esse . ratione exquisitum est, et Probatum Non more corstorum debere intelligi,neque quidquam habere simile cum momtalibus animantihus. Nam neque dipisione substantiae , neque defectione , sed nec assectione ulla , mutationepe Paternae essentiae, et facultatis posse cias a remaρ. Theodoret. Lib. I. Mat. cv. Ia. Ecce aperte dicit,non eo sensu Filium Dei esse Patri consubstantialem, quo mortales arai matites. e X. gr. duo homines consubstantiales dici possunt.
sanctissima Religiosorum pirorum Θnodus nescio quam priorem , quae dioisa sit, substantiam introducit , sed Fuitim natum de stibstantia Patris.
in Fragment. Homousion, inquit, ad explicandam Meram et legitimam ex Deo Patre unigeniti Dei natiuitatemaumus amplexi, detestantes secundum Sabinii blasphe-
68쪽
. . . De Trinitate. se. nuas ipsam unionem, ne ue aliquam partem Patrti esse InlmnOntelligentes, sed ex toto, atque Perfecto innascibila Deo totum, citque perfectum Un ρὴitum Deiam
natiam, tintias a nobis idcirου I Ustae, pel Suhsfrintιae clam Deo Patre confessum . . '
Patri Hlium dicimus, quia Ierbo eo Theae
t Trum drstinctas, et naturae UMTAS signi Tadem probari potest ex Augustino LM. coni onerifrι-οr. , Basilio GιSt. 3oO. et aliis, apud ii uos ita anilibetur . atque dessenditur homousion, ut ipsa divinitas: ais,' 'δ'' '. .implicissuria et indi
vidua monas, in qua uuum est ac simplicissimum rei inasine
Refutantur argumenta Ctirici, et Curcellaei. adhibita est a Patribus Nieacuts,quo sensu eam Dassim Graeci Ser oloi', adhibuerunt; non enim putati dum est, eos in re'or issima vetus Vocabulum novo, et eousque inaud λsensu usu pare Voluisse. Atqui, Graeci par im omγinoMtisui partitit ad signiscandam sρec cam unitalem. Ait eluin Aristoteles apud Anonym. De Celebribus opinionde Anima editum cum Origenis Philoealta Ομοδa in avra αττρα, Omnia astra sunt consubstantial . Et Agape: ορ- Photιum et ηλιον , καt σεληνην osio inta κηo cora ubstantiales Deo prae-
τιm ιιum animae consubstantiales sunt nostris Et Theodoreius Dialog. Incon sus ' ς ' , ευροησι ιδβ κὐο λογικοι , homines friatra irratronalibus constibstantiales sunt quo 3,dιμersae pero substantiae quatentis rati nates unt
69쪽
Bantur, conc. Eodem sensu omnino, neg. In rebusereatis, de quibus Auctores in objectione recitati loquebantur , non potest esse unitas essentiae , nisi spe- ei a ; plures enim res crcatae sicut plures habent typostases , sic et plures naturas habeant necesse est; at in Deo non potest esse unitas essentiae, nisi num rim ; alioquin adstruerentur tres dii, quod absurdum est. et a Dalrum Nicaenorum mente longe alienum. Inst. h.' Atqui eodem omnino sensu Patres Nicaeni nomen o πιιον usurparunt , quo veteres Graeci. Aitcnini Athanasius Lib. de deer. Gn. mo. quod sicut Isaae filius est Abrahae, eique consubstantialis, sic Filius Dei est Patri constitistantialis. Imo communis est haec Velerum contra Ariauos comparatio , quod , Sicut Petrus , Paulus, Ioannes tres sunt hypostases mam autem habent naturam humanam ; sic Pater ,
Filius , ei Spiritus S. sa) Ergo
U. Dist. arit. Et haec comparati , quoad aliqua urgenda est, conc. Quoad omnia, neg. Notum enim est Comparationes non iii omnibus valere. In Iloo igitur uno urgetur a Patribus co comparatio , quod si cui tres homines , licet distinctas habeant nypostases,
Non tamen naturas diversas , quia unus non est magis , aut minus homo, quam alius ; ita Ρater, Filius et Spiritus saticius ita tres sunt hypostases, ut unus non magis Deus sit, quam alius. Quod quidem in hominibus intelligi debet de unitate naturae specifca , at in Deo nonnisi de individua , sive numerica unitate potest intelligi ; aIioqui tres essent Dii , ut supra dictum est. Patres autem , qui ea utuntur eomparatione/Constanter docent, non posse dici plures Deos, licet possint dici plutes homines In illa oumma Trinitate inquit Augustinus Zib. V. de Trin. cap. 23, quae in-eomparabiliter rebus omnibus antecellit, tanta est se-Purabilitas , ut eum Trinitas hominum non possit diei tintis homo in illa tintis Deus et dicatur, et sit. Inst. a. IK Concilio Chalcedo iiensi desinitum est, Ic-
70쪽
2 ν Trinisat8. Greatri seeundum Dirinurauem, et eonrubstantialem nobis actindum humanitas enti Atqui est ii obis uotisubstanti uis secundum humanam vaturam. Ermo. ae. ant. Est conssislautialis Patri , et nos,isi diversa iamen ratione pro rerum diversitate, cono. Eadem ratiche , nex. Hesponsio patet et iis , qaae
I. Ut paueis complectamur ea, quae de Verbi divitii tale hucusque ex traditione deduximus Divinitas Filii Dei, inquit Auctor Elementorum Theologiae,quae nune ab auonymo Congregatiovis missionis saere te ostia sunt Romae anno MDCC u. Iom. 34. ,etat amis Concilium Nicaenum ei irridi dogma Ch istia e religionis, ut reponeretur inter pauca, et p'edipua Doctri me Christianae capita, quibus Catechumeni ad baptis-ntum Suscipiendum , et ad nomen suum Chrmianismo dandum erudiebantur , et informabantiu ei LMen '' ; ut traderetur in Iibris ad usum Melium adcom modatis ex Paedagoeo Clementis,et Pressore Nyrmisd); ut exponeretur in Ithris aliis , alli scriptis ad religio-Im pertinentibus odiassim) ; in eonsessionibusi fidei sex Gre orio Thaumatur hi in religionisChristhinae abola giis ex Lactant. Arnob. Iustin. he. ) ; uris preei 3 pumicis, et privatis ex Connit. Am t.' P carpi.